ပုဂံမတိုင္မီ ျမန္မာအစႏွင့္သမိုင္းထင္ရွား မင္းျမတ္ကိုးပါး(၂) ေဒါတ္တာသန္းထြန္း

ပုဂံမတိုင္မီ ျမန္မာအစႏွင့္ သမိုင္းထင္ရွား မင္းျမတ္ကိုးပါး(၂)

▪ ပုဂံမတိုင္မီ ျမန္မာအစနွင့္ ပ်ဳဳႏိုင္ငံမတိုင္မီ ပရိုင္းမိတ္လူ

ျမန္မာလို႔သိၾကတဲ့ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး စၿပီးေပၚလာရပံုကို အခ်ိန္ရရင္ရသလို ေလ့လာေနမိပါတယ္။ ဒါကို ေသခ်ာေလ့ လာဖို႔ လိုတယ္လို႔လည္းထင္ပါတယ္။

ျမန္မာေတြေျပာေနၾကတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ “ျမန္မာအစ တေကာင္းက” တို႔၊ “ျမန္မာအစ ေက်ာက္ဆည္က” တို႔။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ပ်ဳဳႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့သေရေခတၱရာတို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲ၊ ေျပာဆိုေနခဲ့ၾကတာ။

တိတိက်က်၊ ေသေသခ်ာခ်ာသိခ်င္စိတ္နဲ႔ ျမန္မာရယ္လို႔ျဖစ္လာမယ့္ ျမန္မာအစကိုေလ့လာမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ယူၿပီး အေသးစိတ္ေလ့လာႏိုင္ပါမွ ေတာ္ကာက်ပါလိမ့္မယ္။ ဒီအတြက္ အခ်ိန္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးေပးရပါတယ္။ စာအုပ္ေတြဖတ္ရံုနဲ႔လည္း ဒါအမွန္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ကြဲလြဲမႈေတြနဲ႔ပါ။

မိမိ မၾကာခဏေရးခဲ့ပါတယ္။ သမိုင္းကိုျပဳစုတဲ့သူဟာ တာဝန္အလြန္ႀကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ဳိးနဲ႔ ပတ္သက္ေနတာ မို႔ အတိမ္းအေစာင္းမခံပါဘူး။ ယုတိၱေဗဒမဲ့တာေတြ၊ တိမ္းေစာင္းလြဲမွားတာေတြကေတာ့ ပေဒသရာဇ္ သက္ဦးဆံ ပိုင္ဘုရင္ေတြေခတ္ကနဲ႔၊ အရင္က ပညာရွင္တခ်ဳိ႔ျပဳစုခဲ့ၾကတဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာစာအုပ္ေတြ၊ က်မ္းေတြမွာ ေတြ႔ေနရ ေတာ့ မိမိေရးသားျပဳစုတဲ့အေၾကာင္းအရာ မွန္ကန္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာကလည္း အခ်ိန္ယူေလ့လာဖို႔လိုသလို ျဖစ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္ ႏိႈင္းခ်ိန္ႏိုင္တဲ့စိတ္ရွိဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။

ဒီကေန႔ သမိုင္းပညာရွင္၊ သုေတသနပညာရွင္ေတြကလည္း စာအုပ္ေတြမွာေတြ႔တာ ေလ့လာရတာေလာက္နဲ႔ေတာ့ အမွန္ဆိုတာကို လက္မခံၾကေတာ့ပါဘူး။ စာအုပ္ေတြ၊ စာတမ္းေတြအျပင္ ေက်ာက္စာတို႔ ေျမပံုစာတို႔ဆိုတာေတြ ကလည္း သမိုင္းမွန္ျဖစ္ဖို႔အေထာက္အထားအျဖစ္ အလြန္အေရးႀကီးလာပါတယ္။ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္က တူးေဖာ္ေတြ႔ရွိတဲ့ ရာဇကုမာရေက်ာက္စာလို႔ေခၚတဲ့ ျမေစတီေက်ာက္စာလိုေက်ာက္စာေတြကိုပိုအေလးထားၿပီး သမိုင္းမွန္ကို ရွာလာ ၾကပါတယ္။

