ငခံုးမ (ဆလိုင္းဝင္းေရႊ)
(မိုုးမခ) ေအာက္တိုုဘာ ၂၇၊ ၂၀၁၆
လတ္တေလာျဖစ္ေနတဲ့ ဝ-မိုင္းလား ‘ျပႆနာ’ အတြက္ NDAA ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဝ နယ္ ပန္ဆန္းမွာ သြားေဆြးေႏြးတာ အားလံုးေျပလည္ခဲ့တယ္လို႔သိရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအာက္တိုဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လႈိင္နဲ႔ ဒုကာခ်ဳပ္စိုးဝင္းတို႔က ေဒၚစုနဲ႔ ဦးထင္ေက်ာ္တို႔နဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ မင္းေအာင္လႈိင္က တင္မ်ဳိးဝင္းကို ဝ-မိုင္းလား သြားခိုင္းခဲ့တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး-ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေခါင္းစဥ္နဲ႔ အေၾကာင္းျပခိုင္းခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အခုကိစၥမွာ ဝ လုပ္တာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မမွန္ေပမဲ့ အခ်င္းခ်င္းျပႆနာသာျဖစ္လုိ႔ အျပင္ကဝင္ပါစရာမလိုသလို ရာဇသံေပးရေအာင္လဲ ဗမာစစ္တပ္နယ္ေျမမဟုတ္ပါဘူး။ ဝ အေနနဲ႔ လက္ရွိတပ္စြဲထားတဲ့ မိုင္းလားစခန္းေတြက အင္အားေတြ ျပန္ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔အစီအစဥ္ရွိၿပီးသားျဖစ္တယ္၊ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္ဝၿပီးေနာက္ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ထုတ္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ဝ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတယ္။
တဖက္မွာေတာ့ ဝ နဲ႔ မိုင္းလား ျပႆနာကို အျမတ္ထုတ္ဖို႔ေခ်ာင္းေနတဲ့ ဗမာမဟုတ္တဲ့ရန္သူေဟာင္း RCSS နဲ႔ အေပါင္းအပါရွမ္းအဖြဲ႔တခ်ဳိ႕၊ ရွမ္းသတင္းဌာနတခ်ဳိ႕ကလဲ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မက္ၿပီး တို႔မီး႐ႈိ႕မီး လုပ္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆိုးဆံုးကေတာ့ မိုင္းလားထဲမွာ အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး မင္းေအာင္လႈိင္ ရင္ခြင္ထဲဝင္ တကိုယ္ေတာ္ႀကီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ၾကည္ျမင့္လိုလူက ရွိေနတာျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခု အသံက်ယ္ေနတဲ့ ၾကည္ျမင့္အေၾကာင္းေလ့လာဖို႔လိုလာတယ္။
ၾကည္ျမင့္(ေခၚ)က်န္းစစ္မင္ဟာ ယူနန္ျပည္နယ္ ဝမ္တိန္ၿမိဳ႕သား တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားျဖစ္တယ္။ ဝမ္တိန္နဲ႔ နယ္စပ္ဟိုဘက္ဒီဘက္ရွိတဲ့ က်ဴကုတ္-ပန္ဆိုင္းၿမိဳ႕သား စိုင္းလင္းနဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တယ္။ ၁၉၆၇ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ ႏိုင္ငံတကာကူညီေရးဆိုၿပီး တ႐ုတ္တပ္နီလူငယ္ေတြ ဗကပ ထဲဝင္ေတာ့ ပါလာတာျဖစ္တယ္။
