(ရခိုင်မှာဖြစ်နေတာ စစ်)

(ရခိုင်မှာဖြစ်နေတာ စစ်)
ဒေါက်တာအေးမောင်ကို ကျနော်ဆန့်ကျင်တာက လူမျိုးစိတ်ကြီးတဲ့ ရခိုင်အစွန်းရောက်ဖြစ်နေလို့မဟုတ်ဘူး။ စစ်အာဏာရှင်နဲ့ပေါင်းပြီး ရခိုင်မဟုတ်တဲ့အခြားလူမျိုးတွေ ဘာသာတွေအပေါ် နှိပ်ကွပ်စော်ကားလိုစိတ်ရှိသူဖြစ်နေလို့။ မိမိအာဏာရမက်အတွက် ရခိုင်ပြည်နယ်ထဲ စစ်တပ်လာပါလာပါပင့် စစ်အာဏာရှင်နဲ့ပေါင်း ရခိုင်ကိုပါပြန်ပြီး ဖိနှိပ်အုပ်ချုပ်ချင်သူဖြစ်နေလို့။ သူ့ဟာသူ တွက်ကိန်းမှားပြီး အစိုးရနဲ့စစ်တပ်က ပြန်ကိုင်တာခံရတာမြင်တော့လည်း နည်းနည်းလေးမှ စာနာစိတ်မဖြစ်ဘူး။ နည်းတောင်နည်းသေးတယ်လို့ စိတ်ထဲမဖြစ်မိတာအတွက်တောင် ကိုယ့်ဘာသာအံ့သြမိတယ်။ ဒါပေမယ့် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားတယောက်အဖြစ် ထောင်ထဲနေရမယ့် သူ့ဒုက္ခအတွက်တော့ စိတ်မကောင်းဘူး။ ဒီလောက်ပဲ။

ခု ချင်းအမျိုးသား အင်န်အယ်လ်ဒီအမတ်ကို အေအေကဖမ်းထားတယ်။ စစ်ကြောရေးလုပ်နေတယ်လို့ဆိုတယ်။ ဖမ်းဆီးစစ်မေးရတာဘာ့ကြောင့်လဲလို့ အေအေတာဝန်ရှိသူကပြောထားတယ်။ သူပြောတာတွေထဲမှာ အေအေသတင်းစုဆောင်းတာတွေလုပ်တယ်၊ ရခိုင်နဲ့ချင်းပြဿနာပေါ်အောင် တို့မီးရှိူ့မီးလုပ်တယ်၊ လူငယ်တွေစုဖွဲ့တယ်၊ ရုံးဖွင့်တယ်ဘာညာဆိုတာတွေပါတယ်။ ဟုတ်မယ်မဟုတ်ဘူးကတော့ တပ်အပ်မပြောတတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အမတ်ဆိုတာက အစိုးရဘက်သားပဲ။ သူ့အလုပ် သူလုပ်ဦးတောင် အေအေအတွက်တော့ ဒါဟာ ရန်သူ့အလုပ် လုပ်တာပဲဖြစ်တယ်။ ဒီတော့ဖမ်းတယ်။

ဖမ်းတော့ အသံမျိုးစုံထွက်လာတယ်။ ဘက်သဘောရပ်ခံချက်တွေနဲ့ပြောနေကြတာမို့ ဘက်အရပဲမှန်တယ်။ အမှန်တရားဆိုတာကလည်း အာဏာသဘောမှာ ဘက်အရပဲရှိတယ်။

