(ရဲထဲ ရဲရဲဝင္ၾကဖို႔ပါ)
ဖို႔တ္ဝိန္း ပူးလီးစ္ဒီပါ့တ္မင္န္႔ FWPD မွာ ရဲ ႀကီး/ငယ္ ၄၄၄ ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။ ဗမာျပည္ဖြားမိဘေတြကေမြးတဲ့ကေလးေတြ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔ စုေဆာင္းတာ ဆြယ္တာ ၾကာၿပီ။ ရဲထဲမေရာက္ပဲ စစ္တပ္ထဲခ်ည္း လွိမ့္ဝင္ေနၾကတယ္။
မိဘ အမ်ားစုကလည္း ကိုယ့္သားသမီး စစ္ထဲလိုက္သြားတာကို ဂုဏ္ယူၾကတာကိုး။ သားသမီးက မရိန္းထဲကဆို ကားမွာေတာင္ I am proud of my son/daughter who are Marine တို႔ Parents of Marine တို႔ ဘာညာဆိုတဲ့ စတစ္ကာေတြကပ္တာ စာတမ္းေလးေတြေရးတာပါ (လူတိုင္းမဟုတ္ေပမယ့္) လုပ္တတ္ၾကတာကိုး။
ကေလးအတြက္ၾကေတာ့လည္း စစ္ထဲ ၄ နွစ္လိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာရင္ ေက်ာင္း(ဆက္တက္မယ္ဆို) ၿပီးတဲ့အထိ ေထာက္ပံ့ေၾကးရတာမ်ိဳး၊ အလုပ္ဝင္မယ္ဆိုလည္း စစ္ျပန္ေလးေတြကို ဦးစားေပးခန္႔ရတာမ်ိဳးေတြက ရွိတာကိုး။ ေနာက္ၿပီး စစ္တမ္းတခုအရလည္း အေမရိကားမွာ လူအယံုအၾကည္အနည္းဆံုးက ကားဒီလာေတြျဖစ္ၿပီး လူအေလးစားဆံုးက ယူအက္စ္အာမီလို႔ဆိုသကိုး။ ဒီေနရာမွာ အာမီဆိုလို႔ ၾကည္းတပ္တခုတည္းကိုေျပာတာလိုလို သေဘာမေပါက္မိဖို႔ပါ။
ကေလးေတြ စစ္ထဲလိုက္ၾကတာမွာ ခုနေျပာတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔၊ အေမရိကန္စစ္သားျဖစ္ရတာ လူအေလးစားခံရလို႔။ မိဘေတြကဂုဏ္ယူၾကလို႔ စတဲ့အေၾကာင္းေတြပါသလို လူငယ္ပီပီ စြန္႔စားခ်င္တာ၊ ယူနီေဖါင္းဝတ္ၿပီး အစုအဖြဲ႔တခုထဲပါေနရလို႔ စိတ္လံုၿခံဳမႈရတာ၊ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လြယ္ကူတဲ့အဆင္ေျပတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာ၊ အိမ္မွာ၊ မိသားစုမွာ စားဝတ္ေနေရးအခက္အခဲေတြ၊ မိသားစုျပသနာေတြ၊ ေငြေၾကးအဆင္မေျပမႈေတြကေန ထြက္ေပါက္ရွာတာ၊ မိဘေတြအိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပရာက ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး ဂယက္အရိုက္ခံရတာ စတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား မကင္းၾကပါဘူး။ နိုင္ငံတကာမွာလိုေပါ့။ နိုင္ငံတကာက ေအာက္ေျခစစ္သားေလးေတြ(အမ်ားတကာ အမ်ားစုႀကီး) နည္းတူလို႔ေျပာလည္း မမွားပါဘူး။
