(စစ္ကမွ တိုက္ရင္ ရံႉးရင္ရံႉးဦးမယ္)
ေဂ်ာ့ဘုရွ္လက္ထက္မွာ ေဖာရိန္းေပၚလစီဖိုးကပ္စ္ကို အေရွ႔အလယ္ပိုင္းကေန အာရွပစိဖိတ္ေဒသကိုေရႊ႔ဖို႔ စျပင္ဆင္တယ္။ အမႊာေမွ်ာ္စင္အတိုက္ခံရၿပီး အၾကမ္းဖက္မႈအေပၚႏႊဲတဲ့စစ္ထဲဝင္သြားၿပီး ေပၚလစီအေရြ႔ဟာ အရွိန္တန္႔သြားတယ္။ အိုဘားမားလက္ထက္မွာ ဒီေပၚလစီျပန္ကိုင္တယ္။ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းက သူ႔လက္ပါးေစ ၂ နိုင္ငံျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီနဲ႔အစၥေရးလ္ရဲ႔ လက္နက္လူသူစုေဆာင္းမႈေတြကို ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေရးလုပ္ဖို႔ေဆာ္ၾသတယ္။ အာရွပစိဖိတ္အတြက္ ေဘ့စ္လုပ္ရမယ့္နိုင္ငံအျဖစ္ ၾသဇီကိုထားတယ္။ စစ္အင္အားတခ်ိဳ႔ အဲ့ဒီေဒသဘက္ကို တိုးၿပီးပို႔တယ္။ ေဒသမွာရွိတဲ့အေမရိကန္ စစ္အေျခစိုက္စခန္းေတြကို အင္အားအလံုးအရင္းျဖည့္တင္းတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က စစ္ျဖစ္ဖို႔မဟုတ္ေတာင္ တရုတ္ကိုရန္ေစာင္ဖိအားေပးဖို႔။ ျဖစ္ရင္လည္း ခ်မယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ိဳး။
ထရမ့္တက္လာေတာ့ ေဖါရိန္းေပၚလစီရယ္လိုပ တခုခုကို အခိုင္အမာအေနနဲ႔ျပစရာမရွိဘူး။ ဆန္စင္ရာက်ည္ေပြ႔လိုက္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ တခုခုကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ အစမသတ္ေသးဘူး ေနာက္တခုေကာက္ကိုင္လိုက္ တို႔လို႔တန္းလန္းနဲ႔ ျပန္လႊတ္ခ်လိုက္ေတြျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္စစ္တပ္ အိေႁႏၵမရျဖစ္လာတယ္။ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းနဲ႔ အခ်ီႀကီးတပြဲမွ မစားမေသာက္ရေသးေတာ့ အေမရိကန္အရင္းရွင္ႀကီးေတြလည္း ေငြကုန္သံျပာျဖစ္လာတယ္။ လူထုေဆာင္တဲ့အခြန္ေငြေတြကို စစ္စားရိတ္ေတြမွ အဆမတန္တိုးသံုးလို႔ တိုင္းျပည္ဝန္ပိ ဘတ္ဂ်တ္လိုေငြျပေတြဘဲ အဖတ္တင္တယ္။
သူ႔အရငသင္သမၼေတြလုပ္ခဲ့တဲ့ ေဖါရိန္းေပၚလစီဇိုးကပ္စ္ကို အေရွ႔အလယ္ပိုင္းကိုျပန္ေရႊ႔တယ္မေျပာေပမယ့္ အီရန္ကိုအသားလြတ္ရန္လုပ္ၿပီး က်ည္တခ်က္ေလာက္ မေပါက္ ေပါက္လာေအာင္ သြားဆြေပးေနတယ္။ တကယ္က အိုဘားမားလက္ထက္မွာ အီရန္နဲ႔လုပ္ခဲ့တဲ့ ႏူကလီယားဒီးလ္ကေန(စာခ်ဳပ္ကေန)စ နႈတ္ထြက္တာ အေမရိကန္ျဖစ္တယ္။ တျခားနိုင္ငံေတြကေတာ့ အင္းမလုပ္အဲမလုပ္လုပ္ေနတယ္။ ခု အီရန္ဘက္က 'စာခ်ဳပ္ကို အေမရိကန္ကစေဖာက္ဖ်က္တာ ဒါ့ေၾကာင့္ စာညခ်ဳပ္ပါသေဘာတူညီခ်က္ေတြကို အီရန္အေနနဲ႔ လိုက္နာေတာ့ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး'လို႔ ေျပာတာျဖစ္တယ္။
စစ္ကေတာ့ ျဖစ္ဖို႔ဘက္မ်ားတယ္ထင္တာဘဲ။ နင္မဟုတ္ နင့္အေမလုပ္ေနတဲ့ဇာတ္လမ္းကိုး။ ျဖစ္လာရင္ ေဆာ္ဒီနဲ႔အစၥေရးကို လက္နက္မ်ားမ်ားေရာင္းေပးၿပီး ဝင္ခ်ခိုင္းမယ့္သေဘာရွိတယ္။ ဟို ႏွစ္နိုင္ငံကလည္း ရန္ေစာင္ေနတယ္။ ဝင္ပါမယ့္လကၡဏာရွိတယ္။ ရုရွကေတာ့ အီရန္ကိုျပႆနာမရွာဖို႔ေျပာတယ္။ တရုတ္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ေခါင္းေအးေအးထားလုပ္ၾကပါ ေျပေျပလည္လည္ရွင္းၾကပါ စိတ္ေတြမေလာၾကပါနဲ႔ ဘာညာေျပာေပမယ့္ စစ္ျဖစ္ခဲ့လို႔ စစ္ၿပီးသြားတာနဲ႔ ေဝစုခြဲဖို႔ ကတြတ္ေပါက္ဗ်ိဳင္းေစာင့္သလို ေစာင့္ေနတယ္။ လစ္ဗ်ားတုန္းကလည္း လစ္ဗ်ားေရနံလုပ္ငန္းနဲ႔ လစ္ဗ်ားျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥေတြမွာ တရုတ္ေတြ ဧရာမပြေပါက္တိုးသြားတယ္။ ဓျမတိုက္တဲ့အထဲ မပါေပမယ့္ ေဝစုခြဲေတာ့ အပံုလိုက္ႀကီးရသြားတယ္။ ကဒါဖီေနာက္တက္လာတဲ့အစိုးရက ေပးစရာရွိ တရုတ္ကိုဘဲ ကန္ထရိုက္ခ်ေပးတာေတြရွိတယ္။
ခုလည္း အီရန္ကိစၥ စစ္ျဖစ္ပါေစလို႔ေတာ့ ဆုေတာင္းခ်င္မွေတာင္းေနေပမယ့္ စစ္ႀကီးၿပီးသြားရင္ဆိုၿပီး တရုတ္စီးပြားေရးသမားေတါ ခတ္ကြင္းျပင္ေနေလာက္ၿပီ။ အေမရိကန္ကေတာ့ ေနာက္ထပ္ စစ္ႏြံတႏြံမွာနစ္ရင္း ေၾကြးလည္ပင္းခိုက္ၿပီး စူပါပါဝါဝဲၾသဃမွာ ခ်ာခ်ာလည္ေနမွာဘဲ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
ေမ ၁၁ ရက္၊ ၂ဝ၁၉
0 comments:
Post a Comment