အေစာပိုင္းမွာေတာ့ စစ္ေရးတက္တက္ႂကြႂကြထမ္းေဆာင္ၿပီး ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္တိုက္ခဲ့တယ္။ မိုးမိတ္ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲကိုေခါင္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဗမာစစ္တပ္က သူရေက်ာ္ေက်ာ္ခ်ဳိ က်တဲ့ပြဲ၊ စီစီဝမ္-တာပန္တိုက္ပြဲေတြမွာအေရးပါခဲ့တယ္။ ဗမာဆန္႔က်င္ေရး-တ႐ုတ္လူမ်ဳိးႀကီးဝါဒအေျခခံစိတ္ဓာတ္နဲ႔ တိုက္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ စီစီဝမ္-တာပန္တိုက္ပြဲ႐ႈံုးၿပီးေနာက္ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားလုပ္ဖို႔ဘဲ ပိုအားသန္လာတယ္။ ဗကပ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴ႐ိုရဲ့ဘိန္းျဖဴထုတ္လုပ္ေရးတာဝန္ခံလုပ္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ တဖက္မွာေတာ့ ဗကပထဲျမႇဳပ္ထားတဲ့ တ႐ုတ္ေထာက္လွမ္းေရးအလုပ္လုပ္ေနၿပီး သတင္းေတြပို႔ေပးေနခဲ့တယ္။ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္လဲ ဗကပေခါင္းေဆာင္ ဗမာအဖိုးႀကီးေတြကို တအားဖားယားခဲ့လို႔ တျခားေကဒါေတြ၊ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့တယ္။။
၁၉၈၉ မွာ ဗကပကို ကိုးကန္႔နဲ႔ဝေတြပုန္ကန္ၿပီး အာဏာသိမ္းခ်ိန္မွာ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴ႐ို ဒုစစ္ဦးစီးမႉးလုပ္ေနတဲ့ ၾကည္ျမင့္ဟာ သူ႔နယ္ေျမမုန္းကိုးမွာအေျခစိုက္ခဲ့တဲ့ ဗကပ ယူဂ်ီ ၄၈၂၈ အဖြဲ႔အခ်က္အလက္ေတြ ခင္ၫြန္႔တို႔ကိုေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၄၈၂၈ အဖြဲ႔မိသြားတဲ့ကိစၥမွာ သူ႔လက္ခ်က္အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ဒါ့ အျပင္ ဗကပ ဥကၠဌသခင္ဗသိန္းတင္စကားေျပာတာပါတဲ့ ေပၚလစ္ဗ်ဴ႐ိုအစည္းအေဝးဆိုတဲ့ ဗီဒီယိုေခြနဲ႔ တျခားစာရြက္စာတမ္းေတြ အခ်က္အလက္ေတြကိုလဲ စစ္အစိုးရဆီအပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္တင္ျမ၊ ဘခက္၊ ေမာင္ျမတို႔ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြထဲမွာ၊ ဗကပထဲမွာ အႀကီးဆံုးသစၥာေဖာက္ျဖစ္လာတယ္။ စစ္အုပ္စုအတြက္ အဖိုးအတန္ဆံုးသစၥာေဖာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဖံုက်ားရွင္း၊ ေက်ာက္နီလိုင္-ေပါက္ယိုခ်န္၊ စိုင္းလင္း၊ ဇခံုတိန္႔ယိန္းတို႔က ဗကပ ကို ပုန္ကန္ ဘက္ေျပာင္း႐ံုဘဲလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ ၾကည္ျမင့္ကေတာ့ ရန္သူကို အခ်က္အလက္ေတြထိုးအပ္ၿပီး သစၥာေဖာက္ခဲ့သူ၊ ရန္သူနဲ႔ေပါင္းခဲ့သူျဖစ္တယ္။
