ငါးၾကင္းဝမ္းပ်ဥ္းသားမွာအဆီဝင္းလို႔ Win-Win ျဖစ္ရ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

ငါးၾကင္းဝမ္းပ်ဥ္းသားမွာအဆီဝင္းလို႔ Win-Win ျဖစ္ရ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ) ကေလးနွစ္ေယာက္ ကစားစရာလုရင္း ရန္ျဖစ္ေတာ့ အတန္းပိုင္ဆရာမက မိသားစုေရးရာ အတိုင္ပင္ခံဆရာမႀကီးဆီေခၚလာၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေျပာျပတယ္။ နားေထာင္ေနတဲ့ဆရာမႀကီးက ဘြဲ႔မရဘူး။ သူတို႔ေခတ္က အထက္တန္းေအာင္ေလာက္နဲ႔ မူလတန္းျပဆရာမ ဘဝကေန လုပ္သက္အရတက္လာတာ။ အေတြ႔အႀကံဳႀကီးတယ္။ သူ႔သားအႀကီးဆံုးေကာင္ေတာင္ ခု အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္ေနၿပီ။ သူကေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္း မိသားစုေရးရာအတိုင္ပင္ခံ ဆရာမႀကီးဘဝနဲ႔ လုပ္သက္ျပည့္လြန္ ပင္စင္ယူေတာ့မယ္။ ဒီေက်ာင္းက ဘယ္အတန္းကဘယ္ဆရာမ ဘာစရိုက္ ရွိမွန္းလည္း ငယ္ထိပ္ေပါက္ေအာင္သိတယ္။ ခုျပႆ     နာလည္း ဘယ္ေက်ာင္းသားအလြန္နဲ႔ ဆရာမ ဘယ္ဘက္ကပါကို ရိပ္မိတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူ မဆံုးျဖတ္ေသးပဲ အတန္းပိုင္ဆရာမကို ဘယ္နည္းနဲ႔ေျဖရွင္းတာေကာင္းမလဲ ေမးတယ္။ ဆရာမက ပညာေရးနဲ႔ဘြဲ႔ရၿပီး ဆရာမလုပ္သက္ ၃ နွစ္ေလာက္ရွိတယ္။ တက္ႂကြၿပီး ေက်ာင္းမွာသင္ခဲ့တာေတြအလြတ္ရေနေသးသလို ပညာေရးစာေစာင္ေတြမွာလည္း စာေတြေရးတယ္။ ေက်ာင္းမွာ မ်က္ႏွာပြင့္တယ္ဆိုပါေတာ့။ ျပန္ေကာက္ရရင္ ဆရာမႀကီးအေမးကို  သူက Win-Win Strategy ကိုအေျခခံၿပီး ၂ ဘက္လံုး နိုင္မည့္နည္းနဲ႔ေျဖရွင္းသင့္တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဆရာမႀကီးကၿပံဳးၿပံဳးၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ “အဲ့ဒီနည္းနာက ၂ ေယာက္ၾကားမွာျဖစ္တဲ့ျပႆ     နာကို ရွင္းတဲ့နည္းမဟုတ္ဘူး ဆရာမရဲ့၊ တျခားနည္း စဥ္းစားၾကည့္ပါဦး”တဲ့။ အခန္းထဲကထြက္လုဆဲ က်ေနာ့္ေျခလွမ္းေတြ တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ကိစၥမဟုတ္ေတာ့ အခန္းထဲရွိမေနသင့္ဘူးထင္လို႔ အျပင္ထြက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမႀကီးရဲ့ “အဲ့ဒီနည္းနာက လူ(၂)ေယာက္ၾကားမွာျဖစ္တဲ့ျပႆ     နာကို ရွင္းတဲ့နည္းမဟုတ္ဘူးဆရာမရဲ့” ဆိုတဲ့စကားသံဟာ က်ေနာ္နဲ႔ ခုခ်ိန္ထိ ကပ္ပါလာတယ္။
ႀကံဳရင္ ဆရာမႀကီးရဲ့အေတြးအျမင္ကိုေမးမယ္။ ၿပီးရင္ျပန္ေရးမယ္လို႔ ေတးထားလိုက္တယ္။

