ေလွ်ာေမြးကို ဗာရာဏသီခ်ဲ႔ေနတဲ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး(တူေမာင္ညိဳ)

ေလွ်ာေမြးကို ဗာရာဏသီခ်ဲ႔ေနတဲ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး(တူေမာင္ညိဳ)

(၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၉ ရက္)

သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ့အေျပာကဒီလိုပါ

“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တင္ မကပါဘူး၊ အလင္းတန္းေတြေပၚလာၿပီျဖစ္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေျပာလုိ႔ရပါၿပီ။ မၾကာခင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔လည္း အားလံုးဝုိင္းၿပီး ဆုေတာင္းေပးၾကပါ”တဲ့။

တကယ္ျမင္ေတြ႔ေနရတာကေတာ့ စစ္ေလယာဥ္ေပၚကေနႀကဲခ်ေနတဲ့ ငရဲဗံုးေတြရဲ့အလင္းတန္းေတြ၊ အေျမာက္ႀကီးေတြနဲ႔ ပစ္ခတ္ေနလို႔ ေပၚလာထြက္လာေနတဲ့ ေသမင္းရဲ့အလင္းေရာင္တန္းေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအလင္းတန္းေတြထဲကေန ဖ်က္ကနဲျမင္ေနရတာေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အတံုးအရံုးေသဆံုး၊ ဒဏ္ရာရေနၾကတဲ့ ေအာက္ေျခတပ္ဗိုလ္တပ္သားေတြ၊ က်န္ရစ္သူမိသားစုဝင္မ်ားရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြထဲမွ မ်က္ရည္စေတြသာျဖစ္ပါတယ္။

ျပန္ၾကားဝန္ႀကီးအေျပာက ဒီလိုပါ

“ဒီေန႔မွာေတာ့ ႏုိင္င့ံေခါင္းေဆာင္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးႏွင့္ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္တို႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ရွားရွားပါးပါးႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္၊ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ သမုိင္းဝင္သြားၿပီေျပာလို႔ရပါတယ္” တဲ့။

ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးေျပာတာကုိ ဖတ္လိုက္ရတဲ့အခါ ရွားပါးၿပီး မ်ိဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ ဧရာဝတီလင္းပုိင္နဲ႔ပန္ဒါနီဝက္ဝံ ၂ ေကာင္ရဲ့ဓါတ္ပံုေတြကို မ်က္ေစ့ထဲေျပးျမင္မိပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါး ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္၊ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့  သမၼတနဲ႔ကာခ်ဳပ္ ကိုလည္း မ်ိဳးတုန္းေပ်ာက္ကြယ္မသြားဖုိ႔ ဘယ္လို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကမလဲဆုိတာ (WWF)နဲ႔ အခုကတည္းကစတင္ၿပီး အလွ်င္အျမန္ ဖိတ္ေခၚညွိႏႈိင္း တုိင္ပင္ေဆာင္ရြက္သင့္ၿပီလို႔ျမင္ပါတယ္။

အားမနာတမ္းေျပာရရင္ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္း လက္မွတ္ထုိးၾကတာကို “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး” မနက္ဖန္ရေတာ့မေလာက္ လွ်ာအရိုးမရွိတုိင္း ေလွ်ာေမြးကို ဗာရာဏသီခ်ဲ႔ ေျပာဆုိေနၾကတာပါ။

သူတို႔ စစ္တပုိင္းအစိုးရထိပ္ပုိင္းေတြ အာေတြ႔ၿပီးေျပာေနတဲ့ “ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရး”ဆိုတာက ထာဝရေဝးကြာေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔က (NCA)စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းကို (NCCT)နဲ႔ (UPWC)တို႔ သေဘာတူ လက္မွတ္ ထုိးၾကတာသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ ဘာဆုိ ဘာမွ မပုိပါဘူး။ အျဖစ္မွန္ကိုဖံုးကြယ္ၿပီး၊ လိုသလို ပံုႀကီးခ်ဲ႔ေျပာေနလုပ္ေနတာေတြဟာ လိမ္ညာေကာက္က်စ္မႈျဖစ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မွားေတြေပးၿပီး မိႈင္းတုိက္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။

သူတုိ႔ ေျပာေနတဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ၌ အလြတ္သေဘာ(၂၂) ႀကိမ္၊ တရားဝင္(၇)ႀကိမ္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္ဆိုတဲ့ တစ္ႏွစ္နဲ႔ငါးလဆုိတဲ့ အခ်ိန္တုိ အတြင္းကိုပဲ မူတည္ေျပာရရင္ အပစ္အခတ္ တကယ္မရပ္စဲႏုိင္ေသးပါဘူး။ မပစ္မခတ္ပဲ ရက္ေပါင္း၃ဝ ၾကာေအာင္ ေနခဲ့တဲ့ရက္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ (၇)ႀကိမ္ေျမာက္ေဆြးေနစဥ္အတြင္းမွာလည္း အပစ္အခပ္မရပ္စဲႏုိင္ခဲ့သလုိ၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ (NCA)စာခ်ဳပ္မူၾကမ္း လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး ေနာက္ပုိင္း ရက္သတၱပတ္အတြင္းမွာလည္း အပစ္အခတ္ရပ္စဲသြားတယ္လို႔မရွိခဲ့ပါ။

