(ဆင့္သံုးဆယ္ဟာ ေဒၚလာတရာတန္သတဲ့)

(ဆင့္သံုးဆယ္ဟာ ေဒၚလာတရာတန္သတဲ့)

အေမရိကန္ဟာ ျပည္ပကို က်န္တဲ့ကုန္ပစၥည္းေတြတင္ပို႔ရေရာင္းခ်ရာကတဲ့အျမတ္ထက္ ေဒၚလာတင္ပို႔ေရာင္းခ်ရာကရတဲ့ အျမတ္အစြန္းက အႀကီးဆံုးျဖစ္ေနတာပါ။ ေဒၚလာဟာ အရင္းအႏွီးနည္းသေလာက္ အျမတ္အစြန္းအလြန္ႀကီးတဲ့ ပို႔ကုန္တခုျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ တခုျပရရင္ ၂ဝ၁၈ ခု တနွစ္တည္းမွာတင္ အေမရိကန္ဗဟိုဘဏ္ကေန ေဒၚလာ ၂၄၃ ဘီလီယံတန္ဖိုးရွိတဲ့ ေငြစကၠဴေတြ ရိုက္ထုတ္ၿပီး ကမၻာ့ေငြေၾကး ေဈးကြက္ထဲကို သြန္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအထဲက သံုးပံုနွစ္ပံုနီးပါးက ေဒၚလာတရာတန္ေတြပါ။ ႏွစ္ဆယ္တန္ဆို တရာျဖစ္ဖို႔ ငါးရြက္ရိုက္ရမွာပါ။ ရြက္ေရမ်ားေလ အကုန္အက်ပိုမ်ားေလပါ။ ၂၄၃ ဘီလီယံ တန္ဖိုးရွိတဲ့ေငြစကၠဴေတြရိုက္ႏွိပ္ခစုစုေပါင္းက ေဒၚလာ သန္းရွစ္ရာဝန္းက်င္သာ ရွိတဲ့အတြက္ အရင္းအႏွီးလို႔ေျပာရမယ့္ပမာဏက ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ဆို သုညဒႆမ သံုးပဲရွိပါတယ္။ သေဘာက ျပားသံုးဆယ္ရင္းၿပီး တရာရတဲ့ သေဘာပါ။ ႏွစ္ဆယ္တန္မ်ားရင္ အရင္းက ဒီ့ထက္ပိုမွာပါ။ အေမရိကန္ ပိုက္ဆံရိုက္ထုတ္တယ္ဆိုတာ ေငြေရာင္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ရိုက္ခ်င္တိုင္းရိုက္ ထုတ္ခ်င္တိုင္းထုတ္ ဘံုးေဘာလေအာမျဖစ္ေအာင္ စီမံထားတာေတြရွိေပမယ့္ အဲ့သေလာက္ႀကီးလုပ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ တျခားႏိုင္ငံႀကီးေတြ ရင္ခံၾကရတာအမွန္ပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္စဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ ေရႊကိစၥေလး တခ်က္ေလာက္တင္ျပပါရေစ။ အဲ့ဒီ ၂ဝ၁၈ တႏွစ္တည္းမွာပဲ တကမၻာလံုးမွာ ေရႊ ၁၃၆ ဘီလီယံေဒၚလာဖိုး တူးေဖာ္ထုတ္ယူႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ၁၃၆ ေဒၚလာဘီလီယံဖိုးရဖို႔ တူးေဖာ္ ထုတ္လုပ္ သန္႔စင္ စတာေတြအတြက္ စုစုေပါင္းကုန္က်စရိတ္က ၁၂၂ ဘီလီယံေဒၚလာက်ပါတယ္။ ေဒၚလာအတြက္အရင္းအႏွီးနဲ႔ ေရႊအတြက္အရင္းအႏွီးကို ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ဖို႔ပါ။

ေဘာဂေဗဒစကားမွာ fiat currency ဆိုတာရွိပါတယ္။ ေရာက္လြယ္ေအာင္ေျပာရရင္ အစိုးရကအာမခံေပးၿပီး ပိုက္ဆံေတြထုတ္တယ္။ အဲ့ဒီေငြေတြကို ေရႊ ဒါမွမဟုတ္ ေငြသတၱဳနဲ႔ အေပါင္သေဘာထားတယ္။ အဲ့ဒီေငြမွာ လဲလွယ္မႈတန္ဖိုးေရာ ပကတိတန္ဖိုးေရာရွိေနတယ္။ အေမရိကန္လည္း ဒီနည္းနဲ႔ ေငြေတြထုတ္ေနတာျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ေငြကိုယ္တိုင္က ေရာင္းကုန္ပစၥည္းျဖစ္ေနတာပါ။ ေနာက္တခ်က္ မျဖစ္မေနသိထားစရာက ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွာ Foreign Reserve လို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံျခားအရန္ေငြထားၾကေပမယ့္ အေမရိကန္ဟာ ႏိုင္ငံျခားအရန္ေငြမထားတဲ့ျပည္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါ။ သူ႔ေငြကို ေရႊနဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ထားကိုျဖဳတ္လိုက္ေပမယ့္ ေရႊေတြဝယ္ေလွာင္ထားၿပီး အာမခံထားတာရွိထားပါတယ္။ အေမရိကန္ဟာ သူ႔တိုင္းျပည္စီးပြားေရးအေနအထားေပၚတည္ၿပီး ေငြေတြေဖာင္းပြေအာင္လုပ္တဲ့အခါ လုပ္(Inflation) ေငြတန္ဖိုးတက္လာေအာင္လုပ္(Deflation)လုပ္တဲ့အခါလုပ္ပါတယ္။ ေငြတိုးႏႈန္းအတင္အခ်ကိုလည္း အလားတူ လုပ္ပါတယ္။ အဲ့သလိုလုပ္တဲ့အခါ အျခားေငြေၾကးေတြကိစၥ သိတ္ငဲ့ကြက္ေနစရာမလိုပါဘူး။ မလိုရတာက ေဒၚလာဟာ ကမၻာသံုးေငြသဖြယ္ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ေငြကို ေငြနဲ႔ဝယ္ ေငြနဲ႔ေရာင္းလုပ္လို႔ရတဲ့ေငြ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။  

ဘဏၰာေရးနယ္ပယ္မွာ အတိုေကာက္ S.W. I. F. T လို႔ေခၚတဲ့ The Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication စနစ္တခုရွိပါတယ္။ သူက ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ ကမၻာေပၚက ဘဏ္ေတြအခ်င္းခ်င္းၾကား ေငြေၾကးလႊဲေျပာင္းလက္ခံလုပ္ၾကတဲ့ သတင္း အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေတြ ခ်ိတ္ဆက္ျဖည့္ဆည္းေပးပါတယ္။ သေဘာက ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘယ္ဗဟိုဘဏ္က ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေငြ ဘယ္ေလာက္ စီးဝင္စီးထြက္သြား၊ ဘာေငြနဲ႔ဘာေငြ ဘယ္ေလာက္အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေငြတန္ဖိုးဘယ္ေလာက္တက္ ဘယ္ေလာက္က်စတာေတြကို ဖလွယ္ေပးတာပါ။ အဲ့သလိုလုပ္ရင္းကေန ခုဆိုသူက ေငြေၾကးဘြတ္ကီဒိုင္သဖြယ္ျဖစ္လာပါတယ္။ ကမၻာ့အစိုးရေတြကလည္း အဲ့ဒီ SWIFT စနစ္အေျခခံၿပီး ေငြေၾကးစနစ္အသစ္တခုစီစဥ္ဖို႔ ေခါင္းခ်င္းရိုက္ေနၾကတာပါ။ ရိုက္ရတဲ့အေၾကာင္းက အေမရိကန္ဟာ ေဒၚလာကို ကမၻာသံုး ေငြသဖြယ္လုပ္ၿပီး ေဒၚလာအေရာင္းအဝယ္နဲ႔ႀကီးပြားေနတာ၊ ကမၻာ့ေငြေၾကးေဈးကြက္ကို စီးပိုးခ်ယ္လွယ္ထားတာ၊ ေငြကိုင္ၿပီး ကုန္သြယ္မႈ ေတြမွာ အသာစီးယူထားတာေတြကိုေလွ်ာ့ခ်ဖို႔၊ (ျဖစ္ႏိုင္ရင္) ေဒၚလာေနရာမွာ အျခား ဘံုလကၡဏာပါတဲ့ေငြေၾကးတခုခုအစားထိုးဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္သြယ္ေရးမွာ ေဒၚလာၾကားခံလုပ္မယ္ဆို ေဒၚလာအရင္ဝယ္ၿပီးမွ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ရတာျဖစ္ေတာ စရိတ္စခပြန္းၿပီး အကုန္အက်ပိုမ်ား ပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ ေဒၚလာေငြတန္ဖိုးက မတည္မၿငိမ္အလႈပ္အရမ္းမ်ားရင္မ်ားသေလာက္  တျခားႏိုင္ငံေတြ မ်က္ခံုးလႈပ္ၾကရတာပါ။

