၂ဝ၁၄ ခရစၥမတ္စ္နားမွာေရးျဖစ္တဲ့ တိုနန္႔နန္႔ေလးေတြ ၂(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
တရုတ္ေၾကာက္ အလုပ္ေပးတရား (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
ဗိုလ္ေအာင္မင္းက “တပည့္ေတာ္တို႔လည္း တရုတ္ကို ေၾကာက္ရပါတယ္ ဘုရား”ဆိုတာ အလကားေျပာတာမဟုတ္ပါ။
ခဲတလံုးနဲ႔ ငွက္ ၂ ေကာင္ ပစ္တာ။ ၂ ေကာင္လံုး ထိၾကတယ္မွတ္တယ္။ ထိတာျခင္းအတူတူ တကယ္အထိနာတာက က်ေနာ္တို႔ပဲ။ အေနာက္အုပ္စုက နာခ်င္ေယာင္ျပၿပီး လွလွပပ အျမတ္ထုတ္သြားနိုင္တယ္။ အေနာက္အုပ္စုု ဘယ္ပံု အျမတ္ထုတ္ကေတာ့ ျမစ္ဆံုခနဆိုင္းအၿပီးေနာက္ပိုင္းကစ အိုဘားမွား ၂ ႀကိမ္လာနဲ႔ အိမ္ျဖဴေတာ္ထိ သိန္းစိန္ပင့္ၿပီး ေက်ာသပ္ရင္သပ္ လုပ္ေပးတာေတြၾကည့္ရံုနဲ႔ သိသာတယ္။ အထူးေျပာစရာ မရွိပါ။
က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို အထိနာၾကသလဲ။ ဒီေနရာမွာ “က်ေနာ္တို႔”ဆိုတာ “စစ္အုပ္စုဘက္သား မဟုတ္သူ မွန္သမ်ွ” ျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ေအာင္မင္း စကားထြက္လာၿပီး မၾကာဘူး က်ေနာ္တို႔ဘက္ကလူေတြမွာ တုန္႔ျပန္သံ ၂ မ်ိဳးထြက္လာတာ သတိထားမိတယ္။ တမ်ိဳးက (နိုင္ငံေရးအရဆန္႔က်င္သံပါေပမယ့္) စစ္အုပ္စုပရိယာယ္ကိုေလ်ွာ့တြက္ၿပီး လက္ေတြ႔အရ “ျပည္တြင္းျပည္ပ တရုတ္လူမ်ိဳး ဆန္႔က်င္ေရး”ဖန္တီးမႈ။ ေၾကြးေၾကာ္သံက “ေၾကာက္ရင္ မင္းတို႔ထြက္ေပး တို႔ဘာသာခ်မယ္”။
ေနာက္တမ်ိဳးက (ျပည္ပစီးပိုးမႈဆန္႔က်င္သံပါေပမယ့္) စစ္အုပ္စုကိုမ်က္စျပစ္ၿပီး လက္ေတြ႔အရ “ျပည္တြင္းေနတရုတ္ေတြနဲ႔ ျပည္မႀကီးတရုတ္အစိုးရဆန္႔က်င္ေရး” ဖန္တီးမႈ။ ေၾကြးေၾကာ္သံက “ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔ တို႔ရွိတယ္။ တို႔အတူ လက္တြဲခ်ၾကမယ္”။
စစ္အုပ္စုဘက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူ ဖန္တီးလိုက္တဲ့အာေဘာ္ က်ေနာ္တို႔ၾကားထဲ ဘယ္ေလာက္ “က်”ကို ခ်င့္တြက္လို႔ရသြားတယ္။ ၂ ခုလံုးကို စစ္အုပ္စုႀကိဳက္ပါတယ္။ ပထမတခုမွာ “မင္းတို႔ကို ျဖဳတ္ခ်မယ္”ပါရင္ေတာ့ အႀကိဳက္ေျပာင္းနိုင္တယ္။ ဒုတိယတခုမွာ “ကိုယ့္ဘာသာ ခ်”လို႔ဆိုရင္ အႀကိဳက္ေျပာင္းနိုင္ပါတယ္။
