၂ဝ၁၄ မာခ်္ အကုန္ပိုင္းမွာေရးျဖစ္တဲ့ တိုနန္႔နန္႔ေလးေတြ-၂-(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)

၂ဝ၁၄ မာခ်္ အကုန္ပိုင္းမွာေရးျဖစ္တဲ့ တိုနန္႔နန္႔ေလးေတြ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)ဒီေန႔ အိမ္မွာ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႔နဲ႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားတယ္။ ညီမက ေၾကာ္ေပးတာ။ က်ေနာ့္ ဗမာအေမရယ္၊ အေမရိကန္အေမရယ္၊ ေယာကၡမဘိုးေတာ္ ဘြားေတာ္ရယ္လာၾကတယ္။ စားၿပီးျပန္ခါနီးေတာ့ ၄ ေယာက္သားထိုင္ေပးပါေျပာၿပီး ဓါတ္ပံုေလးနွစ္ပံု ရိုက္တယ္။ ရိုက္ၿပီး ကြန္ျပဴတာထဲကေနျပေတာ့ အေမရိကန္အေမက ”အင္း..၈၀ ေက်ာ္မ်ားဆံုမိတာ အမွတ္တရေပါ့” တဲ့။ ဟုတ္ပါ့..သူေျပာမွ ဗမာအေမက ၈၂ နွစ္၊ အေမရိကန္အေမက ၈၁၊ ေယာကၡမ ဘိုးေတာ္က ၈၆၊ ဘြားေတာ္က ၈၅ ထဲဝင္ၾကၿပီ။ ”သူတို႔ေလာက္အသက္ရွည္ၿပီး က်န္းမာေရးေတြလည္း သူတို႔လိုထိုက္သေလာက္ေကာင္းခဲ့ရင္ တို႔ေတြဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူးေနာ”လို႔ ဇနီးကိုေမးေျပာ ေျပာၾကည့္ေတာ့ ”အဲ့အရြယ္ထိေနရဖို႔ပဲ ဆုေတာင္းပါဦး”တဲ့။ ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ဗမာအေမက အဲ့လူႀကီးသူမ(၄)ေယာက္ထဲမွာ က်န္းမာေရးအေကာင္းဆံုး၊ သြား(၂)ေခ်ာင္းက်ိဳးၿပီ၊ ေသြးတိုး ဆီးခ်ိဳ နွလံုးစတဲ့ေရာဂါမ်ိဳးေတြမရွိ၊ မ်က္မွန္လြတ္စာဖတ္နိုင္၊ လက္ကိုင္တုတ္မေဆာင္ရေသး။ ဆိုေတာ့ အျခား(၃)ေယာက္က အၿမဲလိုလို ”မင္းအေမကို အားလည္းက် မနာလည္းမနာလိုဘူး” တဲ့။ က်ေနာ္ထင္တာေတာ့ ကံ စိတ္ ဥတု အာဟာရေတြ နည္းနည္းစီကြဲၾကလို႔ေနမွာပဲ။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္ဆိုတဲ့”ကံ” က ”ကမၼ”လို႔ဆိုတဲ့ ”အလုပ္”သေဘာကိုပဲ ရည္ၫႊန္းတာပါ။ တျခားေထြလီကာလီေတြ မပါပါဘူး။ အေမက တဘဝလံုး အလုပ္နဲ႔လက္နဲ႔မျပတ္ေအာင္ လုပ္လာခဲ့ရသလို ခုလည္း ဘယ္ေတာ့ၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္ တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ တခုမဟုတ္ တခုေတာ့လုပ္ေနတာပဲ။ အၿငိမ္ေနတာဆိုလို႔ အိပ္တဲ့အခ်ိန္ပဲရွိသလားထင္ရတယ္။ ပါးစပ္ကေလးကလည္း တၿဖိဳးၿဖိဳးတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္နဲ႔ ဟိုဟာေလးဝါးလိုက္ ဒါေလးဝါးလိုက္နဲ႔။ ထမင္းစားၿပီတိုင္း ဦးခ်ိန္တီေလးစားလိုက္ လ်ွက္ဆားေလး လ်ွက္လိုက္နဲ႔။ ၿပီးေတာ့ေျပာေသးတယ္ ”ဝမ္းမွန္ဖို႔အေရးႀကီးတယ္ ဝမ္းတလံုးေကာင္းရင္ ခါင္းရင္ေခါင္းမခဲဘူးဟဲ့၊ ဝမ္းနႈတ္ေဆးေလးဘာေလးလည္း မွန္မွန္စားၾက”တဲ့။ အင္း..အေမနားလည္တဲ့ ဝမ္းတလံုးေကာင္းေခါင္းမခဲနဲ႔ က်ေနာ္နားလည္တဲ့ ဝမ္းတလံုးေကာင္းေခါင္းမခဲက မတူဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမလည္း သူ႔ဝမ္းတလံုးေကာင္းေခါင္းမခဲနဲ႔ 