ေနာက္တခ်က္က ထရမ့္ပ္လက္ထက္မွာ ထစ္ကနဲရွိ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ျခင္းဆိုတဲ့လက္နက္ကို မထင္ မထင္သလိုသံုးလာေတာ့ ေဒၚလာေငြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္အလုပ္လုပ္ရတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြမွာ ကသိကေအာက္ေတြျဖစ္ၾကရတာပါ။ ဒီေတာ့ SWIFT စနစ္ကိုခံၿပီး ေဒၚလာအစား ေကာင္းနိုး ရာရာေငြေၾကးတခုခုကို ႀကံဆလာၾကတာပါ။  ဒီေတာ့ Crypto currency တို႔ ဇူကာဘာ့ဂ္ႀကံစည္ေနတဲ့ Libra ေငြတို႔က အလွည့္အေျပာင္းမ်ား ျဖစ္မလားလို႔ လူေတြ ငဲ့ေစာင္းၾကည့္စရာျဖစ္လာပါတယ္။ ခု ေဒၚလာေငြေၾကးျဖစ္ေနတာက ပကတိတန္ဖိုးေပ်ာက္သလိုျဖစ္ေနၿပီး အင္စတီ က်ဴးရွင္းေတြ (IMF, World Bank)နဲ႔ အစိုးရကအာမခံထားလို႔သာ လူေတြက စိတ္ခ်လက္ခ်သံုးေနၾကေပမယ့္ အဲ့ဒီအာမခံမႈဟာ ဘယ္မွ်ခိုင္မာ ပါ့မလဲလို႔ စိတ္ထဲအေတြးဝင္လာတာနဲ႔ ေဒၚလာေငြ ဝရုန္းသုန္းကား ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ နန္းက်သြားႏိုင္ပါတယ္။ ေဒၚလာ အဲ့လိုျဖစ္လို႔ ယူရိုေငြ အားကိုးရမလားၾကည့္ေတာ့ သူလည္း ဗိန္မသာလိန္မသာပါ။ ဂ်ာမဏီ၊ ျပင္သစ္ ဆင္ ၂ ေကာင္ ကၽြဲျဖစ္ေနပါတယ္။ ဂရိျပႆနာ မေျပလည္ေသးပါ။ ၿဗိတိန္ရဲ႔ Brexit ကိစၥက ထိပ္တက္ေနၿပီး အဂၤလန္ေရာအီးယူပါ အထိနာေနတာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ယူရိုေငြလည္း သိတ္ႀကီး ေတာ့ စြာႏိုင္မာႏိုင္တဲ့အေနအထားမရွိလွပါ။

ဒီၾကားထဲမွာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးကလည္း ေငြတန္ဖိုးေတြအၿပိဳင္အဆိုင္ခ်ၾက၊ အတိုးႏႈန္းေတြ သူ႔ထက္ကငါေလွ်ာ့ေပးၾက၊ ေငြေၾကးနဲ႔ ဘဏၰာေရးဆိုင္ရာေပၚလစီေတြေျဖေလွ်ာ့ၾကဆိုေတာ့ ကမၻာ့ေငြေၾကးေဈးကြက္ႀကီးနဲ႔ ဘဏၰာေရးအေျခအေနဟာ သရိုးသရီျဖစ္လိုက္၊ တပြဲတိုးကုလိုက္၊ ေဆးၿမီးတိုရွာလိုက္နဲ႔ ခ်ာလပတ္ရမ္းေနတာပါ။ ဒီအေျခအေနမွာ လူေတြ ေရႊဘက္လွည့္လာပါတယ္။ ေရႊက ပိုက္ဆံလို ရိုက္ခ်င္တိုင္းရိုက္ထုတ္လို႔မရတာကတေၾကာင္း၊ စက္မႈနည္းပညာနယ္ပယ္မွာသံုးရတာနဲ႔ လူေတြဝတ္စားဆင္ယင္မႈေတြမွာ သံုးၾကတာမို႔ ေငြစကၠဴထက္ အာမခံခ်က္ရွိေနတာပါ။ ေရွးဗမာႀကီးမ်ားေျပာသလို ရွိတန္ဆာ မရွိဝမ္းစာျဖစ္ေနတာကိုး။ ေငြ(ပိုက္ဆံ)အေပၚ သံသယ ဝင္လာေတာ့ လူေတြေရႊအလုအယက္စုလာပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတြ ေရႊအႀကီးအက်ယ္ေလွာင္လာပါတယ္။ ေရႊထုပ္ႀကီးေတြ သူ႔ထက္ငါ ပိုက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေရႊေဈးဟာ မႀကံဳစဖူး ထူးထူးကဲကဲတက္လာသလို ေငြတန္ဖိုးေတြက ခ်တာေရာ က်တာေရာျဖစ္ၿပီး စိုက္ဆင္းေနတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ဆယ္ေရးတေရးကိုးေရးတရာ ေတြးစရာရွိလာပါတယ္။

အေပၚမွာေျပာခဲ့သလို ေဒၚလာေငြဟာ ပကတိတန္ဖိုးေရာဖလွယ္မႈတန္ဖိုးေတြ က်သထက္က်က်လိုက္လာရင္းက ေနာက္ဆံုး သူ႔ထုတ္လို႔ ကုန္က်တဲ့စရိတ္(စကၠဴဖိုး မင္ဖိုး ပံုနွိပ္ခ ထုပ္ပိုးခ သယ္ယူခ)အထ ိျပန္က်သြားရင္ ဘယ့္ႏွယ္လုပ္ၾကမလဲဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ၂ဝ၁၈ မွာ ေဒၚလာ ၂၄၃ ဘီယီယံဖိုး ေငြစကၠဴအသစ္ ထပ္ထုတ္တယ္။ ကုန္က်စရိတ္(အရင္းက) ေဒၚလာသန္းရွစ္ရွာပဲရွိတယ္။ ေငြတန္ဖိုးရဲ႔ ဒႆမ ၃ ပဲရွိတယ္။ ေဒၚလာတရာဟာ တကယ္တမ္း က် ၃ ေဒၚလာပဲတန္တယ္။ အဲ့ဒီအထိ ျပန္က်သြားရင္ဘာေတြျဖစ္မလဲဆိုတာထက္ အဲ့ဒီအထိျပန္မက်မသြားေအာင္ ဘာေတြလုပ္ၾကမလဲကို ခု လူ႔ပုရြက္ဆိတ္ေခါင္းႀကီးေတြ ဦးေႏွာက္စားေနၾကတာပါ။ ေရႊေတြခ်ည္း နင္းကန္စုေနလို႔လည္း ေရရွည္မွာ အလုပ္မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

ဒီလိုအေျခအေနမွာပဲ ႏိုင္ငံေရးဘက္ကလည္း  စူပါပါဝါတခုတည္းနဲ႔လည္ပတ္တဲ့ ဝင္ရိုးတခုတည္းကမၻာဆိုတဲ့ ကမၻာ့အစီအစဥ္ World Order ကို ေျပာင္းပစ္ႏိုင္မယ္လို႔ဆိုသူေတ ြေပၚလာပါတယ္။ သူတို႔ေျပာတဲ့နည္းက Might  စစ္အင္အားနဲ႔ မဟုတ္ပဲ ေငြေၾကးနည္း ဘဏၰာေရးစနစ္နဲ႔ Monetary and Financial Power ေျပာင္းဖို႔ပါ။ အဲ့သလိုေျပာင္းတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္သူ စီးပြားၾသဇာပိုႀကီးလဲ၊ ဘယ္သူ ေရႊအမ်ားဆံုးပိုင္ထား ႏိုင္သလဲ၊ ဘယ္သူ ကုန္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေတြကိုကိုင္ထားႏိုင္သလဲစတာေတြကို အဓိကထားတြက္ပါတယ္။ စံသေဘာကိုက္ၾကည့္ ဆန္တုတ္တိုက္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ နည္းပညာကိစၥ၊ သံခင္းတမန္ခင္း၊ ႏိုင္ငံေရးစစ္ေရးၾသဇာနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔မႈစတာေတြ ကိုလည္း ပစ္ပစ္ခါခါ လွ်စ္လွ်ဴရႈလိုက္တဲ့သေဘာေတာ့ လံုးဝမပါပါဘူး။ အဲ့ဒီ ဇကာနဲ႔တိုက္ခ်လိုက္တဲ့အခါ အေမရိကန္နဲ႔ ပခုန္းခ်င္းယွဥ္လာႏိုင္စရာ ထီးတည္းႏိုင္ငံတခုကို အပီအျပင္ဆြဲထုတ္မျပႏိုင္ေသးေပမယ့္ တရုတ္၊ ရုရွားတို႔လည္း ဆန္ကာတင္ထဲပါလာပါတယ္။

ခုေတာ့ ေရႊေဈးေတြတက္ ေငြေဈးေတြက်ျဖစ္ေနခ်ိန္ပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္လုပ္လက္စားမို႔ ေဒၚလာေတြကိုင္မထားႏိုင္သလို ေရႊလည္း မူးလို႔ရႉစရာေတာင္မရွိပါ။ မိတ္ေဆြေတြအေနနဲ႔ လက္ထဲရွိတဲ့ေဒၚလာေတြ ေရႊေတြဘာလုပ္ရေကာင္းမလဲေတြးတဲ့အခါ ထည့္စဥ္းစားႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္ ခုတေလာ ဖတ္မိသိမ္ေလ့လာမိတာေလးေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေနရာက်ေအာင္ စီကာစဥ္ကာ ျပန္ေျပာျပတာပါ။ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္မို႔ ဖတ္ရ ပိုအဆင္ေျပေအာင္ဆို္ အင္တာနက္မွာ တက္ေရာက္္ေမႊေႏွာက္ၾကည့္ၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ဗ်ား။

မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

စက္တင္ဘာ ၂၈၊ ၂ဝ၁၉

read more

(ဘယ်အမျိုးကို ချစ်တာလဲ)

