Monday, June 22, 2015

သတင္းစာထဲက ငရဲေခြးႀကီးေတြနဲ႔ အမတ္မင္းမ်ား၏ စိန္ေခၚပြဲ (တူေမာင္ညိဳ)

0 comments
သတင္းစာထဲက ငရဲေခြးႀကီးေတြနဲ႔ အမတ္မင္းမ်ား၏ စိန္ေခၚပြဲ (တူေမာင္ညိဳ)
၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၁ ရက္)
အစိုးရပုိင္သတင္းစာမ်ားထဲတြင္ “ငရဲေခြးႀကီးေတြလြတ္ေနသည္” ဟု ေရးရေတာ့မည္ဟုထင္ပါသည္။ ဤသို႔ေရးျပန္လွ်င္လည္း ျဖစ္ရပ္ႏွင့္မကိုက္ညီေသး။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ထိုငရဲေခြးႀကီးမ်ားသည္ မေတာ္တဆ လြတ္ထြက္လာၾကျခင္းမဟုတ္၊ အႀကံ ယုတ္ ျဖင့္ တမင္တကာ ေလွာင္အိမ္ဖြင့္ကာ လႊတ္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ သည္။ သုိ႔ပါ၍ “အစုိးရပုိင္ သတင္းစာမ်ားထဲတြင္ ငရဲေခြးႀကီးေတြ ေသာင္းက်န္းေနသည္” ဟု ေရးမွ အျဖစ္မွန္ႏွင့္ ဒက္ထိ ကုိက္ညီေပေတာ့မည္။ ထုိ႔အျပင္ ထုိငရဲေခြးႀကီးမ်ားသည္ သာမန္ငစႏူ၊ ႏုံခ်ာငရဲေခြးမွ်မဟုတ္  “ဥပေဒ” ဟူေသာ အၿမွီးရွည္ႀကီးေတြလည္း တန္းလန္းပါလ်က္ရွိၾကေလ၏။
           
            သူတုိ႔သည္ သတင္းစာထဲ၌ ေသာင္းက်န္းရသည္ကို အားမရ။ အရွင့္ၿခံထြက္မ်ားပီပီ လႊတ္ေတာ္ထဲသုိ႔ပါ လက္ရဲဇာတ္ရဲဝင္ ေရာက္ေသာင္းက်န္းၾကကုန္၏။ ထုိသုိ႔ေသာင္းက်န္းလာမႈကို အနာေပၚဒုတ္က်သကဲ့သုိ႔ နာက်င္ခံခက္ ေဒါသအျမက္ေျခာင္းေျခာင္း ထြက္ၾကကုန္ေသာ  “တဆယ့္ေျခာက္သိန္းစား” လႊတ္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားသည္ မခံႏုိင္မရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၾကကာ ၄င္းတုိ႔၏ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးထံ ဆူပူေအာ္ပစ္တုိင္တန္းၾကသျဖင့္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးထံမွ စံုစမ္းေပးမည္ဟူေသာ ေျပာသံဆိုသံကိုလည္းၾကားသိရေလ၏။

 ဤျဖစ္ရပ္ကိုျမင္ရၾကားရေသာအခါ  အေမွာင္ထဲမွ ခဲသရမ္းခဲ့ဖူးေသာ “ေမာင္ဆိတ္ဖြား” ကို သတိရမိေတာ့သည္။ အႏွီငရဲ ေခြးႀကီးမ်ားသည္ ေမာင္ဆိတ္ဖြား၏ ကေလာင္လက္ပြားမ်ားပင္ေလာ။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေမာင္ဆိတ္ဖြားကဲ့သုိ႔ ေရးေဖာ္၊ ရမ္းဖက္မ်ားပင္ ျဖစ္ေလသေလာ။ ကေလာင္အမည္ေလးေတြက သင္းလွသည္၊ “ရန္ကင္း၊ ေမာင္သုတ(ဥပေဒ)၊ ေမာင္မင္းေခါင္၊ ေမာင္ကို ” စသျဖင့္။

ကေလာင္အမည္ကြဲျပားေသာ္လည္း ဦးတည္ခ်က္ကားမကြဲၾကေခ်။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအား အေလးျပဳကာကြယ္ၾကသူေတြ သာျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကပင္ သူတို႔ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲဆိုသည့္အခ်က္ကို ေမးစရာေတြးစရာမလိုေအာင္  ထင္းေန၊ ရွင္းေနပါသည္။
-       ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၏ အႏွစ္သာရကို မထိနဲ႔။
-       ဖြဲ႔စည္းပုံကိုျပင္မည္ဆုိလွ်င္ မူလအေျခခံအုတ္ျမစ္ကို မထိနဲ႔။
-       အာဏာရွင္လႊတ္ေတာ္စနစ္ဖန္တီးေနသလား။
-       လႊတ္ေတာ္အာဏာရွင္စနစ္ကို လံုးဝမလိုခ်င္ဘူး။
-       ပါလီမန္စနစ္ကို ျပန္ၿပီးအသက္သြင္းခ်င္တာလား။
-       ပါလီမန္စနစ္ကို ျပန္သြားရင္ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြရဲ႕ ေလာဘ၊ အာဃာတေတြေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ၿပိဳကြဲလိမ့္မယ္။
-       စစ္ဘက္အာဏာသိမ္းမႈေတြဘာေၾကာင့္ျဖစ္ပြားရသလဲ စသျဖင့္ လိုရာဆြဲထားသည့္ လွန္႔လံုးေျခာက္လံုးမ်ိဳးစံုသံုးၿပီးေရး သားထားတာေတြျဖစ္သည္။

သူတို႔ေရးသားၾကသည့္ အခ်က္မ်ားအနက္ ရယ္စရာအေကာင္းဆံုးေရးသားခ်က္မွာ  “ေရွးလူေတြ အေျမာ္အျမင္ရွိရွိနဲ႔ေရးခဲ့တာ ကို ေနာက္လူေတြက ေျခနဲ႔ မဖ်က္နဲ႔” ဆိုတဲ့ ေရးသားခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ လက္နဲ႔ေရးခဲ့တဲ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ကို ေျခနဲ႔ မဖ်က္ၾကလုိ႔ သူတုိ႔ခ်င္း သတိေပးတာျဖစ္သည္။