၁၉၈၉-၉၀ မွာဘဲ ၾကည္ျမင့္ဟာ ကိုးကန္႔တပ္မႉး ဖုန္က်ားဖူးဆီမွာ (သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ဘိန္းခ်က္စခန္းေတြရွိခဲ့တဲ့) မံုးစီး-တာမိုးညဲဘက္ ေနရာေတာင္းၿပီး သီးျခားၿငိမ္းအဖြဲ႔၊ သီးျခားၿငိမ္းနယ္ေျမေထာင္ လုပ္စားဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုးကန္႔က လက္မခံတဲ့အခါ ကိုးကန္႔ကိုကာျပန္ၿပီး ကားေပၚ နံပတ္ဖိုး အထုတ္လိုက္တင္၊ တ႐ုတ္ျပည္ထဲကျဖတ္ မုန္းလားကိုသြားၿပီး ငယ္သူငယ္ခ်င္းစိုင္းလင္းဆီ ေနရာေတာင္းလို႔ အထူး-၄ ရဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒသခံေတြနဲ႔ေရာ၊ တ႐ုတ္အခ်င္းခ်င္းနဲ႔ပါ ဘယ္သူနဲ႔မွမတည့္လို႔ ၁၉၉၅ ေလာက္မွာ မိုင္းလားမွာမေနေတာ့ဘဲ မူဆယ္မွာ စီးပြားေရးသြားလုပ္တယ္။ စတား ခရီးသြားလာေရးဆိုတဲ့ကုမၸဏီေထာင္ၿပီး ခင္ညြန္႔ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ေပါင္း စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းခဲ့တယ္။ မိုင္းလားမွာေတာ့ သူ႔တပည့္မင္းအိမ္ကို ထားခဲ့တယ္။ ၂၀၁၀ မွာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ မင္းအိမ္ အသတ္ခံရၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂ ေလာက္မွာ ၾကည္ျမင့္ဟာ မိုင္းလားျပန္လာတယ္။ စိုင္းလင္းက သူ႔ကို အတြင္းေရးမႉး ျပန္ခန္႔ ခဲ့တယ္။
ၾကည္ျမင့္ မူဆယ္မွာရွိတံုး ဆိုးဆိုးဝါးဝါးလုပ္ခဲ့တာက ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ မုန္းကိုးလူသတ္ပြဲျဖစ္တယ္။ ဒီပြဲမွာ ၾကည္ျမင့္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရးစန္းပြင့္၊ စကခ-၁၆ တပ္မမႉး ျမင့္လႈိင္၊ ရမခတိုင္းမႉး တင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ဒုခ်ဳပ္ေမာင္ေအးတို႔နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဝ ေခါင္းေဆာင္ လင္နီမင္နဲ႔ လူေပါင္း ၂၅၀ ကိုသတ္ခဲ့တယ္။ ဒီထဲမွာ ရဲေဘာ္ ၁၇၀ ဟာ တန္းစီၿပီး ပစ္သတ္ခံရတာျဖစ္တယ္။ (၁၉၇၉ တံုးက ၾကည္ျမင့္အစ္ကို က်န္စီက်င္း ဗကပ တပ္ရင္း ၄၀၄၈ ဒုႏိုင္ငံေရးမႉးျဖစ္ခ်ိန္ မုန္းမ-မန္သွ်ဳိးမွာ မိန္းမကိစၥျဖစ္လို႔ တပ္ရင္းမႉး လင္နီမင္က အေရးယူခဲ့တာကို အခုလို ဗမာတပ္အကူအညီနဲ႔ ျပန္ဂလဲ့စားေခ်တာျဖစ္တယ္။) ၾကည္ျမင့္ဟာ ဗကပ ေဟာင္း အိုဗာဆီးတ႐ုတ္ ကိုရဲေအာင္ကို လင္နီမင္အဖြဲ႔ထဲမွာ သတင္းေပးအျဖစ္ျမႇဳပ္ထားခဲ့ေပမဲ့ သတ္ဖို႔တန္းစီခိုင္းခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔လူ ရဲေအာင္ကို ျပန္ေခၚမထုတ္ဘဲ သတ္တဲ့ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။
