Stereotype လူမိ်ဳးေရးျပႆနာႏွင့္ ကေလးကြက္ (ေကာင္းကင္ကို)

Stereotype လူမိ်ဳးေရးျပႆနာႏွင့္ ကေလးကြက္ (ေကာင္းကင္ကို)(ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) မွ

(၁)
“ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္က ဘာအသားမွ မထည့္နဲ႔။ သက္သတ္လြတ္ေနာ္”
“ၾကာဇံေၾကာ္ကလည္း သက္သတ္လြတ္ေနာ္”

သက္သတ္လြတ္ဆိုတဲ့စကားလံုးနဲ႔ တဖြဖြမွာတယ္။ သက္သတ္လြတ္ေတြမွာေနရင္းကေန ေနာက္တမ်ိဳး ထပ္မွာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အကုန္လံုးပြဲက်သြားေတာ့တယ္။ ထပ္မွာလိုက္တဲ့ အရာက….. ဘီယာ။ တကယ္ဆုိရင္ေတာ့ ရယ္စရာ ဘာမွမပါပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သက္သက္လြတ္စားတာဟာ ဘာသာေရး ကုိင္းရွိဳင္းလုိ႔၊ ဘာသာေရးအဲ့ေလာက္ကုိင္းရွိဳင္းရင္ အရက္ဘီယာ မေသာက္ေလာက္ဘူးဆိုတဲ့ လူေတြရဲ႔ stereotype ဆန္တဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ရယ္စရာလုိလို ျဖစ္သြားတယ္။

 သက္သတ္လြတ္သမားဟာ သက္သက္လြတ္စားရျခင္းက ဘာသာေရးေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ ဒီလိုအေတြးေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲေလ။ “လူေတြဟာအသိဥာဏ္အႀကီးဆံုးျဖစ္လို႔
 ကုိယ့္ေလာက္အသိဥာဏ္မရွိတဲ့သတၱဝါေတြကုိ ညွာသင့္တယ္”



(၂)
 ဒါေပမဲ့ Stereotype အေတြးေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဟာသမေျမာက္ဘဲ လူ႔ေလာကကုိ ျပႆနာျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး၊ နုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ေပါ့။ Stereotype အေတြးနဲ႔သာ က်ဥ္းက်ဥ္းေျမာင္းေျမာင္းေတြးရေၾကးဆိုရင္ ဥပမာ…ကုလားေတြအားလံုး စိတ္ထားယုတ္ညံ့တယ္လို႔ ေတြးတယ္ဆိုပါစုိ႔၊ ဒါဆိုရင္ ဂႏၵီဟာ ကုလား၊ ဒီေတာ့ ဂႏၵီဟာ စိတ္ထားယုတ္ညံ့သူျဖစ္သြားမယ္။ တရုတ္ေတြအားလံုး မုိက္ရုိင္းတယ္လို႔ေတြးမယ္ဆုိရင္…ကြန္ျဖဴးရွပ္တို႔ ေလာက္ဇူတုိ႔ပါ မိုက္ရုိင္းသူေတြျဖစ္သြားမယ္။ ဘဂၤါလီအားလံုး ေအာက္တန္းစားေတြ မုဒိမ္းေကာင္ေတြဆိုရင္ ကမၻာေက်ာ္ကဗ်ာဆရာႀကီး ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးပါ ေအာက္တန္းစားမုဒိမ္းေကာင္ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ မြတ္စလင္အားလံုး ေခြးက်င့္ေခြးႀကံေကာင္ေတြဆိုရင္ ဦးရာဇတ္တို႔၊ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္ကတို႔ပါ ေခြးက်င့္ေခြးႀကံေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားမယ္။ ဒီလိုပဲ ဗမာေတြအားလံုးသာ အသံုးမက်သူဆုိရင္ ဦးသန္႔လိုလူေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိလူေတြပါ အသံုးမက်သူေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။
 တဘက္မွာ ဘာသာတိုင္းလူမ်ိဳးတုိင္းမွာ လူေတာ္လူေကာင္းေတြရွိသလို ေထာက္ျပစရာ လူဆိုးေတြ၊ မုဒိမ္းေကာင္ေတြလည္း ရွိေနမွာပဲ။



