ဗမာျပည္ကခ႐ိုနီေတာဝါ(ဗကပ ဝဘ္ဆိုက္မွ)

ဗမာျပည္ကခ႐ိုနီေတာဝါ

ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးနဲ႔စီးပြားေရးေလာက၊ ေနာက္ၿပီး မီဒီယာေလာကမွာ ခ႐ိုနီဆိုတဲ့အသံုးအႏႈန္းကို ေပါေပါမ်ားမ်ားသံုးတာဟာ ၁၉၉ဝ စုႏွစ္ အစပိုင္းကစခဲ့ၿပီး ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ အထြတ္အထိပ္ေရာက္တဲ့ အာ႐ွတိုက္ေငြေၾကးအက်ပ္အတည္းက စတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။

တကယ္က အဲဒီလိုခ႐ိုနီလို႔ေခၚရမယ့္လူေတြက ေစာေစာကတည္းကေပၚေနတာပါ။ အထူးသျဖင့္ မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးတဲ့ႏိုင္ငံေတြ၊ စစ္အာဏာ႐ွင္ႏိုင္ငံေတြမွာ အမ်ားဆံုးနဲ႔အဆိုးဆံုးျဖစ္ပါတယ္။

ဗမာျပည္မွာကေတာ့ ဗမာျပည္ရဲ့စစ္အုပ္စုပထမမ်ိဳးဆက္လုိ႔ေခၚရမယ့္ ဗိုလ္ေနဝင္း-ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔ရဲ့ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းပြဲေလာက္ကစၿပီး သေႏၶတည္တယ္လို႔ဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။ ကူမင္တန္ တ႐ုတ္ျဖဴနဲ႔တိုက္တဲ့စစ္တပ္ေတြထဲက ထိပ္သီးတခ်ိဳ႕ဟာ ဘိန္းရာဇာေတြနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္မိၾက၊ ယိုးဒယားနဲ႔ဆက္တဲ့ ေမွာင္ခိုလမ္းေၾကာင္းေတြအကာအကြယ္ေပးၾကနဲ႔ ခ႐ိုနီေမြးၿပီး စားရေသာက္ရတဲ့အရသာကို စၿပီးခံတြင္းေတြ႔ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္းလိုမွာလည္း ဂ်ပန္စစ္ေလ်ာ္ေၾကးထဲကစားေပါက္ေတြကိုႀကံဳရျပန္ေတာ့ စစ္တပ္ထိပ္သီးေတြရဲံ ခ႐ိုနီေတြ စေပၚလာပါေတာ့တယ္။

