ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အေတြးအေခၚ(ေဆြးေႏြးခ်က္)
(၁)ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြ မိမိတို႔မွာလည္းရွိပါတယ္။ ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳေတြလည္း ေလ့လာဖူးပါတယ္။ ေတြ႔ရွိရတာက ပိုၿပီးႀကီးက်ယ္တဲ့ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈႀကီ၊ အႏၱရာယ္ႀကီးကို နွစ္ဘက္စလံုးကျမင္ၾကမွ၊ အသိအမွတ္ျပဳၾကမွ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေရးေအာင္ျမင္တာပဲ။
၁၉၃၈-၁၉၃၉ က မိမိတုိ႔နဲ႔ အဂၤလိပ္ဟာ ရန္ဘက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဖက္ဆစ္ဝါဒရဲ့ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈႀကီး အႏၱရာယ္ႀကီးေပၚလာေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္ေရးကို စတင္ၿပီးႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ။အဂၤလိပ္ဘက္က အင္တင္တင္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးၾကေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားၾကတာပဲ။ ဒါဟာ ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႔အႀကံဳျဖစ္တယ္။
ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳေလ့လာေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေတြ႔ရတာပါပဲ။ ရုရွားနဲ႔အဂ္လိပ္ ရန္ဘက္ျဖစ္ေနတာကေန ဟစ္တလာနာဇီတို႔ရဲ့ ၿခိမ္းေခ်ာက္ မႈႀကီး၊ စစ္အႏၱရာယ္ႀကီးက်ေရာက္လာေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားၾကတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းတရုတ္ျပည္ကို ေလ့လာေတာ့လည္း ဒီလိုပဲေတြ႔ရတယ္။ အခုဆိုရင္ တရုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (CPC) နဲ႔ ကူမင္တန္ (KMT) တေက်ာ့ျပန္ၿပီး မိတ္ဖက္ျဖစ္ေနၾကျပန္ၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ပိုႀကီးတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးကို နွစ္ဘက္စလံုးက ျမင္ၾကလို႔ပဲ။ နွစ္ဖက္စလံုးက ျမင္ၾကမွ၊ အသိအမွတ္ျပဳၾကမွလည္း ေအာင္ျမင္တာပဲ။ တဘက္တည္းျမင္ေနလို႔ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး။
(၂) လက္ေတြ႔က်က် စဥ္းစားရမယ္။ နဝတ/နအဖ က NLD ကို “ဘံုရန္သူ” လို႔ သတ္မွတ္ထားတယ္။ ထြက္သမ်ွစာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေရွ႔ဆံုးကေနၿပီး ေဖာ္ျပခိုင္းထားတယ္။ ေခ်မႈန္းၾကရမယ္လို႔လည္း ဆိုတယ္။ ဒီလိုသေဘာထားရွိသူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုမွ မလုပ္နိုင္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးၿပီး ရင္ၾကားေစ့ရေအာင္လို႔ NLD က အာေပါက္မတတ္ေျပာေနတာပဲ။ SPDC ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ကေတာ့ အဲ့ဒီလိုမျမင္ဘူး။ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ရဲ့အာဏာ သက္ေရာက္လာရင္ “ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့နိုင္ငံေတာ္သစ္” ျဖစ္လာမယ္လို႔ ျမင္ေနတယ္။ “ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖ်က္သမားေတြကို ဘံုရန္သူအျဖစ္” ေခ်မႈန္းပစ္ရမယ္လို႔ ေဆာ္ၾသေနတယ္။ လက္ေတြ႔လည္း လုပ္ေနတယ္။ အခုဆိုရင္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ NLD ေခ်မႈန္းေရး လုပ္ေနတယ္။ မိတ္ေဆြျဖစ္လာဖို႔ေနေနသာသာ ရန္ပြဲက ပိုၿပီးႀကီးလာမယ့္ အေနအထားရွိေနတယ္။
