(စုဖြဲ႔မႈသစ္လာေလလိမ့္မလား) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(စုဖြဲ႔မႈသစ္လာေလလိမ့္မလား)

စစ္အုပ္စုနဲ႔ တျပည္လံုးအဆင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး (NCA)လက္မွတ္ထိုးထားၿပီးသား လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္ ၁ဝ ဖြဲ႔ ရွိတယ္။ အဲ့ဒီ ဆယ္ဖြဲ႔ အလုပ္အတူလုပ္နိုင္ေအာင္ ဆယ္ဖြဲ႔ေပါင္းက ေခါင္းေဆင္ေတြခ်ည္းပါတဲ့ Peace Process Steering Team (PPST)ဆိုတာရွိတယ္။ အစိုးရနဲ႔ေျပာေျပာ စစ္တပ္နဲ႔ေျပာေျပာ စကားေျပာတဲ့အခါ PPST မွာ ဘံုသေဘာတူထားတဲ့ မူေဘာင္အတြင္းကပဲ ေျပာတယ္။ မူရွိတယ္။ မူကိုင္ထားတယ္။ မူက အႏွစ္သာရဆုပ္ၿပီးေျပာရရင္ “လူမ်ိဳးစုတိုင္း တန္းတူရည္တူ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ ဖက္ဒရယ္မူ“။ ဒီမူကိုင္ၿပီး စစ္အုပ္စုနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကတဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးၾကတယ္။

စစ္အုပ္စုဘက္ကေတာ့ စကတည္းေန တေလ်ွာက္လံုး သူ႔မူ(တပ္မေတာ္မူ ၆ ခ်က္) အေသဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး အဲ့ဒီ အေျခခံကေန ရပ္ခံတယ္။ အဲ့ဒီကတဆင့္ ဘာ ထပ္တက္လာလဲဆိုေတာ့ “တခုတည္းေသာတပ္မေတာ္“ကို လက္ခံရမယ္။ “ဘယ္ေသာအခါမွ ခြဲမထြက္ပါ“ကတိေပးရမယ္။ ဒါမွ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ဆက္သြားမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္။ ဒီအသစ္တင္လာတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကိစၥ ေဆြးေႏြးၾကရင္း အရင္ေျပာလက္စေတြ ရပ္သြားတယ္။ အေျခအေနက ေရွ႔ဆက္တိုးမရ ျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔စကားနဲ႔ေျပာရရင္ တစ္ဆို႔လာတယ္။

ဒီေတာ့ ခုန အပစ္ရပ္ ဆယ္ဖြဲ႔(တကယ္စတာက KNU/KNLA)က။ “ဒီအတိုင္းဆို NCA ဟာ လမ္းေခ်ာ္သြားၿပီ မူလ လမ္းေၾကာင္း ကေနေသြဖည္သြားၿပီ၊ ဒါ့ေၾကာင့္ အစိုးရ/စစ္တပ္တို႔နဲ႔ တရားဝင္ေတြ႔ေနတာကို ယာယီရပ္ဆိုင္းတယ္၊ မိမိတို႔ အခ်င္းခ်င္းၾကား ဘံုသေဘာတူညီခ်က္တခုခုရေအာင္ လုပ္ရဦးမယ္၊ ဒါေပမယ့္ ၾကားကာလေတြမွာေတာ့ အလြတ္သေဘာ Out of Record ေတာ့ ေတြေတာ့ရွိေနမယ္“ဆိုၿပီး တရားဝင္ေတြ႔တာေတြ ရပ္လိုက္တယ္။ ၾကားထဲမွာ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႔နဲ႔ ေတြ႔ၾကတာရွိတယ္။ ဘာမယ္မယ္ရရမွ သေဘာတူညီခ်က္မရၾကပါ။

အဲ့ဒီအေျခအေနမွာ ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္အဖြဲ႔ ၄ ဖြဲ႔ (ကခ်င္၊ ရခိုင္၊ ကိုးကန္႔၊ ပေလာင္)နဲ႔ အစိုးရတို႔ စစ္တပ္တို႔နဲဲ႔ ေတြ႔မယ္ဆိုၿပီး ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ ခုထိေတာ့ ေတြ႔မယ့္ေနရာ မသတ္မွတ္နိုင္ေသးတာနဲ႔ မေတြ႔ျဖစ္ၾကေသးပါ။ ဝ တပ္ဖြဲ႔ကေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းမဟာမိတ္ေတြနဲ႔ အစိုးရ/စစ္တပ္ေတြ႔မွာကို သတိထားၿပီးႀကိဳဆိုအားေပးတယ္။ အပစ္ရပ္တဲ့အထဲမပါေသးတဲ့သူေတြကိုလည္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ (အနည္းဆံုး ေလ့လာသူအျဖစ္)ဖိတ္တာ တက္ေရာက္ေစတာကို လိုလားတယ္။

