(စြဲလိုက္တဲ့တရား၊ ထူလိုက္တဲ့ အတိုင္အေတာ)မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(စြဲလိုက္တဲ့တရား၊ ထူလိုက္တဲ့ အတိုင္အေတာ)

အေမရိကားမေရာက္ခင္တုန္းက အေမရိကန္ေတြဟာ တရားစြဲအလြန္ဝါသနာပါၿပီး ကမၻာေပၚမွာ တရားအစြဲဆံုးလူမ်ိဳး ဘာညာနဲ႔ မၾကားခ်င့္တဆံုး ၾကားရတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ သူတို႔ေျပာတာ ဟုုတ္ရံုတင္မကဘူး လိုေတာင္လိုေသးတယ္ဆိုတာ သြားေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔မသိတာတခု ရွိေသးတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ အေမရိကန္ေတြဟာ အတိုင္အေတာလည္း အလြန္ထူၾကတယ္ဆိုတာပဲ။

လူသတ္မႈလို ဓားျမမႈလို လုယက္မႈလို အမႈႀကီးအမႈက်ယ္ေတြမေျပာနဲ႔ ဘာေလးျဖစ္လိုက္ျဖစ္လိုက္ တရားတန္းစြဲ တရားတေဘာင္နဲ႔ ရံုးျပင္ကႏၷားနဲ႔ရွင္းၾကသလို ထစ္ကနဲရွိ ရဲေခၚတိုင္ရတာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကို တိုင္ရတာနဲ႔။ ေဘးအခန္းက Smoking Detector အသံ ျမည္ေနလို႔၊ ေဘးၿခံကေခြး ကိုယ့္ဝင္းထဲေရာက္လာလို႔၊ ေဘးအိမ္က သီခ်င္းအက်ယ္ႀကီးဖြင့္လို႔၊ အိမ္ေရွ႔ကလင္မယား ဆဲဆိုသတ္ပုတ္ ေနသံေတြၾကားလို႔၊ ကေလးေတြကို လူႀကီးမပါပဲ လမ္းေပၚလႊတ္ထားလို႔၊ အေပၚထပ္က တဒံုးဒံုးနဲ႔ စားပြဲတင္အသားႀကိတ္စက္ ညႀကီး သန္းေကာင္ထႀကိတ္လို႔၊ ေဘးအိမ္က ၿခံစည္းရိုးေလးခတ္တာ ကိုယ့္အိမ္ နည္းနည္းကြယ္သြားလို႔ စသည္ျဖင့္ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေတာင္ေတြနဲ႔ ဘာမဟုတ္တဲ့ဟာေလးေတြလည္း တိုင္ၾကေတာၾကတာကလား။

တိုင္ၿပီေဟ့ဆိုတာနဲ႔ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ဥၾသသံတစီစီနဲ႔ ရဲကား သူနာျပဳနား မီးသတ္ကားေတြပါ လိုရင္လိုသလို တသီတတန္းႀကီး ကိုယ့္အိမ္ေရွ႔ရာက္လာ ေမးဟယ္ျမန္းဟယ္ စစ္ဟယ္ေဆးဟယ္ လိုအပ္ရင္ ဖမ္းဟယ္ဆီးဟယ္ေတြပါ လုပ္သကိုး။ တခ်ိဳ႔ကိစၥေလးေတြ ၾကေတာ့ ရဲနဲ႔သက္ဆိုင္ရာဌာနကလူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကလူေတြက အတိုင္ခံရသူေတြျဖစ္တဲ့ အမႈအေလးအေပါ့ေပၚၾကည့္ၿပီး သတိေပးတန္တာေပး။ ဒဏ္တပ္တန္တာတပ္၊ ရံုးတင္တရားစြဲတန္စြဲ၊ ရံုးကခ်မွတ္တဲ့ျပစ္ဒဏ္ ခံတန္ခံ စသည္ျဖင့္သြားၾကတာေပါ့ေလ။

က်ေနာ္လည္း ေရာက္စက ဒီေလာက္ အတိုင္အေတာထူတဲ့လူမ်ိဳး ဒီေလာက္ တရားအစြဲသန္တဲ့လူမ်ိဳးဆိုၿပီး ေစာက္ျမင္အေတာ္ကပ္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ “ဒါေလးမ်ားကြာ ကိုယ့္အိမ္နီးခ်င္း ကိုယ့္ရပ္ကြက္သားခ်င္း သည္းခံတန္ခံလိုက္၊ မခံနိုင္လည္း ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးေတြပဲဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေျပာလိုက္လည္း ၿပီးတာပဲဟာ။ ဒါနဲ႔မွမၿပီးလည္း ရပ္မိရပ္ဖလို လူရိုေသ ရွင္ရိုေသေတြနဲ႔ေျပာျပၿပီး ေတာင္းပန္သူကလည္း ေတာင္းပန္လိုက္၊  ေၾကေအးသူကလည္း ေၾကေအးေပးလိုက္ ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ ေနာက္္မလုပ္ေအာင္ တားခိုင္းလိုက္လည္းရတာပဲဟာ”ဆိုတာေတြလည္း ေတြးမိဖူးတယ္။ ခု နည္းနည္း အေနၾကာလာေတာ့မွသိတာ ဒီလူေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ တရားအစြဲသန္ၾကသလဲနဲ႔ အတိုင္အေတာ ထူၾကသလဲဆိုတာရဲ့အေျဖကိုု။