(၃) သူ႔ဘက္ကမျမင္ရင္လည္း ျမင္တဲ့ဘက္ကေလ်ွာ့ေပးလိုက္လို႔ေျပာရင္ေတာ့ အဲ့ဒါဟာ မူမဲ့တဲ့ေက်ေအးေရးပဲ။ သစၥာေဖာက္မႈပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ မူေပၚမွာ ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္ခိုင္၊ နည္းနာမွာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းဖို႔ပဲ လိုတယ္။ မူမဲ့တဲ့ေက်ေအးေရးလုပ္ရင္ ျပည္သူကလက္မခံဘူး။ ဒဏ္ခတ္ လိမ့္မယ္။ ဦးနု ပထစ အက်နာတာကို သခၤန္းစာယူရမယ္။ ဦးႏုလည္း ရန္သူကိုမိတ္ေဆြဖြဲ႔ခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီ့အရင္ကလည္း “ေစာ စိန္ ေမာ္” အက်နာခဲ့တယ္မဟုတ္လား။
(၄) ရန္သူက မိတ္ေဆြျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပအဖ်က္သမားအား ဘံုရန္သူအျဖစ္ေခ်မႈန္းၾကဆိုတဲ့ သေဘာထားကို ျဖဳတ္ေပးတာက အစခ်ီပါ။ ဒုတိယက နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို လႊတ္ေပးပါ။ တတိယေျခလွမ္းက ေစ့စပ္ေဆြေႏြးပါ။ အဲဒီေျခလွမ္း သံုးလမ္း SPDC က လွမ္းရင္ မိတ္ေဆြျဖစ္ဖို႔ နီးစပ္ပါၿပီ။ နအဖက ဒီေျခလွမ္း လွမ္းမယ့္အရိပ္အေယာင္မေတြ႔ပါဘူး။ ဒီေျခလွမ္း သံုးလမ္းလွမ္းရင္ ဘယ္သူနဲ႔မဆို မိတ္ေဆြျဖစ္မွာပဲ။
(၅) “လက္ေတြ႔နိုင္ငံေရး” ေထာင့္က ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အေတြးအေခၚ(အဘိဓမၼာ) ေထာင့္က ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ၾကပါဦးစို႔။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြယံုၾကည္တာက ဆန္႔က်င္ဘက္ခ်င္းေပါင္းစည္းေရး(ညီညြတ္မႈ) ဟာ အေျခအေနတခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယာယီသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အရသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ခ်င္း တိုက္ခိုက္မႈကေတာ့ အၾကြင္းမဲ့ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ညီညြတ္မယ္ဆိုရင္ ဘာအတြက္ ညီညြတ္မွာလဲ။ ရန္ျဖစ္ရမွာ ေၾကာက္သြားလို႔လား၊ ပ်င္းသြားလို႔လား၊ ကိုယ့္ဘက္ကရံႈးမွာပဲ ထင္လို႔လား၊ အဲဒီလို ညီညြတ္ေရးမ်ိဳးဆိုရင္ ၾကာရွည္မခံပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ဦးသိန္းေဖ(ျမင့္)ဟာ ‘ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းမာ့က္စ္ဝါဒီ” မာ့က္စ္ဝါဒီအျဖစ္နဲ႔ပဲ ဘဝနိဂံုးခ်ဳပ္သြားရပါတယ္။ သူဟာ ဦးႏု၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗုိလ္ေနဝင္းတို႔နဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကဆိုရင္ ဗကပကို မတရာသင္း မေၾကာညာပဲ ထားပါေသးတယ္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္က ဗကပကို အပိုင္စီးနိုင္မယ္ထင္လို႔ပါ။
အဲ့ဒီ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလွည့္ကြက္ေၾကာင့္ပဲ အထက္ဗမာျပည္မွာ ျပႆနာေပၚဖူးတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ဖမ္းပြဲကေန ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ခရိုင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ မတ္ ၃ဝ ရက္ေန႔မွာ “မိုးစပ္ေတာင္ေဆြးေႏြးပြဲ” လုပ္တယ္။ သံုးခရိုင္ ျမင္းၿခံ၊ စစ္ကိုင္း၊ ေက်ာက္ဆည္ကလူေတြ တက္ပါတယ္။ အမ်ားုက လက္နက္ကိုင္တိုက္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ျမင္းၿခံသံမဏိေမာင္ေမာင္(ကိုေအာင္သူ)ကေတာ့ ပါတီကို မတရားသင္း ေၾကညာတာမဟုတ္ဘူး။ ဗဟိုကညႊန္ၾကားခ်က္(လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲတိုက္ဖို႔) လည္း မရွိဘူး။ လက္ဝဲက်ြံေနတဲ့ခင္ဗ်ားတို႔ကိုသာ ဖမ္းတာပဲ။ ၿမိ့ဳေပၚမွာ ပါတီဆိုင္းဘုတ္ေတြျဖဳတ္မပစ္ပဲ ထားၾကည့္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ျမင္းၿခံျပန္မယ္။ ဗဟိုနဲ႔ဆက္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လက္ဝဲက်ြံလူေတြ အျဖစ္ ပါတီကထုတ္ပစ္တဲ့ ေၾကညာခ်က္ထုတ္မယ္ေျပာၿပီး ျမင္းၿခံျပန္သြားတာပါ။ ေနာက္က်မွသိရတာက သူ မႏၱေလးေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သိရတာပါပဲ။ ကိုသိန္းေဖအျဖစ္မရွိမွန္း ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းသိမွ မတရားသင္းေၾကညာတာပဲ။ ဒီကိစၥေရးတာက NLD အစဥ္းစား မမွားဖို႔ ေရးတာပဲ။
(၆) ခု ဖဆပလတို႔၊ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီတို႔ ျပန္ၿပီးထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ နအဖအေပၚ(ထားတဲ့) သူတို႔ရဲ့သေဘာထားလည္း သိရရင္ အားေပးမွာပါ။ ဒါကို ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာပဲလို႔ေျပာရင္ ရပါတယ္။ ထာဝရရန္သူ ထာဝရမိတ္ေဆြဆိုတာ မရွိနိုင္ပါဘူး။ ဘယ္သမိုင္းတေကြ႔မွာ ဘယ္လိုရပ္တည္လဲဆိုတာကိုပဲ ၾကည့္ရမွာပါ။ ျပည္ပေရးရာမွာဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ ခ်ဥ္းကပ္ရရပါမယ္။ သမိုင္းဆိုတာ ေနာက္ျပန္ရစ္ၾကည့္လို႔သာ ရပါတယ္။ ေရွ႔ကိုရစ္ၾကည့္လို႔ မရပါဘူး။ ဒီကိစၥ ေနာင္မွာေဆြးေႏြးသင့္ ေဆြးေႏြးၾကတာေကာင္းပါတယ္။ ခုေတာ့ ပစၥဳပၸန္နဲ႔အနာဂတ္ကိုပဲၾကည့္တာ ေကာင္းပါတယ္။
ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္
၂ဝဝ၉ ၾသဂုတ္
ဒီေဆာင္းပါးဟာ၂၀၀၉ ကေန ၂၀၁၃ အတြင္းထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္မ်ားထဲမွာ ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္က တပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး က်န္သူေတြလည္း သိသင့္တယ္ထင္လို႔ စာရိုက္ၿပီး ျပန္တင္တာျဖစ္ပါတယ္။
(၁)ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့အေတြ႔အႀကံဳေတြ မိမိတို႔မွာလည္းရွိပါတယ္။ ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳေတြလည္း ေလ့လာဖူးပါတယ္။ ေတြ႔ရွိရတာက ပိုၿပီးႀကီးက်ယ္တဲ့ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈႀကီ၊ အႏၱရာယ္ႀကီးကို နွစ္ဘက္စလံုးကျမင္ၾကမွ၊ အသိအမွတ္ျပဳၾကမွ မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေရးေအာင္ျမင္တာပဲ။
၁၉၃၈-၁၉၃၉ က မိမိတုိ႔နဲ႔ အဂၤလိပ္ဟာ ရန္ဘက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဖက္ဆစ္ဝါဒရဲ့ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈႀကီး အႏၱရာယ္ႀကီးေပၚလာေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္ေရးကို စတင္ၿပီးႀကိဳးစားခဲ့တာပဲ။အဂၤလိပ္ဘက္က အင္တင္တင္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးၾကေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားၾကတာပဲ။ ဒါဟာ ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႔အႀကံဳျဖစ္တယ္။
ျပည္ပအေတြ႔အႀကံဳေလ့လာေတာ့လည္း ဒီလိုပဲ ေတြ႔ရတာပါပဲ။ ရုရွားနဲ႔အဂ္လိပ္ ရန္ဘက္ျဖစ္ေနတာကေန ဟစ္တလာနာဇီတို႔ရဲ့ ၿခိမ္းေခ်ာက္ မႈႀကီး၊ စစ္အႏၱရာယ္ႀကီးက်ေရာက္လာေတာ့ မိတ္ေဆြျဖစ္သြားၾကတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းတရုတ္ျပည္ကို ေလ့လာေတာ့လည္း ဒီလိုပဲေတြ႔ရတယ္။ အခုဆိုရင္ တရုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (CPC) နဲ႔ ကူမင္တန္ (KMT) တေက်ာ့ျပန္ၿပီး မိတ္ဖက္ျဖစ္ေနၾကျပန္ၿပီ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ။ ပိုႀကီးတဲ့ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးကို နွစ္ဘက္စလံုးက ျမင္ၾကလို႔ပဲ။ နွစ္ဖက္စလံုးက ျမင္ၾကမွ၊ အသိအမွတ္ျပဳၾကမွလည္း ေအာင္ျမင္တာပဲ။ တဘက္တည္းျမင္ေနလို႔ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာႏိုင္ဘူး။
