၁ ရက္ ၁ လစာ ဘဝအေမာမ်ား(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(၁ ရက္ ၁ လစာ ဘဝအေမာမ်ား)
က်ေနာ္ ဒီေန႔ အလုပ္တေနကုန္(၁ဝ နာရီ)သြားလုပ္ရပါသည္။ အမွန္က ၁၂ နာရီခြဲမွ ညေန ၄ နာရီအထိပဲလုပ္ရန္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မနက္က ၆ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ အလုပ္ အိပ္ခ်္အာရ္ Human Resource မွာ ဖုန္းေခၚၿပီး ၉ နာရီခြဲ အေရာက္လာပါဟု ယမထာေဆာ္ပါသည္။

အိမ္သာခြက္ထဲ ကြမ္းေသြးေထြးမႈအပါအဝင္ အျခားကိစၥ ၂ ခုလည္း အေရးေပၚသည္ဟုဆိုပါသည္။ သို႔ႏွင့္ မိတ္ေဆြတေယာက္အား အကူအညီေတာင္း၍ ေခြးေျပးဝက္ေျပးေျပးရပါသည္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ကိစၥေတြရွင္းရွက္ျပဳျပက္ၿပီး ခနနားမလားေတြးေနတုန္း က်ေနာ့္နံမည္တပ္ၿပီး လူ ၈ ေယာက္ခန္႔ အေပါက္ဝတြင္ေရာက္ေနပါသည္။

အပိြဳင္မင္န္လုပ္ထားပါသလားဟု ဧည့္ႀကိဳခန္းအမ်ိဳးသမီးမွကေ်နာ့္အားေမးသျဖင့္ ဒီေန႔ ငါ ဘယ္လူတေယာက္မွ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ထားတာမရွိပါဟု အင္တာကြန္းႏွင့္ျပန္ေျဖေတာ့ ခနေလးဖုန္းကိုင္ထားဆိုကာ ထိုလူမ်ားအား သြားေမးေနသံ အင္တာကြန္းထဲကၾကားေနရပါသည္။
ထိုလူမ်ားက အလြတ္က်က္ထားပံုေပၚသည့္ အဂၤလိပ္စကားျဖင့္ We want to see Ko Myo Myint ဟု ထပ္တလဲလဲေျပာသံၾကားေနရပါသည္။ ဧည့္ႀကိဳမယ္မဒီက ဘာေမးေမး ဘာေျပာေျပာ သူတို႔က ဝီဝန္႔တ္တူဆီး ကိုမ်ိဳးျမင့္ခ်ည္းသာေျပာပါသည္။ ေနာက္ဆံုး ဧည့္ႀကိဳမယ္မမလည္း လက္လန္ၿပီး ေဟး မ်ိဳး နင့္ကိုေတြ႔ခ်င္တာလို႔ေျပာတယ္ လႊတ္လိုက္ရမလားဟု ေမးပါသည္။ လႊတ္လိုက္ဟုဆိုေတာ့ ေမာင္မင္းႀကီးသားႏွင့္ မယ္ႀကီးမ မယ္မင္းကေလးမ ၁၁ ေယာက္ေလာက္ ဗမာ့ထံုးစံႏွင့္အညီ တန္းမစီဘာမစီ စုၿပံဳတိုးေဝွ႔ က်ေနာ့္အခန္းေရွ႔ ေပါက္ခ်လာၾကပါသည္။

တခ်ိဳ႔ ကြမ္းတေဖါင္ေဖါင္ႏွင့္ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႔စကားသံ ေလာင္ေလာင္ႏွင့္ျဖစ္ပါသည္။ ဒါႏွင့္ ကဲ ဆိုၾကပါဦး ဘာေတြမ်ားကိစၥရွိလာရျပန္တုန္း အကို အမ ႏွမတို႔ ညီတို႔ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာအလုပ္လာေလွ်ာက္တာ အဲ့ဒါ လုပ္ပါဦး၊ အလုပ္ကလည္း လိုခ်င္ေနၿပီ၊ ေပးမင္န္႔ေတြကလည္းတက္ေနၿပီ၊ အလုပ္ကလည္း မရွိဘူး၊ အေမလည္း ေနမေကာင္းဘူးေတြေရာ ဘာေတြေရာႏွင့္ သူတို႔ဘဝအေမာေတြႏွင့္ က်ေနာ့္ခန္းလံုးျဖည့္ေပးၾကပါသည္။

က်ေနာ္လည္း ရင္ထဲ က်င္ေနလင့္ကစား ရီရီေမာေမာႏွင့္ ကဲဒါဆို ေဖါင္မ္ေတြျဖည့္ၾကမယ္။ အားလံုး အျပင္ျပန္ ခနထြက္ေပးပါ၊ အရင္ဆံုးေရာက္တဲ့လူ အရင္ေခၚစနစ္နဲ႔ က်ေနာ္ တေယာက္ျခင္းေခၚပါ့မယ္၊ တႀကိမ္မွာတေယာက္ က်ေနာ္လုပ္ေပးမယ္ အားလံုး အျပင္ျပန္ထြက္ၾကပါဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ျပန္မထြက္ခ်င္ၾကပါ။ တေယာက္မ်က္နွာတေယာက္ၾကည့္ရင္း သူအရင္ေရာက္ ငါအရင္ေရာက္ေတြ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ေတာ့မည့္ပံုေပၚေနပါသည္။

ဦး(စမူဆာဟုပဲထားပါ)က သူအရင္ဆံုးေရာက္တာျဖစ္ေၾကာင္း ကြမ္းေတြ ပလုပ္ပေလာင္းႏွင့္ အျခားသူေတြကို ေျခာက္ေျခာက္ေမာင္းေမာင္းေလးေျပာရင္း က်ေနာ့္အရင္လုပ္ေပးဟု မ်က္ႏွာနားကပ္ေျပာေတာ့ သူ႔ကြမ္းေသြးစက္မ်ား က်ေနာ္မ်က္နွာေပၚ လာစင္ပါသည္။ က်ေနာ္ ကြမ္းေသြးကို အလြန္ရြံပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာမွမျဖစ္ေလဟန္ တစ္ရႉး ေလးငါးစဆြဲထုတ္သုတ္ရင္း ကဲ ဦးစမူဆာနဲ႔စၾကစို႔ရဲ့။ က်န္တဲ့လူေတြအျပင္ထြက္ပါ ဧည့္ေစာင့္ခန္းမွာ ထိုင္ေနၾကပါ။ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ က်ေနာ္လုပ္ေပးပါ့မယ္။ အိုင္ဒီေတြ ဆိုရွယ္လ္ကဒ္ေတြ အဆင္သင့္ထုတ္ထားၾကပါဆိုေတာ့ မၾကည္မသာမ်က္နွာေတြနွင့္ ထြက္ကုန္ၾကပါသည္။

ကဲဦးစမူဆာ အိုင္ဒီေပးပါ ဆိုရွယ္ကဒ္ေပးပါ က်ေနာ္ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာ ပံုစံျဖည့္ပါမယ္။ ေမးစရာရွိတာေမးပါရေစဆိုေတာ့ ေဘးလြယ္အိတ္ထဲက အနွစ္နွစ္အလလ သိုမွီးထားပံုေပၚသည့္ စာရြက္အတိုအစအပိုင္းအစေတြ ကဒ္ျပားေတြေရာ တပံုတမႀကီးအား စားပြဲေပၚ ေဟာကနဲသြန္ခ်ကာ ဒီထဲမွာဆရာ၊ ဘယ္ဟာေတာ့ က်ေနာ္ မသိဘူး ဆရာ့ဖာသာရွာယူပါဟု ဆိုပါသည္။