ဒီေနရာမွာ သတိျပဳရမွာ စစ္အုပ္စုဟာ အပစ္ရပ္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ နဂိုကမွ အေရးမပါသလိုျဖစ္ေနတဲ့ အစိုးရရဲ႔အခန္းက႑ကို ထပ္ က်ံဳ႔သြားေအာင္လို႔ အပစ္ရပ္ကိစၥေတြအတြက္ လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြနဲ႔ သီးသန္႔ ေတြ႔ဖို႔ဆိုၿပီး စစ္ေကာ္မရွင္တခု သတ္သတ္ဖြဲ႔ထားကို ျဖစ္တယ္။ အစိုးရအပစ္ရပ္ေကာ္မတီ အဆင့္ဆင့္တိုင္းမွာလည္း ဥကၠဌေတြက စစ္ဗိုလ္ေတြျဖစ္တယ္။ ေဒါက္တာတင္မ်ိဳးဝင္းဟာ ရိုးဂုဏ္ေအးဂုဏ္ မေကာက္က်စ္ဂုဏ္ ေဒၚစုအေပၚသစၥာခံဂုဏ္ေတြဆိုေပမယ့္ နိုင္ငံေရးအစြမ္းအစနဲ႔ အေတြးအေခၚအရထက္ျမက္မႈမရွိတဲ့အျပင္ ဆံုးျဖတ္နိုင္တဲ့ပါဝါရွိသူလည္းမဟုတ္ေတာ့ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မရွင္မွာ သူ႔ရဲ႔အေရးပါမႈဟာ ဘာမွေျပာေလာက္တဲ့ အေနအထားမဟုတ္ဘူး။

ေနာက္အေရးအႀကီးဆံုးအခ်က္က အစိုးရေျပာေနတဲ့ “၂၁ ရာစုပင္လံု“ ဆိုတာက နိုင္ငံေရးအရ ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္ “မူ“ တခုခု ခ်မျပနိုင္တာဘဲျဖစ္တယ္။ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ ပင္လံုအနွစ္သာရ ဘာညာနဲ႔သာ အေပၚယံေျပာေနတာ တကယ္လက္ေတြ႔က်တဲ့ အာမခံခ်က္မ်ိဳး ဘာမွမေျပာနိုင္ဘူး။ ဒီလိုျဖစ္ရတာ စစ္အုပ္စုကို လက္ညွိဳးထိုးတာထက္ မိမိမွာ အခိုင္အမာ နည္းဗ်ဴဟာ မဟာဗ်ဴဟာ ရွိမထားဘူးဆိုတာကိုျပေနတာပါ။ လူမ်ိဳးစုေတြလည္း လိုအပ္တဲ့အခါ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ဆိုၿပီးသာ (စကားလံုးအရ)ေျပာေပမယ့္ အားကိုးလို႔မရမွန္း သေဘာေပါက္ေနၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ အားထားရေလာက္တယ္ဆို လူမ်ိဳးစုေတြက အင္န္အယ္လ္ဒီကိုဝန္းရံၿပီး ခရီးအတူဆက္ၾကဖို႔ သေဘာထားရွိတယ္။ အဲ့ဒါကိို တိတိက်က် အကဲခတ္ေနၾကတုန္းမွာဘဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီေတြ႔တဲ့ပြဲမွာ ေဒၚစုက AA ကို အျပတ္ေခ်မႈန္းခိုင္းတာႀကီး ေပါက္ထြက္လာေတာ့ အယံုအၾကည္ပိုနည္းသြားတယ္။ ပို သတိႀကီးႀကီး ထားသြားၾကတယ္။ အစိုးရကို စကားထဲသာ ထည့္ေျပာေနရတာ အာဏာရဲ႔ေသာ့ခ်က္ဘယ္နားမွာမွန္းနဲ႔ ဘယ္သူ႔ဆီရွိမွန္းသိေတာ့ ရွိတဲ့လူကို ဒဲ့ဆက္ဆံေနၾကတယ္။ ဒါက ျဖစ္ေနတဲ့အခင္းအက်င္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ပါ။ အေသးစိတ္ေတြ မ်ားပါတယ္။