ေရးရရင္ ပုဂံေခတ္ကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ ပုဂံမင္း (၅၅) ဆက္လို႔ သိရွိရေပမယ့္ ဒီကေန႔ပညာရွင္ေတြက အႏုရုဒၶလို႔ေခၚတဲ့ အေနာ္ရထာေခတ္ကစၿပီး ဒီဘက္ ပုဂံပ်က္တဲ့အထိကို လက္ခံၾကပါတယ္။ အေနာ္ရထာေရွ႕က ပုဂံကိုစတည္တဲ့ သမုဒၵရာဇ္မင္းကစၿပီး စုကၠေတးမင္းအထိ မင္း (၄၁) ဆက္ကိုေတာ့၊ အဲ့ဒီမင္းေတြအားလံုးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့သမိုင္းကို မွန္တယ္လို႔ မဆိုၾကပါဘူး။ အေထာက္အထားေတြနည္းလြန္းသလို အခ်ဳိ႔မင္းေတြရဲ့အေၾကာင္းေတြကလည္း ေရွးေဟာင္းပံုျပင္လို၊ ဒ႑ာရီလို ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဦးကုလား မဟာရာဇဝင္ႀကီးမွာပါတဲ့ ပုဂံရဲ့ (၃) ဆက္ေျမာက္ မင္းျဖစ္တဲ့ပ်ဳဳေစာထီးကို ေနနတ္သားနဲ႔နဂါးမတို႔က ေမြးတယ္ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။

ဒါေပမယ့္. . .

ပုဂံတည္တာကိုေရးရရင္ေတာ့ သမုဒၵရာဇ္မင္းကပဲ ေရးရမယ္။ သမုဒၵရာဇ္မင္းဟာ ပုဂံကို ရြာ (၁၉) ရြာနဲ႔ စၿပီးတည္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီလို သမုဒၵရာဇ္မင္း ပုဂံကိုမတည္မီ အရင္ရွိခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံေတြကေတာ့ မိုင္းေမာ၊ ဟန္လင္း၊ ဗိႆႏိုး၊ သေရေခတၱရာတို႔ဆိုတဲ့ ပ်ဳဳႏိုင္ငံေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ပ်ဳဳေခတ္က ေစာပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ပ်ဳဳႏိုင္ငံေတြအေၾကာင္းလဲ ေရးခ်င္ပါတယ္။ ပ်ဳဳလူမ်ဳိးေတြရဲ့ အစ၊ ပ်ဳဳလူမ်ဳိးေတြ ဘယ္ကလာသလဲ ဆိုတာ၊ အရင္က ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ရတာကေတာ့ ပ်ဳဳေတြဟာ တရုတ္ျပည္ရဲ့ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ တိဗက္နယ္ စပ္ကေန ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္မယ့္နယ္ထဲကို ျမန္မာျဖစ္မယ့္သူေတြထက္ေစာၿပီး ခရစ္မေပၚမီ (၅) ရာစု ႏွစ္ေလာက္က စလို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလာခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ေတာင္တြင္းႀကီးအနီးမွာ ဗိႆႏိုး၊ ေရႊဘိုေတာင္ဘက္မွာ ဟန္လင္း၊ ျပည္အနီး ေမွာ္ဇာဝန္းက်င္မွာ သေရေခတၱရာဆိုတဲ့ပ်ဳဳႏိုင္ငံေတြကို တည္ေထာင္ ခဲ့ပါတယ္။ ပ်ဳဳဘုရင္မျဖစ္တဲ့ ဗိႆႏိုးက ပန္ထြာဘုရင္မနဲ႔ သေရေခတၱရာက ပ်ဳဳဘုရင္ဒြတၱေဘာင္ကိုေတာ့ သမိုင္း ေလ့လာသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိၾကျပီးျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္မွာဆိုရင္ ဒြတၱေဘာင္မင္းနဲ႔ ပ်ဳဳမင္းေတြတည္ခဲ့တဲ့ ေဘာေဘာႀကီး၊ ဘုရာႀကီး၊ ဘုရားမာစတဲ့ ပ်ဳဳဘုရားေတြဟာလည္း ဒီကေန႔တိုင္ အထင္ရွားရွိေနပါတယ္။

