ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး၁၄(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၄) ခနေနေတာ့ အေမခက ဒယ္အိုးအဖံုးကိုဖြင့္ ဆားျမည္းပါသည္။ အေနေတာ္ဘဲေျပာၿပီး ဒယ္အိုးကိုင္း ၂ ဘက္ကို လက္ ၂ ဘက္နွင့္ကိုင္ကာ လႈပ္ေပးလွည့္ေပးပါသည္။ မေမႊပါ။ ဒယ္အိုးကိုျပန္အုပ္ရင္း နင့္အေဖက ဒန္အိုးနဲ႔ခ်က္တဲ့ထမင္းဆို ဘယ္ေတာ့မွ မစားဘူး။ ေျမအိုးနဲ႔ခ်က္တာဘဲစားတယ္ဟုေျပာကာ ေျမအိုးထဲဆန္ထည့္၊ ဆန္ေဆးၿပီး ေျမအိုးအဖံုးေလးပိတ္ကာ ငါးနုသန္းဟင္း ဆီအျပန္ကိုေစာင့္ေနပါသည္။ ၿပီးေတာ့မွ လူေလး အေဖအေမေတြက ဘာလုပ္ၾကလဲ။ လူေလးမွာ ညီအကိုေမာင္နွမေတြရွိလားဟု ေမးပါသည္။ က်ေနာ္လည္း အမွန္တဝက္ မုသားတဝက္နွင့္...

read more

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၃) အေဖ ကိုဖိုးေထာင္ကို သစ္သားကုတင္ၾကမ္းႀကီးေပၚမတင္ ေခါင္းအံုုးခုေပး ေစာင္လႊမ္းေပး ျခင္ေထာင္ခ်ေပးေတြကိုလုပ္ေနသည့္ အေမခမ်က္နွာသည္ ေၾကနပ္ၾကည္နူးေနသလိုဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္။ ၿပီးမွ လာသား မီးဖိုခန္းသြားရေအာင္ဟုေျပာကာ က်ေနာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္စားရသည့္ ထမင္းစား စားပြဲဝိုင္းတြင္ထိုင္ခိုင္းပါသည္။ ဖင္ထိုင္ခံုေလးတလံုးလည္း ဖင္ေအာက္ခုထိုင္ေပးပါသည္။ မီးဖိုေပၚမွ အေဖကိုဖိုးေထာင္ခ်က္ခဲ့သည့္လယ္ပုဇြန္လံုုးဟင္းမွာ အရည္ခမ္းသေလာက္ျဖစ္ေနပါသည္။ အုိးအဖံုးဖြင့္ ခပ္ျမည္းၾကည့္ၿပီး၊...

read more

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၂) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၂) ခနေနေတာ့ အေမေရခ်ိဳးၿပီးျပန္လာပါသည္း။ သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားၿပီး ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ျပန္ထြက္လာပါသည္။ လူေလး ဘာစားမလဲဟုေမးရင္း ကဖိုးေထာင္ ကဖိုးေထာင္ဟုေခၚကာ အေဖ့အနားသြားပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေဖ ကိုဖိုးေထာင္သည္ ေခါင္းမထူနိုင္ေတာ့ပါ။ အေမခက သားႀကီး နင့္အေဖကို အခန္းထဲသြင္းရေအာင္ဆိုသျဖင့္ အေမခနွင့္အတူ အေဖကိုဖိုးေထာင္၏ မူးၿပီးသတိလစ္ေနေသာကိုယ္အား အပုတ္ေကာင္လင္းဒဆြဲသလို ဆြဲသြင္းရပါသည္။ အေဖကား နတ္ျပည္ေရာက္ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ပါးစပ္မွ မိခ မိခ ဟုေအာ္ေနပါသည္။ အေမခကလည္း ထိုသို႔ေအာ္ေနသည္ကို...

read more

ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၁(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

အေမခ ေရခ်ိဳးေနတုန္း မီးဖိုေပၚကေရေႏြးအိုးမွာ ကၽြက္ကၽြက္ဆူပါသည္။ က်ေနာ္လည္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိသျဖင့္ အေဖ ကိုဖိုးေထာင္အား အေဖ့ ထၾကည့္ပါဦး ေရေႏြးေတြဆူေနၿပီဟု နႈိးရင္းေျပာပါသည္။ အေဖက အိပ္မံႈစံုမႊား အမူးတရူးနွင့္ထၿပီး အိုေကအိုေကဟုေျပာကာ သူ ခုနွင့္က ထုေထာင္းထားသည့္ ဂဏန္းေတြ ငရုပ္သီးေတြကိုေရေႏြးထဲထည့္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ဆႏြင္းမႈန္႔ေတြ ဆားေတြ အခ်ိဳမႈန္႔ေတြပါထပ္ထည့္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ဆီနည္းနည္း ေလာင္းထည့္ၿပီး ဒါ စားလို႔သိတ္ေကာင္းတာကြ သားႀကီးရဟုေျပာကာ အရက္ေတြ တခြက္ၿပီး တခြက္ေသာက္ပါသည္။ သားႀကီး မင္း ရည္းစားထားဖူးလားဟု...

