တကယ္ေတာ့
ပစ္စရာဆိုလို႕က်ည္ဆံတေတာင့္မွ
မက်န္ေတာ့တဲ့ေန႔မွာ
ကိုယ့္္အေပၚက်ေရာက္လာမယ့္စီရင္ခ်က္တရပ္ကိုပဲ
ေသေသသပ္သပ္ေေစာင့္ၾကည္ေနရုံသာ
အီိရတ္က စစ္တပ္ေတြ
ရုတ္မယ္ ရုတ္မယ္နဲ႔ တကယ္မရုတ္ျဖစ္ေသးဘူး
ငါ့ဘ၀ထဲ မင္းဆုတ္ခြာသြားပုံကေတာ့
တကယ့္ကုိ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္
ကမာပုလဲ…
ကမာပုလဲ……တဲ့
အြန္လိုင္းေပၚမွာ
ကဗ်ာဆရာကမာပုလဲက ေအာ္ေျပာတယ္
မင္းက အေမရိကန္သမၼတေတြထက္
ပုိရက္စက္တဲ့မိန္းမ…..
ဘဂၢဒက္ျမဳိ႕ပ်က္ၾကီးေတာင္
ငါ့ႏွလုံးသားေလာင္ကၽြမ္းမႈရဲ႕
အပ်က္စီးအဆုးံအရႈံးေေတြကုိ
လိုက္မမီေတာ့ပါဘူးကြာတဲ့
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး
ေလတိုးသြားလို႔
ငါ့ခန္းစီးစေတြ လႈပ္ခါက်န္ရစ္တာပါ
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီး
ပန္းတပြင့္နဲ႔ ခလုတ္တုိက္္လဲမိတာပါ
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး
ေရေျပာင္းေျမေျပာင္းမို႔
ဖ်ားခ်င္နာခ်င္ျဖစ္မိတာပါ
ပန္းပဲဖိုထဲက ေပတုံးဘ၀ေရာက္သြားတဲ့
သံလမ္းေဟာင္းေလးတခုလို
လူေျခတိတ္ခ်ိန္ညေရာက္တိုင္း
ဟုိး အေ၀းက မီးရထားဥၾသသံေတြမ်ားလား…
ေယာင္ယမ္းထထၾကည့္တတ္တာကလြဲလို႔
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ။ ။
(၃၀၊ မတ္လ၊ ၂၀၀၉)
0 comments:
Post a Comment