(ဘယ်အမျိုးကို ချစ်တာလဲ)

(ဘယ်အမျိုးကို ချစ်တာလဲ)
မျိုးချစ်စိတ်ဆိုတာ အသွား ၂ ဘက်ပါတဲ့ဓားနဲ့တူပါတယ်။ လူတွေနဲ့နိုင်ငံကိုစုရတာလွယ်ကူပြီး ကောင်းမွန်ပါတယ်။ အလားတူပဲ အဲ့ဒီမျိုးချစ်စိတ်ကြောင့် လူတွေနဲ့နိုင်ငံတွေ အစိတ်စိတ်အမွှာအမွှာ ကွဲထွက်သွားကြပါတယ်။ မျိုးချစ်စိတ်ဟာ လူစုတဲ့နေရာနဲ့ပြည်စုတဲ့နေရာမှာ အသုံးတည့်သလောက်အစွမ်းထက်ပြီး လူတွေအစုလိုက်အစုလိုက်ခွဲထုတ်တာ ပြည်ထောင်တွေတခုခုစီတခုစီခွဲထွက်ကုန်တာမှာလည်း အဆိပ်ပြင်းသလောက် ကြောက်စရာကောင်းပါတယ်။

ဆိုဗီယက်ယူနီယံပြိုကျပြီး အိုင်ဒယော်လော်ဂျီတိုက်ပွဲ နောက်ရောက်သွားတော့ မျိုးချစ်စိတ်လှူံဆော်သံတွေနဲ့အတူ ဘာသာရေး လူမျိုးရေး (ယဉ်ကျေးမှူခြင်းပဋိပက္ခClash of Civilization ဆိုပြီး ပါမောက္ခဒေါက်တာဆင်မြူရယ်လ်ဟန်တင်တန်က ပြောဖူး)တွေ ရှေ့တန်းရောက်လာတာ၊ ဗော်လ်ကန်နိုက်ဇေးရှင်းဖြစ်လာတွေအပြင် အကြမ်းဖက်ခြိမ်းခြောက်သတ်ဖြတ်မှူတွေ တမဟုတ်ခြင်း ကြီးထွာညးလာပါတယ်။ တနည်းပြောရရင် အိုင်ဒယော်လော်ဂျီတိုက်ပွဲ လစ်ဟာသွားတဲ့ကွက်လပ်မှာ ဘာသာရေးလူမျိုးရေးတွေ အတင်းနေရာဝင်ယူကြီးစိုးသွားတဲ့သဘောဖြစ်မယ်ယူဆပါတယ်။ ဒီမျိုးချစ်စိတ်နဲ့အတူ လူဖြူကြီးစိုးရေးတွေ၊ Antisemitism ဂျူးဆန့်ကျင်ရေးတွေ နေရာယူလာပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာထဲမှာလည်း ဘာသာရေးအယူသီးအစွန်းရောက်တွေ ခေါင်းထောင်ထလာပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သီရိလင်္ကာလို ဗမာပြည်လို ထေရဝါဒဗုဒ္ဓသာသနာထဲမှာ အမြစ်စွဲပါတယ်။

အဲ့သလို ဘာသာရေး လူမျိုးရေးအခြေခံ ကသောင်းကနင်း သွေးထွက်သံယိုမှူတွေ လူအစုလိုက်အပြုံလိုက်သတ်ဖြတ်မှူကြီးတွေ ဒေသန္တရအကန့်အသတ်စစ်ပွဲတွေကို ယဉ်ကျေးမှူစစ်ပွဲဆိုတဲ့အထိပြောသူပြောပါတယ်။ တကယ်က လူတန်းစားပဋိပက္ခဟာ အခြားပုံသဏ္ဏန်တခုနဲ့ ထွက်ပေါ်လာတာပါ။ ပြောရရင် အမျိုးသားရေး Nationalism ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်နဲ့ ပေါ်လာတာပါ။ တခု သတိပြုသင့်တာက အမျိုးသားရေးမှာလည်း လူတန်းစားလက္ခဏာပါတယ်ဆိုတာနဲ့ ဘာသာရေးကိုခုတုံးလုပ်တဲ့လုပ်ဟန်ပါတယ်ဆိုတာပါ ခု လူအများပြောပြောနေတဲ့ အမျိုးသားရေးဆိုတာဟာ အရင်းရှင်စနစ်အခြေခံပေါ်ကအမျိုးသားရေးပါ။

အရင်းရှင်အမျိုးသားရေးလက္ခဏာမှာ အမျိုးသားကိုယ်ကျိုးစီးပွားကို အလွန်အမင်းရှေ့တန်းတင်လွန်းခြင်း ကာကွယ်လွန်ခြင်းပါပဲ။ အမျိုးသားကိုယ်ကျိုးစီးပွားတွေအတွက်ကြောင့်ပဲ ရေနံ လောင်စာ၊ သဘာဝသယံဇာတလက်ဝါးကြီးအုပ်လိုမှူ၊ ဈေးကွက်ထိန်းချုပ်စိုးမိုးထားရေး၊ ပထဝီနိုင်ငံရေးအရ အသာစီးရရေးခြေကုပ်ယူတာတွေအထိ ဆင့်ထက်ကဲလာတာပါ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ နယ်ချဲ့တာကျူးကျော်တာ၊ လူနည်းစုတွေကိုနှိပ်ကွပ်တာ၊ ဘာသာအယူမတူသူတွေအပေါ် ဗိုလ်ကျလွှမ်းမိုးတာတွေလုပ်ကြတော့တာပါ။ အဲ့သလိုလုပ်တဲ့အခါ မျိုးချစ်စိတ်ဆိုတာ လူကြိုက်များ ရေပန်းစား Popular ဖြစ်လာပါတယ်။

ဒီတော့ နိုင်ငံရေးသမားတွေရော စစ်အာဏာရှင်တွေရော Popular Politics ကိုင်ပြီးထွက်လာကြတာပါ။ ဒါကို မျိုးချစ်ဝါဒ Patriotism လို့ အလွယ်တံဆိပ်ကပ်ကြပါတယ်။ ဒီနိုင်ငံရေးလုပ်တဲ့သူတွေကိုတော့ Populists တွေခေါ်ကြပြီး အများစုကတော့ “လူပြိန်းကြိုက်နိုင်ငံရေးသမား“လို့ကင်ပွန်းတပ်ပေမယ့် ကျနော်က “ကြိုက်လုံးပစ်နိုင်ငံရေးသမား“တွေလို့ အနက်ကောက်ခဲ့ပါတယ်။ လူထုကိုဦးတည်ဖွင့်တဲ့အနက်နဲ့ နိုင်ငံရေးသမားကိုရှေးရှူတဲ့ အနက်ကောက်ဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်။ အဲ့ဒီ “ကြိုက်လုံးပစ်နိုင်ငံရေးသမားတွေ“ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မျိုးချစ်နိုင်ငံရေးသမား၊ မျိုးချစ်စိတ်ရှိသူ၊ မျိုးချစ်ဝါဒီတွေအဖြစ် ပုံဖော်လေ့ရှိကြပါတယ်။

အဲ့သလို မိမိကိုယ်ကိုယ် မျိုးချစ်နိုင်ငံရေးသမား၊ မျိုးချစ်စိတ်ရှိသူလို့ အလံထောင်လာရင် ဖွင့်ဟပြောလာရင် ဘယ်အမျိုးကိုချစ်မှာလဲ ဒါမှမဟုတ် ချစ်တာလဲလို့မေးကြည့် တိတိကျကျပြန်မဖြေရဲကြပါဘူး။ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်နဲ့ လှည့်ထုတ်သွားတဲ့အဖြေပဲပေးကြလိမ့်မယ်။ နိုင်ငံသားတွေလိုလို တိုင်းရင်းသားတွေလိုလို ဘာသာတူသူတွေလိုလို မတူသူတွေပါ ပါသလိုလို လုံးထွေးပြီး မလိမ့်တပတ်ချည်းဖြေပါလိမ့်မယ်။ နိုင်ငံသားတွေ၊ ဌာနေတိုင်းရင်းသားတွေ၊ ပြည်ပကလာနေသူတွေ၊ ပြည်တွင်းကလူတွေ၊ ဧည့်နိုင်ငံသားတွေ၊ နိုင်ငံသားပြုခွင့်ရသူတွေဘာတွေညာတွေပါ မဆီမဆိုင် အတင်းဆွဲသွင်းပြီး သူဘယ်အမျိုးကိုချစ်တယ် ဘယ်သာဝင်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကို ဖုံးကွယ်တတ်ပါတယ်။

ကျနော်တို့ဟာ နိုင်ငံတကာဝါဒ လူမျိုးစုံချစ်ကြည်ရေးဝါဒကိုကိုင်စွဲကြ ထွေးပိုက်ကြပေမယ့် မျိုးချစ်စိတ်ကိုလည်း လုံးလုံးလျားလျားပစ်ပယ်ပစ်လို့တော့ မရဘူးမြင်ပါတယ်။ အသွား ၂ ဘက်ပါတဲ့ အစွမ်းလည်းထက် အန္တရာယ်လည်းများတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒကိုလည်း သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး မွေးမြူယုယရမယ်တွေးပါတယ်။

တပြိုင်တည်းမှာ မိမိကိုယ်ကိုယ် မျိုးချစ်နိုင်ငံရေးသမားလို့ကြွေးကြော် အလံထောင်နေတဲ့ Populist ကြိုက်လုံးပစ်နိုင်ငံရေးသမားတွေရဲ့အန္တရာယ်ကိုလည်း သိတ်ထားပြီး ပြတ်ပြတ်သားသားဒဆန့်ကျင်ကြဖို့လိုမယ်တွေးမိပါတယ်။
မျိုးမြင့်ချို
စက္တင္ဘာ ၂၇၊ ၂ဝ၁၉