ေရရွည္တည္တ့ံႏုိင္မယ့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲကိုေတာင္ ပီပီျပင္ျပင္ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသးဘဲ၊ “ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အလင္းတန္းေတြေပၚ လာၿပီ” လို႔ေျပာေနဟာ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညေတြမ်ားၿပီး စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္လုိ႔ စိတ္ကူးေပါက္ေရာက္ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာမ်ိဳးနဲ႔တူပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာ တည္ရွိေနတဲ့ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြကို ဘယ္ေလာက္အတုိင္းအတာအထိေျဖရွင္း၊ ေျပလည္ေစႏုိင္ခဲ့သလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္အေပၚမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ့နယ္နိမိတ္အဝန္းအဝုိင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္တံ့ႏုိင္တဲ့ကာလ အကန္႔အသတ္က တည္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာ မိုးေပၚကက်လာမွာ မဟုတ္သလို၊ ေျမႀကီးထဲကေန အလိုအေလ်ာက္ေပၚထြက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ရာစုႏွစ္ဝက္ေက်ာ္ၾကာထိခုိက္နစ္နာေနရတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ နာတာရွည္ေရာဂါဆုိးႀကီးရဲ့ဇစ္ျမစ္ကို ခုတ္ျဖတ္ၿပီး၊ ဒီမုိကေရစီလည္းရွိ၊ တန္းတူေသြးစည္းမႈလည္းရွိတဲ့အေျခခံအေပၚမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုအခုိင္အမာ တည္ေဆာက္သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။  တန္းတူမႈလည္းရွိ၊ ဒီမိုကေရစီလည္းရွိမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ညီညြတ္ေရးရွိမွ တုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး၊ အျခားႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏုိင္ေရးဆုိတဲ့လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီနဲ႔တန္းတူမႈကို အေျခခံက်က် ေျဖရွင္းေျပလည္ေစႏုိင္မွသာလွ်င္ ေရရွည္တည္တံ့ၿပီး အာမခံခ်က္ရွိေစမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အခုိင္အမာတည္ေဆာက္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ “၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ”ဟာ ဒီမုိကေရစီစံႏႈန္းလည္းမျပည့္ဝ၊ တန္းတူရည္တူ လည္းမရွိတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေျခခံဥပေဒကို အတင္းအဓမၼလက္ခံေစျခင္း၊ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲ ဇြတ္အတင္းသြတ္သြင္းေနျခင္းတို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိေစႏုိင္မည့္ မွန္ကန္ေသာေျဖရွင္းနည္းမဟုတ္ပါ။

“၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ” ေဘာင္ထဲဇြတ္အတင္းသြတ္သြင္းေနျခင္း၊ အဓမၼလက္ခံေစျခင္းတို႔ဟာ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကို တစ္ဖက္သတ္ အႏုိင္က်င့္ေျဖရွင္းနည္း၊ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကို အေပၚယံဟန္ျပေျဖရွင္းေနသည့္ နည္းလမ္းမ်ားသာျဖစ္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကို အေပၚယံပဲေျဖရွင္းႏုိင္ခဲ့တယ္ဆုိရင္ ရရွိလာတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာကလည္း  လူၾကားေကာင္းရံု၊ ဝါဒျဖန္႔ေကာင္းရံု၊ ကုလ၊ ဂ်ပန္၊ ေနာ္ေဝ အစရွိတဲ့ ျပည္ပႏုိင္ငံအခ်ိ႕ထံမွ ပရုိပုိဆယ္တင္ ပိုက္ဆံလက္ျဖန္႔ေတာင္းႏုိင္တဲ့ ၊ အေပၚယံဟန္ျပၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တနပ္စား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။

“တပ္မေတာ္ရဲ႕သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ ၆ ခ်က္” ဆိုသည္ကုိ စစ္တပ္က၊ စစ္အုပ္စုက၊ စစ္တပုိင္းအစုိးရက အၿမဲစြဲကိုင္ထားသမွ် ကာလပတ္လံုး “ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရး”သည္ ထာဝစဥ္ကြာေဝးေနမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ညီညြတ္ေရးနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကင္းေဝးေနတဲ့တုိင္းျပည္မွာ ဒီမုိကေရစီလည္းမရွိႏုိင္သလုိ၊ ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ဖုိ႔ဆိုတာလည္း ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏုိင္ပါ။  (၆၇) ႏွစ္ ၾကာျမင့္လာၿပီျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရး သတ္တမ္း - ျပည္တြင္းစစ္သက္တမ္းကာလျဖစ္ရပ္မ်ားက ဤအခ်က္ကုိ အထင္အရွားသက္ေသခံေနပါတယ္။

(ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္စစ္တပုိင္းအစုိးရအေနနဲ႔ ဒီမုိကေရစီနဲ႔တန္းတူမႈရွိတဲ့အေျခခံအေပၚမွာ ျပည္တြင္းစစ္ကိုရပ္ဆုိင္းၿပီး၊ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုတည္ေဆာက္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ “တပ္မေတာ္ရဲ့သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ ၆ ခ်က္” အလွ်င္အျမန္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔လိုအပ္ပါတယ္။ သုိ႔မွသာ “ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရး”ဆုိတဲ့ အဆင့္သုိ႔ တက္လွမ္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။