(ေသြးရိုးသားရိုးလႊတ္တာလား) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ

(ေသြးရိုးသားရိုးလႊတ္တာလား)

အခု သမၼတအခြင့္အာဏာနဲ႔ေပးေနတာက အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ General Amnesty မဟုတ္ပါ။ ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ပုဒ္မ (၄ဝ၁) အပိုဒ္ ၁ အရ က်ခံရန္က်န္ရွိသည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ားမွသက္သာေစတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ခ်င္သူကိုလႊတ္ၿပီး ခ်န္ခ်င္သူကို ခ်န္ထားလို႔ရပါတယ္။ ျပစ္မႈျပစ္ဒဏ္အားလံုးတေျပးညီအႀကံဳးဝင္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါ။ ေခါင္ေကာက္ ေရြးလႊတ္လို႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအတိုင္းလည္းလုပ္ေနတာ အထင္အရွားေတြ႔ရမွာပါ။

အေထြေထလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးနဲ ႔လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ(ကာလံု)က ခြင့္ျပဳမွ သမၼတက လက္မွတ္ထိုးေပးရတာပါ။ ကာလံုဟာ ဗမာျပည္မွာ အျမင့္ဆံုးအာဏာပိုင္ အစုျဖစ္ၿပီး အဖြဲ႔ဝင္၁၁ ဦးနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ။ ကာလံုဆီေရာက္လာမယ့္ကိစၥရပ္တိုင္းကို မဲခြဲဆံုးျဖတ္ၿပီး မဲအသာဘက္က အနိုင္ရပါတယ္။ ကာလံုအဖြဲ႔ဝင္ ၁၁ ဦးမွာ ၆ ဦးက စစ္အုပ္စုလူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတ မကလို႔ သမၼတအထက္ကဆိုတဲ့လူက အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးခ်င္လို႔ တပိုင္းေသေနဦး အနည္းဆံုး ၆ မဲ မရရင္ ေပးမရပါ။ အဲ့ဒီ ၁၁ ဦးထဲမွာ နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံ မပါပါ။ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးအျဖစ္နဲ႔ ေဒၚစုပါပါတယ္။

အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ဆိုတာမ်ိဳးဟာ(ေယဘုယ်သေဘာအရ၊ အနွစ္သာရအရ) ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပဲ တိုက္ရိုက္ဆိုင္တာပါ။ တျပည္လံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲၿပီး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲလိုဟာမ်ိဳး ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာလုပ္မယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တကယ္လုပ္မယ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးထားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါမွ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံေနရတဲ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြေရာ တရားရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ နိုင္ငံေရးအခ်ဳပ္သားေတြပါ အမႈေတြကေန ကြင္းလံုးကၽြတ္လြတ္ၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့နိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းနဲ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာပါဝင္ခြင့္ရတာပါ။

တခါ ေတာထဲက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနၾကသူေတြထဲကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမေဆြးေႏြးခင္မွာ လက္နက္ခ်ခ်င္သူေတြရွိရင္ ခ်လာလို႔ရေအာင္ 'ဟ'ထားေပးရပါတယ္။ ၆၃ ခုနွစ္ အတုအေယာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဗိုလ္ေနဝင္းက အေထြေထြ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာေပးခဲ့ေပမယ့္ စကားလံုးအရတင္တင္စီးစီး ခ်ိဳးခ်ိဳးနိွမ္နွိမ္နဲ႔ "အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔မွ မလံုေလာက္ရင္"ဆိုၿပီး နိုင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဖို႔လုပ္ပါတယ္။ ဒါကို ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔အတူ အျခားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြက "အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔မလံုေလာက္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးတာမဟုတ္၊ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲၿပီး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး အမွန္တကယ္တည္ေဆာက္လို၍ျဖစ္တယ္' ဆိုတာကို အတိအလင္းေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း "ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးေနစဥ္တေလွ်ာက္လံုး တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ထားဖို႔"ေတာင္းဆိုခဲ့တာကိုလည္း ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႔ အာဏာသိမ္းေကာင္စီက လက္တလံုးျခား မရိုးမေျဖာင့္လုပ္ခဲ့တာပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးတဲ့ျဖစ္စဥ္တေလွ်ာက္မွာ ျပည္သူလူထုပါဝင္ခြင့္၊ ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းေတြ ပုဂၢိဳလ္ေတြ လြတ္လပ္စြာေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္၊ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲအပါအဝင္ နွစ္ဘက္သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ အေျခအေနမ်ားကို ျပည္သူ႔ထံထုတ္ျပန္ခြင့္စတာေတြလည္း ပါပါတယ္။ ေျပာရရင္ အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီေနရာမွာ ဒါေျပာမွမဟုတ္လို႔ ခ်န္ခဲ့ပါရေစ။

