ျမန္မာ့အေရး ကမၻာ့အေရးေတြကို မူႀကိဳကေန ေက်ာင္းျပန္တက္ၾကပါ

ၾကာသာပေတးေန႕၊ ဧျပီလ ၂၈၊ ၂၀၁၁

ျမန္မာ့အေရး ကမၻာ့အေရးေတြကို မူႀကိဳကေန ေက်ာင္းျပန္တက္ၾကပါ

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ အပိုင္း (၁) က စလဲြေနလို႔၊ က်န္ အပိုင္းအားလံုးရဲ႕ အလဲြေတြေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး။  

စစ္ေအးတုိက္ပဲြကာလတေလွ်ာက္လံုး အေမရိကန္ဦးေဆာင္တဲ့ အေနာက္အုပ္စုက ျမန္မာျပည္ကဦးႏုကို အထင္မႀကီးဘူး။ ဦးႏုဟာ တိုင္းျပည္ကိုႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း မအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး။ ဦးႏုလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ စစ္ေအးရဲ႔အထြဋ္အထိပ္အခ်ိန္မွာ၊ ျမန္မာျပည္ဟာ ကြန္ျမဴ နစ္ေအာက္ အခ်ိန္မေရြးေရာက္သြားႏိုင္တယ္လို႔ အေနာက္အုပ္စုက သေဘာထားခဲ့တာပါ။ အာဏာရွင္ေတြ၊ ဒီမိုကေရစီအစိုးရေတြ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံေတြကို စစ္ေအးကာလမွာ အေနာက္အုပ္စုကဂရုမစိုက္ဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ကိုတိုက္ေနရင္၊ သူတို႔က ေထာက္ခံေနမွာပဲ။ အေနာက္အုပ္စုက ဦးေန၀င္းကိုပဲအထင္ႀကီးတယ္။ သူ႔ဟာသူ ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲ အုပ္ခ်ဳပ္၊ ဦးေန၀င္းကမွ တိုင္းျပည္ကိုႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္တယ္လို႔၊ အေနာက္က သေဘာထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေန၀င္းက လည္ေတာ့၊ အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ တပည့္ေမြး တာေတာ့မခံဘူး။ အေမြးခံလိုက္ရင္ ဆရာျဖစ္တဲ့အေနာက္အုပ္စုက သူ႔ကိုမလိုခ်င္ေတာ့တဲ့ေန႔၊ သူျဖဳတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္ တို႔လို သူ႔ေအာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ေယာက္ကိုေျမွာက္ေပးၿပီး၊ သူ႔ကို ရွင္းပစ္လိုက္မွာဆိုတာ သူသိတယ္။ နမူနာေတြကလည္း ရိွၿပီးသား။ ၁၉၆၀ အေစာပိုင္းႏွစ္ေတြမွာ ေတာင္ဗီယက္နမ္မွာ အာဏာရွင္ ငိုဒင္ဇင္၊ သူ႔ညီ ငိုဒင္ႏုနဲ႔ မဒမ္ႏု လင္မယားတို႔ကို အေမရိ ကန္ကေမြးထားၿပီး၊ မလိုခ်င္ေတာ့တဲ့အခါက်ေတာ့၊ သူ႔ေအာက္က ေတာင္ဗီယက္နမ္စစ္တပ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေျမွာက္ေပးၿပီး အာဏာသိမ္းခိုင္းရံုတင္မက အေသပါသတ္ခိုင္းလို႔၊ ေတာင္ဗီယက္နမ္မွာ ငိုဒင္ဇင္တို႔ေဆြမ်ိဳးတသိုက္ အသတ္ပါခံရၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ငုယင္ဗန္သီယူး အာဏာသိမ္းထားလိုက္တာ၊ ၁၉၇၅ ေျမာက္ဗီယက္နမ္ကို စစ္ရံႈးတဲ့အထိပဲ။

