(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး
၁၄) ခနေနေတာ့ အေမခက ဒယ္အိုးအဖံုးကိုဖြင့္ ဆားျမည္းပါသည္။
အေနေတာ္ဘဲေျပာၿပီး ဒယ္အိုးကိုင္း ၂ ဘက္ကို လက္ ၂ ဘက္နွင့္ကိုင္ကာ
လႈပ္ေပးလွည့္ေပးပါသည္။ မေမႊပါ။ ဒယ္အိုးကိုျပန္အုပ္ရင္း နင့္အေဖက
ဒန္အိုးနဲ႔ခ်က္တဲ့ထမင္းဆို ဘယ္ေတာ့မွ မစားဘူး။
ေျမအိုးနဲ႔ခ်က္တာဘဲစားတယ္ဟုေျပာကာ ေျမအိုးထဲဆန္ထည့္၊ ဆန္ေဆးၿပီး
ေျမအိုးအဖံုးေလးပိတ္ကာ ငါးနုသန္းဟင္း ဆီအျပန္ကိုေစာင့္ေနပါသည္။
ၿပီးေတာ့မွ လူေလး အေဖအေမေတြက ဘာလုပ္ၾကလဲ။ လူေလးမွာ
ညီအကိုေမာင္နွမေတြရွိလားဟု ေမးပါသည္။ က်ေနာ္လည္း အမွန္တဝက္ မုသားတဝက္နွင့္...
Pages
ဂိုးလ်ဒင်န်းမွန်းနဲ့ဗျူးတာပါ
က်ေနာ္စာသင္ေနတာပါ
Blog Archive
-
▼
2017
(92)
-
▼
July
(17)
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး၁၄(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- (ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
- (ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၂) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၁(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၀(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- န.က.သ မ်က္ႏွာဖံုးကိုခြာခ်ျခင္း။ ကိုေမာ္(ရန္ကုန္တကၠ...
- ဗကသ အမွတ္အသား ကိုဗဟိန္း (၀င္းေအာင္ႀကီး)
- ရဲေဘာ္ဘဟိန္းအေၾကင္း(ဗိုလ္ၾကင္ေမာင္)
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၉(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၇(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ေျခခြင္ဘားလားစန္းမင္း(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ေမ်ာက္လိုလိုအေကာင္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၆ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- စစ္သားခ်င္းမွားတာ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- မယံုရမေနနိုင္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
- ျဖစ္ခ်စ္တိုင္း....(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)
-
▼
July
(17)
Followers
Search This Blog
You can replace this text by going to "Layout" and then "Page Elements" section. Edit " About "
Tuesday, July 18, 2017
(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၃) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ


(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး
၁၃) အေဖ ကိုဖိုးေထာင္ကို သစ္သားကုတင္ၾကမ္းႀကီးေပၚမတင္ ေခါင္းအံုုးခုေပး
ေစာင္လႊမ္းေပး ျခင္ေထာင္ခ်ေပးေတြကိုလုပ္ေနသည့္ အေမခမ်က္နွာသည္
ေၾကနပ္ၾကည္နူးေနသလိုဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္။
ၿပီးမွ လာသား
မီးဖိုခန္းသြားရေအာင္ဟုေျပာကာ က်ေနာ့္လက္ကိုဆြဲၿပီး
ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္စားရသည့္ ထမင္းစား စားပြဲဝိုင္းတြင္ထိုင္ခိုင္းပါသည္။
ဖင္ထိုင္ခံုေလးတလံုးလည္း ဖင္ေအာက္ခုထိုင္ေပးပါသည္။
မီးဖိုေပၚမွ
အေဖကိုဖိုးေထာင္ခ်က္ခဲ့သည့္လယ္ပုဇြန္လံုုးဟင္းမွာ
အရည္ခမ္းသေလာက္ျဖစ္ေနပါသည္။ အုိးအဖံုးဖြင့္ ခပ္ျမည္းၾကည့္ၿပီး၊...
(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၂) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ


(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၂) ခနေနေတာ့ အေမေရခ်ိဳးၿပီးျပန္လာပါသည္း။
သူ႔အခန္းထဲဝင္သြားၿပီး ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ျပန္ထြက္လာပါသည္။ လူေလး
ဘာစားမလဲဟုေမးရင္း ကဖိုးေထာင္ ကဖိုးေထာင္ဟုေခၚကာ အေဖ့အနားသြားပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အေဖ ကိုဖိုးေထာင္သည္ ေခါင္းမထူနိုင္ေတာ့ပါ။ အေမခက သားႀကီး
နင့္အေဖကို အခန္းထဲသြင္းရေအာင္ဆိုသျဖင့္ အေမခနွင့္အတူ အေဖကိုဖိုးေထာင္၏
မူးၿပီးသတိလစ္ေနေသာကိုယ္အား အပုတ္ေကာင္လင္းဒဆြဲသလို ဆြဲသြင္းရပါသည္။ အေဖကား
နတ္ျပည္ေရာက္ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ပါးစပ္မွ မိခ မိခ ဟုေအာ္ေနပါသည္။ အေမခကလည္း
ထိုသို႔ေအာ္ေနသည္ကို...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၁(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


အေမခ ေရခ်ိဳးေနတုန္း မီးဖိုေပၚကေရေႏြးအိုးမွာ
ကၽြက္ကၽြက္ဆူပါသည္။ က်ေနာ္လည္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိသျဖင့္ အေဖ
ကိုဖိုးေထာင္အား အေဖ့ ထၾကည့္ပါဦး ေရေႏြးေတြဆူေနၿပီဟု နႈိးရင္းေျပာပါသည္။
အေဖက အိပ္မံႈစံုမႊား အမူးတရူးနွင့္ထၿပီး အိုေကအိုေကဟုေျပာကာ သူ ခုနွင့္က
ထုေထာင္းထားသည့္ ဂဏန္းေတြ ငရုပ္သီးေတြကိုေရေႏြးထဲထည့္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့
ဆႏြင္းမႈန္႔ေတြ ဆားေတြ အခ်ိဳမႈန္႔ေတြပါထပ္ထည့္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ဆီနည္းနည္း
ေလာင္းထည့္ၿပီး ဒါ စားလို႔သိတ္ေကာင္းတာကြ သားႀကီးရဟုေျပာကာ အရက္ေတြ
တခြက္ၿပီး တခြက္ေသာက္ပါသည္။
သားႀကီး မင္း ရည္းစားထားဖူးလားဟု...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၁၀(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