 သမုိင္းကိုငဲ့ေစာင္းၾကည့္လွ်င္ “၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ (ဝါ) ျပည္သူ႔ဆႏၵ”ကို  ေျခႏွင့္ဖ်က္ခဲ့ၾက သူမ်ားမွာ  ဗိုလ္ေနဝင္း၊ ဗိုလ္ေစာေမာင္၊ ဗုိလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔၊ ဗိုလ္ေမာင္ေအး၊ ဗိုလ္ေရႊမန္း၊ ဗိုလ္သိန္းစိန္တုိ႔ အုပ္စုပင္ မဟုတ္ပါ လား။ ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ က်င့္သံုးႏုိင္ခဲ့ၾကသည္မွာ ၁၄ ႏွစ္ ခန္႔သာရွိပါသည္။ က်န္ႏွစ္ကာလမ်ား(၁၉၆၂ မွ ယေန႔ကာလအထိ) ၌ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုအား ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏြံထဲဆြဲႏွစ္ခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ (မဆလ)၊ (နဝတ-နအဖ)၊ ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရ အစရွိေသာ စစ္အစိုးရႏွင့္ စစ္တပုိင္းအစုိးရတို႔ပင္ျဖစ္ပါသည္။

            ထုိကေလာင္ေသာင္းက်န္းသူမ်ား၏ ေရးသားမႈမ်ားအေပၚ လႊတ္ေတာ္ဘက္က တုန္႔ျပန္လိမ့္မည္။ ထုိတုန္႔ျပန္ခ်က္မ်ား မၾကာမီ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ စတင္ေတာ့မည္။ ထုိတုန္႔ျပန္ခ်က္ကို ၾကားရသည့္အခါ “ဥပေဒၾကမ္း” ႏွင့္ပတ္သက္၍ ႀကံ့ဖြ႔ံအစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ စစ္တပ္တုိ႔၏ သေဘာထားကိုၾကားရမည္။ အတိုက္ခံမ်ား၏ အသံကိုလည္းၾကားရလိမ့္မည္။

            ေဆြးေႏြးရန္ ၇၅ ဦး တင္ျပထားသည္ကို အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက ကိုယ္စားလွယ္ ၅၃ ဦး၊ တစ္ဦး ၁၀ မိနစ္က်စီ ေဆြးေႏြးရန္ ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ဆံုးျဖတ္ေပးခဲ့သည္။ ထိုသုိ႔ အဆံုးအျဖတ္ေပးခဲ့ေသာ ေဆြးေႏြးခြင့္ရသည့္ အမတ္စာရင္းထဲတြင္ (NLD) ပါတီက အမတ္ဦးေရ (၂၆) ဦးျဖင့္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနတာေတြ႔ရလိမ့္မည္။ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက (၁၁) ဦး၊ စစ္သားအမတ္က (၃) ဦးသာျဖစ္သည္။ က်န္ (၁၃) ဦးမွာ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ားႏွင့္တသီးပုဂၢလအခ်ိဳ႕ျဖစ္သည္။ အေရအတြက္မည္မွ်ပင္ေဆြးေႏြးခြင့္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲက အမတ္အမ်ားစု ရရွိထားေသာ ပါတီ၏ အဆံုးအျဖတ္သည္အဓိကျဖစ္သည္။ သုိ႔ပါ၍ ထိုအဆံုးအျဖတ္သည္  အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးလက္ခုပ္ထဲ၌ သာရွိသည္။ကေလာင္ေသာင္းက်န္းသူမ်ားက အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို ထိကပါး၊ရိကပါးေရးသားထားတာေတြ ဘယ္သူေတြက အမတ္ခ်ဳဳပ္ႀကီး ဘက္ကေန ဘယ္လို၊ ဘယ္ပံုတုန္႔ျပန္မည္ကို စိတ္ဝင္စားမိသည္။

            မည္သိ႔ုပင္ျဖစ္ေစ ေရွ႕၌ “ပညာေရးဥပေဒမူၾကမ္း” အတည္ျပဳခဲ့သည့္ျဖစ္ရပ္မွာ ပူပူေႏြးေႏြးပင္ရွိခဲ့သည္မဟုတ္ပါသေလာ။ ေက်ာင္းသားႏွင့္“ေက်ာင္းသားသမဂၢ” ဟူေသာ စကားလံုးအေပၚတြင္ အာဃာတအလြန္တရာႀကီးမားလွေသာလႊတ္ေတာ္ႀကီးကို က်ေနာ္ တုိ႔ေတြ႔ခဲ့ရၿပီးျဖစ္ပါသည္။ အျခားဘာကိုေမွ်ာ္လင့္ၾကဦးမည္နည္း။
            အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္စစ္တပ္တုိ႔သည္ က်ေနာ္တုိ႔ အတုိက္အခံအင္အားစုမ်ားအား ခါးသည္းဖြယ္ရာသင္ခန္းစာမ်ားကို အႀကိမ္ ႀကိမ္အထပ္ထပ္သင္ၾကားေပးျခင္းျဖင့္ “စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာဒီမုိကေရစီ” ၏ အရသာကို ကိုယ္တုိင္ကုိယ္က် ခံစားေစေတာ့၏။


Monday, June 15, 2015

စိန္ေခၚ ေစ်းဆစ္ၾကမွာလား(တူေမာင္ညိဳ)

0 comments

စိန္ေခၚ ေစ်းဆစ္ၾကမွာလား(တူေမာင္ညိဳ)
၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၁၄ ရက္ 

လႊတ္ေတာ္ဘက္မွ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္သည့္ ဥပေဒၾကမ္း”(၂)ခု ခ်ျပလာခဲ့သည္။ (ကာလံု)ထဲမွာ ဒီကိစၥ ၿပီးျပတ္ သြားတဲ့ပံုေပၚသည္။
           
ဇြန္လ ၁၁ ရက္ေန႔သတင္းစာမ်ားတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ပထမဥပေဒၾကမ္း၌ ပုဒ္မ ၄၃၆(က)ျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ႏုိင္မည့္ ပုဒ္မ(၄)ပါဝင္သည္။ ထုိပုဒ္မမ်ားမွာ
-        ပုဒ္မ ၅၉ (ဃ) ႏွင့္ (စ)
-        ပုဒ္မ  ၆ဝ (ဂ) 
-       ပုဒ္မ၄၁၈ (ခ)
-       ပုဒ္မ ၄၃၆(က)ႏွင့္ (ခ) တုိ႔ျဖစ္သည္။