ေျပာခ်င္တာက အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ဟာ နိုင္ငံေရးနဲ႔ တိုက္ရိုက္ဆိုင္တယ္။ နိုင္ငံေရးျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒအရ ကာလံုရဲ႔ အဆံုးအျဖတ္နဲ႔မွ ေပးလို႔ရတာပါ။ သမၼတက ကာလံုဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လက္မွတ္ထိုးေပးရတဲ့ စာေရးႀကီးသာသာျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားစရာက လက္ရွိအရပ္သားအမည္ခံထားတဲ့အစိုးရဆိုတာကေရာ အမွန္တကယ္ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆႏၵရွိမရွိဆိုတာပါဘဲ။ စကားလံုးေတြ မိန္႔ခြန္းေတြၾကည့္ၿပီး ျငင္းခုန္ေနတာထက္ လက္ေတြကိုၾကည့္ေျပာရရင္ AA ကိစၥမွာ ေဒၚစုနဲ႔ NLD အစိုးရရဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္အေပၚရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး အေပၚထားတဲ့သေဘာထားနဲ႔ စိတ္ဆႏၵဟာေပၚလြင္ပါတယ္။ ဒါ ျငင္းမရတဲ့ အခ်က္ပါ။

တဆက္တည္းေျပာရရင္ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရခိုင္ခ်န္ၿပီး က်န္ေဒသေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲမယ္ မစဲဘူးဆိုတာဟာ ကာလံုနဲ႔ဆိုင္တဲ့ကိစၥမ်ိဳးပါ။ တိုင္းျပည္နဲ႔ခ်ီ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥပါ။ ကာလံုလိုဟာမ်ိဳးေခၚၿပီး မလုပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ဒီလိုအဆံုးအျဖတ္မ်ိဳးမွာ သမၼတကို (အနိမ့္ဆံုးအဆင့္) ႀကိဳတင္အသိေပးတာမ်ိဳးေလာက္ လက္မွတ္ေခၚထိုးခိုင္းတာမ်ိဳးေလာက္ေတာ့ လူရိုေသရွင္ရိုေသေလး လုပ္ရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ခဲ့တာ မေတြ႔ရပါ။ ဒီကိစၥကို စစ္အုပ္စုက သူ႔သေဘာနဲ႔သူလုပ္ၿပီးမွ အစိုးရကို အသိေပးတဲ့သေဘာ ေပၚလြင္ေနပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္က ဘယ္လိုလဲဆိုေတာ့ စစ္အုပ္စုက ပစ္ရင္ပစ္မယ္ ရပ္ရင္ရပ္မယ္ ျပန္ပစ္ရင္ ပစ္မယ္လုပ္ေနတာကို အစိုးရက "က်ေနာ္ က်မတို႔ ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္း အားရေက်နပ္လွပါသည္" လိုက္လုပ္ေနရတဲ့ဘဝပါ။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေတြမွာ အစိုးရအေနနဲ႔ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္လုပ္ရင္ရတဲ့အေျခအေန အခြင့္အလမ္းေတြ ရွိတာေတာင္ လုပ္တာမေတြ႔ရပါ။

အစိုးရဟာ စစ္အုပ္စုရန္ကေန လူထုကိုကာကြယ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ သူကိုယ္၌ကပါ စစ္အုပ္စုနဲ႔ အလိုတူအလိုပါျဖစ္ေနတယ္ဆိုတဲ့အထိေကာက္ခ်က္ဆြဲသူေတြဆြဲၾကတာ လံုးဝမွားတယ္လို႔ ဆိုစရာမရွိပါ။

ခုလိုမ်ိဳး နိုင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးအစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ေထာင္းလေမာင္းထေအာင္ခြင့္ျပဳထားခ်ိန္၊ မဘသအပါအဝင္ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္လူေတြ သကၤန္းဝတ္ေတြ ဆူပူေသာင္းက်မ္း လႈံ႔ေဆာ္ခခြင့္ေပးထားခ်ိန္မွာ က်ခံရန္က်န္ရွိေသာျပစ္ဒဏ္မ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္ျပဳလိုက္လို႔ ေဆးသမားေတြ ခိုးဆိုးႏိႈက္ေတြ စစ္ေျပးေတြ ဓျမေတြ ရာဇဝင္လူမိုက္ေတြ ေထာင္ေသာင္းခ်ီလြတ္တာဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ ရတက္မေအးစရာပါ။ မီးေလာင္ရာေလပင့္ပါ။ ေသြးရိုးသားရိုးဟုတ္ပါ့မလားလို႔ေတြးစရာပါ။
မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
ေမ ၆၊ ၂ဝ၁၉