ပ်ဳဳေတြအေၾကာင္းကို ေလ့လာေတာ့ ပန္ထြာဘုရင္မစိုးစံတဲ့ ဗိႆနိုးကို သေရေခတၱရာက ဒြတၱေဘာင္ဘုရင္ တိုက္ခိုက္လို႔ ဗိႆႏိုးပ်က္ခဲ့ရတယ္။ သေရေခတၱရာကိုလည္း ခရစ္နွစ္ (၈၃၂) မွာ တရုတ္ျပည္က နန္ေက်ာင္ (Nanchao) ေတြ လာေရာက္တိုက္ခိုက္ လုယက္ဖ်က္ဆီးလို႔ သေရေခတၱရာပ်က္သြားရတယ္။ အဲဒီမွာ ပ်ဳဳေခတ္ ဟာလည္း ကုန္ဆံုးသြားရတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျမန္မာျဖစ္လာမယ့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြက ဘယ္ကလာၾကတယ္၊ ဘယ္လိုဝင္လာၾကတယ္ ဆိုတာကို လည္း အရင္ကပညာရွင္ေတြလက္ခံခဲ့တာကို ေရးပါ့မယ္။

ျမန္မာေတြက တိဗက္ျမန္မာအႏြယ္ဝင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ တရုတ္ေတြဖိတာ ခံရတဲ့အတြက္ အရင္ကဝင္လာတဲ့ ပ်ဳဳေတြလိုပါပဲ။ တရုတ္အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္မွာရွိတ့ဲ တိဗက္နယ္စပ္ကေန အေရွ႕ေတာင္ဘက္ကို ဆင္းလာၾက တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

သူတို႔ဟာ ခရစ္မေပၚမီ (၄) ရာစုေလာက္မွာ ဇီခြ်မ္ (Szechwan) ကို ေရာက္ေနၾကၿပီ။ တိဗက္ျမန္မာအႏြယ္ ေတြဟာ ပထမက သိုးထိန္းေတြျဖစ္တယ္။ အဲဒီကမွ ေတာင္သူဘဝကိုေျပာင္းၿပီး ရြာတည္ေနၾကတာ လူဦးေရက လည္းမ်ားလာပါတယ္။ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ၾကရတာ အဆင္ေျပၾကတဲ့အတြက္ လူဦးေရက ယန္ဇီ (Yantze) ျမစ္ကိုကူးၿပီး ယူနန္ (Yunan) အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းထိေအာင္ေရာက္ရွိၿပီး တိုးပြားမ်ားျပားလာပါတယ္။

အဲဒီလို လူဦးေရတိုးပြားလာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူတို႔ေတြဟာ အႏိုင္အထက္ျပဳ ဖိစီးႏွိပ္စက္သူေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ၾကရ ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက တရုတ္ျပည္မွာ နန္ေက်ာင္ေတြ တန္ခိုးအာဏာႀကီးမားေနတဲ့ အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ နန္ေက်ာင္ေတြဟာ စစ္ကိုဦးစားေပးၿပီး အနီးဝန္းက်င္နိုင္ငံေတြကို ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးလုယက္ၾကတယ္။ ေရွ႕မွာ မိမိေရးခဲ့သလို ပ်ဳဳႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့သေရေခတၱရာဟာလည္း သူတို႔လက္ခ်က္နဲ႔ပ်က္စီးရၿပီး ပ်ဳဳႏိုင္ငံ ေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုတယ္။