အေဖ ဒီမွာ အရက္ဟုေျပာလိုက္ေတာ့ ေအးဟုဆိုကာ
ေရေႏြးၾကမ္းပန္းကန္လံုးထဲ အျပည့္နီးနီး ငွဲ႔ခ်ကာ တေမာ့တည္းေမာ့ပါသည္။
ၿပီးေတာ့ အေဖ ပင္ပမ္းတယ္ကြာ ဟုေျပာပါသည္။ အေဖ ေရခ်ိဳးလိုက္ေလဟု
က်ေနာ္ကေျပာေတာ့ ခုေနေရခ်ိဳးရင္ အပူရွပ္တတ္တယ္ကြဟုေျပာပါသည္။
အပူရွပ္တတ္တယ္ဆိုသည္မွာ ဘာမွန္း က်ေနာ္မသိေသာ္လည္း
မေကာင္းသည့္ကိစၥဟုေတာ့ထင္ပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမျပန္လာပါသည္။ အေဖ
ကိုဖိုးေထာင္ မူးေနပါၿပီ။ ကြန္ထိုးေတာ့မပ်က္ပါ။ သားႀကီး
ဂဏန္းလံုးကင္ကြာဟုေျပာရင္း ဂဏန္းအရွင္လတ္လတ္ေတြကို ေက်ာမွဆြဲဆြဲခြာပါသည္။
က်ေနာ္ မၾကည့္ရက္သျဖင့္...
န.က.သ မ်က္ႏွာဖံုးကိုခြာခ်ျခင္း။ ကိုေမာ္(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)


မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြ ေခတ္စား လက္ဝါးႀကီးအုပ္ေနတဲ့ကာလထဲမွာ မၾကာခင္ေသးမွီကပဲ န.က.သ ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေပၚလာတာေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔လည္း မိုးက်ေရႊကိုယ္ပဲ။ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ
သိန္းေပါင္းမ်ားစြာအကုန္က်ခံတဲ့ပြဲႀကီးေတြ က်င္းပခဲ့တယ္။
အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ အစိုးရက ခ်က္ခ်င္းေခၚေတြ႕ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
အကူအညီေတြေပးနဲ႔။ သူတို႔ ျမစ္ဖ်ားခံရာကလည္း အင္မတန္မွ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့
လူေတြဆီကပဲ။ ဘယ္ေနရာမွာ အစဥ္အလာႀကီးမားတာလည္း ေမးရင္
သူမတူအာင္ေဖာက္ျပန္တဲ့ေနရာမွာ အစဥ္အလာႀကီးမားတာပဲ။ ဥပမာ-စည္သူေမာင္၊
႐ွစ္ပူးက ကိုကိုႀကီး။...
ဗကသ အမွတ္အသား ကိုဗဟိန္း (၀င္းေအာင္ႀကီး)


က်ေနာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၂၇၀)
အာဏာႏွင့္ပုဂၢိဳလ္ေရးရႈပ္ေထြး အၿငိဳးႀကီးအာဃာတထား ျမန္မာ့ႏိုင္ေရးသမားမ်ားၾကား ရွားရွားပါးပါး သူသာအရွင္ေနပါလွ်င္---ဟူေသာအေတြးႏွင့္-- (၁)
၁၉၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သို႔ ေရာက္လာၿပီးေနာက္ တကသမွခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ရဲေဘာ္တို႔အေၾကာင္း ေရးေသာအခါ၊ ယေန႔လူငယ္စာဖတ္သူမ်ား
နားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ ေနာက္ခံသမိုင္းကိုလည္း ထည့္သြင္းေရးသားေပးရ၏။ ထိုအခါ
လူအေၾကာင္းမည္ေရြ႕ ေနာက္ခံသမိုင္းကမည္မွ်ဆိုသည္ကို ခ်ိန္ဆရသည္မွာ
ခပ္ခက္ခက္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ Professional Writer ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ
အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္...
ရဲေဘာ္ဘဟိန္းအေၾကင္း(ဗိုလ္ၾကင္ေမာင္)


