(တည္ေပးတာကို တည္ေပးမွန္း သိတယ္ဆို)
အေမရိကန္ကေန ကေနဒါဘက္ကို နယ္စပ္ေတြကကူးၿပီးဝင္ေရာက္ေနထိုင္သူေတြ တစထက္တစ မ်ားလာတယ္။ ကေနဒါႏိုင္ငံက အေမရိကန္အစိုးရအေနနဲ႔ အေမရိကန္ဘက္ကနယ္စပ္ဂိတ္ေတြ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးေတြ နယ္ျခားျဖတ္ေက်ာ္မႈစည္းကမ္းတင္းက်ပ္တာေတြလုပ္ဖို႔ အေလးအနက္ေျပာေနတယ္။ ကေနဒါဟာ တိုင္းျပည္ႀကီး ႀကီးသေလာက္ လူနည္းတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့စက္မႈနိုင္ငံႀကီးျဖစ္တယ္။ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ လူမႈဖူလံုေရးေတြေကာင္းတယ္။
အေမရိကန္အက်ဘက္လိုက္ေနခ်ိန္မွာ ကေနဒါက စက္မႈနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းေတြ ျပန္ေခါင္းေမာ့လာတယ္။ ပို႔ကုန္ေတြလည္း တက္လာတယ္။ အလုပ္သမား အင္အားစုလိုအပ္ခ်က္က ႀကီးႀကီးမားမားရွိေနတယ္။ နိုင္ငံတကာက ဒုကၡသည္ေတြကို အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ေတြေပးၿပီး ေခၚယူေနတယ္။
ဗဟိုအေမရိကႏိုင္ငံေတြကလုူေတြနဲ႔ မကၠဆီကန္ေတြက မကၠဆီကိုနယ္စပ္ကိုျဖတ္ၿပီး အေမရိကန္ဘက္ကို ကူးၿပီးဝင္ေရာက္ေနထိုင္ၾကတာက ၾကာၿပီ။ ခုမွမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ခ်မ္းသာေနခ်ိန္က ေဈးခ်ိဳတဲ့တရားမဝင္အလုပ္သမားေတြဝင္ေနတာကို အာဏာပိုင္ေတြကလည္း သိသိနဲ႔ “ဟ“ထားေပးတယ္။ အရင္းရွင္ႀကီးေတြ သစ္သီးၿခံပိုင္ရွင္ေတြ ရာသီေပၚသီးနွံစိုက္ခင္းရွင္ႀကီးေတြကလည္း အလြန္သေဘာက်တယ္။ သစ္သီးခူးတာတို႔၊ စိုက္ခင္းေတြမွာ လုပ္တာတို႔၊ လုပ္ခနည္းၿပီး ညစ္ပတ္နံေစာ္တဲ့အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ အေမရိကန္ေတြ မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေတြကို ခုေျပာတဲ့နိုင္ငံေတြကေန တရားမဝင္ေရာ တရားဝင္ေရာ လာေရာက္ေနထိုင္သူေတြက ေအာက္ေျခသိမ္းလုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔က သားသမီးေတြေမြးၾက မ်ိဳးဆက္ေတြျပန္႔ပြားလာၾကတယ္။ မိဘေတြရဲ႔ လူဝင္မႈအဆင့္ကဘယ္လိုရွိေနရွိေန (ဥပေဒသေဘာအရ) အေမရိကန္မွာေမြးရင္ ကေလးေတြက အေမရိကန္နိုင္ငံသားျဖစ္ၾကတယ္။
ခု အေမရိကန္ထက္ဆင္းရဲတဲ့နိုင္ငံေတြကလူေတြက အေမရိကန္ထဲဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့အတြက္ အေမရိကန္=မကၠဆီကိုနယ္စပ္ျပႆနာဟာ အလြန္နံမည္ႀကီးေနတယ္။ အေမရိကန္မွာ အလုပ္သမား သိတ္မလိုေသးဘူး။ စီးပြားက်ေနတယ္။ ရွိေနတဲ့လူေတြေတာင္ လူဝင္မႈအဆင့္အရသတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔မညီရင္ အတင္းျပန္ပို႔ေနတယ္။ ဒီလူေတြဟာ တခ်ိန္တုန္းက အေမရိကန္ေတြကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလားနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဝင္လာေနထိုင္ခြင့္ေပးခဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ ခု မလိုေတာ့တဲ့အခါ ျပန္ေမာင္းထုတ္ဖို႔လုပ္တာပါ။ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ေတြေၾကာင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး၊ လူဆိုးဂိုဏ္း၊ ရာဇဝတ္မႈေတြထူေျပာတာဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကလည္း ထရမ့္ပ္ေျပာေနသလို မဟုတ္ေၾကာင္း အထင္အရွား အေထာက္အထားေတြနဲ႔ေပၚထြက္ေနတယ္။
လူေတြဟာ ေရၾကည္ရာျမက္နုရာရွာၾက လူအုပ္စုလိုက္ႀကီးေတြအေနနဲ႔ေရာ တဦးခ်င္းစီအေနေတြနဲ႔ေရာ တေနရာကတေနရာ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထိုင္ၾကတာ လူ႔သမိုင္းနဲ႔ခ်ီေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ Civilization ျဖစ္တယ္။ လူသားဟာ အဲ့လိုနည္းနဲ႔ မိမိရဲ႔အသိပညာ လူေနမႈဘဝ လူမႈဆက္ဆံေရး ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးစတာေတြကို တိုးတက္ျမင့္မားေအာင္လုပ္ေနၾကတာပါဘဲ။ မ်ိဳးဆက္ေတြ စည္ပင္ျပန္႔ပြားရွင္သန္ေနထိုင္ၾကတာပါဘဲ။ ေသြးေတြေနွာ လူမ်ိဳးေတြေရာ ယဥ္ေက်းမႈသစ္ေတြျဖစ္ထြန္းၾကရတာပါဘဲ။ အဲ့သလို ေရႊ႔ၾကေျပာင္းၾကတဲ့အခါ အခံလူ(ရွိေနနွင့္တဲ့လူ)နဲ႔ လာလူ(ဝင္ေရာက္လာသူ)ေတြၾကားမ်ာ ပဋိပကၡေတြရွိတတ္တာလည္း သဘာဝဘဲ။ ဒါ ဘာမွ ထူးၿပီးဆန္းတဲ့ကိစၥေတာ့လည္းမဟုတ္ဘူး။
ခု ေဒၚနယ္လ္ထရမ့္ေခတ္ အေမရိကန္ဟာ မိမိရဲ႔
အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႔ေမြးရာျပႆနာေတြေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းလာမႈကိုဝန္မခံခ်င္ ေခါင္းေရွာင္ခ်င္တဲ့အခါ လူဝင္မႈကိုကိစၥကို ပံုခ်တာပါဘဲ။ တကယ့္အရင္းခံျပႆနာကို မရွင္းနိုင္ေတာ့ လူေတြကို လမ္းလႊဲေပးၿပီး လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးစတဲ့ ထိလြယ္ရွလြယ္တဲ့အေရးေတြနဲ႔ မီးေမႊးေပးၿပီး လူေတြရဲ႔ မေက်နပ္မႈနဲ႔ ေဒါသေတြကို အရင္းရွင္ႀကီးေတြဘက္ ျမားဦးလည္မလာေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါပါ ေျခလွမ္းရွိရွိလုပ္ေနတာပါ။ ဗမာျပည္(ျပည္တြင္း)မွာလည္း အလားတူကိစၥပါဘဲ။ အလားတူ အေျခအေနပါဘဲ။ ေျပာစရာအခ်က္အလက္ေတြက မနီးရိုးစြဲပါဘဲ။