တိဗက္ျမန္မာအႏြယ္ဝင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးဆက္ေရးရရင္ လူဦးေရတိုးတက္မ်ားျပားၿပီး ယူနန္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း အထိေရာက္ရွိလာတဲ့ တိဗက္ျမန္မာအႏြယ္ေတြဟာ တိုက္ခိုက္လုယက္ဖ်က္ဆီးတဲ့ နန္ေက်ာင္ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီး နန္ေက်ာင္ေတြရဲ့ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္တာေတြ၊ ခိုင္းေစတာေတြကို ႀကံဳၾကရပါတယ္။ နန္ေက်ာင္တပ္ေတြမွာ လည္း ဝင္ၿပီးအမႈထမ္းခဲ့ၾကရတယ္။ ပ်ဳဳႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့သေရေခတၱရာကိုဝင္ၿပီး ဖ်က္ဆီးတုန္းကလည္း သူတို႔ေတြပါခဲ့ တယ္လို႔ သိရတယ္။ သူတို႔ဟာ သတိၱဗ်တိၱေတြရွိၾကၿပီး တိုက္ခိုက္ေရးကြ်မ္းက်င္သူေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ (၉) ရာစုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ နန္ေက်ာင္ေတြတန္ခိုးအင္အား ယုတ္ေလ်ာ့လာၾကၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တိဗက္ျမန္မာအႏြယ္ေတြဟာ နန္ေက်ာင္ေတြနဲ႔ လြတ္ရာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ျမန္မာေျမျပန္႔ဘက္ဆီ သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီးလာခဲ့ၾကတယ္။

ဦးဆံုးေရာက္ရွိလာတာက ျမန္မာေျမျပန္႔ ေက်ာက္ဆည္နယ္ျဖစ္တယ္။ ေက်ာက္ဆည္မွာ စတင္ေနထိုင္ၾကၿပီး အဲဒီမွာ ဆည္ေရေသာက္ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးသူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ လူဦးေရေတြမ်ားၿပီး မင္းဘူး နယ္မွာလည္း ေနထိုင္လာၾကသလို စပါးက်ီႀကီးေလးက်ီလို႔ဆိုၾကတဲ့ ခ်င္းတြင္း၊ လယ္တြင္း၊ ေတာင္တြင္းနဲ႔စလင္း နယ္ေတြမွာပါ ေနထိုင္လာၾကတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဒီနယ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္လို႔ လြယ္ကူတဲ့ ေရေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ ဧရာဝတီ ျမစ္ရွိတဲ့၊ အားလံုးရဲ့ အလယ္ ဗဟိုလည္းျဖစ္တဲ့ ပုဂံကို မင္းေနျပည္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူအႀကီးအကဲ မင္းရွိတဲ့ျပည္အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး ႏိုင္ငံသစ္ကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေလ့လာသိရွိ ခဲ့ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္...

ဒီဘက္ (၂၀၀၀) ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္မွာေတာ့ အခုေလ့လာေတြ႔ရွိ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့တာေတြကို မွန္တယ္လို႔ေျပာဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ဆိုရေတာ့မွာ ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ပ်ဳဳလူမ်ဳိးေတြရဲ့အစ၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြရဲ့အစဟာ ေခတ္သစ္သမိုင္းပညာရွင္ေတြ ေနာက္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကတဲ့ တိဗက္နယ္စပ္ကလာခဲ့တဲ့ တိဗက္ျမန္မာအႏြယ္ဝင္ေတြဆိုတာလည္း လက္ခံလို႔မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္ လာမယ့္ျမန္မာေျမထဲမွာ ပထမဆံုးပ်ဳဳႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ပ်ဳဳလူမ်ဳိးေတြဟာ တျခားကလာခဲ့ၾကတဲ့လူေတြ မဟုတ္ဘဲ ေရွးကတည္းက လူသားေတြစၿပီးေပၚလာတဲ့ ေက်ာက္ေခတ္နဲ႔ေၾကးေခတ္၊ သံေခတ္ေတြကတည္းက ျမန္မာေျမေပၚမွာေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေက်ာက္ေခတ္ဦးလူသားေတြကစၿပီး အစဥ္အဆက္ေနထိုင္လာရာကေန ပ်ဳဳေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ ဒီကေန႔ လက္ခံေနၾကရၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဘယ္သူမွ ျငင္းၾကတာ မေတြ႕ရပါဘူး။

