၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လအေရးေတာ္ပံုကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျခင္း ဗကပ (ဗဟို)(၁ - ၈ - ၂ဝ၁၃)

၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လအေရးေတာ္ပံုကို ျပန္လည္သံုးသပ္ျခင္း ဗကပ (ဗဟို)(၁ - ၈ - ၂ဝ၁၃)

(၁) ၈၈ အေရးေတာ္ပံု ေငြရတုတိုင္ေတာ့မည္။ ယခု ျပန္လည္သံုးသပ္ျခင္းသည္ လာလတၲံ႔ေသာ လူထုအေရးေတာ္ပံုအတြင္း ေဆာင္ရန္နွင့္ေရွာင္ရန္ကို (ဗကပ အေနျဖင့္) တင္ျပလိုေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

(၂) အေရးေတာ္ပံုတိုင္းသည္ အေျခအေနအရပ္ရပ္ရင့္မွည့္ေနမွ ျဖစ္ေပၚေလ့ရိွသည္။ အေျခအေနရင့္မွည့္သလား၊ မရင့္မွည့္သလားဆိုတာကို အကဲျဖတ္ဖို႔အေၾကာင္းအခ်က္ (၂) ခုရိွသည္။

(တစ္) အုပ္စိုးသူအာဏာရမ်ားက ပံုစံေဟာင္းအတိုင္းအုပ္စိုးရန္ (လံုးဝ)မျဖစ္နိုင္ေတာ့သည့္အခါ

(နွစ္) အုပ္စိုးခံျပည္သူလူထုက အာဏာေဟာင္း၏အုပ္စိုးမႈကို ဆက္လက္ၿပီး သည္းမခံနိုင္ေတာ့တဲ့အခါ ဤ (၂) ခ်က္ ျပည့္စံုရပါမည္။

(၃) ၁၉၈၈ က အုပ္စိုးသူဘက္ကိုၾကည့္ပါ။ ၁၉၆၂ ကစၿပီး ၁၉၇၄ - ၇၅ - ၇၆ တို႔အထိ သူတို႔၏အုပ္စိုးမႈကို အၾကမ္းပတမ္းနည္းျဖင့္ ထိန္းသိမ္း ခဲ့သည္။ “ဆိုရွယ္လစ္မိႈင္း”တိုက္ခဲ့သည္။ တစံုတရာေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ‘အကူးအေျပာင္းကာလ’ မို႔ သည္းခံၾကဖို႔ေျပာသည္။ ဒါလည္း တစံုတရာေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ေတာ့ ပြင့္က်သည္။

(က) ျပည္သူလူထုဘက္က ၾကည့္လွ်င္ -

• ၁၉၆၂ ကတည္းက တတပ္ခ်င္းထြက္ၿပီး စီးခ်င္းထိုးသည္။ ေသြးေခ်ာင္းစီးမွ် နိွပ္ကြပ္ခံခဲ့ရသည္။ တတပ္ခ်င္းထြက္ၿပီး စီးခ်င္းထိုးတိုင္း နိွပ္ကြပ္ခံရတာနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္သည္။ (ေက်ာင္းသားတပ္၊ ေက်ာင္းသားနဲ႔ပညာတတ္လူငယ္မ်ားတပ္၊ အလုပ္သမားတပ္၊ ၿမိ့ဳေနအလယ္အလတ္ အလႊာနဲ႔ ေက်ာင္းသားစုေပါင္းတပ္တို႔ စီးခ်င္းထိုးခဲ့သည္)

• နိုင္ငံေရးဝါရင့္မ်ားနွင့္ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားက ပဲြၾကည့္ပရိသတ္လို ျဖစ္ေနခဲ့သည္။

ဤအေျခအေနကို ‘ဗကပ’ က သံုးသပ္ျပီး

• ၁၉၈ဝ တြင္ လမ္းစဥ္ေျပာင္းသည္။‘၁၃ဝဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုတပ္သားေဟာင္းႀကီးမ်ား’ကို လံႈ့ေဆာ္သည္။ စည္းရံုးသည္။

