ကညွှတ်ကွင်းအိမ်ပြေး(၂)
ကျနော်လည်း ဒေါ်ခနောက်မှ ခတ်ရို့ရို့လေး အထဲဝင်လိုက်လာပါသည်။ ကဖိုးထောင် ဒီမှာ အရက်ဝယ်လာတယ်၊ သားတယောက်လည်း ကောက်ရခဲ့တယ်ဟုပြောရင်း အရက်ပုလင်းကိုပေးကာ ကျွန်တော့်အား မေးဆတ်ပြပြီး မီးဖိုဘက်သို့သွားပါသည်။
မေးဆတ်ပြသည့် သဘောက သူသင်ထားသလို အဖေဟု ခေါ်လိုက်ခေါ်လိုက်ဟူသည့်အနက်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ ကွန်ကိုသဲကြီးမဲကြီးငုံ့ထိုးနေသည့် ဦးဖိုးထောင်မှာ သည့်တော့မှ တချက်မော့ကြည့်ပြီး ဟာ..ငါ့ကောင်က လူချောပဲ နံမည်က ဘာတဲ့တုန်း၊ ဒီကို ဘယ်လိုရောက်လာတာတုန်းဟုမေးရင်း တဆက်တည်း မိခရေ ကြောင်အိမ်ထဲက ကြွက်ကြော်ပန်းကန်ယူခဲ့၊ ပြီးတော့ အကြမ်းပန်းကန်နဲ့ ရေတဖလားလည် ဆွဲခဲ့ဟု လှမ်းအော်ပါသည်။
ဦးဖိုးထောင်မှာ သာမန်လယ်သမားတဦးလိုရုပ်ရည်ရှိပြီး တောသားကြီးနှင့်တူပါသည်။ စကားပြောလျှင် အားရပါးရ အကျယ်ကြီးပြောတတ်ပါသည်။ အသက် ၆၀ ခန့်ရှိပြီး တောင့်တောင့်တင်းတင်း သန်သန်မာမာဖြစ်ပါသည်။ အသားမဲသည်ဟုပြောရမလောက်အောင် ညိုပါသည်။ သွက်သွက်လက်လက်ရှိမည့်ပုံ ပေါ်ပါသည်။
ကျွန်တော့်နံမည်မျိုးမြင့်ပါ၊ ရန်ကုန်ကပါ၊ ကျောင်းပြေးတာများပြီး အိမ်မပြန်ရဲတာနဲ့ အိမ်ကပြေးလာတာပါ။ ဒီဘူတာရောက်တော့ ဆင်းချင်စိတ်ပေါ်လာတာနဲ့ဆင်းလိုက်တာပါ၊ ဗိုက်ဆာနေတာလည်း ပါပါတယ်၊ ဖိနပ်သဲကြိုးကလည်း သူများနောက်ကနေတက်နင်းလို့ ပြတ်သွားပါတယ်၊ အဲ့ဒါ ဈေးနားမှာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ ရပ်နေတုန်း ဒေါ်လေးနဲ့တွေ့ပြီး ဒီကိုရောက်လာတာပါအဖေဟုဆိုတော့ သူက ဟေ...မင်း ငါ့ကို အဖေခေါ်တယ် ဟုတ်လားဟုပြောပြီး ဖင်ရွှေ့ကာ ကျွန်တော့်အနားတိုးလာပါသည်။
ထိုအချိန်တွင် ဒေါ်ခက ကြွက်ကြော်ပန်းကန်၊ ရေတဖလားနှင့် အကြမ်းပန်းကန်လုံးတလုံးယူကာ ကျွန်တော်တို့ဆီ ရောက်လာပါသည်။ ကဖိုးထောင် သားက လူချောနော်၊ ကုလားဆင်လေး၊ ဒို့မွေးစားလိုက်ရရင် ဘယ့်နှယ်လဲဟု ပြောပါသည်။ အေးဟုတ်တယ် ဒါပေမယ့် သူ့အဖေအမေတွေက ဘယ်သူတွေလဲ၊ ဘာလုပ်တာလဲ အဲ့ဒါတွေမှမသိတာ၊ တော်ကြာနေ ရုံးရောက်ဂတ်ရောက်တွေဖြစ်မှ ခက်မယ်ဟုပြောရင်း အရက်ငှဲ့ပါသည်။ ကြွက်ကြော်လေးဝါးလိုက် အရက်လေးသောက်လိုက်နှင့် သုံးလေးခွက်လောက်ရှိမှ အေးအေး အဲ့ဒါတွေထားလိုက်၊ နောက်တော့ ပြောတာပေါ့၊ မင်းကိုယ်က နံနေတယ်၊ ငါလည်း ရေမချိုးရသေးဘူး၊ လာ မင်းနဲ့ငါ ရေသွားချိုးမယ်ဟုပြောကာ ထပါသည်။
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်သား တဲနှင့်မနီးမဝေး ခြံအစပ်တွင်ရှိသည့် ရေတွင်းဆီသွားကြပါသည်။ ကျွန်တော့်တွင် ခါးဝတ်ခါးစားသာပါပါသည်။ ရေချိုးရန် ရေလဲပုဆိုးတို့ သဘက်တို့ ဆပ်ပြာတို့လည်း မပါပါ။ သူကတော့ ပုဆိုးဟောင်းတထည်ကိုခေါင်းပတ်ကာ ပုဆိုးတိုတိုနှင့်ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော် ရေလည်း ချိုးချင်နေပါသည်။ သို့သော် ရေကို ဘယ်လိုချိုးရမလဲဟုတွေးနေတုန်း ဦးဖိုးထောင်က သား..အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ဟု သာမန်ပြောသလို ပြောရင်း ကျွန်တော့်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ကူဖြုတ်ပေးပါသည်၊ ပုဆိုးလည်းချွတ်၊ ဘောင်းဘီပါရင် ဘောင်းဘီလည်းချွတ် ဟု ပြောပါသည်။ ကျွန်တော်က ရှက်ပြီးဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေပါသည်။ လူပျိုပေါက်အရွယ်မို့ ရှက်ရကောင်းမှန်း သိသော်လည်း တခြားလည်းရွေးချယ်နေစရာမရှိပါ။ ရှက်မနေနဲ့သား၊ ဘယ်သူမှမရှိဘူးဟု ဖခင်ဆန်ဆန်ပြောသည့် သူ့အသံကြောင့် အားလုံးချွတ်ချလိုက်ပါသည်။ သူ့အသံတွင် ဖခင်ရင်းတယောက်၏ကြင်နာဟန်မျိုး ပါသည်ဟု ခံစားရပါသည်။ ကျွန်တော့် ကိုယ်လုံးတီးနှင့် ဂွေးငေါက်တောက်လေးကိုမြင်တော့ ဟား...မင်းက မွတ်စလင်ကိုးဟု ပြောရင်း ရယ်ပါသည်။
ရေတွင်းထဲကရေကိုငင်ပြီး တယောက်တပုံး သုံးပုံးလောက်လောင်းပြီးသည့်အခါ ရေတွင်းဘောင်ပေါ်မှ ဆင်ခြေးတုံး ဆပ်ပြာအမဲကြီးနှင့် သူရော ကျွန်တော့်ကိုပါတိုက်ပေးပါသည်။ တကိုယ်လုံး အကြိုအကြားမကျန်အောင်တိုက်ပြီး ချေးလည်းတွန်းပေးပါသည်။ သူ့လက်မှာ ကြမ်းသဖြင့် အသားနုသည့်နေရာများတွင် နည်းနည်းနာသလိုဖြစ်ပါသည်။ ဆပ်ပြာတိုက်ချေးတွန်းပြီး နောက်ထပ် ရေဆယ်ပုံးခန့်လောင်းပေးပါသည်။ ဆပ်ပြာစင်ရန် ရေလောင်းလိုက်ပွတ်လိုက် လုပ်ရင်း ပေါင်ခြံကြားတွေရောက်သည့်အခါ အဲ့ဒီနေရာက ဆပ်ပြာစင်မှကွ၊ နို့မဟုတ်ရင် ဂျွတ်ပေါက်တတ်တယ်ဟု ပြောပါသည်။ ကျွန်တော်က ဂျွတ်ဆိုသည်မှာ ဘာမှန်းမသိပါ။
ရေချိုးပြီးတော့ သူ ခေါင်းပေါင်း ပေါင်းထားသည့် ပုဆိုးဟောင်းနှင့် ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး သုတ်ပေးပါသည်။ သား ဒီမှာ ခဏနေဦး အဖေ အတို့အမြှုပ်လေး နည်းနည်းခူးလိုက်ဦးမယ်ဆိုကာ ကျွန်တော့အား ဖင်တုံးလုံးထားခဲ့ပြီး ရေတွင်းနှင့် ခြေလှမ်းနှစ်ဆယ်ခန့်ရှိသည့် ကန်လေးသို့ သွားပါသည်။ ကန်ထဲက ဉာဏ်ညွန့် ကန်စွန်းရိုးနီနှင့် ကညှို့တွေခူးပြီး ပြန်ရောက်လာပါသည်။ တွင်းရေနှင့် စင်စင်ဆေးသင်ရင်း ဒီကောင်တွေက အစိမ်းတို့မှကောင်းတာ၊ ဒါပေမဲ့ ရေနွေးလေးဖျောမှရတယ်၊ နို့မဟုတ်ရင် ဝမ်းကိုက်တာတို့ဘာတို့ဖြစ်တတ်တယ်ဟု ပါးစပ်ကလည်းပြောပါသည်။ ပြီးတော့ ခုန ကျွန်တော့်ကိုသုတ်ပေးသည် ခေါင်းပေါင်းပုဆိုးကို လဲပါသည်။ ရေစိုပုဆိုးကို ညှစ်ပြီးပခုံးပေါ်တင်ကာ သွားကြစို့ဟုပြောပါသည်။ ကျွန်တော်က အဖေ ရေစိုအဝတ်တွေ ဒီအတိုင်းထားရမှာလား၊ ပြီးတော့ကျွန်တော်လည်း ဒီအတိုင်းသွားရမှာလားဟုမေးပါသည်။ အေး ဒီအတိုင်းထားခဲ့ မင်းအမေချိုးမှ လျှော်လိမ့်မယ်၊ မင်းလည်း ဒီအတိုင်း လာပေါ့၊ အိမ်မှာ ဘယ်သူရှိတာမှတ်လို့၊ တဲရောက်တော့ အဝတ်လဲတာပေါ့၊ အဖေ့မှာ ပုဆိုးအင်္ကျီအပိုရှိတယ်ဟု ပြောရင်း ရှေ့ကနေ ယိုင်တိယိုင်တိုင်နှင့်ထွက်သွားသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း နောက်ကနေလိုက်လာပါသည်။ (ဆက်ပါဦးမည်)
0 comments:
Post a Comment