တုန္႔ျပန္ခ်က္ ၂ ခု လံုးက သူတို႔လိုခ်င္တဲ့အေျဖမို႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ေၾကနပ္သလဲလို႔ေျပာရရင္ ေအာင္မင္း မူးမူးရူးရူးနဲ႔ ”ျပည္တြင္းစစ္မွာ အခ်င္းခ်င္းျပန္သတ္လို႔ရတဲ့ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတြ”လို႔ေျပာတဲ့ အေျပာကို ေသနတ္နဲ႔ဗိုလ္ေတြ ယမ္းပံုမီးက်ေပမယ့္ ေတာင္းပန္စာေလးထုတ္ခိုင္းၿပီး ပြဲျဖတ္ လိုက္တာအျမင္ပါ။ “တရုတ္ေၾကာက္”စကားသာ မေျပာထားမိလို႔ကေတာ့ ဗိုလ္ေအာင္မင္းဘဝ ခုေလာက္ရွိ ေျခသုတ္ပုဆိုးျဖစ္တာၾကာၿပီ။
ဒီေနရာမွာ ေတြးစရာက စစ္အုပ္စု တရုတ္ကို တကယ္ေၾကာက္/မေၾကာက္ပါ။ စစ္အုပ္စု ဘယ္သူ႔မွမေၾကာက္ပါ။ “မေၾကာက္”လို႔ဆိုတာ “သတၱိရွိတယ္”လို႔ဆိုတာမဟုတ္ပဲ “မိုက္မိုက္ကန္ကန္း”အကုန္လုပ္ဝံ့တယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကာကြယ္ဖို႔ဆို တရုပ္မွမဟုတ္ စၾကာဝေတးမင္းလည္း(ရွိတယ္ဆို) အေရးမလုပ္ပါ။
ဒါဆို မေၾကာက္ပဲနဲ႔ ဘာလို႔ေၾကာက္တယ္ေျပာရသလဲဆို ေၾကာက္ဟန္ေဆာင္ျပၿပီး က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဘာသံထြက္လာမလဲအေတြးနဲ႔ နိုင္ငံေရးအရ အာေဘာ္ဖန္တီးၾကည့္တာပါ။ အေနာက္အုပ္စု ဘယ္ေလာက္ သူတို႔ဘက္က မဲတင္းေပးမလဲ မ်က္စျပစ္တာပါ။
က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေနေတာ့ ရာနႈန္းျပည့္မဟုတ္ေတာင္ သူတို႔ အေတာ္ႀကီးရလိုက္ပါတယ္။ အေနာက္ဖက္နဲ႔ေတာ့ နွမ္းထြက္မကိုက္လိုက္ပါ။ တရုတ္နဲ႔“လက္သိတ္ထိုး”ေနတာေတြ “ေအာက္ေရတိုး”ေနတာေတြ အန္ကယ္လ္ဆမ္ႀကီးသိပါတယ္။ “စစ္ေရးအရေတာ့ မေပါင္းေသးဘူး” ဆိုၿပီး ကိုယ္ရွိန္ျပန္သတ္သြားတာေတြ႔မွာပါ။
က်ေနာ္တို႔ ေျပာၾကတယ္မဟုတ္လား “နိုင္ငံေရးမွာ ကိုယ္က ဘာမွမလုပ္နိုင္ေသးရင္ေတာင္ အနည္းဆံုး သူ႔ကို အလုပ္ေတာ့ေပးထားရမယ္”ဆိုၿပီး။
ခု သူက က်ေနာ္တို႔ကို ေပးထားတဲ့အလုပ္ေတြမွာ “တပည့္ေတာ္တို႔လည္း တရုတ္ကိုေၾကာက္ရပါတယ္ဘုရား”လည္း ပါ ပါတယ္။
သတိရွိၾကဖို႔ပါပဲ။
အလုပ္ မမ်ားမိၾကဖို႔ပါပဲ။
(ပစ္မွတ္ေရႊ႔ေပးျခင္း)
စစ္အုပ္စုအကြက္ခ်တဲ့“ပစ္မွတ္ေရႊ႔ပြဲ”ဟာ ထိုက္သေလာက္ ထိေရာက္လာတာေတြ႔ရတယ္။
