၂ဝ ရာစုမွ ၂၁ ရာစုသို႔ယူလာရေသာ မျပတ္ေသးသည့္ျပႆနာမ်ား(နွစ္)

၂ဝ ရာစုမွ ၂၁ ရာစုသို႔ယူလာရေသာမျပတ္ေသးသည့္ျပႆနာမ်ား

(ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ ၂)

ျပည္ေထာင္စုျပႆနာမ်ား

(ေကာက္ႏုတ္တင္ျပေနတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပည့္အစုံဖတ္ရႈလုိပါက ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝဘ္ဆုိက္ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၂၂ တြင္ ၾကည့္ပါ။)

“လက္စားေခ်ေရး” စိတ္မွာ အဂၤလိပ္ထားခဲ့သည့္သမိုင္းအေမြ ျဖစ္သည္။ အျပည့္အစုံေျပာမွ ရွင္းမည္။

၁၉၄၂ ခုႏွစ္က ဂ်ပန္ထိုးစစ္ေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ဖြဲ႔ေပးထားသည့္တပ္မ်ား တပ္ပ်က္သည္။ အနည္းစု ဗိုလ္ အၾကပ္တပ္သားမ်ား အိႏၵိယ ပါသြားသည္။ အမ်ားစုႀကီးက လက္နက္ယူၿပီး တပ္ေျပးမ်ားျဖစ္သြားသည္။ မိမိတို႔၏ဇာတိရပ္႐ြာ ျပန္ၾကသည္။ တပ္ေျပးမ်ားမွာ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းမ်ားျဖစ္သည္။ (အဂၤလိပ္က ရခိုင္၊ မြန္၊ ဗမာမ်ားကိုမယုံ၍ ေသနတ္ေပးမကိုင္ဝံ့၊ စစ္သားလုပ္ခြင့္မေပး။ ၆ လက္မအသြားရွိသည့္ဓားေျမႇာင္ ကိုပင္ ကိုင္ခြင့္မေပး။ ပုန္ကန္လြန္း၍ျဖစ္သည္။ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္းမ်ားမွာ “သာသနာအစစ္အမွန္” ခရစ္ယာန္ဘာသာတြင္း သြတ္သြင္းၿပီးလည္းျဖစ္႐ုံမက ေရွးေခတ္ေဟာင္းတမ္းတၿပီး “မင္းေလာင္းသူပုန္”လုပ္စရာလည္းအေၾကာင္းမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယုံသည္။ ေသနတ္ေပးကိုင္ဝံ့သည္)

အဂၤလိပ္အုပ္စိုးမႈတည္ၿငိမ္ေနလၽွင္ ျပႆနာမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ဂ်ပန္ထိုးစစ္ေၾကာင့္ အဂၤလိပ္အုပ္စိုးမႈ မ႐ႈမလွက်ဆုံးသည္။ ဂ်ပန္ကလည္း ဗုဒၶဘာသာကို ခုတုံးလုပ္သည္။

ဤတြင္ အဂၤလိပ္“သခင္ႀကီး”၏ ခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ ဂ်ပန္“မာစတာ”၏ ဗုဒၶဘာသာပဋိပကၡႂကြထသည္။ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ ဗမာ၊ မြန္၊ ရခိုင္တို႔၏ ဘီအိုင္ေအ (BIA)ႏွင့္ လက္နက္ကိုင္စစ္ေျပး ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကသည္။ ဂ်ပန္ကလည္း ေျမႇာက္ေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကရင္ ဗမာ အဓိက႐ုဏ္း ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚတြင္ျဖစ္သည္။ အေနာက္ဖ်ား ရခိုင္ဘက္တြင္ ရခိုင္ကုလားအဓိက႐ုဏ္း ျဖစ္သည္။ ေျမာက္ဖ်ားတြင္ ရွမ္းနီ ကခ်င္ ပဋိပကၡျဖစ္သည္။ ရွမ္းျပည္တြင္ ပေလာင္ကခ်င္ ပဋိပကၡျဖစ္သည္။ ကရင္ဗမာ အဓိက႐ုဏ္းေလာက္ေတာ့ မႀကီးၾကပါ။