အဲဒါက ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ သန္း (၄၀) ေလာက္က ဒီကေန႔ လူသားေတြျဖစ္လာမယ့္ လူတူပရိုင္းမိတ္ သတၱဝါေတြေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထားေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြကို သုေတသနပညာ ရွင္ေတြက ေတြ႔ရွိလိုက္ၾကလို႔ပဲျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ပရိုင္းမိတ္ရုပ္ၾကြင္းေတြ ေတြ႕ရွိရာေနရာက ပံုေတာင္ပံုညာ ေဒသျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ပံုေတာင္ပံုညာေဒသကေတြ႕ရွိတဲ့ ပရိုင္းမိတ္ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွ ပညာရွင္ေတြက ဒီပံုေတာင္ပရိုင္းမိတ္ေတြရဲ့ သက္တမ္းဟာ ႏွစ္ သန္းေပါင္း (၄၀)ေလာက္ ရွိၿပီဆိုတာကိုလည္း အေမရိကန္ ပင္ဆယ္ေဗးနီးယားျပည္နယ္ ပစ္စဘာဂ္ၿမိဳ႕၊ ကာနက္ဂီ သဘာဝသမိုင္းျပတိုက္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ (Anthropoid Origins Synposium, USA) ေဆြးေႏြးပြဲမွာတက္ေရာက္လာခဲ့ၾကတဲ့ ပညာရွင္ေတြအားလံုးက တညီတညြတ္တည္း လက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။

ပညာရွင္ေတြဟာ ျမန္မာေျမေပၚမွာ ေက်ာက္ေခတ္က လူသားေတြ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲဲ့ အေထာက္အထားေတြ နဲ႔အတူ အဲဒီေက်ာက္ေခတ္မွာသံုးတဲ့ လက္နက္ကိရိယာေတြကိုလည္း ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကရပါတယ္။

ေက်ာက္လက္နက္ကိရိယာေတြကိုေတာ့ အထက္အညာေဒသျဖစ္တဲ့ မေကြး (ခ်င္းမေအာင္ကုန္း)၊ ေခ်ာက္၊ စေလ၊ ေညာင္ဦး၊ ဝါးေတာေခ်ာင္း၊ မင္းဘူး၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ ဆီးခ်ဳိပင္၊ ပုဂံ၊ ပခုကၠဴ၊ စဥ့္ကူ၊ မေကြးျမသလြန္ဘုရားအေရွ႕ ဘက္ေဒသ၊ မင္းကုန္း၊ မႏၱေလးပတ္ဝန္းက်င္၊ ဆားလင္းႀကီးျမိဳ႕နယ္ မိုးႀကိဳးျပင္ရြာ (ဝက္ဆိုးကုန္း)၊ ဝိုင္းေတာင္ ႀကီးရြာ (ေထာက္မကုန္း)၊ ကနီၿမိဳ႕နယ္ အိုင္ေတာင္ရြာ (သူေဌးကုန္း)၊ ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္ ေရႊစာေရးရြာ (ၾကက္ၿမံဳ ကုန္း)၊ ေခ်ာင္းဦးၿမိဳ႕နယ္ ႏြယ္ေခြရြာ (ဒဂၤါးကုန္း) နဲ႔ မံုရြာၿမိဳ႕နယ္ လွည္းဒါးရြာေတြမွာ ေတြ႔ရွိခဲ့ရပါတယ္။

ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေတြရွိရာမွာ လူသိမ်ားတာကေတာ့ ႏြယ္ေခြလူသားေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းကို ဆရာဦးဘေမာ္ဆိုသူက ႏြယ္ေခြေက်းရြာအနီးရွိယာကြက္ထဲက ေတြ႕ရွိခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ယာကြက္ထဲကို ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားရင္း ခလုတ္တိုက္မိလို႔ ငုတ္နဲ႔တိုက္မိတယ္ထင္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငုတ္ မဟုတ္ပဲ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္းေမးရိုးျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေမးရိုးက အေပၚေမးရိုးျဖစ္ၿပီး အံသြားတစ္ ေခ်ာင္းနဲ႔ ေရွ႕သြားတစ္ေခ်ာင္းပါတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီေမးရိုးနဲ႔သြားေတြကို ပညာရွင္ေတြက စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ တဲ့အခါ ေမးရိုးဟာ အနည္းဆံုး ႏွစ္ (၂) သိန္း သက္တမ္းရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေမးရိုးျဖစ္ေနတာကို သိရွိရပါတယ္။