ရဲေဘာ္ဗဟိန္းအေၾကာင္း
ရဲေဘာ္ၾကင္ေမာင္ ရွင္းလင္းခ်က္
စစ္ကိုင္းရဲ႕ပထဝီအေနအထား
စစ္ကိုင္းဟာ ေရွ႕တန္းေရာက္ႏိုင္ငံေရးၿမိဳ႕ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႕မွာ ထူးျခားခ်က္ရွိတယ္။
ဧရာ၀တီရဲ႕ တံေတာင္ဆစ္ေကြ႕မွာ တည္ထားတဲ့ၿမိဳ႕ျဖစ္လို႔
စစ္ကိုင္း အေရွ႕ျခမ္းက မႏၲေလး၊ အမရပူရနဲ႔ အေရွ႕အေနာက္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္။
စစ္ကိုင္းအေနာက္ျခမ္းက အင္း၀၊ တံတားဦးနဲ႔ ေတာင္ေျမာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္။
အဲဒီေတာ့ အေရွ႕ျခမ္းက တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူေတြက ကိုခင္မာင္ေလး (ဗိုလ္ခင္ေမာင္ေလး) နဲ႔ နီးစပ္ၾကတယ္။ အေနာက္ျခမ္းက ကိုဗဟိန္းနဲ႔ နီးစပ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၉(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၉) ထိုအခ်ိန္တြင္ အေဖ ကဖိုးေထာင္
အိမ္ျပန္ေရာက္လာပါသည္၊ သားႀကီး မင္းအေမေရာဟုေမးရာ
ႏြားနို႔သြားသြင္းမယ္ေျပာတယ္အေဖဟုဆိုေတာ့ အေဖ ငေျမြထိုးေတြေရာ
ငါးေျမြနဂါးေတြေရာ ရခဲ့တယ္။
ငါးေျမြနဂါးဆိုသည္မွာ
ေဘးတြင္အစင္းၾကားႀကီးေတြပါ၍ ငါးေျမြထိုးထက္ ႀကီးလည္းပိုႀကီး
ဆူလည္းပိုဆူၿဖိဳးသည့္ ငါးေျမြထိုးအႀကီးစားႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔အသားကို
ကိုက္စားလ်င္ ပါးစပ္ထဲ ကပ္ေစး၍ေနပါသည္။ ခ်ိဳလည္းအလြန္ခ်ိဳပါသည္။
ေစးေစးပိုင္ပိုင္လည္းရွိပါသည္။ က်န္တာေတြေတာ့ မင့္အေမျပန္လာမွ
လုပ္လိမ့္မယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ တို႔သားအဖ...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၈) ထိုေန႔က တေန႔လံုး အေမခနွင့္ အိမ္မွာေနရပါသည္။
အေမခသည္ ႏြားနို႔ညွစ္တတ္ပါသည္။ က်ေနာ့္ဘဝတြင္ ႏြားနို႔ညွစ္သည္ကို တခါမွ
ခုေလာက္ ေစ့ငုေသခ်ာ အနီးကပ္မၾကည့္ဖူးပါ။ ဒူးနွစ္လံုးၾကားတြင္
ဘာလီပံုးကိုခံလ်က္ လက္ကို ေရဆြတ္ဆြတ္ၿပီး ႏြားမႀကီး၏နို႔အံုကို ျဗတ္ျဗတ္
ျဗတ္ျဗတ္နွင့္ရိုက္လ်က္ နို႔သီးတံေတြကို ဆြဲဆြဲခ်လ်က္ ျဗဴးကနဲျဗဴးကနဲ
ႏြားနို႔ေတြ႔ထြက္က်လာေအာင္ လုပ္သည္မွာ အံ့စရာႀကီးျဖစ္ေနပါသည္။
နို႔ညွစ္ေနရင္းက လူေလး အေမၿပီးရင္ က်ိဳတိုက္မယ္သိလား။ ဒါ ႏြားနို႔အစစ္ဘဲ။
ေရမေရာဘူးဟုေျပာပါသည္။ ေရသည္ ဘယ္ထဲသြားေရာမွန္း...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၇(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၇) က်ေနာ္ အိပ္မက္ထဲတြင္ ရႉးရႉးေပါက္ေပါက္ပါသည္။
အျပင္တြင္တကယ္မေပါက္ပါ။ ဆီးအိမ္တင္းၿပီး ရႉရႉးေပါက္ခ်င္တာမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။
ရန္ကုန္က က်ေနာ့္အိမ္တြင္ ရႉရႉး ဘယ္ေနရာေပါက္မည္မွန္းသိေသာ္လည္း အေမခတို႔
အေဖ ကဖိုးေထာင္တို႔အိမ္တြင္ ဘယ္နားေပါက္ရမည္မွန္းမသိပါ။
သို႔နွင့္ငုတ္တုတ္ထိုင္မိေသာ္လည္း ဘယ္နားသြားေပါက္ရမွန္းမသိပါ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အေမခလည္း လြန္႔ၿပီးနိုးလာလ်က္ လူေလး အိပ္ေလ
မအိပ္ဘူးလားဟုေမးပါသည္ အေမ က်ေနာ္ ေသးေပါက္ခ်င္လို႔ဟုဆိုေတာ့ ေၾသာ္
သားရယ္ဟုေရရြတ္ကာ လာ ထ အေမလိုက္တည္မယ္ဟုေျပာၿပီး...
ေျခခြင္ဘားလားစန္းမင္း(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


ေတာင္ငူေထာင္ေနတုန္းက စန္းမင္းဆိုတဲ့ စစ္ေျပးေလးတေယာက္နဲ႔သိခဲ့ဖူးတယ္။
အသားမဲမဲ အရပ္ပုပု ေျခကေလးကခြင္ခြင္ေပမယ့္ ဖင္ေပါ့တယ္ ယဥ္ေက်းတယ္။ ဘယ္သူ
ဘာခိုင္းခိုင္း မညည္းမညဴ လုပ္ေပးရွာေတာ့ လူေတြက သူ႔ကို ငါးပိေၾကာ္
ငါးေျခာက္ေၾကာ္ေလးေတြေပးရံုမက ေထာင္ဝင္စာလာာတဲ့ေန႔ဆို ဟင္းစိုလိုု႔ ေခၚတဲ့
အိမ္ကခ်က္ေပးလိုက္တဲ့ အသားဟင္းငါးဟင္းေတြပါ ေခၚေကၽြးတတ္ၾကတယ္။ က်ေနာ္လည္း
ပါတယ္ ဒီေကာင့္ကို သနားတဲ့ ခင္တဲ့လူေတြထဲမွာ။
က်ေနာ့္ကို ကိုႀကီးမ်ိဳးက
သူမ်ားေတြလို သိတ္မလႈပ္ရွားေတာ့ ေညာင္းမွာေပါ့ က်ေနာ္ နွိပ္ေပးမယ္ ဇက္ေတြဘာေတြခ်ိဳးေပးမယ္ဆိုကာ
...
ေမ်ာက္လိုလိုအေကာင္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္သည္ စကားကို ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာတတ္သူမဟုတ္ပါ။
တုတ္ထိုးအိုးေပါက္ေကာင္ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးလ်င္လည္း
လိုရင္းအသားပါလ်င္ၿပီးေရာဟုဆိုကာ အနုရသ မပါတာေတြမ်ားပါသည္။
သတင္းသမားလိုလားဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါ။ ရသစာေပဖန္တီးသူလားဆိုေတာ့လည္း
မဟုတ္ပါ။ လေအာ့လအယ္ စာအဖြဲ႔အႏြဲ႔မ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။
တခါတေလ စိတ္ထဲရွိတာေတြကို
လက္ကစီးဆင္းသြားရင္း ကီးဘုတ္ခလုပ္ေတြကို ေလွ်ာက္နွိပ္ေနတာမ်ိဳးျဖစ္ပါသည္။
သူ႔ဟာသူ ထြက္ခ်င္တာေတြ ထြက္ကုန္ပါသည္။
ေတာ္သင့္ၿပီဟုထင္သည့္အခ်ိန္ရပ္လိုက္ၿပီး တိုင္မ္းလိုင္ေပၚတင္လိုက္ပါသည္။ ထိုေရာအခါ...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၆ (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


(ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး ၆) ဟဲ့သား နင့္အေဖနိုးၿပီနဲ႔တူတယ္ဟုေျပာရင္း
အေမခသည္ အေဖ့ရင္ဘတ္ကိုဖိရင္းေျပာပါသည္။ အေဖက မိခ မိခ ဟုသာ ရြတ္ေနေသာ္လည္း
ဘာမွသိပံုမေပၚပါ။ ကဖိုးေထာင္ အခန္းထဲသြားမလား ဒီမွာဘဲအိပ္မလားဟုေမးေတာ့
ဟင္းဟင္း ဟင္းဟင္းဟုဘဲေျဖပါသည္။ ဒါနွင့္အေမက သားဒီမွာခနေန
အေမျပန္လာမယ္ဆိုကာ အိပ္ခန္းဘက္ထြက္သြားပါသည္။ ျပန္လာေတာ့ ေခါင္းအံုး ၂ လံုး
ေစာင္ ၂ ထည္ပိုက္လာပါသည္။ အခင္းေစာင္တထည္လည္း ပါလာပါသည္။ အခင္းေစာင္ကို
အေဖ ကဖိုးေထာင္နားတြင္ျဖန္႔ၿပီး ဟို႔သားအမိက ဒီမွာအိပ္မယ္ဟုေျပာရင္း
က်ေနာ့္ကိုေထြးေပြ႔ရင္း သားဗိုက္ဆာေသးလား...
စစ္သားခ်င္းမွားတာ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


အျပင္ထြက္ခါနီး ေအးသျဖင့္ စစ္ဂ်င္းဂ်က္ကက္ဝတ္ပါသည္။ ေခြးေလး ၂
ေကာင္ကလည္း မလိုက္ရလွ်င္ အိမ္မီးတင္ရိႉ႔မည့္အတိုင္း လုပ္ေနပါသည္။ ဒါႏွင့္
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ စစ္ဂ်ာကင္ႏွင့္ ေခြး ၂ ေကာင္တင္ၿပီး အရက္ဆိုင္သြားၾကပါသည္။
အရက္ဆိုင္ေရွ႔ကားရပ္ေတာ့ ေဘးကားက အျဖဴမႀကီးက ဆင္းခ်လာၿပီး နင့္ေခြးေတြလား
ဘာညာေမးၿပီး တံခါးဖြင့္ခိုင္းၿပီး ေခြးနမ္းပြဲႀကီး ဝွဲခ်ီးက်င္းပပါသည္။
ထို႔ေနာက္ က်ေနာ့္အား ခနေလးဆိုသည့္အထာျပၿပီး ဆိုင္ထဲ ဝင္သြားပါသည္။
က်ေနာ္လည္း ဂ်ိဳင္းေထာက္ထုတ္ ပိုက္ဆံအိပ္ထုတ္ ကားတံခါးေသာ့ျပန္ပိတ္ႏွင့္
အလုပ္ရႈပ္ေနပါသည္။...
မယံုရမေနနိုင္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္တို႔သည္ မိမိေတာင္းဆိုမႈ အလိုဆႏၵ သေဘာတူညီမႈ ဘာတခုမွမပါဘဲ
လူလာျဖစ္ၾကရပါသည္။
ငယ္နုစဥ္က မိဘတို႔ဘက္မွ ဝတၱရားရွိသည့္အတိုင္း
ဖဝါးလက္နွစ္လံုး ပခံုးလက္နွစ္သစ္ေတြနွင့္ လူမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကသည္မွာ
ခ်စ္တာလည္းပါသလို ေမတၱာလည္းပါသလို ငါတို႔အသက္ႀကီးရင္ဆိုသည့္
ေမ်ွာ္လင့္အားကိုးလိုစိတ္လည္းပါပါသည္။
က်ေနာ္တို႔လူလားေျမာက္သည့္အခါ
ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ရုန္းရပါေတာ့သည္။ သူေဌးသားသမီးေတြကေတာ့ တမ်ိဴးျဖစ္ပါမည္။
က်ေနာ္တို႔ကား ဘဝကိုယ္စီကို ေလာကထဲပစ္ခ်ရင္း နစ္မြန္းမေသေအာင္
အားကုန္ထုတ္ကာ ကူးခပ္ရပါသည္။
ထိုုအခါ
အေတြးဝင္ပါသည္။...
ျဖစ္ခ်စ္တိုင္း....(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