သူ႔ဟာသူ အလုပ္ေတာ့ျဖစ္ေနတာပဲ။ ေနေကာင္းထိုင္သာရွိေနတာေသးတာပဲ။ က်ေနာ့္မွာသာ ေရႊျပည္ႀကီးၾကည့္ၾကည့္ၿပီး တခါတခါေနမထိထိုင္မထိ။

က်ေနာ္ေမ်ွာ္မွန္းတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ဆိုစိုက္ယတီးက ဘာသာေရးနဲ႔အာဏာ တနည္းေျပာရရင္ အစိုးရနဲ႔ဘာသာေရးသတ္သတ္ခြဲထားတဲ့ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ အျပန္အလွန္အသံုးခ်ကိုယ္က်ိဳးမရွာတဲ့ ဟာမ်ိဳးပဲ။ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ခြင့္နဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိခြင့္မရွိတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ ”လူတိုင္း လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ယံုၾကည့္ခြင့္ရွိသလို လြတ္လပ္စြာမကိုးကြယ္မယံုၾကည္ခြင့္လည္းရွိတယ္”လို႔ ကြန္စတီက်ဴးရွင္းမွာျပဌာန္းထားေစဦး အခ်ည္းနွီးကိစၥမ်ွသာပဲ။ ခုက လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္ေလာက္ေလး ထည့္ေရးေပးထားကိုပဲ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ စစ္ဗိုလ္ဆိုးေတြကို ေက်းဇူးရွင္လုပ္ေပးရမယ့္အခ်ိဳး။ အမ်ားစုကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာကို နိုင္ငံေတာ္ဘာသာအျဖစ္သာ တရားဝင္စာနဲ႔ေပနဲ႔သာ မေၾကျငာတာ ေၾကျငာၿပီးလုပ္တာထက္ေတာင္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္ေနတာေတြ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ အနမတဂၢ။ ခုမွမဟုတ္ဘူး လြတ္လပ္ေရးအစိုးရလက္ထက္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးနုေခတ္ကတည္းက။ ဒီဘက္ေခတ္ နိုင္ငံေရးသမားေတြေလသံကလည္း ၈၈ ၿပီးစနဲ႔ ခုဦးဗိုလ္သိန္းစိန္တို႔ ဘုန္းႀကီးဆိုးေတြေမြးၿပီး လွည့္တိုက္ခ်ိန္ေတာင္ မတူေတာ့ဘူး။ ၈၈ ၿပီးစ ကာလတခ်ိဳ႔ေတြအထိ နိုင္ငံေရးပင္မေရစီးေၾကာင္းထဲက ဒီမိုကရက္တစ္နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေနာက္လိုက္ေတြရဲ႔ေၾကြးေၾကာ္သံမွာ ”ဘာသာေရးနဲ႔နိုင္ငံေရး မေရာေထြးေရး”ေလသံသဲ့သဲ့ပါေသးတယ္။ ယဲ့ေတာ့ ခတ္ယဲ့ယဲ့ပါ။ ဒါေပမယ့္ေတာ္ေသးတယ္။ ေျပာေဖာ္ေလးေတာ့ ရေသးတယ္။ အားေကာင္းရင္ အသံက်ယ္ၿပီးပီျပင္ခိုင္မာလာမယ္၊ လက္ေတြ႔လည္း က်င့္သံုးလာလိမ့္မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္လို႔ရေသးတယ္။ ခု ေရႊျပည္ႀကီးက ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ားဆီက ”ခင္ဗ်ားတို႔ေဖာ္ခ်င္တဲ့ဒီမိုကရက္တစ္ဆိုစိုက္ယတီး