Wednesday, May 28, 2014

က်ေနာ္တို႔ က်မ္းက်ိန္မထားဘူး(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

0 comments
(က်ေနာ္တို႔ က်မ္းက်ိန္မထားဘူး)
ပထမၾကားျဖတ္အၿပီးမွာ ဗိုလ္တင္ေအးလက္လွ်ိဳခိုင္းၿပီး ပီအာရ္နဲ႔စၾကပ္တယ္။ ေနာင္လာမယ့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမွာ ထြက္လာနိုင္ေျခရွိတဲ့အေျဖကိုတြက္မိလို႔ပဲ။ ပထမၾကားျဖတ္မတိုင္ခင္မွာ ဒီၾကားျဖတ္ဟာ ထင္တာထက္ေတာင္ ပိုလႊတ္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ႀကိဳခန္႔မွန္းတာဆိုလို႔ ဖိုးသံ(လူထု)ရဲ့အသံတခုပဲ ပီပီျမည္ျမည္ထြက္တာသတိျပဳမိဖူးတယ္။ အဲ့ဒီၾကားျဖတ္မွာ လိုတာထက္ပိုၿပီးလြတ္လပ္ေပးလိုက္လို႔ ပါတီႀကီးတခုက ထင္ရာျမင္ရာေတြလုပ္ ေကာ္မရွင့္ေစတနာကိုအလြဲသံုးစားလုပ္တယ္လို႔ ေစာင္းပါးရိပ္ေျခ ဟန္႔လံုးထုတ္တာက ဗိုလ္တင္ေအး။ ပီအာရ္ကို အာေဘာ္ဖန္တီးခိ်န္မွာ တက္တက္ႂကြႂကြအားေပးခဲ့တာက အန္င္အယ္လ္ဒီခြဲထြက္ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္း။ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေရလာေျမာင္းေပးတာက ႀကံ့ဖြံ႔ကဗိုလ္ေဌးဦး၊ အခါေတာ္ေပးဟူးရားက စာေရးဆရာဆိုတဲ့ ဗကပပ်က္ေက်ာ္ဝင္း။ ျပတ္ျပတ္သားသားဆန္႔က်င္တာက ဆရာဦးဝင္းတင္။
ေနာက္ေတာ့ ပီအာရ္အာေဘာ္ဖန္တီးတာကို ခနငုတ္ထားလိုက္ၿပီး ပါတီေတြနိုင္ငံျခားအေထာက္အပံ့တို႔ တရားမဝင္ရန္ပံုေငြလက္ခံတာတို႔
လုပ္ေနတာေတြသိတယ္၊ မေျပာခ်င္လို႔ေနတာ၊ အေရးယူလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး ဗိုလ္တင္ေအး အငွားပါးစပ္နဲ႔ စစ္အုပ္စုဆင္ႀကံကို ေနာက္တဆင့္လွည့္ေဖာ္လာတယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာ အင္န္အယ္လ္ဒီက ဘာရန္ပံုေငြပြဲတို႔ ညာရန္ပံုေငြပြဲတို႔ေခါင္းစဥ္နဲ႔ မင္းသားမင္းသမီးေတြေခၚ ခရိုနီေတြၿခံရံၿပီး ပြဲသဘင္ခံအေပ်ာ္လိႈင္းမူးေနခ်ိန္။ ခရိုနီ႔ပိုက္ဆံမယူလို႔ ခင္ဗ်ားလာေပးမွာလားဆိုၿပီး မ်က္နွာေျပာင္ထြက္တိုက္တာက အင္န္အယ္လ္ဒီဦးအုန္းႀကိဳင္၊ သူတို႔မွာလည္းျပင္ခြင့္ရွိပါတယ္၊ မတရားသျဖင့္ယူထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြကို အက်ိဳးရွိရာရွိေၾကာင္း ျပန္သံုးရမယ္ဆိုကာ ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္တို႔ဆီပဲဖိတ္ေစေပါ့ သေဘာေျပာတာက ေဒၚစု။ တိုင္းျပည္ပိုင္ေငြ၊ အေဆာက္အဦး၊ ကား တခုမက်န္ ပါတီရန္ပံုေငြလုပ္ၿပီး အၿမိဳင့္သားထိုင္သံုးျဖဳန္းၿပီး တုတ္တုတ္မွမလႈပ္တာက ႀကံ့ဖြံ႔။

