(ကိုယ့်အတွက်ချည်းပဲလုပ်ရင်း)

(ကိုယ့်အတွက်ချည်းပဲလုပ်ရင်း)
NLD ခြေဥမပြင်ချင်လို့ ကျနော်တခါမှမပြောဖူးပါ။ ပြင်ချင်တာမှ တပိုင်းသေနေပါသည်ဆိုတဲ့အထိပြောပါသည်။ သို့သော် သူပြင်ချင်သည်က “ကိုယ့်အတွက်ကိုယ်ပြင်ချင်ခြင်း“ဖြစ်ပါသည်။ လူမျိုးစုတွေအရေး ပြည်ထောင်အရေးတွေကို မကောင်းတတ်လို့ ထည့်ပြောနေသည့်သဘောသာ မြင်ရပါသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ပြင်မယ်ဆိုတော့ တခြားအမတ်တွေ ၄၅ ဦးကော်မတီထဲ (စစ်အုပ်စုကိုမကြိုက်တာရော၊ မလိုက်လျှင်ချန်ခဲ့မည်စိုး၍ရော)ဒယဉ့်တိုက် လိုက်ကြပါသည်။ ကော်မတီထဲမဲခွဲသည့်အခါ တပါတီတမဲမဟုတ်ပဲ လူတကိုယ်တမဲဖြင့်ခွဲမည်မှန်း သူတို့သိပြီးသားဖြစ်ကြပါသည်။ ဝင်ပြောဆိုကြည့်ကြသည့်အခါ “ငါတို့အတွက်မပါ“မှန်း နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့သိသွားပြီး တွက်ခြေမကိုက်သဖြင့် တချို့ပြန်ဆုတ်တာဖြစ်ပါသည်။

နောက်တချက်က ပြင်ပုံပြင်နည်းဖြစ်ပါသည်။ NLD က ခြေဥကို လွှတ်တော်နည်း(ကျားသနားမှ နွားချမ်းသာနည်း)ဖြင့်ပြင်ချင်သည်။ ခြေဥကို စစ်အုပ်စုနှင့်ပေါင်း၍ပြင်ရန်ဖြစ်သည်။ သူတို့ပြောသလို “စစ်တပ်ပေးသမျှသာရမည်၊ ရသမျှသာယူမည်၊ ပေးထားချက်ထဲကနေ ဖေါက်မထွက်၊ ဥပဒေနဲ့အညီလုပ်မည်“စကားတွေကိုကြည့်ပါ သိသာပါသည်။ လူထုနှင့်အတူပြင်နည်း(လွှတ်တော်ပြင်ပအင်အားစုများ၊ လူမျိုးစုပါတီများ၊ လူမျိုးစုလက်နက်ကိုင်အပစ်ရပ်အဖွဲ့များ စသည်)ကို လက်မခံ။ လက်ခံလို့လည်းမရ။ သူ့ဘာသာ ချည်မန်းကွင်းစွပ်မိနေသည်။

ခု စစ်အုပ်စုက ဗြောင်ကျကျနှင့် ကလေးပြောသလို ထွက်ပြောတာ ခံလိုက်ရသည်။ ဒီခြေဥကြောင့် အစိုးရဖြစ်လာမမေ့နဲ့၊ ဒီခြေဥကြောင့် တလဆယ်သိန်းစားနေရတာ ကျေးဇူးမကန်းနဲ့“တွေကိုကြည့်ပါ တွေ့ရပါသည်။

ကျနော်တွေးမိပြောဖြစ်တာတွေက ကျနော့်လိုတွေးမိသူတွေနှင့် တထပ်တည်းကျပါသည်။ ကျနော်တို့လိုလူတွေကို Radical တွေလို့ ဆိုင်းဘုတ်တပ်သည်။ ကိစ္စမရှိ။ ကျနော်တို့က စစ်အုပ်စုလိုလားနှစ်သက်သည့် “ဘယ်ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံမှ တမဟုတ်ခြင်း ဖြစ်လာတာမဟုတ်၊ အင်္ဂလန်တောင် နှစ် ၇ ရာကျော်၊ အမေရိကန်တောင် နှစ် ၂ ရာကျော်“ဆိုသော အတွေးအခေါ်အား ဝါဒကူဖြန့်နေသူများမဟုတ်ကြ။ မဟုတ်သည့်အပြင် ထိုအမြင်ကို မသိနိုးနားရိုးရိုးသားသား ကိုင်စွဲထားသူတွေနှင့်ပင် နိုင်ငံရေးအရ အတွေးအခေါ်အရ ကင်းကင်းနေသည်။ သိသိနှင့် မှိုင်းကူတိုက်သူများသာဆို တွေးကြည့်ပါ။

ပြန်ကောက်ရလျှင် ခု လွှတ်တော်နည်းခြေဥပြင်ကိစ္စ မပြီးပြတ်သေးသဖြင့် ကိစ္စရှိသမျှ ယတိပြတ်မပြောအပ်ပါ။ နှုတ်မကျွံမိရုံမက အလှမ်းလွန်မတွေးမိအောင်ပင် ဆင်ခြင်နေရပါသည်။ သို့သော် ပြောစရာတော့ရှိပါသည်။ ပြောစရာမှာ NLD သည် နိုင်ငံရေးရော စည်းရုံးရေးပါ နာလန်ထူဖို့မလွယ်အောင် ကျလိုက်လာနေခြင်းဖြစ်ပါသည်။

နိုင်ငံရေးကျသည်ဆိုသည်မှာ မိမိအားထောက်ခံသူ တိုးပွားမလာခြင်းဖြစ်ပြီး စည်းရုံးရေးကျသည်ဆိုသည်မှာ မိမိအားစာနာသူ လျော့ပါးသွားဖြစ်ပါသည်။

ထိုကိစ္စသည် ပြင်မရသည်မဟုတ်ပါ။ အတွေးအခေါ်ရေးရပ်တည်ချက်၊ နိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်စသည်များ မှန်လျှင် ပြည်သူက “ငါတို့အတွက်လုပ်နေတာ“ ဟု ယုံကြည်ပါသည်။ ထိုယုံကြည်မှုကြောင့် စည်းရုံးရေးနိုင်ငံရေးပြန်တက်လာပါသည်။

ခုတော့ ပြည်သူ အသာထား ၄၅ ဦးကော်မတီထဲကပင် ထွက်သူထွက်နေကြသည်မဟုတ်လား။
မျိုးမြင့်ချို
စက္တင္ဘာ ၁၄၊ ၂ဝ၁၉