ဗကပနဲ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢ
ဗကပ၏ဇာတိဇစ္ျမစ္
တကသ၊ ဗကသနဲ႔ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး(သခင္ပါတီ)တို႔အထဲမွာ ဗကပ သေႏၶတည္ၿပီး ၁၉၃၉ မွာေမြးဖြားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္က ေခတ္ပညာတတ္ေတြဟာ ၁၉၁၇ ရုရွားေတာ္လွန္ေရးအေျမာက္သံကို ၁၉၂၀ မတိုုင္မီကတည္းက ၾကားပါတယ္။ ၁၉၂၀ လြန္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာ အိႏၵိယကြန္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကတဆင့္လည္း ေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရး၊ ေဗာ္လ္ရွီဗစ္ပါတီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသေဘာတရားမ်ားကို ေလ့လာမွတ္သားရပါတယ္။ ဘိလပ္ျပန္မ်ားကယူလာတဲ့ မာ့က္စ္ လီနင္ စတာလင္တို႔ရဲ့ ကြန္ျမဴနစ္သေဘာတရားစာအုပ္မ်ားကိုလည္း ေလ့လာရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ (တကသ၊ ဗကသ) ေက်ာင္းသားေတြ၊ သခင္ပါတီထဲက သခင္ပါတီဝင္ ေတြဟာ မာ့က္ဝါဒေလ့လာေရးအစုအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲၿပီး မာ့က္ဝါဒေလ့လာၾကပါတယ္။ စာအုပ္စာတမ္းေရးၿပီး ထုတ္ေဝၾကတယ္။
၁၉၃၆၊ ၁၉၃၈ ေက်ာင္းသားသပိတ္မ်ားနဲ႔ ၁၃၀၀ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဖြဲ႔စည္းဖို႔ အေျခအေနေပးလာတယ္။ ဖြဲ႔စည္းေတာ့ သဘာဝက်စြာပဲ ေလ့လာေရးအုပ္စု ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗကပရဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ အစုဝင္ေတြက ပါတီဝင္ေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။
လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲဝင္ကာလက တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေက်ာင္းသားမ်ားဟာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး (သခင္ပါတီ) ဝင္စၿမဲပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဗကပရဲ့ေခါင္းေဆာင္ေရာ၊ ပါတီဝင္ေတြပါ သခင္ဘြဲ႔ခံသူခ်ည္း ျျဖစ္လာရတာပဲ။
ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခုကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ KIO နဲ႔ ဗကပ မဟာမိတ္ဖြဲ႔တုန္းက ျဖစ္တာပါ။ ဗကပ က KIO ကို လက္နက္ေတြကူညီခဲ့တယ္။ လက္နက္မေပးခင္ KIA တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ျပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္သေဘာတရား သင္တန္းေပးတယ္။ သင္တန္းဆရာက “ဗကပသမိုင္း” ေျပာေတာ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြအားလံုးက သခင္ဘြဲ႔ခံသူတြခ်ည္း ျဖစ္ေနတယ္။ နားကေလာလာလို႔ထင္ပါရဲ့။ KIA ဗိုလ္တေယာက္က ထၿပီးေကာတယ္။ “သခင္ေယရႈတေယာက္ပဲ ၾကားဖူးတယ္။ ခုေတာ့ ဗကပမွာ သခင္ေတြမ်ားလွခ်ည္လွပါလား” လို႔ေျပာဖူးတယ္။
၁၉၄၅ အလြန္ ဗကပရဲ့ေရေသာက္ျမစ္