ျမန္မာေျမေပၚမွာရွိတဲ့ ျပဒါးလင္းဂူမွာလည္း ေက်ာက္ေခတ္လူသားေတြ ေနထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထား ေတြကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ျပဒါးလင္းဂူရဲ့နံရံေတြေပၚမွာ ေက်ာက္ေခတ္ေဟာင္းက အမဲလိုက္လူသားေတြရဲ့ ဓေလ့ အတိုင္းေရးဆြဲထားတဲ့ ပန္ခ်ီပံုေတြ ေတြ႔ရၿပီး၊ ပညာရွင္ေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ (၂၅၀၀၀) ေလာက္က ပန္ခ်ီလက္ရာ ေတြလို႔ ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကပါတယ္။

ျမန္မာေျမေပၚမွာေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီလူသားေတြဟာ ေက်ာက္ေခတ္ဦး၊ ေက်ာက္ေခတ္လတ္၊ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္း ကာလေတြမွာသာမကပဲ ေၾကးေခတ္၊ သံေခတ္ေတြမွာလည္း ေနထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ဆက္လက္ေတြ႔ရွိရတဲ့ အေထာက္အထားေတြအရ သိရွိရပါတယ္။

ေၾကးေခတ္အေထာက္အထားေတြျဖစ္တဲ့ ေၾကးလက္နက္ကိရိယာေတြ ေတြ႔ရွိရတဲ့ ေနရာေဒသေတြကေတာ့ မန္းဝိုင္ရြာ တာပိန္ျမစ္၊ ဟိုသာရြာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း၊ သိႏၷီ၊ နမ့္ပန္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ မိုးမိတ္၊ ႀကိဳးၾကာရြာ၊ မထံုေခ်ာင္း၊ သရက္ခရိုင္၊ သမင္သက္ရြာ ေအာက္ခ်င္းတြင္းခရိုင္၊ နမ့္လြီရြာ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း၊ ေညာင္ကန္ရြာ ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္၊ စမံုျမစ္ဝွမ္း၊ ဘိႏၵကလြင္ျပင္၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္ ရမည္းသင္းခရိုင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ေၾကးေခတ္သခၤ်ဳိင္းေတြကိုလည္း ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္ကန္ေဒသ၊ မလိႈင္ၿမိဳ႕နယ္ ျမင္းဦးလွည့္ေဒသနဲ႔ ေႏွာကန္ ေဒသ၊ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ အင္းတဲေဒသ၊ ဝမ္းတြင္းၿမိဳ႔နယ္ ကုကၠိဳခါးလွေဒသ၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နယ္ ရြာထင္ကုန္းေဒသ၊ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ ၿမိဳ႕လွေဒသ၊ ဝက္လက္ၿမိဳ႕နယ္ ဟန္လင္းၿမိဳ႕ေဟာင္းေဒသေတြမွာ ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေညာင္ကန္ ေဒသမွာ မႏၱေလးေရွးေဟာင္းသုေတသနက တူးေဖာ္ရရွိခဲ့ရာမွာ ေက်ာက္ကြင္း၊ ေၾကးပစၥည္း၊ ခဲျပားလိပ္၊ ေျမအိုး၊ ပုတီးေစ့နဲ႔ လူရုပ္ၾကြင္း (၄၃) ခု ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။