ကရင္ဗမာအဓိက႐ုဏ္းက လူေနစိပ္ေသာ ကရင္ဗမာေရာေႏွာေနထိုင္ၾကေသာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚတြင္ျဖစ္သည္။ စစ္ေျပးမ်ားသလို ဘီအိုင္ေအ မ်ားသည္။ ဘီအိုင္ေအတြင္ လက္စားေခ်ေရးစိတ္ဓာတ္ျပင္းျပသည္။ သို႔ျဖင့္ အလြန္အကၽြံေတြလုပ္သည္။ ဂ်ပန္ကလည္း အဂၤလိပ္တပ္ေျပး ေခ်မႈန္းေရးကို အတင္းအက်ပ္လုပ္ခိုင္းသည္။ ေဒြးေရာဥပဒ္ေရာဝင္ေမႊသျဖင့္ အဓိက႐ုဏ္းႀကီးျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ကရင္ဗမာ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားမႈေၾကာင့္သာ ခဏႏွင့္ၿပီးသြားသည္။ ဘီဒီေအ (BDA), (PBF) မ်ိဳးခ်စ္ဗမာ့တပ္မေတာ္တြင္ ေစာၾကာဒိုးကို ရာထူးႀကီးေပးသည္။ (ဗမာစစ္အုပ္စုက ေစာၾကာဒိုးကို ေနာင္တြင္လည္းေနရာေပးသည္ကို သတိျပဳပါ)

ကရင္ဗမာလူမ်ိဳးေရး အဓိက႐ုဏ္းမွာ ဂ်ပန္ “မာစတာ”ေခတ္ကတည္းက ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ “လက္စားေခ်ေရး စိတ္ဓာတ္” ျပန္လည္ႏိုးႂကြလာသည္မွာ အဂၤလိပ္ “သခင္ႀကီး”ေခတ္ ျပန္ေရာက္လာ၍ျဖစ္သည္။

စစ္ေျပးဘဝ အိႏၵိယတြင္ေနစဥ္ကပင္ “လက္စားေခ်ေရးစိတ္ဓာတ္”ကို စစ္ေျပးဘုရင္ခံအစိုးရက ေမြးျမဴေပးေနသည္။ ဘီအိုင္ေအေၾကာင့္ ေခြးေျပးဝက္ေျပး အသက္လုေျပးခဲ့ရသည္ကို အခဲမေက်။

ဘုံေဘဘားမားသစ္ကုမၸဏီ၊ ဘီအိုစီေရနံကုမၸဏီ၊ စတီးဘရားသားကုမၸဏီ၊ ဧရာဝတီေရေၾကာင္းကုမၸဏီစသည့္ နယ္ခ်ဲ႔ကုမၸဏီမ်ားမွ ဗမာစကားတတ္ အဂၤလိပ္သခင္ႀကီးမ်ား အိႏၵိယေရာက္မွ စစ္ဗိုလ္မ်ားျဖစ္ေနၾကသည္။ ဗမာ့အေရးကၽြမ္းက်င္သူမ်ား လုပ္ေနၾကသည္။ အဂၤလိပ္ကဖြဲ႔ေသာ ကခ်င္ လဲဗီးတပ္၊ အေမရိကန္ကဖြဲ႔ေသာ ကခ်င္ရိမ္းဂ်ားတပ္တို႔၏ဗိုလ္မ်ား လုပ္ေနၾကသည္။ စစ္ေတာ့ မတိုက္တတ္ၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ေထာက္လွမ္းေရး၊ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး၊ သိမ္းပိုက္နယ္ေျမအုပ္ခ်ဳပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တာဝန္ခံမ်ားျဖစ္ေနၾကသည္။ ဗမာျပည္ ျပန္ေရာက္လၽွင္ တို႔ဗမာသခင္ေတြနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးသမားေတြကို “လွလွႀကီး လက္စားေခ်ၾကစို႔”ဟု ေသြးထိုးေပးသည္။

ျမစ္ႀကီးနားသိမ္းေသာအခါ “သခင္ သခင္ သတ္ သတ္ ”ဟု ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး ဝင္လာသည္။ တကယ္လည္း လက္စားေခ်သည္။ ေဒသခံ သခင္မ်ား အဖမ္းခံရသည္။

မႏၲေလး၊ ေ႐ႊဘို၊ မုံ႐ြာ ေရာက္သည္အထိ ထိုအတိုင္းလုပ္သည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ဘာမွမလုပ္ခဲ့ေသာ ေနာင္အခါ ဖဆပလ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး၊ ဖဆပလတြဲဘက္အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးလုပ္ေသာ သခင္သာခင္သည္ လက္စားေခ်မခံရရန္ ေ႐ႊဘိုကေျပးၿပီး မႏၲေလး၊ စစ္ကိုင္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတြင္ ခိုလႈံေနရသည္။