ပူစရာက အေမရိကန္မွာ တရားမဝင္အလုပ္လာလုပ္ေနၾကသူေတြရဲ႔ ေရွ႔ေရးပါဘဲ။ ခုဆို အဲ့ဒီလူေတြကို တိုက္ခိုက္တာ ရန္ျပဳတာ ရန္စျပႆနာရွာတာေတြကို လူခံေတြက လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္လာေနတယ္။ သမၼတကိုယ္တိုင္က ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္ေတြေျပာဆို လႈံ႔ေဆာ္ေနတယ္။
ထိုင္းတို႔ မေလးရွားတို႔မွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနၾကတဲ့ ဗမာျပည္သားေတြရဲ႔ကံၾကမၼဟာလည္း တခ်ိန္ခ်ိန္က် ထိုနည္းနည္းနွင္နွင္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ခုေတာင္ ထိုင္းနဲ႔မေလး စီးပြားေရးေလး နည္းနည္းခရိုခရိုင္ျဖစ္ခ်င္လာေတာ့ တင္းက်ပ္တာေတြ ဖမ္းတာဆီးတာ စစ္တာေဆးတာ အဓမၼျပန္ပို႔တာေတြ လုပ္စျပဳေနၾကၿပီ။ ဒီ့ထက္ပို စီးပြားက်ေလေလ ဒီ့ထက္ပို အစားအေသာက္အေနအထိုင္ က်ပ္တည္းလာၾကမွာ က်ိန္းေသပါတယ္။ တကယ့္ကို စိတ္ထိခိုက္ေၾကကြဲစရာ စာနာရင္နာစရာပါ။
က်ေနာ္တို႔ျမင္ရမွာက တိုင္းျပည္ရဲ႔စီးပြားေရး ခၽြတ္ၿခံဳက်ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္သလဲ၊ ဘယ္သူ တရားခံလဲ။ တိုင္းျပည္မွာ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လူတန္းစားေတြ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီး အာဏာကိုကိုင္ထားသလဲ။ သူတို႔ေတြဟာ လူဝင္မႈကိစၥေတြ၊ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရးကိစၥေတြနဲ႔ လူေတြကို လႈံ႔ေဆာ္ေသြးထိုးၿပီး တိုင္းျပည္ကိုမီးေလာင္တိုက္သြင္းေနသလဲ ဆိုတာပါဘဲ။ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႔ လူမႈေရး စီးပြားေရး မညီမ်ွမႈေတြ ဆင္းရဲမြဲေတြမႈ စတဲ့ အေထြေထြမေက်နပ္ခ်က္ေတြရဲ့ျမားဦး သူတို႔ဘက္လွည့္မလာေအာင္ ဘယ္သူေတြလုပ္ေနသလဲ။ ဘယ္သူေတြက ႀကံရာပါလဲ။ ဘယ္သူေတြ ဖံုုးဖိကာကြယ္ ဖာေထးေပးေနသလဲ။ ဘယ္သူေတြ သူခိုးဓားရိုးကမ္းလဲ။ ဘယ္သူေတြ မီးေလာင္ရာေလပင့္လုပ္လဲ။ ဘယ္သူေတြ ေျမနိမ့္ရာ လွံစိုက္သလဲ၊ စတာေတြကိုပါ ေသခ်ာက်နျမင္ၿပီး အသိရွိရွိ သတိတိရွိေနထိုင္ရင္း တြန္းလွန္ဆန္႔က်င္ၾကဖို႔ပါဘဲ။
တကယ္ေတာ့ဒါဟာ လူဝင္မႈျပႆနာ၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးျပႆနာဆိုတာထက္ ဖိနွိပ္သူနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံၾကားက လူတန္းစားျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ အဖိနွိပ္ခံအခ်င္းခ်င္း လွည့္ တည္ေပးထားရင္း၊ ရန္ုျဖစ္ခိုင္းထားရင္း ဖိနွိပ္သူလူတန္းစားဟာ အေနေခ်ာင္ အစားေခ်ာင္ေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ အဖိနွိပ္ခံအခ်င္းခ်င္းတည္ေပးေနတာကို တည္ေပးေနမွန္းသိၾကမွျဖစ္မွာပါ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
