(ဘိန်းပစ်ဖမ်းစရာတောင် မလိုပါ)

(ဘိန်းပစ်ဖမ်းစရာတောင် မလိုပါ)
မိခင်အဖွဲ့အစည်းတွေ ပါတီတွေကနေခွဲထွက်လာ ကွဲထွက်လာပြီး ဗိုလ်ခင်ညွန့်ခေတ်ကနေ ခုထက်ထိ စစ်အုပ်စုနဲ့ အပစ်ရပ်တဲ့ အဖွဲ့တွေကို စစ်အုပ်စုက နိုင်ငံရေးအင်အားစုတွေအဖြစ်ကနေ စီးပွားရေးအင်အားစုတွေအဇြစ် အသွင်ပြောင်းပစ်ဖို့ တောက်လျှောက် လုပ်နေတာပါ။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဘိန်းစိုက်သူ မူးယစ်ဆေးဝါးထုတ်လုပ်သူ ရောင်းဝယ်ဖေါက်ကားသူ အကြီးစားကြီးတွေအထိ ဖြစ်သွား စေချင်တာပါ။ ဖြစ်သလောက် ဖြစ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ပြည်သူ့စစ်နဲ့နယ်ခြားစောင့်အမည်ခံအဖွဲ့တွေဖြစ်ကြတာပါ။ အဖွဲ့ကြီးတွေ ကတော့ ခုထိ သူတို့ရဲ့ လူမျိုးအခြေခံနိုင်ငံရေးမူကို စွဲစွဲမြဲမြဲရှိနေသေးတာ အဲ့ဒီအပေါ်မှာရပ်ခံနေနိုင်သေးတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ကောင်းတဲ့လက္ခဏာလို့ မြင်ပါတယ်။ ထိန်းနိုင်သလောက်ထိန်းရင်း ဖက်ဒရယ်လ်မူကိုကိုင်ရင်း ဆက်တိုးချဲ့နိုင်တယ်ဆို ပိုကောင်းပါတယ်။

ခု ပြည်သူ့စစ်အမည်ခံလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့တွေထဲက ကောင်းခါးပြည်သူ့စစ်အဖွဲ့ကို စစ်အုပ်စုက ခေါ်ကြိမ်းတာ ကြားရပါတယ်။ လွှတ်တော်တွင်း စကားများနေတဲ့ တီခွန်မြတ်နဲ့တော့ မဆိုင်ဘူးလို့ထင်ပါတယ်။ တီခွန်မြတ်က ခုထက်ပို ဘာမှမလုပ်ပါဘူူး။ စိတ်ချရလို့မှ ဒီနေရာကို NLD နဲညှိပြီး ရောက်လာတာပါ။ လုပ်ရလို့ ရသလောက် လုပ်ပြတာလောက်ပါ။ “လုပ်ရတယ်” ဆိုတာကလည်း ၂၀၀၈ အောက်ကနေလုပ်ရတာကိုပြောတာပါ။ ခုတလော သန်းရာထောင်ချီတန်ဖိုးရှိတဲ့ မူးယစ်ဆေးဝါးတွေ ဆက်စပ်ပစ္စည်းတွေ ဖမ်းဆီးမိတာ ချက်လုပ်ရေးစခန်းတွေ ဝင်စီးပြီးသိမ်းတာတွေကို တီခွန်မြတ်နဲ့ဆက်စပ်တွေးလို့ ဘယ်လိုရသလဲတော့ ကျနော်မတွေးတတ်ပါ။ တချိန်က ဒီလူဟာ ဒါတွေနဲ့ပတ်သက်ခဲ့တယ်ဆိုရင် စစ်အုပ်စုက အညှာကိုင်ပြီး အချိန်မရွေးပျောက်စေလုပ်ပစ်လိုက်မှာပါ။