က်ေနာ္ စိတ္အေတာ္ ညစ္သြားပါသည္။ က်ေနာ့္တြင္ တျခားလုပ္စရာေတြ တပံုႀကီး ပံုေနပါသည္။ သူတို႔အတြက္ ဒီေန႔ တရားဝင္အလုပ္သေဘာအရ ဘာမွလုပ္ေပးစရာမလိုပါ။ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ ေလာက္ထိုးထိုး က်ီးသုတ္သုတ္ ပစ္ထားလည္းရပါသည္။ အဆင္မေျပလွ်င္ သူတို႔ ေနာက္တႀကိမ္ မိုင္တရာေလာက္ေမာင္းၿပီး(ကားမရွိဘာမရွိႏွင့္)လာၾကရပါဦးမည္။ က်ေနာ္ စိတ္လည္းတိုပါသည္။ စိတ္လည္းမေကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ရင္ထဲလည္း ထိခိုက္ပါသည္။

ဒီေန႔ အလုပ္လာေလွ်ာက္သည့္လူတိုင္းသည္ ေမြးေန႔ ၁ ရက္၊ ၁ လ၊ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္ကြဲမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ မိမိေမြးေန႔ပင္ မသိိႏိုင္အားသည့္ ဗမာျပည္သားမ်ားကို က်ေနာ့္ထမင္းစားခ်ိန္အား လုပ္အားခမရပဲကူညီဖို႔ ဆံုးျဖတ္ရျပန္ပါသည္။

အိခ်္အာရ္မန္ေနဂ်ာအား အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပၿပီး အနီးဆံုးအင္တာဗ်ဴးထဲ ထည့္ေပးရန္ အျမန္ဆံုး လုပ္ငန္းခြင္အႀကိဳမိတ္ဆက္သင္တန္းထဲထည့္ေပးရန္ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ နားပူနားဆာလုပ္ရပါသည္။ သူက သေဘာေကာင္းသူလည္းျဖစ္ သေဘာေကာင္းေနခိုက္လည္းျဖစ္ သေဘာေကာင္းခြင့္ အသံုးျပဳခ်ိန္ရခိုက္လည္းျဖစ္ေနသျဖင့္ ၿပံဳးၿပံဳးရႊင္ရႊင္ႏွင့္ အိုေက ငါေတာ့ မဗ်ဴးအားဘူး အလုပ္မ်ားေနတယ္၊ နင္ဗ်ဴးေပးမယ္ဆိုျဖစ္ပါတယ္ဟုဆိုပါသည္။ ဘာလို႔မျဖစ္ရမွာလဲ၊ ငါ ေဖါင္မ္ျဖည့္ေပးလိုက္မယ္၊ ၿပီးရင္တခါတည္း ဗ်ဴးမယ္ဆိုေတာ့ ဟယ္..တကယ္ဟုဆိုကာ လုပ္လုပ္ဆိုၿပီး လက္မေထာင္ျပပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ဦးစမူဆာအပါအဝင္ ဒီေန႔အလုပ္လာေလွ်ာက္သူတိုင္း စူပါဗိုက္ဇာ/မန္ေနဂ်ာမ်ားႏွင့္ ဒုတိယအႀကိမ္ အင္တာဗ်ဴးရမည့္ေန႔ အရက္/ေဆးဝါးကင္းစင္မစင္စစ္ရမည့္ေန႔ႏွင့္ အိုရီယာန္ေတးရွင္းန္းေခၚ အလုပ္ဝင္အႀကိဳမိတ္ဆက္သင္တန္း တက္ရမည့္ေန႔မ်ားပါ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ၃ လပိုင္း ၁ ရက္ေန႔တြင္ အလုပ္စဆင္းၾကရပါေတာ့မည္။ က်ေနာ္ ေပ်ာ္ပါသည္။ က်ေနာ္ ေမာပါသည္။
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂ဝ၊ ၂ဝ၁၇