အခြန္ေဆာင္သူ႔ဆဲခြင့္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

မနက္ျဖန္ အလုပ္ျပန္ဆင္းရပါဦးမည္။ က်ေနာ့္လုပ္ခမွ ခရိုင္အစိုးရေၾကး၊ ျပည္နယ္အစိုးရေၾကး၊ ဖက္ဒရယ္လ္အစိုးရေၾကးဆိုကာ ေၾကးသံုးေၾကး ဆက္ေၾကးသြင္းရပါသည္။ အစိုးရဆိုေတာ့ အခြန္ေကာက္တာဟုေျပာပါသည္။ သူပုန္ဆိုလွ်င္ ဆက္ေၾကးဟုသံုးပါသည္။ ဘယ္ေနရာေနေန ျပည္သူဆိုသည္မွာ ေသနတ္ရွိသူတပ္ရွိသူအား ဆက္ေၾကးေပး သို႔မဟုတ္ အခြန္ေဆာင္ရပါသည္။ ဆက္ေၾကးေပး အခြန္ေဆာင္သျဖင့္ မင္းတို႔ကိုငါတို႔အုပ္ခ်ဳပ္မယ္၊ ငါတို႔ကို မင္းတို႔က မဲေပးၾကဟူ၍ ကိုယ့္လည္ပင္း ကိုယ္ျပန္ႀကိဳးကြင္းစြပ္ခြင့္ေပးထားပါသည္။ ဒါကို ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးဟု ဆိုပါသည္။ က်ေနာ္တို႔ကား အလုပ္ လုပ္ၿပီးမွထမင္းစားရသည့္အျပင္ ဘာေစာက္လုပ္မွလုပ္စရာမလိုသည့္ ထိုအမတ္မ်ား ဝန္ႀကီး ဝန္ကေလးမ်ား သမၼတမ်ားကိုပါ ကိုယ့္လုပ္စာထဲက ဖဲ့ေႂကြးေနရပါေသးသည္။ အခြန္ျပန္အမ္းေငြစနစ္သာမရွိလွ်င္ အေမရိကန္ပ်က္တာၾကာပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔လင္မယား အခြန္ျပန္အမ္းေငြ တခါမွ မရဖူးသည့္အျပင္ နွစ္တိုင္းလိုလို ျပန္ပါေလ်ာ္ရပါသည္။ နွစ္ေယာက္လံုး အလုပ္လုပ္ပါသည္။ ဝင္ေငြရွိပါသည္။ သားသမီးမရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆက္ေၾကးစံုအတြက္ အထြက္သာရွိၿပီး ျပန္အအမ္းမခံရပါ။ သို႔ေသာ္ ဤႏိုင္ငံတြင္ စိတ္လံုၿခံဳ ဘဝလံုၿခံဳသလိုခံစားရသျဖင့္ ေနေပ်ာ္ပါသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ အိမ္တံခါးလာေခါက္ၿပီး ခနလိုက္ခဲ့ပါဆိုကာ ေထာင္ ၁ဝ ဆယ္ႏွစ္ခ်လိုက္မွာ မစိုးရိမ္ရပါ။ ေဒၚႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေဝဘန္ျခင္းမွစကာ မိုးမႊန္ေအာင္ဆဲ မေအႏွင့္ပါကိုင္တုတ္လည္း ရပါသည္။ က်ေနာ္တို႔လုပ္စာ သူတို႔စားေနရံုမက က်ေနာ္တို႔ကိုပါ တက္အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူမ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔တြင္ ဆဲခြင့္အျပည့္အဝရွိပါသည္။ ဗမာျပည္မ်ာလို နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ဖင္ခံကိုဆဲသျဖင့္ ၆၆(ဃ)စာ မမိပါ။ မင္းေအာင္လိႈင္ကိုဆဲသျဖင့္ အဖမ္းမခံရပါ။
ေဖေဇာ္ဝါရီ ၂၅၊ ၂ဝ၁၇