ျပန္ဆက္ရရင္ NCA မွာ တစ္ဆို႔ေနတာေတြကို ျဖည္ထုတ္ေရး နည္းလမ္းရွာတဲ့အေနနဲ႔ PPST အစည္းအေဝး ဟိုတေလာက လုပ္တယ္။ အဲ့ဒီမွာ KNU က PPST ကို အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ထားခဲ့ခ်င္တယ္။ ထားခဲ့ခ်င္တာက ၂ဝ၁၇ ေလာက္တည္းကလို႔ဆိုတယ္။ KNU က လမ္းေၾကာင္းအသစ္တခု တနည္းေျပာရရင္ စုဖြဲ႔မႈအသစ္တခု ေဖာ္ခ်င္တယ္။ အဲ့ဒီအဖြဲ႔ကို Peace Process Consultative Meeting (PPCM)လို႔ေခၚမယ္။ အဲ့ဒီအဖြဲ႔မွာ အခု ၁ဝ ဖြဲ႔အျပင္ အပစ္မရပ္ရေသးတဲ့အဖြဲ႔ေတြပါ ပါဝင္လာနိုင္ေရး ရည္ရြယ္တယ္။ အေၾကာင္းျပခ်က္က လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ နိုင္ငံေရး အေနအထားအရ လိုအပ္မႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာ ပိုမိုေခ်ာေမြ႔အဆင္ေျပေစဖို႔လို႔ ဆိုတယ္။ ဆယ္ဖြဲ႔ထဲက တခ်ိဳ႔အဖြဲ႔ေတြက အဖြဲ႔သစ္ဖြဲ႔မွာကို မလိုလားဘူး။ PPST နဲ႔ပဲ ဆက္သြားခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ PPMC တင္တဲ့ KNU က အဖြဲ႔ထဲကေန နႈတ္ထြက္မယ္ဆိုၿပီးျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မဲခြဲဆံုးျဖတ္တာေတြ ျပန္ညွိၾကတာေတြလုပ္ၿပီး ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မထြက္ေသးဘူး၊ PPMC ကိစၥကိုလည္း အၿပီးတိုင္ျပန္မရုပ္သိမ္းထားဘူး။ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ခ်င္းၾကားမွာေရာ အဖြဲ႔ေတြအတြင္းမွာပါ ျပန္ညွိၾကဦးမယ္။ ေနာက္လာမယ့္ PPST အစည္းအေဝးေတြမွာ အဲ့ဒီကိစၥျပန္တက္လာမယ့္သေဘာရွိတယ္။ PPST မွာ အဲ့သလိုျဖစ္ေနတုန္း မေန႔ကဘဲ UWSA လို႔ေခၚတဲ့ ဝ ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးတပ္မေတာ္က လားရိႈးၿမိ့ဳရံုး ဆက္ဆံေရးတာဝန္ခံ ဦးညီရမ္းက “KNU ရဲ႔ အဆိုျပဳခ်က္ကို လက္ခံသိရွိထားၿပီး ေကာင္းတဲ့အႀကံျပဳခ်က္ျဖစ္တယ္၊ ဒါဟာ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ FPNCC ရဲ႔ အားလံုးပါဝင္ေရးမူနဲ႔တူညီတယ္၊ အားလံုးပါဝင္ေရးဆိုတာ နဂိုကတည္းက က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ ရပ္တည္ခ်က္လည္း ျဖစ္တယ္၊ ေရွ႔ဆက္ၿပီးေတာ ပူးေပါင္းရမယ့္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ဘယ္လိုရွိမလဲဆိုတာကိုေတာ့ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ရဲ႔သေဘာထားေပၚ မူတည္တယ္“လို႔ အတိအလင္းထြက္ေျပာလာပါတယ္။