အေမရိကန္စစ္သားက ခ်မ္းသာတဲ့နိုင္ငံကစစ္သားျဖစ္တဲ့အျပင္ စစ္စရိတ္အသံုးဆံုး၊ စစ္နဲ႔အႀကီးပြားဆံုး၊ စစ္လက္နက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ အေရာင္းခ်ဆံုးနိုင္ငံကစစ္သားျဖစ္ရေတာ့၊ စစ္လက္နက္ပစၥည္း ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ နည္းပညာ ပိုျပည့္စံုေတာ့ စစ္သားပီပီ ပိုမာန္ဝံ့ ဂုဏ္လည္းထည္တာကိုး။ အေမရိကန္မွာက လူခ်မ္းသာေတြပိုခ်မ္းသာဖို႔ စစ္သားေလးေတြလည္း အရင္းအနွီးထဲပါတာကိုး။ စစ္သားေလးေတြလည္း နိုင္ငံျခားပို႔ကုန္ထဲပါတာကိုး။ ျပည္ပပို႔ကုန္ဆိုေတာ့ အရည္အေသြးေကာင္းမွ ေဈးကြက္မွာ လူႀကိဳက္မ်ားမွာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ေဈးကြက္ဝင္စစ္သားေလးေတြကို စက္ရံုကထုတ္သလို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နနေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ၿပီးမွ အစြံထုတ္ရတာမဟုတ္လား။ ဆိုေတာ့ အေမရိကန္စစ္သစားေတြၾကည့္လိုက္ရင္ တကယ့္ကို လိုခ်င္စရာ ဝယ္ခ်င္စရာ မက္ခ်င္စရာပစၥည္းေလးေတြလို ႂကြရြသစ္လြင္ေနတာပါပဲ။
တခ်ိဳ႔နိုင္ငံေတြက ခ်မ္းသာေပမယ့္ စစ္နဲ႔ႀကီးပြားတာ စစ္လက္နက္ပစၥည္းနဲ႔ခ်မ္းသာတာ၊ သူတို႔စစ္သားေလးေတြကို အေရာင္းအဝယ္လုပ္အရင္းျပဳၿပီး ဓနရွင္ႀကီးေတြျဖစ္ၾကတာမဟုတ္ေတာ့ အဲ့သလိုနိုင္ငံေတြက စစ္သားေလးေတြၾကေတာ့ တိုင္းျပည္ကသာခ်မ္းသာတာ ခမ်ာမ်ားမွာ ဂုဏ္သိတ္ထည္လို႔ မရဘူးမဟုတ္လား။ ဗမာျပည္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ႀကီးဆင္းရဲမြဲေတြ ဖြတ္ေက်ာျပာစုခရုဆန္ကၽြတ္ျဖစ္ေအာင္ အလုပ္ခံရၿပီး စစ္ဗိုလ္ႀကီးငယ္ေတြခ်မ္းသာၿပီး စစ္သားေလးေတြ အရင္းျပဳၿပီး ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ထားစဥ္းစားရမယ့္ နိုင္ငံေတြထဲပါပါတယ္။
တကယ္တမ္းျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ဘယ္နိုင္ငံကစစ္သားျဖစ္ျဖစ္ စစ္သားျဖစ္လာရင္ စစ္သားအလုပ္ လုပ္ရေတာ့တာပါပဲ။ အဲ့ဒီအေပၚမွာ နိုင္ငံေတာ္အတြက္တို႔ တိုင္းျပည္ခ်စ္လို႔တို႔ စနစ္ကိုကာကြယ္ဖို႔တို႔ လူထုရဲ့အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ဖို႔တို႔ဘာတို႔ကေတာ့ မေျပာမျဖစ္ေျပာၾကရသလို စစ္သားေတြေလးကိုလည္း အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ မေျပာတတ္ ေျပာတတ္ေအာင္၊ သူတို႔စိတ္ထဲ တကယ္ပဲ အဲ့သလိုထင္ျမင္ေနေအာင္ နိုင္ငံေရးသမားေတြက မျပတ္လုပ္ေပးေနရပါတယ္။ ဒါလည္း ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ အဲ့အတိုင္း တထပ္တည္းပါပဲ။ လက္ေတြ႔ေတြမွာ အနည္းအမ်ား ကြာတာပဲရွိတာမ်ိဳးပါ။