(ဘယ်အမျိုးကို ချစ်တာလဲ)
မျိုးချစ်စိတ်ဆိုတာ အသွား ၂ ဘက်ပါတဲ့ဓားနဲ့တူပါတယ်။ လူတွေနဲ့နိုင်ငံကိုစုရတာလွယ်ကူပြီး ကောင်းမွန်ပါတယ်။ အလားတူပဲ အဲ့ဒီမျိုးချစ်စိတ်ကြောင့် လူတွေနဲ့နိုင်ငံတွေ အစိတ်စိတ်အမွှာအမွှာ ကွဲထွက်သွားကြပါတယ်။ မျိုးချစ်စိတ်ဟာ လူစုတဲ့နေရာနဲ့ပြည်စုတဲ့နေရာမှာ အသုံးတည့်သလောက်အစွမ်းထက်ပြီး လူတွေအစုလိုက်အစုလိုက်ခွဲထုတ်တာ ပြည်ထောင်တွေတခုခုစီတခုစီခွဲထွက်ကုန်တာမှာလည်း အဆိပ်ပြင်းသလောက် ကြောက်စရာကောင်းပါတယ်။

ဆိုဗီယက်ယူနီယံပြိုကျပြီး အိုင်ဒယော်လော်ဂျီတိုက်ပွဲ နောက်ရောက်သွားတော့ မျိုးချစ်စိတ်လှူံဆော်သံတွေနဲ့အတူ ဘာသာရေး လူမျိုးရေး (ယဉ်ကျေးမှူခြင်းပဋိပက္ခClash of Civilization ဆိုပြီး ပါမောက္ခဒေါက်တာဆင်မြူရယ်လ်ဟန်တင်တန်က ပြောဖူး)တွေ ရှေ့တန်းရောက်လာတာ၊ ဗော်လ်ကန်နိုက်ဇေးရှင်းဖြစ်လာတွေအပြင် အကြမ်းဖက်ခြိမ်းခြောက်သတ်ဖြတ်မှူတွေ တမဟုတ်ခြင်း ကြီးထွာညးလာပါတယ်။ တနည်းပြောရရင် အိုင်ဒယော်လော်ဂျီတိုက်ပွဲ လစ်ဟာသွားတဲ့ကွက်လပ်မှာ ဘာသာရေးလူမျိုးရေးတွေ အတင်းနေရာဝင်ယူကြီးစိုးသွားတဲ့သဘောဖြစ်မယ်ယူဆပါတယ်။ ဒီမျိုးချစ်စိတ်နဲ့အတူ လူဖြူကြီးစိုးရေးတွေ၊ Antisemitism ဂျူးဆန့်ကျင်ရေးတွေ နေရာယူလာပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာထဲမှာလည်း ဘာသာရေးအယူသီးအစွန်းရောက်တွေ ခေါင်းထောင်ထလာပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သီရိလင်္ကာလို ဗမာပြည်လို ထေရဝါဒဗုဒ္ဓသာသနာထဲမှာ အမြစ်စွဲပါတယ်။

အဲ့သလို ဘာသာရေး လူမျိုးရေးအခြေခံ ကသောင်းကနင်း သွေးထွက်သံယိုမှူတွေ လူအစုလိုက်အပြုံလိုက်သတ်ဖြတ်မှူကြီးတွေ ဒေသန္တရအကန့်အသတ်စစ်ပွဲတွေကို ယဉ်ကျေးမှူစစ်ပွဲဆိုတဲ့အထိပြောသူပြောပါတယ်။ တကယ်က လူတန်းစားပဋိပက္ခဟာ အခြားပုံသဏ္ဏန်တခုနဲ့ ထွက်ပေါ်လာတာပါ။ ပြောရရင် အမျိုးသားရေး Nationalism ဆိုတဲ့ခေါင်းစဉ်နဲ့ ပေါ်လာတာပါ။ တခု သတိပြုသင့်တာက အမျိုးသားရေးမှာလည်း လူတန်းစားလက္ခဏာပါတယ်ဆိုတာနဲ့ ဘာသာရေးကိုခုတုံးလုပ်တဲ့လုပ်ဟန်ပါတယ်ဆိုတာပါ ခု လူအများပြောပြောနေတဲ့ အမျိုးသားရေးဆိုတာဟာ အရင်းရှင်စနစ်အခြေခံပေါ်ကအမျိုးသားရေးပါ။

အရင်းရှင်အမျိုးသားရေးလက္ခဏာမှာ အမျိုးသားကိုယ်ကျိုးစီးပွားကို အလွန်အမင်းရှေ့တန်းတင်လွန်းခြင်း ကာကွယ်လွန်ခြင်းပါပဲ။ အမျိုးသားကိုယ်ကျိုးစီးပွားတွေအတွက်ကြောင့်ပဲ ရေနံ လောင်စာ၊ သဘာဝသယံဇာတလက်ဝါးကြီးအုပ်လိုမှူ၊ ဈေးကွက်ထိန်းချုပ်စိုးမိုးထားရေး၊ ပထဝီနိုင်ငံရေးအရ အသာစီးရရေးခြေကုပ်ယူတာတွေအထိ ဆင့်ထက်ကဲလာတာပါ။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ နယ်ချဲ့တာကျူးကျော်တာ၊ လူနည်းစုတွေကိုနှိပ်ကွပ်တာ၊ ဘာသာအယူမတူသူတွေအပေါ် ဗိုလ်ကျလွှမ်းမိုးတာတွေလုပ်ကြတော့တာပါ။ အဲ့သလိုလုပ်တဲ့အခါ မျိုးချစ်စိတ်ဆိုတာ လူကြိုက်များ ရေပန်းစား Popular ဖြစ်လာပါတယ်။

ဒီတော့ နိုင်ငံရေးသမားတွေရော စစ်အာဏာရှင်တွေရော Popular Politics ကိုင်ပြီးထွက်လာကြတာပါ။ ဒါကို မျိုးချစ်ဝါဒ Patriotism လို့ အလွယ်တံဆိပ်ကပ်ကြပါတယ်။ ဒီနိုင်ငံရေးလုပ်တဲ့သူတွေကိုတော့ Populists တွေခေါ်ကြပြီး အများစုကတော့ “လူပြိန်းကြိုက်နိုင်ငံရေးသမား“လို့ကင်ပွန်းတပ်ပေမယ့် ကျနော်က “ကြိုက်လုံးပစ်နိုင်ငံရေးသမား“တွေလို့ အနက်ကောက်ခဲ့ပါတယ်။ လူထုကိုဦးတည်ဖွင့်တဲ့အနက်နဲ့ နိုင်ငံရေးသမားကိုရှေးရှူတဲ့ အနက်ကောက်ဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်။ အဲ့ဒီ “ကြိုက်လုံးပစ်နိုင်ငံရေးသမားတွေ“ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မျိုးချစ်နိုင်ငံရေးသမား၊ မျိုးချစ်စိတ်ရှိသူ၊ မျိုးချစ်ဝါဒီတွေအဖြစ် ပုံဖော်လေ့ရှိကြပါတယ်။

အဲ့သလို မိမိကိုယ်ကိုယ် မျိုးချစ်နိုင်ငံရေးသမား၊ မျိုးချစ်စိတ်ရှိသူလို့ အလံထောင်လာရင် ဖွင့်ဟပြောလာရင် ဘယ်အမျိုးကိုချစ်မှာလဲ ဒါမှမဟုတ် ချစ်တာလဲလို့မေးကြည့် တိတိကျကျပြန်မဖြေရဲကြပါဘူး။ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်နဲ့ လှည့်ထုတ်သွားတဲ့အဖြေပဲပေးကြလိမ့်မယ်။ နိုင်ငံသားတွေလိုလို တိုင်းရင်းသားတွေလိုလို ဘာသာတူသူတွေလိုလို မတူသူတွေပါ ပါသလိုလို လုံးထွေးပြီး မလိမ့်တပတ်ချည်းဖြေပါလိမ့်မယ်။ နိုင်ငံသားတွေ၊ ဌာနေတိုင်းရင်းသားတွေ၊ ပြည်ပကလာနေသူတွေ၊ ပြည်တွင်းကလူတွေ၊ ဧည့်နိုင်ငံသားတွေ၊ နိုင်ငံသားပြုခွင့်ရသူတွေဘာတွေညာတွေပါ မဆီမဆိုင် အတင်းဆွဲသွင်းပြီး သူဘယ်အမျိုးကိုချစ်တယ် ဘယ်သာဝင်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကို ဖုံးကွယ်တတ်ပါတယ်။

ကျနော်တို့ဟာ နိုင်ငံတကာဝါဒ လူမျိုးစုံချစ်ကြည်ရေးဝါဒကိုကိုင်စွဲကြ ထွေးပိုက်ကြပေမယ့် မျိုးချစ်စိတ်ကိုလည်း လုံးလုံးလျားလျားပစ်ပယ်ပစ်လို့တော့ မရဘူးမြင်ပါတယ်။ အသွား ၂ ဘက်ပါတဲ့ အစွမ်းလည်းထက် အန္တရာယ်လည်းများတဲ့ အမျိုးသားရေးဝါဒကိုလည်း သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး မွေးမြူယုယရမယ်တွေးပါတယ်။

တပြိုင်တည်းမှာ မိမိကိုယ်ကိုယ် မျိုးချစ်နိုင်ငံရေးသမားလို့ကြွေးကြော် အလံထောင်နေတဲ့ Populist ကြိုက်လုံးပစ်နိုင်ငံရေးသမားတွေရဲ့အန္တရာယ်ကိုလည်း သိတ်ထားပြီး ပြတ်ပြတ်သားသားဒဆန့်ကျင်ကြဖို့လိုမယ်တွေးမိပါတယ်။
မျိုးမြင့်ချို
စက္တင္ဘာ ၂၇၊ ၂ဝ၁၉

read more

(ပါခဲ့သူမို့ ပြောပါရစေ)