(၃)
 ဘာသာရွိသူေတြ နည္းတူပါပဲ။ ဘာသာမဲ့ေတြထဲမွာလည္း လူေကာင္းေတြေရာ လူဆိုးေတြပါရွိပါတယ္။

တခ်ိဳ႕သူေတြက ဘာသာမဲ့ဆိုရင္ တရားလံုးဝမရွိတဲ့သူ၊ လူစိတ္ကင္းမဲ့သူလိုမ်ိဳး stereotype အေတြးေတြနဲ႔ေတြးတတ္၊ Facebook လို ေနရာမ်ိဳးေတြမွာ ေရးတတ္ၾကတာလည္း ရွိေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘာသာမဲ့ Mark Zuckerberg တည္ေထာင္ထားတဲ့ Facebook ကုိ သံုးၿပီး ဘာသာမဲ့ေတြကို ပိုးစုိးပက္စက္ ေျပာေနျခင္းပါပဲ။

 က်ေနာ္လည္း ဘာသာေရးေတြကုိ မယံုၾကည္သူတေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ခရစ္ယာန္တေယာက္ကျဖစ္ေစ၊ မြတ္စလင္တေယာက္ကျဖစ္ေစ က်ေနာ့္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးရင္ေတာ့ ႀကိဳက္တယ္။ ကုိယ့္ကုိ ေမတၱာပုိ႔တယ္လုိ႔ပဲ ခံစားရပါတယ္။



(၄)
 ေနာက္ထပ္ ခြဲျခားဆက္ဆံခံရေလ့ရွိတာက ကျပားေတြပါပဲ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႔ အေခၚအေဝၚအရဆိုရင္ေတာ့ မ်ိဳးမစစ္ေတြေပါ့။ ႏွစ္ဘက္လံုးကုိ ဘက္မွ်ေတြးႏုိင္သူ၊ (မ်ားေသာအားျဖင့္) ႏွစ္ဘက္လံုးကုိနားလည္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ ယဥ္ေက်းမွႈအရ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ပုိၾကြယ္ဝႏုိင္ေျခရွိသူေတြအျဖစ္ျမင္မေပးၾကပဲ မ်ိဳးမစစ္ဆိုၿပီးဆဲေရးတုိင္းထြာၾကတာက မ်ားပါတယ္။ ဗမာ-တရုတ္ ကျပားကုိျဖစ္ေစ၊ ဗမာ-ကုလား ကျပားကုိျဖစ္ေစ ဗမာအျဖစ္ေႏြးေထြးစြာလက္မခံဘဲ မ်ိဳးမစစ္ဆုိၿပီး ခြဲျခားဆက္ဆံလိုက္တာဟာလည္း သိမ္းသြင္းရမယ့္အစား တျခားတဘက္ကုိတြန္းပို႔လိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။

 လူမ်ိဳးျခားနဲ႔ယူၿပီဆို မ်ားေသာအားျဖင့္ ေမးခြန္းေတြထုတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီ့လို ေမးခြန္းကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တိုင္အေမးခံခဲ့ရတယ္လို႔ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚစုက “လူမွာ လူေကာင္းရယ္ လူဆုိးရယ္ပဲ ရွိတယ္။ ကုိယ္ယူတဲ့သူက ကုိယ္နဲ႔စိတ္တူသေဘာတူ လူေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ေနရင္ ၿပီးၿပီ” ဆိုတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကုိေတာ့ မေျဖခဲ့ပါဘူး။ လူမ်ိဳးမခြဲျခားတဲ့အေျဖမ်ိဳး အစား အဂၤလိပ္ေတြၾကားမွာေနရင္ အဂၤလိပ္ေတြနဲ႔ရဖို႔မ်ားတယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးပဲ ေျဖသြားေတာ့…ေမးခြန္းထုတ္သူက အျပစ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့အျမင္နဲ႔ေမးခြန္းထုတ္လာရာမွာ ႏုိင္ငံျခားသားနဲ႔ယူျခင္းဟာအျပစ္မရွိဘူးလို႔ေျဖမယ့္အစား အဲလိုလုပ္ရတာဟာ အေျခအေနေတြက တြန္းပုိ႔လို႔ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳးပဲ ေျဖသြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာလူထုေထာက္ခံမွႈနည္းသြားမွာစုိးရိမ္လို႔ လို႔ နားလည္လိုက္မိပါတယ္။

