(ထားလိုက္လို႔မၿပီးပါ)
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းကေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းကို
သတ္ျပလိုက္ၿပီး ေဒၚစုအစီရင္ခံနဲ႔ ေခ်ာဆီသြင္းနွစ္ပင္လိမ္လိုက္တာ ပြဲၿပီးသေလာက္ျဖစ္သြားၿပီလို႔ထင္ရေပမဲ့ အနာၿငိမ္းသြားတာမဟုတ္ဘူး။ အကင္းမေသေသးဘူး။ အနာက ၿမံဳသြားတာ။ အတြင္းထဲမွာ လိႈက္စားေနတုန္း။ ယဥ္းေနတုန္း။ ဖြဲမီးလို တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္ေနတုန္း။ ဘယ္အခ်ိန္ ျပည္ပုပ္ေသြးပုပ္ေတြ ေပါက္ထြက္လာၿပီး
ဘယ္အခ်ိန္ မီးထေတာက္မယ္သာ မေျပာတတ္ေသးတာ။
ျမစ္ဆံုကိစၥလည္း ေသာင္မတင္ေရမက်ျဖစ္ေနဆဲ။ တရုတ္ဘက္က ျပန္စခ်င္ ျပန္လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ စစ္အုပ္စုအတြက္က မီးစိမ္းျပဖို႔ခက္ေနေသးတယ္။ တရုတ္အေနနဲ႔ ျမစ္ဆံုမွာရင္းထားတဲ့ေငြ ပလံုသြားမွာ မႈစရာမရွိေပမယ့္ အဲ့ဒီကထြက္လာမယ့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကေတာ့ မက္ေမာစရာျဖစ္ေနတယ္။ ပိုက္ဆံျပန္ေလ်ာ္ၿပီး စီမံကိန္းရပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ထက္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းျပန္ျပင္ခ်ဳပ္တာမ်ိဳး အေပးအယူ အေလွ်ာ့အတင္း ျပန္လုပ္တာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဒီစီမံကိန္းကို ဆက္သြားခ်င္တာ ေသခ်ာတယ္။
ဒီစီမံကိန္းအေၾကာင္းေျပာရင္ ရွိေနတဲ့ သမၼတေလးထင္ေက်ာ္ရဲ့ စစ္တပိုင္းအစိုးရကို ဖယ္ၿပီးေျပာေနရတာကိုက အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ ထည့္ေျပာဖို႔ၾကေတာ့လည္း ေျပာစရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူး။ စစ္အုပ္စုသြားေနတဲ့ပံုက ကိစၥႀကီးငယ္ရွိတိုင္း အစိုးရေတြ လႊတ္ေတာ္ေတြေဘးခ်ိတ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုင္ကစားေနတာ။ စစ္အုပ္စုအႀကံက ေဒၚစုကို ေခါင္းခံခိုင္းၿပီး စီမံကိန္းျပန္စဖို႔ျဖစ္တယ္။ ေဒၚစုကလည္း ဒါကိုသိတယ္။ တရုတ္ကလည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္သြားေစခ်င္တယ္။
ခက္တာက ဒီကိစၥက ေၾကးနီစီမံကိန္းထက္ပိုႀကီးသလို ကခ်င္အမ်ိဳးသားေတြရဲ႔ ပူပန္မႈကလည္း မေသးလွဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဧရာဝတီပါ ပါလာတဲ့အတြက္ တျပည္လံုးနဲ႔ဆိုင္ေနျပန္တယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ရိုးတေလွ်ာက္မွာ ထြန္းကားလာခဲ့တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလိုျဖစ္ခဲ့ေတာ့ သမိုင္းေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ စုရာ ဆံုရာလည္း ျဖစ္ေနတယ္။
ျပည္မကနိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႔မွာ ျမစ္ဆံုအလွ
ပ်က္မွာမပ်က္မွာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္သဘာဝ ပ်က္စီးမွာမစီးမွာ၊ ေဒသခံ ရြာသူရြာသားေတြ ဘဝပ်က္မွာမပ်က္မွာ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တရုတ္ႀကီးက စီးပြားေရးအရ ႀကီးစိုးထိန္းခ်ဳပ္လာ မလာမွာေတြထက္ ဧရာဝတီထိ ဓားၾကည့္ လုပ္ျပၿပီး ယဥ္ေက်းမႈေတြ သမိုင္းေတြကိုင္ၿပီး၊ အေၾကဘက္ ျမစ္ရိုးတေလွ်ာက္ကလူေတြနဲ႔ရင္းၿပီး ပင္းၿပီး တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ဖို႔က အဓိကျဖစ္ေနတာလည္း သတိထားမိတယ္။
