ကညွှတ်ကွင်းအိမ်ပြေး ၇

(ကညွှတ်ကွင်းအိမ်ပြေး ၇)

 

ကျွန်တော်အပြင်ရောက်တော့ မျက်စေ့တဆုံးလယ်ကွင်းပြင်ကြီးကို တွေ့ရပါသည်။ ကျွန်တော် လယ်ကွင်းစပ်အထိ လျှောက်သွားပါသည်။ အချိန်မှာ တိမ်တောက်ချိန်ဆိုရမလား မပြောတတ်ပါ။ တိမ်တွေမှာ နေရောင်ဖြင့် လှချင်တိုင်း လှနေပါသည်။ တိမ်မျှင်တိမ်တန်းများ တိမ်ဆိုင်တိမ်အုပ်များ တရွေ့ရွေ့ရွေ့နေကြပါသည်။ 

 

ထိုမျှအပြန့်ကျယ်သည့် လယ်ကွင်းပြင်ကြီးကို လာတုန်းက သတိမထားမိခဲ့ပါ။ လယ်ကွင်းပြင်ကြီးအဝေး ဟိုး တနေရာများတွင် တောအုပ်လိုလို အရိပ်ညို့ညို့တွေ အုပ်အုပ်အုပ်အုပ်နှင့် တွေ့ရပါသည်။ မီးခိုးအူအူများလည်း တွေ့ရပါသည်။ ရွာတွေဖြစ်မည်ထင်ပါသည်။ အိပ်တန်းပြန်ငှက်များ အုပ်လိုက်အုပ်လိုက် ပျံနေကြပါသည်။ ဗျိုင်းတွေက များပါသည်။ နေရောင်မှိုင်းမှိုင်းသည် အနှံများငိုက်နေသည့် စပါးပင်တွေအပေါ်  ဖြန့်ကျဲကြနေပုံမှာ အလွန်လှပါသည်။ နည်းနည်းလေး အေးလာတာလည်းပါသလို နေလည်းစုံးစုံးမြုပ်တော့မည်မို့ အမှောင်ရိပ်များသန်းလာပါသည်။ ညီအကို မသိတသိအချိန်ရောက်လာပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်း တဲထဲပြန်ဝင်လာပါသည်။

 

မှောင်ပါပြီ။ ထိုအချိန်အထိ အမေ့မှာ မီးခွက်တလုံးထွန်း၍ လက်ပွတ်စူးလေးတချောင်းနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော်က အမေ့အား အမေ ညဘက် ရှူရှူးပေါက်တော့ ဘယ်နားလဲဟုမေးရာ အပြင်ထွက်ပြီး တဲနဲ့ဝေးဝေးမှာ သွားလိုက်ပေါ့ သားရဲ့ ၊ အိမ်သာအထိသွားမနေနဲ့၊ တဲနားမှာပဲ တောထိုင်လိုက်ဟုဆိုပါသည်။ ထိုင်ပေါက်နော် မတ်တပ်မပေါက်ကောင်းဘူးဟုလည်း သတိပေးပါသည်။ တောထိုင်သည်ဆိုသည်ကို ကျွန်တော် တခါမှမကြားဖူးသော်လည်း အပြင်တွင်သေးပေါက်ခြင်းဟု ချက်ခြင်း နားလည်လိုက်ပါသည်။ ထိုအချိန်အထိ အိမ်သာ ဘယ်နားရှိမှန်း ကျွန်တော် မသိသေးပါ။

 

အမေက အဖေ့ထိုးလက်စကွန်အသစ်ကို လိပ်ပြီးတန်းပေါ်တင်နေခိုက် ကျွန်တော်က ထရံတွင်ချိတ်ထားသည့် ကွန်အဟောင်းများကိုမြင်ပြီး အမေ အဖေ့မှာ ကွန်တွေရှိရဲ့သားနဲ့ ဘာလို့ကွန်အသစ်ထိုးနေတာလဲဟု မေးမိပါသည်။ ဒါက ရောင်းဖို့လေ သားရဲ့၊ မင်းအဖေကွန်ထိုးတာ ကောင်းတယ် မြန်တယ် ဈေးလည်းမှန်တယ်ဆိုပြီး လူတွေက လာအပ်ကြတယ်လေ၊ အဲ့ဒါတွေ လက်ခံပြီးထိုးပေးတာပေါ့၊ ကွန်တလက်ကို ခဲသီးပါတွယ်ပြီးရင် တရာရတယ်သားရဲ့ ဟုပြောပါသည်။ ကွန်ထိုးတာနဲ့ ကွန်ကိုကျွန်တော်သိသည်ဟုထင်သော်လည်း ခဲသီးတွယ်သည်ကို ကျွန်တော်မသိပါ မေးမလို့လုပ်ပြီး နောက်မှမေးတော့မယ်ဟု ထားလိုက်ပါသည်။ သေးပေါက်ချင်နေ၍ ဖြစ်ပါသည်။ 