တကယ္ေတာ့ စစ္သားဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ ရန္သူျဖစ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ ရန္ေတာင္ တခါမွ မျဖစ္ဖူးတဲ့ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ျဖဴသလားမဲသလားေတာင္မသိတဲ့ တျခားစစ္သားေတြ တျခားအရပ္သူအရပ္သားေတြကို ခ်မ္းသားၿပီးသားလူေတြ ပိုခ်မ္းသာလာဖို႔ ရန္သူဆိုၿပီး လိုက္သတ္ေပးေနရင္း ေသျခင္းဆိုးနဲ႔ေသရ ဘဝပ်က္ရ ဒုကၡိတျဖစ္ရတာပါ။ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့နိုင္ငံက ဘယ္ေအာက္ေျခစစ္သားေလးေတြမွ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၾကတာမရွိပါဘူး။
ဖို႔တ္ဝိန္းရဲဌာနအေၾကာင္းေျပာရင္း ျပန္႔က်ဲလြင့္စင္သြားတဲ့အေတြးကို ျပန္ေကာက္ရရင္ ဒီမွာ ရဲတိုင္းကို Police Officer လို႔ေခၚတယ္။ ေအာ္ဖစ္ဆာဆိုလို႔လည္း ဗမာျပည္စစ္တပ္က ပခံုးေပၚ အပြင့္တပြင့္ေရာက္တာနဲ႔ ျပန္တမ္းဝင္အရာရွိျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔လည္း မေရာေထြးေစခ်င္ပါ။ ဒီမွာက ရဲေတြကိုလည္း လူသူေလးစားၾကပါတယ္။
ဗမာျပည္ဖြားမိဘေတြက သူတို႔ကေလးေတြကို ရဲထဲဝင္ဖို႔ အားေပးတာ တိုက္တြန္းတာမ်ိဳးလည္း အလြန္ေတြ႔ရခဲပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေရာက္လာၾကတဲ့မိသားစုေတြထဲက ကေလးတခ်ိဳ႔ကေတာ့ ႀကီးလာရင္ရဲလုပ္မွာတဲ့။ ဘာလို႔လဲေမးေတာ့ အေဖ့ကိုဖမ္းမလို႔တဲ့။ အေဖက ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲဆိုေတာ့ အရက္မူးလာရင္ ေမေမ့ကို သားတို႔ကို ျပသနာရွာလို႔တဲ့။ အရက္မူးၿပီး ကားေမာင္း ကားတိုက္လို႔တဲ့။ ရီလည္း ရီခ်င္စရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ သူတို႔တကယ့္ဘဝထဲကထြက္လာတဲ့ တကယ့္ဘဝေပးအသိအစစ္ ျဖစ္ေနတာလည္း ျငင္းမရပါဘူး။
ကေလးေတြ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔ မိဘေတြဘက္က သိတ္မတြန္းတာမွာ ဗမာျပည္မွာက ရဲဆို ပုလိပ္လို႔ေခၚၿပီး ပလိပ္ေရာဂါထက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့၊ ရဲဆိုရင္ အရက္ပုန္း ဖာခန္းနဲ႔ ေလာင္းကစားဒိုင္ေတြနဲ႔ ပုလင္းတူဗူးဆို႔ေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ဗိုလ္က်ေနသူေတြ၊ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြကို မညွာမတာၿဖိဳခြဲတဲ့ေကာင္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူ ဘုန္းႀကီးမယ္သီလ ဘာမွမေရြး နံပတ္တုတ္စာေကၽြးသူေတြလို႔ ျမင္လာခဲ့ၾကတဲ့ ျမင္ေနၾကတဲ့ အျမင္အခံေတြအစြဲေတြ ၿငိေနတုန္းရွိတာကလည္းတေၾကာင္း ထိုင္းမွာေနၾကရတုန္းက ထိုင္းပုလိပ္ေတြရဲ့ဒဏ္ကို ခံခဲ့ၾကရတာကလည္း တေၾကာင္းျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ ထိုင္းကတဆင့္လာၾကတဲ့ကေလးေတြမ်ား ဒီေရာက္ၿပီး အေတာ္ေလးႀကီးတဲ့အထိ ငိုရင္ ပုလိပ္လာေနၿပီ ပုလိပ္လာေနၿပီဆို ခ်က္ျခင္း အငိုတိတ္မ်က္ရည္သုတ္ၿပီး ေခ်ာင္ထဲဝင္ေျပးတဲ့အထိကို ရဲဆို(ပုလိပ္ဆို) ရြံေၾကာက္ ေၾကာက္ၾကတာပါ။