ဇြန္လ ၁၂ ရက္ေန႔ သတင္းစာမ်ားတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဒုတိယဥပေဒၾကမ္း၌  ပုဒ္မ ၄၃၆(ခ) ျဖင့္သာျပင္ဆင္ႏုိင္မည့္ ပုဒ္မ(၂၄)ခုႏွင့္  ေနာက္ဆက္တြဲ ဇယား(၂) ႏွင့္ ဇယား(၅) တု႔ိတြင္ျဖည့္စြက္မည့္အခ်က္မ်ား ပါဝင္သည္။
ယင္းသုိ႔ “ေလ့လာသိရွိအႀကံျပဳႏုိင္ရန္” ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ္လည္း ထုိဥပေဒၾကမ္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့/ဘယ္လိုျပင္ဆင္မွာလည္းဆုိသည့္ အခ်ိန္သတ္မွတ္ခ်က္ မပါရွိေခ်။

ထုိမူၾကမ္း ၂ ခုစလံုးကို ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီျပင္ဆင္မည္ေလာ/ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပၿပီးေနာက္မွ ျပင္ဆင္မည္ေလာ။

လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ အဆုိပါ မူၾကမ္းမ်ားျပင္ဆင္ေရး၊ အတည္ျပဳေရးႏွင့္အခ်ိန္ကာလသတ္မွတ္ေရးတုိ႔သည္ “အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ တပ္မေတာ္”တို႔ လက္ထဲမွာရွိသည္။

ယခုကဲ့သုိ႔ မူၾကမ္း ၂ ခု ခြဲ၍ ခ်ျပျခင္းကုိယ္၌က ေသြးရိုးသားရိုးမဟုတ္ ပရိယာယ္ဆင္ကြက္တစ္ခု ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုဟုျမင္ေနသည္။ ပထမမူၾကမ္းသာ ဦးစားေပးၾကမည္ဟုဆိုလွ်င္ လူပုဂၢိဳလ္အေရး၊ ပါတီအေရးေရွ႔တန္းတင္သည္ တိုင္းရင္းသားအေရးဥပကၡာျပဳသည္ဟု စကားတင္းဆုိၾကေပလိမ့္မည္။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ေျပာထားသည့္ “ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ဆနၵခံယူပြဲ” တၿပိဳင္နက္က်င္းပရန္ “အခက္အခဲရွိတယ္”ဆုိသည့္စကားကိုလည္း ထည့္တြက္ထားၾကရမည္။ တကယ္ေတာ့ ဒုတိယမူၾကမ္းထဲ၌ သူတုိ႔လုိခ်င္တာေတြႏွင့္ “တုိင္းရင္းသား”ကို ျမွဴဆြယ္ လဘ္ထုိးစရာအခ်က္တခ်ိဳ႔ကို တမင္အက်ယ္ခဲ်႔ထိုးထည့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဇယား(၂) နဲ႔ ဇယား(၅) ထဲ အခ်က္တခ်ိဳ႔တုိးေပးရံုျဖင့္ “ဒီမုိကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”ျဖစ္မလာႏုိင္သည္ကို ဦးေႏွာက္ပံုမွန္ရွိသူတုိင္းသိပါသည္။

သုိ႔ပါ၍ လူမ်ားစုစိတ္ဝင္စားမႈအရွိဆံုး ပုဒ္မ ၂ ခု ျဖစ္ေသာ  “ပုဒ္မ ၅၉(စ) ႏွင့္ ပုဒ္မ ၄၃၆ ”ကုိ ပဲေရြးခ်ယ္ၾကည့္ရႈၾကပါစုိ႔။

ထုိပုဒ္မ ၂ ခုသည္ ပုဒ္မ ၄၃၆(က)အရ ျပင္ဆင္ရမည့္အခ်က္ျဖစ္သည္ကို သတိျပဳရပါမည္။ ဆုိလိုသည္မွာ လက္ရွိတည္ဆဲ ပုဒ္မ ၄၃၆(က)အရ ဆံုးျဖတ္ရမည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။ (၇၅%+၁) + ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲ”ဆုိသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။

ပုဒ္မ ၅၉ (စ)

ပုဒ္မ ၅၉(စ)၌ “ထို တရားဝင္သားသမီးတစ္ဦးဦး၏ ဇနီးသုိ႔မဟုတ္ခင္ပြန္းေသာ္လည္းေကာင္း”ဆိုသည့္ စကားရပ္ကိုပဲ ျဖဳတ္ပယ္လိုက္ျခင္းမွ်သာျဖစ္သျဖင့္ က်န္စကားရပ္မ်ားအရ လြတ္လြတ္ကင္းကင္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္းရွိသြားၿပီဟု ဘယ္လိုမွ တိတိက်က်ေျပာ လုိ႔ မရေသးသည့္အေနအထားျဖစ္သည္။ ညစ္ကပ္ ယုတ္မာခ်င္သူမ်ားအတြက္ ညစ္ႏုိင္၊ ကပ္ႏုိင္သည့္စကာလံုးေတြစကားရပ္ေတြ က်န္ရွိ ေနေသးသည္။

ပုဒ္မ ၄၃၆

ပထမအခ်က္က ဘယ္ေတာ့ျပင္မလဲဆုိသည့္အခ်ိန္ႏွင့္ပတ္သက္သည္။
ထို ပုဒ္မ ၄၃၆  ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကာခ်ဳပ္က The Mainichi သတင္းဌာနႏွင့္အင္တာဗ်ဴးရာတြင္ “ဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ျပင္ဖို႔ မသင့္ေသးတဲ့အခ်ိန္တစ္ခုလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္” ခပ္တင္းတင္း၊ ခပ္ေျပာင္ေျပာင္ပင္ေျပာသည္။ အခ်ိန္ႏွင့္အဆံုးအျဖတ္သည္ ဒုိ႔လက္ထဲတြင္ရွိသည္ဟု ေျပာတာပဲျဖစ္သည္။ စစ္တပ္၏ စစ္သားအမတ္ ၂၅% ကို လံုးဝအထိမခံဟု ေျပာလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဒုတိယအခ်က္က ထုိဥပေဒၾကမ္းထဲ၌ပါသည့္“ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးသုိ႔တက္ေရာက္ခြင့္ရွိေသာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အားလံုး၏ ခုနစ္ဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္းေအာက္ မေလ်ာ့ေသာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ျပင္ဆင္ရန္သေဘာတူ လက္ခံၿပီးေနာက္ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပဲြက်င္းပ၍ ဆႏၵမဲေပးသူအားလံုး၏ထက္ဝက္ေက်ာ္ဆႏၵမဲျဖင့္သာျပင္ဆင္ရမည္”ဆိုသည့္အခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။
           
“ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္အားလံုး၏ ခုနစ္ဆယ္ရာခုိင္နႈန္း + ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲဆႏၵမဲေပးသူအားလံုး၏ ထက္ဝက္ေက်ာ္ဆႏၵမဲ”ဆုိသည့္အခ်က္ကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီအပါအဝင္ အတိုက္အခံမ်ားက မည္သုိ႔ သေဘာထားတုန္႔ျပန္ၾကမည္နည္း။ ဥပေဒ
မူၾကမ္းကလည္း စစ္တပ္၏ စစ္သားအမတ္  ၂၅% ကို ေယာင္၍မွ်ပင္ တို႔ထိမထားသည္ကို ေတြ႔ရေပလိမ့္မည္။
           
၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ၌ ဒီမိုကေရစီစံခ်ိန္စံညြန္း မကိုက္ဆံုးေသာအခ်က္မ်ားအနက္ ဤအခ်က္မွာ အဓိကႏွင့္ထင္သာျမင္သာ အရွိဆံုးအခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ “ ႏုိင္ငံေတာ္၏အခ်ဳပ္အျခာအာဏာသည္ ႏုိင္ငံသားမ်ားထံမွဆင္းသက္သည္”ဆိုေသာ သေဘာတရားကို ေလွာင္ေျပာင္ ပ်က္ရယ္ျပဳေနသည့္အခ်က္လည္းျဖစ္သည္။ မိမိကုိယ္မိမိ ဒီ္မုိကေရစီသမားစစ္စစ္ေတြပါ၊ ဒီမုိကရက္အစစ္အမွန္ေတြပါဟု ဆုိေနသူမ်ားကို စိန္ေခၚေနသည့္အခ်က္လည္းျဖစ္ပါသည္။ စစ္အုပ္စုက ျပဳသမွ်ႏုေနရတဲ့ “ဒီမုိကေရစီသမားစစ္စစ္၊ လစ္ဘရယ္သမားစစ္စစ္”ေတြေတာ့ မလိုခ်င္ပါ။

သုိ႔ပါ၍ ခ်ျပလာသည့္ ဥပေဒၾကမ္းကိုေလ့လာၾကည့္လွ်င္ အေျခအေနအခ်ိန္အခါအရလည္းေကာင္း၊ အခ်က္အလက္အရလည္းေကာင္း၊ အတုိက္အခံမ်ားကိုင္စြဲထားသည့္ ဒီမုိကေရစီစံခ်ိန္စံညြန္းမ်ားအရလည္းေကာင္း စိန္ေခၚသင့္၊ စိန္ေခၚထုိက္သည့္အေျခအေန၊ ေစ်းဆစ္ရမည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။

တစ္ဦးေကာင္းတစ္ေယာက္ေကာင္းမူျဖင့္ စိန္ေခၚေစ်းဆစ္၍ေတာ့ ရမည္မထင္ပါ။ မဟာမိတ္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားႏွင့္တေသြးတည္း တသားတည္းစည္းလံုးညီညြတ္ၿပီး  စိန္ေခၚေစ်းဆစ္ႏုိင္မွျဖစ္ႏုိင္မည္။
           

ညြန္း
၁၁-၆-၂ဝ၁၅ ၊ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ
၁၂-၆-၂ဝ၁၅ ၊ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ
၁၂-၆-၂ဝ၁၅ ၊ ျမဝတီသတင္းစာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ႏွင့္ The Mainichi သတင္းဌာနအင္တာဗ်ဴး
၁၃-၆-၂ဝ၁၅ ၊ ျမဝတီသတင္းစာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ႏွင့္ The Mainichi သတင္းဌာနအင္တာဗ်ဴး


Monday, June 8, 2015

“ပုဒ္မ ၆၄” သုိ႔မဟုတ္ ကုိယ့္ရွဴးကုိယ္ပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ပုဒ္မ (တူေမာင္ညိဳ )