(ပါခဲ့သူမို့ ပြောပါရစေ)
စက်တင်ဘာ ၂၅ မှာ အင်းစိန်ထောင်တွင်း နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများအခွင့်အရေး ရရှိရေး၊ ထောင်တွင်းဖိနှိပ်မှူများရပ်စဲရေး၊ အနိုင်ရပါတီကိုအာဏာလွှဲပြောင်းရေး၊ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများလွတ်မြောက်ရေးစတဲ့ သိတ်ရှေ့နောက်အဟပ်မညီတဲ့တောင်းဆိုသံတွေကြွေးကြော်ပြီး ထောင်တွင်းတိုက်ပွဲတခုဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ကြွေးကြော်သံတွေ ရှေ့နောက်အစပ်မတည့်တာ(ဥပမာ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများလွတ်မြောက်ရေးတောင်းနေတဲ့ကြားမှာပဲ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားအခွင့်အရေးရရှိရေးက တွဲပါနေတာမျိုး)တွေရှိခဲ့ပါတယ်။ အဲ့သလိုဖြစ်ရတာက အဆောင်တွေနဲ့တိုက်တွေ တပြိုင်တည်း ထဖြစ်ကြတယ်ဆိုပေမယ့် ဦးဆောင် ဗဟိုချက်တခုတည်းမရှိခဲ့တာကြောင့်ပါ။ ဗဟိုမဲ့လို့ ကြွေးကြော်သံတင်မက လုပ်ဟန်တွေပါ မတူခဲ့ကြပြီး ပါဝင်သူမပါဝင်သူလည်း ခြားခဲ့တာရှိပါတယ်။

ဘာ့ကြောင့်ဖြစ်ရလဲရဲ့အခြေခံအကြောင်း ယေဘုယျကတော့ ထောင်တွင်းဖိနှိပ်မှူတွေ အကြီးအကျယ်ရှိနေတယ်၊ ပြည်တွင်းနိုင်ငံရေးက အီလည်လည်လိုဖြစ်နေတယ်။ အနိုင်ရပါတီက လမ်းစပျောက်နေတယ်။ နိုင်ငံတကာက အာဏာလွှဲပြောင်းရေးကိစ္စထက် ဒေါ်စုအပါအဝင် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတွေလွတ်ရေးဘက် ဇောင်းပေးသွားတယ်။ နိုင်ကျဉ်းတွေကလည်း ရွေးကောက်ပွဲပြီးရင် အာဏာလွှဲတာ အထွေထွေလွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးတာတွေ ဆက်တိုက်လာလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်စောင့်စားနေကြတယ်။ အနီးကပ်အကြောင်းတွေလည်းရှိပါတယ်။ အဲ့ဒီထဲမှာ အပြင်မှာအဖမ်းအဆီးတွေရှိလာတာ၊ ဒေါ်စုလွတ်မယ့်ပုံမပေါ်တာ၊ အာဏာရယူရေးနဲ့ပတ်သက်လို့ အင်န်အယ်လ်ဒီမှာ လက်တွေကျပြီး ခိုင်မာတဲ့မူရှိမနေတာ စတာတွေပါတယ်။ အနီးကပ်အကြောင်းအရာတွေထဲမှာ ထောင်တွင်းဖိနှိပ်မှူတွေ၊ အလုပ်ချတာတွေ၊ လူခွဲတာတွေလည်းပါပါတယ်။ စက်တင်ဘာ ၂၅ နဲ့ပတ်သက်လို့ ကျနော် ၂ ပုဒ်လောက် ရေးဖူးပါတယ်။ ၄ ရှည်နေသူတွေထဲက ကျနော်လည်း အဲ့ဒီပွဲမှာပါဝင်ခဲ့သူဖြစ်ပါတယ်။ ၄ ရှည်ကနေ ထုတ်အရိုက်ခံရ ထောင်ပြောင်းခံရ တိုက်ပြောင်းခံရသူ ၄ ယောက်ရှိပါတယ်။ ကိုခွန်ဆိုင်း ခေါ် ကိုမျိုးထွန်း(ယခုအင်္ဂလန်)။ ကိုမြင့်ရီ (ဗကသ/၄၈၂၈ UG) ယခုဗမာပြည်။ ကိုအောင်သန်း (သဲကုန်း အင်န်အယ်လ်ဒီဥက္ကဌ)။ ကိုကျော်သန်း(DAB ဦးစိန်မြအမှူတွဲ) နဲ့ ကျနော်ပါ။ (ကျော်သန်းက နံမည် လွဲချော်ရင်ချော်နိုင်ပါတယ်။ အမှန်သိသူပြင်ပေးပါ) ပြန်စဉ်းစားလို့ရပါပြီ ကိုကျော်အေးပါ။ ရခိုင်အမျိုးသား လူစွန့်စားတယောက်ပါ။

လုပ်ကြမယ်ဆိုပြီး အသံတွေစထွက်လာကတည်းက “ကျွန်းလိုမဟုတ်တဲ့အတွက် ထောင်တွင်းတိုက်ပွဲမှာ အကန့်အသတ်ပိုကြီးတယ် ပို ခက်ခဲမယ့်အကြောင်းပြောပြီး တခြားနည်းနာရွေးချယ်ဖို့“တိုက်တွန်းဖျောင့်ဖြသူတွေထဲမှာ ကျနော်နဲ့တခန်းတည်းနေတဲ့ ဦးအောင်မေသုလည်း ထိပ်ဆုံးကပါပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ့်တကယ်ဖြစ်လာတော့ သူလည်း ကြွေးကြော်သံတွေတိုင်ရင်း အော်ရင်း တက်တက်ကြွကြွပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ တိုက်သာအပြောင်းမခံရ ထုတ်သာအရိုက်မခံရပေမယ့် တခြားသူတွေနည်းတူ သူလည်း အနှိပ်ကွပ်ခံရပါတယ်။ သူတို့လိုလူတွေမြှောက်ပေးလို့ ဒါဖြစ်လာတာဆိုတဲ့အထိ စွပ်စွဲတာဆဲရေးတာခံခဲ့ရပါတယ်။

ခု အဲ့ဒီဖြစ်စဉ်ကို ရုပ်ရှင်(မှတ်တမ်းကား)ရိုက်မယ်လို့ စိတ်ကူးရှိသူရှိတာကြားပါတယ်။ ကျနော့်သဘောကတော့ လုပ်နိုင်လို့ လုပ်ချင်လို့ လုပ်တတ်လို့ လုပ်ဖို့အခွင့်အလမ်းရှိလို့လုပ်မယ်ဆို ပြောစရာမရှိပါ။ လုပ်တော့လုပ်တယ် မဖြစ်ညစ်ကျယ်လည်းဖြစ်သွားမယ် လူ့အစာအနာ လူ့ကရုဏာရရမယ့်အစား ထောင်ထဲသွား ဒီလိုလုပ် ဒီဖြစ်မှာပေါ့ နည်းတောင်နည်းသေးဆိုတဲ့ အငေါ်တူးသံထွက်လာမှာတော့ စိုးရိမ်ပါတယ်။ ထိုင်နေရင်အကောင်းသား ထသွားမှကျိုးမှန်းသိတော့ မဖြစ်စေ့ချင်ပါ။

ကျနော့်မှာ အရိုက်ခံရပြီး ခုထိ ခါးဆစ်ပဲ့သွားတဲ့ဒဏ် ခံနေရတုန်းပါ။ စိတ်ထဲ အမှတ်သည်းတုန်းပါ။ ရုပ်မှာ နာကျင်နေတုန်းပါ။ ရင်ထဲ နင့်နေတုန်းပါ။ တခါတခါ ခြောက်အိပ်မက်တွေနဲ့ လန့်လန့်နိုးတုန်းပါခင်ဗျာ။
မျိုးမြင့်ချို
စက္တင္ဘာ ၂၆၊ ၂ဝ၁၉q

read more

(ဂဟေဆက်မပျက်ရအောင်) မျိုးမြင့်ချို

(ဂဟေဆက်မပျက်ရအောင်) မျိုးမြင့်ချို
ICC တင်ပြီးလည်း မျက်ကွယ်စီရင်ချက်မချပါဘူး။ R2P ဆို ပိုတောင်ဝေးသေး။ ဆက်ဒမ်ကိုလုပ်သလို၊ ကဒါဖီကိုလုပ်သလို၊ အိုစမာဘင်လာဒင်ကိုလုပ်သလို မင်းတို့ကို မလုပ်ရေးချမလုပ်။

ဒါပေမဲ့ ခြောက်လုံးသက်သက်တွေပါကွာလောက်အထိတော့ လျှော့မတွက်နဲ့။ ခုပဲ လျှော့တွက်လို့ခံနေရပြီ မဟုတ်လား။ ပစ်မှတ်ထားပိတ်ဆို့တာ ဘာအထိမှ မနာပေမယ့် နိုင်ငံရေးအရတော့ ခံစစ်ဖြစ်သွားတယ်မဟုတ်လား။ အရှက်ကွဲသွားတယ်မဟုတ်လား။

ဒေါ်စုလည်း ဗြိတိန်သံအမတ်နဲ့အတွေ့မှာ အာစေးပိတ်သွားတာ မြင်လား။ သူ့ဗီဇအတိုင်း ပေါက်တဲ့နဖူးမထူးဇာတ်ခင်း ခေါင်းမာမာနဲ့ အရွဲ့တိုက်တတ်တဲ့ညဉ်ကို ပြန်ပြင်ဖို့တွေးရပြီ။ ရွေးကြစတမ်းဆို အာဆီယံဖြစ်ဖြစ် အီးယူဖြစ်ဖြစ် အနောက်အုပ်စုဖြစ်ဖြစ် စစ်အုပ်စုကိုပဲရွေးခဲ့တာချည်းပဲဆိုတာ သူလည်းသိနေပြီပဲ။