အေမရိကန္မွာ(ေယဘုယ်သေဘာ ေျပာရရင္) တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈဟာ ေနရာတိုင္းမွာရွိေနလို႔ပဲ။ တရားဥပေဒဟာ လူတိုင္းအေပၚ အညီအမ်ွ သက္ေရာက္ေနလို႔ပဲ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကလူေတြကလည္း တိုင္လာတန္းလာေတြတိုင္းကို အေရးတယူျပဳၿပီး တရားစီရင္ေရးအပိုင္းကလည္း ဥပေဒနဲ႔အညီ စီရင္ေျဖရွင္းေပးလို႔ပဲ။ လူေတြကိုယ္တိုင္ တရားဥပေဒကိုယံုၾကည္ေနလို႔သာ၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရးကို စိတ္ခ်ေနလို႔သာ၊ တရားစီရင္ ေရးကို ကိုးစားေနလို႔သာ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို အားထားေနလို႔သာ တရားစြဲတာ တိုင္တာေတာတာေတြ လုပ္ၾကတာပဲလို႔ အၾကမ္းသေဘာ ေကာက္ခ်က္ဆြဲလို႔ရလာပါတယ္။

တရားဥပေဒကို၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို၊ တရားစီရင္ေရးကို၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကို မယံုၾကည္မကိုးစား အားမထားရင္ ဘာတရားစြဲေနစရာ လိုမလဲ။ ဘာတိုင္ေတာေနစရာလိုမလဲ။  ထစ္ကနဲရွိ တုတ္ဆြဲဓားဆြဲ ေသနတ္ဆြဲေတြခ်ည္း ျဖစ္ကုန္ေတာ့မေပါ့။ ယံုလို႔ ကိုးစားလို႔ အားထားလို႔ စိတ္ခ်လို႔ စြဲေနဆိုေန တိုင္ေနေတာေနၾကတာ မဟုတ္လား။ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ လူတိုင္းလက္ထဲ ေသနတ္ရွိတဲ့တိုင္းျပည္ အခ်ိန္တိုင္း တဒိုင္းဒိုင္း ပစ္ေနၾကေတာ့မေပါ့။

က်ေနာ္တို႔ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ရာဇဝတ္မႈေတြထူေျပာတာလည္း မေျပာနဲ႔။ ယံုၾကည္စရာ တရားဥပေဒ၊ ကိုးစားစရာ ဥပေဒစိုးမိုးမႈ၊ စိတ္ခ်စရာ တရားစီရင္ေရး၊ အားထားစရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ေတြမွ အခိုင္အခံ့မရွိပဲကိုး။ ေနရာတကာ ျခစားအက်င့္ပ်က္ေနၾကသကိုး၊ စနစ္ေၾကာင့္ ပ်က္တာ ရွိသလို၊ စနစ္က စနစ္တက်ဖ်က္ထားလို႔ပ်က္တာေတြရွိသလို၊ အက်င့္ပ်က္တာနဲ႔ အသားက်လာတဲ့လူေတြရဲ႔ စနက္လည္းပါပါတယ္။ ဒီေတာ့ သာမန္လူေတြစိတ္ထဲ တခုခုျဖစ္ရင္ “ဘာမွ တရားစြဲမေနနဲ႔ တိုင္တန္းလည္းမေနပဲ အပိုပဲ၊ အခ်ိန္ကုန္တယ္၊ ေငြမ်ားတရားနိုင္ ေျမနိမ့္ရာလံွစိုက္ခံရမယ့္တူတူ၊ မထူးဘူး ကိုယ့္နည္းနဲ႔သာ ရွင္းပလိုက္ကြာ ၾကာတယ္”ဆိုၿပီး လက္စား ေခ်ရင္းေခ်ရင္း စာရင္း ရွင္းရင္းရွင္းရင္း အေတာမသတ္နိုင္တဲ့ရာဇဝတ္မႈေတြ ထူေျပာသထက္ေျပာလာတာပဲ မဟုတ္လား။ က်ေနာ္လည္း ေရႊျပည္ႀကီးကလူေတြကို တရားအစြဲ သန္ေစ့ခ်င္ အတိုင္အေတာထူေစ့ခ်င္လွၿပီ။ စိတ္တိုင္းၾကတရားစြဲနိုင္ တိုင္နိုင္ေတာနိုင္မယ့္ေခတ္ကိုလည္း ေရာက္ေစ့ခ်င္လွၿပီ။ ဒါေပမယ့္ စစ္လက္ဝါးႀကီးအုပ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုး အျမစ္တြယ္ေနသမ်ွေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ တရားစြဲဖို႔ တိုင္ဖို႔ေတာဖို႔ ခက္ေနဦးမွာဆိုတာေတြးတိုင္းလည္း စိတ္ထဲနာက်င္ရတာပါပဲ။ မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ၾသဂုတ္ ၁၄၊ ၂ဝ၁၅)