ဆိုေတာ့ KNU အဆိုျပဳတဲ့ PPMC လိုင္းအသစ္ကို FPNCC ကလည္း သေဘာက်တယ္ ပူးေပါင္းလည္း လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ အားေကာင္းတဲ့ စုဖြဲ႔မႈႀကီးတခု ျဖစ္လာဖို႔ရွိပါတယ္။ တရုတ္အေနနဲ႔ကလည္း FPNCC နဲ႔ အပစ္ရပ္/မရပ္ အဖြဲ႔ေတြအားလံုးစုမိသြားရင္ ၾကားဝင္ေပးရတာ ပိုလြယ္ကူသြားမယ္ထင္ရတယ္။ KNU ရဲ႔ နိုင္ငံေရးအေနအထားလည္း ျပန္တက္လာမယ္။ ခုက KNU က NCA ထိုးၿပီးသား အပစ္ရပ္ ဆယ္ဖြဲ႔ထဲမွာသာ အားအႀကီးဆံုးျဖစ္ေနတာမွန္ေပမယ့္ တရုတ္ဝင္ပါေနတဲ့ ဗမာ့အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္မွာက်ေတာ့ အိမ္ျဖည့္သေဘာ၊ အရန္လူသေဘာနဲ႔ ဖုတ္ေလတဲ့ငါးပိလို ျဖစ္ေနတယ္။ စစ္အုပ္စုကလည္း နယ္ေျမခ်ဲ႔ဖို႔ စစ္ေရးေနရာယူမႈလုပ္ဖို႔လိုရင္ နယ္ေျမအကန္႔အသတ္ထားၿပီး ေျဗာင္တိုက္တယ္။ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါ ဟီးဟီးဟားဟားနဲ႔ ၿပီးပစ္လိုက္တယ္။ မေထမဲ့ျမင္ လုပ္တဲ့အခါ လုပ္ျပတယ္။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ ေပယ်လကံလႊတ္ထားတယ္။ KNU အျဖစ္က ဂ်င္ပဲ့လားေတာ့လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ဂ်င္ပဲ့က ဝိုင္းတိုင္းဝင္ေပါက္လို႔ရတယ္။ မေဝးေတာ့မယ့္ အနာဂတ္မွာ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ PPST ေတြ႔ၿပီး PPMC လိုဟာ ေပၚလာဖို႔ အေသးစိတ္ညွိႏိႈင္းမႈေတြ အတြင္းပိုင္းသေဘာတူညီမႈေတြ နားလည္မႈေတြေတာ့ က်က်နန ျပင္ဆင္ၾကမယ္ထင္တယ္။ အဲ့သလိုုသာဆို တရုတ္လည္း ခုထက္ပို လက္သြက္ေျခသြက္နဲ႔ ထဲထဲဝင္ဝင္ ပိုပါလာမယ္ယူဆရတယ္။

ခု PPST ထဲမွာ တခ်ိဳ႔အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြက တခုုခု ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ၿပီးျပတ္သြားေစ့ခ်င္ေနတယ္။ ခုလို ေသာင္မတင္ ေရမက်ျဖစ္ေနတာ၊ စစ္လည္းတရားဝင္မတိုက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္းတရားဝင္မရဘဲ ဒီအတိုင္း လပ္ယားလယ္ယားၾကာၾကာေနရင္ (အဖြဲ႔ေသးေတြ) လံုးပါး ပါးလိုက္လာမယ္။ ေနာက္ၿပီး စီးပြားေရး(သူတို႔အေခၚ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး) လုပ္ရတာလည္း မလြတ္လပ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုး စစ္အုပ္စုနဲ႔ ဘာမွ ညွိမရေတာ့ဘူးဆိုလည္း ျမန္ျမန္တပ္ဖ်က္၊ လက္နက္အပ္၊ ကုမၺဏီေထာင္၊ စီးပြားရွာ၊ ပါတီေထာင္ နိုင္ငံေရးလုပ္ဆိုတဲ့ စစ္တပ္မူ ၆ ခ်က္အတိုင္းပဲ သြားခ်င္တာေတြရွိေနနိုင္တယ္။

ဝ ဘက္ကေျပာသလို ေပါင္းစည္းေရးေတြျဖစ္သြားရင္ ဒီလူေတြအတြက္လည္း လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ေရြးခ်ယ္စရာရသြားမွာမို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဟိုလူေတြေပါင္းစည္းမိသြားၾကရင္သာ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္မျဖစ္ဘူး ဘာမွ မေျပာနိုင္ေသးေပမယ့္ စစ္တပ္မူ ၆ ခ်က္အတိုင္းသြားခ်င္သူေတြကေတာ့ တပ္ဖ်က္ လက္နက္အပ္ၿပီး က်န္တာေတြလုပ္မယ္မလုပ္ဘူး အတပ္မဆိုနိုင္ေပမယ့္ ပါတီေတြေတာ့ “အရွက္ေျပ“ ေထာင္ၾကမွာေတာ့ ေသခ်ာသေလာက္ရွိပါတယ္။ အဆန္းေတာ့လည္း မဟုတ္ပါ။ ဗမာ့သမိုင္းမွာ အရင္ကလည္း ျဖစ္ၿပီးသားေတြပါ။ ေနာက္ဆံုး စစ္အုပ္စုက “ေပၚေစ“ဆို ဟုန္းကနဲေပၚၿပီး “ေပ်ာက္ေစ“ဆို ဟုတ္ကနဲ ေပ်ာက္သြားၾကမွာပါ။

မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ။

ေမ ၂၆၊ ၂ဝ၁၉