အခုက သူ့ကိုဖယ်ပြီး စစ်ခေါင်းဆောင်တွေကို သဟောက်သဟန်း လုပ်နေတာကို သူသဘောပေါက်ပြီး အသာလေး လက်ရှောင်နေဖို့ ဆက်ပြီးအကာအကွယ်ပေးမနေဖို့ အတိအလင်း လာပြောတာပဲ။ ဒါးခုတ်ရာ ဝင်လျှိုတဲ့လက်ကို လာရုပ်ခိုင်းတာ။ ဗြိတိန်နိုင်ငံခြားရေးဝန်လာတာ သံတမန်လာသလို လာတာမဟုတ်ဘူး။ နိုင်ငံရေးစကား လာပြောတာ။ မင်းတို့ မတွေ့ဝံ့လို့ ရှောင်နေမှန်း လူတကာသိတယ်။ ဒေါ်စုလည်း တွေ့ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက နိုင်ငံခြားရေးဝန်နေရာ ကိုင်ထားတော့ Counterpart ကို မတွေ့ချင်ဘူးလို့ ငြင်းမရဘူး။

မင်းက ငါ့ပဲရွေးမှာကွာလို့ မန်တော့သိတ်မတက်နဲ့။ ဒီတချက်မှာ အရင်ကလောက် အနောက်ဘက်က အောက်ရေတိုးပေးဖို့ သိတ်မလွယ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မင်းလည်း အပြင်ထွက် လတ်လျားလတ်လျားတော့ သိတ်မလုပ်နဲ့။ ခလုပ်တိုက်တတ်တယ်။ တခြားလူတွေလည်း မျက်စေ့နောက်တယ်။ ရုရှားတို့ တရုတ်တို့သွားလည်း ဒါရိုက်ဖလိုက်နဲ့သွား။ လေယဉ်ပေါ်က ခုန်မချနဲ့။ ရထားစီးရင်လည်း ထိုင်စီး။ အပေါ်လက်ကိုင်တန်းမှ မမီပဲဟာ။

Army Reform ဘယ်တုန်းကမှ မလုပ်ချင်မှန်း လူတိုင်းသိတယ်။ နေရာ ဖယ်မပေးချင်မှန်း လူတိုင်းသိတယ်။ အာဏာ လက်မလွှတ်ချင်မှန်း လူတိုင်းသိတယ်။ နည်းနည်းလေး အချိုးပြင်လိုက်ရင် လူလဲကစားလိုက်ရင် အိုကေသွားမှာပါ။ သူတို့ကတော့ ဗျာမထူးမချင်း မောင်မောင်ပဲခေါ်နေမှာပါ။

ဒေါ်စုကို ရွေးကောက်ပွဲဝင်ဖို့နားချတာ အောင်မြင်သွားတော့ အိုဘားမားက သူ့နိုင်ငံခြားရေးပေါ်လစီအောင်မြင်မှုလို့ လက်မထောင်ပြတာ မှတ်မိတယ်မဟုတ်လား။ ဗမာပြည်သူတွေရဲ့တိုက်ပွဲပေါ်ကနေ လာအမြတ်ထုတ်သွားတာ မဟုတ်လား။ ပြည်သူတွေ ဘဝတွေအသက်တွေနဲ့ရင်းပြီး စွန့်လွှတ်တွန်းလှန်ခဲ့လို့မှ စစ်အုပ်စုက ရွေးကောက်ပွဲနဲ့ ထွက်ပေါက်ရှာသွားတာ မဟုတ်လား။ စစ်တပ်နဲ့ NLD ကို လာပေးစားပြီး ဘိသိတ်ဖတ်သွားတာ မဟုတ်လား။ NLD လည်း ဖုတ်ဖက်ခါပြီး ၂၀၀၈ အောက် ကောက်ကောက်ပါသွားရတယ်မဟုတ်လား။

လူထုတိုက်ပွဲလည်း မလုပ်ဝံ့၊ အာဏာလည်းမဖီဆန်ဝံံ့တော့ပဲ နိုင်ငံရေးအီနေချိန် မူမဲ့နေချိန်မှာ ဟီလာရီ လာအောင်သွယ်လိုက်တော့ NLD အသက်ရှူပေါက်ချောင်သွားတာ ကယ်ပေါက်ရသွားတာမဟုတ်လား။ သူတို့နိုင်ငံခြားရေးပေါ်လစီက စစ်တပ်နဲ့တက်လာသမျှ အရပ်သားအရွေးကောက်ခံတွေနဲ့ နိုင်ငံရေးအရ ပေးစားထားဖို့။ ဂဟေဆော်ထားဖို့ပဲ။ ဒီစစ်တပ် ချည့်နဲ့သွားမှာ သူတို့ အစိုးရိမ်ဆုံးပဲ။

ခုမင်းလည်း လူလဲကစားပြီး အချိုးလေးနည်းနည်းပြင်လိုက်ရင် သူတို့နိုင်ငံခြားရေးပေါ်လစီအောင်မြင်မှုလို့ လက်မထောင်မယ့်သူတွေ အဆင်သင့်ရှိတယ်။ ကျောသပ်ရင်သပ်လေးနဲ့ ကောင်းချီးပါပေးကြမှာပဲ။ ဗမာပြည် ဒီမိုကရေစီထွန်းကားတာ မကားတာ သူတို့ ဦးစားပေး အရေးထားချက် မဟုတ်ဘူး။

အရှက်ပြေကတော့ ကျန်းမာရေးမကောင်းလို့ပေါ့။ ပင်စင်ယူရမယ့်အရွယ် ရောက်နေလို့ပါပေါ့။ ဒါမှ ပေကပ်နေဦးမယ်ဆို ပြည်သူ့ နွားကန်စာမိလိမ့်မယ်။ ပြည်သူတွေ မင်းလောင်းမျှော်ဖူးပြီ၊ ကယ်တင်ရှင် တမ်းတဖူးပြီ။ သုမနကျောလည်း ဒဏ်ရာတွေ ဗလဝဖြစ်နေပြီ။ လှိုင်းတကယ်ကြီးရင် ရှေ့က ကာဆီးကာဆီးလုပ်နေသူပါ တိုက်ချသွားလိမ့်မယ်။ (ဒီထဲကမင်းဟာ မင်းအောင်လှိုင်တွေကိုပြောတာပါ)
မျိုးမြင့်ချို
စက္တင္ဘာ ၂ဝ၊ ၂ဝ၁၈

read more

(တရားကို တရားက မစောင့်ထိန်းသေးသမျှ)

(တရားကို တရားက မစောင့်ထိန်းသေးသမျှ)
ဗမာပြည်က သာမန်ပြည်သူတချို့ရဲ့ နှလုံးသားတွေ ခက်ထန်လာတာ၊ စိတ်တွေကြမ်းတမ်းလာတာ သတိထားမိတယ်။ တုတ်တပျက် ဓားတပျက်တွေလည်း များလာတယ်။ ထစ်ကနဲရှိ ခုတ်လိုက် ထစ်လိုက် ပစ်လိုက်ခတ်လိုက်၊ သတ်လိုက်ဖြတ်လိုက်တွေလည်း ပုံလာတယ်။ သွေးသံရဲရဲတွေ၊ အလောင်းကောင်တွေ၊ သွေးစိမ်းရှင်ရှင်နဲ့ဒဏ်ရာ ဗလပွတွေ၊ ထိပ်ပေါက်ခေါင်းကွဲတွေ၊ တယောက်တယောက်ချင်းတွေ၊ အုပ်စု အုပ်စုချင်းတွေ၊ အုပ်စုက တယောက်ကို ရိုက်နှက်သတ်တာဖြတ်တာတွေ၊ တရားလက်လွတ်ဥပဒေမဲ့ လက်လွတ်စပယ် သတ်ပစ်တာမျိုးတွေ များသထက်များလာနေတယ်။ တခြားသဏ္ဍန်စုံနဲ့ဖြစ်နေတဲ့ ရာဇဝတ်မှုတွေလည်း ထူပြောလာနေတယ်။ လူတွေဟာ လမ်းပေါ်တင်မကပဲ ကိုယ့်အိမ်ထဲကိုယ်နေရင်း မလုံခြုံသလို အကာအကွယ်မဲ့သလိုခံစားမှုတွေဖြစ်လာတယ်။

တနေရာရာမှာ ဘာတခုခုလေး မဖြစ်လိုက်နဲ့ ဖြစ်လိုက်တာနဲ့ တုတ်ဆွဲဓားဆွဲပြီး ထွက်လာကြတယ်။ သတ်လိုက်ကြပါတော့လား ဖြတ်လိုက်ကြပါတော့လားတွေ အော်ဟစ်ဆူညံနေတယ်။ ဓားလွတ်တွေ စလွယ်သိုင်းပြီး လူမြင်ကွင်းတွေမှာ ပေါ်ပေါ်တင်တင် သွားလာနေကြတယ်။ တရားဥပဒေမရှိတဲ့၊ အုပ်ချုပ်သူမရှိတဲ့၊ တရားစီရင်ရေး လုံးဝပျက်ဆီးတဲ့အထိ မရောက်သေးရုံတမယ်ပဲရှိတော့သလို ဖြစ်လာနေတယ်။

တခါ တရားရုံးတွေကို လူအုပ်နဲ့ သွားခြိမ်းခြောက်ပြီး အမှုရင်ဆိုင်နေဆဲ တရားခံကို တရားရုံးအပြင် ထုတ်ပေးဖို့၊ သူတို့လက်နဲ့ သူတို့ဘာသာ တရားစီရင်မယ်ဆိုတာတွေအထိ အတင့်ရဲလာတယ်။ ဒါမှမဟုတ်လည်း အဲ့ဒီတရားခံကို သေဒဏ်ပေးဖို့တောင်းဆိုရင်း တရားသူကြီးတွေ တရားရုံးတွေကို ဖိအားပေးကြတယ်။