 

ပုဆိုးကြီး မနိုင်တနိုင်မကကာ အမေပြောသလို အပြင်ထွက်ပြီး တဲနှင့်ခတ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရှူရှူပန်းလိုက်ပါသည်။ စွပ်ကျယ်လက်စကကြီးမှာလည်း ဒူးလောက်အထိရောက်နေပါသည်။  ပုရစ်အော်သံများ ကြားရပါသည်။ ညငှက်များ စထွက်နေပါပြီ။ လင်ကောင်ပိုးသံ တဂီးဂီးကိုကြားရပါသည်။ ရွာထဲဘက်မှ ခွေးဟောင်ံကိုကြားရပါသည်။ ဟိုး မြို့ ဝေးဝေးမှ လျှပ်စစ်မီးရောင်မြင်ရပါသည်။ တာလမ်းပေါ်မှ ကားသံနှင့် ကားမီးရောင်များလည်း ခတ်ဝေးဝေးမှာ မြင်ရကြားရပါသည်။ လူတချို့ လယ်ကွက်တွေဘက် မီးအုပ်တလက်လက်နှင့် ထွက်လာကြပါသည်။ ဒီအချိန်ကြီး လယ်ကွင်းထဲ ဘာလုပ်ကြတာပါလိမ့်ဟုတွေးမိပါသည်။ တဲထဲပြန်ရောက်တော့ အမေ့ကိုမေးတော့ ငှက်အုပ်ဖို့ ကြွက်ထောင်ဖို့ပေါ့သားရယ်ဟု ဖြေပါသည်။ 

 

 

ကြွက်ထောင်ဖို့ကို ကျွန်တော်နားလည်သလိုရှိသော်လည်း ငှက်အုပ်ဖို့ကို ကျွန်တော်မသိပါ။ ငှက်အုပ်တယ်ဆိုတာ ဘာလဲအမေဟုမေးတော့ စနိုက်ဖမ်းတာသားရဲ့၊ ညဘက် စနိုက်အိပ်တဲ့ကုန်းတွေမှာ ဒိုင်းဝန်းနဲ့အုပ်တာဟု ပြောပါသည်။ ဒိုင်းဝန်းတွေရော စနိုက်ကုန်းတွေရောပါလာသဖြင့် ကျွန်တော်ခေါင်းပိုရှုပ်သွားပါသည်။ ဒါကို အမေကရိပ်မိပြီး နောက်တော့ နင့်အဖေနဲ့လိုက်သွား၊ အဲ့တော့ သိလိမ့်မယ်ဟုပြောပြီး စကားဖြတ်ပါသည်။ ရေနွေးကရားကို ငှဲ့ရင်း သား...အဖန်ရည်သောက်တတ်လားဟုမေးပါသည်။ ကျွန်တော်က ရေနွေးကြမ်းဟုနားလည်ထားသော်လည်း အမေက အဖန်ရည်ဟုပြောပါသည်။

 

ပြီးတော့ ကဲကဲ အိပ်ကြမယ်၊ နင့်အဖေလည်း အိပ်ပျော်နေပြီ မနက်ကျ အဖေနဲ့ကွင်းထဲလိုက်သွားဟုပြောပါသည်။ အိပ်ယာဝင်မည်ဆိုမှ အမေက အိပ်ယာပြင်ပေးပါသည်။ ခေါင်းအုံးအပိုတလုံး၊ စောင်ကြမ်းအပိုတထည်ကို သူတို့ ၂ ယောက်ကြားတွင် ချပေးပါသည်။ သဘောက ကျွန်တော်က အလယ်တွင်အိပ်ရမည့်သဘောပင်။ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာခင်းပေးပြီး အမေလည်းအပြင်ထွက် တောထိုင်ပါသည်။