၁ ရက္မွာ ေႏြဦးေပါက္ပါၿပီ။ သစ္ေကာင္းအိမ္စကားနွင့္ဆိုလွ်င္ ေႏြဥ
ေပါက္ပါၿပီ။ ကန္ေလးလည္း တကန္လံုး အရည္ျပန္ေပ်ာ္ပါၿပီ။ အရည္ေပ်ာ္သျဖင့္
ငါးေလးေတြလည္း ေပ်ာ္ေနၾကပံုရပါသည္။ ကန္ေရကၾကည္သျဖင့္
ကန္ေျခအထိျမင္ေနရပါသည္။
အႀကီးဆံုး ၅ ေကာင္အုပ္စုမွာ ၇ လက္မေလာက္ပင္ရွိေနၾကပါၿပီ။ အလတ္ေကာင္မ်ားမွာလည္း ၅ လက္မ ၄ လက္မ ၃ လက္မ ၂ လက္မရြယ္ေတြနွင့္ ႀကီးေကာင္ဝင္ေနၾကၿပီ။ လက္မဝက္ခန္႔ရွိသည့္ ေနာက္ဆံုးေပါက္ သားေပါက္ေလးမ်ားလည္း ရာဂဏန္းခန္႔ရွိပါမည္။ သူတို႔အားလံုး ေပ်ာ္သြားၿပီျဖစ္သည့္ကန္ထဲတြင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ကူးေနၾကပါသည္။
အႀကီးဆံုး ၅ ေကာင္မွာ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သြားသူမ်ားပမာ ခတ္ျဖည္းျဖည္းခတ္ေလးေလး အိေျႏၵရရကူးသလို တေကာင့္တေကာင္လိုက္စေနာက္ အေျပးအလိုက္ အတြတ္အထိုးမ်ား မလုပ္ၾကေတာ့ပါ။ အလယ္အလတ္ေကာင္မ်ားေတာ့ ႀကီးေကာင္ဝင္စ ၿမီးေကာင္ေပါက္ေတြလို ရုန္းရုန္း ရုန္းရုန္းနွင့္ကိုေနၾကပါသည္။ တခ်က္တခ်က္ ေရမ်က္နွာျပင္အထိပါ ခုန္တက္လိုက္ ဂၽြမ္းထိုးလိုက္ ပလံုကနဲျပန္က်သြားလိုက္ေတြျဖစ္ေနပါသည္။ ေပါက္စနေလးမ်ားေတာ့ အႀကီးမ်ားရန္ေၾကာက္ဟန္ေပၚပါသည္။ သူတို႔ဘာသာ အုပ္လိုက္ေလးေတြစုစု စုစုေနၾကၿပီး ကန္စပ္နားဘက္ ပိုကပ္ၾကပါသည္။ ဖလိတ္ခ္ေခၚငါးစာအမႈံျပားေလးမ်ားေကၽြးလွ်င္ သူတို႔ပါးစပ္ေပါက္ေလးေတြႏွင့္ အေနေတာ္ျဖစ္သျဖင့္ လုလုယက္ယက္ေလးေတြ စားၾကပါသည္။ နည္းနည္းႀကီးသည့္ အဖတ္ကေလးမ်ားဆို ပါးစပ္ေလးေတြနွင့္ ဖဲ့ကာရြဲ႔ကာ စားၾကပါသည္။ အႀကီးေတြ အလတ္ေတြကေတာ့ ငရုပ္ေကာင္းေစ့ မရွိတတ္ရွိတတ္ ငါးစာလံုးေလးကို အလံုးလိုက္ အလံုးလိုက္ၿမိဳၿမိဳခ်ၾကပါသည္။