က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ ဗမာျပည္ဖြားမိဘေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကေလးေတြ ၁၂ တန္းၿပီးလို႔ ေကာလိပ္ဆက္တက္ဖို႔အေျခအေနမေပးရင္ လင္ယူမယားယူ မယူၾကေသးရင္ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔တိုက္တြန္းတာ အားေပးတာမ်ိဳး လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။
က်ေနာ္က လူႀကီးေထာင္၊ ကေလးေထာင္၊ ကေလးသူငယ္ဝန္ေဆာင္မႈဌာန၊ ကေလးေျခခ်ဳပ္ဌာန စတာေတြမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာ အလုပ္လုပ္ရတာဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္စကားလံုးဝမတတ္တဲ့ ဗမာျပည္ဖြားလူႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္အမႈအခင္းျဖစ္တဲ့အခါ အဖမ္းအဆီးခံရတဲ့အခါ မိမိသားသမီးေလးေတြ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ျဖစ္တဲ့အခါေတြမွာ သူတို႔ေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲတကာ့အခက္အခဲထဲမွာ ဘာသာစကားအခက္အခဲက အႀကီးဆံုးအခက္အခဲျဖစ္ေနတာ သတိထားမိလို႔ပါ။
လူဆိုတာ အမႈအခင္းနဲ႔ မကင္းတတ္ၾကဘူးမဟုတ္လား။ အမႈအခင္းဆိုတာကလည္း ကိုယ္က မေခၚမပင့္ပဲ ကိုယ့္ဆီ မေတာ္တဆေရာ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာ ေရာက္လာတတ္တာ မဟုတ္လား။ အဂၤလိပ္-ဗမာ ၂ ဘာသာတတ္တဲ့ကေလးေတြ ရဲထဲရွိေနရင္ အေထာက္အကူလည္းျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဥပေဒအေၾကာင္းေတြ ရပ္ထဲရြာထဲ လိုက္ရွင္းျပ ပညာေပးအစီအစဥ္ေတြ လုပ္ၾကတဲ့အခါလည္း ပိုအက်ိဳးမ်ားတယ္ မဟုတ္လား။ ျဖစ္နိုင္ရင္ အဂၤလိပ္-ဗမာ-ကရင္-ခ်င္း-မြန္-ရိုဟင္ဂ်ာစကားေတြပါ တတ္ၾကေျပာနိုင္ၾက ေရးနိုင္ဖတ္နိုင္ၾကတဲ့ကေလးေတြ ရဲတပ္ဖြဲ႔ထဲရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ခုဆို ဖို႔တ္ဝိန္းမွာ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးစုဝင္ မိသားစုေတြ ရွိလာေနၿပီမဟုတ္လား။
ဗမာျပည္ဖြား မိဘမ်ားအေနနဲ႔ ၁၂ တန္း(အထက္တန္း)ေအာင္ၿပီးတဲ့ ကိုယ့္သားသမီးေလးေတြ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔ အားေပးတိုက္တြန္းၾကပါ။
(မွတ္ခ်က္။ ဒီစာက နိုင္ငံေရးအရ အေတြးအေခၚသေဘာအရေတြးရင္ ရဲဘဝဆိုတာလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား စစ္သားဘဝ စစ္သားအျဖစ္အေနသေဘာနဲ႔ တယ္ေတာ့မျခားနားလွေပမယ့္ ဖို႔တ္ဝိန္းက ဗမာကြန္ျမဴနတီအတြက္ၾကေတာ့ နိုင္ငံေရးသေဘာ အေတြးအေခၚသေဘာ၊ အျဖဴေတြ အမည္းေတြၾကားကျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြကိုပါ ခနခြာၿပီး လက္ငင္းလိုအပ္ခ်က္ေရွ႔တင္ၿပီးေ ေတြးၾကည့္တာျဖစ္ပါတယ္)