တ႐ုတ္လူမ်ဳိးႀကီးဝါဒရွိၿပီး ဗမာဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ႀကီးတဲ့အတြက္ ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကိုေတြ႔ရင္ ဗကပေခတ္ တိုက္ပြဲေတြမွာ ဗမာတပ္ကိုဘယ္လိုခ်ခဲ့တာ ေဆာ္ခဲ့တာ စသျဖင့္ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ေျပာလို႔ သူ႔ကို မ်ုိးခ်စ္စိတ္တစံုတရာရွိတဲ့ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြက တအားမုန္းၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗမာဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ ျပင္းထန္ေလ၊ ဗမာနဲ႔ေပါင္းၿပီးစီးပြားေရးလုပ္ေလဆိုတဲ့တရားအတိုင္း ခင္ညြန္႔ေထာက္လွမ္းေရးကို အႀကီးအက်ယ္ဖားယားၿပီး မဟုတ္တာအကုန္လုပ္ခဲ့တယ္။
၂၁ ပင္လံုမွာ ဥကၠဌ စိုင္းလင္းမေျပာခိုင္းဘဲနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အျပည့္အဝေထာက္ခံေၾကာင္း၊ NCA အလံေအာက္ အားလံုးဝင္ဖို႔၊ အားလံုးလက္မွတ္ထိုးဖုိ႔တိုက္တြန္းေၾကာင္းေတြ ထည့္ေျပာခဲ့တယ္။ NCA အမာခံေတြလို႔စြပ္စြဲခံရတဲ့ KNU RCSS တို႔ေတာင္ ဒီလိုမေျပာခဲ့၊ မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ဟာ အခု ေနာက္ဆံုး ဝ-မိုင္းလားျပႆနာရဲ႕ အေရးပါတဲ့အေၾကာင္းရင္းတခ်က္ ျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ၾကည္ျမင့္ဟာ မိုင္းလားေဒသ (ယခင္အေခၚ ဗကပ ၈၁၅ စစ္ေဒသ) ကို ၁၉၉၀ မတိုင္ခင္က တခါမွမေရာက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ မိုင္းလား-မိုင္းမ-မဲေခါင္ေဒသတခုလံုးကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၁၉၇၃-၁၉၇၅ ခုမွာ ဝ ေတြ အဓိကပါတဲ့ ဗကပ တပ္မဟာ ၈ နဲ႔ တပ္မဟာ ၅ တို႔က SSIA ရွမ္းသူပုန္ တပ္မဟာ ၇၆၈၊ အခါ ေပ်ာက္က်ားသူပုန္ေတြကိုစည္း႐ံုးလက္တြဲၿပီး တိုက္ယူခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မိုင္းလားေဒသအတြက္ ၾကည္ျမင့္ ေသြးေခၽြးေတြစြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ လံုးဝမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခု တပ္စြဲထားတဲ့ ဆီလူးေဒသဆိုရင္လည္း ၁၉၈၉ ေနာက္ပိုင္းမွ UWSA က NDAA ကို ေပးလိုက္တာျဖစ္တယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ညီေနာင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ မဟာမိတ္တိုင္းရင္းသားေတြလဲ လက္မခံႏိုင္၊ ေဒသခံလူထုေတြနဲ႔လဲ အဆင္မေျပသူကို အတင္းလက္ခံထားၿပီး က်န္းစစ္မင္ဆိုတဲ့ ငခံုးမတေကာင္ေၾကာင့္ မုန္းလားတေလွလံုး အပုပ္ခံမလား။ ၂၀၀၉ တုန္းက ကိုးကန္႔မွာ ပယ္ေစာက္ခ်ိန္ေပၚခဲ့သလို မိုင္းလားမွာအျဖစ္ခံမလား။ အဖက္ ဖက္ကသစၥာေဖာက္ခဲ့တဲ့ ၾကည္ျမင့္ကိုေနရာေပးထားတဲ့ ဦးစိုင္းလင္း ဘယ္ကို ဘယ္လိုခ်ီတက္သြားမလဲ။