ဒီေန႔ ဗမာျပည္က ခ႐ိုနီေတြထဲမွာ နာမည္ႀကီးတဦးျဖစ္တဲ့ဦးေတဇရ့ေယာက္ခမ ေဒၚထူးတို႔ဟာ အဲဒီတုန္းက စစ္အုပ္စုရဲ့ ခ႐ိုနီေတြလို႔သတင္းႀကီးခဲ့ပါတယ္။ သည့္အရင္တုန္းက ဖဆပလ၊ ပထစ လက္ထက္ေတြမွာ အာဏာရသူတို႔ကိုေထာက္ခံတဲ့၊ သူတို႔နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့တိုင္းရင္းသားဓန႐ွင္ေတြ မ႐ွိမဟုတ္၊ ႐ွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ဟာ အခုေခတ္ ခ႐ိုနီေတြေလာက္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ၊ အခြင့္ထူးေတြရၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ကေန ပထမအႀကိမ္ အာဏာသိမ္းတဲ့အထိဆိုတဲ့ကာလဟာ အင္မတန္မွတိုေတာင္းလြန္းပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔ရဲ့စီးပြားေရးေတြက တစ္ကေန စတည္ေထာင္ရသလိုလည္းျဖစ္ေနခဲ့ေတာင္ အ႐ွိန္ရကာစမွာ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့မဆလ“ျပည္သူပိုင္”ထိသြားၾကပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္သန္းေ႐ႊတို႔က်ေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ မဆလ စနစ္ႀကီးက“ျပည္သူပိုင္သိမ္း”ၿပီး စုေဆာင္းေပးခဲ့တဲ့ အေဆာက္အအံုႀကီး႐ွိၿပီးသားဆိုေတာ့ စစ္အာဏာက ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့ဦးပိုင္ဟာ အ႐ွင္ေမြးေန႔ခ်င္းႀကီး အခ်မ္းသာႀကီးခ်မ္းသာခဲ့ပါတယ္။ ဒီဗမာျပည္ရဲ့ဒုတိယမ်ိဳးဆက္စစ္အုပ္စုလို႔ဆိုရမယ့္ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊတို႔က ခ႐ိုနီစနစ္ကို စတင္ပ်ိဳးေထာင္ေပးလိုက္တဲ့ ၁၉၈၈ – ၈၉ ကာလကေန ဒီေန႔အထိဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္နီးပါး႐ွိၿပီမို႔ ဒီေန႔အခါမွာ ဒီခ႐ိုနီေတြဟာ အေမြးအေတာင္သာမက၊ အတက္ေတြ၊ ခ်ိဳေတြ၊ ဆူးေတာင္ေတြအကုန္ေပါက္ၿပီး အဆီယစ္ဝဖီးေနၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ဗမာျပည္ရဲ့ အဓိကစီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြကို ၾကည့္လိုက္ပါ၊ သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္လုပ္ငန္း၊ ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္း၊ ဘဏ္လုပ္ငန္း၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္း၊ သတၱဳ၊ သစ္၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ အားလံုး ခ႐ိုနီေတြရဲ့လက္ထဲမွာပဲ မဟုတ္လား။ အရပ္သားေျပာ ေျပာရရင္ ေကာင္းတာဆို ဘာတခုမွ မခ်န္ဘူးဆိုတဲ့လူမ်ိဳးေတြပါ။ ဒါသာမက မူးယစ္ေဆးဝါးေတာင္ မက်န္ဘူးလို႔လည္း ျဖည့္ႏိုင္ပါေသးတယ္။

ဒီႏိုင္ငံမွာက ခ႐ိုနီဆိုတာဟာ စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္နဲ႔အတူေပၚလာတာျဖစ္လို႔ အမ်ားစုဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း၊ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္သူ၊ ဘိန္းဘုရင္၊ မူးယစ္ေဆးဝါးရာဇဝတ္သားေတြသာ ျဖစ္တယ္။ သဘာဝသယံဇာတေတြကို အၿဖံဳးတီးဆံုး၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိုအဖ်က္ဆီးဆံုး၊ လူ႔မ်ိဳးဆက္ေတြကိုအပ်က္စီးေစဆံုး (မူးယစ္ေဆးဝါးစတာနဲ႔) ဟာလည္း သူတို႔တေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ ဗမာျပည္ရဲ့စီးပြားေရးေလာကမွာ ဆက္တည္႐ွိေနတဲ့ခ႐ိုနီေတြဟာ စစ္အစိုးရ၊ စစ္အုပ္စုရဲ့အဓိကေဒါက္တိုင္ေတြ ျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနပါတယ္။