ဧၿပီ ၁၇၊ ၂ဝ၁၉
အေမရိကန္ကေန ကေနဒါဘက္ကို နယ္စပ္ေတြကကူးၿပီးဝင္ေရာက္ေနထိုင္သူေတြ တစထက္တစ မ်ားလာတယ္။ ကေနဒါႏိုင္ငံက အေမရိကန္အစိုးရအေနနဲ႔ အေမရိကန္ဘက္ကနယ္စပ္ဂိတ္ေတြ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရးေတြ နယ္ျခားျဖတ္ေက်ာ္မႈစည္းကမ္းတင္းက်ပ္တာေတြလုပ္ဖို႔ အေလးအနက္ေျပာေနတယ္။ ကေနဒါဟာ တိုင္းျပည္ႀကီး ႀကီးသေလာက္ လူနည္းတယ္။ ခ်မ္းသာတဲ့စက္မႈနိုင္ငံႀကီးျဖစ္တယ္။ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ လူမႈဖူလံုေရးေတြေကာင္းတယ္။
အေမရိကန္အက်ဘက္လိုက္ေနခ်ိန္မွာ ကေနဒါက စက္မႈနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းေတြ ျပန္ေခါင္းေမာ့လာတယ္။ ပို႔ကုန္ေတြလည္း တက္လာတယ္။ အလုပ္သမား အင္အားစုလိုအပ္ခ်က္က ႀကီးႀကီးမားမားရွိေနတယ္။ နိုင္ငံတကာက ဒုကၡသည္ေတြကို အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ေတြေပးၿပီး ေခၚယူေနတယ္။
ဗဟိုအေမရိကႏိုင္ငံေတြကလုူေတြနဲ႔ မကၠဆီကန္ေတြက မကၠဆီကိုနယ္စပ္ကိုျဖတ္ၿပီး အေမရိကန္ဘက္ကို ကူးၿပီးဝင္ေရာက္ေနထိုင္ၾကတာက ၾကာၿပီ။ ခုမွမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ခ်မ္းသာေနခ်ိန္က ေဈးခ်ိဳတဲ့တရားမဝင္အလုပ္သမားေတြဝင္ေနတာကို အာဏာပိုင္ေတြကလည္း သိသိနဲ႔ “ဟ“ထားေပးတယ္။ အရင္းရွင္ႀကီးေတြ သစ္သီးၿခံပိုင္ရွင္ေတြ ရာသီေပၚသီးနွံစိုက္ခင္းရွင္ႀကီးေတြကလည္း အလြန္သေဘာက်တယ္။ သစ္သီးခူးတာတို႔၊ စိုက္ခင္းေတြမွာ လုပ္တာတို႔၊ လုပ္ခနည္းၿပီး ညစ္ပတ္နံေစာ္တဲ့အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ အေမရိကန္ေတြ မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေတြကို ခုေျပာတဲ့နိုင္ငံေတြကေန တရားမဝင္ေရာ တရားဝင္ေရာ လာေရာက္ေနထိုင္သူေတြက ေအာက္ေျခသိမ္းလုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔က သားသမီးေတြေမြးၾက မ်ိဳးဆက္ေတြျပန္႔ပြားလာၾကတယ္။ မိဘေတြရဲ႔ လူဝင္မႈအဆင့္ကဘယ္လိုရွိေနရွိေန (ဥပေဒသေဘာအရ) အေမရိကန္မွာေမြးရင္ ကေလးေတြက အေမရိကန္နိုင္ငံသားျဖစ္ၾကတယ္။