(မိုုးမခ) ေအာက္တိုုဘာ ၂၇၊ ၂၀၁၆
လတ္တေလာျဖစ္ေနတဲ့ ဝ-မိုင္းလား ‘ျပႆနာ’ အတြက္ NDAA ဒုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဝ နယ္ ပန္ဆန္းမွာ သြားေဆြးေႏြးတာ အားလံုးေျပလည္ခဲ့တယ္လို႔သိရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေအာက္တိုဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က ကာခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လႈိင္နဲ႔ ဒုကာခ်ဳပ္စိုးဝင္းတို႔က ေဒၚစုနဲ႔ ဦးထင္ေက်ာ္တို႔နဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ မင္းေအာင္လႈိင္က တင္မ်ဳိးဝင္းကို ဝ-မိုင္းလား သြားခိုင္းခဲ့တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး-ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေခါင္းစဥ္နဲ႔ အေၾကာင္းျပခိုင္းခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အခုကိစၥမွာ ဝ လုပ္တာ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္မမွန္ေပမဲ့ အခ်င္းခ်င္းျပႆနာသာျဖစ္လုိ႔ အျပင္ကဝင္ပါစရာမလိုသလို ရာဇသံေပးရေအာင္လဲ ဗမာစစ္တပ္နယ္ေျမမဟုတ္ပါဘူး။ ဝ အေနနဲ႔ လက္ရွိတပ္စြဲထားတဲ့ မိုင္းလားစခန္းေတြက အင္အားေတြ ျပန္ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔အစီအစဥ္ရွိၿပီးသားျဖစ္တယ္၊ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္ဝၿပီးေနာက္ သင့္ေတာ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပန္ထုတ္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ဝ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားတယ္။
တဖက္မွာေတာ့ ဝ နဲ႔ မိုင္းလား ျပႆနာကို အျမတ္ထုတ္ဖို႔ေခ်ာင္းေနတဲ့ ဗမာမဟုတ္တဲ့ရန္သူေဟာင္း RCSS နဲ႔ အေပါင္းအပါရွမ္းအဖြဲ႔တခ်ဳိ႕၊ ရွမ္းသတင္းဌာနတခ်ဳိ႕ကလဲ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မက္ၿပီး တို႔မီး႐ႈိ႕မီး လုပ္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆိုးဆံုးကေတာ့ မိုင္းလားထဲမွာ အခြင့္ေကာင္းေစာင့္ၿပီး မင္းေအာင္လႈိင္ ရင္ခြင္ထဲဝင္ တကိုယ္ေတာ္ႀကီးပြားေရးလုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ၾကည္ျမင့္လိုလူက ရွိေနတာျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အခု အသံက်ယ္ေနတဲ့ ၾကည္ျမင့္အေၾကာင္းေလ့လာဖို႔လိုလာတယ္။
