ဂျာအေးသူ့အမေရိုက်

(ဂျာအေးသူ့အမေရိုက်)

ရခိုင်လွှတ်တော်မှာ AA ကို ကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းအဖြစ်သတ်မှတ်ထားသည်ကို ပယ်ဖျက်ပေးရေး ပြည်ထောင်စုအစိုးအား တိုက်တွန်းသည့်အဆိုကို မြောက်ဦးမြို့နယ်လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ် ဦးထွန်းသာစိန်က တင်၏။ ကန့်ကွက်သူမရှိသောကြောင့် အဆိုကိုဆက်လက်ဆွေးနွေးသွားမည်ဟုဆို၏။ ပြည်နယ်လွှတ်တော်မှာ အဆိုအောင်ပြီး အတည်ဖြစ်သွားခဲ့လျှင်တောင် အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းအဖြစ်မှ ပယ်ဖျက်ရေးမဖျက်ရေးမှာ ပြည်ထောင်စုအစိုးရကသာဆုံးဖြတ်ရမည်ဖြစ်သဖြင့် အဆိုမှာ ပြည်ထောင်စုအစိုးရအား တိုက်တွန်းသည့်သဘောထက်ပိုစရာမရှိပါ။

AA အားအကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းဖြစ် အစိုးရကကြေညာစဉ်က စစ်အုပ်စုသဘောထား ဘယ်မျှအထိပါဝင်ကြောင်း တိုင်းပြည်က မသိရသော်လည်း ယခု ပယ်ဖျက်ပေးရန်အစဖော်လာတော့ အင်န်အယ်လ်ဒီမှ ဒေါက်တာမျိုးညွန့်က “တပ်မတော်က သဘောထား ပေးလာမှ၊ တပ်မတော်က အဓိကထောက်ခံတင်ပြမှ၊ လုံခြုံရေးနဲ့ဆိုင်တဲ့ပြဿနာကို အဓိကသက်ဆိုင်တဲ့ တပ်မတော်ရဲ့ထောက်ခံချက် အရ ဆက်လက်ဆောင်ရွက်သင့်ပါတယ်”တို့တွေ လုပ်လာ၏။ ဤစကားကိုထောက်၍ နောက်ကြောင်းပြန်ကြည့်လျှင် AA နှင့်ပတ်သက်၍ ရှေ့မှာလုပ်ခဲ့တာအကုန်လုံး စစ်အုပ်စုနှင့်အစိုးရ တကြိတ်တည်း တဉာဏ်တည်းလုပ်ခဲ့သည်ဟု တွက်ဆလို့ရပြီး ယခု ပယ်ဖျက်ရေးကိစ္စကျမှ တဘက်နှင့်တဘက် ဘော်လီဘောပုတ်ပြနေသလားဟု တွေးစရာရှိ၏။ စစ်အုပ်စုကလည်း အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းအဖြစ် ကြေညာတာရော ပယ်ဖျက်တာပါ “အစိုးရအလုပ်၊ တို့အလုပ်မဟုတ်”ဟု တောက်လျှောက် ရပ်ခံထားသည်မဟုတ်လား။