read more

ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၀(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

အေဖ ဒီမွာ အရက္ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ ေအးဟုဆိုကာ ေရေႏြးၾကမ္းပန္းကန္လံုးထဲ အျပည့္နီးနီး ငွဲ႔ခ်ကာ တေမာ့တည္းေမာ့ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ အေဖ ပင္ပမ္းတယ္ကြာ ဟုေျပာပါသည္။ အေဖ ေရခ်ိဳးလိုက္ေလဟု က်ေနာ္ကေျပာေတာ့ ခုေနေရခ်ိဳးရင္ အပူရွပ္တတ္တယ္ကြဟုေျပာပါသည္။ အပူရွပ္တတ္တယ္ဆိုသည္မွာ ဘာမွန္း က်ေနာ္မသိေသာ္လည္း မေကာင္းသည့္ကိစၥဟုေတာ့ထင္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမျပန္လာပါသည္။ အေဖ ကိုဖိုးေထာင္ မူးေနပါၿပီ။ ကြန္ထိုးေတာ့မပ်က္ပါ။ သားႀကီး ဂဏန္းလံုးကင္ကြာဟုေျပာရင္း ဂဏန္းအရွင္လတ္လတ္ေတြကို ေက်ာမွဆြဲဆြဲခြာပါသည္။ က်ေနာ္ မၾကည့္ရက္သျဖင့္...

read more

န.က.သ မ်က္ႏွာဖံုးကိုခြာခ်ျခင္း။ ကိုေမာ္(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)

မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြ ေခတ္စား လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေနတဲ့ကာလထဲမွာ မၾကာခင္ေသးမွီကပဲ န.က.သ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေပၚလာတာေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔လည္း မိုးက်ေရႊကိုယ္ပဲ။ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာအကုန္က်ခံတဲ့ပြဲႀကီးေတြ က်င္းပခဲ့တယ္။ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ အစိုးရက ခ်က္ခ်င္းေခၚေတြ႕ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အကူအညီေတြေပးနဲ႔။ သူတို႔ ျမစ္ဖ်ားခံရာကလည္း အင္မတန္မွ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ လူေတြဆီကပဲ။ ဘယ္ေနရာမွာ အစဥ္အလာႀကီးမားတာလည္း ေမးရင္ သူမတူအာင္ေဖာက္ျပန္တဲ့ေနရာမွာ အစဥ္အလာႀကီးမားတာပဲ။ ဥပမာ-စည္သူေမာင္၊ ႐ွစ္ပူးက ကိုကိုႀကီး။...

read more

ဗကသ အမွတ္အသား ကိုဗဟိန္း (၀င္းေအာင္ႀကီး)

က်ေနာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၂၇၀) အာဏာႏွင့္ပုဂၢိဳလ္ေရးရႈပ္ေထြး အၿငိဳးႀကီးအာဃာတထား ျမန္မာ့ႏိုင္ေရးသမားမ်ားၾကား ရွားရွားပါးပါး သူသာအရွင္ေနပါလွ်င္---ဟူေသာအေတြးႏွင့္-- (၁) ၁၉၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႔ ေရာက္လာၿပီးေနာက္ တကသမွခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ရဲေဘာ္တို႔အေၾကာင္း ေရးေသာအခါ၊ ယေန႔လူငယ္စာဖတ္သူမ်ား နားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ ေနာက္ခံသမိုင္းကိုလည္း ထည့္သြင္းေရးသားေပးရ၏။ ထိုအခါ လူအေၾကာင္းမည္ေရြ႕ ေနာက္ခံသမိုင္းကမည္မွ်ဆိုသည္ကို ခ်ိန္ဆရသည္မွာ ခပ္ခက္ခက္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ Professional Writer ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္...

read more

ရဲေဘာ္ဘဟိန္းအေၾကင္း(ဗိုလ္ၾကင္ေမာင္)