(၂) လက္ေတြ႔က်က် စဥ္းစားရမယ္။ နဝတ/နအဖ က NLD ကို “ဘံုရန္သူ” လို႔ သတ္မွတ္ထားတယ္။ ထြက္သမ်ွစာနယ္ဇင္းေတြမွာ ေရွ႔ဆံုးကေနၿပီး ေဖာ္ျပခိုင္းထားတယ္။ ေခ်မႈန္းၾကရမယ္လို႔လည္း ဆိုတယ္။ ဒီလိုသေဘာထားရွိသူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုမွ မလုပ္နိုင္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးၿပီး ရင္ၾကားေစ့ရေအာင္လို႔ NLD က အာေပါက္မတတ္ေျပာေနတာပဲ။ SPDC ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ကေတာ့ အဲ့ဒီလိုမျမင္ဘူး။ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ရဲ့အာဏာ သက္ေရာက္လာရင္ “ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့နိုင္ငံေတာ္သစ္” ျဖစ္လာမယ္လို႔ ျမင္ေနတယ္။ “ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖ်က္သမားေတြကို ဘံုရန္သူအျဖစ္” ေခ်မႈန္းပစ္ရမယ္လို႔ ေဆာ္ၾသေနတယ္။ လက္ေတြ႔လည္း လုပ္ေနတယ္။ အခုဆိုရင္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ NLD ေခ်မႈန္းေရး လုပ္ေနတယ္။ မိတ္ေဆြျဖစ္လာဖို႔ေနေနသာသာ ရန္ပြဲက ပိုၿပီးႀကီးလာမယ့္ အေနအထားရွိေနတယ္။
(၃) သူ႔ဘက္ကမျမင္ရင္လည္း ျမင္တဲ့ဘက္ကေလ်ွာ့ေပးလိုက္လို႔ေျပာရင္ေတာ့ အဲ့ဒါဟာ မူမဲ့တဲ့ေက်ေအးေရးပဲ။ သစၥာေဖာက္မႈပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ မူေပၚမွာ ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္ခိုင္၊ နည္းနာမွာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းဖို႔ပဲ လိုတယ္။ မူမဲ့တဲ့ေက်ေအးေရးလုပ္ရင္ ျပည္သူကလက္မခံဘူး။ ဒဏ္ခတ္ လိမ့္မယ္။ ဦးနု ပထစ အက်နာတာကို သခၤန္းစာယူရမယ္။ ဦးႏုလည္း ရန္သူကိုမိတ္ေဆြဖြဲ႔ခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒီ့အရင္ကလည္း “ေစာ စိန္ ေမာ္” အက်နာခဲ့တယ္မဟုတ္လား။
(၄) ရန္သူက မိတ္ေဆြျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပအဖ်က္သမားအား ဘံုရန္သူအျဖစ္ေခ်မႈန္းၾကဆိုတဲ့ သေဘာထားကို ျဖဳတ္ေပးတာက အစခ်ီပါ။ ဒုတိယက နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို လႊတ္ေပးပါ။ တတိယေျခလွမ္းက ေစ့စပ္ေဆြေႏြးပါ။ အဲဒီေျခလွမ္း သံုးလမ္း SPDC က လွမ္းရင္ မိတ္ေဆြျဖစ္ဖို႔ နီးစပ္ပါၿပီ။ နအဖက ဒီေျခလွမ္း လွမ္းမယ့္အရိပ္အေယာင္မေတြ႔ပါဘူး။ ဒီေျခလွမ္း သံုးလမ္းလွမ္းရင္ ဘယ္သူနဲ႔မဆို မိတ္ေဆြျဖစ္မွာပဲ။
(၅) “လက္ေတြ႔နိုင္ငံေရး” ေထာင့္က ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အေတြးအေခၚ(အဘိဓမၼာ) ေထာင့္က ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ၾကပါဦးစို႔။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြယံုၾကည္တာက ဆန္႔က်င္ဘက္ခ်င္းေပါင္းစည္းေရး(ညီညြတ္မႈ) ဟာ အေျခအေနတခုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယာယီသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အရသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ခ်င္း တိုက္ခိုက္မႈကေတာ့ အၾကြင္းမဲ့ျဖစ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ညီညြတ္မယ္ဆိုရင္ ဘာအတြက္ ညီညြတ္မွာလဲ။ ရန္ျဖစ္ရမွာ ေၾကာက္သြားလို႔လား၊ ပ်င္းသြားလို႔လား၊ ကိုယ့္ဘက္ကရံႈးမွာပဲ ထင္လို႔လား၊ အဲဒီလို ညီညြတ္ေရးမ်ိဳးဆိုရင္ ၾကာရွည္မခံပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ဦးသိန္းေဖ(ျမင့္)ဟာ ‘ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းမာ့က္စ္ဝါဒီ” မာ့က္စ္ဝါဒီအျဖစ္နဲ႔ပဲ ဘဝနိဂံုးခ်ဳပ္သြားရပါတယ္။ သူဟာ ဦးႏု၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗုိလ္ေနဝင္းတို႔နဲ႔ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကဆိုရင္ ဗကပကို မတရာသင္း မေၾကာညာပဲ ထားပါေသးတယ္။ ဦးသိန္းေဖျမင့္က ဗကပကို အပိုင္စီးနိုင္မယ္ထင္လို႔ပါ။
အဲ့ဒီ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းလွည့္ကြက္ေၾကာင့္ပဲ အထက္ဗမာျပည္မွာ ျပႆနာေပၚဖူးတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ဖမ္းပြဲကေန ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ခရိုင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ မတ္ ၃ဝ ရက္ေန႔မွာ “မိုးစပ္ေတာင္ေဆြးေႏြးပြဲ” လုပ္တယ္။ သံုးခရိုင္ ျမင္းၿခံ၊ စစ္ကိုင္း၊ ေက်ာက္ဆည္ကလူေတြ တက္ပါတယ္။ အမ်ားုက လက္နက္ကိုင္တိုက္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ျမင္းၿခံသံမဏိေမာင္ေမာင္(ကိုေအာင္သူ)ကေတာ့ ပါတီကို မတရားသင္း ေၾကညာတာမဟုတ္ဘူး။ ဗဟိုကညႊန္ၾကားခ်က္(လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲတိုက္ဖို႔) လည္း မရွိဘူး။ လက္ဝဲက်ြံေနတဲ့ခင္ဗ်ားတို႔ကိုသာ ဖမ္းတာပဲ။ ၿမိ့ဳေပၚမွာ ပါတီဆိုင္းဘုတ္ေတြျဖဳတ္မပစ္ပဲ ထားၾကည့္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူက ျမင္းၿခံျပန္မယ္။ ဗဟိုနဲ႔ဆက္မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လက္ဝဲက်ြံလူေတြ အျဖစ္ ပါတီကထုတ္ပစ္တဲ့ ေၾကညာခ်က္ထုတ္မယ္ေျပာၿပီး ျမင္းၿခံျပန္သြားတာပါ။ ေနာက္က်မွသိရတာက သူ မႏၱေလးေထာင္ထဲ ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သိရတာပါပဲ။ ကိုသိန္းေဖအျဖစ္မရွိမွန္း ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းသိမွ မတရားသင္းေၾကညာတာပဲ။ ဒီကိစၥေရးတာက NLD အစဥ္းစား မမွားဖို႔ ေရးတာပဲ။
(၆) ခု ဖဆပလတို႔၊ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီတို႔ ျပန္ၿပီးထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ နအဖအေပၚ(ထားတဲ့) သူတို႔ရဲ့သေဘာထားလည္း သိရရင္ အားေပးမွာပါ။ ဒါကို ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာပဲလို႔ေျပာရင္ ရပါတယ္။ ထာဝရရန္သူ ထာဝရမိတ္ေဆြဆိုတာ မရွိနိုင္ပါဘူး။ ဘယ္သမိုင္းတေကြ႔မွာ ဘယ္လိုရပ္တည္လဲဆိုတာကိုပဲ ၾကည့္ရမွာပါ။ ျပည္ပေရးရာမွာဆိုရင္လည္း ဒီလိုပဲ ခ်ဥ္းကပ္ရရပါမယ္။ သမိုင္းဆိုတာ ေနာက္ျပန္ရစ္ၾကည့္လို႔သာ ရပါတယ္။ ေရွ႔ကိုရစ္ၾကည့္လို႔ မရပါဘူး။ ဒီကိစၥ ေနာင္မွာေဆြးေႏြးသင့္ ေဆြးေႏြးၾကတာေကာင္းပါတယ္။ ခုေတာ့ ပစၥဳပၸန္နဲ႔အနာဂတ္ကိုပဲၾကည့္တာ ေကာင္းပါတယ္။
ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္
၂ဝဝ၉ ၾသဂုတ္
ဒီေဆာင္းပါးဟာ၂၀၀၉ ကေန ၂၀၁၃ အတြင္းထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္မ်ားထဲမွာ ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္က တပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး က်န္သူေတြလည္း သိသင့္တယ္ထင္လို႔ စာရိုက္ၿပီး ျပန္တင္တာျဖစ္ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment