(မသိုးထမင်း မသိုးဟင်းကိစ္စ)

(မသိုးထမင်း မသိုးဟင်းကိစ္စ)
အပြင်ထွက် နေ့လည်စာစားချိန်မှတပါး ကျနော်တို့ ၂ ယောက်လုံး မနေ့က တနေကုန် အိမ်တွင်ရှိနေ၏။ ဇနီးသည်က တနေကုန်လိုလို ခရစ္စမတ်စ်သစ်ပင် မီးဆင်ခြင်း အလှပစ္စည်းလေးများချိတ်ရင်း၊ မုန့်အချိုများ ဖုတ်ရင်း ကင်ရင်းနှင့်အချိန်ကုန်၏။ ကျနော်က တချက်တချက် နည်းနည်းပါးပါး လက်တိုလက်တောင်း ကူရုံမှလွဲ၍ တနေကုန်လိုလို စာဖတ်ဖြစ်၏။ ညီပုလေး၏ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်ကြီးကို တတိတိဖြိုနေသည်မှာ ကုန်လုကုန်ခင်။ မသိုးထမင်းမသိုးဟင်း ဝတ္ထုတိုလေးတွင် ဖွားအေးဖြစ်သူ ဒေါ်မယ်ဝန်က ချွေးမကမှမွေးသည့် မြေးဦးလေး မောင်ဇော်ဝိတ်ကို ကွယ်လွန်သွားရှာခဲ့ပြီဖြစ်သော ခင်ပွန်းသည် ဦးထွန်းအေး ဝင်စားသူဟုယုံကြည်နေ၏။ ဝတ္ထုတွင် ဒေါ်မယ်ဝန့်အတွက် မြေးဦးမို့ သာမန်ရူးတာထက် ခင်ပွန်းသည်ဦးထွန်းအေးလူဝင်စားလေးဆိုကာ သည်းသည်းလှုပ်နေပုံကို စာရေးဆရာက အကွက်ကျကျ ထိထိမိမိဖော်ပြသွား၏။ ကျနော်က သည်ဝတ္ထုတိုကို အရင် စံပယ်ဖြူမှာကတည်းက ဖတ်ဖူးသော်လည်း ဝါးတားတားဖြစ်နေလေပြီ။ ခုပြန်ဖတ်တော့မှ လုံးစေ့ပတ်စေ့ ဖတ်ဖြစ်၏။ ပြန်နှစ်သက်ရ၏။

ထိုဝတ္ထု၏တနေရာတွင် လူဝင်စားကလေးငယ်အား အဖတ်စာ စခွံ့သည့်အချိန် စစားတတ်သည့်အချိန်တွင် ကြက်ဥကျွေးမိပါက ကလေး စကားပြောတတ်သည့်အချိန်တွင် အရင်ဘဝအကြောင်းတွေ ပြန်မပြောတတ်မှာစိုးနေသော ဒေါ်မယ့်ဝန့် ကြည့်ပြီး ချစ်စိတ်ဖြင့်သနားမိ၏။ သမီး ကလေးကို ပဲအိုးကပ်လေးနဲ့ ထမင်းပျော့ပျော့ကလေး ဆီဆမ်းဆားဖြူးပြီး ခွံ့ပါကွယ်၊ ကြက်ဥတော့ မကျွေးနဲ့၊ ကလေး ဝမ်းပုပ်နေပါ့မယ်၊ ကြက်ဥက ချုပ်လည်း ချုပ်တတ်တယ် ဆိုသည့် စကားတခွန်းဖြင့် ဒေါ်မယ်ဝန် အကဲပိုနေပုံကို စာရေးဆရာက ဖော်ပြ၏။ မနေ့ကတော့ တခြားဝတ္ထုတိုတွေလိုက်ဖတ်ရင်း မျက်စေ့ခနနားရင်း ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်တက်တော့ ဇနီးကအနားလာထိုင်ကာ ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်အထူကြီးကို မနိုင်ရင်ကာဖြစ်လေဟန်မပြလျှက် အားပါးပါးဟု ရယ်သံစွက်ကာ ဒါကြီး နင်ဖတ်နေတာ ၂ ပတ် ၃ ပတ်လောက်ရှိနေပြီ မပြီးသေးဘူးလားဟုပြောကာ ဟိုလှန်သည်လှန် လှန်၏။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူလှန်ရင်း မသိုးမထင်းမသိုးဟင်းစာမျက်နှာအစကို လှန်မိ၏။ သူနားလည်သလို စာလုံးပေါင်း အသံထွက်ဖတ်ရင်း မသိုးမထင်းမသိုးဟင်းဆိုတာ ဘာလဲဟုမေး၏။ သူနားလည်အောင် အချိန်အတော်ကြီးယူ၍ရှင်းပြရတော့ လူလည်း ခေါင်းနည်းနည်းကိုက်ချင်လာ၏။