ဖါးေတြလည္း ျပန္ေရာက္လာၾကပါၿပီ။ က်ေနာ္ ကန္ေစာင္းသြားလွ်င္ ပလံုကနဲ ပလံုကနဲ တေကာင္ၿပီးတေကာင္ ကန္ထဲခုန္ခုန္ခ်ကာ ေရကူးခ်န္ပီယံေတြ ဖါးကူး ကူးသလို ကန္ေျခအထိကူးဆင္းသြားၾကပါသည္။ က်ေနာ္ အသာေလး ၿငိမ္ထိုင္ေနလွ်င္ မ်က္လံုးေလးေတြ ျပဴးက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ကန္ေပၚ ျပန္ေပၚလာပါသည္။ က်ေနာ့္ကိုလည္း အႏၱရာယ္ေပးနိုင္မေပးနိုင္ အကဲခတ္ေနၾကတာျဖစ္နိုင္ပါသည္။
က်ေနာ္ ကန္ေဘး ရပ္ေနတုန္း ဇနီးသည္က အနီးလာကာ ငါးေလးေတြကိုၾကည့္ရင္း အိုးမိုင္း..ဟု အံ့ၾသအာေမဋိတ္ျပဳပါသည္။ ကန္ေတာင္ခ်ဲ႔ရမလားမသိဘူးေနာ္ ဒီနွစ္ေတာ့ဟုေျပာေတာ့ က်ေနာ္ ဟိုဘက္လြတ္တဲ့ေနရာမွာ ကန္သစ္တူးၿပီး ေျမာင္းသြယ္ေပးလိုက္ရင္ေရာဟုေျပာလိုက္ပါသည္။ ရက္စ္ ဂြတ္ဒ္အိုင္ဒီယာဟုေျပာပါသည္။ ကန္ေလးထဲက ေပါေလာေပၚသစ္ရြက္ေႂကြမ်ား ေရညွိေရေမွာ္မ်ား ဒိုက္သေရာမ်ားလည္း ဆည္ရရွင္းရပါဦးမည္။
ေႏြဦးေပါက္လွ်င္ ျပန္ေႏြးေထြးလာပါေတာ့မည္။ နွင္းေတြ ေျခကုန္သုတ္ဖို႔ ျပင္ရပါေတာ့မည္။ ျမက္ေတြသားေမြးၾကပါေတာ့မည္။ သစ္ပင္ေတြ ပုရစ္ဖူးၾကပါေတာ့မည္။ အသီးအနွံေတြ သီးၾကကင္းၾက၊ ပန္းမာလာေတြ ဖူးၾကငံုၾကပါေတာ့မည္။ ေႏြဦးေပါက္လွ်င္ ေလာကတဖန္ ျပန္စိမ္းစိုလာေပဦးေတာ့မည္။
မတ္ခ်္ ၂၁၊ ၂ဝ၁၇
အႀကီးဆံုး ၅ ေကာင္အုပ္စုမွာ ၇ လက္မေလာက္ပင္ရွိေနၾကပါၿပီ။ အလတ္ေကာင္မ်ားမွာလည္း ၅ လက္မ ၄ လက္မ ၃ လက္မ ၂ လက္မရြယ္ေတြနွင့္ ႀကီးေကာင္ဝင္ေနၾကၿပီ။ လက္မဝက္ခန္႔ရွိသည့္ ေနာက္ဆံုးေပါက္ သားေပါက္ေလးမ်ားလည္း ရာဂဏန္းခန္႔ရွိပါမည္။ သူတို႔အားလံုး ေပ်ာ္သြားၿပီျဖစ္သည့္ကန္ထဲတြင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ကူးေနၾကပါသည္။
အႀကီးဆံုး ၅ ေကာင္မွာ တည္ၿငိမ္ရင့္က်က္သြားသူမ်ားပမာ ခတ္ျဖည္းျဖည္းခတ္ေလးေလး အိေျႏၵရရကူးသလို တေကာင့္တေကာင္လိုက္စေနာက္ အေျပးအလိုက္ အတြတ္အထိုးမ်ား မလုပ္ၾကေတာ့ပါ။ အလယ္အလတ္ေကာင္မ်ားေတာ့ ႀကီးေကာင္ဝင္စ ၿမီးေကာင္ေပါက္ေတြလို ရုန္းရုန္း ရုန္းရုန္းနွင့္ကိုေနၾကပါသည္။ တခ်က္တခ်က္ ေရမ်က္နွာျပင္အထိပါ ခုန္တက္လိုက္ ဂၽြမ္းထိုးလိုက္ ပလံုကနဲျပန္က်သြားလိုက္ေတြျဖစ္ေနပါသည္။ ေပါက္စနေလးမ်ားေတာ့ အႀကီးမ်ားရန္ေၾကာက္ဟန္ေပၚပါသည္။ သူတို႔ဘာသာ အုပ္လိုက္ေလးေတြစုစု စုစုေနၾကၿပီး ကန္စပ္နားဘက္ ပိုကပ္ၾကပါသည္။ ဖလိတ္ခ္ေခၚငါးစာအမႈံျပားေလးမ်ားေကၽြးလွ်င္ သူတို႔ပါးစပ္ေပါက္ေလးေတြႏွင့္ အေနေတာ္ျဖစ္သျဖင့္ လုလုယက္ယက္ေလးေတြ စားၾကပါသည္။ နည္းနည္းႀကီးသည့္ အဖတ္ကေလးမ်ားဆို ပါးစပ္ေလးေတြနွင့္ ဖဲ့ကာရြဲ႔ကာ စားၾကပါသည္။ အႀကီးေတြ အလတ္ေတြကေတာ့ ငရုပ္ေကာင္းေစ့ မရွိတတ္ရွိတတ္ ငါးစာလံုးေလးကို အလံုးလိုက္ အလံုးလိုက္ၿမိဳၿမိဳခ်ၾကပါသည္။
ဖါးေတြလည္း ျပန္ေရာက္လာၾကပါၿပီ။ က်ေနာ္ ကန္ေစာင္းသြားလွ်င္ ပလံုကနဲ ပလံုကနဲ တေကာင္ၿပီးတေကာင္ ကန္ထဲခုန္ခုန္ခ်ကာ ေရကူးခ်န္ပီယံေတြ ဖါးကူး ကူးသလို ကန္ေျခအထိကူးဆင္းသြားၾကပါသည္။ က်ေနာ္ အသာေလး ၿငိမ္ထိုင္ေနလွ်င္ မ်က္လံုးေလးေတြ ျပဴးက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ကန္ေပၚ ျပန္ေပၚလာပါသည္။ က်ေနာ့္ကိုလည္း အႏၱရာယ္ေပးနိုင္မေပးနိုင္ အကဲခတ္ေနၾကတာျဖစ္နိုင္ပါသည္။
က်ေနာ္ ကန္ေဘး ရပ္ေနတုန္း ဇနီးသည္က အနီးလာကာ ငါးေလးေတြကိုၾကည့္ရင္း အိုးမိုင္း..ဟု အံ့ၾသအာေမဋိတ္ျပဳပါသည္။ ကန္ေတာင္ခ်ဲ႔ရမလားမသိဘူးေနာ္ ဒီနွစ္ေတာ့ဟုေျပာေတာ့ က်ေနာ္ ဟိုဘက္လြတ္တဲ့ေနရာမွာ ကန္သစ္တူးၿပီး ေျမာင္းသြယ္ေပးလိုက္ရင္ေရာဟုေျပာလိုက္ပါသည္။ ရက္စ္ ဂြတ္ဒ္အိုင္ဒီယာဟုေျပာပါသည္။ ကန္ေလးထဲက ေပါေလာေပၚသစ္ရြက္ေႂကြမ်ား ေရညွိေရေမွာ္မ်ား ဒိုက္သေရာမ်ားလည္း ဆည္ရရွင္းရပါဦးမည္။
ေႏြဦးေပါက္လွ်င္ ျပန္ေႏြးေထြးလာပါေတာ့မည္။ နွင္းေတြ ေျခကုန္သုတ္ဖို႔ ျပင္ရပါေတာ့မည္။ ျမက္ေတြသားေမြးၾကပါေတာ့မည္။ သစ္ပင္ေတြ ပုရစ္ဖူးၾကပါေတာ့မည္။ အသီးအနွံေတြ သီးၾကကင္းၾက၊ ပန္းမာလာေတြ ဖူးၾကငံုၾကပါေတာ့မည္။ ေႏြဦးေပါက္လွ်င္ ေလာကတဖန္ ျပန္စိမ္းစိုလာေပဦးေတာ့မည္။
မတ္ခ်္ ၂၁၊ ၂ဝ၁၇
0 comments:
Post a Comment