0 comments
“ပုဒ္မ ၆၄” သုိ႔မဟုတ္ ကုိယ့္ရွဴးကုိယ္ပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ပုဒ္မ (တူေမာင္ညိဳ )
(၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇြန္ ၆ ရက္)
အကယ္၍ အခုလက္ရွိအေနအထားမွာ (NLD)ပါတီမွ တစ္ဦးဦးကသာ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္ေနရင္ ဒီလိုေလထုမ်ိဳး၊ ဒီလို အာေဘာ္မ်ိဳး “ရန္ကင္း” ေရးလိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ႀကိတ္ၿပီးေတာင္ သေဘာက်ေနမယ္လိ႔ု ထင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ကိုယ့္ရွဴးကုိယ္ပတ္၊ ကုိယ့္ဘာသာ ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီးျဖစ္ေနၿပီမို႔ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ၿပီးေရးတာပါ။ “ရန္ကင္း”ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ “ကင္းၿမီွးေကာက္”ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေဆာင္းပါးရဲ့အာေဘာ္ဟာ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရရဲ့တုိက္ရိုက္သေဘာထားျဖစ္တယ္။
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ၊ ပုဒ္မ ၆၄ က ဘာလဲဆုိေတာ့၊ “ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ သို႔မဟုတ္ ဒုတိယသမၼတမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတစ္ခုခု၏အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္လွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ သုိ႔မဟုတ္ ဒုတိယသမၼတမ်ားအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရသည့္ေန႔မွစ၍ မိမိတို႔ ရာထူးသက္တမ္းအတြင္း ယင္းပါတီအဖြဲ႔အစည္း၏ ပါတီလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းမျပဳရ”ဟူ၍ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။
ေနာက္ျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ခုက သမၼတ၊ ဒုတိယသမၼတမ်ားရဲ့ရာထူးသက္တမ္းက “ငါးႏွစ္” ျဖစ္ပါတယ္။ [ပုဒ္မ ၆၁ (က) ကို ၾကည့္ပါ]
ဒီျပ႒ာန္းထားခ်က္ေတြအရေျပာရရင္ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒါက္တာစိုင္းေမာက္ခမ္း၊ ဦးဉာဏ္ထြန္းတုိ႔ဟာ သမၼတသက္တမ္း ငါးႏွစ္ကာလအတြင္း “ပါတီလုပ္ငန္းမ်ား” လုပ္ေဆာင္လို႔မရပါဘူး။ သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲခဲ့တဲ့အေျခခံဥပေဒထဲက ပုဒ္မတစ္ခုက သူတုိ႔လူေတြ(ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒါက္တာစုိင္းေမာက္ခမ္း၊ ဦးဉာဏ္ထြန္းတို႔အတြက္)ကုိ ခ်ည္ၿပီးတုတ္ၿပီးျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့ သမၼတသက္တမ္းအတြင္း ပါတီလုပ္ငန္းလုပ္မရပါဘူး။ “၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ”အတြက္ မဲဆြယ္စည္းရံုးတာေတြလည္း လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။
လုပ္မယ္ဆုိရင္ အေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၆၄ ကို ခ်ိဳးေဖာက္တာပါ။ အကယ္၍ ပါတီလုပ္ငန္းေတြ/ မဲဆြယ္စည္းရံုးတာေတြမွာ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေျခခံဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ကို ေျဗာင္ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကိုပါ အလြဲသံုးစားလုပ္တာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ ပါတီလုပ္ငန္းေတြ၊ မဲဆြယ္စည္းရံုးတာေတြကို ဒီလူေတြ လံုးဝမလုပ္ၾကေတာ့ဘူးလား။ ေျဗာင္ ေပၚတင္လုပ္လုိ႔ မျဖစ္ပါဘူး၊ ဒီေတာ့ လက္တစ္လံုးျခားလုပ္ေနပါတယ္လိ႔ုေျဖရင္ အဲဒီအေျဖဟာ အမွန္နဲ႔နီးစပ္တဲ့အေျဖပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီလုိေဘးၾကပ္နံၾကပ္ျဖစ္ေနတာကေန ထြက္ႏုိင္ေရး အာေဘာ္ဖန္တီးဖို႔ “ရန္ကင္း” နာမည္သံုးၿပီး အစုိးရပုိင္ “ေၾကးမံု/ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာေတြထဲကေန “ႏုိင္ငံသားတုိင္းသည္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခြင့္ႏွင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံပိုင္ခြင့္ရွိသည္” ဆိုတဲ့ ျပဴးတူးၿပဲတဲေခါင္းစဥ္နဲ႔ေဆာင္းပါးကို ေမလ ၂၃ ရက္မွာ တၿပိဳင္ထဲေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
သူတုိ႔လုိခ်င္တဲ့ အဓိကအခ်က္က သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒထဲက “ပုဒ္မ ၆၄” ကို ဘယ္လိုခ်ိဳးေဖာက္မလဲ၊ ဘယ္လို လက္တစ္လံုးျခားလုပ္ႏုိင္မလဲ။ ဘယ္နည္းနဲ႔ေက်ာ္လႊားမလဲ။
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ သမၼတနဲ႔ ဒုတိယ သမၼတေတြ မဲဆြယ္စည္းရံုးခြင့္ ရေရးသာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ “အသားလိုလုိ႔ အရိုးေတာင္း”တဲ့ ေဆာင္းပါးသာ ျဖစ္ပါတယ္။
“ပါတီလုပ္ငန္း”ဆုိတဲ့စကားရပ္ကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိေပးပါတဲ့။
“မဲဆြယ္စည္းရံုးျခင္း”ဆုိတာ “ပါတီလုပ္ငန္း” ထဲပါသလားတဲ့။
ဟန္မေဆာင္ႏုိင္ရွာတဲ့ “ရန္ကင္း”ဟာ ေဆာင္းပါးတေနရာမွာ လုိခ်င္တာကို ေျဗာင္က်က်ပဲထုတ္ေရးပါေတာ့တယ္။ “ပါတီလုပ္ငန္း စကားရပ္တြင္ မဲဆြယ္စည္းရံုးျခင္းကိစၥရပ္ မပါဝင္ႏုိင္”တဲ့။