ဖို႔တ္ဝိန္း ပူးလီးစ္ဒီပါ့တ္မင္န္႔ FWPD မွာ ရဲ ႀကီး/ငယ္ ၄၄၄ ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။ ဗမာျပည္ဖြားမိဘေတြကေမြးတဲ့ကေလးေတြ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔ စုေဆာင္းတာ ဆြယ္တာ ၾကာၿပီ။ ရဲထဲမေရာက္ပဲ စစ္တပ္ထဲခ်ည္း လွိမ့္ဝင္ေနၾကတယ္။
မိဘ အမ်ားစုကလည္း ကိုယ့္သားသမီး စစ္ထဲလိုက္သြားတာကို ဂုဏ္ယူၾကတာကိုး။ သားသမီးက မရိန္းထဲကဆို ကားမွာေတာင္ I am proud of my son/daughter who are Marine တို႔ Parents of Marine တို႔ ဘာညာဆိုတဲ့ စတစ္ကာေတြကပ္တာ စာတမ္းေလးေတြေရးတာပါ (လူတိုင္းမဟုတ္ေပမယ့္) လုပ္တတ္ၾကတာကိုး။
ကေလးအတြက္ၾကေတာ့လည္း စစ္ထဲ ၄ နွစ္လိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာရင္ ေက်ာင္း(ဆက္တက္မယ္ဆို) ၿပီးတဲ့အထိ ေထာက္ပံ့ေၾကးရတာမ်ိဳး၊ အလုပ္ဝင္မယ္ဆိုလည္း စစ္ျပန္ေလးေတြကို ဦးစားေပးခန္႔ရတာမ်ိဳးေတြက ရွိတာကိုး။ ေနာက္ၿပီး စစ္တမ္းတခုအရလည္း အေမရိကားမွာ လူအယံုအၾကည္အနည္းဆံုးက ကားဒီလာေတြျဖစ္ၿပီး လူအေလးစားဆံုးက ယူအက္စ္အာမီလို႔ဆိုသကိုး။ ဒီေနရာမွာ အာမီဆိုလို႔ ၾကည္းတပ္တခုတည္းကိုေျပာတာလိုလို သေဘာမေပါက္မိဖို႔ပါ။
ကေလးေတြ စစ္ထဲလိုက္ၾကတာမွာ ခုနေျပာတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔၊ အေမရိကန္စစ္သားျဖစ္ရတာ လူအေလးစားခံရလို႔။ မိဘေတြကဂုဏ္ယူၾကလို႔ စတဲ့အေၾကာင္းေတြပါသလို လူငယ္ပီပီ စြန္႔စားခ်င္တာ၊ ယူနီေဖါင္းဝတ္ၿပီး အစုအဖြဲ႔တခုထဲပါေနရလို႔ စိတ္လံုၿခံဳမႈရတာ၊ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ လြယ္ကူတဲ့အဆင္ေျပတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာ၊ အိမ္မွာ၊ မိသားစုမွာ စားဝတ္ေနေရးအခက္အခဲေတြ၊ မိသားစုျပသနာေတြ၊ ေငြေၾကးအဆင္မေျပမႈေတြကေန ထြက္ေပါက္ရွာတာ၊ မိဘေတြအိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပရာက ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး ဂယက္အရိုက္ခံရတာ စတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား မကင္းၾကပါဘူး။ နိုင္ငံတကာမွာလိုေပါ့။ နိုင္ငံတကာက ေအာက္ေျခစစ္သားေလးေတြ(အမ်ားတကာ အမ်ားစုႀကီး) နည္းတူလို႔ေျပာလည္း မမွားပါဘူး။