ရဲေဘာ္ဗဟိန္းအေၾကာင္း ရဲေဘာ္ၾကင္ေမာင္ ရွင္းလင္းခ်က္ စစ္ကိုင္းရဲ႕ပထဝီအေနအထား စစ္ကိုင္းဟာ ေရွ႕တန္းေရာက္ႏိုင္ငံေရးၿမိဳ႕ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႕မွာ ထူးျခားခ်က္ရွိတယ္။ ဧရာ၀တီရဲ႕ တံေတာင္ဆစ္ေကြ႕မွာ တည္ထားတဲ့ၿမိဳ႕ျဖစ္လို႔ စစ္ကိုင္း အေရွ႕ျခမ္းက မႏၲေလး၊ အမရပူရနဲ႔ အေရွ႕အေနာက္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္။ စစ္ကိုင္းအေနာက္ျခမ္းက အင္း၀၊ တံတားဦးနဲ႔ ေတာင္ေျမာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္။ အဲဒီေတာ့ အေရွ႕ျခမ္းက တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြက ကိုခင္မာင္ေလး (ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလး) နဲ႔ နီးစပ္ၾကတယ္။ အေနာက္ျခမ္းက ကိုဗဟိန္းနဲ႔ နီးစပ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က...

read more

ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၉(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၉) ထိုအခ်ိန္တြင္ အေဖ ကဖိုးေထာင္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာပါသည္၊ သားႀကီး မင္းအေမေရာဟုေမးရာ ႏြားနို႔သြားသြင္းမယ္ေျပာတယ္အေဖဟုဆိုေတာ့ အေဖ ငေျမြထိုးေတြေရာ ငါးေျမြနဂါးေတြေရာ ရခဲ့တယ္။ ငါးေျမြနဂါးဆိုသည္မွာ ေဘးတြင္အစင္းၾကားႀကီးေတြပါ၍ ငါးေျမြထိုးထက္ ႀကီးလည္းပိုႀကီး ဆူလည္းပိုဆူၿဖိဳးသည့္ ငါးေျမြထိုးအႀကီးစားႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔အသားကို ကိုက္စားလ်င္ ပါးစပ္ထဲ ကပ္ေစး၍ေနပါသည္။ ခ်ိဳလည္းအလြန္ခ်ိဳပါသည္။ ေစးေစးပိုင္ပိုင္လည္းရွိပါသည္။ က်န္တာေတြေတာ့ မင့္အေမျပန္လာမွ လုပ္လိမ့္မယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ တို႔သားအဖ...

read more

ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈) ထိုေန႔က တေန႔လံုး အေမခနွင့္ အိမ္မွာေနရပါသည္။ အေမခသည္ ႏြားနို႔ညွစ္တတ္ပါသည္။ က်ေနာ့္ဘဝတြင္ ႏြားနို႔ညွစ္သည္ကို တခါမွ ခုေလာက္ ေစ့ငုေသခ်ာ အနီးကပ္မၾကည့္ဖူးပါ။ ဒူးနွစ္လံုးၾကားတြင္ ဘာလီပံုးကိုခံလ်က္ လက္ကို ေရဆြတ္ဆြတ္ၿပီး ႏြားမႀကီး၏နို႔အံုကို ျဗတ္ျဗတ္ ျဗတ္ျဗတ္နွင့္ရိုက္လ်က္ နို႔သီးတံေတြကို ဆြဲဆြဲခ်လ်က္ ျဗဴးကနဲျဗဴးကနဲ ႏြားနို႔ေတြ႔ထြက္က်လာေအာင္ လုပ္သည္မွာ အံ့စရာႀကီးျဖစ္ေနပါသည္။ နို႔ညွစ္ေနရင္းက လူေလး အေမၿပီးရင္ က်ိဳတိုက္မယ္သိလား။ ဒါ ႏြားနို႔အစစ္ဘဲ။ ေရမေရာဘူးဟုေျပာပါသည္။ ေရသည္ ဘယ္ထဲသြားေရာမွန္း...