ၾကည္ျမင့္(ေခၚ)က်န္းစစ္မင္ဟာ ယူနန္ျပည္နယ္ ဝမ္တိန္ၿမိဳ႕သား တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသားျဖစ္တယ္။ ဝမ္တိန္နဲ႔ နယ္စပ္ဟိုဘက္ဒီဘက္ရွိတဲ့ က်ဴကုတ္-ပန္ဆိုင္းၿမိဳ႕သား စိုင္းလင္းနဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တယ္။ ၁၉၆၇ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ ႏိုင္ငံတကာကူညီေရးဆိုၿပီး တ႐ုတ္တပ္နီလူငယ္ေတြ ဗကပ ထဲဝင္ေတာ့ ပါလာတာျဖစ္တယ္။
အေစာပိုင္းမွာေတာ့ စစ္ေရးတက္တက္ႂကြႂကြထမ္းေဆာင္ၿပီး ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္တိုက္ခဲ့တယ္။ မိုးမိတ္ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲကိုေခါင္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဗမာစစ္တပ္က သူရေက်ာ္ေက်ာ္ခ်ဳိ က်တဲ့ပြဲ၊ စီစီဝမ္-တာပန္တိုက္ပြဲေတြမွာအေရးပါခဲ့တယ္။ ဗမာဆန္႔က်င္ေရး-တ႐ုတ္လူမ်ဳိးႀကီးဝါဒအေျခခံစိတ္ဓာတ္နဲ႔ တိုက္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ စီစီဝမ္-တာပန္တိုက္ပြဲ႐ႈံုးၿပီးေနာက္ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားလုပ္ဖို႔ဘဲ ပိုအားသန္လာတယ္။ ဗကပ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴ႐ိုရဲ့ဘိန္းျဖဴထုတ္လုပ္ေရးတာဝန္ခံလုပ္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမဲ့ တဖက္မွာေတာ့ ဗကပထဲျမႇဳပ္ထားတဲ့ တ႐ုတ္ေထာက္လွမ္းေရးအလုပ္လုပ္ေနၿပီး သတင္းေတြပို႔ေပးေနခဲ့တယ္။ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္လဲ ဗကပေခါင္းေဆာင္ ဗမာအဖိုးႀကီးေတြကို တအားဖားယားခဲ့လို႔ တျခားေကဒါေတြ၊ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့တယ္။။
၁၉၈၉ မွာ ဗကပကို ကိုးကန္႔နဲ႔ဝေတြပုန္ကန္ၿပီး အာဏာသိမ္းခ်ိန္မွာ ေျမာက္ပိုင္းဗ်ဴ႐ို ဒုစစ္ဦးစီးမႉးလုပ္ေနတဲ့ ၾကည္ျမင့္ဟာ သူ႔နယ္ေျမမုန္းကိုးမွာအေျခစိုက္ခဲ့တဲ့ ဗကပ ယူဂ်ီ ၄၈၂၈ အဖြဲ႔အခ်က္အလက္ေတြ ခင္ၫြန္႔တို႔ကိုေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၄၈၂၈ အဖြဲ႔မိသြားတဲ့ကိစၥမွာ သူ႔လက္ခ်က္အမ်ားႀကီးပါတယ္။ ဒါ့ အျပင္ ဗကပ ဥကၠဌသခင္ဗသိန္းတင္စကားေျပာတာပါတဲ့ ေပၚလစ္ဗ်ဴ႐ိုအစည္းအေဝးဆိုတဲ့ ဗီဒီယိုေခြနဲ႔ တျခားစာရြက္စာတမ္းေတြ အခ်က္အလက္ေတြကိုလဲ စစ္အစိုးရဆီအပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္တင္ျမ၊ ဘခက္၊ ေမာင္ျမတို႔ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြထဲမွာ၊ ဗကပထဲမွာ အႀကီးဆံုးသစၥာေဖာက္ျဖစ္လာတယ္။ စစ္အုပ္စုအတြက္ အဖိုးအတန္ဆံုးသစၥာေဖာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဖံုက်ားရွင္း၊ ေက်ာက္နီလိုင္-ေပါက္ယိုခ်န္၊ စိုင္းလင္း၊ ဇခံုတိန္႔ယိန္းတို႔က ဗကပ ကို ပုန္ကန္ ဘက္ေျပာင္း႐ံုဘဲလုပ္ခဲ့ေပမဲ့ ၾကည္ျမင့္ကေတာ့ ရန္သူကို အခ်က္အလက္ေတြထိုးအပ္ၿပီး သစၥာေဖာက္ခဲ့သူ၊ ရန္သူနဲ႔ေပါင္းခဲ့သူျဖစ္တယ္။
