ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန ဘာျဖစ္ေနသလဲ (ဗကပ ဝဘ္ဆိုက္မွကူးယူေဖာ္ျပတာပါ)

ႏုိင္ငံေရးအေျခအေန ဘာျဖစ္ေနသလဲ

 (၁)

ၾသဇာနဲ႔အာဏာ

ျပည္တြင္းျပည္ပ ႏွစ္ေနရာလံုးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည္ ၾသဇာရွိတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မျငင္းၾကပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲကလည္းႏုိင္ထားၿပီးဆိုေတာ့ ႏုိင္ငံတကာစံႏႈန္းနဲ႔ဆိုရင္ သူအာဏာရၿပီ….ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္မွာ ဒါမ်ိဳး ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။

ၾသဇာရွိလုိ႔ အာဏာရွိတာလား၊ အာဏာရွိလုိ႔ ၾသဇာရွိတာလား၊ ဗမာျပည္စစ္အုပ္စုကေတာ့ အာဏာရွိခဲ့လုိ႔ ၾသဇာရွိခဲ့ၾကတာအထင္အရွားပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အဖုိ႔ေတာ့ ၾသဇာရွိတာနဲ႔အာဏာရွိတာ တျခားစီျဖစ္ေနတယ္၊ သူကုိယ္တုိင္ သူ႔ပါတီ NLD မွာ ၾသဇာလည္းရွိတယ္၊ အာဏာလည္း ရွိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္ႏုိင္ငံေရးမွာက်ေတာ့ ၾသဇာက အာဏာကုိ လက္ညႇိဳးမညႊန္ႏုိင္ဘူး၊ ၂ဝဝ၈ ေျခဥက ဒါကုိ ခြင့္မျပဳဘူး။

ဒါကုိ ဆုပ္မိကုိင္မိရွိၾကတဲ့ ျပည္ပႏိုင္ငံေတြက(ႏုိင္ငံခ်င္းဆက္ဆံေရးမွာ) သတိထားဆက္ဆံလာၾကတာ ေတြ႔ရတယ္၊ ကာခ်ဳပ္ကုိ သမၼတ၊ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးတုိ႔နဲ႔ထပ္တူ ဦးတုိက္ခံစာရင္းထဲထည့္ထားၾကရတယ္။ ကာခ်ဳပ္ကလည္း ၂ဝဝ၈ ေျခဥထဲက အႏွစ္အသားျဖစ္တဲ့ တုိ႔တာဝန္အေရးသံုးပါး၊ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ရဲ့ဦးေဆာင္မႈ အခန္းအျပင္ တပ္မေတာ္ရဲ့မူ ၆ ခ်က္ဆုိတာေတြကုိ အလ်ဥ္းသင့္သလုိ ေျပာလႊတ္တတ္တယ္။ သူတုိ႔ကလည္း အစုိးရနဲ႔စစ္တပ္ကုိ အတြဲလုိက္လုိခ်င္ေနၾကတာဆုိေတာ့ အိေျႏၵရရနားေထာင္ေပးခဲ့ၾကတယ္။

အာဏာဟာ ျပည္သူ႔ဆီကဆင္းလာတာ မဟုတ္။ ၂ဝဝ၈ ေျခဥက စီးဆင္းလာတာျဖစ္လို႔ ဒီျပႆနာဟာ ေသာင္မတင္ေရမက် ျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနပါတယ္။

(၂)

လႊတ္ေတာ္နဲ႔အစုိးရ

လႊတ္ေတာ္ပုိင္းမွာ ကုိယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႔ ဥပေဒအသစ္ျပ႒ာန္းတာ၊ ဥပေဒေဟာင္းအခ်ိဳ႔ပယ္ဖ်က္တာ။ ျပင္တာ ျဖည့္စြက္တာေတြ အားသြန္ခြန္စုိက္လုပ္ၾကပါတယ္။ အက်ိဳးရွိတန္သေလာက္လည္း ရွိပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ဆင့္ပါးစပ္ ႏွမ္းပက္ပဲ။ အေျခအေနၾကည့္ရတာက လႊတ္ေတာ္လမ္းေၾကာင္းေပၚက အာဏာကုိတုိးခ်ဲ႔ယူလုိ႔ရတယ္လုိ႔ တရားေသသတ္မွတ္ထားပံုပဲ။ စႏၵဂုတ္ စစ္တုိက္ထံုး ပံုျပဳၿပီး ၂ဝဝ၈ ေျခဥကုိ မုန္႔ပ်ားသလက္စားသလုိ အဖ်ားအနားသားက လွည့္ပတ္ဝါးေနလုိ႔ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က ဒူးႏွန္႔ေနပါလိမ့္မယ္။

ၾကာရင္ ‘ရ’ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ ပ႐ုပ္လံုး ေလသလပ္တာနဲ႔ လံုးပါးပါးေတာ့မွာပါ။

အစုိးရယႏၱရားမွာလည္း ဘာမွလုပ္မရတဲ့ အေျခအေနပဲ။ NLD ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူကုိယ္တုိင္က အၿမဲတမ္း အတြင္းဝန္ေတြ တရြတ္ဆြဲ ကန္႔လန္႔တုိက္ေနတာကုိ နတ္သံေႏွာေျပာထြက္လာတယ္။ ျဖဳတ္လည္း မပစ္ရဲဘူး။ အမ်ားစုက စစ္ဗုိလ္လူထြက္ေတြျဖစ္လုိ႔ ဓာတ္လုိက္ခံရမွာ စုိးရိမ္ပံုရတယ္။