ခု အေမရိကန္ထက္ဆင္းရဲတဲ့နိုင္ငံေတြကလူေတြက အေမရိကန္ထဲဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့အတြက္ အေမရိကန္=မကၠဆီကိုနယ္စပ္ျပႆနာဟာ အလြန္နံမည္ႀကီးေနတယ္။ အေမရိကန္မွာ အလုပ္သမား သိတ္မလိုေသးဘူး။ စီးပြားက်ေနတယ္။ ရွိေနတဲ့လူေတြေတာင္ လူဝင္မႈအဆင့္အရသတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔မညီရင္ အတင္းျပန္ပို႔ေနတယ္။ ဒီလူေတြဟာ တခ်ိန္တုန္းက အေမရိကန္ေတြကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလားနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဝင္လာေနထိုင္ခြင့္ေပးခဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ ခု မလိုေတာ့တဲ့အခါ ျပန္ေမာင္းထုတ္ဖို႔လုပ္တာပါ။ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ေတြေၾကာင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး၊ လူဆိုးဂိုဏ္း၊ ရာဇဝတ္မႈေတြထူေျပာတာဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကလည္း ထရမ့္ပ္ေျပာေနသလို မဟုတ္ေၾကာင္း အထင္အရွား အေထာက္အထားေတြနဲ႔ေပၚထြက္ေနတယ္။
လူေတြဟာ ေရၾကည္ရာျမက္နုရာရွာၾက လူအုပ္စုလိုက္ႀကီးေတြအေနနဲ႔ေရာ တဦးခ်င္းစီအေနေတြနဲ႔ေရာ တေနရာကတေနရာ ေရႊ႔ေျပာင္းေနထိုင္ၾကတာ လူ႔သမိုင္းနဲ႔ခ်ီေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ Civilization ျဖစ္တယ္။ လူသားဟာ အဲ့လိုနည္းနဲ႔ မိမိရဲ႔အသိပညာ လူေနမႈဘဝ လူမႈဆက္ဆံေရး ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးစတာေတြကို တိုးတက္ျမင့္မားေအာင္လုပ္ေနၾကတာပါဘဲ။ မ်ိဳးဆက္ေတြ စည္ပင္ျပန္႔ပြားရွင္သန္ေနထိုင္ၾကတာပါဘဲ။ ေသြးေတြေနွာ လူမ်ိဳးေတြေရာ ယဥ္ေက်းမႈသစ္ေတြျဖစ္ထြန္းၾကရတာပါဘဲ။ အဲ့သလို ေရႊ႔ၾကေျပာင္းၾကတဲ့အခါ အခံလူ(ရွိေနနွင့္တဲ့လူ)နဲ႔ လာလူ(ဝင္ေရာက္လာသူ)ေတြၾကားမ်ာ ပဋိပကၡေတြရွိတတ္တာလည္း သဘာဝဘဲ။ ဒါ ဘာမွ ထူးၿပီးဆန္းတဲ့ကိစၥေတာ့လည္းမဟုတ္ဘူး။
ခု ေဒၚနယ္လ္ထရမ့္ေခတ္ အေမရိကန္ဟာ မိမိရဲ႔
အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႔ေမြးရာျပႆနာေတြေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းလာမႈကိုဝန္မခံခ်င္ ေခါင္းေရွာင္ခ်င္တဲ့အခါ လူဝင္မႈကိုကိစၥကို ပံုခ်တာပါဘဲ။ တကယ့္အရင္းခံျပႆနာကို မရွင္းနိုင္ေတာ့ လူေတြကို လမ္းလႊဲေပးၿပီး လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးစတဲ့ ထိလြယ္ရွလြယ္တဲ့အေရးေတြနဲ႔ မီးေမႊးေပးၿပီး လူေတြရဲ႔ မေက်နပ္မႈနဲ႔ ေဒါသေတြကို အရင္းရွင္ႀကီးေတြဘက္ ျမားဦးလည္မလာေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါပါ ေျခလွမ္းရွိရွိလုပ္ေနတာပါ။ ဗမာျပည္(ျပည္တြင္း)မွာလည္း အလားတူကိစၥပါဘဲ။ အလားတူ အေျခအေနပါဘဲ။ ေျပာစရာအခ်က္အလက္ေတြက မနီးရိုးစြဲပါဘဲ။