သူက ထိုမျှနှင့်မပြီး သည်ဝတ္ထုတိုအကြောင်း ပြောပြပါလားဆိုတော့ အတိုချုပ် ပြောပြရ၏။ နားထောင်နေရင်း ကြက်ဥကျွေးရင် အရင်ဘဝကအကြောင်းတွေ ပြန်မပြောမှာစိုးနေသည့် ဒေါ်မယ်ဝန့်ကိစ္စရောက်လာတော့ သူက ကျနော့်စကားကိုဖြတ်ကာ လူဝင်စားဆိုတာ Reincarnation ကိုပြောတာလားဟုမေး၏။ အင်း...အဲ့သဘောပေါ့ကွာဟု ကျနော့် မရေမရာအဖြေကို သိတ်ခံတွင်းတွေ့ပုံတော့မရ။ ဒီတော့ သူ့ ရီအင်ကာနေရှင်းဇာတ်လမ်းကို သူ့ဘာသာဆက်ရင်း ဒလိုင်လားမားတွေရော ပန်ချင်လားမားတွေရော တိဗက်ခွဲထွက်ရေးတွေရော နိုဘယ်လ်ဆုတွေရော ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်တွေရော The Hague တွေရော ICJ တွေပါ တသီတတတန်းကြီး ပါလာ၏။ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က လင်သေသားပစ် အိမ်ချုပ်တွေကျခံပြီး နိုင်ငံရေးလုပ်ခဲ့တာ့ ICJ မှာသွား အမှုရင်ဆိုင်ရဖို့ ဖြစ်နေသလိုကြီးပဲနော်ဟုပြောရင်း သက်ပြင်း ယဲ့ယဲ့ချ၏။

ကျနော်က လူဝင်စားကြက်ဥကျွေးခြင်းကိစ္စကို မျက်ခြေပြတ်သွားမစိုးသဖြင့် အစပြန်ဖော် ကောက်ကြောင်းပြန်ချပေးတော့မှ နင်ရော အဲ့ဒါယုံလားဟု မေး၏။ ဘယ်ဟာယုံတာလဲဆိုတော့ ကြက်ဥကျွေးရင် အရင်ဘဝကဟာတွေ ပြန်မပြောတော့ဘူးဆိုတာလေဟု စိတ်မရှည့်လေသံနှင့် ပြော၏။ နင့်ဟာက အဆင့်ကျော်မေးနေသလို ဖြစ်မနေဘူးလား၊ အရင် မေးရမှာက လူဝင်စားယုံတယ်မယုံဘူး၊ ပြီး ယုံတယ်ဆိုမှ ကြက်ဥကျွေးရင် မေ့သွားတတ်တယ် အဲ့သလိုလာရမှာလေဆိုတော့ ဆောရီး ငါလောသွားတယ်ဆိုကာ နင် လူဝင်စားဆိုတာယုံလားဟု ပြန်ပြင်မေး၏။ မယုံဘူးဆိုတော့ ပွဲပြတ်သွား၏။ ကြက်ဥအထိ ဆက် တက်မလာတော့။ စာရေးဆရာကရော ယုံတယ်နင်ထင်လားဟု မေးပြန်၏။ အေး သူ တို့အိမ်လာတုန်းကရော သူများအိမ်သွားတွေ့တုန်းကရော နင်လည်း တချိန်လုံးရှိနေတာပဲ၊ အဲ့အချိန်က ငါလည်း ဒီဝတ္ထုအကြောင်း မတွေးမိဘူး၊ တွေးမိတောင် ဒီ လူဝင်စားကိစ္စက မေးဖြစ်ပါ့မလားမသိဘူးဟုဆိုတော့ အေးနော်၊ ဒါပေမယ့် ကိုနီပုလေးက ခင်စရာကောင်းတယ် ပြုံးပြံုး ပြံုးပြံုးနဲ့နေတာ သဘောကျဖို့ကောင်းတယ်၊ ပြီးတော့ အရွယ်လည်း တင်တယ်၊ နင်လည်း သူ့လို စာတွေအများကြီးရေးနိုင်အောင် လုပ်ပေါ့၊ ပြီးတော့...အင်း ဟုဆိုကာပြောနေရင်း ခနတချက်ရပ်သွား၏။

ကျနော်က ဘာပြီးတော့လဲလဲဟ၊ နင့်ဟာက စကားလည်း မဆုံးဘူးဆိုတော့မှ နင် သူ့မေးကြည့်ပါလား၊ သူ လူဝင်စားယုံလား မယုံဘူးလားဆိုတာဟု ပြုံးစစပြော၏။ အေး ငါမေးကြည့်မယ်ဆိုတော့ သူပြောတာ ငါ့ပြန်ပြောပြနော်ဟုပြောရင်း သူ့ မုန့်ဖုတ်လက်စတွေဆီပြန်သွား၏။

ကျနော့်စာ ဤတွင်ဆုံး၏။ အကိုညို(ညီပုလေး)အားမေးရန်သာ ကျန်တော့၏။ သူက ညီပုလေးကို ညီပုလေးဟု ဗမာသံပီပီ မထွက်တတ်။ ထို့ကြောင့် နီပုလေးဖြစ်နေ၏။
မျိုးမြင့်ချို
ဒီဇင္ဘာ ၁၄၊ ၂ဝ၁၉ ။