ခုဆို ျမားဦးဟာ “လက္ဝါးႀကီးအုပ္စစ္ဗ်ဴရိုကရက္အရင္းရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္ေရး”ကေန၊
“စစ္အက်ိဴးစီးပြား ဦးပိုင္ဆန္႔က်င္ေရး”ကေန၊
“စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး“ကေန၊
“စစ္အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးကေန”
ဝမ္ေပါင္ဘက္ တျဖည္းျဖည္းလည္လာၿပီ။
တရုတ္ခရိုနီ တရုပ္အရင္းရွင္ဝမ္ေပါင္ရဲ့နိုင္လိုမင္းထက္က်မႈ စီးပိုးမႈေတြကို “ဦးပိုင္”ကိုဆန္႔က်င္သလို အျပတ္ဆန္႔က်င္ရမွာပဲ။
အဲ့ဒါေတြၾကားမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါပါ ညွပ္ၿပီး“တရုတ္လူမ်ိဳးဆန္႔က်င္ေရး”ေတြပါလာတာ သတိထားမိတယ္။
စစ္အုပ္စုရဲ့ လက္သည္မ်က္ေခ်ျဖတ္ေရးဗ်ဴဟာ
ရုပ္လံုး နည္းနည္းေပၚလာေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီဗ်ဴဟာမွာ စစ္တပ္လက္ေရွာင္ၿပီး
ရဲနဲ႔ “တည္”ေပးထားတာကိုလည္း သတိထားၾကဖို႔ပါ။ ရဲဟာ စစ္အုပ္စုအမိန္႔ကို အေကာင္အထည္ကူေဖာ္ေပးရတဲ့ ေသနတ္ကိုင္ရုပ္ေသးေတြပါ။ အစိုးရအမိန္႔မေပးရင္ ရဲေသနတ္က က်ည္ထြက္ဖို႔မေျပာနဲ႔ လက္ထဲကနံပတ္တုတ္ေတာင္ မရြယ္ဝံ့မေျမွာက္ဝံ့ပါ။
“တရုတ္စီးပိုးမႈ”ကို က်ေနာ္တို႔ခင္ဗ်ားတို႔ဆန္႔က်င္သလို စစ္အုပ္စုကဆန္႔က်င္လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ၾကေစခ်င္ပါ။ ဒီေလာက္ က်ားကုပ္က်ားခဲကာကြယ္ေနတာကိုက ”ဦးပိုင္”အမည္ခံ စစ္စီးပြားႀကီးေၾကာင့္မို႔သာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ျမစ္ဆံုကိစၥမွာ လူထု၊ အနုပညာရွင္၊ နိုင္ငံေရးပါတီ၊ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအားလံုး တခဲနက္ပါသလို ပါမွပဲ လက္ပန္းေတာင္းပြဲက ျပတ္မွာပါ။ ဒါေတာင္ ျမစ္ဆံုက “ပြဲသိမ္း”ၿပီလို႔ ယတိျပတ္ မေျပာနိုင္ေသးပါ။
ေက်ာက္ျဖဴ-ကူမင္း ဂက္စ္ပိုက္လိုင္းကိစၥမွာ အင္န္ဂ်ီအိုတခ်ိဳ႔၊ ပိုက္လိုင္းတေလ်ွာက္က ေဒသခံတခ်ိဳ႔၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားထဲက တရုတ္စီးပိုးမႈကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ျမင္ တိတိက်က် အကဲျဖတ္နိုင္သူတခ်ိဳ႔ေလာက္သာပါခဲ့ေတာ့ ဘာမွမထိေရာက္ခဲ့ပါ။