မွာ ဘာသာေရးနဲ႔နိုင္ငံေရးကို ဘယ္ပံုစံေနရာခ်မွာလဲဗ်ာ“လို႔ေမးတိုင္း ခိုင္မာျပတ္သားၿပီး တိက်ရွင္းလင္းတဲ့အေျဖ မေပးၾကေတာ့ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကပဲ ခု စစ္တပိုင္းအရပ္သားအေရၿခံဳ စစ္ဗိုလ္ဆိုးမ်ားနည္းတူ ဘာသာေရးကိုသံုးၿမဲသံုးခ်င္တာလား ဒါမွမဟုတ္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္ကို အတိအလင္းမေျပာဝံ့ေလာက္ေအာင္ စိုးရြံ႔ရတဲ့အေျခအေနနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈေတြရေနၾကကုုန္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲကေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြေျပာမွသိရမွာပါ။ ”နိုင္ငံေရးသမားရဲ႔ အကင္းပါးမႈဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာေျပာရမယ္ဆိုတာကိုသိဖို႔ထက္ ဘယ္အခ်ိန္မွာဘာမေျပာရဘူး ဆိုတာသိဖို႔ ပိုအေရးႀကီးတယ္”ဆိုတာ နိုင္ငံေရးသေဘာ နည္းနည္းေလးေစာေၾကာမိသူေတာင္ နားလည္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဟာ ဘာမွမေျပာရမယ့္အခ်ိန္ ဒါမွမဟုတ္ ဒီအေၾကာင္းမေျပာရမယ့္ အခ်ိန္လို႔ဆိုရင္ေတာ့ လက္ခံဖို႔ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ”ပရိယယ္”ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ အလိမၼာသံုးတာမ်ိဳးလည္း ရိုးလြန္းေနမလားပဲ။ ထားပါေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဟာေျပာရမယ့္အခ်ိန္လား မေျပာရမယ့္အခ်ိန္လား၊ ကိုယ္တည္ေဆာက္မယ့္ ဒီမိုကရက္တစ္ဆိုစိုက္ယတီးမွာ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္တန္းတူခြင့္ကို ဘယ္လိုသေဘာထားမလဲ။ အစိုးရနဲ႔ဘာသာေရး၊ အာဏာနဲ႔ဘာသာေရးကို ဘယ္လိုေနရာခ်ထားမလဲ ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြကို ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ဆက္လုပ္ေနလို႔ မရေတာ့မယ့္အေနအထားဟာ နီးသထက္နီးနီးလာၿပီမွတ္တာပါပဲ။ (ဘာသာေရးနိုင္ငံေရးေထြးတဲ့ကိစၥ)

လူမ်ိဳးစုလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြနဲ႔ တျပည္လံုးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး
လက္မွတ္ထိုးၿပီးရင္ တျပည္လံုးလံုးတပ္ဖ်က္လက္နက္ခ်ပြဲႀကီးလုပ္ဖို႔ေျခလွမ္းျပင္ရာမွာ
ဒါးခုတ္ရာလက္လွ်ိဳမယ့္သူနဲ႔ ဗိုက္အငွားနဲ႔ဓါးအထိုးခံမယ့္သူေတြကို
လက္သဲၾကားအပ္စိုက္ၿပီးေတာင္ ေရြးစရာမလိုဘူး..ဆိုပါ့လား။ တန္းစီေနလို႔ မနည္းေတာင္ရွင္းထုတ္ေနရ..ဆိုပါ့လား။ လႊတ္ေတာ္ကပဲဖြဲ႔ဖြဲ႔ သမၼတကပဲဖြဲ႔ဖြဲ႔
ဖြဲ႔ရင္ပါဖို႔အဆင္သင့္ရွိတယ္လို႔ ေရမလာခင္ကတည္းက ေျမာင္းေပးသူေတြရွိတယ္..
