Friday, May 20, 2016

ကိုယ့္စရိတ္နဲ႔ကိုယ္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

0 comments
မိတ္ေဆြႀကီးေတြေရာ မိတ္ေဆြေလးေတြေရာ သိထားေစ့ခ်င္တာက က်ေနာ္ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ထဲကတခ်ိဳ႔လို နိုင္ငံေရးနဲ႔ထမင္းစားတာမဟုတ္သလို ပရဟိတနဲ႔ စီးပြားရွာသူလည္း မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္က နိုင္ငံေရးဆိုတာ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားလုပ္ရတာျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္စားရိတ္နဲ႔ကိုယ္ ေထာင္အက် ခံရတာပါ။ ခုေခတ္ လူတခ်ိဳ႔အဖို႔လို နိုင္ငံေရးဟာ “အလုပ္“ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိသမ်ွဘဝ အကုန္အပ်က္ခံၿပီး လုပ္ရတာမ်ိဳးပါ။

ခုလည္း မိမိတတ္စြမ္းသမ်ွပညာေလး ဘာသာစကားေလးနဲ႔ စကားျပန္အျဖစ္ ဘာသာျပန္အျဖစ္ အသက္ေမြးပါတယ္။ တေန႔တေန႔ ပါးစပ္ကအျမွဳတ္ထြက္မွ ခါးေတာင့္မွ ေျခေညာင္းမွ စိတ္ဖီးစီးမႈအထိုက္အေလ်ွာက္ရမွ ထမင္းဝတာပါ။ အိမ္မွာ ၾကက္ေမြးပါတယ္။ ၿခံစိုက္ပါတယ္။ ပန္းစိုက္ၿပီး ေတာေဈးမွာ ပန္းသြားသြားေရာင္းပါတယ္။

ဒုကၡိတေပမယ့္ အစိုးရ (အခြန္ထမ္းျပည္သူေတြဆီက) ဘာအေထာက္အပံ့မွ မယူပါ။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အခြန္ထမ္းေနသူပါ။ ေရာက္စက သင္တန္းေတြ လိုက္တက္ေနခ်ိန္မို႔ ယာယီသေဘာအေထာက္အပံ့ ယူဖူးပါတယ္။ ယူဖူးတဲ့အေၾကာင္းလည္း တီဗီ/ေရဒီယိုအင္တာဗ်ဳးေတြမွာ အခြန္ထမ္း အေမရိကန္ေနသူေတြအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အေလးအနက္ထားေျပာခဲ့ပါတယ္။

စာေရးစာဖတ္နဲ႔ နိုင္ငံေရးအပါအဝင္ အျခားစိတ္ရွိရာ ဝါသနာပါရာေတြကို အခ်ိန္ မရ ရေအာင္ေပးၿပီး အခ်ိန္မရ ရေအာင္ဖဲ့ယူၿပီးလုပ္ပါ/ကူညီပါတယ္။ အားေနလို႔မဟုတ္ပါ။ အားခ်င္းအား နိုင္ငံေရးနဲ႔ထမင္းစား ပရဟိတနဲ႔အသက္ေမြးေနတဲ့ခင္ဗ်ားတို႔က ပိုအားမွာပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ့“အားခ်ိန္ေတြ“ကို အားက်ေပမယ့္ ဘဝေတြကိုေတာ့ အားမက်တဲ့အျပင္ တခါတေလ ေဘးကၾကည့္ၿပီး ထမင္းနင္ပါတယ္။

0 comments:

Post a Comment