လက္ပန္းေတာင္းကိစၥကို ျမစ္ဆံုလို က်ေနာ္တို႔အကုန္ ပါနိုင္မွျဖစ္မွာပါ။
၂ ခုလံုးဟာ စစ္အုပ္စုအက်ိဳးစီးပြားႀကီးေတြလို႔ျမင္မွ ရမွာပါ။
အဲ့ဒါႀကီးေတြဖ်က္နိုင္မွ တရုတ္စီးပိုးမႈေရာ စစ္ႀကီးစိုးမႈေရာခ်ည့္နဲ႔မွာပါ။
ဧရာဝတီဟာ လူတိုင္းနဲ႔ဆိုင္သလို လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ဟာလည္း လူတိုင္းပိုင္ပါတယ္။
ဦးပိုင္ မပိုင္ပါ။ ဝမ္ေပါင္ မပိုင္ပါ။
က်ေနာ္တို႔ ျမားဦးေတြကို လက္ဝါးႀကီအုပ္စစ္ဗ်ဴရိုကရက္အရင္းရွင္ေတြဘက္ တည့္တည့္ခ်ိန္ထားၾကပါ။
(ရြံဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး)
လက္ပန္းေတာင္းမွာ ေဒၚခင္ဝင္း ပစ္အသတ္မခံရခင္မွာပဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးဆီက ေျမယာျပႆနာေတြေျဖရွင္းေပးရမယ္ဆိုတဲ့အသံ ထုတ္လိုက္တယ္။ ဒါ တိုက္ဆိုင္မႈလို႔ ျမင္တယ္ဆို က်ေနာ္လည္း “သမၼတႀကီးကိုယံုတယ္” ဆိုသူေတြထဲပါမယ္။ ခုေတာ့ သမၼတႀကီးလည္းမယံု၊ သမၼတႀကီးကိုယံုတယ္ဆိုသူေတြကိုလည္း မယံုု။ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီးေတာ့ မယံုရံုတင္မက ရြံပါရြံတယ္။
(ေျမလုပြဲ၊ ပဋိပကၡ၊ အဓိကရုဏ္း ဘာနဲ႔မွ ကူမဖံုးၾကနဲ႔)
လက္ပန္းေတာင္းအေရးဟာ “ေျမလုပြဲ”မဟုတ္ဘူး။
ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚလိုအရပ္ေတြမွာ ျမစ္ေရက်လို႔ “ေျမနုကၽြန္း”ေပၚတဲ့အခါ တုတ္တျပက္ဓါးတျပက္နဲ႔ တဘက္နဲ႔တဘက္ တရြာ့တရြာလုၾကသလိုလုတာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါ ေျမနုကၽြန္းလုသလို ေျမလုပြဲမဟုတ္ဘူး။
ေျမနုကၽြန္းဆိုတာ ဘယ္သူမွ တသက္စာမပိုင္ဘူး။ ျမစ္ေၾကာင္းနဲ႔ျမစ္ေရစီးအေျခအေနအရ ေျမနုကၽြန္းဆိုတာ သူ ေပၚခ်င္တဲ့ဘက္ သြားေပၚတာပဲ။ ကိုယ့္ဘက္ လာေပၚတဲ့နွစ္ ကိုယ္ပိုင္တဲ့နွစ္ပဲ။ ကိုယ္ ထြက္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရံုပဲ။ အဲ့သလိုမဟုတ္တဲ့အခါ “ေျမနုကၽြန္း”လုတဲ့ “ေျမလုပြဲ”ျဖစ္တာမ်ိဳးပဲ။
လက္ပန္းေတာင္းအေရးဟာ တသက္လံုး ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေျမကႏၱာရနဲ႔ဘဝကႏၱာရကို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး ဓားမဦးခ်တည္ေဆာက္လာရၾကတဲ့ ေတာင္သူယာလုပ္ဓါးမခုတ္ေတြရဲ႔ ဘဝကို အသက္ကို စစ္တပ္ေထာင္ၿပီး တဖက္သတ္အနိုင္က်င့္လုယက္သတ္ျဖတ္တဲ့ နိုင္ငံေတာ္အၾကမ္းဖက္မႈပဲ။
