(စစ်ကို စစ်လိုပဲဖြစ်လို့ရတယ်)

(စစ်ကို စစ်လိုပဲဖြစ်လို့ရတယ်)
ရခိုင်တပြည်လုံး စစ်ဖြစ်နေတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ရခိုင်ပြည်မှာ စစ်ဖြစ်နေတယ်၊ စစ်ဖြစ်နေတဲ့နေရာမှာ လက်နက်မဲ့မဲ့ မမဲ့မဲ့ အစိုးရထောက်ခံတယ်သွားလုပ်ရင် ဟိုဘက်ကအရေးယူမှာပဲ။ အဲ့သလိုပဲ လက်နက်မဲ့မဲ့ မမဲ့မဲ့ တဘက်အင်အားစုကို ထောက်ခံရင်လည်း စစ်တပ်ကအရေးယူမှာပဲ။ ဒီလို အရေးယူနေကြတာတွေလည်း တပြည်လုံးမျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ပဲ။ ဒီနေရာမှာ ကလေး လူကြီး မိန်းမ ယောက်ျား ပါတီ ကောင်စီ စတာတွေနဲ့ မဆိုင်ဘူး။

ဒီတော့ ဘယ်ဘက်ကကြည့်ကြည့် လက်နက်မဲ့တယ်ဆိုတိုင်း လက်နက်မဲ့တိုင်း အပြစ်မမဲ့ဘူး။ ပြည်တွင်း နှစ် ၇ ဆယ်ကျော် ကာလတလျှောက်လုံး လက်နက်မဲ့ Under Cover ထောက်လှမ်းရေးတွေ၊ သတင်းပေးတွေ၊ လက်ထောက်ချတွေကြောင့် မိသားစုလိုက် သေကြကြေကြ ဘဝပျက်ကြရသူတွေ အများကြီးပဲ။ အညိုရောင်နယ်မြေတွေမှာ နှစ်ဘက်လုံက လူမွေးကြရတာ ချည်းပဲ။

မွေးကြတာချင်းအတူတူ စစ်တပ်က ပိုမွေးနိုင်တယ်။ ငွေကြေး ရိက္ခာအပြင် တခြားအခွင့်အရေးတွေလည်း ပိုပေးနိုင်တယ်။ အညိုရောင်နယ်မြေတွေက လူမျိုးစုအမျိုးသမီးတွေနဲ့ အိမ်ထောင်ကျပြီး အဲ့ဒေသတွေမှာအခြေချနေကြတဲ့ စစ်ထွက်တွေရဲ့ ရာခိုင်နှုန်းအများစုဟာ စိတ်ပါလက်ပါဖြစ်စေ မလွဲသာလို့ဖြစ်စေ စစ်တပ်သတင်းပေးလုပ်နေကြတာ ချည်းပဲ။ ဒါ ကိုယ်တွေ့မို့ ပြောတာ။ မမှန်ဘူးထင်ရင် အချက်အလက်နဲ့ ပြန်ငြင်းလို့ရပါတယ်။

အဲ့သလို မွေးထားတဲ့လူတွေ မိရင် ဟိုဘက်က ဘာလုပ်တယ်မလုပ်ဘူးကို အတိအကျမပြောနိုင်ပေမယ့် စစ်တပ်က ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာလည်း ကိုယ်တိုင် မြင်ခဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ စစ်ရင်း လက်လွန်လို့ဆိုပြီး သတ်ပစ်တယ်။ မသေရင်လည်း ပြည်မအထိပို့ပြီး ပုဒ်မ ၁၇/၁၊ ၁၇/၂ တွေနဲ့ထောင်ချတယ်။ ထောင်ထဲမှာ နှိပ်စက်ညှဉ်းပမ်းတယ်။ ထောင်ဝင်စာမရှိဘူး။ မိသားစု လာမတွေ့နိုင်ဘူး။ ထောင်အစားအသောက် အလွန်ဆင်းရဲတယ်။ ဆေးဝါးကုသမှု မဖြစ်စလောက်သာရှိတယ်။ ကုမပေးပဲ တမင်ပစ်ထားပြီး သေခါနီးမှ ထောင်ဆေးရုံတင်တာ အပြင်ဆေးရုံထုတ်တာတွေရှိတယ်။

ပြည်မက နံမည်ကြီး နိုင်ငံရေးသမားတွေကိုတောင် အဲ့သလိုလုပ်တာ။ ဟိုး တောထဲက ဖမ်းလာတဲ့ အားလုံးနဲ့ အဆက်အသွယ်ပြတ်နေတဲ့ လူမသိသူမသိ နံမည်မရှိဘာမရှိ အညတြ တော်လှန်ရေးသမားတွေ၊ သူတို့ကို ကူညီထောက်ခံသူတွေဆို တွေးသာ ကြည့်ပေတော့။ ထောင်ထဲမှာ သေကုန်တဲ့ မတရားသင်းဝင်တွေ မတရားသင်းဆက်သွယ်မှုတွေ အများကြီးပဲ။

ဟိုဘက်က လူတွေမှာ ထောင်မရှိဘူး။ အကြာကြီးဖမ်းထားပြီး တရိရိညှဉ်းပြီးသေအောင် လုပ်လို့မရဘူး။ ဒီတော့ သတ်ရင်သတ် မသတ်ရင် နောင်ကျဉ်အောင်လုပ်ပြီး ပြန်လွှတ်ရင်လွှတ် ဒါပဲလုပ်ဖို့ရှိလိမ့်မယ်။

သုံ့ပန်းပေါ်လစီကတော့ ဖြစ်နေတဲ့ဘက်တိုင်းမှာရှိမှာပဲ။ ဘယ့်လောက်ကျင့်သုံးမသုံး ဘယ်လိုကျင့်သုံး မသုံးပဲ စကားပြောတာ။