ေရေသာက္ျမစ္က “ဗကသ”””အလုပ္သမားသမဂၢ””ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢ” စတာေတြျဖစ္တယ္။ သခင္ပါတီ တဇာတ္သိမ္းသြားၿပီ။ ေဖာက္ျပန္သြားၿပီ။ အဲ့ဒီတုန္းက ဗကပလည္း ဥပေဒတြင္း O/G ပါတီျဖစ္သလို ဗကသ၊ အလုပ္သမား လယ္သမားသမဂၢေတြလည္း တရားဝင္ေတြခ်ည္းျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာမွ လ်ွိဳ႔လ်ွိဳ႔ဝွက္ဝွက္ လုပ္ေနစရာမလိုဘူး။ ဗကပရဲ့ ကြန္ဖရင့္ေတြ၊ အစည္းအေဝးေတြမွာ ဗကသေက်ာင္းသားေတြ တက္ၿမဲျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဘယ္ေက်ာင္းသားက ကြန္ျမဴနစ္ပဲဆိုတာကို အားလံုးကသိၾကတာပဲ။ ဗကပရဲ့ တင္းက်ပ္တဲ့စည္းမ်ဥ္းကို မလိုက္နာနိုင္ေတာ့လို႔ ကိုသန္းထြန္း (ေဒါက္တာ သန္းထြန္း) က ပါတီကထြက္ၿပီး ေက်ာင္းဆရာလုပ္တယ္။ ပညာေတာ္သင္သြားဖို႔ေလ်ွာက္ေတာ့ ပညာသင္ေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔က လူေခၚေတြ႔တယ္။ အဖြဲ႔ဥကၠဌဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔ကို ကြန္ျမဴနစ္ယူဂ်ီ လုပ္ေနတယ္လို႔ သံသယျဖစ္ၿပီး ေမးျမန္းစစ္ေၾကာခဲ့တာပဲ။ ေမးပံုေျဖပံုကို “ငါေျပာခ်င္သမ်ွ ငါ့အေၾကင္း” မွာ ဖတ္ရတယ္။
၁၉၄၈ အလြန္ကာလ
ဗကပ ပါတီက ေတာထဲေရာက္သြားၿပီ။ ဗကသ က တရားဝင္အဖြဲ႔အစည္းပဲ။ အာဏာပိုင္ေတြက “ဗကသ” ကို မယံုဘူး။ ဦးနုကစၿပီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလးတို႔ကလည္း ရန္ဘက္လို႔ပဲသေဘာထားတယ္။ သူတို႔က တခ်ိန္က ဗကသေခါင္းေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗကသကို ရန္ဘက္လို႔ပဲ သေဘာထားတယ္။ ဗကသကို ဗကပ ယူဂ်ီလို႔ပဲ သံသယရွိၾကတယ္။
ဦးနုက ပါးစပ္နဲ႔ပဲၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ေသနတ္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလးကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေသနတ္ေဖာက္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဒါက “ဗကသ” ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြရဲ့ ရန္လုပ္ပံုျဖစ္တယ္။ စစ္အာဏာသိမ္းအစိုးရလက္ထက္မွာလည္း ဗကသကို ဗကပယူဂ်ီလို႔ပဲ သံသယရွိတယ္။သူတို႔က “ဗကသ”မွာ တခါမွမလုုပ္ဖူးဘူး။ သံေယာဇဥ္မရွိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသနတ္နဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္ရံုတင္မကဘူး။ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တယ္။ ပစ္တာကလည္း ေသေအာင္ ခ်ိန္ပစ္တာ။ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ေသေအာင္ ပစ္တာပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ဗကပလည္း ေျမလ်ွိဳးရၿပီ။ ေျမလ်ွိဳးရတာ နွစ္ ၅၀ နီးေနၿပီ။ ေရွ႔မွာလည္း ေျမလ်ွိဳးေနရမွာပဲ
ေရွ႔တေခၚေမ်ွာ္ၾကည့္