ဒီလိုနဲ႔ တေန႔တလံုး ေရႊဥ ဥေပးေနတဲ့ငန္းမႀကီး သတ္ရေလာက္ေအာင္ မမိုက္မဲတဲ့စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အလွည့္က်ႏွစ္ပါးခြင္ေတြမွာ
ရင္ႏွစ္ျခမ္းျဗန္းျဗန္းကြဲေစေတာ့ဆိုကာ အသံုးေတာ္ခံၾကေလရဲ့။ ဥကုန္ခ်ိန္ထိေစာင့္ၿပီး ဥတုန္းရင္ေတာင္ အသားေပၚစားဖို႔ ခ်ိန္ရြယ္ႀကံစည္ထားေလသလားမွတ္ရတဲ့အထိ။ အယံုခံသမၼတႀကီးတို႔၊ ဥကၠဌေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးတို႔ တလွည့္စီ ေရွ႔ထြက္မင္းသားလုပ္ၾကခ်ိန္ဆိုေတာ့ ရဲရင့္တဲ့စစ္သားတစ္ေယာက္ကေတာ့ တိုင္းမႉးေတြလူေမြးရင္း
ေလးဦးေလးဖလွယ္ေတြ႔ပါရေစဆိုတာကို ဖုတ္ေလတဲ့ငါးပိ။

ခု ေရွ႔ထြက္မင္းသားႀကီး (၂)ပါး အသံုးေတာ္ခံၿပီး ကန္လန္႔ကာေနာက္ ခနဝင္နားခ်ိန္။ ေကာ္မရွင္ဗိုလ္တင္ေအးေလာက္နဲ႔လႊတ္ထားလိုက္
ဇာတ္ထုတ္ စ ကၿပီထင္ရတယ္။ ခုေနာက္ဆံုး လွည့္ၾကပ္တာကို ၄၃၆ အင္အားျပပြဲမွာ စစ္အမတ္ေတြကို သိမ္းသြင္းဟန္ေျပာဆိုမႈကို အစဆြဲထုတ္လာတယ္။ ဗိုလ္သိန္းစိန္လိုလို ဟိုလူ႔လိုလို ဒီလူ႔လိုလို မထိခလုပ္ထိခလုပ္ေလးေတြနဲ႔ ေစာင္းကာေျမာင္းကာ စကားနာလည္း အထိုးမ်ားလွတယ္။ ျပႆ နာကအဲ့ဒါပဲ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမမွာ။ မိန္းမက လက္မပါဘူး။ စကားလံုးေတြနဲ႔ ပစ္လာခတ္လားလား ေစာင္းလားခ်ိတ္လား ေထ့လားေငါ့လား စကာနာမ်ား ထိုးပလားဆို အေတာင္ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ေတြ ခံရခက္လွသမို႔လား။ ဒါမ်ိဳးက ေယက္်ားဘသားမ်ားအဖို႔ တယ္လည္း မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ရတာမ်ိဳးပ။ စိတ္မထိမ္းနိုင္လို႔ ကိုယ့္ဘက္က လက္ပါျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ္အလြန္။ လက္မပါပဲျပန္ ႏႈတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါး လုပ္ဖို႔ကလည္း ခုခ်ိန္ႀကီးမွာ မျဖစ္။ လူျမင္လို႔မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရင့္က်က္တဲ့စစ္အာဏာရွင္အသြင္ကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔အေရၿခံဳထားရခ်ိန္မို႔လား။
၈၈ ၿပီးကာစ ကာလေတြမ်ားကဆို မွတ္မိၾကမွာပဲ။ ေဒၚစုက တခုခုမ်ား ကလိလိုက္ရင္ ခင္ၫြန္႔တို႔အုပ္စု လုပ္လိုက္ရတဲ့သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ။ ကက္ကက္လန္ေအာင္ ရန္ျပန္ျပန္ေထာင္ရတာလည္း အေမာ။ ဒီတုန္းက စစ္ဗိုလ္ဆိုးေတြရဲ့ဘဝဟာ ရန္ေတြ႔ေကာင္းတဲ့ငါးစိမ္းသည္မႀကီးေတြနဲ႔ နင္လားငါလား။ သတင္းစာေတြ တီဗီ ေရဒီယိုစတာေတြမလည္း အမည္ေဖာ္မေျပာပဲ မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႔။

ခုေတာ့ သူတို႔ ရင့္က်က္တဲ့စစ္အာဏာရွင္ပံုဖမ္းတတ္သြားၿပီ။ ကိုယ့္ဘက္က ေခါင္းေဆာင္ကိုေတာင္ ကေလးစိတ္ေကာက္တာတို႔ ဘာတို႔သေဘာ ေျပာလာေနၿပီ။ ကိုယ့္ဘက္မလည္း တခါတခါၾက ေျပာခ်င္စရာေတြက မေျပးေသာ္လည္းကန္ရာရွိခဲ့ၿပီ။