ဒါ့အျပင္ အခ်ိန္မေရြးနဲ႔ အခ်ိန္ကုိက္ေပါက္ကြဲလာႏုိင္တဲ့ဗုံးေတြက အစီအရီ ရွိေနေသးတယ္။ ျမစ္ဆံုကိစၥ၊ အေနာက္ျခမ္းမွာ ႐ုိဟင္ဂ်ာ/ ဘဂၤါလီ/ အၾကမ္းဖက္ဆိုတဲ့အေရး။ ေတာင္၊ အေရွ႔ေျမာက္ျခမ္းက တုိက္ပြဲေတြစိပ္လာတဲ့ အေရး၊ NCA လက္မွတ္ထုိးၾကေရးနဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံကိစၥေတြ တန္းစီေနပါတယ္၊ ဒါေတြဟာ စစ္တပ္ဘက္က သူတုိ႔ျဖစ္ေစခ်င္သလုိ ဖြထားလုိက္တဲ့ျပႆနာေတြပဲ။ NLD က ေျဖရွင္းႏုိင္ရင္ ေျဖရွင္းေပေတာ့ပဲ၊ မေျဖရွင္းႏုိင္ရင္ေတာ့ တပ္မေတာ္ကပဲ တုိင္းျပည္ကုိ ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းျပပါလိမ့္မယ္။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ေျမေတြ၊ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္တာေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာမွာပါ၊ ခု ဝ-မုိင္းလားကိစၥ ရာဇသံေပးၿပီးအကဲစမ္းထားတာရွိတယ္၊ ေစာေစာပုိင္းကတည္းက ‘ေဘာ့စနီးယားလုိ ျဖစ္သြားမယ္’၊ ‘ေဘာ္လကန္လုိ ျဖစ္သြားမယ္’ဆုိတဲ့ ေျခာက္လံုးလွန္႔လံုးေတြလည္း မေမ့ဖုိ႔လုိတယ္။

အခုလည္း အစုိးရနာမည္ခံထားတဲ့သမၼတနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးတုိ႔က ေျခတုိေအာင္ ႏုိင္ငံတကာထြက္ ေခ်းငွားေတာင္းရမ္း လက္ခံေနၾကခ်ိန္မွာ သူတုိ႔က အိမ္မွာေနရင္း ျဖဳန္းမေလာက္စစ္ကုိ တုိက္ေနၾကတယ္၊ ရလာသမွ် ဘ႑ာေငြေၾကးနဲ႔ အေထာက္အပံ့မွန္သမွ်ဟာ စစ္တပ္ထုိင္ျဖဳန္းေနတာနဲ႔တင္ သဲထဲေရသြန္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

(၃)

တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ရပ္ေရးကိစၥ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ခုေနာက္ပုိင္း ေျပာတဲ့စကားေတြအေပၚ တုိင္းရင္းသားေတြအာ႐ံုစုိက္ေနၾကတယ္။ လက္ေတြ႔က် မက်ၾကည့္ၾကတယ္။ စစ္တပ္အေပၚ သူဘယ္ေလာက္တာဝန္ခံႏုိင္မလဲ သိခ်င္ၾကတယ္။ စစ္တပ္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သေဘာထားနဲ႔ဆန္႔က်င္ၿပီး တုိက္ပြဲေတြတုိးခ်ဲ႔ေနတာလုိ႔ထင္သူက အမ်ားစုျဖစ္တယ္။ စစ္တပ္ကုိေတာ့ မယံုၾကဘူး။ စစ္အုပ္စုေဟာင္း/ သစ္ေတြနဲ႔ ခ႐ုိနီေတြအေပၚခ်မွတ္ထားတဲ့ဆုိင္ရွင္ေတြ ႐ုပ္သိမ္းၿပီးၿပီးခ်င္း ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးက လက္လႊတ္ထားၿပီးသား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာေတြ ျပန္ေတာင္းယူတဲ့ကိစၥၾကည့္တာနဲ႔ ဗေလာင္းဗလဲစစ္တပ္ဆိုတာရွင္းေနၿပီပဲ။

တကယ္က စစ္တပ္နဲ႔အစုိးရရဲ့အက်ိဳးစီးပြားဟာ တခါတရံ တထပ္တည္းက်တယ္။ တခါတရံ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနတတ္တယ္။ ဒီအခါ စစ္တပ္အလိုက် လုိက္လုပ္ေပးရတာေတြရွိခဲ့တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အရာရာကုိ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းျဖစ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာထား ေဖာ္ျပတယ္။ စစ္တပ္က မလုိက္နာဘူး။ ျပႆနာရဲ့ ဆံုခ်က္က အဲဒီမွာရွိတယ္။ ဘာလုပ္ႏုိင္သလဲ။ ဘာမွ လုပ္မျပႏိုင္ဘူး။

ေျပာခ်င္တာက-

ႏုိင္ငံအေနနဲ႔ တလံုးတစည္းတည္း ဆက္လက္တည္ရွိေရးမွာ ခုလုိသြားေနလုိ႔ကေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ စစ္တပ္က ေနာက္ဆုတ္ခ်င္ဆုတ္- NLD က ေရွ႔တုိးခ်င္တုိး၊ ဒါပဲရွိေတာ့တယ္။

လက္ရွိအေနအထားႀကီးကုိျဖင့္ စစ္တပ္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွ မႀကိဳက္ပါေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
စာတည္းအဖြဲ႔
(၂၈၊ ၁ဝ၊ ၂ဝ၁၆)