• လြတ္လပ္ေရးအတြက္တိုက္ပဲြဝင္ခဲ့စဥ္က မိမိတို႔ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တာနဲ႔ အခုျဖစ္ေနတာကို နိႈင္းယွဥ္ျပသည္။ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မတိုက္ဖ်က္နိုင္လွ်င္ မိမိတို႔တာဝန္မေက်ေသး၊ မိမိတို႔မေသခင္မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုတိုက္ဖ်က္ဖို႔လံုးပန္းၾကစို႔ဟု ေဆာ္ၾသသည္။

• ၁၃ဝဝ ျပည့္၏ ေရႊရတုနွစ္တြင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တိုက္ဖ်က္ေရးအေရးေတာ္ပံုတခု ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ တိုက္တြန္း သည္။

• အားလံုးေလာက္က သေဘာတူၾကသည္။ တခ်ိဳ႔က တက္တက္ႂကြႂကြတံု႔ျပန္သည္။ တခ်ိဳ႔က သာမန္ပဲ တံု႔ျပန္သည္။ ဦးနုကေတာ့ သူ႔ထံုးစံအတိုင္း “အေရးႀကံဳလာလွ်င္ ေမာင္နုကို ေရွ႔ဆံုးက ေတြ႔ေစရမည္”ဟု နႈတ္ျဖင့္ ျပန္ၾကားသည္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဒီတခါေတာ့ သခင္ဗသိန္းတင္တို႔နဲ႔ သေဘာထားခ်င္းကိုက္ညီသည္ဟု သူ႔အတြင္းပိုင္းမွာေျပာတာကို တဆင့္စကားၾကားရသည္။ ပမညတ ေတြက ဘာမွမတံု႔ျပန္။ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းဆီသြားၿပီး ‘အႀကံေပးတာ လုပ္သည္’ဟု သိရသည္။ ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး အိတ္ဖြင့္ေပးစာမ်ားေပၚလာသည္။

(ခ) အုပ္စိုးသူဘက္ကိုၾကည့္လွ်င္

• သူတို႔‘ေလွာ္ရင္းနစ္ေနၿပီ’ဆိုတာ သိလာသည္။ ဘာတခုမွ မေအာင္ျမင္ဘဲ က်ရံႉးေနတာကိုျမင္လာသည္။ အႀကီးဆံုးၿမီရွင္ဂ်ပန္ကလည္း ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈအနိမ့္ဆံုးနိုင္ငံ (LDC) ေလွ်ာက္မွ ေႂကြးၿမီဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကသက္သာမည္ဟု အႀကံေပးသည္။ LDC ေလွ်ာက္ရသည္။

• သို႔ေသာ္ LDC ျဖစ္လို႔ ေႂကြးဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေလ်ာ့ရံုသာ ရိွသည္။ ျပည္တြင္းစီးပြားေရးနဲ႔ေငြေၾကးဘ႑ာအက်ပ္အတည္းက ရိွၿမဲ၊ ဒုကၡေပးဆဲ ျဖစ္သည္။ ထုတ္ထားတဲ့ေငြေတြ တရားမဝင္ေၾကညာရျပန္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ ျပင္သင့္ျပင္ရမွာပဲဆိုေသာစကား ထြက္လာသည္။ သူ႔မွာ အိမ္ေတာ္ပါ ငယ္ကၽြန္ေတြပဲအားကိုးစရာရိွသည္။ (ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ရဲ့စာအုပ္ ဖတ္ၾကည့္ပါ)

• ၁၉၈၈ မတ္လ၊ ဇြန္လကကိစၥေတြ မေရးေတာ့ပါ။

• ၾသဂုတ္လေရာက္ေတာ့ အေျခအေနရင့္မွည့္ခဲ့ၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္လံုးကၽြတ္အံုႂကြမႈႀကီးေပၚေတာ့သည္။ လူထုလူတန္းစား၊ လူ႔အလႊာစံု ပါလာသည္။ ေတာင္သူလယ္သမားေတြပါလာတာက အခရာက်သည္။ နယ္ၿမိ့ဳေတြကလႈပ္ရွားမႈတိုင္းမွာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ပါလာခဲ့ၿပီ။