ခုရခိုင်စစ်မှာဖြစ်နေတာက တခြားစစ်တွေမှာဖြစ်နေတာနဲ့ ဘာမှမခြားနားဘူး။ သူ့ဘက်ကိုယ့်ဘက်၊ သူ့လူကိုယ့်လူ၊ သူ့အလုပ်အကျွေးပြုသူ၊ ကိုယ့်အလုပ်အကျွေးပြုသူတွေရှိတာပဲ။ ရှိတော့ မိတာပဲ။ မိတော့ အရေးယူတာမျိုးပဲ။ အရပ်သားမို့လို့ စစ်ထွက်မို့လို့အမတ်မို့လို့ ပါတီမို့လို့ ကောင်စီမို့လို့တွေနဲ့ တွေးပြီးလုပ်နေကြတာ ဖြစ်နေကြတာမဟုတ်ဘူး။ စစ်ဖြစ်နေလို့ စစ်ကာလကိစ္စဖြေရှင်းနေကြတာပဲ။

စစ်ကို ဥပဒေနဲ့အညီတိုက်လို့ရကြေးသာဆို စစ်ဟာတိုက်နေစရာကို မလိုဘူး။ လွတ်လပ်ပြီး တရားမျှတတဲ့ဥပဒေသာ တကယ် တည်တည်တန့်တန့်ရှိနေရင် စစ်ဆိုတာရှိနေစရာမှမလိုတာ။ စစ်ဥပဒေတွေဆိုတာ စစ်ဖြစ်ပြီးမှ ထွက်လာတာ ချည်းပဲ။

စစ်က ရခိုင်မှာမှမဟုတ်ဘူး ကမ္ဘာပေါ်က ဘယ်နေရာမှ မပြီးသေးဘူး။ ပထမကမ္ဘာစစ်ကြီးကို စစ်တွေကို အပြီးသတ်မယ့်စစ်ကြီးဆိုပြီး တိုက်ခဲ့ကြတယ်။ ဘယ်နှနှစ်မှ မကြာလိုက်ဘူး သူ့ထက်ပိုကြီးတဲ့ နောက်စစ်ကြီးတပွဲ ထပ်ဖြစ်တာပဲမဟုတ်လား။ စစ်ဆိုတာ စစ်လိုပဲဖြစ်လို့ရပါတယ်။ စစ်လိုပဲ ဖြစ်ကြပါတယ်။

ဗမာပြည်မှာ စစ်ရှိနေတယ်။ နှစ် ခွန်နှစ်ဆယ်ကျော်ပြီ။ စစ်ကိုဖန်တီးနိုင် ဒါမှမဟုတ် ရပ်စဲနိုင်တာဟာ အားအကြီးဆုံးဖြစ်သူရဲ့ လက်ထဲမှာသာရှိတယ်။ ဗမာပြည်မှာ စစ်အုပ်စုဟာ အားအကြီးဆုံးဖြစ်တယ်။ သူ့ဘက်ကသာ တကယ့်သဘောရိုးနဲ့စစ်ရပ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းကြည့် ဘယ်သူမှ ချန်မနေခဲ့ဘူး။ ခု စစ်မရပ်ချင်တာက ပြည်တွင်းစစ်နဲ့ကြီးပွားနေတဲ့ စစ်အုပ်စုဖြစ်တယ်။ အပစ်မရပ်ချင်တာက စစ်အုပ်စုဖြစ်တယ်။ လူတယောက် သတ်လိုက်တိုင်း၊ ကျည်တတောင့်ပစ်လိုက်တိုင်း၊ အမြောက်တချက် ထုလိုက်တိုင်း၊ ဗုံးတလုံး ကြဲလိုက်တိုင်း၊ တိုက်လေယဉ်တစီးဝယ်လိုက်တိုင်း သူတို့ ဘဏ်စာရင်းထဲ ဒေါ်လာငွေတွေ ဟောကနဲဟောကနဲဝင်နေတာက စစ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေပဲ။

ကျနော်တို့ဟာ ဗမာပြည် ပြည်တွင်းစစ်ကို တည့်တည့်ကြည့်ပြီး လက်သည်အစစ်ကို ရှင်းရှင်းမြင်ဖို့ပါပဲ။ ခုလို တယောက်ယောက်ကို တဘက်ဘက်ကဖမ်းပြီး တခုခုလုပ်လိုက်တိုင်းသာ လိုက်ဆန့်ကျင်နေရရင် ဆန်စင်ရာကျည်ပွေ့လိုက်လို့ဆုံးမှာ မဟုတ်ဘူး။ နောက်ပြီး တကယ့်လက်သည် တရားခံဖြစ်တဲ့စစ်အုပ်စုနဲ့ တဘက်အင်အားစုတွေကြား ကိုယ်ကပါဝင်ပြီး ကြေးတန်းတိုက်ပေးရင်း ပြည်တွင်းစစ်လက်သည်အစစ်ကို ကူဖျောက်ဖျက်ပေးရာသာ ရောက်လိမ့်မယ်။ အဲ့သလိုလုပ်တာသာ အဖတ်တင်လိမ့်မယ်။ ကိစ္စက နင်တန်နင်တန် ပန်းကန်ကွဲ ကိစ္စတောင်မဟုတ်ဘူး။

စိတ်လိုက်မန်ပါပြောသလိုဖြစ်လို့ စကားတွေတင်းနေ ထောင့်နေ လေသံတွေမာနေတာကို သည်းခံကြပါလို့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်ခင်ဗျာ။
မျိုးမြင့်ချို