ျပည္ေထာင္စုေန႔နဲ႔စပ္လို႔ ၂ဝ၁၃ ဇန္နဝါရီတုန္းက ေခတ္ေမာင္းစာေစာင္အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

ျပည္ေထာင္စုေန႔နဲ႔စပ္လို႔ ၂ဝ၁၃ ဇန္နဝါရီတုန္းက ေခတ္ေမာင္းစာေစာင္ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

ေခတ္ေမာင္း အတြဲ၂၊ အမွတ္၁၊ ဇန္နဝါရီ ၂ဝ၁၃ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္
ျပည္ေထာင္စုေန႔လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ ပင္လံုစာခ်ဴပ္ ခ်ဴပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ေန႔ ၂ဝ၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ရက္ေန႔မွာ ၆၆နွစ္ျပည့္ၿပီ။ ၆၆နွစ္ျပည့္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ဟာ နိုင္ငံေတာ္က သူ့ရဲ့ ခ်ဳပ္အျခာကို တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ေထာက္ခံပါတယ္ဆိုၿပီး အသားယူေဖာ္ျပၿပီး က်င္းပမွာကလဲြၿပီး က်န္တဲ့အဓိပၸာယ္ မရိွနိုင္။ ျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္၊ ျပည္နယ္ေတြ တိုင္းရင္းသားေတြစုစုစည္းစည္းရိွၾကတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ျပည္ေထာင္စုေန႔ရဲ့အနွစ္သာရ မဟုတ္ေတာ့တာ ၁၉၆၂ကတည္းက စတြက္မယ္ဆိုရင္ ၅၁နွစ္ရိွၿပီ။

ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာ တိုင္းရင္းသားေတြစုစုစည္းစည္းရိွပါတယ္လို႔ေျပာမယ့္အစား တိုင္းရင္းသားေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ ဒုတိယတန္းစားအနိွမ္ခံေတြအျဖစ္ ေနရတယ္။ သူတို႔နယ္ေျမေတြကို စစ္တပ္ကဘယ္လို႔ အဓမၼစိုးမိုးဖို႔ႀကိဳးစားၾကတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို အက်ယ္တဝင့္ ေၿပာဆိုေရးသားျပီး အနိွမ္ခံေတြအတြက္ သူတို႔အခြင့္အေရးေတြရဖို႔ၾကိဳးစားေပးသင့္တယ္။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ကို ျပည္ေထာင္စုထဲမွာ သူတို႔ဆက္ေနေစခ်င္ေသးရင္ သူတို႔အသံကိုနားေထာင္ျပီး သူတို႔လိုခ်င္တာရဖို႔ဝိုင္းၾကိဳးစားေပးသင့္တယ္။ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကို အုပ္ခ်ဴပ္သူေတြ အာဏာအတြက္လက္တလံုးျခားျပစားတဲ့ပဲြၾကီးအျဖစ္ က်င္းပတာကေန ရပ္ဖို႔ေကာင္းျပီ။

၆၆နွစ္ျပည့္တဲ့ျပည္ေထာင္စုေန႔ဟာ တျခားနွစ္ေတြနဲ႔ မတူ၊ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုအနွစ္သာရကေန ျမန္မာနိုင္ငံ ထင္ထင္ရွားရွားေသြဖည္လာတဲ့ နွစ္ျဖစ္တယ္။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ မဖဲြ႔ဘူးလို႔ျငင္းခဲ့တဲ့ ေကအိုင္အိုကို ၂ဝ၁ဝကေန ဖိနိွပ္ျခိမ္းေျခာက္လာတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔၊  ျမန္မာစစ္တပ္ကို ၾသဇာရိွေနနိုင္တဲ့ ျမန္မာလႊတ္ေတာ္က ေကအိုင္အိုကို လြတ္လပ္ျပီးကာလေနာက္ပိုင္းမွာ အျပင္းထန္ဆံုး စစ္ဆင္မႈေတြထဲကတခုနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္ေနတဲ့အခိ်န္ျဖစ္တယ္။