အဲဒီတုန္းက အေမရိကန္အစိုးရမွာ စစ္ေအးကာလမွာ ကိုယ့္ဘက္ကလူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ စိတ္ႀကိဳက္မဟုတ္ေတာ့ရင္ လုပ္ႀကံရွင္း လင္းေရးဆိုတဲ့ေပၚလစီရိွတယ္။ ရန္သူဘက္ကိုလည္း လုပ္ႀကံတာပဲ။ ကြန္ဂိုက ကြန္ျမဴနစ္သမၼတ ပက္ထရစ္လူမန္းဘားကို စီအိုင္ေအ လုပ္ႀကံခဲ့တယ္။ ေခ်ေဂြဗားရားကို ဘိုလီဗီးယားစစ္တပ္က အရွင္မိေတာ့လည္း၊ ခ်က္ခ်င္းမသတ္ပဲ တရားရံုးတင္ေသဒဏ္ေပးရင္ ရသားနဲ႔၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ သူရဲေကာင္းလိုျဖစ္ေနတဲ့ေခ်ေဂြဗားရား ေခြးေသ၀က္ေသ ေသရတယ္ဆိုတာ ကမၻာကိုျပဖို႔ စီအိုင္ေအက ဘိုလီဗီးယားစစ္တပ္ကို ေခ်ေဂြဗားရားကိုဖမ္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ ေတာထဲကစစ္စခန္းထဲမွာတင္ ေသနပ္ပစ္တပ္ဖဲြ႔နဲ႔သတ္ခိုင္းခဲ့တာပဲ။ ေခ်ေဂြ ဗားရားအစစ္ဆိုတာ သက္ေသထူႏိုင္ဖို႔၊ ေခ်ရဲ႕လက္တဘက္ကို ျဖတ္ယူလာခိုင္းၿပီး၊ က်န္တဲ့ခႏၶာကိုယ္ကို ေတာထဲမွာပဲျမွဳပ္ခိုင္းခဲ့တယ္။ ဦးေန၀င္းက ဒါေတြကို ေနာေၾကေနလို႔ သူ႔ဟာသူ ဗကပကိုတုိက္ေပမယ့္၊ အေနာက္က လာလံုးတာကိုေတာ့ မခံဘူး။ တိုင္းျပည္ အတြက္ စဥ္းစားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔အတြက္ပါ။  

ဦးႏုႀကီး ၁၉၇၄ မွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးမေအာင္ျမင္လို႔၊ အေမရိကားမွာ ခိုလံႈခြင့္ေတာင္းတာမွာ၊ ဒီေန႔ အေမရိကားမွာ ျမန္မာဆိုရင္ခ်ီးေပါေသးေပါ ေပးေနတဲ့၊ ခိုလံႈခြင့္၊ ဦးႏုကို အေမရိကန္က မေပးဘူး။ ဦးေန၀င္း ၿငိဳျငင္မွာစိုးလို႔။ ဦးႏုက သူ႔ကိုအေမ ရိကန္က လက္မခံေတာ့၊ လက္ခံတဲ့ အိႏိၵယမွာသြားေနရတာပဲ။ တခါ ဦးႏုက ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ေတာ့ဘူး ဘာသာေရးပဲလုပ္မယ္ဆိုၿပီး၊ ၁၉၈၀ အေစာပိုင္းမွာ ပိဋိကတ္သံုးပံု အဂၤလိပ္လိုဘာသာျပန္ဖို႔ ႏိုင္ငံျခားခရီးထြက္တယ္။ အေမရိကန္သြားဖို႔ ဗီဇာေလွ်ာက္ေတာ့၊ ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံရံုးက ေထာက္လွမ္းေရးမ်က္မွန္္တင္ဦးကတဆင့္၊ ဦးႏုကို ဗီဇာေပးလိုက္ရမလားလို႔။ ဦးေန၀င္းကို ေမးခိုင္း တယ္။ ဦးေန၀င္းက ေပးလိုက္ပါဆိုမွ၊ ဦးႏု ဗီဇာရသြားတာ။ ဦးေန၀င္းက ဘယ္သူမဆို ႏိုင္ငံျခားထြက္ၿပီး သူ႔ကိုပုန္ကန္ရင္ သိပ္ႀကိဳက္ တယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ပုန္ကန္ရင္ ဖမ္းရဆီးရေထာင္ခ်ရနဲ႔၊ သူ႔မွာ နံမည္ပ်က္တယ္။ ႏိုင္ငံျခားထြက္ သူ႔ကိုပုန္ကန္ဖို႔လုပ္ရင္ ပထမ စားတ္ေနေရး ရပ္တည္ေရးလံုးပမ္းရတဲ့ ေနရာမွာတင္၊ ျပႆနာေတြ စေတြ႔မယ္။ ေနာက္ၿပီးရင္ ျမန္မာပီပီ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ဆရာႀကီးလုပ္ရင္း ကဲြၾကၿပဲၾကနဲ႔၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပုန္ကန္မယ့္သူေတြ သူ႔ကိုမပုန္ကန္ႏိုင္ပဲ ျပည္ပမွာပဲ လံုးပါးပါးသြားၾကမယ္ဆိုတာ၊ ဦးေန၀င္းသိၿပီးသား။ ဂ်ပန္ျပန္ ဦးေန၀င္းက ဒါေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးၿပီ။ တရုတ္ျပည္အမိြဳင္ၿမိဳ႕မွာ ေသာင္တင္ေနတဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ သခင္လွၿမိဳင္တို႔ လံုးပါးပါးခါနီး၊ ဂ်ပန္စစ္တပ္က လာေခၚသြားလို႔သာ၊ ဟန္က်သြားတာ ဦးေန၀င္းက သေဘာေပါက္ၿပီးသား။ 

