မျိုးမြင့်ချို: ဘဝသစ္ေရာက္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္ (တူေမာင္ညိဳ)

ဘဝသစ္ေရာက္ဖို႔ သတၱိလိုတယ္ (တူေမာင္ညိဳ)

(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၃၀ ရက္)၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂ ရက္ေန႔ဆိုလွ်င္ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအမတ္မ်ား ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၌ က်မ္းသစၥာေတာ္ က်ိန္ဆိုခဲ့သည္မွာ ၂ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေျမာက္ေပေတာ့မည္။ ဤ ၂ ႏွစ္တာကာလအတြင္း လႊတ္ေတာ္တြင္း၌ ဘာေတြေဆာင္ရြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ခဲ့ သည္/ မေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္ ဆန္းစစ္သံုးသပ္ၿပီး ျပည္သူလူထုထံတင္ျပ အစီရင္ခံသင့္ေပသည္။ ထိုစဥ္က က်မ္းက်ိန္ေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေျခအတင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ “ေလးစားလုိက္နာေလာ”/ “ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေလာ” စသျဖင့္။ အဆံုးတြင္ ျပည္သူလူထုဆႏၵ၊ မဟာမိတ္မ်ား၏ဆႏၵ၊ ကၽြန္မလစ္ဟင္းခ်က္တုိ႔ကို ေရာသမေမႊၿပီးေနာက္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ကို “ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္”ဟု က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုခဲ့ၾကေပသည္။

“တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”ဘယ္ေသာင္ဘယ္ကမ္း ဆုိက္ေနၿပီလဲဆုိသည္ကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီႏွင့္ဒီခ်ဳပ္အမတ္မ်ားသည္ ျပည္သူလူထုထံပြင့္လင္းရိုးရွင္းစြာ အစီရင္ခံ သင့္ပါသည္။ အခက္အခဲအတားအဆီးေတြ၊ အေႏွာင့္အယွက္၊ အပိတ္အဆို႔ေတြကို မည္သူေတြက မည္သည့္ပံုစံ နည္းလမ္းေတြနဲ႔လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ မည္သို႔ႀကံဳေတြ႔ ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ မည္သုိ႔ေက်ာ္ျဖတ္မွျဖစ္မည္ စသျဖင့္ ျပည္သူထုထံအသိေပးတင္ျပဖို႔လိုမည္။ ဘယ္လမ္းေရြး၍ ဘယ္နည္း ခ်ီတက္သင့္သလဲ ဆုိသည္လည္းကို ျပည္သူလူထုထံမွ အႀကံဉာဏ္ေတာင္းယူသင့္ေပသည္။

က်ေနာ့္အျမင္တြင္မူ ဒီခ်ဳပ္လုပ္ကိုေနသမွ် နည္းလမ္းမ်ားသည္ က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာမည့္နည္းလမ္း မ်ိဳးသာျဖစ္ေနသည္။
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးသည္လည္း ႀကံ့ဖြံ႔သမၼတ(ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္၊ အမတ္ခ်ဳပ္(ဗိုလ္) ဦးေရႊမန္းႏွင့္ ကာခ်ဳပ္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္တို႔ အေပၚမူတည္ေနသည္။ သူတုိ႔ ၃ ဦးကလည္း ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲကသာ (အခန္း ၁၂ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားအတုိင္း) သူတုိ႔ျပင္ဆင္ လိုသေလာက္သာျပင္ေပးမည္ဟု ျပတ္ျပတ္သားသားတိတိလင္းလင္းေျပာထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ယင္းတုိ႔၃ ေယာက္ထဲသုိ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ဗိုလ္တင္ေအးက ဝင္၍အားျဖည့္ထားေသးသည္။

၄ ပြင့္ဆုိင္ေတြ႔ေရးဆိုသည္မွာလည္း အလားတူပင္။ အခုိက္အတန္႔ကာလေလးတစ္ခုေတြ႔ဆံုရၿပီးေနာက္ “ယံုၾကည္ရပါသည္” ဟုဆိုေသာသမၼတႀကီးသည္လည္း ေသြဖီစိမ္းကားေနရက္သည္။ “ေျဖာင့္မတ္သည္” ဟုျမင္သည္ဆိုေသာ နာယကႀကီးကမူ စဥ္းလဲေသာအၿပံဳး၊ ေကြ႔ေကာက္ေသာစကားလံုးတုိ႔ျဖင့္ ကလူ၏သုိ႔ ျမွဴ၏သုိ႔ လုပ္ေနသည္။ “သတိၱရွိတဲ့ စစ္သားတစ္ေယာက္ပဲလိုပါတယ္” ဟု ဘယ္လိုပင္ ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း ေဖေဖ့တပ္မေတာ္ႀကီးထဲမွ စစ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ ကမူ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ ေျပာၾကားခ်က္တြင္သူ၏ သူရသတိၱကိုထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့ေပၿပီ။