လွှတ်တော်ထဲကြည့်ပြန်တော့လည်း အမတ်တချို့က သက်ငယ် မုဒိန်းသမားတွေကို သေဒဏ်ချမယ့်ဥပဒေတွေပြဌာန်းဖို့ လက်သီးလက်မောင်းတန်းနေကြတယ်။ ပိုယဉ်ကျေးတဲ့ ပိုတရားဥပဒေစိုးမိုးတဲ့ ပိုညှာတာထောက်ထားမှုပေးနိုင်တဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေမှာ သေဒဏ်ဖျက်သိမ်းတာတွေလုပ်နေသလို ဖျက်သိမ်းပြီးသား ပြည်တွေလည်း ရှိနေတယ်။ သေဒဏ်ဖျက်သိမ်းရေး တောင်းဆိုလှုပ်ရှားမှုတွေလည်း ဆထက်ကဲဖြစ်နေတယ်။ ဗမာပြည်မှာတော့ ပြောင်းပြန်။ သေဒဏ်ကို အငမ်းမရတောင်းဆိုနေကြတယ်။ သေဒဏ်ငတ်မွတ်နေကြတယ်။ ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်လိုဟာမျိုးပေါ်မှာတောင် ထီကနဲအသံကြားတာနဲ့ ဆော်လိုက်ပါတော့လား၊ နှက်လိုက်ပါတော့လား၊ သတ်လိုက်ပါတော့လား၊ အရှင်မထားနဲ့တွေ အချိန်နဲ့အမျှ နားမဆန့်အောင် ကြားနေ မြင်နေရတယ်။ အပြင်မှာကပုံရိပ်ဟာ ဆိုရှယ်လ်မီဒီယာပေါ် လာထင်ဟပ်နေတာပဲ။ ပြောရရင် စိတ်လက် မချမ်းသာစရာတွေချည်းပဲ။ ဘာသာမတူ လူမျိုးမတူသူတွေဆို နေစရာမရှိအောင်ကို ပိုတောင်ဆိုးပါတယ်။ အမြဲတမ်း ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့နေကြရရှာတယ်။

ဒါတွေဘာ့ကြောင့် ဖြစ်ရသလဲ။ တခွန်းတည်းပြောရရင် အုပ်စိုးသူတွေကြောင့်ပဲ။ အုပ်စိုးသူတွေဖန်တီးထားတဲ့ ကိစ္စတွေပဲ။ ဗမာပြည်မှာက တကယ်အုပ်စိုးနေတာ ခြယ်လှယ်နေတာ စစ်အုပ်စုပဲ၊ အစိုးရ ၂ ခုဖြစ်နေတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ အစိုးတရလုပ်နေတာက တခုထဲပါ။ စစ်တပ်ပါ။ သမဏိရှည်ကြာ အမြစ်တွယ်နေတဲ့ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ပါ။ စစ်အတွေးအခေါ်ပါ။ စစ်တပိုင်းအင်န်အယ်လ်ဒီအစိုးရဆိုတာက ဘာကိုမှ မယ်မယ်ရရ ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့အခွင့်အာဏာ သြဇာမရှိပါ။ လူထုဘက်ကနေရပ်ပြီး အပြည့်အဝ အကာအကွယ်မပေးနိုင်ပါ။ စစ်အုပ်စု ထင်ရာစိုင်းနေတာကို လက်ပိုက်ကြည့်တဲ့အခါကြည့်၊ ဖေးမတဲ့အခါဖေးမပေး၊ သိတ်လိုအပ်တဲ့အခါ ဗြောင်ထွက်ရပ် အကာအကွယ်ပေးရတဲ့ဘဝ ရောက်နေရှာတာပါ။ အဲ့သလိုမရောက်ရောက်အောင်လည်း ကျုံးအသွင်းခံထားရတာပါ။ စစ်တပိုင်းအစိုးရမှာ အဲ့လို သြဇာအာဏာတွေ မရှိမှန်းသိတော့ လူထုကလည်း အားမကိုးချင်ပါ။ အားကိုးလို့လည်းမရ ဖြစ်နေတာပါ။

စစ်အုပ်စုကလူတွေကို ကျီးလန့်စာစားဖြစ်နေအောင်၊ နယ်ဘက်အရပ်ဘက် အုပ်ချုပ်ရေးကို မယုံကြည်တော့အောင်၊ လက်နက်ကိုင်ထားသူအပေါ်ပဲ အတွင်းစိတ်ကကြိတ်ပြီး အားကိုးစိတ် မှီခိုစိတ်ဖြစ်နေအောင် လုပ်နေတာပဲ။ ဒီ့ထက်ချဲ့ပြောရရင် တရားဥပဒေနဲ့ တရားစီရင်ရေးစနစ်ကို စနစ်တကျ ဖျက်ဆီးထားလို့ပဲ။ လူတွေက ဥပဒေ၊ ဥပဒေစိုးမိုးရေး၊ တရားစီရင်ရေးတွေ အပေါ် အယုံအကြည်မရှိတော့လို့ပဲ။ လူတွေကို ဥပဒေမဲ့ ကိုယ့်ဓားနဲ့ ကိုယ့်တရားစီရင် ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်သတ်ဖြတ်တာဟာ မှန်တယ် တရားတယ်လို့ထင်လာအောင် လုပ်ထားလို့ပဲ။

သတ်ဖြတ်သူတွေကိုယ်တိုင်က စိတ်မလုံခြုံဘဝမလုံခြံုသလိုဖြစ်ပြီး သူတို့ကိုမှ ငါတို့မသတ်ရင် ငါတို့ကို သူတို့ကသတ်တော့မှာပဲဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးကိန်းနေလို့လည်းဖြစ်တယ်။ အဲ့လိုတွေလုပ်ရင်း လူတွေဟာ ပို လက်ရဲဇက်ရဲတွေဖြစ်လာတယ်၊ လက်ယဉ်လာတယ်။ ရဲစခန်းကို၊ ရဲကို၊ အချုပ်ထောင်ကို၊ တရားရုံးကို၊ တရားစီရင်ရေးကို၊ ဥပဒေကို၊ အစိုးရ (အင်န်အယ်လ်ဒီစစ်တပိုင်းအစိုးရ)ကို မထေမဲ့မြင်ပိုပို လုပ်တတ်လာကြတယ်။ စစ်တပ်ကိုတော့ မော်မကြည့်ဝံ့အောင် လုပ်ထားတယ်။

လူတွေ တရားလက်လွတ် လုပ်တတ်အောင် ဖြစ်နေအောင်လည်း စစ်အုပ်စုက ရည်ရွယ်ချက်ပါပါ ခြေလှမ်းရှိရှိလုပ်နေတာဖြစ်တယ်။ ၂ဝဝ၈ ဖွဲ့စည်းပုံကိုင်ပြီး အစိုးရအနေနဲ့ စစ်တပ်ကို မကျိုးနွံကျိုးနွံနေအောင် ပြန်မလှန်ရဲအောင်၊ လှုပ်မရအောင်၊ ကျဉ်းထဲကျပ်ထဲပိတ်မိနေအောင် ဦးချိုးနမ်နှိမ်ထားတာပါ။ ဒါတွေက လူတကာသိပြီးသားမို့ ဘာမှ ဝိတ္တာရချဲ့နေစရာမလိုတော့ပါ။

သိမ်မွေ့ပါတယ် မေတ္တာတရားအားကြီးပါတယ်ဆိုတဲ့ ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓသာသနာလည်း ကမ္ဘာပုံအလယ်မှာ အကြမ်းဖက်ဝါဒ အစွန်းရောက်ဝါဒအဖြစ် မြင်သွားအောင် ပို့ပစ်လိုက်ကြပြီ။ ဘုန်းကြီးရဟန်းတွေထဲမလည်း သူ့ဘုန်းကြီးတွေမွေးပြီး လိုတဲ့အခါတိုင်း တိုင်းပြည်ဆူအောင် မငြိမ်မသက်ဖြစ်အောင်လုပ်တာ၊ လူမျိုးရေး ဘာသာရေး အကြမ်းဖက်မှုတွေဖြစ်အောင် လူသတ်အားပေးတွေ၊ လူသတ်လှုံ့ဆော်ရေး သမားတွေ ဝါဒမှိုင်းတိုက်ရေးသမားတွေကို ချီးမြှောက်ပစားပေးလိုက် ဘွဲ့တွေတံဆိပ်တွေကပ်လိုက် လုပ်နေတာလည်း လူတိုင်းအသိပါပဲ။ ဗမာ့လူ့အဖွဲ့အစည်းကို စစ်တပ်ထောင်လက်နက်ကိုင်ပြီး အကြောက်တရားနဲ့ တဘက်ကဖိထားသလို ဘာသာရေးမှိုင်းတိုက်ပြီး အတွေးအခေါ်အရလည်း တဘက်က ဖျက်ဆီးနှိပ်ကွပ်ထားတာပဲ။