အေမရိကန္စစ္သားက ခ်မ္းသာတဲ့နိုင္ငံကစစ္သားျဖစ္တဲ့အျပင္ စစ္စရိတ္အသံုးဆံုး၊ စစ္နဲ႔အႀကီးပြားဆံုး၊ စစ္လက္နက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ အေရာင္းခ်ဆံုးနိုင္ငံကစစ္သားျဖစ္ရေတာ့၊ စစ္လက္နက္ပစၥည္း ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ နည္းပညာ ပိုျပည့္စံုေတာ့ စစ္သားပီပီ ပိုမာန္ဝံ့ ဂုဏ္လည္းထည္တာကိုး။ အေမရိကန္မွာက လူခ်မ္းသာေတြပိုခ်မ္းသာဖို႔ စစ္သားေလးေတြလည္း အရင္းအနွီးထဲပါတာကိုး။ စစ္သားေလးေတြလည္း နိုင္ငံျခားပို႔ကုန္ထဲပါတာကိုး။ ျပည္ပပို႔ကုန္ဆိုေတာ့ အရည္အေသြးေကာင္းမွ ေဈးကြက္မွာ လူႀကိဳက္မ်ားမွာ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ေဈးကြက္ဝင္စစ္သားေလးေတြကို စက္ရံုကထုတ္သလို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နနေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ၿပီးမွ အစြံထုတ္ရတာမဟုတ္လား။ ဆိုေတာ့ အေမရိကန္စစ္သစားေတြၾကည့္လိုက္ရင္ တကယ့္ကို လိုခ်င္စရာ ဝယ္ခ်င္စရာ မက္ခ်င္စရာပစၥည္းေလးေတြလို ႂကြရြသစ္လြင္ေနတာပါပဲ။
တခ်ိဳ႔နိုင္ငံေတြက ခ်မ္းသာေပမယ့္ စစ္နဲ႔ႀကီးပြားတာ စစ္လက္နက္ပစၥည္းနဲ႔ခ်မ္းသာတာ၊ သူတို႔စစ္သားေလးေတြကို အေရာင္းအဝယ္လုပ္အရင္းျပဳၿပီး ဓနရွင္ႀကီးေတြျဖစ္ၾကတာမဟုတ္ေတာ့ အဲ့သလိုနိုင္ငံေတြက စစ္သားေလးေတြၾကေတာ့ တိုင္းျပည္ကသာခ်မ္းသာတာ ခမ်ာမ်ားမွာ ဂုဏ္သိတ္ထည္လို႔ မရဘူးမဟုတ္လား။ ဗမာျပည္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ႀကီးဆင္းရဲမြဲေတြ ဖြတ္ေက်ာျပာစုခရုဆန္ကၽြတ္ျဖစ္ေအာင္ အလုပ္ခံရၿပီး စစ္ဗိုလ္ႀကီးငယ္ေတြခ်မ္းသာၿပီး စစ္သားေလးေတြ အရင္းျပဳၿပီး ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ထားစဥ္းစားရမယ့္ နိုင္ငံေတြထဲပါပါတယ္။
တကယ္တမ္းျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ဘယ္နိုင္ငံကစစ္သားျဖစ္ျဖစ္ စစ္သားျဖစ္လာရင္ စစ္သားအလုပ္ လုပ္ရေတာ့တာပါပဲ။ အဲ့ဒီအေပၚမွာ နိုင္ငံေတာ္အတြက္တို႔ တိုင္းျပည္ခ်စ္လို႔တို႔ စနစ္ကိုကာကြယ္ဖို႔တို႔ လူထုရဲ့အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ဖို႔တို႔ဘာတို႔ကေတာ့ မေျပာမျဖစ္ေျပာၾကရသလို စစ္သားေတြေလးကိုလည္း အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ မေျပာတတ္ ေျပာတတ္ေအာင္၊ သူတို႔စိတ္ထဲ တကယ္ပဲ အဲ့သလိုထင္ျမင္ေနေအာင္ နိုင္ငံေရးသမားေတြက မျပတ္လုပ္ေပးေနရပါတယ္။ ဒါလည္း ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ အဲ့အတိုင္း တထပ္တည္းပါပဲ။ လက္ေတြ႔ေတြမွာ အနည္းအမ်ား ကြာတာပဲရွိတာမ်ိဳးပါ။