ဆိုပါ့လား။ ဖိတ္ရင္ပါမယ္ေတာင္မဟုတ္ပဲ ဖြဲ႔ရင္ပါခ်င္တယ္ဆိုသူလည္းရွိ ဆိုပါ့လား။
ဟိုေန႔က လာသြားတဲ့ ကမၻာ့လူႀကီးသုူမမ်ားကလည္း အဲ့သလိုဆိုႀကိဳမယ္ဆိုပါ့လား။ အင္း..လာဦးမယ္နဲ႔တူတယ္ (ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီ)ဆိုၿပီး။ စစ္တပ္ကဗိုလ္လုပ္တဲ့ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံုေအာက္မွာေခါင္းလွ်ိဳရင္း အတိုက္အခံသေဘာ ကူေဖ်ာက္ရင္း ကိုယ္လိုပဲအၿမီးျပတ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေအာင္ႀကံေဆာင္မယ့္သူေတြ ခုထက္ပို အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်ျမင္ရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ့။ (အပစ္ရပ္ တပ္ဖ်က္လက္နက္ခ်ကိစၥ)

ဦးဝင္းတင္က်န္းမာေရးၾကားရတာ အားမရဘူး။ မီးဇာကုန္ဆီခမ္းဆိုေပမယ့္ သူ႔မီးဇာနဲ႔သူ႔ဆီက ေထာင္နဲ႔စစ္ေၾကာေရးေၾကာင့္ အကုန္နဲ႔အခမ္းျမန္ရတာပဲ။ မလြန္ေစခ်င္လည္း လြန္ဆန္မရတဲ့တရားမွန္းသိလည္း သိသိပဲ။ ဒီေနရာမေတာ့ အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္လိုက္ခ်င္တာပဲ။ သူဆံုးရင္ သူနဲ႔အတူပါသြားမယ့္သမိုင္းေတြရွိေပသိ သူဆံုးလည္း ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးမယ့္သူ႔သမိုင္းနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွမဆံုးမယ့္လူ႔သမိုင္းကေတာ့ ဆက္ခ်ီေနမွာပဲ။ ေထာင္ဝင္စာမွာတစ္ႀကိမ္ျဖတ္ကနဲေလးအဆံု စစ္ေထာက္လွမ္းေရွ႔တင္ ေခါင္းစြပ္ကိုဗ်တ္ကနဲဆြဲမတည့္ၿပီး ေနေကာင္းလားမေမးပဲ ”ဘာထူးေသးလဲဗ်”လို႔ လွစ္ကနဲလွမ္းေမးတာ ခုထိေအာက္ေမ့ေနတုန္း။ က်ေနာ္ ၂၀၀၆ ေလာက္က ထိုင္းမွာေနတုန္းေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ”ကိြ သို႔မဟုတ္ ယံုၾကည္ခ်က္တြင္ရဲရင့္သူ” ျပန္ရွာၿပီးတင္မယ္ေတြးပါတယ္။ (ဦးဝင္းတင္က်န္းမာေရးကိစၥ)

"ဗမာ့တပ္မေတာ္ထဲက လက္ရွိအမႈထမ္းစစ္သည္မ်ားသို႔"ကို (ရီပို႔တ္လုပ္သူေတြရွိတယ္)လို႔ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္က ခုနကပဲ အေၾကာင္းၾကားလာပါတယ္။ က်ေနာ့္ ခြန္အား အခ်ိန္ ေခၽြးႏွဲစာရယ္၊ အေမရိကန္မိတ္ေဆြရဲ႔ ကင္မရာနဲ႔စက္ပစၥည္း အတတ္ပညာ လုပ္အားတင္မက အဂၤလိပ္လိုဟာမွာ ေနာက္ခံစကားပါေျပာေပး လို႔မွ ျဖစ္ၫွစ္ ထြက္လာရတာပါ။ က်ေနာ္ ေကာင္းတဲ့ေစတနာနဲ႔လုပ္တာလို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထင္လည္း လူအခ်ိဳ႔အတြက္ ဆိုးတဲ့ေစတနာျဖစ္သြားရတာအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါ။ ခက္တာကလည္း ေလာကမွာ "မင္းဘာသာမင္း ဘာလုပ္လုပ္ ဘယ္သူ႔မွမထိခိုက္ၿပီးတာပဲ"ဆိုတာက ေျပာရလြယ္သေယာင္ရွိေပမယ့္ လက္ေတြ႔မွာက် မျဖစ္နိုင္ပဲ။ ဒီေနရာမယ္က်ေနာ္ဆိုလိုတဲ့"လက္ေတြ႔"ဆိုတာက"နိုင္ငံေရး"မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ (ရီပို႔တ္လုပ္သူေတြကိစၥ)

