က်ေနာ္လည္း အခုဆို အိုးနဲ့အိမ္နဲ့။ ဝင္ထြက္သြားလာလုပ္လို႔ရၿပီေလ။ ဧည့္သည့္ဟာဧည့္သည္မို့ လာလည္ခ်င္တဲ့အခါ တံခါးမရွိဓါးမရွိပါ။ ျပန္ခ်င္တဲ့အခါလည္း ဖုတ္ဖက္ေလးခါၿပီး ျပန္ရံုေပါ့ေနာ္။ အညစ္အေၾကး ခ်န္ခဲ့လည္းက်န္ပါေစ။ လိမ္းခဲ့ရင္လည္းက်ံပါေစ။ ရသေလးေတြ ခ်န္ခဲ့လည္းက်န္ပါေစ။ လိမ္းခဲ့ရင္လည္းက်ံပါေစ။ က်ေနာ့္အလိုကေတာ့ဗ်ာ We must take things as they are ပါဘဲ။ ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ပါ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ျပ႒ာန္းခံေတြ ဟုတ္ဟုတ္/မဟုတ္ဟုတ္ ဘဝကျပ႒ာန္းေပးလိုက္တဲ့အသိေတြနဲ႔ဘဲ လက္က်န္အခ်ိန္ေလးေတြကို စီးဆင္းရတာပါ။ က်ေနာ္လည္း မဟာလူသားမဟုတ္ေလေတာ့ကာ လူသာမန္တေယာက္ေလာက္ထက္ ဘာမွပိုၿပီး မမွားခဲ့/မမွန္ခဲ့၊၊ မေကာင္းခဲ့/မဆိုးခဲ့၊ မလိမ္မာခဲ့ မမိုက္မဲခဲ့၊ မေတာ္ခဲ့ မညံ့ခဲ့၊ မယုတ္ညံ့ခဲ့ မစင္ၾကယ္ခဲ့-------ဖူးပါဘူး။ လူတေယာက္အျဖစ္နဲ႔ လူစစ္စစ္လိုျဖစ္ခဲ့တာပါဘဲ။ သူေတာ္ေကာင္းတရားစစ္စစ္ေတြသာပြားမ်ားၿပီး၊ သူေတာ္စင္စစ္စစ္ေတြလိုက်င့္ႀကံေနခဲ့သူဆိုတာလည္း ရွိခ်င္လည္းရွိမယ္။ အခုထက္ထိ က်ေနာ္ကေတာ့ လူအစစ္လိုေနရတာကိုဘဲ နွစ္သက္ေနတုန္းပါ။ ေရွ႔မွာ မွားစရာ/မွန္စရာ၊ ေကာင္းစရာ/ဆိုးစရာ၊ ေတာ္စရာ/ညံ့စရာ၊ လိမ္မာစရာ/မိုက္မဲစရာ၊ ယုတ္ညံ့စရာ/စင္ၾကယ္စရာ၊ မုဒိတာပြားစရာ/မေစၽရိယထားစရာ-----ေတြ တေပ်ာ္ႀကီးက်န္ေနေသးရဲ႔။
က်ေနာ္အခု ၁ မ်က္ႏွာတည္းနဲ႔ ၁ ရြက္ ျဖစ္ခ်င္ေနလို႔ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးလုပ္ၾကည့္တာပါ။ ၂ မ်က္ႏွာေပါင္းမွ ၁ ရြက္ ျဖစ္တယ္ဆိုလည္း တခါတေလမွာ ၂ မ်က္ႏွာရွိခ်င္ပါတယ္။ ၁ မ်က္ႏွာတည္းနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မ်ား ၁ ရြက္ အေခၚခံရမယ္မွန္းလည္း မမွန္းတတ္ေသးပါဘူး။
တခါတေလမွာ ကိုယ့္ရဲ့ ေရြးခ်ယ္မွဳ၊ ေတာင္းဆိုမွဳ၊ အလိုတူမွဳ ဘာတခုမွမပါဘဲရလာတဲ့ ဘဝေရစီးထဲမွာ အဆိုးေတြခ်ည္းထပ္လာေတာ့ သူမ်ားေတြလုပ္ခဲ့သမွ်ကို ကိုယ္ကခ်ည္းဝင္ခံေပးေနရတာမ်ားလားလို႔လည္း ေတြးတတ္လာမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ အဆိုးထဲမွာေတာ့ အေကာင္းဆိုတာရွာမရပါဘူး။ မိုးတိမ္မဲေတြရဲ႔ ေငြနားကြပ္ဆိုတာ ေနာက္ခံေနေရာင္ေၾကာင့္ဆိုတာ သိေနမွေတာ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း “သစ္ေကာင္းအိမ္” ေျပာသလို “ေနဝင္တာကိုေစာင့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး။ ေနလံုးကိုျဖဳတ္ခ်ခ်င္တယ္.....ဆိုသလိုမ်ိဳး”
အသက္ကေလးရလာလို ့လားမသိဘူး တခါတေလမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေရာ သူတပါးကိုပါ ေတြေဝေနတာလား၊ တည္ျငိမ္ေနတာလား၊ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတာလား၊ ေပ်ာ့ညံ့တာလား ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ခြဲခြဲျခားျခားေလး သိခ်င္လာတယ္။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