(၄) ဤေနရာတြင္ ဗကပ ၏ အျမင္ကိုေျပာပါမည္။

• တတပ္ခ်င္းထြက္တိုက္တာေတြ မရိွလွ်င္ ‘၈၈ ၾသဂုတ္အေရးေတာ္ပံု’ မရိွနိုင္ပါ။

• မုခ်နိုင္မည့္တိုက္ပဲြကိုမွ တိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ဘယ္ေတာ့မွအေရးေတာ္ပံုႀကီး ျဖစ္မလာနိုင္ပါ။

• သမိုင္းကို လူထုကဖန္တီးသည္ဆိုတာမွာ လြယ္လြယ္ဖန္တီးလို႔မရပါ။ ရံႉးပဲြအလီလီကိုျဖတ္သန္းၿပီး ဘာေတြႀကိဳတင္ျပင္ရမလဲဆိုတာကို နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်က္လုပ္ၿပီး ရွာႀကံရတာခ်ည္းျဖစ္သည္။

• မုခ်နိုင္မည့္တိုက္ပဲြ (ရာနႈန္းျပည့္နိုင္တဲ့တိုက္ပဲြ)ကို ဘယ္သူမွလည္း ႀကိဳကတင္ၿပီး မတြက္ခ်က္နိုင္ပါ။

(၅) ၈၈ ၾသဂုတ္လအေရးေတာ္ပံု ‘အျမတ္နဲ့အရံႉး’ကို စာရင္းခ်ဳပ္ေသာ္ -

အျမတ္ -

• ဒီမိုကေရစီပါတီမ်ား ေပၚလာသည္။

• ေယဘုယ်ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး လက္နက္ကိုင္တိုက္ပဲြလမ္းစဥ္ ေပၚလာသည္။

• ျပည္သူလူထုအတြင္း ဒီမိုကေရစီအေတြးအေခၚသြတ္သြင္းေပးနိုင္သည္။

အရံႉး-

• စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အစတံုးေအာင္မသုတ္သင္နိုင္ခဲ့။ ယခုအထိ ရွင္သန္ဆဲျဖစ္သည္။ ‘ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ’ ‘နဝတ’‘နအဖ’ စစ္ေကာင္စီမ်ားေနရာတြင္ ကာ/လံု ေကာင္စီက ‘၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ’အရ ဆက္လက္တည္ရိွေနသည္။ ‘ျုပျပင္ေျပာင္းလဲေရးမိႈင္း’ မိသူေတြ မ်ားေနသည္။

• ‘၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ’တုန္းက ၇၄ - ၇၅ - ၇၆ ခုနွစ္မ်ားတြင္ ခ်က္ခ်င္းအန္တုနိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း အခုေတာ့ ‘၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒ’ကို (ႁခြင္းခ်က္ျဖင့္) လက္ခံေနၾကၿပီ။ ၂ဝ၁၅ - ၂ဝ၂ဝ ကို ေမွ်ာ္ေနၾကၿပီ။ (ဤသို႔ျဖစ္လာရသည္မွာ နိုင္ငံတကာ့အေျခအေနေျပာင္းလဲလို႔လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဒီေနရာမွာ ဒီကိစၥေရးဖို႔မရည္ရြယ္ပါ။)

• ဘာေၾကာင့္ရံႉးသလဲ။ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္သူ မႀကံ့ခိုင္လို႔ (သို႔မဟုတ္)မရိွလို႔ျဖစ္သည္။

• ေအာင္ပဲြရလွ်င္ မိဘေတြမ်ားတတ္သည္။ မိဘေတြမွာကလည္း ဘံုလုပ္ငန္းစဥ္မရိွ။ မညီညြတ္ၾက။

• ရံႉးပဲြဆိုလွ်င္ မိဘမဲ့ျဖစ္တတ္သည္။ မည္သူကမွ တာဝန္မယူ။

(၆) ဗကပ ၏ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေဝဖန္ေရး။

• အတက္ေရာက္ကာမွ လွည္းစည္းကံုးျပတ္ၿပီး ဗကပ ေနာက္လန္က်သည္။ ဗကပ ကိုယ္တိုင္၏အျပစ္ ျဖစ္သည္။ ျပင္ပကို လဲႊမခ်။

• ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔တို႔ အူျမဴးၾကသည္။ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔က စာအုပ္နီထုတ္ၿပီး ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးက NLD ကို ကြန္ျမဴနစ္စီးေနၿပီ၊ ထုတ္ပစ္ရမည္ဟု လုပ္သည္။ တိုက္ဆိုင္မႈ မဟုတ္ပါ။ သူတို႔‘၂’ ဦးေပါင္းၿပီး ေလာ္စစ္ဟန္အကူအညီနဲ႔ ဗကပ ၿဖိဳခဲြေရးလုပ္ခဲ့စဥ္က အစီအမံျဖစ္သည္။ (ေလာ္စစ္ဟန္ကို ဆိုရွယ္လစ္စစ္အုပ္စုက ေမြးျမဴခဲ့တာျဖစ္သည္)

(၇)ဘာ့ေၾကာင့္ျပန္လည္သံုးသပ္သလဲ။

• စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရိွေနသမွ် လူထုအံုႂကြမႈနဲ႔အေရးေတာ္ပံု ေပၚေနမွာျဖစ္သည္။ ဘယ္ေတာ့၊ ဘယ္လိုေပၚမည္ဆိုတာကိုကား မေျပာတတ္ပါ။

• ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ၾကည့္ရလွ်င္ (၂ဝ၁၅)ေနာက္ပိုင္းက်မွ တတပ္ခ်င္းထြက္တိုက္တဲ့ စီးခ်င္းထိုးတိုက္ပဲြေတြ ေပၚမည္ထင္သည္။

• ေတာင္သူလယ္သမားတိုက္ပဲြေတြေပၚမည္ဟု တြက္သည္။ အခုေတာ့ သူတို႔လည္း စုစုစည္းစည္းလႈပ္ရွားတာေတြ ေတြ႔ရလို႔ျဖစ္သည္။ နဝတ/နအဖ က ေက်ာင္းေတြကိုျဖန္႔ခဲြပစ္လိုက္လို႔ ေက်ာင္းသားကို အေတာ္စုစည္းရဦးမည္ျဖစ္သည္။

• ေတာ္လွန္ေရးအေတြးအေခၚက ဒီေရနိမ့္ျဖစ္ေနသည္။ ဓနရွင္လစ္ဘရယ္ဝါဒအေတြးအေခၚက ေရပန္းစားေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကာလိမ့္မည္။

• သို႔ေသာ္ ျပန္လည္သံုးသပ္ထားတာ မမွားပါ။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မထားလွ်င္ (၁၉၈၈)ၾသဂုတ္လတုန္းကလို ျဖစ္လိမ့္မည္။ အထူးသျဖင့္ ဘံုနိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မရိွလွ်င္ မိဘေတြမ်ားၿပီး ဦးနင္းပဲ့ေထာင္ျဖစ္လိမ့္မည္။

• ၁၉၄၆ စက္တင္ဘာအံုႂကမႈမွာ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မႈရိွသည္။ ဒါေၾကာင့္ နိုင္သည္။ အဲဒီလိုျဖစ္ဖို႔ အမ်ားႀကီးလုပ္ၾကရမည္။

• ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမိႈင္း’ ရိွေနသမွ် မွန္ကန္တဲ့ေခါင္းေဆာင္မႈ မတည္ေဆာက္နိုင္ပါ။

• စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ‘မဲဆႏၵ’နဲ႔ တစတစျုပျပင္ေျပာင္းလဲယူလို႔ မရနိုင္ပါ။ မွန္ကန္တဲ့အေတြးအေခၚကို လူထုႀကီးကလက္ခံေအာင္ အေတာ္ၾကာျကာလုပ္ရလိမ့္မည္ဟု ဗကပ က ေျမာ္ျမင္ပါသည္။ဗကပ (ဗဟို)

(၁ - ၈ - ၂ဝ၁၃)