ဗကပနဲ႔ ဗကသ ရပ္တည္ခ်က္တူေနလို႔ အျမင္တူ၊ အေတြးတူ၊ အလုပ္တူခဲ့ၾကတယ္။ ေရွ႔တေခၚေမ်ွာ္ၾကည့္ေတာ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” နဲ႔ “၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ” ကိစၥဟာ ဘီလူးစည္း လူ႔စည္းခြဲမယ့္ စည္းေၾကာင္းျဖစ္မယ္။ ၿပီးရင္ အႀကီးအက်ယ္ ျပန္လည္စုစည္းမႈႀကီးျဖစ္မယ္လို႔ ဗကပ က ေျမာ္ျမင္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုုလုပ္ၾကမယ္ေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ သတင္းေတြေတာ့ အမ်ားႀကီး ၾကားပါတယ္။ “ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ” ထြက္လာရင္ ရွင္းလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီတခါမွာလည္း ဗကပနဲ႔ဗကသ အျမင္တူ၊ အေတြးတူ၊ အလုပ္တူၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ခ်ီတက္ရမယ့္ခရီး ေဝးပါတယ္။ အခက္အခဲေတြ တင္းက်မ္းျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိတို႔ သံႏၷိဌာန္ခိုင္မာစြာနဲ႔ခ်ီတက္ရင္ ေက်ာ္နင္းနိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗကပရဲ့ နွစ္ ၇၀ ျပည့္ သဝဏ္လႊာျဖစ္ပါတယ္။ ဗကသ က ၇၃ နွစ္ပါ။ မၾကာမီ ၇၅ နွစ္ျပည့္ပါမယ္။ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ေတာက္ပတဲ့အနာဂတ္ကို ခ်ီတက္ၾကပါစို႔။
ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္
၂၀၀၉ ၾသဂုတ္
ဒီေဆာင္းပါးဟာ၂၀၀၉ ကေန ၂၀၁၃ အတြင္းထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္မ်ားထဲမွာ ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္က တပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး က်န္သူေတြလည္း သိသင့္တယ္ထင္လို႔ စာရိုက္ၿပီး ျပန္တင္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဗကပ၏ဇာတိဇစ္ျမစ္
တကသ၊ ဗကသနဲ႔ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး(သခင္ပါတီ)တို႔အထဲမွာ ဗကပ သေႏၶတည္ၿပီး ၁၉၃၉ မွာေမြးဖြားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာျပည္က ေခတ္ပညာတတ္ေတြဟာ ၁၉၁၇ ရုရွားေတာ္လွန္ေရးအေျမာက္သံကို ၁၉၂၀ မတိုုင္မီကတည္းက ၾကားပါတယ္။ ၁၉၂၀ လြန္ေတာ့ ဗမာျပည္မွာ အိႏၵိယကြန္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကတဆင့္လည္း ေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရး၊ ေဗာ္လ္ရွီဗစ္ပါတီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသေဘာတရားမ်ားကို ေလ့လာမွတ္သားရပါတယ္။ ဘိလပ္ျပန္မ်ားကယူလာတဲ့ မာ့က္စ္ လီနင္ စတာလင္တို႔ရဲ့ ကြန္ျမဴနစ္သေဘာတရားစာအုပ္မ်ားကိုလည္း ေလ့လာရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ (တကသ၊ ဗကသ) ေက်ာင္းသားေတြ၊ သခင္ပါတီထဲက သခင္ပါတီဝင္ ေတြဟာ မာ့က္ဝါဒေလ့လာေရးအစုအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲၿပီး မာ့က္ဝါဒေလ့လာၾကပါတယ္။ စာအုပ္စာတမ္းေရးၿပီး ထုတ္ေဝၾကတယ္။
၁၉၃၆၊ ၁၉၃၈ ေက်ာင္းသားသပိတ္မ်ားနဲ႔ ၁၃၀၀ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဖြဲ႔စည္းဖို႔ အေျခအေနေပးလာတယ္။ ဖြဲ႔စည္းေတာ့ သဘာဝက်စြာပဲ ေလ့လာေရးအုပ္စု ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဗကပရဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ အစုဝင္ေတြက ပါတီဝင္ေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။
လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲဝင္ကာလက တိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေက်ာင္းသားမ်ားဟာ တို႔ဗမာအစည္းအရံုး (သခင္ပါတီ) ဝင္စၿမဲပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဗကပရဲ့ေခါင္းေဆာင္ေရာ၊ ပါတီဝင္ေတြပါ သခင္ဘြဲ႔ခံသူခ်ည္း ျျဖစ္လာရတာပဲ။
ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတခုကို ေျပာခ်င္ပါတယ္။ KIO နဲ႔ ဗကပ မဟာမိတ္ဖြဲ႔တုန္းက ျဖစ္တာပါ။ ဗကပ က KIO ကို လက္နက္ေတြကူညီခဲ့တယ္။ လက္နက္မေပးခင္ KIA တပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြကို ျပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းစဥ္သေဘာတရား သင္တန္းေပးတယ္။ သင္တန္းဆရာက “ဗကပသမိုင္း” ေျပာေတာ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြအားလံုးက သခင္ဘြဲ႔ခံသူတြခ်ည္း ျဖစ္ေနတယ္။ နားကေလာလာလို႔ထင္ပါရဲ့။ KIA ဗိုလ္တေယာက္က ထၿပီးေကာတယ္။ “သခင္ေယရႈတေယာက္ပဲ ၾကားဖူးတယ္။ ခုေတာ့ ဗကပမွာ သခင္ေတြမ်ားလွခ်ည္လွပါလား” လို႔ေျပာဖူးတယ္။
၁၉၄၅ အလြန္ ဗကပရဲ့ေရေသာက္ျမစ္
ေရေသာက္ျမစ္က “ဗကသ”””အလုပ္သမားသမဂၢ””ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢ” စတာေတြျဖစ္တယ္။ သခင္ပါတီ တဇာတ္သိမ္းသြားၿပီ။ ေဖာက္ျပန္သြားၿပီ။ အဲ့ဒီတုန္းက ဗကပလည္း ဥပေဒတြင္း O/G ပါတီျဖစ္သလို ဗကသ၊ အလုပ္သမား လယ္သမားသမဂၢေတြလည္း တရားဝင္ေတြခ်ည္းျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘာမွ လ်ွိဳ႔လ်ွိဳ႔ဝွက္ဝွက္ လုပ္ေနစရာမလိုဘူး။ ဗကပရဲ့ ကြန္ဖရင့္ေတြ၊ အစည္းအေဝးေတြမွာ ဗကသေက်ာင္းသားေတြ တက္ၿမဲျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဘယ္ေက်ာင္းသားက ကြန္ျမဴနစ္ပဲဆိုတာကို အားလံုးကသိၾကတာပဲ။ ဗကပရဲ့ တင္းက်ပ္တဲ့စည္းမ်ဥ္းကို မလိုက္နာနိုင္ေတာ့လို႔ ကိုသန္းထြန္း (ေဒါက္တာ သန္းထြန္း) က ပါတီကထြက္ၿပီး ေက်ာင္းဆရာလုပ္တယ္။ ပညာေတာ္သင္သြားဖို႔ေလ်ွာက္ေတာ့ ပညာသင္ေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔က လူေခၚေတြ႔တယ္။ အဖြဲ႔ဥကၠဌဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သူ႔ကို ကြန္ျမဴနစ္ယူဂ်ီ လုပ္ေနတယ္လို႔ သံသယျဖစ္ၿပီး ေမးျမန္းစစ္ေၾကာခဲ့တာပဲ။ ေမးပံုေျဖပံုကို “ငါေျပာခ်င္သမ်ွ ငါ့အေၾကင္း” မွာ ဖတ္ရတယ္။
၁၉၄၈ အလြန္ကာလ
ဗကပ ပါတီက ေတာထဲေရာက္သြားၿပီ။ ဗကသ က တရားဝင္အဖြဲ႔အစည္းပဲ။ အာဏာပိုင္ေတြက “ဗကသ” ကို မယံုဘူး။ ဦးနုကစၿပီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလးတို႔ကလည္း ရန္ဘက္လို႔ပဲသေဘာထားတယ္။ သူတို႔က တခ်ိန္က ဗကသေခါင္းေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗကသကို ရန္ဘက္လို႔ပဲ သေဘာထားတယ္။ ဗကသကို ဗကပ ယူဂ်ီလို႔ပဲ သံသယရွိၾကတယ္။