ဒီအခြေအနေဆိုးတွေ၊ ဒီလိုတရားမဲ့ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေတာတွေ၊ လူတွေရဲ့ စိတ်ဓာတ်ရေးရာ ဖျက်ဆီးခံနေရတာတွေ၊ နှလုံးသားခက်ထန် မာကြောနေတာတွေ အားလုံးရဲ့ အရင်းလက်သည်ဟာ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ပဲ၊ စစ်ဗျူရိုကရေစီယန္တရားပဲ၊ စစ်လက်ဝါးကြီးအုပ် အရင်းရှင်စနစ်ပဲဆိုတာ တိုင်းသိပြည်သိကမ္ဘာသိပါ။ ကျနော်တို့အနေနဲ့ သိရုံနဲ့မပြီးပါ။ ရောက်တဲ့နေရာ၊ ရတဲ့အခြေအနေ၊ ပေးလာတဲ့မျက်နှာစာ အသီးသီးကနေ စစ်အာရှင်စနစ် ဆန့်ကျင်တိုက်ဖျက်ရေးလုပ်ကြရမှာပါ။ ဒါကို လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးမျက်နှာစာမှတင်၊ ပါတီထောင် နိုင်ငံရေးလုပ်တဲ့မျက်နှာစာမှတင် လုပ်နိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ စာပေအနုပညာမျက်နှာစာ၊ လူမှုကူညီရေးမျက်နှာစာ၊ ပညာရေးမျက်နှာစာ၊ ဥပဒေတွင်းမျက်နှာစာတွေကလည်း လုပ်လို့ရပါတယ်။ လုပ်လည်း လုပ်နေကြတာ မြင်နေရပါတယ်။ လုပ်လည်း လုပ်နေကြရမှာဖြစ်ပါတယ်။

ကျနော်တို့ စိတ်ရှည်ရှည်၊ ဇွဲသန်သန်၊ အတွေးအခေါ်ခိုင်ခိုင်မာမာ၊ မူရှိရှိ ရပ်တည်ချက်ပြတ်ပြတ်သားသား၊ ရေရှည်အမြင်ပါပါနဲ့ လုပ်ကြဖို့ပါပဲ။

အစိုးရပြောင်းတယ်ဆိုတာ စနစ်တခုကိုပြောင်းရတာထက် အပုံကြီး လွယ်ပါတယ်။ ပြောင်းလည်း ပြောင်းနေကြတာပါပဲ။ ဗမာပြည်မှာ အစိုးရတွေ ခုချိန်ထိ အမျိုးမျိုးပြောင်းခဲ့ကြပေမယ့် စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကတော့ အမြစ်တွယ်နေဆဲပါ။

ကျနော်တို့မသေခင် လုပ်နိုင်သမျှလုပ်နေကြဖို့ လုပ်သွားကြဖို့ပဲလိုပါတယ်။
မျိုးမြင့်ချို(စက်တင်ဘာ ၂၆၊ ၂ဝ၁၈)

read more

သခင်သန်းထွန်း၏ နိုင်ငံ့ရေးရာကိစ္စနှစ်စပ်လျဉ်း၍ သံဃာတော်များသို့ လျှောက်ထားချက်

ဖက်ဆစ်တိုက်ဖျက်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ချုပ် အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးသခင်သန်းထွန်း၏ နိုင်ငံ့ရေးရာကိစ္စနှစ်စပ်လျဉ်း၍ သံဃာတော်များသို့ လျှောက်ထားချက်(ကောက်နှုတ်ချက်)

“ခြေတော်ဦးခိုက်လျှောက်ထားပါသည်၊ တပည့်တော်ကိုယ်တိုင် အလုပ်များနှင့်မအားမလပ်ဖြစ်နေပါသဖြင့် စာဖြင့်ရေးသား လျှောက်ထားပါသည်၊ ခွင့်လွှတ်နိုင်မည်ဟု ယုံကြည်ပါသည်ဘုရား”

ရန်ကုန်နေပြည်တော်တွင် ဂျပန်များထွက်သွားပြီးနောက် နိုင်ငံရေးလုပ်ငန်းများလုပ်ဆောင်ရာတွင် သံဃာတော်အရှင်သူမြတ်များပါဝင်သည်ကို မတွေ့ကြရသဖြင့် အထက်ဗမာပြည်ရှိသံဃာတော်များ၏စိတ်ထဲတွင် မရှင်းမလင်းဖြစ်နေသည်ဟုသိရှိရပါသည်။

အမှန်အားဖြင့်လျှောက်ထားရလျှင် ရန်ကုန်မြို့ကို မဟာမိတ်တပ်များသိမ်းပြီးသည့်နောက် တပည့်တော်တို့ရောက်သည့်အခါကစ၍ သံဃာတော်များအား နိုင်ငံရေးအခြေအနေ လျှောက်ထားခြင်း၊ ကုန်သည်အသင်း၊ ကျောင်းဆရာအသင်း စသော အဖွဲ့အသင်းများကို လှုံ့ဆော်ပေးခြင်းတို့ပြုလုပ်ခဲ့ပါသည်။ ဤကဲ့သို့ဆောင်ရွက်ကြသဖြင့်လည်း နိုင်ငံရေးအသက်ပြန်ဝင်လာသည်ဟု လျှောက်ထားရပါမည်။

ရန်ကုန်မြို့တော်တွင် ဂိုဏ်းပေါင်းစုံမဟာသံဃာ့အဖွဲ့ချုပ်၊ ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေးသံဃာအဖွဲ့ချုပ်ဟူ၍ ရှိပါသည်။ ဂိုဏ်းပေါင်းစုံမဟာသံဃာ့ အဖွဲ့ချုပ်မှာ လွန်ခဲ့သောခေတ်အခါကဖွဲ့စည်းထားသော သံဃာ့အဖွဲ့အစည်းဖြစ်ပါသည်။ တပည့်တော်သိရသလောက် စည်းမျဉ်းမှာ အလွန် ကျနပြီး စည်းစည်းလုံးလုံးရှိသည်ဟုသိရပါသည်။

ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေးသံဃာအဖွဲ့ချုပ်မှာ ဂျပန်လက်ထက်က တိတ်တိတ်ပုန်းဖွဲ့စည်းသောအဖွဲ့ချုပ်ဖြစ်ပါသည်။ ဂျပန်တော်လှန်ရေးကို လျှို့ဝှက်စွာ ကူညီဆောင်ရွက်ခဲ့သောအဖွဲ့ဖြစ်ပါသည်။

ဂျပန်ခေတ်က အလုပ်သဘောချင်းမတူသောအဖွဲ့၊ ၎င်းအပြင် ဗြောင်ဖွဲ့ထားသောအဖွဲ့၊ တိတ်တိတ်ပုန်းဖွဲ့သောအဖွဲ့ဟူ၍ သီးခြားခြားနားနေသော အဖွဲ့ဖြစ်ပါသည်။ နိုင်ငံရေးအတိအလင်းလုပ်လာနိုင်သောအခါ ဤနှစ်ဖွဲ့ကို တဖွဲ့တည်းဖြစ်အောင် တပည့်တော်တို့ကကြိုးစားခဲ့ပါသည်။ အောင်မြင်သင့်သလောက် မအောင်မြင်သေးပါ။

တပည့်တော်၏သဘောမှာ..
(က) သံဃာတော်အရှင်သူမြတ်များသည် တစည်းတလုံးတည်းရှိသင့်ပါသည်။
(ခ) သံဃာတော်များအဖွဲ့ချုပ်အနေဖြင့် တဖွဲ့ကိုပယ်၍ ကျန်တဖွဲ့ကိုအားပေးခြင်းမပြုသင့်။
(ဂ) သံဃာတော်များအဖွဲ့ချုပ်အနေဖြင့် သာသနာကိစ္စများ၊ သာသနာသန့်ရှင်းရေးကိစ္စများကို အထူးကြိုးစားသင့်ပါသည်။
(ဃ) တိုင်းပြည်လွတ်လပ်ရေး၊ ပြန်လည်ထူထောင်ရေး စသော အများနှင့်ဆိုင်သည့်ကိစ္စမျိုးတွင် တပည့်တပန်းများအား သင့်လျော်သောသြဝါဒများပေးသင့်သည်ဟု ယူဆပါသည်ဘုရား။

နိုင်ငံရေးလုပ်ငန်းမှာ ရှေးအခါက အရှင်ဘုရားများ သိတော်မူသည့်အတိုင်း မသန့်ရှင်းသောလုပ်ငန်းဖြစ်သည့်အတိုင်း တဂိုဏ်းအဖွဲ့ အနေဖြင့်ကား အားပေးရန်မသင့်ပါ။ သို့ရာတွင် ယခုအခါ နိုင်ငံရေးမှာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရှိပြီး အတော်ပင် သန့်ရှင်းနေပါသည်။ တတိုင်းတပြည်လုံးညီညွတ်လိုသောဆန္ဒ၊ ပြာကျနေသောတိုင်းပြည်ကို ပြန်လည်ထူထောင်လိုသောဆန္ဒဖြင့် လွှမ်းမိုးလျက်ရှိပါသည်။ ဤကဲ့သို့ သန့်ရှင်းသောလုပ်ငန်းမျိုးကိုကား ဆရာတော်များ အားပေးရန် အထူးသင့်ပါသည်ဘုရား။

ညီညွတ်ရေးကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ တပည့်တော် ဆက်လက်ရှင်းလင်းလိုပါသည်။ တပည့်တော်သဘောအရ ညီညွတ်ရေးထက် စည်းလုံးရေးဟူသောစကားက ပိုမိုမှန်ပါလိမ့်မည်။

အဖွဲ့အသင်းဆိုသည်တို့မှာ အလိုအလျောက်ပေါ်လာခြင်းမဟုတ်ပါ။ ကုန်သည်၊ လယ်လုပ်၊ ကျောင်းသား၊ ကျောင်းဆရာ စသည်ဖြင့် အသက်မွေးမှုကိုအကြောင်းပြု၍ လူအမျိုးအစားကွဲပြားနေသမျှ မိမိတို့ဆိုင်ရာအကျိုးစီးပွားကာကွယ်မည့် အဖွဲ့အစည်းများရှိပေမည်။ ဥပမာ.. ကုန်သည်အသင်း၊ ပွဲစားအသင်း၊ ကျောင်းသားအသင်း စသည်တို့ဖြစ်ပါသည်။ ၎င်းအသင်းများသည် အကျိုးစီးပွားတူသည့်အခါ တွဲလုပ်ကြပါသည်။ မိမိတို့ဆိုင်ရာအကျိုးသက်သက်ဆိုလျှင် မိမိတို့ဆိုင်ရာအဖွဲ့အတွင်း လုပ်ကြပါသည်။