ခုေနာက္ဆံုး ေကာ္မရွင္ဗိုလ္တင္ေအး ၾကပ္တဲ့အၾကပ္ဟာ နွယ္နွယ္ရရမဟုတ္သလို၊ ေပါ့ေပါ့တန္တန္သေဘာထားလို႔လည္းမျဖစ္ဘူး။
ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ႀကိဳးနဲ႔ကိုယ္ျပန္ခ်ည္တာပဲ။ ဖြတ္ၿမီးနဲ႔ ဖြတ္ျပန္အခ်ည္ခံရတာပဲ။ ေလးစားလိုက္နာကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္ဆိုၿပီး က်မ္းက်ိန္တာနဲ႔ ျပန္ကိုင္တာပဲ။ က်မ္းစူးတာ မစူးတာေတာ့ မသိဘူး။
စကားကေတာ့ စူးေနၿပီ။ စကားဦးလည္း ကၽြံေနၿပီ။ ကဲ...ဘာလုပ္မလဲ။ ၄၃၆ ျပင္ေရးလက္မွတ္ထိုးကန္ပိန္းဟာ လူထုလႈပ္ရွားမႈမဟုတ္တာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ကန္ပိန္းေလာက္နဲ႔ပဲ အဖ်ားရႉးမသြားဖို႔ပဲဆႏၵျဖစ္မိတယ္။ ေရွ႔မွာ ရႉးေပါင္းမ်ားလို႔ ဒီတခါ ရႉးစရာအဖ်ားေတာင္ က်န္ပါဦးမလားလည္း ပူတယ္။ စစ္ကိုင္းေရာက္လိုက္ ပဲခူး(ပဂိုး)ေရာက္လိုက္ ျမင္းတစီးဓါးတလက္နိုင္ငံေရးေနညိဳခ်ိန္လည္း မေရာက္ေစခ်င္ဘူး။
ျပင္ေပး၊ မျပင္ေပးရင္ ဘာေရြးေကာက္ပြဲမွမဝင္ဘူးလို႔ ေႂကြးေၾကာ္သံဟာ စိန္ေခၚသံအျဖစ္ ထီကနဲျမည္လိုက္ေစခ်င္တယ္။ No Vote ကန္ပိန္းေလာက္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ ျပင္ျပင္/မျပင္ျပင္ဝင္မွာပဲဆိုတာကလည္း ဟိုလူႀကီး စိတ္ရူးေပါက္လို႔ေျပာတာပါဆိုလည္း ၿပီးတာပါပဲ။

ကဲ..ခင္ဗ်ား က်ေနာ္ ျပည္သူေတြကေရာ။ လူထုဘက္ကေတာ့ ရွင္းတယ္။ ဘယ္တစ္ေယာက္ကမွ က်ေနာ္ က်မတို႔သည္ ဤ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအား ေလးစားလိုက္နာပါ့မည္..တို႔။
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္တို႔ဆိုၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဗိုလ္ေရႊမန္းေရွ႔ ဦးၫႊတ္က်မ္းက်ိန္ထားတာမရွိ္ဘူး။ ေလးစားလိုက္နာစရာ
ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူး။
ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ဥပေဒ တိုင္းျပည္၊ လူထု၊ အေျခအေနနဲ႔ မဟပ္စပ္တဲ့ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖါက္ခြင့္ရွိတယ္၊ မလိုက္နာပဲေနခြင့္ရွိတယ္၊ ဆန္႔က်င္ဖီဆန္ခြင့္ရွိတယ္။

ေနာက္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုဖ်က္တဲ့အေတြ႔အႀကံဳဟာ စစ္အုပ္စုမွာမွ မဟုတ္ဘူး၊
လူထုမွာလည္းရွိတယ္။ ၁၉၇၄ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ စစ္တပ္ကဖ်က္လို႔ပ်က္တာမဟုတ္ဘူး၊ ၈၈ ဒီမိုကေရစီေရးလူထုအံုႂကြမႈႀကီးကဖ်က္လို႔ ပ်က္တာ။ ၂ဝဝ၈ လည္း လူထုဖ်က္မွ ပ်က္မွာ။
ခင္ဗ်ား က်ေနာ္လို သာမန္ျပည္သူတိုင္းမွာ မလိုက္နာခြင့္ မကာကြယ္ခြင့္ရွိသလို ဖ်က္ပိုင္ခြင့္လည္းရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ က်မ္းက်ိန္မထားဘူး။

0 comments:

Post a Comment