လူထုဦးလွ၏အတၳဳပၸတၱိတြင္ လည္းေကာင္း၊ လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္၏ ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္လည္းေကာင္း စစ္ေျမျပင္အခ်ဳပ္စခန္းမ်ားတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရေသာအေၾကာင္း ေရးထားသည္ကို ေတြ႔ႏိုင္သည္။ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနသူမ်ားကလြဲလၽွင္ ဘီအိုင္ေအအားလုံး စစ္ႀကိဳေခတ္ နယ္ခ်ဲ႔ဆန္႔က်င္ေရးသမား အမ်ားအျပား စစ္အခ်ဳပ္တြင္အဖမ္းခံရသည္။ စစ္ေဆးသူမ်ားမွာ ဗိုလ္ျဖစ္ေနေသာ ကုမၸဏီဝန္ထမ္းမ်ားျဖစ္သည္။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးသာ မရွိလၽွင္ “လက္စားေခ်ပြဲႀကီး” တျပည္လုံးတြင္ေပၚမည္မွာ ေသခ်ာသည္။

ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းကိုအေရးယူဖို႔ လုပ္ခဲ့ေသးသည္။ ေတာင္ငူတြင္ နယ္ခ်ဲ႔ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ ကရင္နီလူမ်ိဳး ေစာသန္းတင္ အဖမ္းခံရသည္။ လူထုအုံႂကြလာမွ ျပန္လႊတ္ေပးသည္။

ပုံစံေဟာင္းအတိုင္းအုပ္စိုးရန္ ျပန္ဝင္လာေသာအဂၤလိပ္မွာ ၁၉ ရာစု အဂၤလိပ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ မဟုတ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရး ေပးရသည္။ ဖဆပလကို အာဏာအပ္ရသည္။ လက္စားေခ်ခြင့္မရခဲ့။ လက္စားေခ်ေရးစိတ္ဓာတ္ သြင္းေပးထားခံရေသာသူမ်ား ဆတ္တငံ့ငံ့ ျဖစ္ က်န္ရစ္သည္။

ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္လာေသာအခါ လက္စားေခ်ခြင့္ရသြားပါသည္။ ဗမာတပ္ရင္းမ်ားက မတက္မႂကြျဖစ္ေနေသာအခါ ကရင္ ကခ်င္ တပ္ရင္းမ်ားက ဖဆပလအစိုးရခိုင္းတိုင္း လုပ္ၾကသည္။

သူတို႔တိုက္သည္မွာ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရးအတြက္ မဟုတ္ပါ။ မဆင္ႏႊဲလိုက္ရေသာလက္စားေခ်ပြဲကို လုပ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
လက္စားေခ်ပြဲကို ကြန္ျမဴနစ္မ်ားအေပၚသာ သဲႀကီးမဲႀကီးလုပ္ၾကပါသည္။ ဖဆပလ (ဘီအိုင္ေအ၊ ပီဘီအက္ဖ္ )တခုလုံးကို မလုပ္ႏိုင္လၽွင္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားအေပၚလုပ္ရ နည္းသလားဆိုၿပီး လုပ္ၾကပါသည္။

စစ္ဆင္ေရးအမိန္႔ေပးပုံကလည္း ျဖစ္ကတတ္ဆန္းေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖဆပလအစိုးရက ဆိုရွယ္လစ္မ်ားေပးသည့္သတင္းကိုအေျခခံကာ “ကြန္ျမဴနစ္႐ြာမ်ား”ဟု သတ္မွတ္ထားေသာ ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢရွိရာ႐ြာမ်ားစာရင္းကို စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္သို႔ေပးသည္။ စစ္ဦးစီးဌာနခ်ဳပ္က ထို႐ြာမ်ားကို ခဲနီတံျဖင့္ဝိုင္းျပထားေသာေျမပုံအပ္ကာ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ေဂၚရခါးတပ္မ်ားကို စစ္ဆင္ေရးလုပ္ခိုင္းျခင္း ျဖစ္သည္။

လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခြင့္ေပးလိုက္ေသာ စစ္ဆင္ေရးအမိန္႔ျဖစ္သည္။ လက္စားေခ်ေရးစိတ္ဓာတ္ ျပင္းျပေသာတပ္မ်ားက မီးကုန္ယမ္းကုန္ ၾကမ္းသည္။ ခ်င္းတပ္မ်ားက (ဘီအိုင္ေအေခတ္ ရန္ၿင္ိဳးမရွိ၍) ဝတ္ေက်တမ္းေက် လုပ္သည္။ ေဂၚရခါးတပ္မ်ားကေတာ့ စစ္ စည္းကမ္းအတိုင္း လုပ္သည္။ ေဂၚရခါးတပ္၊ ခ်င္းတပ္ႏွင့္ရင္ဆိုင္ရေသာ႐ြာမ်ား သက္သာသည္။ ကရင္ကခ်င္တပ္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ေသာ႐ြာမ်ား ျပာက်သည္။ လူေတြ အသတ္ခံရသည္။ အလယ္ဗမာျပည္မွ႐ြာမ်ား၊ အထက္ဗမာျပည္မွ႐ြာမ်ား မသက္သာၾကပါ။