တကယ္ေတာ့ စစ္သားဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ ရန္သူျဖစ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ ရန္ေတာင္ တခါမွ မျဖစ္ဖူးတဲ့ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ျဖဴသလားမဲသလားေတာင္မသိတဲ့ တျခားစစ္သားေတြ တျခားအရပ္သူအရပ္သားေတြကို ခ်မ္းသားၿပီးသားလူေတြ ပိုခ်မ္းသာလာဖို႔ ရန္သူဆိုၿပီး လိုက္သတ္ေပးေနရင္း ေသျခင္းဆိုးနဲ႔ေသရ ဘဝပ်က္ရ ဒုကၡိတျဖစ္ရတာပါ။ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့နိုင္ငံက ဘယ္ေအာက္ေျခစစ္သားေလးေတြမွ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၾကတာမရွိပါဘူး။
ဖို႔တ္ဝိန္းရဲဌာနအေၾကာင္းေျပာရင္း ျပန္႔က်ဲလြင့္စင္သြားတဲ့အေတြးကို ျပန္ေကာက္ရရင္ ဒီမွာ ရဲတိုင္းကို Police Officer လို႔ေခၚတယ္။ ေအာ္ဖစ္ဆာဆိုလို႔လည္း ဗမာျပည္စစ္တပ္က ပခံုးေပၚ အပြင့္တပြင့္ေရာက္တာနဲ႔ ျပန္တမ္းဝင္အရာရွိျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔လည္း မေရာေထြးေစခ်င္ပါ။ ဒီမွာက ရဲေတြကိုလည္း လူသူေလးစားၾကပါတယ္။
ဗမာျပည္ဖြားမိဘေတြက သူတို႔ကေလးေတြကို ရဲထဲဝင္ဖို႔ အားေပးတာ တိုက္တြန္းတာမ်ိဳးလည္း အလြန္ေတြ႔ရခဲပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေရာက္လာၾကတဲ့မိသားစုေတြထဲက ကေလးတခ်ိဳ႔ကေတာ့ ႀကီးလာရင္ရဲလုပ္မွာတဲ့။ ဘာလို႔လဲေမးေတာ့ အေဖ့ကိုဖမ္းမလို႔တဲ့။ အေဖက ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲဆိုေတာ့ အရက္မူးလာရင္ ေမေမ့ကို သားတို႔ကို ျပသနာရွာလို႔တဲ့။ အရက္မူးၿပီး ကားေမာင္း ကားတိုက္လို႔တဲ့။ ရီလည္း ရီခ်င္စရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ သူတို႔တကယ့္ဘဝထဲကထြက္လာတဲ့ တကယ့္ဘဝေပးအသိအစစ္ ျဖစ္ေနတာလည္း ျငင္းမရပါဘူး။
ကေလးေတြ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔ မိဘေတြဘက္က သိတ္မတြန္းတာမွာ ဗမာျပည္မွာက ရဲဆို ပုလိပ္လို႔ေခၚၿပီး ပလိပ္ေရာဂါထက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့၊ ရဲဆိုရင္ အရက္ပုန္း ဖာခန္းနဲ႔ ေလာင္းကစားဒိုင္ေတြနဲ႔ ပုလင္းတူဗူးဆို႔ေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ဗိုလ္က်ေနသူေတြ၊ လူထုဆႏၵျပပြဲေတြကို မညွာမတာၿဖိဳခြဲတဲ့ေကာင္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူ ဘုန္းႀကီးမယ္သီလ ဘာမွမေရြး နံပတ္တုတ္စာေကၽြးသူေတြလို႔ ျမင္လာခဲ့ၾကတဲ့ ျမင္ေနၾကတဲ့ အျမင္အခံေတြအစြဲေတြ ၿငိေနတုန္းရွိတာကလည္းတေၾကာင္း ထိုင္းမွာေနၾကရတုန္းက ထိုင္းပုလိပ္ေတြရဲ့ဒဏ္ကို ခံခဲ့ၾကရတာကလည္း တေၾကာင္းျဖစ္ေနပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ ထိုင္းကတဆင့္လာၾကတဲ့ကေလးေတြမ်ား ဒီေရာက္ၿပီး အေတာ္ေလးႀကီးတဲ့အထိ ငိုရင္ ပုလိပ္လာေနၿပီ ပုလိပ္လာေနၿပီဆို ခ်က္ျခင္း အငိုတိတ္မ်က္ရည္သုတ္ၿပီး ေခ်ာင္ထဲဝင္ေျပးတဲ့အထိကို ရဲဆို(ပုလိပ္ဆို) ရြံေၾကာက္ ေၾကာက္ၾကတာပါ။