ဒါေၾကာင့္ စစ္တပ္ႀကီးတခုခု ႏိုင္ငံအစိုးရတခုခုက ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးမယ့္ ပုန္ကန္လိုသူေတြမဟုတ္ရင္ (ဒီေန႔ ထိလည္း ဒါမ်ိဳးသူပုန္မရိွခဲ့ပါ)၊ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲက ႀကိဳက္သေလာက္ထြက္။ ဦးေန၀င္းက ႀကိဳက္တယ္။ ရွစ္ေလးလံုးကာလ ေက်ာင္း သား ငါးေသာင္းေလာက္ ၿမိဳ႕ႀကီးၿမိဳ႕ငယ္ေတြကေန ထိုင္းနယ္စပ္ကိုေတာခိုေနၾကတာ ဒီအတိုင္းလႊတ္ေပးထားတာပဲ။ ႏွစ္နည္း နည္းၾကာလာရင္ ဒီေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဟာ၊ ဦးႏုရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလိုပဲ ျဖစ္သြားမွာပဲဆို တာ၊ ဦးေန၀င္းလို လူလည္ႀကီးရဲ႕ တပည့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက အဲဒီတုန္းက မသိပဲေနပါ့မလား။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာခိုဘို႔ သြားေနရင္း လမ္းမွာအဖမ္းခံၾကရတယ္ဆိုတာ မရိွသေလာက္ပဲ။ ေတာခိုေက်ာင္းသားမွန္သမွ် ေသေဘာပိုးလို တေနရာရာ ေလာက္ေတာ့ ေရာက္သြားၾကတာခ်ည့္ပဲ။ ဒီေက်ာင္းသားေတြ ၿမိဳ႕ေပၚမွာဆႏၵေတြျပေနၾကလို႔၊ ပစ္ခတ္ၿဖိဳခြင္းေတာ့ လူျမင္ကြင္းမွာ ေသကုန္ၾကေတာ့၊ ဦးေန၀င္းမွာ ႏိုင္ငံေရးအရရံႈးတာေပါ့။ စစ္ပညာမတတ္တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္ကို ေတာထဲမွာအလြယ္တကူရွာၿပီး ေခ်မႉန္းလိုက္တာက၊ တိုင္းျပည္ကမသိ၊ ကမၻာကမသိပဲ သတ္ခြင့္လိုင္စင္ရထားတာမ်ိဳး။ ဦးေန၀င္းက ဒါမ်ိဳးႀကိဳက္တာ။ ဦးႏု ကိစၥျပန္ဆက္ရရင္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့တဲ့ ၁၉၆၉- ၁၉၇၄ တုန္းကလည္း အေမရိကန္က ဦးႏုကိုေထာက္ခံတာမဟုတ္၊ တျပားမွလည္း ေပးတာမဟုတ္။ Nation သတင္းစာထုတ္ခဲ့တဲ့ ဦးေလာရံုက သူနဲ႔သိတဲ့ ကေနဒါသတၳဳတြင္းပိုင္ရွင္တေယာက္ကို ဦးႏုရဲ႕ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္ရင္ ျမန္မာျပည္မွာ သူ႔ကိုပဲသတၳဳရွာခြင့္ေပးမယ္။ တျခားႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီေတြကို ရွာခြင့္မေပးဘူးဆိုတဲ့ မစားရ၀ခမန္းကတိနဲ႔၊ ေဒၚလာ ၂ သန္းေလာက္ရေအာင္ ေတာင္းႏိုင္ခဲ့တာပဲရိွတယ္။ ဦးႏု လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ အေမရိကန္ကို စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ ဦးေန၀င္းကို၊ အေမရိကန္က လိုက္ေခ်ာ့ေနတယ္ေလ။ စစ္လက္နက္ပစၥည္းေတြ ရဟတ္ ယာဥ္ေတြ အတင္းလိုက္ေပးေနတယ္။ ဒါေတြကို အခု ဗီီြအိုေအက စေနေန႔တိုင္းလႊင့္ေနတဲ့ စစ္သားစကားေျပာခန္းကေန စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းေတြ ျပန္ေျပာျပေနၿပီ။   