၁၉၈၉-၉၀ မွာဘဲ ၾကည္ျမင့္ဟာ ကိုးကန္႔တပ္မႉး ဖုန္က်ားဖူးဆီမွာ (သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ဘိန္းခ်က္စခန္းေတြရွိခဲ့တဲ့) မံုးစီး-တာမိုးညဲဘက္ ေနရာေတာင္းၿပီး သီးျခားၿငိမ္းအဖြဲ႔၊ သီးျခားၿငိမ္းနယ္ေျမေထာင္ လုပ္စားဖို႔ရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ ကိုးကန္႔က လက္မခံတဲ့အခါ ကိုးကန္႔ကိုကာျပန္ၿပီး ကားေပၚ နံပတ္ဖိုး အထုတ္လိုက္တင္၊ တ႐ုတ္ျပည္ထဲကျဖတ္ မုန္းလားကိုသြားၿပီး ငယ္သူငယ္ခ်င္းစိုင္းလင္းဆီ ေနရာေတာင္းလို႔ အထူး-၄ ရဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒသခံေတြနဲ႔ေရာ၊ တ႐ုတ္အခ်င္းခ်င္းနဲ႔ပါ ဘယ္သူနဲ႔မွမတည့္လို႔ ၁၉၉၅ ေလာက္မွာ မိုင္းလားမွာမေနေတာ့ဘဲ မူဆယ္မွာ စီးပြားေရးသြားလုပ္တယ္။ စတား ခရီးသြားလာေရးဆိုတဲ့ကုမၸဏီေထာင္ၿပီး ခင္ညြန္႔ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ေပါင္း စီးပြားေရးေသာင္းက်န္းခဲ့တယ္။ မိုင္းလားမွာေတာ့ သူ႔တပည့္မင္းအိမ္ကို ထားခဲ့တယ္။ ၂၀၁၀ မွာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ မင္းအိမ္ အသတ္ခံရၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂ ေလာက္မွာ ၾကည္ျမင့္ဟာ မိုင္းလားျပန္လာတယ္။ စိုင္းလင္းက သူ႔ကို အတြင္းေရးမႉး ျပန္ခန္႔ ခဲ့တယ္။
ၾကည္ျမင့္ မူဆယ္မွာရွိတံုး ဆိုးဆိုးဝါးဝါးလုပ္ခဲ့တာက ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာ မုန္းကိုးလူသတ္ပြဲျဖစ္တယ္။ ဒီပြဲမွာ ၾကည္ျမင့္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရးစန္းပြင့္၊ စကခ-၁၆ တပ္မမႉး ျမင့္လႈိင္၊ ရမခတိုင္းမႉး တင္ေအာင္ျမင့္ဦး၊ ဒုခ်ဳပ္ေမာင္ေအးတို႔နဲ႔ေပါင္းၿပီး ဝ ေခါင္းေဆာင္ လင္နီမင္နဲ႔ လူေပါင္း ၂၅၀ ကိုသတ္ခဲ့တယ္။ ဒီထဲမွာ ရဲေဘာ္ ၁၇၀ ဟာ တန္းစီၿပီး ပစ္သတ္ခံရတာျဖစ္တယ္။ (၁၉၇၉ တံုးက ၾကည္ျမင့္အစ္ကို က်န္စီက်င္း ဗကပ တပ္ရင္း ၄၀၄၈ ဒုႏိုင္ငံေရးမႉးျဖစ္ခ်ိန္ မုန္းမ-မန္သွ်ဳိးမွာ မိန္းမကိစၥျဖစ္လို႔ တပ္ရင္းမႉး လင္နီမင္က အေရးယူခဲ့တာကို အခုလို ဗမာတပ္အကူအညီနဲ႔ ျပန္ဂလဲ့စားေခ်တာျဖစ္တယ္။) ၾကည္ျမင့္ဟာ ဗကပ ေဟာင္း အိုဗာဆီးတ႐ုတ္ ကိုရဲေအာင္ကို လင္နီမင္အဖြဲ႔ထဲမွာ သတင္းေပးအျဖစ္ျမႇဳပ္ထားခဲ့ေပမဲ့ သတ္ဖို႔တန္းစီခိုင္းခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔လူ ရဲေအာင္ကို ျပန္ေခၚမထုတ္ဘဲ သတ္တဲ့ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။
