(လူဖမ္းပြဲေတြ စေတာ့မလား) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ ဇူလိုင္ ၁၇။ ၂ဝ၁၆
၆၃ မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ ဟန္ျပၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တယ္။ မလုပ္ခင္နဲ႔
လုပ္ေနတုန္းမွာ ၆ ခရိုင္ဆႏၵျပပြဲႀကီးျဖစ္လာတယ္။ လူထုက ျပည္တြင္းစစ္ကို
မလိုလားေၾကာင္း အတိအလင္းထုတ္ေဖာ္ျပသတာျဖစ္တယ္။
နိုင္ငံေရးအရဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစစ္စစ္မွန္မွန္ရေအာင္ အေျဖရွာၾကဖို႔
ေဆြးေႏြးဘက္ေတြအားလံုးကို လူထုနည္းနဲ႔ဖိအားေပးျခင္းျဖစ္တယ္။
ဒါကို “နိုင္ငံေရးအရေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္တာ“ လို႔ စစ္အုပ္စုက သမုတ္တယ္။
ဒါကို “လူထုနည္းနဲ႔ သူတို႔ကိုအၾကပ္ကိုင္တာ“လို႔ ယူဆတယ္။
ဒီေတာ့ ေတးထားလိုက္တယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲအႀကိဳကာလမွာ ေဆြးေႏြးေနစဥ္ နွစ္ဖက္တပ္မ်ား ေနရာခ်ထားေရးကိစၥ၊ ခြဲေဆြးေႏြးေရး တြဲေဆြးေႏြးေရးေတြကိစၥေတြပဲရွိသးတယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီ
စကားဦးေတာင္မသန္းရေသးဘူး ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ဘက္က တဘက္သတ္
ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္။
ပြဲဖ်က္ၿပီး ေတာထဲကလူေတြ ေတာထဲျပန္မေရာက္ခင္မွာတင္ ၿမိ့ဳေပၚမွာ
လူဖမ္းပြဲႀကီးလုပ္တယ္။ အေရးေပၚစီမံခ်က္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅(ည)နဲ႔ ဆြဲသြင္းပစ္တာ ေထာင္ျပည့္ေထာင္လ်ွံျဖစ္သြားတယ္။ တသက္တကၽြန္းပို႔တယ္။
ခုလည္း ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံတို႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးတို႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲတို႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတို႔ သံစံုျမည္လာျပန္ၿပီ။ မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ေဒၚစု ဗိုလ္ေနဝင္း ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းဓာတ္ပံုႀကီးေတြေနာက္ခံနဲ႔
တြဲရက္သားထြက္လာတယ္။ စစ္သမိုင္းျပတိုက္သြားတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြ ဒီတခ်ီမွာမွ(ေဒၚစုမကြယ္လြန္ခင္) ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အရမယူနိုင္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွရဖို႔လမ္းမျမင္ဘူးတို႔၊ ေဆြးေႏြးပြဲမတက္တာ ေသသြားခ်င္လို႔လားတို႔ဆိုတဲ့အသံေတြ သိသိသာသာထုတ္လာတယ္။ ေကာက္ကာငင္ကာ ပုဒ္မ ၅ (ည)ကိုဖ်က္လိုက္ၿပီး
အေရးေပၚစီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီဆိုၿပီးဖြဲ႔တယ္။ ဆႏၵျပတာနဲ႔ ဆူပူအၾကမ္းဖက္တာကို တတန္းတည္းထားၿပီး ၿဖိဳခြဲေခ်မႈန္းမယ္လို႔ႀကံဳးဝါးလာတယ္။
“နိုုင္ငံေရးေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္မႈ“လို႔ အတိအလင္းသံုးထားတာေတြ႔တယ္။
ဗမာ့နိုင္ငံေရးေဝါဟာရမွာ ဘယ္တုန္းကမွမရွိတဲ့ “အေထြေထြဆႏၵျပမႈ“ဆိုတာကို
ထြင္ၿပီးသံုးထားတာ သတိျပဳမိတယ္။ အေထြေထြသပိတ္၊ ပုလိပ္သပိတ္၊
ဝန္ထမ္းေပါင္းစံုသပိတ္၊ မီးရထားသပိတ္ စသည္ျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္တာကို
သပိတ္လို႔ပဲသံုးတယ္။ သပိတ္ကို သပိတ္လို႔ေတာင္မသံုးပဲ အေထြေထြဆႏၵျပမႈလို႔ သံုးတာမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါတယ္။ သပိတ္အဆင့္အထိမေရာက္ခင္ ဆႏၵျပတယ္ဆိုကတည္းက ၿဖိဳခြဲပစ္မယ္လို႔သေဘာပါေနတယ္။
လူထုမွာ ဘက္ေပါင္းစံုက(စီးပြားေရး၊ နိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး)ၾကပ္တည္းလာရင္ ဘယ္သူကမွ ဘာနိုင္ငံေရးမွ ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္စရာမလိုပဲ “အေထြေထြသပိတ္“
တိုက္ပြဲေတြျဖစ္တာပဲ။ လူေတြ လမ္းေပၚတက္လာတာပဲ။ ဘယ္သူကမွ တားမရဘူး။ ပစ္ေနတဲ့ေသနတ္ေတြၾကား ရင္ေကာ့ၿပီးတိုးဝင္သြားတာပဲ။ ေသနတ္မွန္လို႔ ေသကာနီးမွာ “လြတ္လပ္မွ အမ်ွေဝပါ“လို႔ေျပာခဲ့တာပဲ။
ခုက ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလို စစ္ဗိုလ္က ေသနတ္ခါးထိုးၿပီး
အာဏာကိုေျဗာင္ကိုင္ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ အျပေကာင္းတဲ့ အျမင္လွတဲ့ ရင္ခြင္ပိုက္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုသစၥာၿမဲ အေစစားခံအစိုးရေရွ႔တင္ၿပီး ကိုင္ကစားေနတာ။
၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံအႀကိဳကာလ ညီလာခံကာလနဲ႔ (ျဖစ္ခဲ့ရင္)ညီလာခံ
ေနာက္ပိုင္းကာလေတြ ဘာျဖစ္မလဲ မွန္းဆဖို႔ခက္ေနေသးတာမွန္ေပမယ့္
တျပည္လံုးက လူမ်ိဳးစံုျပည္သူလူထုဟာ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရး စစ္စစ္မွန္မွန္ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရး လူ႔အခြင့္အေရး လြတ္လပ္မႈ မ်ွတတဲ့တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ေရး လူမ်ိဳးေရးဘာသာေရးျပသနာေတြကင္းစင္ေရး စတာေတြကို ေရငတ္သလိုငတ္ေနၾကတယ္။ ထမင္းဆာသလို ဆာေလာင္ေနၾကတယ္။
ဒါေတြျဖစ္လာဖို႔အတြက္ “အစိုးရကိုအဓိကဦးတည္ၿပီး အျခားဘက္အသီးသီးကို
ေမတၱာရပ္ခံလာမယ္။ ေတာင္းဆိုလာလိမ့္မယ္။ တိုက္ပြဲဝင္လာနိုင္မယ္။ လမ္းမေတြေပၚထြက္လာေတာ့မယ္“လို႔တြက္ၿပီး ဒီ “အေရးေပၚစီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီ“ကိုဖြဲ႔တာ
မဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ ွဆႏၵျဖစ္မိသလို “ေဆြးေႏြးပြဲအဖ်က္ခံရရင္“လည္း လူဖမ္းပြဲႀကီးေတြမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ စိုးရိမ္စိတ္ကင္းကင္းနဲ႔ ေနခ်င္လွတယ္။
၆၃ မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ ဟန္ျပၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တယ္။ မလုပ္ခင္နဲ႔
လုပ္ေနတုန္းမွာ ၆ ခရိုင္ဆႏၵျပပြဲႀကီးျဖစ္လာတယ္။ လူထုက ျပည္တြင္းစစ္ကို
မလိုလားေၾကာင္း အတိအလင္းထုတ္ေဖာ္ျပသတာျဖစ္တယ္။
နိုင္ငံေရးအရဆိုရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစစ္စစ္မွန္မွန္ရေအာင္ အေျဖရွာၾကဖို႔
ေဆြးေႏြးဘက္ေတြအားလံုးကို လူထုနည္းနဲ႔ဖိအားေပးျခင္းျဖစ္တယ္။
ဒါကို “နိုင္ငံေရးအရေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္တာ“ လို႔ စစ္အုပ္စုက သမုတ္တယ္။
ဒါကို “လူထုနည္းနဲ႔ သူတို႔ကိုအၾကပ္ကိုင္တာ“လို႔ ယူဆတယ္။
ဒီေတာ့ ေတးထားလိုက္တယ္။
ေဆြးေႏြးပြဲအႀကိဳကာလမွာ ေဆြးေႏြးေနစဥ္ နွစ္ဖက္တပ္မ်ား ေနရာခ်ထားေရးကိစၥ၊ ခြဲေဆြးေႏြးေရး တြဲေဆြးေႏြးေရးေတြကိစၥေတြပဲရွိသးတယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီ
စကားဦးေတာင္မသန္းရေသးဘူး ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ဘက္က တဘက္သတ္
ဖ်က္သိမ္းလိုက္တယ္။
ပြဲဖ်က္ၿပီး ေတာထဲကလူေတြ ေတာထဲျပန္မေရာက္ခင္မွာတင္ ၿမိ့ဳေပၚမွာ
လူဖမ္းပြဲႀကီးလုပ္တယ္။ အေရးေပၚစီမံခ်က္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅(ည)နဲ႔ ဆြဲသြင္းပစ္တာ ေထာင္ျပည့္ေထာင္လ်ွံျဖစ္သြားတယ္။ တသက္တကၽြန္းပို႔တယ္။
ခုလည္း ၂၁ ရာစုပင္လံုညီလာခံတို႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးတို႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲတို႔ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတို႔ သံစံုျမည္လာျပန္ၿပီ။ မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ေဒၚစု ဗိုလ္ေနဝင္း ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းဓာတ္ပံုႀကီးေတြေနာက္ခံနဲ႔
တြဲရက္သားထြက္လာတယ္။ စစ္သမိုင္းျပတိုက္သြားတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြ ဒီတခ်ီမွာမွ(ေဒၚစုမကြယ္လြန္ခင္) ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အရမယူနိုင္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွရဖို႔လမ္းမျမင္ဘူးတို႔၊ ေဆြးေႏြးပြဲမတက္တာ ေသသြားခ်င္လို႔လားတို႔ဆိုတဲ့အသံေတြ သိသိသာသာထုတ္လာတယ္။ ေကာက္ကာငင္ကာ ပုဒ္မ ၅ (ည)ကိုဖ်က္လိုက္ၿပီး
အေရးေပၚစီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီဆိုၿပီးဖြဲ႔တယ္။ ဆႏၵျပတာနဲ႔ ဆူပူအၾကမ္းဖက္တာကို တတန္းတည္းထားၿပီး ၿဖိဳခြဲေခ်မႈန္းမယ္လို႔ႀကံဳးဝါးလာတယ္။