က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ ဗမာျပည္ဖြားမိဘေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကေလးေတြ ၁၂ တန္းၿပီးလို႔ ေကာလိပ္ဆက္တက္ဖို႔အေျခအေနမေပးရင္ လင္ယူမယားယူ မယူၾကေသးရင္ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔တိုက္တြန္းတာ အားေပးတာမ်ိဳး လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။
က်ေနာ္က လူႀကီးေထာင္၊ ကေလးေထာင္၊ ကေလးသူငယ္ဝန္ေဆာင္မႈဌာန၊ ကေလးေျခခ်ဳပ္ဌာန စတာေတြမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာ အလုပ္လုပ္ရတာဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္စကားလံုးဝမတတ္တဲ့ ဗမာျပည္ဖြားလူႀကီးေတြ ကိုယ္တိုင္အမႈအခင္းျဖစ္တဲ့အခါ အဖမ္းအဆီးခံရတဲ့အခါ မိမိသားသမီးေလးေတြ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ျဖစ္တဲ့အခါေတြမွာ သူတို႔ေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲတကာ့အခက္အခဲထဲမွာ ဘာသာစကားအခက္အခဲက အႀကီးဆံုးအခက္အခဲျဖစ္ေနတာ သတိထားမိလို႔ပါ။
လူဆိုတာ အမႈအခင္းနဲ႔ မကင္းတတ္ၾကဘူးမဟုတ္လား။ အမႈအခင္းဆိုတာကလည္း ကိုယ္က မေခၚမပင့္ပဲ ကိုယ့္ဆီ မေတာ္တဆေရာ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေရာ ေရာက္လာတတ္တာ မဟုတ္လား။ အဂၤလိပ္-ဗမာ ၂ ဘာသာတတ္တဲ့ကေလးေတြ ရဲထဲရွိေနရင္ အေထာက္အကူလည္းျဖစ္တယ္ မဟုတ္လား။ ဥပေဒအေၾကာင္းေတြ ရပ္ထဲရြာထဲ လိုက္ရွင္းျပ ပညာေပးအစီအစဥ္ေတြ လုပ္ၾကတဲ့အခါလည္း ပိုအက်ိဳးမ်ားတယ္ မဟုတ္လား။ ျဖစ္နိုင္ရင္ အဂၤလိပ္-ဗမာ-ကရင္-ခ်င္း-မြန္-ရိုဟင္ဂ်ာစကားေတြပါ တတ္ၾကေျပာနိုင္ၾက ေရးနိုင္ဖတ္နိုင္ၾကတဲ့ကေလးေတြ ရဲတပ္ဖြဲ႔ထဲရွိေစခ်င္ပါတယ္။ ခုဆို ဖို႔တ္ဝိန္းမွာ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးစုဝင္ မိသားစုေတြ ရွိလာေနၿပီမဟုတ္လား။
ဗမာျပည္ဖြား မိဘမ်ားအေနနဲ႔ ၁၂ တန္း(အထက္တန္း)ေအာင္ၿပီးတဲ့ ကိုယ့္သားသမီးေလးေတြ ရဲထဲဝင္ၾကဖို႔ အားေပးတိုက္တြန္းၾကပါ။
(မွတ္ခ်က္။ ဒီစာက နိုင္ငံေရးအရ အေတြးအေခၚသေဘာအရေတြးရင္ ရဲဘဝဆိုတာလည္း အနည္းနဲ႔အမ်ား စစ္သားဘဝ စစ္သားအျဖစ္အေနသေဘာနဲ႔ တယ္ေတာ့မျခားနားလွေပမယ့္ ဖို႔တ္ဝိန္းက ဗမာကြန္ျမဴနတီအတြက္ၾကေတာ့ နိုင္ငံေရးသေဘာ အေတြးအေခၚသေဘာ၊ အျဖဴေတြ အမည္းေတြၾကားကျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥေတြကိုပါ ခနခြာၿပီး လက္ငင္းလိုအပ္ခ်က္ေရွ႔တင္ၿပီးေ ေတြးၾကည့္တာျဖစ္ပါတယ္)
0 comments:
Post a Comment