“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး” ရြာလည္ေပေတာ့မည္ (တူေမာင္ညိဳ)

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”  ရြာလည္ေပေတာ့မည္ (တူေမာင္ညိဳ) (၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္ ၂၇ )

 ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္၌ ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ရပ္သည္ (အာဏာရပါတီျဖစ္ေစ/ အတုိက္အခံပါတီျဖစ္ေစ)ပါလီမန္တြင္း/ပါလီမန္ပ၊ လႊတ္ေတာ္တြင္း/လြတ္ေတာ္ပ တုိက္ပြဲ စစ္မ်က္ႏွာနွစ္ရပ္စလံုးဖြင့္၍ တုိက္ပြဲဝင္ရမည္သာျဖစ္သည္။ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစည္းဝုိင္းထဲကနိုင္ငံေရးပါတီတစ္ရပ္သည္ ႀကိဳးဝုိင္းထဲကလက္ေဝွ႔သမားတစ္ဦးကဲ့သုိ႔ပင္ သူ၏က်င္လည္စြာ၊ လ်င္ျမန္စြာလႈပ္ရွားႏုိင္သည့္ အဆုတ္အတက္ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္အညီ ဘယ္/ညာလက္သီးႏွစ္လုံးျဖင့္ တစ္ဖက္ယွဥ္ၿပိဳင္သူကို ထိထိမိမိထိုးႏွက္ရလိမ့္မည္။ အာဏာရပါတီ၏ မူဝါဒ၊ ေပၚလစီမ်ား၊ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို အတုိက္အခံပါတီတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထု၏ လက္ေတြ႔ႏွင့္ေရရွည္အက်ိဳးစီးပြားဘက္မွ ရပ္တည္ကာ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္းစစ္၊ ေထာက္ျပ၊ ေဝဖန္၊ ဖြင့္ခ်ရလိမ့္မည္။ “၂၀၀၈အေျခခံ ဥပေဒ” စည္းဝုိင္းထဲတြင္ မွတ္ပံုတင္ပါတီတစ္ရပ္အတြက္ ထိုကဲ့သုိ႔လြတ္လပ္မႈႏွင့္ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အဝရွိပါ၏ေလာ။

ထုိ႔အျပင္ တစ္ဖက္မွလည္း အာဏာရပါတီ၏လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားအနက္မွ ျပည္သူ႔အက်ိဳးလက္ေတြ႔ျဖစ္ထြန္းမႈ ရွိေသာ တစ္ခုျခင္းကိစၥမ်ား၌ အတူယွဥ္တြဲေဆာင္ရြက္ၾကရတာမ်ိဳးလည္း ရွိေပလိမ့္မည္။

လက္ေတြ႔၌ ဒီခ်ဳပ္သည္ ဤသို႔မလုပ္ခဲ့/မလုပ္ႏုိင္ခဲ့။ “မတိုက္ခံ ပါတီ NLD” ဟုပင္ အခ်ိဳ႔ကေျပာေနၾကသည္။

လႊတ္ေတာ္တြင္း၌လည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ တုိက္ပြဲဆင္ျခင္းမျပဳႏုိင္သလုိ၊ လႊတ္ေတာ္ပတုိက္ပြဲမ်ားကို လည္း လ်စ္လ်ဴရႈထားသည္။ ပစ္ပယ္ထားသည္။ လႊတ္ေတာ္ပတုိက္ပြဲဝင္မႈမ်ား/တိုက္ပြဲေနသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ ႏွာေစးေနသည္ သုိ႔မဟုတ္ ပစ္ပစ္ခါခါ ေျပာတတ္သည္။

နာယကႀကီးဦးဝင္းတင္ကမူ လြတ္ေတာ္တြင္း/လြတ္ေတာ္ပတုိက္ပြဲသည္ လူတစ္ေယာက္ ဘယ္/ညာေျခလွမ္းလွမ္းသကဲ့သို႔ ညီညာရမည္ဟူသည့္သေဘာမ်ိဳးုေျပာဖူးသည္ကို မွတ္သားရဖူးသည္။ လႊတ္ေတာ္ပတုိက္ပြဲမ်ားကို ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးေလ့ရွိ၏။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီခ်ဳပ္ပါတီသည္  နာယကႀကီးေျပာသကဲ့ ေျခလွမ္းမ်ိဳး လွမ္းပါ၏ေလာ။

ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရလွ်င္မူ ယေန႔လႊတ္ေတာ္တြင္းတုိက္ပြဲဆုိသည္မွာ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအဖို႔ေျပာရလွ်င္ မတုိက္ခင္ကပင္ ရႈံးေနၿပီးသား ျဖစ္သည္။