“နိုုင္ငံေရးေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္မႈ“လို႔ အတိအလင္းသံုးထားတာေတြ႔တယ္။
ဗမာ့နိုင္ငံေရးေဝါဟာရမွာ ဘယ္တုန္းကမွမရွိတဲ့ “အေထြေထြဆႏၵျပမႈ“ဆိုတာကို
ထြင္ၿပီးသံုးထားတာ သတိျပဳမိတယ္။ အေထြေထြသပိတ္၊ ပုလိပ္သပိတ္၊
ဝန္ထမ္းေပါင္းစံုသပိတ္၊ မီးရထားသပိတ္ စသည္ျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္တာကို
သပိတ္လို႔ပဲသံုးတယ္။ သပိတ္ကို သပိတ္လို႔ေတာင္မသံုးပဲ အေထြေထြဆႏၵျပမႈလို႔ သံုးတာမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါတယ္။ သပိတ္အဆင့္အထိမေရာက္ခင္ ဆႏၵျပတယ္ဆိုကတည္းက ၿဖိဳခြဲပစ္မယ္လို႔သေဘာပါေနတယ္။
လူထုမွာ ဘက္ေပါင္းစံုက(စီးပြားေရး၊ နိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး)ၾကပ္တည္းလာရင္ ဘယ္သူကမွ ဘာနိုင္ငံေရးမွ ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္စရာမလိုပဲ “အေထြေထြသပိတ္“
တိုက္ပြဲေတြျဖစ္တာပဲ။ လူေတြ လမ္းေပၚတက္လာတာပဲ။ ဘယ္သူကမွ တားမရဘူး။ ပစ္ေနတဲ့ေသနတ္ေတြၾကား ရင္ေကာ့ၿပီးတိုးဝင္သြားတာပဲ။ ေသနတ္မွန္လို႔ ေသကာနီးမွာ “လြတ္လပ္မွ အမ်ွေဝပါ“လို႔ေျပာခဲ့တာပဲ။
ခုက ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလို စစ္ဗိုလ္က ေသနတ္ခါးထိုးၿပီး
အာဏာကိုေျဗာင္ကိုင္ ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ အျပေကာင္းတဲ့ အျမင္လွတဲ့ ရင္ခြင္ပိုက္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုသစၥာၿမဲ အေစစားခံအစိုးရေရွ႔တင္ၿပီး ကိုင္ကစားေနတာ။
၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံအႀကိဳကာလ ညီလာခံကာလနဲ႔ (ျဖစ္ခဲ့ရင္)ညီလာခံ
ေနာက္ပိုင္းကာလေတြ ဘာျဖစ္မလဲ မွန္းဆဖို႔ခက္ေနေသးတာမွန္ေပမယ့္
တျပည္လံုးက လူမ်ိဳးစံုျပည္သူလူထုဟာ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရး စစ္စစ္မွန္မွန္ဒီမိုကေရစီထြန္းကားေရး လူ႔အခြင့္အေရး လြတ္လပ္မႈ မ်ွတတဲ့တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး စားဝတ္ေနေရးေျပလည္ေရး လူမ်ိဳးေရးဘာသာေရးျပသနာေတြကင္းစင္ေရး စတာေတြကို ေရငတ္သလိုငတ္ေနၾကတယ္။ ထမင္းဆာသလို ဆာေလာင္ေနၾကတယ္။
ဒါေတြျဖစ္လာဖို႔အတြက္ “အစိုးရကိုအဓိကဦးတည္ၿပီး အျခားဘက္အသီးသီးကို
ေမတၱာရပ္ခံလာမယ္။ ေတာင္းဆိုလာလိမ့္မယ္။ တိုက္ပြဲဝင္လာနိုင္မယ္။ လမ္းမေတြေပၚထြက္လာေတာ့မယ္“လို႔တြက္ၿပီး ဒီ “အေရးေပၚစီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီ“ကိုဖြဲ႔တာ
မဟုတ္ပါေစနဲ႔လို႔ ွဆႏၵျဖစ္မိသလို “ေဆြးေႏြးပြဲအဖ်က္ခံရရင္“လည္း လူဖမ္းပြဲႀကီးေတြမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ စိုးရိမ္စိတ္ကင္းကင္းနဲ႔ ေနခ်င္လွတယ္။
0 comments:
Post a Comment