 Racists ေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားနဲ႔ယူျခင္းကုိ အေၾကာင္းမ်ားစြာျပၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ေလ့ရွိပါတယ္။ အေတြးအေခၚက်ယ္ျပန္႔သူတေယာက္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ကန္႔ကြက္စရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိပါ။ [လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားတတ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ေတာ့] လူမ်ိဳးျခားကုိမယူသင့္တဲ့အေၾကာင္းရင္းကို မရမကရွာေဖြၾကည့္မယ္ဆုိရင္ တခုတည္းပဲရွိပါတယ္။ ေမြးလာမယ့္ကေလး ခြဲျခားဆက္ဆံခံရမွာ၊ အပယ္ခံရမွာေၾကာင့္ ကေလးကုိဒဏ္မခံေစခ်င္လုိ႔ပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ ႏုိင္ငံမွာ လူတေယာက္ေယာက္က ဆိုးဝါးတဲ့အျပဳအမူကုိ လုပ္ၿပီဆိုရင္ “မင္း…ဗမာမွ ဟုတ္ရဲ႔လား” ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး၊ “မင္း…အမ်ိဳးမွ စစ္ရဲ႔လား” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းမ်ိဳးဟာ တျခားလူမ်ိဳးမွန္သမွ်ကို၊ ကျပားမွန္သမွ်ကုိ ယုတ္မာသူ၊ ဆုိးသြမ္းသူ၊ ဗမာအားလံုးသည္သာလွ်င္ယဥ္ေက်းသူဆိုတဲ့အေတြးေတြမွာ အေျခခံေနပါတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ေတာ့ ဗီြဒီယိုတခုထဲမွာ ဗမာအမ်ိဳးသားေတြက ဗမာအမ်ိဳးသမီးေတြကုိ ဗမာလိုေတြေျပာၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ရုိက္ႏွက္ေနၾကတဲ့ဟာမ်ိဳးကုိျမင္ရတာေတာင္ ဗမာေတြဟုတ္ရင္ဒီလုိမလုပ္ဘူးလို႔ မွတ္ခ်က္ေပးထားတာမ်ိဳး ဖတ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ လူအမ်ားစုရဲ႔အယူအဆကိုေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ခြဲျခားခ်င္တဲ့သူေတြပိုမ်ားေနတာေၾကာင့္ အနာဂတ္မွာလည္း အဲဒီ့သေဘာမ်ိဳးေတြပဲ ဆက္လက္ႀကီးစိုးေနဖုိ႔မ်ားတာမို႔ လူမ်ိဳးျခားကုိမယူသင့္တဲ့အေၾကာင္းရင္းတခုကုိ မေပးမေနရ ေပးရမယ္လို႔ဆိုလာခဲ့ရင္ ေမြးလာမယ့္ကေလးကို ေလွာင္ေျပာင္မယ့္ဒဏ္ မခံစားရေစခ်င္လို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပႆနာရဲ႔တကယ့္အေျဖအစစ္ကေတာ့ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွႈကင္းရွင္းတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္တခုျဖစ္လာမွသာ ျပႆနာေတြအားလံုးေျပလည္သြားမွာပါ။



(၅)
 လူမ်ိဳးေရးျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေျပာရရင္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေတြရဲ႔နယ္စပ္ေတြမွာ အခ်ိန္မေရြး ထထေပါက္ကြဲတတ္တဲ့ မီးေတာင္တလံုးစီရွိတတ္တယ္။ အဲဒီ့ မီးေတာင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္လိုသူေတြအတြက္ စားက်က္တခု၊ မီဒီယာေတြအတြက္ ကုန္ၾကမ္းနဲ႔ NGO ေတြအတြက္ အလုပ္ရံုေတြျဖစ္တတ္တယ္။

