(၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလ ၆ ရက္)
“ျမစ္ႀကီးနားစကားေျပာပြဲ”နဲ႔သက္ဆုိင္ တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြ၊ ႏွစ္ဖက္ေျပာစကားေတြ၊ ပူးတြဲေၾကညာခ်က္ဆုိတာေတြ၊ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြဖတ္ရေတာ့ “ေျမေခြးနဲ႔ငွက္က်ား အျပန္အလွန္ဖိတ္ၾကားၿပီး ေကၽြးေမြးဧည့္ခံတဲ့ပံုျပင္”ကို သြား၍သတိရမိပါသည္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံသမုိင္းမွာတစ္ခါမွမရခဲ့ဘူးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေနမင္းႀကီးထြန္းလင္းလာမယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္” လို႔ဘယ္လိုပဲ၊ ဟိတ္ေတြ၊ဟန္ေတြထုတ္ၿပီး ေလလံုးထြားခဲ့ၾကေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္မည္မည္ရရ သေဘာတူညီခ်က္မရရွိဘဲ၊ “ျမစ္ႀကီးနားစကားေျပာပြဲ”သည္ တစ္ခန္းရပ္သြားခဲ့ျပန္ၿပီ။
တကယ္ေတာ့“ျမစ္ႀကီးနားစကားေျပာပြဲ”ဆုိသည္မွာ အစုိးရလုပ္ငန္းေကာ္မတီ၏ “တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတုိင္းအတာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူညီခ်က္စာခ်ဳပ္(မူၾကမ္း)” ႏွင့္ လက္နက္ကုိင္တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၏ “လုိင္ဇာဘံုသေဘာတူညီခ်က္”အျပန္အလွန္ဖလွယ္ၾကျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖင့္“တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတုိင္းအတာအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး”သည္“ေအာက္တုိဘာ”မွ“ဒီဇင္ဘာ”သုိ႔လည္းေကာင္း၊ “ျမစ္ႀကီးနား”မွ “ဘားအံ” သုိ႔လည္းေကာင္း ေျပာင္းသြားျပန္သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္စစ္ပြဲမ်ားျပန္ျဖစ္လာႏုိင္ေျခရွိသျဖင့္ ျမစ္ႀကီးနားမွဘားအံသုိ႔ ႀကိဳတင္ေျပာင္းေရႊ႔ထားျခင္းမ်ိဳးေတာ့မျဖစ္ေစသင့္။
ႏွစ္ေပါင္း၆၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္း “ဘံုရန္သူ”သည္ တစ္ဦးတည္းသာရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား အခ်င္းခ်င္းအၾကားတြင္ တစ္သံတည္းညီၫြတ္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေခ်။
လိုင္ဇာကြန္ဖရင့္သို႔ “ဝ”ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ(UWSP/UWSP)ႏွင့္ မိုင္းလားအဖြဲ႕ (NDAA) တုိ႔ကို ဖိတ္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့။ကြန္ဖရင့္သို႔တက္ေရာက္လာေသာ္လည္း ဘံုသေဘာတူညီခ်က္၌ လက္မွတ္မထိုးသည့္အဖြဲကလည္း ရွိေနျပန္ေသးသည္။
ယခင္ကလည္း(NDF)၊ (DAB) ၊ (NUCB)၊(UNFC) စသျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကသည့္ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစုမ်ားအတြင္းမွတစ္ကိုယ္ေတာ္/တစ္ဖြဲ႔တစ္စည္းခြဲထြက္ၿပီး အစုိးရႏွင့္အေပးအယူေစ်းတည့္သြားခဲ့ၾကသည့္အေတြ႔အႀကံဳသာဓကေတြရွိခဲ့ဖူးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မည္သည့္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမွ်“ဒီမုိကေရစီႏွင့္ကုိယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရသြားခဲ့သည္”ဟူေသာအေတြ႔အႀကံဳေတာ့မရွိခဲ့ဘူးပါ။
“ျမစ္ႀကီးနားစကားေျပာပြဲ” ၌ ကာ/ခ်ဳပ္ကုိယ္စားလွယ္ ဗိုလ္ျမင့္စိုးေျပာသည့္စကားမ်ားမွာ သမၼတကိုယ္စားလွယ္ (ဗိုလ္) ဦးေအာင္မင္းတို႔၏အသံကို လႊမ္းမိုးေနသည္။ ကာ/ခ်ဳပ္ကုိယ္စားလွယ္၏ ေျပာဆုိသံသည္ ဒန္အိုးသံေပါက္ေနသည္။
ကာ/ခ်ဳပ္ကုိယ္စားလွယ္ ဗိုလ္ျမင့္စိုးသည္ မွာလိုက္သည့္အတုိင္းပင္ တိတိက်က်ေျပာသည္။
သူေျပာသည္မွာ “စစ္တပ္နဲ႔၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကိုမထိနဲ႔မီးပြင့္သြားမယ္”ဆုိသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ (ဗိုလ္)ဦးေအာင္မင္းတုိ႔ အသံတိတ္ေနျခင္းမွာ ပုလင္းတူဗူးဆုိ႔ တစ္က်ိတ္တည္း၊ တစ္ဉာဏ္တည္းျဖစ္၍ျဖစ္သည္။
ဤသည္မွာႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရႏွင့္စစ္တပ္အေနျဖင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ားအဆုိျပဳေနၾကသည့္“ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းေရး”