ခု ပြည်သူ့စစ်တွေ နယ်ခြားစောင့်တွေထဲကတချို့ကတော့ စစ်အုပ်စုခင်းပေးတဲ့လမ်းအတိုင်းလျှောက်ရင်း ဘိန်းစိုက်သူ မူးယစ်ဆေးဝါးထုတ်လုပ် ရောင်းဝယ်ဖေါက်ကားသူတွေဖြစ်လာတာတွေ့ရပါပြီ။ ဘိန်းဘုရင်ကြီးတွေအထိတော့ ဖြစ်ခွင့်မရကြပါ။ ဟိုတချိန်က ဟိုလို လိုအပ်လို့ ဟိုလိုကြီးထွားခိုင်းပေမယ့်၊ ဒီတချိန်မှာ ဒီလို လိုအပ်လို့ ဒီလိုကိုင်တွယ်ရတယ်ဆိုတဲ့အဆင့် ရောက်လာတော့မယ်ထင်ပါတယ်။ ဒီလို ကိုင်တွယ်တယ်ဆိုတာက ရှင်းပစ်တာကိုပြောတာပါ။ ရှင်းပစ်ရမှာကလည်း ဒီလူတွေမှာ လက်နက်လူသူအင်အားတွေက ဟိုတုန်းက(ခွဲထွက်လာခါစ)တုန်းကနဲ့ မယှဉ်သာအောင် ထယ်ထယ်ဝါဝါဖြစ်နေတာလည်း အထင်အရှားပါ။ လူထုအပေါ်လက်နက်နဲ့ဗိုလ်ကျတာတွေရှိသလို အခန့်မသင့်တိုင်း စားကျက်လူကြတိုင်း တဖွဲ့နဲ့တဖွဲ့လည်း တိုက်တာခိုက်တာပစ်တာခတ်တာတွေရှိပါတယ်။ စစ်အုပ်စုက သူတို့ရဲ့ မိခင်အဖွဲ့အစည်းတွေကိုတိုက်တဲ့အခါတိုင်းလည်း ကိုယ့်အကျိုးစီးပွားအတွက် ကိုယ့်လူမျိုးချင်းပြန်သတ်တဲ့ပွဲမှာ ရှေ့ဆုံးကအသေခံတိုက်ပေးပါတယ်။ သဘောက ကိုယ့်အတွက်လည်း ကိုယ်တိုက်ရသလို ကိုယ့်ဆရာသမားတွေအတွက်လည်း တိုက်ပေးသေပေးနေကြတာပါ။

ခု စစ်အုပ်စုက အဲ့ဒီအဖွဲ့တွေကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လည်မျိုညှစ်နေပါပြီ။ အဲ့အုပ်စုတွေ ခုထက်ပို အင်အားဩဇာကြီးထွားလာတာ အဖြစ်မခံနိုင်တော့ပါ။ နယ်စွန်နယ်ဖျားက သူ့အာဏာစက်ကို အပြည့်အဝပြန်ထိန်းချုပ်ယူတော့မယ့်ပုံပါ။ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်လို သစ်သားသေနတ်နဲ့ ဈေးကောက်လောက် အရက်ဝိုင်းကြက်ဝိုင်းအကောက်လောက် ကောက်စား၊ ဝက်ကုန်းစည်း ကြက်ဒိုင် အမဲသတ်လိုင်စင်လောက်နဲ့ ထားချင်တာပါ။ ဖြစ်နိုင်ရင် စစ်ဗိုလ်တွေအတွက် အရက်ဝယ်ကြက်ဖမ်းလောက်ထားချင်တာပါ။ ဒါ့‌ကြောင့် အဲ့သလိုနေနိုင်ရင်နေ မနေနိုင်ရင် အေးအေးသက်သာ လက်နက်ချကြဖို့ လုပ်မယ့်အရိပ်အခြေတွေ့ရပါပြီ။

မူးယစ်ဆေးဝါးကိစ္စဟာ ကမ္ဘာနာပါ။ တကယ်တိုက်ဖျက်တယ် နှိမ်နင်းတယ်ဆို ကမ္ဘာက အားပေးပါတယ်။ အမေရိကန်အပါအဝင် ချမ်းသာနိုင်ငံတွေဘက်ကလည်း ကျ ပါတယ်။ ကျတာမှ ငွေရော ပစ္စည်းရောကို ကျတာပါ။ ခု အပေါ်ကပြောတဲ့အဖွဲ့တွေကို လုံးဝ မလိုတော့လို့ဖယ်ရှားရင်(သူ့ချည်းပဲ လုပ်ရကိုင်ရခက်ရင်) အမေရိကန်နဲ့ ကမ္ဘာ့မိသားစုအကူအညီယူပြီး အပြောင်ရှင်းလို့ရပါတယ်။ ကမ္ဘာကြီးကလည်း အားတက်သရောကူညီမှာဖြစ်သလို သောင်းသောင်းဖြဖြလည်း အားပေးကြမှာပါ။

စစ်အုပ်စုဟာ အာဏာအတွက်ဆို ဘာမဆိုလုပ်ပါတယ်။ အမေရိကန်ကအလိုရှိနေတဲ့ ဘိန်းရာဇာခွန်ဆာနဲ့ အပေါင်းအပါတွေကို ခလုပ်မထိဆူးမငြိအောင်ကာကွယ်ပေးသလို သူ့အာဏာစက်ကို နှမ်းတစေ့စာလာထိပါးရင် တံတွေးလာဆွတ်ရင်လည်း အမေရိကန်နဲ့ပေါင်းပြီး ဘိန်းဘုရင်အမည်တပ်ကာ ချေမှုန်းပစ်လိုက်မှာပါပဲ။
မျိုးမြင့်ချို
၆၊ မတ်၊ ၂၀၂၀