 နယ္စပ္ေဒသကၿမိဳ့ေတြ ရြာေတြမွာ လူမ်ိဳးေတြေရာယွက္ေနေလ့ ရွိၾကတယ္။ တဘက္ဘက္မွာ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡေတြ ေသြးထြက္သံယုိေတြျဖစ္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ တျခားတဘက္ကုိ ထြက္ေျပးေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာ တဘက္ႏုိင္ငံက လက္ခံေပးတဲ့အခါေတြရွိသလို လက္မခံဘဲျပန္ေမာင္းထုတ္တဲ့အခါေတြလည္း ရွိတတ္တယ္။

 ထားပါေတာ့။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီလူေတြဟာ နယ္နိမိတ္စည္းမ်ဥ္းရဲ့တဘက္ဘက္က ေျမႀကီးေပၚမွာေမြးဖြားခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူတုိ႔ေမြးတဲ့ေနရာက ေကာင္းကင္ဘံုေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွမျဖစ္ႏုိင္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ေျမႀကီးေပၚကတေနရာမွာေမြးပါလ်က္ ဘယ္ႏုိင္ငံကေျမႀကီးကမွ သူတို႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး၊ သူတို႔ကို လက္မခံဘူးျဖစ္ေနတယ္။ မဆိုင္တဲ့ေျမႀကီးေပၚမွာေနထုိင္ရျခင္းကုိ “က်ဴးေက်ာ္သူ” လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတုိ႔ဘဝက “ေမြးရာပါ က်ဴးေက်ာ္သူ”၊ သူတို႔ေမြးလာျခင္း၊ လူျဖစ္လာျခင္းကုိက က်ဴးေက်ာ္ျခင္း၊ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းလို ျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာေမြးဖြားလာသူတေယာက္ဟာ ကမၻာေပၚကဘယ္နုိင္ငံရဲ့ေျမႀကီးေပၚမွာမွ တရားဝင္လူျဖစ္ခြင့္မရျခင္းဟာ ကမၻာ့စနစ္ႀကီးဟာ ဘယ္ေလာက္ခၽြတ္ယြင္းေနသလဲဆိုတာကို ျပေနတယ္။ ကမၻာ့စနစ္ႀကီး ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္ခၽြတ္ယြင္းေနသလဲဆိုရင္ ကမၻာေပၚမွာ ႏုိင္ငံမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ဒုကၡသည္ ဦးေရဟာ ၁၂ သန္းေလာက္ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။

 တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အႀကံေပးၾကတယ္။ အဲလိုလူေတြကုိ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံေတြက အကုန္ခြဲၿပီးယူလိုက္ဖို႔။ အဲဒါဟာ ျဖစ္နုိင္ေခ်မရွိေပမဲ့ အဲလိုတကယ္တမ္းလုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ဒုကၡသည္အတုေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ ဒုကၡသည္အတုေတြ မွိႈလိုေပါက္လာၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒုကၡသည္အစစ္ေတြက ပုိေနၿမဲ က်ားေနၿမဲနဲ႔ ႏုိင္ငံဆက္မဲ့ေနၿပီးေတာ့ ပုိက္ဆံတတ္ႏုိင္တဲ့ဒုကၡသည္အတုေတြပဲ ႏုိင္ငံႀကီးေတြကို ေရာက္သြားဖုိ႔ရွိတယ္။ အဲဒီ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းစားသြားတဲ့ဒုကၡသည္အတုေတြက ဒုကၡသည္အစစ္ေတြကို ဝိုင္းႏွိမ္ၾကေတာ့မယ္။

 ကမၻာအရပ္ရပ္က သနားစရာေကာင္းတဲ့ ၁၂ သန္းေသာဒုကၡသည္ေတြဟာ အခြင့္အေရးမ်ိဳးစံု ဆံုးရွံဳးေနပါတယ္။ အဲဒီ့ထဲမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒုကၡသည္ကေလးငယ္အမ်ားစုဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ပညာေရး မရရွိျခင္းပါပဲ။ သူတုိ႔ေတြ ပညာသင္ၾကားခြင့္မရလို႔ ပညာမတတ္သူေတြ မ်ားျပားလာတဲ့အခါ၊ အေတြးအေခၚေတြ အစြန္းေရာက္လာၾကၿပီး အဲဒီ့ ေဒသအတြက္လည္း အႏၱရာယ္ေတြပုိမိုမ်ားျပား လာႏုိင္ပါတယ္။



