ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈) ထိုေန႔က တေန႔လံုး အေမခနွင့္ အိမ္မွာေနရပါသည္။ အေမခသည္ ႏြားနို႔ညွစ္တတ္ပါသည္။ က်ေနာ့္ဘဝတြင္ ႏြားနို႔ညွစ္သည္ကို တခါမွ ခုေလာက္ ေစ့ငုေသခ်ာ အနီးကပ္မၾကည့္ဖူးပါ။ ဒူးနွစ္လံုးၾကားတြင္ ဘာလီပံုးကိုခံလ်က္ လက္ကို ေရဆြတ္ဆြတ္ၿပီး ႏြားမႀကီး၏နို႔အံုကို ျဗတ္ျဗတ္ ျဗတ္ျဗတ္နွင့္ရိုက္လ်က္ နို႔သီးတံေတြကို ဆြဲဆြဲခ်လ်က္ ျဗဴးကနဲျဗဴးကနဲ ႏြားနို႔ေတြ႔ထြက္က်လာေအာင္ လုပ္သည္မွာ အံ့စရာႀကီးျဖစ္ေနပါသည္။ နို႔ညွစ္ေနရင္းက လူေလး အေမၿပီးရင္ က်ိဳတိုက္မယ္သိလား။ ဒါ ႏြားနို႔အစစ္ဘဲ။ ေရမေရာဘူးဟုေျပာပါသည္။ ေရသည္ ဘယ္ထဲသြားေရာမွန္း က်ေနာ္မသိပါ။ သို႔ေသာ္ အေမခေျပာသည့္ ေရမေရာဘူးဆိုသည္ကို က်ေနာ္ သေဘာေပါက္သလိုလိုရွိပါသည္။

ႏြားမ သံုးေကာင္လံုးဆီမွ အေမခ နို႔ညွစ္ခ်ိန္မွာ ၂ နာရီခန္႔ၾကာမည္ထင္ပါသည္။ ႏြားနို႔ေတြမွာ ဘာလီပံုး ေလးလံုးခန္႔ ရွိမည္ထင္ပါသည္။ သား ဒါကို ၾကည့္ထား။ ဟိုေကာင္ေတြ မေသာက္ေစနဲ႔ဟုေျပာရင္း ေၾကာင္ေတြေခြးေတြဘက္ ေမးထိုးျပပါသည္။

ဟုတ္ကဲ့အေမ ဟုေျပာေတာ့ ဟုတ္ကဲ့သည္ သူ႔အတြက္ အလြန္ယဥ္ေက်းလြန္းေသာစကားလံုးလိုျဖစ္သလား မေျပာတတ္ပါ၊ အမယ္ေလး သားႀကီးရယ္ ယဥ္ေက်းလိုက္တာဟုေျပာၿပီး အေမ ဒါသားအတြက္ခ်န္ထားခဲမယ္ အေမနို႔သြားသြင္းလိုက္ဦးမယ္ မၾကာဘူး ျပန္လာခဲ့မယ္ဟု ေျပာရင္း ေကာက္ရိုးေတြ ပဲဖတ္ေတြနွင့္ ႏြားစာေတြနယ္ေနပါသည္။ က်ေနာ္လုပ္ေပးမယ္ေလ အေမ ဆုိေတာ့ မလုပ္နဲ႔မလုပ္နဲ႔သားႀကီး သားႀကီး အဲ့ဒါေတြမလုပ္တတ္ဘူးဟုေျပာပါသည္။ ႏြားမႀကီးမ်ားကလည္း နို႔အံုေတြတင္းသည့္ဒဏ္ခုမွေလ်ာ့သြားသလိုမ်ိဳး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနွင့္ ဖ်တ္ဖ်တ္လတ္လတ္ျပန္ျဖစ္လာပါသည္။

အေမခသည္ နို႔ပံုးႀကီးေခါင္းရြက္ကာ အျပင္ထြက္သြားပါသည္။ က်ေနာ္နွင့္ ႏြားသံုးေကာင္ ေခြးသံုးေကာင္ ေၾကာင္တသိုက္နွင့္သာ အိမ္မွာက်န္ပါသည္။ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းလည္းမသိပါ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ဇန္ ၁၈၊ ၂ဝ၁၇)