နိုင်ငံရေးပါတီဆိုသည်မှာလည်း အမှန်အားဖြင့် ၎င်းအဖွဲ့အစည်းများ၏ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်ပါသည်။ တချို့ပါတီသည် ကုန်သည်အကျိုးကို အဓိကထား၍ဆောင်ရွက်မည်။ အချို့ပါတီက လယ်သမားတို့၏အကျိုးကို အဓိကထား၍ဆောင်ရွက်မည်။ သို့ရာတွင် တတိုင်းပြည်လုံးကိစ္စများတွင် ရည်ရွယ်ချက်တခုတည်း အတူတူလုပ်မည်။

နိုင်ငံရေးပါတီများမရှိရဟုဆိုလျှင် အောင်မြင်မည်မဟုတ်ပါ။ ဗြောင်မလုပ်ရလျှင် တိတ်တိတ်ပုန်းလုပ်ကြပါမည်။ ဂျပန်လက်ထက်က တိတ်တိတ်ပုန်းလုပ်ကြပါသည်။ အဖွဲ့ဆိုင်းဘုတ်မတင်စေကာမူ ကိုယ့်အစုကလေးနှင့်ကိုယ်ဖြစ်နေမည်ကို မရှောင်နိုင်ပါ။

ကိုယ့်အစုကလေးနှင့်ကိုယ်နေလိုကနေ၊ သို့ရာတွင် တိုင်းပြည်လုံးကိစ္စများတွင် တသဘောတည်း၊ တစည်းမျဉ်းတည်း လုပ်ကြရမည်ဟူသောသဘောနှင့် ဖက်ဆစ်တိုက်ဖျက်ရေး၊ ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ချုပ်ကို ဖွဲ့စည်းကြပါသည်။ ကိုယ့်အိမ်နဲ့ကိုယ်နေကြ၊ အရပ်ကိစ္စဝိုင်းလုပ်ကြဟူသောသဘောဖြစ်ပါသည်။ အဖွဲ့တွေဖျက်ဆိုလျှင် နာမည်လောက်ဖျက်ပြီး တိတ်တိတ်ပုန်းခြေထိုးသောအလုပ်များ ပိုလာမည်ကားမလွဲပါ။

ယခုဆိုလျှင် (က)စစ်အုပ်ချုပ်ရေးရပ်ဆိုင်းရေး (ခ)ယာယီအမျိုးသားအစိုးရ ရရှိရေး (ဂ)ရွေးကောက်ပွဲပြုလုပ်ရေး (ဃ)တိုင်းပြည်လွှတ်တော် ရရှိရေးတို့တွင် အဖွဲ့တိုင်း ပါတီတိုင်း အားကြိုးမာန်တက် ဆောင်ရွက်နေကြပါသည်။ စီးပွားရေးအားသန်သည့်ပါတီသည် စီးပွားရေဆောင်ရွက်၍ လယ်သမားအားသန်သည့်ပါတီသည် လယ်သမားအရေးဆောင်ရွက်ပါသည်။ လယ်ပိုင်ရှင်နှင့်လယ်သမား ပဋိပက္ခဖြစ်ခဲ့သော် စေ့စပ်ဆောင်ရွက်ကြရန်လည်း သဘောထားရှိကြပါသည်။ သို့ဖြစ်ပါ၍ အဖွဲ့များ၏စည်းလုံးရေးမှာ အောင်မြင်နိုင်ပါသည်။

သံဃာတော်များ နိုင်ငံရေးမလိုက်ရဟူ၍ တပည့်တော်ကြေညာချက်ထုတ်သည်ဟု အချို့ဆရာတော်များ နားပေါက်သည်ဟုသိရပါသည်။ တပည့်တော်ဤကဲ့သို့ကြေညာစာတန်းထုတ်ခဲ့ဖူးသည်ဟု အမှတ်မရပါ။ တပည့်တော်ပြောသည့်စကားအချို့ကို အကြားလွဲသူတို့က တမျိုးပြောချင်လည်း ပြောစရာရှိပါသည်။

(က)နိုင်ငံရေးလုပ်ငန်းတွင် မြန်မာ၊ ကရင်၊ ရှမ်းတို့ပါသည်။ သို့ဖြစ်၍ နိုင်ငံရေးလုပ်ငန်းမှာ လူတမျိုး (သို့မဟုတ်)ဘာသာတမျိုးတည်း၏ လုပ်ငန်းမဟုတ်။

(ခ)လူမျိုး၊ ဘာသာစုံပါဝင်သောလုပ်ငန်းတို့တွင် ဗုဒ္ဓဘာသာကိစ္စကိုချည်းပြောလျှင် အခြားလူမျိုး၊ အခြားဘာသာတို့ကို ထိခိုက်စရာရှိသည်။

(ဂ)သို့ဖြစ်၍ ဗုဒ္ဓဘာသာကိစ္စများဆောင်ရွက်စရာရှိလျှင် သန့်သန့်ဆောင်ရွက်ရန်သင့်ပေသည်။

(ဃ)သို့သော် တိုင်းပြည်ကိစ္စမှာ သံဃာတော်များလျစ်လျူရှုမထားနိုင်သဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာကိစ္စတခုတည်းသဘောမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဒါယကာ၊ ဒါယိမများအကျိုးရည်စူး၍ တတ်စွမ်းသမျှ သြဝါဒပေးသင့်သည်။

တပည့်တော်၏အယူအဆမှာ သည်အတိုင်းဖြစ်၍ သည်အတိုင်းပြောတတ်သည်ကို အဓိပ္ပာယ်ကောက်လွဲခြင်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။

တပည့်တော်၏ အတွေ့အကြုံအရ အောက်ဗမာပြည်နှင့် အထက်ဗမာပြည်မှာ မတူပါ။ အထက်ဗမာပြည်၌မူ သံဃာတော်များနှင့် ဒါယကာ ဒါယိမများအားကူညီရန် ပိုမိုတာဝန်ကြီးပါသည်။ ဒါယကာ ဒါယိမများကိုလျစ်လှူရှုရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ သို့ဖြစ်၍ အထက်ဗမာပြည်၌မူ အောက်ဗမာပြည်မှာထက် သံဃာတော်အရှင်မြတ်များသည် နိုင်ငံပြန်လည်ထူထောင်ရေးလုပ်ငန်းတွင် ပိုမိုပါဝင်ဆောင်ရွက်ကြရပါမည်။

တပည့်တော် နိုင်ငံရေးဟူသောစကားကို မသုံးလိုပါ။ နိုင်ငံအရေး၊ နိုင်ငံလွတ်လပ်ရေး၊ နိုင်ငံပြန်လည်ထူထောင်ရေးဟူသောစကားကိုသာ သုံးလိုပါသည်။ နိုင်ငံရေးဆိုလျှင် တဂိုဏ်းတပါတီကိုအားပေးလျှင် ယခင်လွှတ်တော်နိုင်ငံရေးများကို သတိရစရာဖြစ်ပါသည်။ ဤကဲ့သို့ ခြေရှုပ်သောနိုင်ငံရေးများတွင်ကား သံဃာတော်များပါဝင်ထိုက်သည်ဟု တပည့်တော်မယူဆပါ။ ရခိုင်ပြည်တွင် ဦးပညာသီဟကိုယ်တော်သည် ဂျပန်တော်လှန်ရေးတွင်ခေါင်းဆောင်ခဲ့သည့်လုပ်ငန်းမျိုးကိုကား တပည့်တော်သဘောကျပါသည်။

တပည့်တော်၏သဘောအတိုချုပ်မှာ ခြေရှုပ်သောနိုင်ငံရေးမပါဘဲ သန့်ရှင်းသောနိုင်ငံရေးတွင် ပါဝင်ရန်ဖြစ်ပါသည်။

သန့်ရှင်းသောနိုင်ငံရေးလုပ်လျှင် ပြာကျနေသောတိုင်းပြည်ကို ပြန်လည်ထူထောင်နိုင်မည်။ တိုင်းပြည်သာယာမည်။ သို့မှသာလျှင် “ရေမြင့်မှကြာမြင့်”ဆိုသောစကားကဲ့သို့ သာသနာတော်သည်လည်း သန့်ရှင်းစရာရှိပါသည်။

တပည့်တော် ဤမျှအကျိုးအကြောင်းလျှောက်ထားသည်မှာ ရှင်းလင်းပြီဟုယူဆပါကြောင်း အဆုံးသတ်လျှောက်ထားပါသည်ဘုရား။

သန်းထွန်း အထွေထွေအတွင်းရေးမှူး ဖက်ဆစ်တိုက်ဖျက်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေးအဖွဲ့ချုပ် ရန်ကုန်
(သခင်သန်းထွန်း၏ အထက်ပါ လျှောက်ထားချက်အား မန္တလေးမြိ့ု နေပြည်တော်အဖွဲ့ချုပ် နာယကဆရာတော် သံဃာတော်များထံ ပေးပို့ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ၁၉၄၅ ခုနှစ်အောက်တိုဘာလ၊ ၁၉ ရက် နေ့လည် ၃း ၄၅ နာရီတွင် မန္တလေးမြိ့ုဘုရားကြီးကျောင်းတိုက်၌ ၎င်းလျှောက်ထားလွှာကို ဖတ်ကြားခဲ့သည်) ဤစာစု အကိုးအကားကို Northern Star ဂျာနယ် အမှတ် ၂၈၃ မှ ယူပါသည်။ ကျနော်ယူတာက ဒီနေရာကပါ။ https://www.facebook.com/aungmyo.tun.52?fref=ufi

read more