ဘဝဆိုသည္မွာ သူျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္ေနပါသည္။ ဆရာဝန္ျဖစ္ခ်င္သည့္
ကိုဉာဏ္လင္းမွာ စာေရးဆရာနွင့္အယ္ဒီတာျဖစ္ေနပါသည္။
ဆူးပုတ္ ကင္ပြန္းနွင့္
ကြမ္းၿခံေလးစိုက္ကာေနခ်င္သူျမင့္လြင္မွာ အလွကုန္ဆိုင္ဖြင့္ထားရပါသည္။
စံပယ္ေတြ နွင္းဆီေတြ ေဒစီေတြ သစ္ခြေတြခ်ည္းပဲစိုက္ၿပီး
ေဖါက္သည္အိမ္လာအဝယ္ကိုေစာင့္မယ္ အဝီစိတြင္းေလးတတြင္းလည္း
တူးထားမယ္ဟုေျပာေသာ ျမတ္သူလည္း အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုတြင္
စူပါဗိုက္ဇာျဖစ္ေနပါၿပီ။
မဟုတ္တာမွန္သမွ် အကုန္လုပ္ၾကည့္ခ်င္သည္ဆိုသည့္
စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္သည္ဆိုသည့္က်ေနာ္လည္း စစ္ထဲဝင္ ေထာင္ေလး ၁၅
နွစ္ေလာက္က်ကာ...
Wednesday, June 14, 2017
လူမ်ား (၁) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ


လူမ်ား (၁) က်ေနာ့္ကို ေက်ာင္းေျပးတတ္ေအာင္ ပထမဆံုးဆြယ္သူမွာ ပူစူးျဖစ္ပါသည္။
တေန႔သား သူနွင့္က်ေနာ္ေက်ာင္းအတူလာရင္း ေဟ့ေကာင္ ဒီေန႔
ေက်ာင္းေျပးရေအာင္ဟု ဆိုပါသည္။ က်ေနာ္က ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိေသးသျဖင့္
ေျပးေတာ့ေျပးၾကည့္ခ်င္တယ္ကြ။ ေအးေလေျပးေလကြာဟု မေရမရာ
က်ေနာ္ေျပာလိုက္ပါသည္။ က်ေနာ္ ေက်ာင္းလည္း တခါမွမေျပးဖူးပါ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ျပည္ေအးကလည္း က်ေနာ္တို႔ေရွ႔နားေလးက ေလွ်ာက္ေနပါသည္။ ေဟ့ေကာင္ ျပည္ေအး
ခနခနဆိုေတာ့ ငါနဲ႔ခ်စ္တူးေက်ာင္းေျပးမလို႔ မင္းလိုက္မလားဟုေမးပါသည္။
ျပည္ေအးသည္ တခ်က္ေတြသြားၿပီး ေအးလိုက္မယ္...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၅)


ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၅) အေဖ ကဖိုးေထာင္ကို နိႈးမရသည့္အဆံုး အေမခသည္
ေစာင္တထည္နွင့္ေခါင္းအံုး သြားယူလာၿပီး အေဖ့ေခါင္းကိုမကာ
ေခါင္းအံုးထိုးသြင္းပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ေစာင္ကို ကိုယ္ေပၚလႊားေပးၿပီး
ဒန္ဂ်ိဳင့္ေဟာင္းတလံုးကိုလည္း အေဖ့မ်က္နွာနားတြင္ ခ်ေပးပါသည္။ က်ေနာ္က အေမ
အဲ့ဒီဂ်ိဳင့္ကဘာလုပ္ဖို႔လဲဟုေမးေတာ့ နင့္အေဖ အန္ခ်င္ရင္
အန္လို႔ရေအာင္ေပါ့ဟုေျပာပါသည္။
ၿပီးေတာ့မွ အေမထမင္းစားဦးမယ္
သားအေဖ့အနားမွာထိုင္ေန၊ သူတကယ္လို႔အန္ရင္ ထူေပးၿပီးေက်ာကို
မနာေအာင္ထုထုေပးဟုေျပာၿပီး ခုက က်ေနာ္စားၿပီး ေဆးထားသည့္ဇလံုထဲ
ထမင္းၾကမ္းခဲသံုးေလးခဲထည့္...
မံႈႀကီး (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


မံႈႀကီးတင္ညြန္ု႔သည္ ဒုတပ္ၾကပ္ျဖစ္ပါသည္။ ဂ််ဳတီ ရွိရွိ
မရွိရွိမူးေနတတ္ပါသည္။ ေရွ႔တန္းဆိုလည္းႀကိဳက္သည့္အတန္းပို႔ပို႔
ေအးေဆးသြားပါသည္။ သတၱိေကာင္းသည့္ စစ္သားေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ပါသည္။
ေနာက္တန္းျပန္ေရာက္လ်င္လည္း တပ္မႉးကစ ဘယ္မေအလိုးမွ လူမထင္သူျဖစ္ပါသည္။
တရက္က်ေနာ့္ကို ေဟ့ေကာင္ ငမ်ိဳး ငါ့အခန္းထဲ ညေနၾကလာခဲ့ အရက္တလံုးေတာ့
ဆြဲလာခဲ့ဟု ေခၚပါသည္။ က်ေနာ္တို႔လူပ်ိဳရိပ္သာတြင္ ခန္းခြဲေလးမ်ားမရွိိပါ။
သူတို႔ေနသည္ မယ္ဇယ္ပင္ႀကီးေအာက္က တပ္ၾကပ္ႀကီးစာေရးေတြေနသည့္ အေဆာင္တြင္
ခန္းခြဲေလးမ်ားရွိပါသည္။ သူသည္ တပ္ၾကပ္ႀကီးစာေရး
...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၄) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ


ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၄)
က်ေနာ္လည္း အေဖ့ ကြန္ေဘးတြင္ထိုင္ရင္း
ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္လာပါသည္။ ဗိုက္ကလည္းဆာလာပါသည္ ဒါနွင့္ အေဖ
က်ေနာ္ဗိုက္ဆာတယ္ ထမင္းစားခ်င္တယ္ဟုေျပာေတာ့ ဟာ ငါ့သားႀကီးရာ စားရမွာေပါ့
ေဖႀကီးလုပ္ေပးမယ္ဟုေျပာၿပီး ဒယီးဒယိုင္နွင့္ထကာ စတီးလ္ဇလံုတလံုးကိုဆြဲကာ
ထမင္းအိုးထဲကထမင္းေတြခူးခပ္ သူေျပာသည့္ လယ္ပုဇြန္လံုးခ်က္ေတြေကာ္ထည့္
ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ေတြခပ္ထည့္ၿပီး ေရာ့စားသားႀကီး ေဖႀကီးငါးပိေထာင္း
ေထာင္္းေပးဦးမည္ဟု ယိုင္တီးယိုင္တိုင္နွင့္ေျပာပါသည္။
ေၾကာင္ေတြကလည္း တေညာင္ေညာင္နွင့္ တခ်ိန္လံုးအိမ္လံုး...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၃)


ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၃) တဲႀကီးဆီျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚခ က ကဖိုးေထာင္
သားကိုဖင္တံုးလံုးျပန္ေခၚရသလားဟု ဆူပါသည္။ မိန္းမရာ သူက
ခေလးဘဲဟာျပန္ေျပာေတာ့ ေဒၚခက ခေလးမဟုတ္ဘူးရွတ္တတ္ေနၿပီ လူပ်ိဴေပါက္ေလ
ကဖိုးေထာင္ဟုု ေျပာၿပီး က်ေနာ့္အား လာ သား အေဖ့အဝတ္အစားေတြရွိတယ္
အေမလဲေပးမယ္ဟုေျပာကာ တဲေနာက္ခန္းထဲေခၚကာ လဲေပးပါသည္။
ပုဆိုးကြင္းက်ယ္ႀကီးနွင့္ စြပ္က်ယ္လက္စကႀကီးနွင့္ျဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္
တခါမွမဝတ္ဖူးသည့္ အဝတ္အစားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ အနံ႔ေတြ႔ကလည္း
လူႀကီးေစာ္နံသလိုျဖစ္ေနပါသည္။ ဘယ္တုန္းထဲကရထားမွန္းမသိသည့္ ဝိုင္အိုလက္ေပါင္ဒါေတြလည္း...
ကညႊတ္ကြင္အိမ္ေျပး (၂) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ


ကညႊတ္ကြင္အိမ္ေျပး (၂) က်ေနာ္လည္း ေဒၚခေနာက္မွ
ခတ္ရိုရို႔ေလးအထဲဝင္လိုက္လာပါသည္။ ကဖိုးေထာင္ ဒီမွာ အရက္တလံုးဝယ္လာတယ္
သားတေယာက္လည္း ရလာတယ္ဟုေျပာၿပီး အရက္ပုလင္းကိုခ်ေပးရင္ က်ေနာ့္ကို
ေမးနွစ္ခ်က္ ဆတ္ျပပါသည္။ သေဘာက သူသင္ထားသလိုအေဖလို႔ေခၚလိုက္ေခၚလိုက္
ဟူသည့္အနက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကြန္ကို သဲႀကီးမဲႀကီးထိုးေနသည့္ ဦးဖိုးေထာင္က
သည္ေတာ့မွ တခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ဟား ငါ့ေကာင္က လူေခ်ာဘဲ။ နံမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ၊
ဘယ္ကေနဘယ္လို ဒီကိုေရာက္လာတာလဲေတြေမးရင္း က်ေနာ္ဘာမွျပန္မေျဖရေသးခင္ မိခေရ
ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာ ၾကြက္ေၾကာ္ပန္းကန္ရွိတယ္ဟ...
ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၁) မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ


ကညႊတ္ကြင္းအိမ္ေျပး (၁)ေဒၚခသည္ ကညႊတ္ကြင္းတြင္ေနပါသည္။ ကညႊတ္ကြင္းသည္
သခင္သန္းထြန္း၏ ခ်က္ျမဳတ္ေျမျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚခနွင့္သခင္သန္းထြန္း
ဘာအဆက္အစပ္မွမရွိသလို က်ေနာ္နွင့္ေဒၚခလည္း ဘာေသြးသားမွမေတာ္စပ္ပါ။
သို႔ေသာ္ က်ေနာ္ အိမ္ေျပးဘဝနွင့္ ေယာင္လည္လည္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္
ဟင္းရြက္ကန္စြန္းဗန္းႀကီး ေခါင္းေပၚတင္ကာ အသီးအရြက္စံုရမယ္
အသီးအရြက္စံုရွင့္ဟုေအာ္ရင္း က်ေနာ့္နားေရာက္လာေတာ့ ငါ့သားကေက်ာင္းသားလား
ဒီမွာဘာလာလုပ္ေနတာလဲဟု ေမးပါသည္။
ထိုအခ်ိန္က က်ေနာ့္လက္ထဲ
ပိုက္ဆံငါးမူးေလာက္ပဲ ရွိပါေတာ့သည္။ ဖိနပ္ကလည္း
ျပတ္ေနပါသည္။...
Thursday, April 13, 2017
ဆု(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


အရာရာသည္ သူ႔ဇယားက်အတိုင္း သြားရပါသည္။ ကမၻာလည္း သူ႔ကို ဘယ္သူ႔မွ
သြားမလွည့္ပဲ ခုထိ လည္ေနၿမဲပါသည္။ ဤေနရာတြင္ သိတ္မေသခ်ာသည္မွာ ကမၻာလည္တာလား
က်ေနာ္တို႔ အလွည့္ခံထားရတာဆိုတာပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထားပါေတာ့ ကမၻာလည္လည္
က်ေနာ္တို႔လည္လည္ ျပႆနာေတာ့သိတ္မရွိပါ။ လည္ေတာ့ လည္ေနမွျဖစ္ပါမည္။
အလည္ရပ္ေနလွ်င္ သို႔မဟုတ္ အလည္ရပ္သြားလွ်င္ ရႈပ္ေထြးမႈေတြမ်ားကာ
ကိစၥေတြရွိလာပါလိမ့္မည္။ ထိုအခါ လူ႔ဆရာေတြက ငါတို႔ အေစာႀကီးထဲကမေျပာဘူးလား
ကမၻာပ်က္မယ္ဆိုတာကိုဟုဆိုက လက္ခေမာင္းေတြခတ္ၾကပါလိမ့္မည္။ ထိုလူေတြ
နားမထြင္းျဖစ္ေနသည္မွာ ကမၻာပ်က္လွ်င္...
ၾကက္ဆင္ဒုကၡ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