ေတာင္သူယာလုပ္ေတြအတြက္ ေျမဟာ ဘဝပဲ၊ ေျမဟာ အသက္ပဲ၊ ေျမဆံုးရႉံးသြားတယ္ဆိုတာ ဘဝေတြ အသက္ေတြ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ အနာဂတ္ေတြဆံုးရံႉးသြားတာပဲ။ တဘက္သတ္ အၾကမ္းဖက္လုယက္ဖ်က္ဆီးခံရတဲ့ သူတို႔ဘဝ သူတို႔အသက္ သူတို႔ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ သူတို႔အနာဂတ္အတြက္ အသက္ေပးၿပီး ခုခံကာကြယ္ရတာပဲ။
“ေျမလုပြဲ”လို႔မသံုးနဲ႔ ဒါ ေျမလုပြဲမဟုတ္ဘူး။
“ပဋိပကၡ”လို႔မေျပာနဲ႔ ဒါ ပဋိပကၡမဟုတ္ဘူး။
“အဓိကရုဏ္း”လို႔ မေဖါ့နဲ႔ ဒါ အဓိကရုဏ္းမဟုတ္ဘူး။
ဒါ နိုင္ငံေတာ္အဆင့္က စနစ္တက်က်ဴးလြန္တဲ့ အၾကမ္းဖက္လုယက္သတ္ျဖတ္မႈပဲ။
(ပူပူပင္ပင္ ပူတင္)
ရုရွသမၼတဗလာဒီမာပူတင္နဲ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Dmitry Medvedev တို႔ကေတာ့ တက္ညီလက္ညီေလွာ္ၾကပါၿပီ။ ရုရွားဆိုရွယ္လစ္ပံုစံနဲ႔ ဆိုဗီယက္ယူနီယံၿပိဳဳၿပီးကတည္းက ယဲ့လ္ဆင္တေခတ္လံုး ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္က်သြားတဲ့ ရုရွားအမ်ိဳးသားေရးဝါဒကို ဇန္းတင္ဖို႔နဲ႔တြန္းတင္ဖို႔ အေမရိကန္ရဲ့ပိတ္ဆို႔မႈကို က်က်နနသံုးရမယ့္အခြင့္အလမ္းအျဖစ္ ကိုင္ကစားေနသလိုပဲ။
ကရိုင္းမီးယားကိစၥပူတင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေနာက္မွာ သူ႔ လက္ဝဲလက္ယာနိုင္ငံေရးရန္သူေတြေတာင္ သူနဲ႔အတူ ေက်ာျခင္းကပ္ေနတာလည္း ထူးျခားေနတယ္။ အေမရိကန္လိုလားေပမယ့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈကိုေတာ့ ခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနတဲ့အသံေတြလည္းထြက္တယ္။ ပူတင့္အစိုးရကလည္း လူထုအျမင္မွာေရာ ပါတီတြင္းမွာေရာ ရုရွားစီးပြားပ်က္ရင္ ရုရွားအမ်ိဳးသားေရးဂုဏ္သိကၡာကို ထိပါးမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမရိကန္က ရုရွားအမ်ိဳးသားေရးဂုဏ္သိကၡာထိခိုက္ေစဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔တာျဖစ္တယ္။ အခုေတာင္ အေမရိကန္လုပ္လို႔ တမဟုတ္ခ်င္း ရူဘယ္လ္ေငြေဈးေတြထိုးက်ၿပီး မနက္ျဖန္ပဲတိုင္းျပည္ႀကီးပ်က္ေတာ့မေယာင္ သာသာထိုးထိုးေလးေတြလုပ္လာတယ္။