သုိ႔ျဖင့္ဒီခ်ဳပ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမွန္သမွ်ပိတ္ဆို႔ျခင္းခံေနရေပသည္။ ထိုသို႔ပိတ္ဆို႔ခံလိုက္ရတုိင္း ဒီခ်ဳပ္ပါတီ ကလည္း မူတစ္ခု၊ လုပ္ဟန္တစ္ခုကဲ့သုိ႔ ျပန္ၿပီးေခြဝင္သြားတတ္စၿမဲျဖစ္သည္။ စကားနည္းရန္စဲမူေပေလာ။ အားမတန္၍မာန္ေလွ်ာ့ရသည့္ လုပ္ဟန္ေလာ။

ထိုသုိ႔ေသာအေျခအေနတြင္ အေရးေတာ္ပံုတပ္ေတာ္ဦးကတပ္မွဴးႀကီး ဦးဝင္းတင္သည္လည္း သဘာဝမိခင္၏ ေခၚေဆာင္ျခင္းေနာက္သို႔ ျပတ္ျပတ္သားသားႀကီးလိုက္ပါသြားခဲ့ျပန္သည္။
ဦးဝင္းတင္ေနာက္ဆံုးခရီး၌ ဦးဝင္းတင္အေပၚေလးစားခ်စ္ခင္ၾကသည့္၊ တန္ဖိုးထားၾကသည့္ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား ကို အားရဝမ္းသာဖြယ္ျမင္ေတြ႔ရပါသည္။ ဝမ္းနည္းဝမ္းသာဟု ဆိုပါရေစ။ ဦးဝင္းတင္စ်ာပနကို လိုက္ပါပုိ႔ေဆာင္ၾကသည့္အေရအတြက္ကိန္းဂဏန္းကို သိန္းဂဏန္းပမာဏရွိသည္ဟုေဖာ္ျပၾကသည္ ကိုလည္း သတိျပဳမိပါသည္။ ယင္းအေရအတြက္ထဲတြင္ ဦးဝင္းတင္ကို လူပုဂၢိဳလ္အရႏွင့္ သူရပ္တည္ယံုၾကည္သည့္မူအရပါ ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကသည့္ အခ်ိဳးအစားပမာဏမည္မွ် ရွိမလဲ ဆိုသည့္အခ်က္ကိုလည္း တြက္ခ်က္ေနမိပါသည္။
အေရအတြက္သည္ အေရးႀကီးသည္မဟုတ္ပါသေလာ။ အေရအတြက္မွအရည္အခ်င္းသို႔ ေျပာင္းလဲႏုိင္ သလုိ၊ အရည္အခ်င္းကလည္း အရည္အတြက္ကို တဖန္ျပန္လည္တိုးပြားေစႏုိင္သည္မဟုတ္ပါသေလာ။

အျမင္သာဆံုးေဘာလံုးပြဲ၌ ဂိုးအေရအတြက္ အမ်ားဆံုးသြင္းႏုိင္သည့္အသင္းသည္ အႏုိင္ရသူျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုနည္းတူပင္ပါလီမန္ႏုိင္ငံေရး၏လႊတ္ေတာ္စင္ျမင့္၌လည္း အေရအတြက္သည္ အေရးပါသည္။ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္၏မည္သည့္ အဆံုးအျဖတ္ကိုမဆို(ေထာက္ခံ/ကန္႔ကြက္သည့္) မဲအေရအတြက္ ပမာဏမ်ားသည့္ဘက္ကသာ အႏုိင္ႏွင့္အဆံုးအျဖတ္ျပဳသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္လည္း အလားတူပင္ ျပည္သူ႔ဆႏၵမဲအေရအတြက္အမ်ားဆံုးရသည့္ ပါတီ/လူပုဂၢိဳလ္သည္သာ ေအာင္ပြဲခံသည္/အႏုိင္ရသည္ မဟုတ္ပါလား။ ဒီမိုကေရစီ၏ အေျခခံမူမွာ အမ်ားစု၏ဆႏၵသေဘာထား အဆံုးအျဖတ္ျဖစ္ပါသည္။