ကမၻာေပၚမွာ သူ႔နိုင္ငံ သူ႔အစိုးရ သူ႔စီမံကိန္းနဲ႔ သူ႔ျမစ္ႀကီးေတြပိတ္ၿပီး ဆည္ေတြေဆာက္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္တာေတာင္ ျပသနာအမ်ိဳးမ်ိဳးတက္ေနတာ အသံဗလံေပါင္းစံုထြက္ေနတာမဟုတ္လား။ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းဟာ ကိုယ့္နိုင္ငံထဲမွာ ကိုယ့္အစိုးရမဟုတ္တဲ့စစ္အုပ္စုရဲ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာစီမံကိန္းနဲ႔ ကိုယ့္ျပည္ကျမစ္ႀကီးကိုပိတ္ၿပီး ျပင္ပနိုင္ငံကို ဆည္ေဆာက္ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ ထြက္သမွ်ယူေစသတည္းဆိုၿပီး တဘက္ေဇာင္းနင္းစာခ်ဳပ္နဲ႔ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တက္ၿပီေပါ့ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္။ ပိုဆိုးသြားတာက ဒီကိစၥဟာ နိုင္ငံေရးျဖစ္သြားတာပဲ။ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားေခါင္းစဥ္ေအာက္ေန တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးဂယက္ ထလာတာပဲ။
တကယ့္လက္သည္ရင္းက စစ္အုပ္စုပဲ။ သူ႔ရဲ့ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈပဲ။ လူတင္ပါလို႔ ႏြား က်ားအကိုက္ခံရတဲ့ကိစၥပဲ။ ခုေတာ့ လက္သည္ကို မသိမသာေရာ သိသိသာသာေရာေဖ်က္ၿပီး ေပ်ာက္ေအာင္ဝိုင္းလုပ္ိၾကၿပီး တရုတ္ကိုပဲ တြင္တြင္လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ဦးတည္ပစ္မွတ္လုပ္ၿပီး ရန္သြားသြားရွာေနတာ အေျဖမဟုတ္ဘူးလို႔ျမင္တာပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ဟာ လက္သည္ရင္းကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ ရေအာင္ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ဖို႔လည္း လိုသလို ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို လူအမ်ားလက္ခံနိုင္မယ့္အေျဖလည္း ကူရွာၾကဖို႔လိုတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။
ျမစ္ဆံုဟာ ဒီအတိုင္းထားလိုက္လို႔ၿပီးသြားမယ့္ကိစၥမဟုတ္ပါ။
(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ) ဒီဇင္ဘာ ၂၉၊ ၂ဝ၁၆
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းကေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းကို
သတ္ျပလိုက္ၿပီး ေဒၚစုအစီရင္ခံနဲ႔ ေခ်ာဆီသြင္းနွစ္ပင္လိမ္လိုက္တာ ပြဲၿပီးသေလာက္ျဖစ္သြားၿပီလို႔ထင္ရေပမဲ့ အနာၿငိမ္းသြားတာမဟုတ္ဘူး။ အကင္းမေသေသးဘူး။ အနာက ၿမံဳသြားတာ။ အတြင္းထဲမွာ လိႈက္စားေနတုန္း။ ယဥ္းေနတုန္း။ ဖြဲမီးလို တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္ေနတုန္း။ ဘယ္အခ်ိန္ ျပည္ပုပ္ေသြးပုပ္ေတြ ေပါက္ထြက္လာၿပီး
ဘယ္အခ်ိန္ မီးထေတာက္မယ္သာ မေျပာတတ္ေသးတာ။
ျမစ္ဆံုကိစၥလည္း ေသာင္မတင္ေရမက်ျဖစ္ေနဆဲ။ တရုတ္ဘက္က ျပန္စခ်င္ ျပန္လုပ္ခ်င္ေပမယ့္ စစ္အုပ္စုအတြက္က မီးစိမ္းျပဖို႔ခက္ေနေသးတယ္။ တရုတ္အေနနဲ႔ ျမစ္ဆံုမွာရင္းထားတဲ့ေငြ ပလံုသြားမွာ မႈစရာမရွိေပမယ့္ အဲ့ဒီကထြက္လာမယ့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကေတာ့ မက္ေမာစရာျဖစ္ေနတယ္။ ပိုက္ဆံျပန္ေလ်ာ္ၿပီး စီမံကိန္းရပ္ပစ္လိုက္ဖို႔ထက္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းျပန္ျပင္ခ်ဳပ္တာမ်ိဳး အေပးအယူ အေလွ်ာ့အတင္း ျပန္လုပ္တာမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဒီစီမံကိန္းကို ဆက္သြားခ်င္တာ ေသခ်ာတယ္။
ဒီစီမံကိန္းအေၾကာင္းေျပာရင္ ရွိေနတဲ့ သမၼတေလးထင္ေက်ာ္ရဲ့ စစ္တပိုင္းအစိုးရကို ဖယ္ၿပီးေျပာေနရတာကိုက အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ ထည့္ေျပာဖို႔ၾကေတာ့လည္း ေျပာစရာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘူး။ စစ္အုပ္စုသြားေနတဲ့ပံုက ကိစၥႀကီးငယ္ရွိတိုင္း အစိုးရေတြ လႊတ္ေတာ္ေတြေဘးခ်ိတ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုင္ကစားေနတာ။ စစ္အုပ္စုအႀကံက ေဒၚစုကို ေခါင္းခံခိုင္းၿပီး စီမံကိန္းျပန္စဖို႔ျဖစ္တယ္။ ေဒၚစုကလည္း ဒါကိုသိတယ္။ တရုတ္ကလည္း ဒီအတိုင္းျဖစ္သြားေစခ်င္တယ္။