ဟန္လင္းေဒသတဝိုက္မွာလည္း ေက်ာက္ေခတ္ေက်ာက္လက္နက္ေတြ၊ ေၾကးေခတ္သံုး ေၾကးလက္နက္ေတြ၊ သံေခတ္သံုး သံလက္နက္ေတြနဲ႔အတူ ပ်ဳဳစာပါရွိတဲ့ တံဆိပ္တံုးေတြ၊ ပ်ဳဳအရိုးအိုးေတြ လက္စင္းရာပါ အုတ္ခ်ပ္ေတြ၊ ေက်ာက္ကြင္းေတြ၊ လက္ေကာက္ေတြ၊ ေအာက္ေျခတိုင္ပါ ေျမဆီမီးခြက္ေတြနဲ႔ အိုးပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္ ဒီေဒသဟာ ေက်ာက္ေခတ္ကစၿပီး ပ်ဳဳေတြေနထိုင္ၾကတဲ့ ပ်ဳဳေခတ္အထိ အစဥ္တစိုက္ေနထိုင္လာခဲ့ၾကတဲ့ ေဒသတခုျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို သိရွိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပညာရွင္ေတြ ေနာက္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်တာကေတာ့ ပ်ဳဳေတြဟာ ျမန္မာေျမထဲကို တျခားေဒသေတြကေနဝင္ေရာက္လာၿပီး အေျခခ်ေနထိုင္ကာ ျမိဳ႕ျပႏိုင္ငံတည္ေထာင္ လာၾကသူေတြမဟုတ္ပဲ ေက်ာက္ေခတ္ကတည္းက ေနထိုင္လာၾကတဲ့ အမ်ဳိးအႏြယ္ေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီကမွ ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေပၚထြန္းခဲ့တဲ့ေခတ္အထိ ယဥ္ေက်းမႈအဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္သန္းေနထိုင္လာခဲ့သူေတြျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာဆိုတာလည္း တျခားေဒသေတြကေနလာေရာက္တဲ့သူေတြမဟုတ္ဘဲ ပ်ဳဳေတြရဲ့အႏြယ္ဘဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပ်ဳဳႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့သေရေခတၱရာ ပ်က္ၿပီးတဲေနာက္မွာမွ ပ်ဳဳရြာ (၁၉) ရြာနဲ႔ စၿပီး ပုဂံမွာ ၿမိဳ႕တည္ကာ ပုဂံမွာမွ ျမန္မာျဖစ္ လာတာျဖစ္ေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေရးရရင္ သမိုင္းဆိုတာ ယုတိၱေဗဒက်ဖို႔လိုပါတယ္။ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေထာက္အထားေတြ ျပည့္စံုဖို႔၊ အေထာက္အထားေတြကလည္း ခိုင္လံုဖို႔၊ မွန္ကန္ဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ပ်ဳဳေတြရဲ့ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ကို ပန္ထြာ ဘုရင္မနဲ႔ အရင္ဘဝက ေမာင္နွမေတာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဗိႆနိုးနတ္မင္းက စတုရန္းတာ ေလးေထာင့္ပမာဏက်ယ္ဝန္းတဲ့ ဗိႆနိုးၿမိဳ႕ကို တန္ေဆာင္း၊ ျပအိုး၊ ၿမိဳ႕ရိုး၊ က်ံဳး၊ ေျမာင္းေတြနဲ႔ ဖန္ဆင္းတည္ေထာင္ၿပီး ပန္ထြာဘုရင္မကို အပ္ႏွင္း တယ္ဆိုတာမ်ဳိးတို႔၊ သာသနာသကၠရာဇ္ (၁၀၁) ခုႏွစ္မွာ ရေသ့၊ သိၾကား၊ နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမၻဏ္၊ စႏီၵ၊ ပရေမသူရ ဆိုတဲ့ သူျမတ္ (၇) ဥိးတို႔က ၿမိဳ႕အဂၤါ (၇) ပါး တို႔နဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သေရေခတၱရာကိုတည္ခဲ့တယ္ဆိုတာမ်ဳိးတို႔ အရင္က စာအုပ္ေတြမွာဖတ္ခဲ့ရတယ္ဆိုရံုေလာက္နဲ႔ ဒီကေန႔ လက္ေတြ႔က်တဲ့သိပံၸေခတ္မွာ အမွန္လို႔ယူမွတ္ၿပီး တရားေသ ကိုင္စြဲထားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ သုေတသနျပဳေနၾကတဲ့ပညာရွင္ေတြကိုယ္တိုင္လည္း ဘာကိုမွ ပံုေသကားခ်ပ္ မသတ္မွတ္ပဲ သုေတသနအေထာက္အထားေတြ ပိုၿပီးခိုင္လံုရင္ခိုင္လံုေနသလို မိမိတို႔ရဲ့ ႏိႈင္းခ်ိန္ေတြးဆခ်က္ေတြ ကို ေျပာင္းသင့္ကေျပာင္းရတဲ့အေၾကာင္း ေရးလိုက္ပါရေစ။