ဦးနုက ပါးစပ္နဲ႔ပဲၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ေသနတ္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလးကေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ေသနတ္ေဖာက္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဒါက “ဗကသ” ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြရဲ့ ရန္လုပ္ပံုျဖစ္တယ္။ စစ္အာဏာသိမ္းအစိုးရလက္ထက္မွာလည္း ဗကသကို ဗကပယူဂ်ီလို႔ပဲ သံသယရွိတယ္။သူတို႔က “ဗကသ”မွာ တခါမွမလုုပ္ဖူးဘူး။ သံေယာဇဥ္မရွိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသနတ္နဲ႔ၿခိမ္းေျခာက္ရံုတင္မကဘူး။ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တယ္။ ပစ္တာကလည္း ေသေအာင္ ခ်ိန္ပစ္တာ။ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ေသေအာင္ ပစ္တာပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ဗကပလည္း ေျမလ်ွိဳးရၿပီ။ ေျမလ်ွိဳးရတာ နွစ္ ၅၀ နီးေနၿပီ။ ေရွ႔မွာလည္း ေျမလ်ွိဳးေနရမွာပဲ
ေရွ႔တေခၚေမ်ွာ္ၾကည့္
ဗကပနဲ႔ ဗကသ ရပ္တည္ခ်က္တူေနလို႔ အျမင္တူ၊ အေတြးတူ၊ အလုပ္တူခဲ့ၾကတယ္။ ေရွ႔တေခၚေမ်ွာ္ၾကည့္ေတာ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” နဲ႔ “၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ” ကိစၥဟာ ဘီလူးစည္း လူ႔စည္းခြဲမယ့္ စည္းေၾကာင္းျဖစ္မယ္။ ၿပီးရင္ အႀကီးအက်ယ္ ျပန္လည္စုစည္းမႈႀကီးျဖစ္မယ္လို႔ ဗကပ က ေျမာ္ျမင္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုုလုပ္ၾကမယ္ေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။ သတင္းေတြေတာ့ အမ်ားႀကီး ၾကားပါတယ္။ “ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ” ထြက္လာရင္ ရွင္းလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီတခါမွာလည္း ဗကပနဲ႔ဗကသ အျမင္တူ၊ အေတြးတူ၊ အလုပ္တူၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ခ်ီတက္ရမယ့္ခရီး ေဝးပါတယ္။ အခက္အခဲေတြ တင္းက်မ္းျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိမိတို႔ သံႏၷိဌာန္ခိုင္မာစြာနဲ႔ခ်ီတက္ရင္ ေက်ာ္နင္းနိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဗကပရဲ့ နွစ္ ၇၀ ျပည့္ သဝဏ္လႊာျဖစ္ပါတယ္။ ဗကသ က ၇၃ နွစ္ပါ။ မၾကာမီ ၇၅ နွစ္ျပည့္ပါမယ္။ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ေတာက္ပတဲ့အနာဂတ္ကို ခ်ီတက္ၾကပါစို႔။
ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္
၂၀၀၉ ၾသဂုတ္
ဒီေဆာင္းပါးဟာ၂၀၀၉ ကေန ၂၀၁၃ အတြင္းထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္မ်ားထဲမွာ ရဲေဘာ္က်င္ေမာင္ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္က တပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ စာအုပ္ဖတ္ၿပီး က်န္သူေတြလည္း သိသင့္တယ္ထင္လို႔ စာရိုက္ၿပီး ျပန္တင္တာျဖစ္ပါတယ္။
0 comments:
Post a Comment