တ႐ုတ္လူမ်ဳိးႀကီးဝါဒရွိၿပီး ဗမာဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ႀကီးတဲ့အတြက္ ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကိုေတြ႔ရင္ ဗကပေခတ္ တိုက္ပြဲေတြမွာ ဗမာတပ္ကိုဘယ္လိုခ်ခဲ့တာ ေဆာ္ခဲ့တာ စသျဖင့္ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ေျပာလို႔ သူ႔ကို မ်ုိးခ်စ္စိတ္တစံုတရာရွိတဲ့ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြက တအားမုန္းၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗမာဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ ျပင္းထန္ေလ၊ ဗမာနဲ႔ေပါင္းၿပီးစီးပြားေရးလုပ္ေလဆိုတဲ့တရားအတိုင္း ခင္ညြန္႔ေထာက္လွမ္းေရးကို အႀကီးအက်ယ္ဖားယားၿပီး မဟုတ္တာအကုန္လုပ္ခဲ့တယ္။
၂၁ ပင္လံုမွာ ဥကၠဌ စိုင္းလင္းမေျပာခိုင္းဘဲနဲ႔ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အျပည့္အဝေထာက္ခံေၾကာင္း၊ NCA အလံေအာက္ အားလံုးဝင္ဖို႔၊ အားလံုးလက္မွတ္ထိုးဖုိ႔တိုက္တြန္းေၾကာင္းေတြ ထည့္ေျပာခဲ့တယ္။ NCA အမာခံေတြလို႔စြပ္စြဲခံရတဲ့ KNU RCSS တို႔ေတာင္ ဒီလိုမေျပာခဲ့၊ မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ဟာ အခု ေနာက္ဆံုး ဝ-မိုင္းလားျပႆနာရဲ႕ အေရးပါတဲ့အေၾကာင္းရင္းတခ်က္ ျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ၾကည္ျမင့္ဟာ မိုင္းလားေဒသ (ယခင္အေခၚ ဗကပ ၈၁၅ စစ္ေဒသ) ကို ၁၉၉၀ မတိုင္ခင္က တခါမွမေရာက္ခဲ့ဖူးပါဘူး။ မိုင္းလား-မိုင္းမ-မဲေခါင္ေဒသတခုလံုးကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၁၉၇၃-၁၉၇၅ ခုမွာ ဝ ေတြ အဓိကပါတဲ့ ဗကပ တပ္မဟာ ၈ နဲ႔ တပ္မဟာ ၅ တို႔က SSIA ရွမ္းသူပုန္ တပ္မဟာ ၇၆၈၊ အခါ ေပ်ာက္က်ားသူပုန္ေတြကိုစည္း႐ံုးလက္တြဲၿပီး တိုက္ယူခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မိုင္းလားေဒသအတြက္ ၾကည္ျမင့္ ေသြးေခၽြးေတြစြန္႔လႊတ္ခဲ့တာ လံုးဝမရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ အခု တပ္စြဲထားတဲ့ ဆီလူးေဒသဆိုရင္လည္း ၁၉၈၉ ေနာက္ပိုင္းမွ UWSA က NDAA ကို ေပးလိုက္တာျဖစ္တယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ညီေနာင္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ မဟာမိတ္တိုင္းရင္းသားေတြလဲ လက္မခံႏိုင္၊ ေဒသခံလူထုေတြနဲ႔လဲ အဆင္မေျပသူကို အတင္းလက္ခံထားၿပီး က်န္းစစ္မင္ဆိုတဲ့ ငခံုးမတေကာင္ေၾကာင့္ မုန္းလားတေလွလံုး အပုပ္ခံမလား။ ၂၀၀၉ တုန္းက ကိုးကန္႔မွာ ပယ္ေစာက္ခ်ိန္ေပၚခဲ့သလို မိုင္းလားမွာအျဖစ္ခံမလား။ အဖက္ ဖက္ကသစၥာေဖာက္ခဲ့တဲ့ ၾကည္ျမင့္ကိုေနရာေပးထားတဲ့ ဦးစိုင္းလင္း ဘယ္ကို ဘယ္လိုခ်ီတက္သြားမလဲ။
0 comments:
Post a Comment