ဒီေနရာမွ ဗမာျပည္က စစ္အုပ္စုနဲ႔ေတာ့ ေျပာင္းျပန္ကြာတယ္။ စစ္အုပ္စုဗ်ဴဟာက တဘက္ကေနစီးပြားေရးပိတ္ဆို႔တာတို႔မမႈပါ တြင္တြင္ေအာ္ၿပီး အျခားတဘက္မွာေတာ့ အေမရိကန္နဲ႔အလြမ္းသင့္ဖို႔ ႀကိတ္ဖန္တီးတာမ်ိဳး။ မ်က္စျပစ္ျပစ္ျပတာမ်ိဳး။ ရုရွားက အေမရိကန္လုပ္လို႔ တို႔ေတာ့ဘဝပ်က္စျပဳၿပီ၊ ဒီအတိုင္းဆိုတိုင္းျပည္ႀကီးပ်က္ေတာ့မွာပဲ၊ ရုရွားအမ်ိဳးသားေရးဂုဏ္သိကၡာေတြအထိပါးခံေနရၿပီ စတာေတြဝါဒျဖန္႔ၿပီး တရုတ္ အိႏၵိယစတာေတြနဲ႔ လက္ၿမဲၿမဲတြဲ စစ္ေရးစီးပြားေရးဆက္ဆံမႈေတြတိုးခ်ဲ႔တည္ေဆာက္တယ္။ တၿပိဳင္တည္းမွာ အာဖရိက၊ လက္တင္အေမရိကနိုင္ငံေတြနဲ႔လည္း အလြမ္းသင့္ေအာင္ေနတယ္။ ျပည္တြင္းနဲ႔ပါတီတြင္းမွာလည္း ဇာတ္ပိုနာေအာင္ ငိုခ်င္းရွည္ရွည္ခ်တယ္။
ဇိုင္ရင္ေနာ့စကီးတို႔လို အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီလက္ယာစြန္းသမားေတြေရာ ကြန္ျမဴနစ္ေဟာင္းေတြေရာ အလယ္အလတ္လစ္ဘရယ္လ္ဝါဒီေတြေရာ ရုရွားစစ္တပ္ကေရာ ပူတင့္လုပ္ဟန္နဲ႔မူကို လႊတ္ႀကိဳက္ေနတာ ႀကိတ္ႀကိဳက္ေနတာေတြသတိထားမိတယ္။ တခ်ိဳ႔ ထုတ္မေျပာတာပဲရွိတာ။ ကရိုင္းမီးယားဝင္သိမ္းတာအေၾကာင္းျပဳၿပီး ရုရွားကိုပိတ္ဆို႔မႈလုပ္လိုက္လို႔ နဂိုကမွ ညီညီးထေနတဲ့ ရုရွားအမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ဟုန္းဟုန္းေတာက္လာတာလည္း ျမင္ေနရတယ္။
ေရရွည္မွာ ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ ဘာေတြျဖစ္မယ္မဆိုသာေပမယ့္ က်ဴးဘားလို လက္ေတာက္ေလာက္နိုင္ငံေတာင္ နွစ္ ၅ဝ ေက်ာ္ေတာင့္ခံနိုင္တဲ့ သာဓကလည္းရွိတယ္။
ပူတင္ဟာ ေကဂ်ီဘီထိပ္သီးတေယာက္ျဖစ္ခဲ့သူဆိုတာကို ေမ့ထားလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးမွတ္တာပဲ။
(အရင္ေလာက္ဆို အရင္လို)
အရင္ကေလာက္ပဲ
ဒီမိုကေရစီ ပါ
အရင္ကေလာက္ပဲ
လူ႔အခြင့္အေရး ပါ
အရင္ကေလာက္ပဲ
ဒို႔အေရး ပါ
ဒီ့ထက္ပိုမသိ
ကိစၥမရွိပါ
အရင္ကလိုပဲ
ျပည္သူဘက္ကရွိ
အရင္ကလိုပဲ
ဖိနွိပ္သူဆန္႔က်င္
အရင္ကလိုပဲ
ေခါင္းေဆာင္တင္မယ္
ေခါင္းေဆာင္ထင္မယ္
0 comments:
Post a Comment