ဒီခ်ဳပ္ပါတီသည္ လႊတ္ေတာ္တြင္း၌ သူ၏ အမတ္အေရအတြက္ပမာဏသည္ အေရအတြက္နည္းလွသည္။ ၁၀၉ ဦးေကာ္မတီ၌လည္း အနည္းစု၊ ၃၁ ဦးေကာ္မတီ၌လည္း အနည္းစုျဖစ္ၿမဲျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္းႏုိင္ငံေရး၌ ဒီခ်ဳပ္လႈပ္ရွားမႈသည္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအတြက္ “စည္းကမ္းရွိေသာဒီမိုကေရစီ အျဖည့္ခံကေလး”သာျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္မ်ားရာ၏ အႏုိင္က်င့္မႈကို ေအာင့္သက္ သက္ျဖင့္ ႀကိတ္ခံေနရသည္။ မခံ၍လည္းမရ“ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္”ဟု က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုထားခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။ ဘယ္သူ မျပဳမိမိမႈဟုဆိုလွ်င္လြန္အံ့မထင္ပါ။ ဝင္လမ္းရွိလွ်င္ထြက္လမ္းရွိစၿမဲ။ အေရအတြက္ကို အေရအတြက္ျဖင့္သာ စကားေျပာရေပလိမ့္မည္။

အင္အားဆိုသည္မွာ အေရအတြက္အစုအေပါင္း၏ပမာဏပင္မဟုတ္ပါလား။ ျပည္သူလူထု၏ ညီညြတ္ေသာအေရအတြက္ကို အဘယ္အစုိးရသည္ ခံႏုိင္အံ့သနည္း။ စည္းလံုးညီညြတ္ေသာ ျပည္သူ႔အင္အားျဖင့္ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရကိုအံတုရလိမ့္မည္။ အျခားနည္းလမ္း မရွိပါ။ ေတြေဝမေနသင့္ပါ။ ျပည္သူလူထုကိုရဲရဲေရွ႕ေဆာင္ဖို႔လိုပါသည္။
ေခါင္းေဆာင္သည္ သတိၱရွိဖုိ႔လိုပါသည္။ ေခါင္းေဆာင္သည္ လူထုကို မုခ်ဦးေဆာင္ရမည္။ သတိၱရွိေသာေခါင္းေဆာင္၏ ျပတ္သားေသာဦးေဆာင္မႈေနာက္သို႔ ျပည္သူမ်ားသည္ တညီတညြတ္တည္း လိုက္ပါခ်ီတက္ၾကမည္သာျဖစ္သည္။ ဤနည္းလမ္းျဖင့္သာ ေခတ္ဝန္ကုိထမ္းၿပီး ေခတ္လမ္းကို ရဲရဲေလွ်ာက္ႏုိင္လိမ့္မည္။ ျပည္သူမ်ား၏ဒီမုိကေရစီေခတ္သစ္ကိုလည္း တည္ေဆာက္အေကာင္ အထည္ေဖာ္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ကြယ္လြန္သြားရွာသူ ဦးဝင္းတင္က “သူ႔မွာတမ္းသဖြယ္” ဤသို႔ ေျပာခ့ဲဖူးပါသည္။ “ဘာမွမျဖစ္တဲ့ ဒီ စစ္တပ္ကခင္းတဲ့လမ္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆက္ေလွ်ာက္ရင္ေရာဘာျဖစ္မလဲ။ သမုိင္းတရားခံျဖစ္တာပဲရွိမယ္။ ႏုိင္ငံေရးဘဝသစ္ကိုေရာက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတၱိရွိဖို႔လိုေနၿပီ”

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕သိကၡာ၊

ႏုိင္ငံေရးသိကၡာ

ႏုိင္ငံရဲ႕သိကၡာ

လူသားမ်ားရဲ႕ သိကၡာတုိ႔ကို ျမွင့္တင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဦးဝင္းတင္ အား က်ေနာ္တို႔သည္ (အေျပာေတြ/အျပေတြ/အျပာေရာင္ဝတ္ ဆင္ျပရံုမွ်မဟုတ္ဘဲ) လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္မႈျဖင့္ ဦးညြတ္ဂါရဝျပဳၾကပါစုိ႔။ အထိမ္းအမွတ္ျပဳၾကပါစုိ႔။