ခုပဲ ေရႊျပည္ႀကီးကတူမတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာေနတာ။ သူကေျပာတယ္ ဦးဗိုလ္သိန္းစိန္ ၃ နွစ္ေျမာက္မိန္႔ခြန္းေျပာမယ္ဆိုေတာ့ သူ႔လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တစ္ေယာက္ကေျပာတယ္..တဲ့။ အဘက ဒီတခါ ဘာမ်ားေသာက္ခိုင္းဦးမလို႔လဲ မသိဘူး..ဆိုၿပီး။ ဒီေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က ဝင္ေျပာတယ္..တဲ့၊ အလကားပါေအ..ေလျဖတ္မစိုးလို႔ ပါးစပ္ေလ့က်င္ခန္း လုပ္တာေနမွာ..လို႔ဆိုသတဲ့။ တူမေခ်ာကေတာ့ ဦးသိန္းစိန္အေၾကာင္းမေျပာေသးပဲ ”ဗိုလ္ေရႊမန္းအနံ႔ေပးေနျပန္ၿပီ ေလးေလးရ”တဲ့။ ဒါနဲ႔ သမီးေရာ သိန္းစိန္မိန္႔ခြန္းနားေထာင္ၿပီး ဘယ္လိုထင္သလဲေျပာပါဦးဆိုေတာ့ ”သမီးသူ႔ကို အစကထဲက မေလးစားဘူး မယံုၾကည္ဘူး။ သိခ်င္တာက ဘာ ဟာသမ်ား ၾကားရဦးမလဲပဲေလ၊ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲေလ၊ စစ္တပ္အင္အားေတာင့္ေအာင္တဲ့၊ ပထဝီကုန္ၿပီ၊ အာေပါ ဝါေယာကုန္ၿပီ၊ ဒါမွ မေတာင့္ေသးလည္း စစ္တပ္တတပ္လံုး အေတာင့္လိုက္ေသလိုက္လို႔ပဲေျပာခ်င္တယ္”တဲ့။ ကဲၾကည့္ အဲဒါ နိုင္ငံေရးနဲ႔ စႀကၤဝဠာ ၇ ခုစာေလာက္ေဝးတဲ့ ကေလးမေတြေျပာၾကတာမ်ား သူတို႔သမၼတႀကီးကို ရစရာမရွိဘူး။ ေဒၚစုုကျဖင့္ယံုလိုက္ရတာ သမၼတႀကီးကို၊ သေဘာက်လိုက္ရတာ စစ္ဗိုလ္ႀကီးေတြကို။ ဦးေရႊမန္းကိုမ်ား ခုနေလးတင္ေျပာေနတာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ရွိတဲ့အေၾကာင္း။ ဒီ မလိမ္မိုးမလိမ္မာဟာမေလးေတြ ဗလြတ္ရႊတ္တတ္ေျပာေနတာ ေဒၚစုသာၾကားလို႔ကေတာ့ ရင္က်ိုဳးမွာ။ (တူမေခ်ာနဲ႔ေျပာတဲ့စကား)

ရယ္စရာေျပာတာမဟုတ္ပါ။ ေရႊျပည္ႀကီးမွာ ခု ဥ နွစ္ ဥ ေခတ္စားေနတယ္လို႔ လူငယ္တေယာက္ ကေျပာတယ္။ ေျခဥ ေျခဥနဲ႔ လူေျပာမ်ားေတာ့ ဥ တစ္ ဥ ကေတာ့ သိေနပါၿပီ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ တစ္ ဥ က ဘာဥမ်ားပါလိမ့္လို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့..မ်ိဳးဥ..တဲ့။ သေဘာမေပါက္တာနဲ႔ ေမးၾကည့္တယ္။ ”မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒေလ ဦးေလးကလည္း ေလပါတယ္”တဲ့။ ဟုတ္သားပဲ သူေျပာမွ ေနာက္ တစ္ဥလည္း သိေတာ့တယ္။ အင္း...ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေျခဥပဲျဖစ္ျဖစ္ မ်ိဳးဥပဲျဖစ္ျဖစ္ နွစ္ဥလံုးကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ေတြ အာဏာနဲ႔စီးပြားရွာဖို႔ ”ဥ”ထားတဲ့ ဥေတြသာပဲ။ (ဥနွစ္ဥကိစၥ)