read more

ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၇(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၇) က်ေနာ္ အိပ္မက္ထဲတြင္ ရႉးရႉးေပါက္ေပါက္ပါသည္။ အျပင္တြင္တကယ္မေပါက္ပါ။ ဆီးအိမ္တင္းၿပီး ရႉရႉးေပါက္ခ်င္တာမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ ရန္ကုန္က က်ေနာ့္အိမ္တြင္ ရႉရႉး ဘယ္ေနရာေပါက္မည္မွန္းသိေသာ္လည္း အေမခတို႔ အေဖ ကဖိုးေထာင္တို႔အိမ္တြင္ ဘယ္နားေပါက္ရမည္မွန္းမသိပါ။ သို႔နွင့္ငုတ္တုတ္ထိုင္မိေသာ္လည္း ဘယ္နားသြားေပါက္ရမွန္းမသိပါ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမခလည္း လြန္႔ၿပီးနိုးလာလ်က္ လူေလး အိပ္ေလ မအိပ္ဘူးလားဟုေမးပါသည္ အေမ က်ေနာ္ ေသးေပါက္ခ်င္လို႔ဟုဆိုေတာ့ ေၾသာ္ သားရယ္ဟုေရရြတ္ကာ လာ ထ အေမလိုက္တည္မယ္ဟုေျပာၿပီး...

read more

ေျခခြင္ဘားလားစန္းမင္း(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

ေတာင္ငူေထာင္ေနတုန္းက စန္းမင္းဆိုတဲ့ စစ္ေျပးေလးတေယာက္နဲ႔သိခဲ့ဖူးတယ္။ အသားမဲမဲ အရပ္ပုပု ေျခကေလးကခြင္ခြင္ေပမယ့္ ဖင္ေပါ့တယ္ ယဥ္ေက်းတယ္။ ဘယ္သူ ဘာခိုင္းခိုင္း မညည္းမညဴ လုပ္ေပးရွာေတာ့ လူေတြက သူ႔ကို ငါးပိေၾကာ္ ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေလးေတြေပးရံုမက ေထာင္ဝင္စာလာာတဲ့ေန႔ဆို ဟင္းစိုလိုု႔ ေခၚတဲ့ အိမ္ကခ်က္ေပးလိုက္တဲ့ အသားဟင္းငါးဟင္းေတြပါ ေခၚေကၽြးတတ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္လည္း ပါတယ္ ဒီေကာင့္ကို သနားတဲ့ ခင္တဲ့လူေတြထဲမွာ။ က်ေနာ့္ကို ကိုႀကီးမ်ိဳးက သူမ်ားေတြလို သိတ္မလႈပ္ရွားေတာ့ ေညာင္းမွာေပါ့ က်ေနာ္ နွိပ္ေပးမယ္ ဇက္ေတြဘာေတြခ်ိဳးေပးမယ္ဆိုကာ ...

read more

ေမ်ာက္လိုလိုအေကာင္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

က်ေနာ္သည္ စကားကို ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာတတ္သူမဟုတ္ပါ။ တုတ္ထိုးအိုးေပါက္ေကာင္ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးလ်င္လည္း လိုရင္းအသားပါလ်င္ၿပီးေရာဟုဆိုကာ အနုရသ မပါတာေတြမ်ားပါသည္။ သတင္းသမားလိုလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါ။ ရသစာေပဖန္တီးသူလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါ။ လေအာ့လအယ္ စာအဖြဲ႔အႏြဲ႔မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ တခါတေလ စိတ္ထဲရွိတာေတြကို လက္ကစီးဆင္းသြားရင္း ကီးဘုတ္ခလုပ္ေတြကို ေလွ်ာက္နွိပ္ေနတာမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။ သူ႔ဟာသူ ထြက္ခ်င္တာေတြ ထြက္ကုန္ပါသည္။ ေတာ္သင့္ၿပီဟုထင္သည့္အခ်ိန္ရပ္လိုက္ၿပီး တိုင္မ္းလိုင္ေပၚတင္လိုက္ပါသည္။ ထိုေရာအခါ...

read more

ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၆ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၆) ဟဲ့သား နင့္အေဖနိုးၿပီနဲ႔တူတယ္ဟုေျပာရင္း အေမခသည္ အေဖ့ရင္ဘတ္ကိုဖိရင္းေျပာပါသည္။ အေဖက မိခ မိခ ဟုသာ ရြတ္ေနေသာ္လည္း ဘာမွသိပံုမေပၚပါ။ ကဖိုးေထာင္ အခန္းထဲသြားမလား ဒီမွာဘဲအိပ္မလားဟုေမးေတာ့ ဟင္းဟင္း ဟင္းဟင္းဟုဘဲေျဖပါသည္။ ဒါနွင့္အေမက သားဒီမွာခနေန အေမျပန္လာမယ္ဆိုကာ အိပ္ခန္းဘက္ထြက္သြားပါသည္။ ျပန္လာေတာ့ ေခါင္းအံုး ၂ လံုး ေစာင္ ၂ ထည္ပိုက္လာပါသည္။ အခင္းေစာင္တထည္လည္း ပါလာပါသည္။ အခင္းေစာင္ကို အေဖ ကဖိုးေထာင္နားတြင္ျဖန္႔ၿပီး ဟို႔သားအမိက ဒီမွာအိပ္မယ္ဟုေျပာရင္း က်ေနာ့္ကိုေထြးေပြ႔ရင္း သားဗိုက္ဆာေသးလား...