ဒီမနက္ အလုပ္သြားေတာ့ ကားကို အေတာ္သတိထားေမာင္းရပါသည္။ ခုရာသီသည္
ၾကက္ဆင္မ်ား အုပ္လိုက္အုပ္လိုက္ ထြက္တတ္သလို ငန္းညိဳရိုင္းၾကီးမ်ားလည္း
မိတ္လိုက္ရန္ သားေပါက္ရန္ျပန္လာသည့္ကာလျဖစ္ပါသည္။ သမင္ေတြလည္း
အထြက္မ်ားပါသည္။ ရက္ခြန္းဆိုသည့့္ ရွည့္အႀကီးလိုလို ဝက္ဝံေပါက္စငယ္လိုလို
မ်က္ကြင္းညိဳႀကီးမ်ားနွင့္အေကာင္ေလးေတြလည္း လမ္းေပၚအလြန္ထြက္သည့္
သမယျဖစ္ပါသည္။ ေဒါင္းေတြလည္း တြန္ၾကေတာက္ၾကပါၿပီ။ ရာသီေလးေႏြးစျပဳလာသျဖင့္
အေကာင္ဗေလာင္စံု ေတာလည္ၾက မ်ိဳးဆက္ရင္ေသြးေတြေမြးျမဴ ေပါက္ဖြားရင္း
ေလာကကိုသစ္ဖို႔ အသက္ဆက္ၾကဖို႔...
ေပါက္စီ ငရုပ္ဆီ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


ကက္သားေပါက္စီ ၂ လံုးရွိပါသည္။ အမွန္က ေျခာက္လံုးပါ ေလးလံုးက
စားလို႔ကုန္သျဖင့္ ၂ လံုးႂကြင္းတာျဖစ္ပါသည္။ ေပါက္စီသည္ ျငဳပ္ဆီနွင့္စားမွ
အရသာျပည့္ပါသည္။ ဒီက ျငဳတ္ဆီေတြသည္ အက္ဖ္ဒီေအေခၚ အစားအစာေဆးဝါးဌာနက
မီးစိမ္းျပမွထုတ္ရျဖင့္ က်န္းမာေရးနွင့္ ညီညြတ္သည္ေျပာရပါမည္။ ဗမာျပည္က
ျငဳတ္ဆီသည္ သူ႔ဟာသူ က်န္းမာေရးနွင့္ ညီညြတ္ညြတ္မညြတ္ညြတ္ စားလို႔အေတာ္
ခံတြင္းလိုက္ပါသည္။ ဒန္ပန္းကန္ျပားေလးနွင့္ မဟုတ္ဘဲ ထုတ္ထိုးကို
တုတ္နွင့္ဘဲထိုးစားရတာႀကိဳက္သည့္ ဝက္သားတုတ္ထိုးစြဲသူတခ်ိဳ႔ဆိုလွ်င္
ျခင္းေတာင္းေဘးက အခ်ဥ္ရည္ပုလင္းေလးထဲ...
နံနံပင္နိုင္ငံေရး(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာၾကသည့္အခါ နိုင္ငံေရးဆိုတာ
နိုင္ငံေရးဆိုတာေတြနွင့္စၾကပါသည္။ အမွန္က က်ေနာ္တို႔ နိုင္ငံေရးဆိုတာကို
နံနံပင္အေၾကာင္းေလာက္ပင္ မသိ၍ျဖစ္နိုင္ပါသည္။
နိုင္ငံေရးဘာမွန္းသိသည့္လူမ်ား အာဏာရၿပီး က်ေနာ္တို႔အေပၚ
အစိုးတရလုပ္ေတာ့လည္း က်ေနာ္တို႔ခံရပါသည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔သည္
ေအာက္ကလည္းေနေသး ဟာဒီးေတာ့မေလွ်ာ့ဆိုသည့္အထာနွင့္ နိုင္ငံေရးဆိုတာ
နိုင္ငံေရးဆိုတာေတြ လုပ္ေနၾကရပါသည္။ ကံေကာင္းလွ်င္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္
သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ႀကီး၏ မ်က္ေစ့ေအာက္ေရာက္ သြားနိုင္ေသးသည္။
မ်က္ေစ့ေအာက္ေရာက္သည္ဆိုသည္မွာ...
ေဆးလိပ္အျပတ္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္သည့္အေၾကာင္းမ်ားတြင္ ကရိကထမ်ားလြန္းသည့္ဒဏ္
မခံနိုင္တာပါပါသည္။ က်ေနာ္လုပ္သည့္အလုပ္ေတြမွာ
ရံုးခန္းေတြနွင့္အဆက္အစပ္ျဖစ္ပါသည္။ မည္သည့္ရံုးခန္းထဲတြင္မွ
ေဆးလိပ္ေသာက္ခြင့္မရွိပါ။ ေသာက္ခ်င္လွ်င္ အျပင္ထြက္ အေဆာက္အဦးနွင့္ ေပ ၂ဝ
အကြာမွာ ေသာက္ရပါသည္။ ကား ဂရပ္ခ်္မ်ားတြင္လည္း ေသာက္မရပါ။
ကိုယ့္အိမ္ဆိုၿပီးလည္း အိမ္ထဲလည္းေသာက္မျဖစ္ပါ။ ဒီကအိမ္ေတြသည္
အလံုပိတ္ေတြျဖစ္ပါသည္။ ေဆးလိပ္နံ႔စြဲသြားလွ်င္ ေပ်ာက္ဖို႔အေတာ္ခက္ပါသည္။
အိမ္လာလည္သည့္ ဧည့္သည္မ်ားတြင္ ေဆးလိပ္မေသာက္သူလူႀကီးမ်ား၊ ကေလးငယ္မ်ားပါလာလွ်င္
...
ေႏြဦးေပါက္(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္ ခ်စ္ခင္ရင္းနွီးရသည္ မိတ္ေဆြတိုင္းကို ခုလို ေႏြဦးေလးေပါက္ပလားဆို
အိမ္လာလည္ေစခ်င္ပါသည္။ ထင္းမီးျဖင့္ ဖုတ္ေသာကင္ေသာ
အသားငါးအသီးအရြက္မ်ားနွင့္ ဧည့္ခံခ်င္ပါသည္။ ဟို႔ ၿခံအေနာက္က ေတာစပ္ထဲက
ေကဘင္န္ေလးထဲလည္း ေရနံဆီမီးအိမ္ေလးေတြနွင့္ လူႀကီးေတြစာဖတ္ ကေလးေတြ
အထပ္ခိုးေလးတက္လိုက္ဆင္းလိုက္ ေနေနၾကတာကို ေပ်ာ္ပါသည္။ ငါးေတြလည္း
အစာေႂကြးၾကပါမည္။ ၾကက္ဥေတြလည္း အတူေကာက္ၾကပါမည္။ ေခြးေလးေတြနွင့္လည္း
ေျပးလႊားကစားၾကပါသည္။ မိႈေတြလည္း ပြင့္ေတာ့ပါမည္။ ကညႊတ္ေတြေတာ့
အစို႔ထြက္လာေနပါၿပီ။ ၾကက္သြန္ျဖဴေတြလည္း
လက္...
လက္ပံ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္ ေက်ာက္ဆည္ေနတုန္းက က်ေနာ္တို႔တပ္ကေန ျမင္းလွည္းျဖင့္
တနာရီမရွိတတ္ရွိတတ္ေမာင္းရသည့္ေနရာတြင္ လက္ပံဟုေခၚေသာ ရြာႀကီးရွိပါသည္။
ထိုရြာႀကီးတြင္ အားလံုးလိုလိုမွာ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
ေက်ာက္ဆည္နွင့္အနီးၿမိ့ဳမ်ား၏ အမဲသားလိုအပ္ခ်က္ကို သူတို႔
ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာျဖစ္ပါသည္။ ရြာထဲဝင္လိုက္လွ်င္ပင္ ဖုန္႔နံ႔ ဆိတ္ေခ်းနံ႔
နြာေခ်းနံ႔မ်ားနွင့္သင္းေနပါသည္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေပၚထားသည့္
အမဲသားဝမ္းတြင္းသားကို ေတာအရက္နွင့္ အဆီမခဲခင္ ပူပူေႏြးေႏြးခ်က္ျမည္းၾကရင္း
ေပ်ာ္ခဲ့ရပါသည္။ တခါတေလ က်ေနာ္တို႔က အာမီရမ္ေလးဘာေလးမ်ား...
ေကြ႔တယိုသူေဌးမ(မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ)