ဦးႏုကို အေမရိကန္နဲ႔ အေနာက္အုပ္စုက ဘယ္တုန္းကမွအထင္မႀကီးဘူး။ ၁၉၈၀ အေစာပိုင္း အေမရိကန္ဗီဇာရလို႔ ပိဋိကတ္ သံုးပံု အဂၤလိပ္လိုဘာသာျပန္ဖို႔ အေမရိကားေရာက္လာေတာ့လည္း၊ ဦးတင္ေမာင္၀င္းတို႔က ဦးႏုကို ႏိုင္ငံေရးျပန္လုပ္ဖို႔ေျပာၾကေတာ့၊ ဦးႏုက ခါးခါးသည္းသည္းပဲ ျငင္းခဲ့တယ္။ သူ႔အေျခအေန သူသိလို႔။ ဦးတင္ေမာင္၀င္း ဒါေတြ သူ႔စာအုပ္ထဲေရးထားတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဦးႏု ရွစ္ေလးလံုးမွာအစိုးရဖဲြ႔ေတာ့ ၀ိုင္းမေထာက္ခံၾကလို႔၊ ဦးႏုအစိုးရကို ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြက အသိအမွတ္မျပဳၾကဘူးလို႔၊ ေျပာေန တဲ့သူေတြကို ရီခ်င္တယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထဲမွာသာ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦး၊ ေနာက္ဆံုး တရား၀င္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုၿပီး ကိုယ့္တိုင္းသူျပည္သားေတြက သေဘာထားတာ။ စစ္ေအးကာလမွာ ဦးႏုလိုလူမ်ိဳးကို အေနာက္အုပ္စုက ဦးလူေပါ လို႔ သေဘာထားတာ။ ဘယ္လိုလုပ္ ရွစ္ေလးလံုးမွာသူအစိုးရဖဲြ႔တာကို ႏိုင္ငံတကာကအသိအမွတ္ျပဳမွာလဲ။ ဦးႏုက ဘာမေျပာ ညာမေျပာ ဘယ္သူ႔မွမတိုင္ပင္၊ သူဖဲြ႔လိုက္တဲ့ အစိုးရအဖဲြ႔၀င္ေတြကိုေတာင္ အသိမေပးပဲလုပ္ခ်လိုက္ေတာ့၊ အဲဒီ ဦးႏုအစိုးရအဖဲြ႔ ထဲကေန ဦးႏုကိုမ်က္ႏွာနာေနတဲ့ ဦး၀မ္ကိုေဟာႀကီးကလြဲရင္၊ ေရွ႕ေၾကာင္းေနာက္ေၾကာင္း အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို နားလည္ေနတဲ့ လူေတြက ဦးႏုဆီက အကုန္ေျပးကုန္ၾကတာပဲ။ သတိၱမရိွလို႔မဟုတ္ဘူး။ ဦးလူေပါ အစိုးရအဖဲြ႔ထဲ ပါလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတာသိၾကလို႔။