ဒီလိုေရးတာေျပာတာေတြဟာ တည္ဆဲဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ရပ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ဖို႔/ လက္တစ္လံုးျခားလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔/လုိသလုိ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိႏုိင္ဖုိ႔ အစုိးရပုိင္သတင္းစာကေန ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ေနတာ၊ စည္းရံုးျမွဴဆြယ္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဖို႔လုိအပ္တယ္ဆုိရင္ အေျခခံဥပေဒ၊ အခန္း ၁၂မွာျပ႒ာန္းထားတဲ့အတုိင္း လုပ္ၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပုဒ္မ ၆၄ ဟာ ပုဒ္မ ၄၃၆ (ခ) မွာ အႀကံဳးဝင္တဲ့ပုဒ္မတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
ဖဲသံုးခ်ပ္ဒုိင္နဲ႔ အလံရွဴးေတြ အတုိင္အေဖာက္ညီပါေပတယ္လုိ႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ “ရန္ကင္း”ရဲ့နွပ္ေၾကာင္းကို ေလပင့္ေပးၿပီးေထာက္ခံသူကေတာ့ “ဘုိးသက္ရွည္(ဥပေဒ)” ဆုိသူပဲျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ့“ဒီမုိကေရစီ၏အႏွစ္သာရ ညီတူညီမွ်အခြင့္အေရးရၾကပါေစ ” ဆုိတဲ့ေဆာင္းပါးကို ေမလ ၂၆ ရက္ေန႔ ေၾကးမံု/ျမန္မာ့ အလင္းသတင္းစာမ်ားမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဘုိးသက္ရွည္ (ဥပေဒ) ဆုိသူက “ျပည္ေထာင္စုအစုိးရအဖြဲ႔ ဥပေဒ၊ ပုဒ္ ၇(ခ) ကို ကုိးကားၿပီး အေျခခံဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၆၄ ”ကို ခ်ိဳးေဖာက္ေက်ာ္လႊားဖို႔ သူခုိးလမ္းျပလုပ္ထားပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္တပုိင္းအုပ္စုိးသူမ်ားအတြက္ “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ”ဆုိတာ သူတုိ႔စိတ္ႀကိက္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ႏုိင္ခြင့္ရွိတဲ့အရာပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိတာ သူတုိ႔စီးတဲ့ (jungle boot ) ေတာစီးဖိနပ္ပါပဲ။ “ဥပေဒက မည္သုိ႔ပင္ဆုိထားေစကာမူ”ဆုိတဲ့ စကားရပ္အတုိင္းေပါ့။ ခ်ိဳးေဖာက္ခ့ဲတဲ့ လက္ေတြ႔သာဓကမ်ားကို ေဖာ္ျပပါ့မယ္။ (လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီးေခါင္းေပါင္းခၽြတ္တာကိုလည္း ထည့္ခ်င္ထည့္ႏုိင္ပါတယ္)။ ငါတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ေရးခဲ့တဲ့အေျခခံဥပေဒပဲ ငါတုိ႔ထင္သလိုလုပ္မယ္ဆုိတဲ့ သေဘာပါပဲ။
- “ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အဖြဲ႔အစည္း ဟုတ္/မဟုတ္”ဆုိတဲ့ကိစၥမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ ခံုရံုးရဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုပစ္ပယ္ၿပီး၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုးဥကၠ႒ ဦးသိန္းစိုးပါ (၉) ဦးအား ထုတ္ပယ္ခဲ့မႈ၊
- ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၉၁ (က) မွာ “ေရြးေကာက္ပြဲစတင္ က်င္းပသည့္ေန႔ရက္၌ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္၍ ဥပေဒအရ အရည္အခ်င္းပ်က္ယြင္းသူ မဟုတ္သည့္အျပင္ ဆႏၵမဲေပးပုိင္ခြင့္ရွိေသာနိုင္ငံသားႏွင့္ဥပေဒအရ ဆႏၵမဲေပးပုိင္ခြင့္ ရွိသူတိုင္းသည္ ဆႏၵမဲေပးပုိင္ခြင့္ရွိသည္”ဆိုတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ကိုခ်ိဳးေဖာက္ကာ “ယာယီသက္ေသခံ လက္မွတ္” (white card) ကိုင္ေဆာင္သူမ်ား၏ ဆႏၵမဲေပးပုိင္ခြင့္ကိုရုပ္သိမ္းသည့္ကိစၥ (ထုိ “ဝိႈက္ကဒ္” ကို ၁၉၅၁ခုႏွစ္၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းေနထုိင္သူမ်ား မွတ္ပံုတင္ေရးနည္းဥပေဒ၊ အပုိဒ္ ၁၃ (၁) (ဂ)အရ ဥပေဒနဲ႔အညီ ထုတ္ေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔အားျဖင့္လည္း “ဝိႈက္ကဒ္”ကုိင္ေဆာင္ထားသူမ်ားဟာ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲ (၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၁၀ ရက္)၊ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ (၂၀၁၀ ႏုိဝင္ဘာ ၇) ႏွင့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ (၂၀၁၂ ၊ ဧၿပီ ၇)တြင္ မဲဆႏၵေပးခဲ့ၾကသူမ်ားလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ယခုအခါ ထုိအခ်က္မ်ားကုိ ေျဗာင္လစ္လ်ဴရႈ၍ ဝိႈက္ကဒ္မ်ားကို ရုပ္သိမ္းျခင္းျဖင့္ မဲဆႏၵေပးခြင့္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါတယ္။
- သက္ဆိုင္ရာ မဲေပးမည့္သူမရွိဘဲ။ ထုိသူအစား “စက္ခလုပ္ႏွိပ္မဲေပးမႈ”ကို တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ “သေဘာ႐ိုး”ျဖင့္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ “ေျဖာင့္မတ္ပါသည္ဆုိေသာနာကႀကီး” ရဲ့ေျဗာင္အက်ဆံုး ဘက္လိုက္အကာအကြယ္ေပးမႈ၊
အစုိးရပုိင္သတင္းစာေတြထဲကေန “ရန္ကင္းနဲ႔ဘုိးသက္ရွည္ (ဥပေဒ)”တို႔က အတိုင္အေဖာ္ညီညီ ႏွပ္ေၾကာင္းအာေဘာ္ဖန္တီး ေပးခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ၊ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ တာဝန္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ မၾကာခင္လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သူတုိ႔သမၼတေတြ “၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ”မတုိင္မီႀကိဳတင္ “မဲဆြယ္စည္းရံုးႏုိင္ေရးအတြက္” ကိုယ့္ရွဴး ကိုယ္ပတ္ျဖစ္ေနတဲ့ “ပုဒ္မ ၆၄” ကို ဘယ္လိုခ်ိဳးေဖာက္ဖို႔/ လက္တစ္လုံးျခား လုပ္ဖုိ႔ ဘယ္ပါတီက၊ ဘယ္အမတ္အဆိုတင္ဖိ႔ုမဲက်မယ္ဆုိတာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကည့္ရႈၾကပါစုိ႔။
ညြန္း
- ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)
- (၂၃-၅-၂၀၁၅)ေၾကးမံုသတင္းစာ/ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ
- (၂၆-၅-၂၀၁၅)ေၾကးမံုသတင္းစာ/ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ

ႏုိင္ငံေရးပါတီႏွင့္လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ မည္သည့္အခါ၌ တာဝန္ေက်ပါအံ့နည္း (တူေမာင္ညိဳ)

0 comments
နိုင္ငံေရးပါတီႏွင့္လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ မည္သည့္အခါ၌ တာဝန္ေက်ပါအံ့နည္း
(တူေမာင္ညိဳ)
၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၄ ရက္

ဒီလိႈင္းစာေစာင္၊ တာဝန္ခံအယ္ဒီတာက ဒီခ်ဳပ္ႏွင့္ ၈၈ ၿငိမ္း/ပြင့္တုိ႔၏ “ႏုိင္ငံေရးပူးတြဲေၾကညာစာတမ္း”နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး “ႂကြားဝါဟိတ္ဟန္ထုတ္ထားေသာ ခါေတာ္မီေၾကညာစာတမ္းမဟုတ္ေၾကာင္း” ရဲဝ့ံစြာ အာမခံခ်က္ေပးထားပါသည္။ ထုိအာမခံခ်က္အတုိင္း ျဖစ္ေျမာက္လာပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါသည္။ နာက်င္ခါးသီးဖြယ္အတိျဖစ္ေသာ အတိတ္၌ထားရစ္ခဲ့ၾကၿပီျဖစ္ေသာ “ဂႏၵီခမ္းမ ေၾကညာခ်က္” ႏွင့္ “ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာစာတမ္း”တုိ႔ကဲ့သုိ႔ေသာ ကံၾကမၼာမ်ိဳး တုိးသြားမွာ ခဲမွန္ဖူးေသာစာသူငယ္၏စုိးရိမ္မႈျဖင့္ စုိးရိမ္ေနမိပါသည္။

 “အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး၊ ၆ ပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးေရး၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ” ဆိုသည္မွာ (ကာလံု)ေျုခေထာက္ေအာက္မွာရွိေသာ အရာမ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ (ကာလံု) ဆိုသည္မွာ သူတုိ႔လူေတြခ်ည္းသာဖြဲ႔စည္းထားသည့္ “တကယ့္အစုိးရ” ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္သူ ဘာလုပ္ဆုိသည့္ အမိန္႔ႏွင့္ညြန္ၾကားခ်က္ေပးေနေသာ တကယ့္အမိန္႔ေပးဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ပါသည္။ ႀကံ့ဖြ႔ံအစိုးရဆုိသည္မွာ(ကာလံု)က အခါအားေလ်ာ္စြာ ခ်မွတ္ေပးေသာအမိန္႔/ညြန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရေသာ အလုပ္ေကာ္မတီမွ်သာျဖစ္ပါသည္။ ရုပ္ျပအစိုးရသာျဖစ္သည္။
ထုိ႔အျပင္ (ကာလံု)၏ အထက္/ေနာက္ကြယ္ အေမွာင္ထဲတြင္ ဗိုလ္သန္းေရႊ ရွိေနသည္။ ဗိုလ္သန္းေရႊသည္ အလကားထုိင္ေနသည္မဟုတ္။ လိုအပ္သည္မ်ားကို အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ အမိန္႔ေပးညြန္ၾကားေနသည္။

လက္လွမ္းမီသမွ် ျပည္တြင္းအတိုက္အခံမ်ားအင္အားစုမ်ား၏ အာေဘာ္ကို စုစည္းၾကည့္ေသာအခါ “၂၀၁၅ ေရြေကာက္ပြဲကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီသပိတ္ေမွာက္၍မျဖစ္၊ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဒီခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ား ေသာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳအႏုိင္ရဖုိ႔လံုးပမ္းရမည္”ဟူေသာ အာေဘာ္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။
ထုိ႔အျပင္ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒမျပင္ဆင္ႏုိင္ဘဲ (မည္ကာမတၱျပင္ရံုျဖင့္) ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရလည္း ဘာတစ္ခုမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏုိင္ဖြယ္ရာမရွိပါဘူး”ဟုဆုိသည့္ ပကတိအမွန္တရားႏွင့္ကုိက္ညီသည့္ ၿငိီးျငဴသံကိုလည္း ၾကားပါသည္။

- ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရမည္။ (ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္၍မျဖစ္)
-  ဒီခ်ဳပ္က ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာနိုသကဲ့သုိ႔ အႏုိင္ရ ရမည္။ (အမတ္ ေနရာ ၃၃၀ အနက္ ၃၀၀ ခန္႔အႏုိင္ရ ရမည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္)
သုိ႔မွသာ “၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္”ကို ကုိင္၍ စစ္ဗိုလ္အၿငိမ္းစားပါတီႏွင့္စစ္တပ္ကို ရင္ဆုိင္ႏုိင္မည္ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ဟုဆုိၾကသည္။

ဤအာေဘာ္အတုိင္းဆုိလွ်င္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ေရးသည္ အဓိကျဖစ္သြားသျဖင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ ၆ပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးေရး” ကိစၥတုိ႔သည္  ေနာက္တန္းသုိ႔ေရာက္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ပါ၍ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပတ္ျပတ္သားသားအႏုိင္ရေရးကိုသာ
ျပင္ဆင္လံုးပမ္းၾကရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။  ဤသို႔ဆုိလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပမည့္ေန႔ရက္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ေၾကညာၿပီးမွသာဒီခ်ဳပ္ပါတီက ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မယ္/မဝင္ဘူးဆုိသည့္ကိစၥကို တရားဝင္ထုတ္ျပန္မည္ဟုေျပာဆိုေနသည့္အခ်က္မွာ သိပ္မေရးမပါလွေတာ့ေခ်။

ဒီခ်ဳပ္ပါတီမွ အပျဖစ္ေသာ အတိုက္အခံမ်ား၏သေဘာထားအျမင္ကလည္း ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို  ဒီခ်ဳဳပ္က သပိတ္ေမွာက္မွာကို စုိးရိမ္ၾကသည္။ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးဝင္းထိန္လက္ရွိေျပာၾကားေနသည့္ရွင္းလင္းခ်က္၌ “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သပိတ္ေမွာက္ျခင္းဟာ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ေရြးခ်ယ္ထုိက္တဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္တယ္လုိ႔ေျပာတာ၊ သပိတ္ေမွာက္မယ္၊ မေမွာက္ဘူးလုိ႔ လံုးဝေျပာတာမဟုတ္ဘူး” ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၌ အမတ္ေနရာစုစုေပါင္း ၆၆၄ ေနရာအနက္၊ ကာခ်ဳပ္က ၁၆၆ ေနရာအပိုင္စားယူထားၿပီးျဖစ္သျဖင့္ က်န္ ၄၉၈ ေနရာကို ယေန႔ မွတ္ပံုတင္ထားၿပီးျဖစ္သည့္ႏုိင္ငံေရးပါတီေပါင္း ၈၀ က ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။

လႊတ္ေတာ္၂ ရပ္ေပါင္း ၄၉၈ ေနရာအနက္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီႏွင့္အတိုက္အခံမ်ားသည္ “၁၉၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲ”မွာကဲ့သုိ႔ သုိ႔တည္းမဟုတ္ “၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ”
မွာကဲ့သို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားအႏုိင္ရႏုိင္ပါမည္ေလာ။
၄၉၈ ေနရာအနက္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီႏွင့္အတိုက္အခံမ်ားက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ မည္သုိ႔ပင္ အႏုိင္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ထုိအနုိင္ရရွိမႈသည္ “ပုဒ္မ ၄၃၆”  ျပင္ဆင္ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း သမၼတျဖစ္လာႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။

၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒသည္ အတုိက္အခံမ်ားက ထုိသုိ႔အႏုိင္ရၿပီး အေပၚစီးရမသြားေစရန္ အေသအခ်ာအကြက္ခ် ေရးဆြဲထားေသာအေျခခံဥပေဒျဖစ္ပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဆုိရလွ်င္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒသည္ စစ္တပ္ကိုလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏုိင္သူမ်ားက ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအေပၚ ထာဝစဥ္အႏုိင္ယူထားရန္ ေရးဆြဲထားျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းအခ်က္သည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၏ ပင္မအႏွစ္သာရပင္ျဖစ္သည္။

အစုိးရအဖြဲ႔တြင္ ဒုတိယသမၼတစ္ဦး၊ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရး စစ္တပ္က အပုိင္ကုိင္ထားသည္၊။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ စစ္သားအမတ္ ၁၆၆ ဦး ယူထားသည္။ စစ္တပ္သည္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းကို ထာဝစဥ္ အပုိင္စားယူထားၿပီးျဖစ္သည္ [အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၆ (စ) ]
ထုိအခ်က္မ်ားကိုျပင္လိုလွ်င္ (စစ္တပ္မွ ) ကာခ်ဳပ္သေဘာတူမွျဖစ္မည္။ ကာခ်ဳပ္တစ္ဦးတည္း၏သေဘာဆႏၵမပါရွိဘဲ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က)တြင္ စာရင္းျပထားသည့္ အခ်က္အခ်ာက်ေသာ ပုဒ္မေပါင္း ၉၅ ခုကို ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပင္ဆင္ႏုိင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။

အထက္ပါအခ်က္မွ ရွင္းလင္းစြာေဖာ္ျပေနသည့္အခ်က္မွာ မည္သည့္ပါတီသည္ မည္သည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မည္သုိ႔ေသာအေရအတြက္ျဖင့္ အႏုိင္ရသည္ျဖစ္ေစ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲ၌ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ကို မည္သည့္အခါမွ် ျပင္ဆင္ႏုိင္လိမ့္မည္မဟုတ္ဟူေသာအခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအႀကီးအကဲမ်ား သိနားလည္သလို၊ အျခားေသာ ဒီမုိကေရစီအတိုက္အခံမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားလည္း ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္။

ဒီခ်ဳပ္ႏွင့္၈၈ ၿငိမ္းပြင့္ ႏုိင္ငံေရးပူးတြဲေၾကညာစာတမ္း၌ “ျမန္မာ့ႏုိင္ငံျပႆနာ၏ေသာ့ခ်က္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးျဖစ္သည္၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အားျပင္ဆင္ႏုိင္ျခင္းမရွိဘဲ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလည္းမည္သုိ႔မွ် တည္ေဆာက္ ၍ရရွိႏုိင္မည္မဟုတ္၊ အခြင့္ထူးခံမႈႏွင့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားပါဝင္ေနေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုမျပင္ဆင္ဘဲ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏အေျခခံက်ေသာ ျပႆနာမ်ားအား
ေျဖရွင္းနိုင္မဟုတ္၊ တုိင္းရင္းသားမ်ား လိုလားေတာင္းဆုိေနေသာ ဒီမိုကေရစီဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ႏုိင္မည္မဟုတ္” ဟူ၍ အလြန္ရွင္းလင္းစြာေဖာ္ျပထားပါသည္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲ၌ ျပင္ဆင္ႏုိင္သည္ဆုိသည္မွာ “အေပၚယံျပင္ဆင္မႈ” သာျဖစ္သည္။  ဇယား (၁) ထဲကဟာကို ဇယား (၂) ထဲ ေျပာင္းထည့္ေပးတာေလာက္ေတာ့ လုပ္ႏုိင္သည္။ ယင္းသုိ႔ေသာ ျပင္ဆင္မႈမ်ိဳးကို မည္သူမွ်စိတ္မဝင္စားပါ။

ဤသုိ႔ဆုိလွ်င္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ကိုျပင္ဆင္ႏုိင္ျခင္းလည္းမရွိ၊ “၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေဘာင္” ထဲ၌ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း၊ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီထိပ္သီးဦးတင္ေအး ဦးစီးသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္မွ က်င္းပေပးမည့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ မည္သည့္နည္းျဖင့္  “လြတ္လပ္၍တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲ” ျဖစ္လာႏုိင္ပါမည္နည္း။

လိုရင္းေျပာရလွ်င္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ဆုိသည္မွာစစ္အုပ္စုက စံႏႈန္းမီ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးကိုလိုလားသည့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား၊
နိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ားအေပၚ ထာဝစဥ္အႏုိင္ယူထားသည့္အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ပါသည္။  “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ကို အေပၚယံျပင္ဆင္ရံုမွ်ျဖင့္လည္း ဒီမိုကေရစီနဲ႔ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုမတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါ။

 ျပည္သူမ်ားသည္
- “၁၉၉၀ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ” ၌ က်ရာတာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီ။
- “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲ”၌ က်ရာတာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီ။ (ကန္႔ကြက္မဲ ၁၃၇၅၄၈၀ ေပးခဲ့သည္)
- “၂၀၁၀ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ”၌ က်ရာတာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီ။
- “၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ”၌လည္း က်ရာတာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီ။
- “ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးျပည္သူမ်ားလက္မွတ္ေရးထိုးပြဲ” ၌ က်ရာတာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီးၿပီ။ (လက္မွတ္ေပါင္း ၄၉၄၁၉၉၈ )
- “၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ” ၌ က်ရာတာဝန္ေက်ႄပြန္ရေပလိမ့္ဦးမည္။
-  ႏုိင္ငံေရးပါတီႏွင့္လူထုေခါင္းေဆာင္သည္ မည္သည့္ အခါ၌ တာဝန္ေက်ပါအံ့နည္း။

ညြန္း -
ဒီလိႈင္းစာေစာင္ - အတြဲ၄၊ အမွတ္ (၂၀) (၁-၆-၂၀၁၅)