ကခ်င္ေတြဟာ ျမန္မာေတြနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုထဲမွာေနမယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းကို ကတိေပးခဲ့ၾကတယ္။ ပင္လံုစာခ်ဴပ္မွာ လက္မွတ္ ထိုးခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔အပါအဝင္ တျခားတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ေထာက္ခံမႈနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ လိုခ်င္တဲ့နယ္ေျမေတြအားလံုးပါဝင္တဲ့ လြတ္လပ္တဲ့နိုင္ငံအဆင့္ကိုရခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြကို ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေတြ အထူးသျဖင့္ ၁၉၆၂ေနာက္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့တယ္။

ေလာေလာဆယ္ ၂ဝဝ၈ ဖဲြ႔စည္းပံုနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြကို အစိုးရက အက်ပ္ကိုင္အနိုင္က်င့္တယ္။ ၂ဝဝ၈ဖဲြ႔စည္းပံုထဲက နိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြဟာလည္း သူတို႔ရဲ့နိုင္ငံေရးမူနဲ႔လုပ္ရပ္မွန္တယ္ဆိုတာသက္ေသထူေထာင္ဖို႔ ၂ဝဝ၈ဖဲြ႔စည္းပံုျပင္ပက ကိုယ္ပိုင္အခ်ဴပ္အျခာအာဏာ ဆက္လက္ထိန္းထားလိုတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြကို စစ္လိုလားတဲ့လူေတြအျဖစ္ပံုေဖာ္တယ္။ သယံဇာတေတြကိုမက္လို႔ စစ္ပဲြမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနၾကသူ၊ ေသြးဆာေနတဲ့လူေတြအျဖစ္ ပံုေဖာ္တယ္။

ဖိနိွပ္သူနဲ႔ အဖိနိွပ္ခံေတြရဲ့ျပႆနာေတြထဲမွာ စကားလံုးျပႆနာပါတယ္။ ဘာသာစကားျပႆနာပါတယ္။ ဖိနိွပ္သူေတြက ဖိနိွပ္ခံရသူေတြအတြက္ နာမည္အၿမဲတမ္းထြင္တယ္။ သူတို႔ေပးတဲ့နာမည္ တြင္ေနဖို႔ ဖိနိွပ္သူေတြဘက္က မီဒီယာအပါအဝင္ တျခားအက်ိဳးေဆာင္ေတြကလည္း ဝိုင္းလုပ္ေပးၾကတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ ေကအိုင္အိုကိစၥမွာ ကခ်င္ေတြကို ေသြးဆာသူ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစားပဲြကို ေက်ာခိုင္းသူ၊ ျပည္သူ႔လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေတြကို ဖ်က္ဆီးသူ၊ အဖ်က္သမားလို႔ ဝိုင္း သရုပ္ေဖာ္ေနၾကတာ ဖိနိွပ္သူေတြရဲ့လုပ္ရပ္ကို တရားထူေထာင္ဖို႔သာမက၊ ဖိနိွပ္ခံေနရသူေတြဟာ သူတို႔ရဲ့နိုင္ငံေရးနဲ႔တဉီးခ်င္း အိုင္ဒန္တတီ၊ ကိုယ္ဘာလဲဆိုတာလဲဆိုတာကို တည္ေဆာက္ခြင့္မရေအာင္ စကားလံုးကအစ ဝိုင္း ခ်ဴပ္ကိုင္ကန္႔သတ္လိုက္တာျဖစ္တယ္။

နိုင္ငံေတာ္ကို တိုင္းရင္းသားေတြကေထာက္ခံတယ္ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္နဲ႔ေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကိုခုတံုးမလုပ္ဖို႔ ေခတ္ေမာင္းက ေျပာခ်င္တယ္။ ၆၆ နွစ္ျပည့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ကိုလည္း ကခ်င္တိုင္းရင္းသားေတြအပါအဝင္ ေသြးဆာသူျမန္မာစစ္တပ္ထဲက လက္ေအာက္တပ္သားေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ့မိသားစုေတြအတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကကြယ္ဖြယ္ေန႔အျဖစ္သာ အသိအမွတ္ျပုေအာက္ေမ့သင့္တယ္။

ယူတာက https://www.facebook.com/linayehtin/posts/10201102402792950