က်ေနာ္တို႔ သူမနာကိုယ္မနာနည္းလို႔ လက္တန္းေျပာေနတဲ့ Win-Win နည္းဟာ ဆရာမႀကီးအသိနဲ႔အေတြ႔အႀကံဳအရ ဘက္(၂)ၾကားက ဒါမွမဟုတ္ လူ(၂)ေယာက္ၾကားကျပႆ     နာကို ရွင္းတဲ့နည္းမဟုတ္ဘူး…တဲ့။

က်ေနာ္ကေတာ့ အီရတ္၊ လစ္ဗ်ားနဲ႔ အာဖဂန္အေရးေတြမွာ အေနာက္အုပ္စု(အထူးသျဖင့္အေမရိကန္)နဲ႔ ရုရွားတို႔ တရုတ္တို႔ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြား၊ ေရနံနဲ႔နိုင္ငံေရးအျမတ္စတဲ့ တိုက္ရာပါပစၥည္းေတြေဝစုခြဲၾကတာမွာ ဘယ္သူမွမနာေအာင္ အဲ့ဒီ Win-Win နည္း သံုးခဲ့တာလို႔ျမင္ဖူးတယ္။ မတိုက္ခင္ကတည္းက ၿပီးရင္ဘယ္လိုေဝပံုခ်ၾကမယ္ဆိုတဲ့ Win-Win စဥ္းစားခ်က္ ရွိထားၾကၿပီးသားပါ။ ဝင္းကုန္ၾကတာ စစ္တိုက္ၿပီးအျမတ္ထုတ္တဲ့ေကာင္နဲ႔ က်ည္ဆံမကုန္ပဲ အျမတ္ထြက္ၾကတဲ့ ဘက္(၂)ဘက္က ေကာင္ေတြပါ။ ျဖစ္တာက အေမရိကန္နဲ႔အီရတ္၊ အေမရိကန္နဲ႔လစ္ဗ်ား၊ အေမရိကန္နဲ႔အာဖဂန္နစၥတန္မဟုတ္ပါ။ တကယ္ေတာ့ အဲ့နိုင္ငံေတြဟာ ဝမ္းပ်ဥ္းသားအညီအမွ်ယူဖို႔ ပါးစပ္ကေနအၿမီးဖ်ားထိ ေထာင္လိုက္အခြဲခံလိုက္ရတဲ့ ငါးၾကင္းပါ။ အဲ့နိုင္ငံေတြရဲ့သယံဇာတ၊ အဲ့နိုင္ငံေတြရဲ့ပထဝီနိုင္ငံေရးအရ အေရးပါမႈကို လုယက္ယူငင္ၾကတာမွာ အေမရိကန္နဲ႔ ရုရွား၊ တရုတ္တို႔ ထိပ္တိုက္မတိုးမိေအာင္ေရွာင္ဖို႔ “Win-Win နည္းနဲ႔ ဝမ္းပ်ဥ္းသား ခြဲၾကတာ” လို႔ ခုထိျမင္ေနတုန္းပါ။

တကယ္ေတာ့ Win-Win ဆိုတာ ေျမေခြး(၂)ေကာင္ ငါးၾကင္းဝမ္းပ်ဥ္းသားခြဲတဲ့နည္းပါ။ ငါးၾကင္းဝမ္းပ်ဥ္းသားမွာ အဆီမဝင္းရင္ ေျမေခြးေတြ Win-Win ေနၾကမယ္မထင္ပါ။ ဆရာမႀကီးကိုေမးရင္း က်ေနာ့္အေတြးလည္းေျပာျပမယ္ ေတြးထားပါတယ္။