အဆိုတစ္ခု/ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္ကိုေဆြးေႏြး/အတည္ျပဳၾကရာ၌ ဒီခ်ဳပ္အမတ္ဦးေရသည္ ထည့္စဥ္းစားရန္ မလိုအပ္ေသာအေနအထားကို ယေန႔လႊတ္ေတာ္တြင္း၌ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက ပုိင္ဆုိင္ရရွိထားသည္။  ဗိုလ္ေရႊမန္းကဆိုလွ်င္ သမၼတဗိုလ္သိန္းစိန္ကို ဖုတ္ေလသည့္ငါးပိရွိတယ္လုိ႔ပင္ ပမာမထားဘဲ၊ အႀကိမ္ႀကိမ္“ေက်ာ”ေနသည္ကို အားလံုးမ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ သမၼတသည္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကို နာခံေနရသည္။ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” အရ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ျဖစ္ပံု ရေသာ္လည္း ထုိသမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သည္ “လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒အလိုက်သမၼတစနစ္”ျဖစ္ေနသည္။ သုိ႔ျဖင့္ အရာရာကိုျပ႒ာန္းေနသူမွာ ဗိုလ္ေရႊမန္းပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ယင္းအခ်က္ေၾကာင့္ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒သည္ ဗိုလ္သိန္းစိန္မွ ဗိုလ္ေရႊမန္းသုိ႔ “ေျပာင္းလဲသြားျခင္း” ျဖစ္မည္ဟုထင္သည္။ ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒၏ ထုိ“အေျပာင္းအလဲ”သည္ ယေန႔ကာလ၌ ထင္သာျမင္သာအရွိဆံုး အေျပာင္းအလဲတစ္ခုျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ “အေျပာင္းအလဲ” ကို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ဗိုလ္ေရႊမန္းကသာ ေဆာင္က်ဥ္းေပးလာႏုိင္လိမ့္မည္ဟုလည္း ထင္ေနပံုရပါသည္။ ပါလီမန္စနစ္တြင္ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ မ်ားရာမဲကသာ အရာရာကို အဆံုးအျဖတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက အမတ္အမ်ားစုျဖစ္သည္။ ဒီခ်ဳပ္အမတ္ဦးေရစုစုေပါင္းသည္ ႀကံ့ဖြံအမတ္စုစုေပါင္း၏ အစြန္းထြက္ပင္မရွိပါေခ်။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး” ေႂကြးေၾကာ္ေနေသာ္လည္း ျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ တိက်ေသာလုပ္ငန္းစဥ္လမ္းစဥ္ကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီဝင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားသိရွိေလ့လာႏိုင္ရန္ ယေန႔အထိထုတ္ျပန္ျခင္းမရွိခဲ့။ ဤသည္မွာ ဒီမုိကေရစီကိုယံုၾကည္ေသာပါတီတစ္ရပ္၊ “ျပည္သူမပါ ဘာမွ်မျဖစ္၊ ျပည္သူသည္သာ အခရာ”ဟု ဆိုေနေသာပါတီတစ္ရပ္ေနျဖင့္ ႀကီးမားေသာ တာဝန္ပ်က္ကြက္မႈႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

 “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”လႈပ္ရွားမႈတြင္  ျပည္သူေတြ အင္တုိက္အားတုိက္ပါဝင္လာမည္ကိုပင္ ထိတ္လန္႔စုိးရိမ္ေနေလသေလာ၊ ျပည္သူေတြပါဝင္လွ်င္ ရရွိေနသည့္စုိေျပမႈအခုိက္အတံ့ကေလး ခမ္းေျခာက္ပ်က္သုန္းသြားမွာ ပူပင္ေနၾကေလေရာ့သလား။ ယခုအခါ “၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒ” ေလ့လာသုံးသပ္ေရးပူးေပါင္းေကာ္မတီ (၁ဝ၉ ဦးေကာ္မတီ) ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီ။

ထုိေကာ္မတီ၌ပါဝင္ရေသာ ဒီခ်ဳပ္အမတ္ဦးေရသည္  “၁၀၉ ဦးေကာ္မတီ”၏ အစြန္းထြက္ထက္ပင္၂ ဦး နည္းေနသည္ မဟုတ္သေလာ။ ထုိေကာ္မတီတြင္ ဗိုလ္ေရႊမန္း၏ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီမွအမတ္ ၅၂ ဦးႏွင့္ ကာခ်ဳပ္၏စစ္သားအမတ္ ၂၅ ဦးပါသည္။ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္နွင့္စစ္သားအမတ္ေပါင္းလွ်င္ပင္ ၇၇ ဦးရွိသျဖင့္၊ ထုိေကာ္မတီတြင္းတုိက္ပြဲ၌လည္း ဒီခ်ဳပ္အဖို ႔မတုိက္မီကရံႈးေနခဲ့ၿပီ။ “၁၀၉ ဦးေကာ္မတီ”၏ ဥကၠ႒၊ ဒုတိယ ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမွဴးနွင့္ တြဲဘက္အတြင္းေရးမွဴးမ်ားကလည္း ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီမွ အမတ္မ်ားသာျဖစ္သည္။