တကယ္တမ္းမွာ ရွစ္ေလးလံုးကေန အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္၊ ဘယ္သူက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဦးေဆာင္ႏိုင္မွာလဲ၊ ရွစ္ေလး လံုးလဲမေအာင၊္ ဦးေန၀င္းအစိုးရကေတာ့ျပဳတ္က်နဲ႔၊ ဗကပေတြ အာဏာရသြားႏိုင္တာကို၊ အေမရိကန္ကေၾကာက္တာေပါ့။ ရွစ္ေလး လံုးစတာနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေဒၚစုနား သြားကပ္ကုန္ၿပီဆိုတာ သူတို႔လဲသိတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီတုန္းက အေမရိကန္က (မႏွစ္က ကြယ္ လြန္သြားတဲ့) ေအာက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ စတီဗင္ဆိုလာ့ဇ္ကိုလႊတ္ၿပီး ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အပါအ၀င္ ဦးႏုတို႔ ဦးေအာင္ႀကီးတို႔ ေဒၚစုတို႔နဲ႔ လာစကားေျပာၿပီး ေတာက္ၾကည့္ခဲ့တာေပါ့။ စတီဗင္ဆိုလာ့ဇ္က အဲဒီတုန္းက အေမရိကန္ေအာက္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အာရွနဲ႔ပစိ ဖိတ္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံျခားေရးရာဆပ္ေကာ္မတီရဲ႕ဥကၠဌ။ သူ႔အလုပ္ သူလာလုပ္တာေပါ့။ သူက အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္က ယံုယံုၾကည္ ၾကည္နဲ႔ခိုင္းခဲ့လို႔ ေျမာက္ကိုရီးယား ကင္အီဆြန္း၊ အီရတ္ ဆဒမ္ဟူစိန္တို႔နဲ႔ပါ သြားစကားေျပာဘူးတဲ့လူ။ ျမန္မာျပည္က ရွစ္ေလးလံုး အခ်ိန္ အေျခအေနမွန္ကို သေဘာေပါက္လာခဲ့တာေပါ့။ အေမရိကန္ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကိုျပန္ၿပီး အစီရင္ခံတာက၊ ဘယ္သူမွ ျမန္မာျပည္မွာ ရွစ္ေလးလံုးလႈပ္ရွားမႈကေန အေျပာင္းအလဲျဖစ္လာေအာင္ တကယ္တမ္းေခါင္းမေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ ဦးႏုတို႔ ေဒၚစုတို႔ အာဏာရရင္ သိပ္မၾကာဘူး၊ ကြန္ျမဴနစ္ေတြပဲ အာဏာလက္ေျပာင္းယူသြားလိမ့္မယ္။ ေဒၚစုကေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳဘာမွမရိွလို႔။ ဦးႏု ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းညံ့လို႔။ ဦးေအာင္ႀကီး အာဏာရရင္ေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ မတက္ႏိုုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဦးေအာင္ႀကီးကို ျမန္မာျပည္ ထဲမွာ ဘယ္သူမွမေထာက္ခံဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေမရိကန္က ဘာမွသြားမရႈပ္နဲ႔၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲြၾကည့္ပရိသတ္သာလုပ္၊ စစ္ေအး ကာလမွာ ျမန္မာစစ္တပ္က အေမရိကန္ဘက္ကရိွေနဖို႔လိုတယ္လို႔ စတီဗင္ဆိုလာ့ဇ္ကအစီရင္ခံခဲ့တာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျမန္မာစစ္ ဗိုလ္ေတြရာနဲ႔ခ်ီၿပီး အေမရိကန္မွာသင္တန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြတက္ေနၾကတာ ငါးႏွစ္ေလာက္ရိွေနၿပီ။ စက္တင္ဘာ (၁၈) ရက္ အာဏာ သိမ္းၿပီးမွ၊ ဒီ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေတြကို အေမရိကန္ကေန အကုန္ႏွင္ထုတ္လိုက္တာ။ အာဏာသိမ္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္အစိုးရေျပာတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္ေပးမယ္ဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဦးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ခ်င္းဆက္ဆံေရးကို အေမရိကန္အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ ေတာ္ကရပ္ပစ္လိုက္တာ။ အေမရိကန္စစ္တပ္ကမရပ္ခ်င္ဘူး၊ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးဆက္ရိွခ်င္တယ္။ စစ္ေအးက အဲဒီအခ်ိန္ ဘယ္ဘက္ကႏိုင္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွမသိေသးဘူး။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံက ၁၉၉၁ က်မွ ၿပိဳကဲြတာ။ ရွစ္ေလးလံုးအခ်ိန္ ဦးႏုအစိုးရကို ျပည္တြင္းမွာ၀ိုင္း မေထာက္ခံခဲ့ၾကလို႔၊ သူအစိုးရဖဲြ႔တာကို ႏိုင္ငံတကာရဲ႔ေထာက္ခံမႈမရခဲ့တာျဖစ္တယ္၊ ဦးႏုအစိုးရကို ႏိုင္ငံတကာ ကေထာက္ခံၿပီး အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကရင္ အဲဒီမွာပဲြၿပီးသြားၿပီလို႔ ေျပာေနၾကသူေတြ၊ ေတာ္ၾကပါေတာ့လို႔ပဲ ေျပာပါရေစေတာ့။ ျမန္မာ့အေရးကမၻာ့အေရးေတြကို မူႀကိဳကေနေက်ာင္းျပန္တက္ၾကပါဦး။ 

Ronny Nyein

Group Mail မွ ရရွိပါသည္။