ထို့အတူ ယခု စစ်အုပ်စုနှင့် AA တွေ့သည့်ကိစ္စမှာတော့ အစိုးရပါဝင်ပတ်သက်မှု ရှိမရှိနှင့်၊ ရှိသည်ဆိုလျှင် ဘယ်လောက်ရှိမှန်း ပြည်သူတွေ ခုထိမသိရသေး။ အကယ်၍ အစိုးရသဘောထားယူပြီးမှ တွေ့ကြတာဆိုလျှင် ကိစ္စမရှိ။ သမ္မတအမိန့်ဖြင့် ကင်းလွတ်စွာ တွေ့ခွင့်ထုတ်ပေးနိုင်၏။ ဗိုလ်သိန်းစိန်သမ္မတလုပ်တုန်းက ဗိုလ်အောင်မင်းတို့ကို ထိုအမိန့်ထုတ်ပေးပြီး “မတရားသင်း” ပေါင်းများစွာနှင့် တွေ့ဆုံခိုင်းခဲ့သည့် သာဓကရှိ၏။ အကယ်၍အစိုးရ လုံးဝမပတ်သက်ခဲ့ဘူးဆိုလျှင် စစ်ခေါင်းဆောင်များသည် အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းမှ လူများနှင့် တွေ့ဆုံခြင်းဖြစ်သဖြင့် ဥပဒေရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် “ငြိ”နေ၏။ နိုင်ငံရေးသဘောနှင့် တရားစီရင်မှုအာဏာမှန်တမ်းကျနေသည့် လူ့အဖွဲ့အစည်းများတွင်မူ အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းနှင့် သွားပတ်သက်သဖြင့် ဖမ်းလို့ဆီးလို့တရားစွဲလို့ရ၏။ ဗမာပြည်က မှန်တမ်းမကျ။

AA အား အကြမ်းဖက်အဖွဲ့အစည်းအဖြစ် သတ်မှတ်ပင် သတ်မှတ်ထားသော်လည်း မတွေ့ဆုံမဆွေးနွေးဟု အစိုးရတွင်ရော စစ်အုပ်စု တွင်ပါ “မူ” ရှိနေဟန်မတူပါ။ ယင်းသတ်မှတ်ချက်ကြောင့် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးရေးမဖြစ်နိုင်ဆိုသည့် အခြေခံလည်း မရှိဟုဆိုရမည် ထင်၏။ ထို့ကြောင့်ပဲ စစ်အုပ်စုက အစိုးရကို “ခေါက်” ပြီး သူတို့သဘောနှင့်သူတို့ AA နှင့်တွေ့တာလည်း ဖြစ်နိုင်နေပြန်၏။ ဤသို့မှန်လျှင် နိုင်ငံရေးလက်ဦးမှုယူပြီး နိုင်ငံရေးအမြတ်ထုတ်တာဟု ဆိုနိုင်၏။ သို့သော် ဤကိစ္စလည်း မသေချာ။ အစိုးရသဘောထား မပါဟု ဘာမှ ယတိပြတ်ပြောမရ။ ကိစ္စ ဂျာအေး သူ့အမေရိုက်။

ပြည်သူတွေဂျာအေး သူ့အမေရိုက်ရခြင်းမှာ စစ်အုပ်စုရော အစိုးရကပါ တိုင်းပြည်နှင့်လူထုအပေါ် စေတနာမမှန်ခြင်း မရိုးသားခြင်း၊ ပွင့်လင်းမြင်သာစွာ မရှင်းလင်းမဖော်ပြခဲ့ခြင်းတို့ကြောင့်ဖြစ်၏။ ဤသို့ဖြစ်နေသည်မှာ ယခုမှမဟုတ်။ စစ်အုပ်စုအဆက်ဆက် အစိုးရအဆက်ဆက် ဖြစ်နေကြ။ ဤသို့ဖြစ်နေသည်မှာ AA နှင့်ကိစ္စတခုတည်းမှာမှမဟုတ်။ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်း အသီးသီးနှင့် ဖြစ်နေကြ။ ထို့ကြောင့် “ယုံကြည်မှု” ဘယ်သူနှင့်မှ တည်ဆောက်လို့မရ။ ထို့ကြောင်း ပြည်တွင်းစစ်ရပ်စဲရေး ပြည်တွင်းငြိမ်းချမ်းရေး ဝေးစွ၊ အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေး စစ်ပြေငြိမ်းတို့ပင်လုပ်မရ။

ယခု ရခိုင်ပြည်နယ်လွှတ်တော်မှအဆို ဘယ်အထိခရီးပေါက်မည်မှန်းလဲ မှန်းဆမရ။

မျိုးမြင့်ချို

ဇန်နဝါရီ ၁၁၊ ၂၀၂၁