အားလုံးစဉ်းစားရမှာက ရခိုင်မှာ ခုဖြစ်နေတာက စစ်။ စစ်သဘောမှာ နှစ်ဘက်စစ်သားအပြင် အရပ်သူအရပ်သားလည်း သေကြထိခိုက်ပျက်စီးကြရတာပဲ။ စစ်တကယ်ဖြစ်လာရင် အရပ်သားမသေအောင် တိုက်လို့ကိုမရဘူး။ ကမ္ဘာစစ်ကြီးတွေမှာ စစ်သားနဲ့အရပ်သား သေကြတာမှနည်းလား။ ဘယ်ဘက်မှမပါတဲ့ အရပ်သူအရပ်သားကို အသားလွတ်တိုက်ခိုက်တာ သတ်တာဖြတ်တာ အနိုင်ကျင့်တာဆိုရင်တော့ ဒါဟာ ပြစ်တင်ရှူတ်ချထိုက်တယ်။ ဘယ်ကျင့်ဝတ်နဲ့ကြည့်ကြည့် မသင့်တော်ဘူး။ မလုပ်ကောင်းဘူး။ မလုပ်အပ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာတဝှမ်းမှာ လူ့သမိုင်းတလျှောက်လုံးမှာ လုပ်နေကြတယ်။ စစ်ဖြစ်လို့လုပ်နေကြတာ။ စစ်ဖြစ်နေလို့ လုပ်လို့ရနေကြတာ။ စစ်ဟာ မတရားမှုမှန်သမျှ ဆိုးသွမ်းယုတ်ကမ်းမှုမှန်သမျှကို တရားဝင်ဖြစ်အောင်လုပ်လို့ရတဲ့ တခုတည်းသောနေရာပဲ။ ဒါက ရိုးရိုးအရပ်သားလက်နက်မဲ့ကို လုပ်တာကိုပြောတာ။

ဘက်တဘက်ဘက်အတွက် အလုပ် လုပ်နေတဲ့အရပ်သားကိုကြတော့ သူ့ဘက်ကိုယ့်ဘက် ဘယ်ဘက်ကမှ ချမ်းသာမပေးဘူး။ မညှာဘူး။ ဒီအရပ်သားတွေလည်း လက်နက်ကိုင်မထားဘူး။ လက်နက်မဲ့ပဲ။ ဒီတော့ လက်နက်မဲ့တိုင်း အပြစ်မဲ့လားမမဲ့ဘူးလားဆိုတာက ပြောစရာဖြစ်လာပြီ။ စစ်ဖြစ်နေတဲ့နေရာမှာ တဘက်ဘက်အတွက် အလုပ်လုပ်နေတဲ့ လက်နက်မဲ့အရပ်သားဆိုတာ အခြားတဘက်အတွက်တော့ ရန်သူ့လူပဲ။ မိမိ အကျိုးစီးပွားကိုဖျက်ဆီးနေသူပဲ။ ဒီတော့ ဒီလူဟာ လက်နက်မဲ့ပေမယ့် သူတို့အတွက်တော့ အပြစ်မမဲ့ဘူး။ သူဟာ အရပ်သားပေမယ့် ဘယ်ဘက်မှမပါတဲ့ရိုးရိုးအရပ်သားမဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါကို တရားတယ်မတရားဘူး ပြောနေကြတာပဲဖြစ်တယ်။ ဘက်အရပြောနေကြတာပဲ။

အခု ဒီချင်းမျိုးသားဟာ လွှတ်တော်အမတ်ဖြစ်လို့ ပြည်သူကရွေးကောက်ထားတဲ့ကိုယ်စားလှယ်ဖြစ်လို့ မလုပ်အပ်ဘူး မှားတယ်ဆိုရင် ဒေါက်တာအေးမောင်ကိုလုပ်ထားတာလည်း မမှန်ဘူး မလုပ်ရဘူး။ မတရားဘူး။

တွေးရမှာက ရခိုင်မှာဖြစ်နေတာက "စစ်" ဖြစ်တယ်ဆိုတာရယ်၊ စစ်ကြောင့် သေကြေပျက်စီးရတဲ့ လက်နက်မဲ့အရပ်သားတိုင်း အပြစ်မဲ့မမဲ့ဆိုတာရယ်ဘဲဖြစ်တယ်။ ဘက်သဘောနဲ့ပဲတွေးပါ။ ဘက်သဘောနဲ့ပဲ မှန်ပါတယ်။ အချက်အလက်ဆိုတာက ရှိရင်ရှိသလောက် ချပြလို့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တရားကတော့ အချက်အလက်အနည်းအများနဲ့မဆိုင်ပါ။
မျိုးမြင့်ချို
နိုဝင်ဘာ ၄၊ ၂ဝ၁၉