အကုန္႐ႈိ႔အကုန္သတ္စစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ ဧရာဝတီတေၾကာတြင္ ဟိုတေျပာက္ဒီတေျပာက္ မီးခိုးဖုံးကာ ေသြးၫွီနံ႔လႊမ္းခဲ့သည္။ မိန္းမမ်ား ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို မုဒိန္းက်င့္ခံရသည္။

အနိဌာ႐ုံမ်ားကို အက်ယ္မခ်ဲ႔ခ်င္ေတာ့ပါ။ ရဲေဘာ္ေနာ္ဆိုင္း၏ မိမိကိုယ္ကိုဆန္းစစ္ခ်က္ျဖင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္ပါမည္။ (ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္လိုသူတိုင္း မိမိတြင္ရွိခဲ့ေသာ မွားယြင္းသည့္အေတြးအေခၚမ်ားကို ပါတီသို႔ ပုံအပ္ရပါသည္။ ဆန္းစစ္ခ်က္တင္ရပါသည္။ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းမွ မဟုတ္ပါ)
ရဲေဘာ္ေနာ္ဆိုင္းက ဗမာေတြအေပၚလက္စားေခ်ခ်င္ေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ၊ ဗမာအစိုးရက ဗမာေတြသတ္ခိုင္း၊ ဗမာ႐ြာေတြမီး႐ႈိ႔ခိုင္းေတာ့ ထင္တိုင္းႀကဲ လက္စားေခ်ခဲ့ပါတယ္တဲ့။

ထိုစဥ္က ၿဗိတိသၽွစစ္မစ္ရွင္ရွိသည္။ ႏုအက္တလီစာခ်ဳပ္အရရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ “လက္စားေခ်ပြဲ”တြင္ သူ႔ေျခရာလက္ရာမည္မၽွပါမည္ကို ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ေနဝင္း-ေအာင္ႀကီးသိပါလိမ့္မည္။ သူတို႔က ဘာမၽွမေျပာၾက၊ မေရးၾကပါ။

ေျပာသူတဦးေတာ့ရွိပါသည္။ စစ္ မစ္ရွင္အေၾကာင္း မဟုတ္ပါ။ “အားလုံးသတ္အားလုံး႐ႈိ႔”ေပၚလစီ ရွိခဲ့သည္ဆိုသည္ကိုဝန္ခံျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဩစေၾတးလ်တြင္အေျခခ်ေနေသာ ေမာင္ေအာင္မ်ိဳးဆိုသူက စာတမ္းတခုျပဳစုသည္။ ထိုအထဲတြင္ အေမရိကန္အေျခခ် ဗိုလ္ခ်စ္ၿမိဳင္၏ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားပါသည္။

ဗိုလ္ခ်စ္ၿမိဳင္က ဗိုလ္လက္်ာကို တပ္မေတာ္တခုလုံးကို ကရင္ေတြအုပ္စီးေနၿပီ၊ ကရင္တပ္ေတြက ဗမာ႐ြာေတြကို မီးေလာင္တိုက္သြင္းေနၿပီ၊ အားလုံးသတ္၊ အားလုံး႐ႈိ႔လုပ္ေနၿပီဟုတိုင္ေၾကာင္း၊ ဗိုလ္လက္်ာက ကရင္ေတြဘက္ကကာကြယ္ေၾကာင္း ေရးထားပါသည္။

ဗိုလ္ခ်စ္ၿမိဳင္အေျပာအရဆိုလၽွင္- ကြန္ျမဴနစ္ေတြထံမွသိမ္းဆည္းရမိသည္ဟုဆိုေသာလက္နက္မ်ားမွာ ကြန္ျမဴနစ္တို႔၏ လက္နက္ အစစ္အမွန္မ်ားမဟုတ္၊ လူသတ္မီး႐ႈိ႔လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ၿပီး သက္ေသျပသည့္အေနႏွင့္ အျခားမွလက္နက္မ်ားကို သက္ေသခံပစၥည္းအျဖစ္ တင္ျပေနၾကတာျဖစ္သည္ဟု ိုသည္။

လူေတြသတ္၊ မီးေတြ႐ႈိ႔တာေတာ့ ေတာင္သူလယ္သမားေတြက သက္ေသခံလိမ့္မည္။