(၆) 
မၾကာခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံအေနာက္ဘက္ျခမ္းမွာလည္း လူမ်ိဳးေရးမီးေတာင္ ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကို ၾကည့္ၿပီး တခ်ိဳ႕လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတနုိင္ငံဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့အစုိးရပဲ ရတတ္တယ္တဲ့။ အဲဒါက မွန္သလိုလိုရွိေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ “မင္းတို႔နဲ႔ ဒါပဲ တန္တယ္၊ ဒါပဲယူ” ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တုိးတက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သာမန္ျပည္သူေတြဆုိတာဟာ ေနရာတကာမွာေတာ့ ဗဟုသုတေတြျပည့္စံုေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူလုိကုိယ္လို ပါပဲ။ အျဖဴထည္ေတြပါပဲ။ ကြာသြားတာက ေခါင္းေဆာင္ေနရာရယူေနၾကတဲ့ အလႊာပါ။ ျမန္မာနုိင္ငံမွာဆုိရင္ေတာ့ မီဒီယာ၊ အင္တာနက္သံုးႏုိင္သူ၊ တခုခုနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ၊ ပရိသတ္ရွိသူ အဲလိုလူေတြအားလံုး အက်ံဳးဝင္ပါတယ္။ ၿခံဳငံုၿပီးအေပၚယံအလႊာလို႔ က်ေနာ္သံုးလိုက္ပါမယ္။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံဟာ အဲဒီ့ အေပၚယံလႊာအင္အားစုႀကီးရဲ့ ပ်မ္းမွ်အရည္အခ်င္းနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ဟာကုိ ရေနတာလုိ႔။ ျပည္သူဆုိတာက မွန္ခ်င္တဲ့အခါ မွန္မယ္။ လမ္းလြဲကုိပုိ႔ခံရရင္ မွားခ်င္တဲ့အခါ မွားသြားႏုိင္တယ္။ ဥပမာ ျပည္သူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနတာမ်ိဳး၊ ျပည္သူကျပည္သူကုိ အႏုိင္က်င့္ေနတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ မွားတယ္လို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္သူကုိ အျပစ္တင္လို႔ေတာ့ ရမွာမဟုတ္ပါ။ ထူးလာမွာလည္း မဟုတ္ပါ။ ဥပမာ..အေပၚယံလႊာကလူေတြက အမွန္တရားကိုမေျပာပဲ အမွားေတြဆီကုိပဲတြန္းပို႔ေနမယ္ဆုိရင္ ျပည္သူေတြဟာ လမ္းေၾကာင္းအမွားေပၚေရာက္သြားနုိင္ပါတယ္။ အဲလိုအခါမ်ိဳးမွာ အျပစ္တင္သင့္တာက ျပည္သူမဟုတ္ပါ။ ျပည္သူေတြက ဒီမိုကေရစီနဲ႔မတန္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ပညာတတ္လူတန္းစားေတြရဲ့ပ်မ္းမွ်အရည္အခ်င္းကသာ ဒီမိုကေရစီနဲ႔မတန္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။



(၇)
 ပညာတတ္ဆိုသူေတြရဲ့ ကေလးကြက္ တခုလည္းရွိပါေသးတယ္။ ကုိယ္က ကခ်င္ဘက္ကစာနာၿပီး ေျပာေပးလိုက္ရင္ ကခ်င္ထင္သြားၾကတာမ်ိဳး။ ခ်င္းဘက္ကမွန္တယ္ထင္လုိ႔ရပ္လိုက္ရင္ ခ်င္းထင္သြားၾကတာမ်ိဳး။ တရုတ္ကိုမုန္းတာကိုမႀကိဳက္လို႔ ကုိယ္ကကန္႔ကြက္မိရင္ တရုတ္၊ ကုလားဘက္က ဝင္ေျပာမိသူေတြကုိ တရုတ္ ကုလား၊ Gay ေတြရဲ့အခြင့္အေရးကို ေျပာမိရင္ Gay ထင္ၾကေတာ့တာ။