ခက္တာက ဒီကိစၥက ေၾကးနီစီမံကိန္းထက္ပိုႀကီးသလို ကခ်င္အမ်ိဳးသားေတြရဲ႔ ပူပန္မႈကလည္း မေသးလွဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဧရာဝတီပါ ပါလာတဲ့အတြက္ တျပည္လံုးနဲ႔ဆိုင္ေနျပန္တယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ရိုးတေလွ်ာက္မွာ ထြန္းကားလာခဲ့တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းလိုျဖစ္ခဲ့ေတာ့ သမိုင္းေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ စုရာ ဆံုရာလည္း ျဖစ္ေနတယ္။
ျပည္မကနိုင္ငံေရးသမားတခ်ိဳ႔မွာ ျမစ္ဆံုအလွ
ပ်က္မွာမပ်က္မွာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္သဘာဝ ပ်က္စီးမွာမစီးမွာ၊ ေဒသခံ ရြာသူရြာသားေတြ ဘဝပ်က္မွာမပ်က္မွာ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တရုတ္ႀကီးက စီးပြားေရးအရ ႀကီးစိုးထိန္းခ်ဳပ္လာ မလာမွာေတြထက္ ဧရာဝတီထိ ဓားၾကည့္ လုပ္ျပၿပီး ယဥ္ေက်းမႈေတြ သမိုင္းေတြကိုင္ၿပီး၊ အေၾကဘက္ ျမစ္ရိုးတေလွ်ာက္ကလူေတြနဲ႔ရင္းၿပီး ပင္းၿပီး တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ဖို႔က အဓိကျဖစ္ေနတာလည္း သတိထားမိတယ္။
ကမၻာေပၚမွာ သူ႔နိုင္ငံ သူ႔အစိုးရ သူ႔စီမံကိန္းနဲ႔ သူ႔ျမစ္ႀကီးေတြပိတ္ၿပီး ဆည္ေတြေဆာက္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္တာေတာင္ ျပသနာအမ်ိဳးမ်ိဳးတက္ေနတာ အသံဗလံေပါင္းစံုထြက္ေနတာမဟုတ္လား။ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းဟာ ကိုယ့္နိုင္ငံထဲမွာ ကိုယ့္အစိုးရမဟုတ္တဲ့စစ္အုပ္စုရဲ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာစီမံကိန္းနဲ႔ ကိုယ့္ျပည္ကျမစ္ႀကီးကိုပိတ္ၿပီး ျပင္ပနိုင္ငံကို ဆည္ေဆာက္ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ ထြက္သမွ်ယူေစသတည္းဆိုၿပီး တဘက္ေဇာင္းနင္းစာခ်ဳပ္နဲ႔ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တက္ၿပီေပါ့ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္။ ပိုဆိုးသြားတာက ဒီကိစၥဟာ နိုင္ငံေရးျဖစ္သြားတာပဲ။ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားေခါင္းစဥ္ေအာက္ေန တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးဂယက္ ထလာတာပဲ။
တကယ့္လက္သည္ရင္းက စစ္အုပ္စုပဲ။ သူ႔ရဲ့ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈပဲ။ လူတင္ပါလို႔ ႏြား က်ားအကိုက္ခံရတဲ့ကိစၥပဲ။ ခုေတာ့ လက္သည္ကို မသိမသာေရာ သိသိသာသာေရာေဖ်က္ၿပီး ေပ်ာက္ေအာင္ဝိုင္းလုပ္ိၾကၿပီး တရုတ္ကိုပဲ တြင္တြင္လက္ညွိဳးထိုးၿပီး ဦးတည္ပစ္မွတ္လုပ္ၿပီး ရန္သြားသြားရွာေနတာ အေျဖမဟုတ္ဘူးလို႔ျမင္တာပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ဟာ လက္သည္ရင္းကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ ရေအာင္ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ဖို႔လည္း လိုသလို ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို လူအမ်ားလက္ခံနိုင္မယ့္အေျဖလည္း ကူရွာၾကဖို႔လိုတယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။
ျမစ္ဆံုဟာ ဒီအတိုင္းထားလိုက္လို႔ၿပီးသြားမယ့္ကိစၥမဟုတ္ပါ။
(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ) ဒီဇင္ဘာ ၂၉၊ ၂ဝ၁၆
0 comments:
Post a Comment