ႏွစ္လတာ႐ွည္ျဖစ္ေနတဲ့(ေမြးထားတဲ့) ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ေဒသေတြက ခ႐ိုနီေလာင္းေတြဟာ အဲဒီက စစ္မ်က္ႏွာျပင္ေတြက စစ္အရာ႐ွိႀကီးေတြကို ပ႑ာဆက္၊ ဆရာေမြးရာကေန သူတို႔ရဲ့အမည္းေရာင္ေငြေတြကို ခဝါခ်၊ ၿမိဳ့ေတြမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံတာေတြလုပ္ရင္းကေန စစ္တပ္ထိပ္ပိုင္းေတြနဲ႔ဆက္မိသြားၾကပါတယ္။ ေထာက္ျပသင့္တာက အခုလို ဆရာေမြး၊ တပည့္ေမြးေလာကမွာ ဆရာလုပ္သူကေရာ၊ တပည့္လုပ္သူကပါ တဖက္သားကို ကိုယ့္အိတ္ထဲထည့္ထားႏိုင္တယ္လို႔ တြက္ထားၾကတယ္ဆိုတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြယ္လြန္သူ ဦးဝင္းတင္က ဒီခ႐ိုနီေတြကို အာဏာကပ္ပါးဓားျပမ်ားလို႔ တင္စားေျပာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာသာမက တျခားႏိုင္ငံေတြမွာေရာ ခ႐ိုနီစနစ္ဆိုတာဟာ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္စပ္ေနတာပါ။ အာဏာ႐ွိသူေတြက ႐ိုးသားတည္ၾကည္ရင္ ဒီလိုျဖစ္မလာပါဘူး။

ကမၻာမွာ ခ႐ိုနီဆိုတာ ႏိုင္ငံတိုင္းလို႔ဆိုရမေလာက္ ႐ွိတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္က ခ႐ိုနီအမ်ားတကာ့အမ်ားစုဟာ ဗမာျပည္သူေတြကို ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာႏွိပ္စက္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ပတ္သက္ေနတာ၊ စစ္အုပ္စုကိုအေထာက္အကူျပဳေနတာမို႔ ျပႆနာက ပိုႀကီးေနတာပါ။

ခ႐ိုနီေတြကလည္း အာဏာ႐ွိသူေတြကို အိတ္ထဲမွာထည့္ထားႏိုင္တယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယူဆေၾကာင္း အထက္မွာေရးခဲ့ပါတယ္။ တေစၦေမြးထားမိတဲ့ေမွာ္ဆရာဟာ တေစၦရဲ့အမိန္႔ကိုနာခံရတာလည္း႐ွိတတ္တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔တေတြ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊေျမးေတြကိုေၾကာက္ရတယ္ဆိုတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ဒီတေစၦေတြသက္တမ္း႐ွည္လာ၊ ခိုင္မာလာ၊ ေဆြမ်ိဳးအရ-ေနာက္ေၾကာင္းအရ- လူမ်ိဳးအရ- ဘာသာေရးအရ စသျဖင့္ သူတို႔ခ်င္းေပါင္းမိလာၾကတဲ့အခါမွာ တိုင္းျပည္မွာ ဧရာမအင္အားႀကီးတရပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အစေတာ့ စီးပြားေရးေလာကမွာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေလာကကိုပါ ၾသဇာေပးလာပါတယ္။

ခ႐ိုနီစနစ္ထြန္းကားၿပီးျဖစ္ေနတဲ့ႏိုင္ငံတခုမွာ အသစ္တက္လာတဲ့အစိုးရတရပ္ဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူေတြအတြက္ ဆိုးက်ိဳးေပးေနတဲ့ခ႐ိုနီစနစ္ကို ဖ်က္သိမ္းမလား။ ခ႐ိုနီေတြကိုတည့္ေအာင္ေပါင္းၿပီး ေ႐ွး႐ိုးအတိုင္းသြားမလား၊ ကိုယ့္ခ႐ိုနီ ကိုယ္ေမြးၿပီး ခ႐ိုနီေဟာင္းေတြကိုျပန္ရင္ဆိုင္မလားဆိုတဲ့ျပႆနာမ်ိဳး ႀကံဳရတတ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္က ခ႐ိုနီေတြက အထက္မွာေျပာခဲ့သလို စစ္အာဏာ႐ွင္ေတြနဲ႔တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ေနေတာ့ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုျပတ္သားမႈနဲ႔ေတာ့ လုပ္မရပါဘူး။