၂၀၀၈ စစ္စိုးမိုးဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ေရးဆႏၵျပပြဲေတြ ေဟာေျပာပြဲေတြ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲျဖစ္လာတာ လကၡာဏာေကာင္း ကိစၥေကာင္းလို႔ျမင္ပါတယ္။ ၈၈-ၿငိမ္း/ပြင့္ေတြ လႈပ္ရွားမႈမွာေဟာေျပာပါဝင္ ဦးေဆာင္ေနတာလည္း ေၾကနပ္စရာပါပဲ။ ”ျပင္ျပင္/မျပင္ျပင္ဝင္မယ္”ဆိုတဲ့အင္န္အယ္လ္ဒီအေနနဲ႔ ”ျပင္မွဝင္မယ္”လို႔ ကိုယ့္အသံကိုယ္ ျပန္ျပင္ခ်ိန္ တန္ၿပီေတြးတယ္။ အလုပ္သမား/လယ္သမား/ေျမယာအသိမ္းခံ/ အေထြေထြမေၾကနပ္မႈေတြခါးစည္းခံေနရတဲ့ျပည္သူမ်ားရဲ့တိုက္ပြဲေတြနဲ႔
ဒီလႈပ္ရွားမႈတြဲၿပီးသာႏႊဲလိုက္လို႔ကေတာ့ လူထုုလကၡဏာအျပည့္ပါတဲ့ အၾကမ္းမဘက္လူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီးဆီ ဦးတည္သြားမွာေသခ်ာသေလာက္ပဲ။ ပုဒ္ထီးပုဒ္မေတြနဲ႔ အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေတြကိုေဘးခ်ိတ္ၿပီး ရဲရဲတင္းတင္းဆက္တက္သြားရင္ ”အၾကမ္းမဘက္ အာဏာဖီဆန္ေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီး”ျဖစ္လာမယ္ မွတ္တာပါပဲ။ လူထုအားႀကီးရင္ ဘုန္ႀကီးဆိုးေတြနဲ႔လွည့္တိုက္တိုက္ တစည၊ မဘသအပါအဝင္ သ႑န္စံုစစ္အလိုေတာ္ရိေတြနဲ႔လွည့္တိုက္တိုက္ ဘာမႈစရာရွိမလဲ။ ဒီ စစ္အလိုေတာ္ရိေတြ စစ္အာဏာၿပိဳတာနဲ႔ တႏြယ္ငင္တစင္ပါ အရင္းလဲအဖ်ားထင္းမယ့္ ေနာက္ၿမီးဆြဲေတြမ်ွသာပဲ။ ဒီမိုကေရစီအေယာင္ေဆာင္ အရပ္သားအေရၿခံဳေတြရဲ့ ဓနနဲ႔အာဏာအသက္ဗူး ဒါမွမဟုတ္ ဝိညာဥ္ေသတၱာဟာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုမွန္း လူတိုင္းသိၿပီးသားပါ။ (တဥျပင္နဲ႔လူထုနစ္နာခ်က္အဆက္အစပ္ကိစၥ)

ခုတေလာ ေျခနည္းနည္းၿငိမ္ေနသူေတြထဲမွာ သီတဂူလည္းပါတာ သတိထားမိတယ္။ ဝီရသူကေတာ့ ပြဲခံၿပီးရင္းခံရင္းနဲ႔ ကမၻာေက်ာ္ႀကီးကိုျဖစ္လို႔။ သီတဂူတို႔ မနာလိုမယ္ဆိုလည္း မနာလိုခ်င္စရာ။ ဝီရသူကတစ္ေယာက္ ရာဇဝတ္မႈေတြနဲ႔ေထာင္က်တုန္းကေတာ့ တရားပဲသြားေဟာတာလိုလို ဒန္ေပါက္ပဲသြားေၾကြးတာလိုလိုနဲ႔ တကူးတကန္႔ေတာင္ သြားေတြ႔ရရွာတာ။ ခု အျပင္လည္းၾက နံမည္ႀကီးဟိုးဟိုးလည္းေက်ာ္ေရာ၊ တိုင္မ္းမဂၢဇင္းတို႔ဘာတို႔ေတြထဲ မ်က္နွာဖံုးကေနပါလာေရာ သူ႔ကို အဖက္မလုပ္ခ်င္သလို မတူမတန္သလိုလိုေတြလုပ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲ မခံခ်ည့္မခံသာျဖစ္ျဖစ္လာပံုပဲ။ ဒီတင္ရွိရင္းစြဲ ဘာသာျခားလူမ်ိဳးျခားမုန္းတီးေရးစိတ္အခံရယ္ ဝန္တိုမေစၦရိယစိတ္ရယ္ေပါင္းၿပီး ”အိမ္ရွင္-ဧည့္သည္”ေတြထေျပာလိုေျပာ ”လူ(၂ဝဝ)ေသတာပါ မ်ိဳးမတုန္းပါဘူး”ေတြေဟာလိုေဟာနဲ႔ ဝီရသူနဲ႔ အရပ္ျခင္းတိုင္းဖို႔ႀကိဳးစားတယ္မွတ္တယ္။ ဟိုကလည္း အပါး။ အတြင္းစည္းထဲက သူ႔လူသူကိုင္ထားနိုင္တဲ့ သူ။ လူေမြးနိုင္တဲ့သူ။ ပေလးတတ္တဲ့သူ။ နဂိုကမွ ရွစ္စပ္က ဂ်င္ေျခလည္ရတဲ့အထဲ ရာဇဝတ္ေကာင္ ေထာင္ထြက္ဆိုေတာ့ ေထာင္ဇယားလည္းက်သလားမေမးနဲ႔ဆိုတဲ့အစား။ သီတဂူ ”လူလစ္ၿပီဟ၊ ဘယ္သူမွ မသိေလာက္ဘူး” ဆိုၿပီး ေဒၚစုကို ကြယ္ရာမွာ လက္သီးပုန္းက်ိတ္ထိုးတဲ့ ”အလြတ္သေဘာ” ဆိုတာကို ေကာက္ကိုင္ေဖါက္ခ်ၿပီး အထုတ္လည္းျဖည္လိုက္ေရာ သီတဂူ ေျခမကိုင္မလက္မကိုင္မိေတြနဲ႔ ဘုန္းႀကီးတန္မဲ့ စကားရႈပ္စကားရွင္း စာရင္းေပါက္သြားေတာ့တာပဲ။ ဇာတ္ေခါင္းကြဲေတာ့တာပဲ။ အမွန္က ဗိုလ္လုၾကတာပါ။ ဇယားေရႊ႔ၾကရင္း ဇယားၿငိၾကတာပါ။ ဇယားညပ္သြားတာက သီတဂူ႔ႏႈတ္ကတရရေျပာတဲ့ ”အရေတာ္စြ ဒကာမႀကီးေဒၚစု” ပဲ။ သီတဂူ ဗိုလ္မျဖစ္ပဲ ေျခထိုးခံလိုက္ရေတာ့ အငန္႔ေလးေတြလို႔တြက္မိမွားေၾကာင္း ေနာင္တရသြားမယ့္သေဘာေတာ့ ရွိတယ္။ ဝီရသူက ေျဖေဆးေတာ့ျပန္ေၾကြးရွာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဆးမမီေတာ့ဘူး ”မင္းတို႔ ငါ့ကို အသံုးခ်တယ္” ဘာညာနဲ႔ တကယ့္ပီဘိဘာမွမသိေလဟန္လုပ္ျပရတဲ့ဘဝ ေရာက္သြားတယ္။ ဒီတင္ ေဒၚစုကိုဖုန္းဆက္ၿပီး စကားဖါစကားေထးလုပ္ရေရာပဲ။ ရဟန္းတို႔ မက်ဴးလြန္အပ္ဘူးဆိုကာ ဗုဒၶျမတ္စြာျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေလတဲ့ ဝစီဒုစရိုက္နဲ႔တန္းၿငိေတာ့တာပဲ။ မ်က္နွာဖံုုးကြာၾကေတာ့တာပဲ။ ဒီတင္ လက္လွ်ိဳၿပီး ငုတ္ေနလိုက္ပံုပဲ။ ၿခံဳထဲကတျမျမ လုပ္ေနသလားပဲ။ ေအာက္ေရတိုးေနသလားပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ေၾကာင္ၾကာေရမငုတ္ဆိုသလိုပဲ ျပန္ေပၚလာမွာပါ။ ဝီရသူဇာတ္ရွိန္လည္း အျမင့္ဆံုးေရာက္ပါၿပီ။ ဇာတ္က်ခ်ိန္မွာ ”ေပ်ာ္ရႊင္စြာေပါင္းစည္း ၾကေလသတည္း”နဲ႔ အဆံုးသတ္မယ့္ကိန္းေတာ့ ခုထိမျမင္ေသး။ (ေနာင္ေတာ္ႀကီးနဲ႔ညီေတာ္ေလးကိစၥ)

ေနပါဦး ခု အရပ္သားအေရၿခံဳ ဒီမိုကေရစီအေယာင္ေဆာင္ ဦးဗိုလ္သိန္းစိန္ သမၼျဖစ္ေတာ့ ေကာင္းလွခ်ည့္ဆို၊ သမၼတႀကီးကိုယံုတယ္ဆို၊ မဟုတ္တာလုပ္ လိမ္လည္ၿဖီးျဖန္းေန တာေတာင္ ခ်စ္စနိုးနဲ႔ႏြဲ႔ဆိုးေလးဆိုးၿပီး ”ဘေျပာင္” ဆို။ ေနာက္သိတ္မၾကာဘူး ဇာတိရုပ္ျပန္ေပၚေတာ့ မေကာင္းေတာ့ဘူးဆိုသလိုလို၊ ခုတခါ ျဖစ္ေနတဲ့ျပႆနာတိုင္းက အစိုးရေၾကာင့္ဆိုေနျပန္ေရာလား။ ဦးဗိုလ္ေရႊမန္းၾက ဘာမွမေျပာၾကတာက ဘာျဖစ္လို႔မ်ားတုန္း၊ ဘာလဲ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဒၚစုနဲ႔ၾကည္ေအးေစနဲ႔ လပ္ခုတ္တီးေပးလိုက္ ေကြးေနေအာင္ကလိုက္ျဖစ္ေနလို႔လား။ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ေပးမယ္ေျပာလို႔ ဝမ္းသာၾကေရာ့သလား။ က်ေနာ့္အျမင္အရေတာ့ ဦးဗိုလ္သိန္းစိန္ျဖစ္ျဖစ္ ဦးဗိုလ္ေရႊမန္းျဖစ္ျဖစ္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ျဖစ္ျဖစ္ တူညီတဲ့အက်ိဳစီးပြားကို နည္းနာခြဲၿပီးကာကြယ္ေနၾကတာပဲ။ တျခားအမ်ားႀကီးမေျပာနဲ႔ ခုေန ”ေစာမူးတူးေဆးဖိုးျဖစ္ျဖစ္၊ RNDP က ဦးေအးေမာင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဒၚစုျဖစ္ျဖစ္၊ ၈၈-ၿငိမ္းပြင့္ေတြျဖစ္ျဖစ္၊ သီတဂူျဖစ္ျဖစ္၊ ဝီရသူျဖစ္ျဖစ္.....ဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္” တေယာက္ကေန ”ဦးပိုင္ဖ်က္”လို႔ တစ္ခြန္းပဲေျပာၾကည့္ မတူတဲ့အသံေတြနဲ႔(အေျပာ့ဆြဲ၊ မန္မန္မဲမဲ၊ ေအာ္ေအာ္ေငါက္ေငါက္၊ ၿခိမ္းၿခိမ္းေျခာက္ေျခာက္၊ တုတ္ဆြဲဓါးဆြဲ၊ ခါးေစာင္းကေသနတ္ဒင္ပုတ္ျပ) တူတူညီညီကာကြယ္ၾကမွာပဲ။ ဒီလို ကာကြယ္ရိုးဟာ တျခားမၾကည့္နဲ႔ အနီးဆံုး ဗိုလ္(ေဟာင္း)ခင္ၫြန္႔ပဲၾကည့္၊ ေအးေနဝင္းပဲၾကည့္” တပ္ေတာ့မထိနဲ႔ တပ္အက်ိဳးစီးပြားေတာ့မထိနဲ႔”လို႔ အတိအလင္းေျပာေသးတာပဲ။ ဗိုလ္ဦးလြန္းေမာင္ ထမင္းဆိုင္ဖြင့္စားတယ္။ သူ႔ျဖဳတ္လိုက္လို႔ ေရႊမန္းတို႔တစ္သိုက္ကို မႀကိဳက္ဘူးပဲ ခနဲ႔တဲ့တဲ့ေလာက္သာေျပာတာ။ တပ္ကလုပ္တာမွန္သမွ်အေကာင္းခ်ည္းပဲလို႔ မေျပာေပမယ့္ အဆိုးတခုတေလပါေၾကာင္းေတာင္ မေျပာဘူး။ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ဘယ္ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္း/သစ္ အလြမ္းသင့္ေနသလဲၾကည့္ၿပီး ဒီစစ္ဗိုလ္ေကာင္း/မေကာင္း လိုက္ခံစားဆံုးျဖတ္ေနသူေတြဆီက သိတ္မၾကာေတာ့ဘူးဗိုလ္ဦးေရႊမန္းမေကာင္းဘူးေျပာသံ ၾကားရေတာ့မယ္မွတ္တယ္။ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ ေပးကစားေတာ့မွာလိုလို ဘာလိုလိုအသံ ထြက္လာတယ္။ သိန္းစိန္ ေရႊမန္း မင္းေအာင္လိႈင္ မင္းသားေျပာင္းပြဲထြက္ၿပီး တပင္တိုင္ မင္းသမီးေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တလက္တည္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ ဘယ္သူေတြပါ ယိမ္းထဲ ပါၾကဦးမလဲ။ နွစ္ပါးသြားၾကဦးမလဲ။ ၿမိဳင္ထဆိုလည္း မခက္ပါလား။ စစ္အုပ္စုသဘာဝဟာ ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တေလွလံုးပုတ္တာမဟုတ္ဘူး ငါးခံုးမပုတ္ေတြခ်ည္း ေလွလံုးျပည့္ တင္ထားတာ။ ဒီၾကားထဲ ေလွက ေလွလူး၊ ဘုန္းႀကီးရူးေပးေလွာ္ေတာ့ တြက္သာၾကည့္။ (ဦးပိုင္ဖ်က္လို႔ေျပာၾကည့္စမ္း)