ဆုိသည့္ကိစၥကို လံုးဝလက္မခံဟု တိတိလင္းလင္းအေၾကာင္းျပန္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္တပ္သည္တစ္တပ္တည္းသာရွိရမည္။အျခားမည္သည့္လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မွ် ဖြဲ႔စည္းတည္ရွိခြင့္မျပဳေခ်။ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ဖ်က္သိမ္းရမည္ သုိ႔တည္းမဟုတ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္၊ ျပည္သူ႔စစ္မ်ားအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းၿပီး လက္ရွိစစ္တပ္၏အမိန္႔ေပးမႈေအာက္တြင္ရွိရမည္။
တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ နိုင္ငံေရးပါတီတည္ေထာင္လုိလွ်င္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ကို လက္ခံရမည္။ ထုိ႔ေနာက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒႏွင့္အညီတည္ေထာင္ခြင့္/
မွတ္ပံုတင္ခြင့္ေလွ်ာက္ထားၾကရမည္။
ေဒါက္တာတူးဂ်ာဆုိလွ်င္ ယခုအခါ ႏုိင္ငံေရးပါတီ“တည္ေထာင္ခြင့္”ရရွိထားၿပီျဖစ္သည္။ မၾကာခင္ “ပါတီမွတ္ပံုတင္ခြင့္” ရရွိဖြယ္ရွိပါသည္။ဤသည္မွာ“ဥပေဒစကားဝုိင္း”တြင္ တက္ႂကြစြာပါဝင္မႈအတြက္ “ႏုိင္ငံေတာ္မွခ်ီးျမွင့္သည့္သေဘာ”လည္းျဖစ္ႏုိင္သည္။
(ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္အစုိးရေျပာေနသည့္ “ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ”ဆုိသည္မွာတိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား၏စစ္တပ္မ်ား မည္သုိ႔မည္ပံုဖ်က္သိမ္း/အသြင္ေျပာင္းၾကမည္၊ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ မည္သုိ႔ဖြဲ႔စည္းၾကမည္ဆုိသည့္ကိစၥကို ညွိႏိႈင္းၾကေရးသာ ျဖစ္ပါသည္။တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုေခါင္းေဆာင္မ်ားလက္ရွိပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ဥစၥာဓနမ်ားကိုမည္သုိ႔တရားဝင္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးမည္ဆုိသည့္အေပးအယူမ်ိဳးသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရကိုအေမြခံခဲ့ေသာလက္ရွိ (ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္အစုိးရ၌ ဘိန္းဘုရင္မ်ားကို “တုိင္းရင္းသားလုပ္ငန္းရွင္”အျဖစ္သုိ႔ ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လႊဲျပဳလုပ္ေပးႏုိင္သည့္ကၽြမ္းက်င္မႈႏွင့္ အေတြ႔အႀကံဳ မ်ားေျမာင္ႂကြယ္ဝလွပါသည္။
“ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”ဆုိသည့္ကိစၥမွာလည္း ေဒါက္တာတူးဂ်ာတုိ႔၊ ေဒါက္တာငြန္က်ံဳးလ်န္တုိ႔ေျပာေနသည့္ “ျဖည္းျဖည္းျခင္းျပင္သြားရမည့္ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”၊ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒပါ ဇယား (၁) (၂) (၅) တုိ႔ကိုျပဳျပင္ဖာေထးယူမည့္ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု”မ်ိဳးကုိသာ လက္ခံစဥ္းစားမည့္သေဘာျဖစ္သည္။ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”အရ သယံဇာတခြဲေဝေရး ဆုိသည္မွာလည္း ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္းေဒသႀကီးမ်ားသည္ ေက်ာက္တူး၍လည္းမရ၊ငါးဖမ္းဖုိ႔လည္းခက္ၿပီး “ဝါးခုတ္ေရာင္းခ်ခြင့္” သာရွိသည္။ ေက်ာက္တူးခြင့္၊ ငါးဖမ္းခြင့္၊သစ္ခုတ္ခြင့္ေပးလုိက္လွ်င္ ေဒါက္တာတူးဂ်ာတုိ႔၊ ေဒါက္တာငြန္က်ံဳးလ်န္တို႔ေျပာေနသည့္ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေပေတာ့မည္။
“ဆႏၵရွိလွ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ရႏုိင္သည္” ဟုေျပာသံၾကားရပါသည္။
မည္သူသည္၊ မည္သည့္အဖြဲ႔အစည္းသည္ ”ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမလိုလားသည့္ဆႏၵ”ရွိေနပါသနည္း။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားသည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပင္းျပင္းျပျပလုိလားေနခဲ့သည္မွာ လြတ္လပ္ေရးသက္တမ္းႏွင့္အမွ်ပါဟုဆုိလွ်င္ ပိုလြန္းသည္ဟုမဆိုႏုိင္ပါ။(ပုိလြန္းသည္ဟုယူဆလွ်င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုိလား/မလိုလားဆႏၵခံယူၾကည့္ႏုိင္ပါ သည္)
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားသည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိႈက္လိႈက္လွဲလွဲလုိလားပါ၏။
သုိ႔ေသာ္လည္းတကယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ေဝးကြာလြန္းလွေပစြ။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားအတြက္တကယ့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းပြင့္ မည္သူ ဆြတ္ခူးေပးမည္နည္း။
ၫြန္း
- သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ (၁၇/၂၀၁၃)ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာ
0 comments:
Post a Comment