က်ေနာ္
မဲေဆာက္ေနတုန္းက တေန႔ေဈးထဲသြားရင္း ဂ်င္းေဘာင္းဘီနွင့္ တီရွပ္ေလးနွင့္
အသက္သံုးဆယ္ခန္႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ကို မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ ဆံုမိပါသည္။ စိတ္ထဲ
ထူးထူးဆန္းဆန္း ဒီေကာင္မေလးဟာ တေယာက္ေယာက္နဲ႔ တူလိုက္တာဟုျဖစ္ၿပီး
လြန္သြားမွ ေနာက္ကေန ျပန္လွည့္ေခၚၿပီး ဦးေလးနံမည္ ဘယ္သူဘယ္ဝါဟုမိတ္ဆက္ရင္း
နင့္ကို ငါသိတဲ့လူတေယာက္ေယာက္နဲ႔ ရုပ္ျခင္းခၽြပ္စြပ္တူသလိုထင္မိလို႔ပါ။
နင့္အေဖနံမည္ ဘယ္သူလဲ၊ ဗမာျပည္ ဘယ္နယ္မွာေနၾကသလဲဆိုေတာ့
သူ႔အေဖနံမည္ေျပာျပပါသည္။ လက္ပံတန္းဘက္ကျဖစ္ပါသည္။
က်ေနာ္တို႔
နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို...
Saturday, March 25, 2017
ေသြး (ဘာသာျပန္သူ - ျမတ္ၿငိမ္း)


ေသြး (ဘာသာျပန္သူ - ျမတ္ၿငိမ္း)သူ ဝင္လာခ်ိန္တြင္ စကားတစ္ခြန္းမွ် မေျပာ။ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္၏
သင္တုန္းဓားေတြထဲက အေကာင္းဆုံး တစ္ေခ်ာင္းကို သားေရျပားေပၚတြင္ အျပန္အလွန္
ခတ္ေနသည္။ ဝင္လာသူသည္ သူမွန္း သိလိုက္သည္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈကို
ဖုံးကြယ္ႏုိင္မလား ဆိုၿပီး သင္တုန္းဓားကို ဆက္ခတ္ေနလိုက္၏။ ဓားသြားကို
လက္မျဖင့္ စမ္းၾကည့္သည္။ ၿပီးေတာ့ အလင္းေရာင္ထဲတြင္ ေထာင္ၾကည့္သည္။
ထိုအခိုက္တြင္ သူက က်ည္ဆန္ေတြ တန္းစီထည့္ထားၿပီး ေသနတ္အိတ္
တြဲေလာင္းက်ေနသည့္ ခါးပတ္ကို ခၽြတ္သည္။ နံရံေပၚရွိ ခ်ိတ္တြင္ ခ်ိတ္သည္။...
Subscribe to:
Posts (Atom)