ပူစရာက အေမရိကန္မွာ တရားမဝင္အလုပ္လာလုပ္ေနၾကသူေတြရဲ႔ ေရွ႔ေရးပါဘဲ။ ခုဆို အဲ့ဒီလူေတြကို တိုက္ခိုက္တာ ရန္ျပဳတာ ရန္စျပႆနာရွာတာေတြကို လူခံေတြက လက္ရဲဇက္ရဲလုပ္လာေနတယ္။ သမၼတကိုယ္တိုင္က ေျမွာက္ထိုးပင့္ေကာ္ေတြေျပာဆို လႈံ႔ေဆာ္ေနတယ္။
ထိုင္းတို႔ မေလးရွားတို႔မွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနၾကတဲ့ ဗမာျပည္သားေတြရဲ႔ကံၾကမၼဟာလည္း တခ်ိန္ခ်ိန္က် ထိုနည္းနည္းနွင္နွင္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ ခုေတာင္ ထိုင္းနဲ႔မေလး စီးပြားေရးေလး နည္းနည္းခရိုခရိုင္ျဖစ္ခ်င္လာေတာ့ တင္းက်ပ္တာေတြ ဖမ္းတာဆီးတာ စစ္တာေဆးတာ အဓမၼျပန္ပို႔တာေတြ လုပ္စျပဳေနၾကၿပီ။ ဒီ့ထက္ပို စီးပြားက်ေလေလ ဒီ့ထက္ပို အစားအေသာက္အေနအထိုင္ က်ပ္တည္းလာၾကမွာ က်ိန္းေသပါတယ္။ တကယ့္ကို စိတ္ထိခိုက္ေၾကကြဲစရာ စာနာရင္နာစရာပါ။
က်ေနာ္တို႔ျမင္ရမွာက တိုင္းျပည္ရဲ႔စီးပြားေရး ခၽြတ္ၿခံဳက်ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္သလဲ၊ ဘယ္သူ တရားခံလဲ။ တိုင္းျပည္မွာ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လူတန္းစားေတြ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီး အာဏာကိုကိုင္ထားသလဲ။ သူတို႔ေတြဟာ လူဝင္မႈကိစၥေတြ၊ ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရးကိစၥေတြနဲ႔ လူေတြကို လႈံ႔ေဆာ္ေသြးထိုးၿပီး တိုင္းျပည္ကိုမီးေလာင္တိုက္သြင္းေနသလဲ ဆိုတာပါဘဲ။ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႔ လူမႈေရး စီးပြားေရး မညီမ်ွမႈေတြ ဆင္းရဲမြဲေတြမႈ စတဲ့ အေထြေထြမေက်နပ္ခ်က္ေတြရဲ့ျမားဦး သူတို႔ဘက္လွည့္မလာေအာင္ ဘယ္သူေတြလုပ္ေနသလဲ။ ဘယ္သူေတြက ႀကံရာပါလဲ။ ဘယ္သူေတြ ဖံုုးဖိကာကြယ္ ဖာေထးေပးေနသလဲ။ ဘယ္သူေတြ သူခိုးဓားရိုးကမ္းလဲ။ ဘယ္သူေတြ မီးေလာင္ရာေလပင့္လုပ္လဲ။ ဘယ္သူေတြ ေျမနိမ့္ရာ လွံစိုက္သလဲ၊ စတာေတြကိုပါ ေသခ်ာက်နျမင္ၿပီး အသိရွိရွိ သတိတိရွိေနထိုင္ရင္း တြန္းလွန္ဆန္႔က်င္ၾကဖို႔ပါဘဲ။
တကယ္ေတာ့ဒါဟာ လူဝင္မႈျပႆနာ၊ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးျပႆနာဆိုတာထက္ ဖိနွိပ္သူနဲ႔ အဖိႏွိပ္ခံၾကားက လူတန္းစားျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ အဖိနွိပ္ခံအခ်င္းခ်င္း လွည့္ တည္ေပးထားရင္း၊ ရန္ုျဖစ္ခိုင္းထားရင္း ဖိနွိပ္သူလူတန္းစားဟာ အေနေခ်ာင္ အစားေခ်ာင္ေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ အဖိနွိပ္ခံအခ်င္းခ်င္းတည္ေပးေနတာကို တည္ေပးေနမွန္းသိၾကမွျဖစ္မွာပါ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
ဧၿပီ ၁၇၊ ၂ဝ၁၉
0 comments:
Post a Comment