read more

စစ္သားခ်င္းမွားတာ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

အျပင္ထြက္ခါနီး ေအးသျဖင့္ စစ္ဂ်င္းဂ်က္ကက္ဝတ္ပါသည္။ ေခြးေလး ၂ ေကာင္ကလည္း မလိုက္ရလွ်င္ အိမ္မီးတင္ရိႉ႔မည့္အတိုင္း လုပ္ေနပါသည္။ ဒါႏွင့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ စစ္ဂ်ာကင္ႏွင့္ ေခြး ၂ ေကာင္တင္ၿပီး အရက္ဆိုင္သြားၾကပါသည္။ အရက္ဆိုင္ေရွ႔ကားရပ္ေတာ့ ေဘးကားက အျဖဴမႀကီးက ဆင္းခ်လာၿပီး နင့္ေခြးေတြလား ဘာညာေမးၿပီး တံခါးဖြင့္ခိုင္းၿပီး ေခြးနမ္းပြဲႀကီး ဝွဲခ်ီးက်င္းပပါသည္။ ထို႔ေနာက္ က်ေနာ့္အား ခနေလးဆိုသည့္အထာျပၿပီး ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားပါသည္။ က်ေနာ္လည္း ဂ်ိဳင္းေထာက္ထုတ္ ပိုက္ဆံအိပ္ထုတ္ ကားတံခါးေသာ့ျပန္ပိတ္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနပါသည္။...

read more

မယံုရမေနနိုင္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

က်ေနာ္တို႔သည္ မိမိေတာင္းဆိုမႈ အလိုဆႏၵ သေဘာတူညီမႈ ဘာတခုမွမပါဘဲ လူလာျဖစ္ၾကရပါသည္။ ငယ္နုစဥ္က မိဘတို႔ဘက္မွ ဝတၱရားရွိသည့္အတိုင္း ဖဝါးလက္နွစ္လံုး ပခံုးလက္နွစ္သစ္ေတြနွင့္ လူမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကသည္မွာ ခ်စ္တာလည္းပါသလို ေမတၱာလည္းပါသလို ငါတို႔အသက္ႀကီးရင္ဆိုသည့္ ေမ်ွာ္လင့္အားကိုးလိုစိတ္လည္းပါပါသည္။ က်ေနာ္တို႔လူလားေျမာက္သည့္အခါ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ရုန္းရပါေတာ့သည္။ သူေဌးသားသမီးေတြကေတာ့ တမ်ိဴးျဖစ္ပါမည္။ က်ေနာ္တို႔ကား ဘဝကိုယ္စီကို ေလာကထဲပစ္ခ်ရင္း နစ္မြန္းမေသေအာင္ အားကုန္ထုတ္ကာ ကူးခပ္ရပါသည္။ ထိုုအခါ အေတြးဝင္ပါသည္။...

read more

ျဖစ္ခ်စ္တိုင္း....(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

ဘဝဆိုသည္မွာ သူျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနပါသည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္သည့္ ကိုဉာဏ္လင္းမွာ စာေရးဆရာနွင့္အယ္ဒီတာျဖစ္ေနပါသည္။ ဆူးပုတ္ ကင္ပြန္းနွင့္ ကြမ္းၿခံေလးစိုက္ကာေနခ်င္သူျမင့္လြင္မွာ အလွကုန္ဆိုင္ဖြင့္ထားရပါသည္။ စံပယ္ေတြ နွင္းဆီေတြ ေဒစီေတြ သစ္ခြေတြခ်ည္းပဲစိုက္ၿပီး ေဖါက္သည္အိမ္လာအဝယ္ကိုေစာင့္မယ္ အဝီစိတြင္းေလးတတြင္းလည္း တူးထားမယ္ဟုေျပာေသာ ျမတ္သူလည္း အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုတြင္ စူပါဗိုက္ဇာျဖစ္ေနပါၿပီ။ မဟုတ္တာမွန္သမွ် အကုန္လုပ္ၾကည့္ခ်င္သည္ဆိုသည့္ စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္သည္ဆိုသည့္က်ေနာ္လည္း စစ္ထဲဝင္ ေထာင္ေလး ၁၅ နွစ္ေလာက္က်ကာ...

read more