“၁ဝ၉ဦးေကာ္မတီ” ၏ ပထမဆံုးအႀကိမ္အစည္းအေဝးမွေန၍ “ေကာ္မတီ၏ေလ့လာသံုးသပ္မႈအစီရင္ခံစာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၃၁ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သုိ႔တင္ျပရန္ ” ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္ဟုဆုိသည္။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”ကား ရြာလည္ေပေတာ့မည္။

 ျပင္ဆင္ရန္ခက္ခဲေအာင္ စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲ၊ အဓမၼအတည္ျပဳခဲ့သူမ်ားက “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ကို “ေလ့လာသံုးသပ္” ဦးမည္ဟုဆိုေနသည္မွာ ယေန႔ကာလ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ ရယ္ဖြယ္အေကာင္းဆံုး ဟာသျပက္လံုးတစ္ခုပါေပ။

“ဆိတ္ဖြားေကာ္မရွင္”သည္  “အေမွာင္ထဲမွ ခဲေပါက္သူမ်က္ႏွာႀကီး” ကို မေဖၚထုတ္ဝံ့ဘဲ၊ “ျပင္းထန္စြာ သတိေပးလုိက္သည္” ဆုိသည့္စကားတစ္ခြန္းျဖင့္  တစ္စခန္း ရပ္သြားခဲ့ရဖူးေလ၏။ “၁ဝ၉ ဦးေကာ္မတီ” သည္လည္း “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒသည္ အကြက္ေစ့လွသျဖင့္ျပဳျပင္ရန္ ေလာေလာဆယ္မလိုအပ္ေသးပါ” ဟူေသာမွတ္ခ်က္ျဖင့္ တစ္စခန္းရပ္ မသြားႏုိင္ပါသေလာ။ 

“ဆိတ္ဖြားေကာ္မရွင္”ကဲ့သို႔ အခ်ိန္ကုန္ေငြကုန္၊ လူပမ္း၊အက်ိဳးမဲ့၊ မျဖစ္ရေလေအာင္၊ “၁ဝ၉ ဦးေကာ္မတီ” သည္ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနၾကၿပီး “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” မူၾကမ္းေရးဆြဲစဥ္က ပါဝင္ခဲ့သူမ်ားကို ေခၚယူေမးျမန္းကာအႀကံဉာဏ္မ်ားေတာင္းဆုိျခင္းသည္ ဆီေလ်ာ္လွေပလိမ့္မည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ သူတုိ႔ပါဝင္ေရးခဲ့ၾကေသာ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”၏  အတိမ္အနက္၊ အထိန္အဝွက္ေတြကို သူတုိ႔ အသိဆံုးသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ယင္းတုိ႔အနက္အခ်ိဳ႔မွာ သမၼတ(ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရအဖြဲ႔တြင္ ပါဝင္ေနၾကၿပီး၊ အခ်ဳိ႔မွာႀကံ့ဖြံ႔ပါတီမွ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား ျဖစ္ေနသည္။ သမၼတဗိုလ္သိန္းစိန္သည္ပင္ “ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံ” က်င္းပေရးေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ျဖစ္သည္။ 
ထုိသူတုိ႔ကား ဦးေအာင္တိုး (တရားသူႀကီးခ်ဳပ္အၿငိမ္းစား)၊   ဗိုလ္ေက်ာ္ဆန္း (သမဝန္ႀကီး)၊ ဗိုလ္ခင္ေအာင္ျမင့္ (အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒)၊ ေဒါက္တာထြန္းရွင္ (ေရွ႔ေနခ်ဳပ္)၊ ဦးထြန္းထြန္းဦး (ျပည္ေထာင္စုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္)၊ ေဒါက္တာစိုးရင္ (ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္၊ ကမာရြတ္ၿမိဳ့နယ္) ၊ ဦးတီခြန္ျမတ္ (ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္၊ ကြတ္ခုိင္ၿမိဳ့နယ္)၊ ဦးေဟာက္ခန္႔မန္ (ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္၊ တြန္းဇံၿမိဳ့နယ္)၊ ဦးရွီးသီး (ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္၊ ေလရွီးၿမိဳ့နယ္)၊ ဦးေစာေအာင္ေက်ာ္မင္း (ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္၊ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီး ၁) တုိ႔ျဖစ္သည္။

ၫြန္း

- “သိမွတ္ဖြယ္ရာ ဗဟုသုတအျဖာျဖာ(၂၀၁၃)” - ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရးဦးစီးဌာန၊ စာတည္းအဖြဲ႔၊ စုေဆာင္းျပဳစုသည္၊