 တကယ္ေတာ့ အဲလိုတံဆိပ္လိုက္ကပ္သူေတြဟာ သူတုိ႔စိတ္နဲ႔သူတို႔ နွိႈင္းလိုက္ၾကတာပါ။ သူတုိ႔မွာ ကုိယ့္အတၱအတြက္ပဲအၿမဲေတြးေနေတာ့ သူမ်ားက အျမင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ ကခ်င္မဟုတ္ဘဲ ကခ်င္အေၾကာင္းေျပာတာမ်ိဳး၊ ခ်င္းမဟုတ္ဘဲ ခ်င္းေတြဘက္ကစာနာၿပီးေျပာတာမ်ိဳး၊ Gay မဟုတ္ဘဲ Gay rights ကုိ ေျပာတာမ်ိဳး၊ ထုိင္းတေယာက္က ဗမာဘက္က ဝင္ရပ္လိုက္တာမ်ိဳး အဲဒါေတြကုိ သူတို႔ဘယ္လိုမွ ေတြးတတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔ရဲ့က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ လိုက္ေတြးၿပီး “မင္းက ျမန္မာမွဟုတ္ရဲ႕လား” “မင္းက…ကခ်င္မို႔လို႔ ဒီစကားမ်ိဳးေျပာတာ” “ကုလားပါးစပ္က ဒီစကားမ်ိဳးပဲ ေျပာမွာပဲ” စသည္ျဖင့္ စကားရဲ့တန္ဖုိးနဲ႔မွန္မမွန္ကုိ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ အုိးနင္းခြက္နင္းတံု႔ျပန္ၾကပါတယ္။

 တဘက္မွာ သူတုိ႔ ထင္တဲ့အတုိင္း ကခ်င္က ကခ်င္ဘက္က ေျပာေတာ့ေရာ၊ ခ်င္းက ခ်င္းဘက္က ေျပာေတာ့ေရာ၊ တရုတ္က ျမန္မာျပည္ဖြားတရုတ္အေရး၊ ကုလားက ျမန္မာျပည္ဖြားကုလားအေရးေျပာေတာ့ေရာ ေျပာခြင့္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့လား။ ဗမာဟာ ဗမာတေယာက္ျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္မွာျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားႏုိင္ငံတခုခုမွာျဖစ္ျဖစ္ ဗမာ့အေရးေုျပာခြင့္မရွိေတာ့ဘူးလား။ ေျပာတဲ့စကား မွန္မမွန္၊ တန္ဖုိးရွိမရွိပဲ အေရးႀကီးတာမို႔ အဲလိုလူေတြရဲ့ေမးခြန္းေတြ၊ တံဆိပ္ကပ္မွႈေတြဟာ သူတုိ႔ မရင့္က်က္ေသးတာကုိ ျပေနပါတယ္။



(၈)
 အဲလို ပညာတတ္ဆိုသူေတြရဲ႕ ကေလးကြက္ေတြကို တခုခ်င္းလိုက္ေျဖရွင္းေနရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွၿပီးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းကုိေတာ့ ခေရငယ္က က်ေနာ့္ကုိ ေျပာျပထားပါတယ္။ “Debate လုပ္တဲ့ေနရာမွာ…ကိုယ့္ Comment ေအာက္မွာ တျခားလူ Comment တခု ေရာက္လာတုိင္း ရွဳံးတာမဟုတ္ဘူး ဦးကိုရဲ႕။ သူေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာက ကိုယ္အေပၚမွာေျပာထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို ေခ်ဖ်က္ႏုိင္မွ . . .သူက မေခ်ဖ်က္ႏုိင္ဘဲနဲ႔ ေရးလာရင္၊ သူေရးလာတာက ေဆြးေႏြးတဲ့ပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ကုိယ္ျပန္ေရးေနလည္း စကားေတြေဖာင္းပြတာကလြဲလုိ႔ ဘာမွမထူးဘူး အဲဒီ့ေတာ့ ဘာမွထပ္ေရးေပးဖို႔ မလိုဘူး”

(ေကာင္းကင္ကုိ....ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္ အတြဲ (၂) မွ)

(ယူတာကဒီေနရာကပါ) http://kaungkinko.blogspot.sg/2012/06/stereotype.html

http://www.khitmaung.com/ တြင္လည္း ေခတ္ေမာင္းဂ်ာနယ္မွ စာမ်ားအား ဖတ္ရွႈ ႏုိင္ပါသည္။