အလင္းမဝင္တဲ့လက္နက္ခ်..ခ် ၂ ခ်နဲ႔ ေခ် ၂ ေခ် (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ) ဇူလိုင္ ၁၄။ ၂၀၁၃)

အလင္းမဝင္တဲ့လက္နက္ခ် (မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳဇူလိုင္ ၁၄။ ၂၀၁၃) ဒီေန႔ ဘာျဖစ္တယ္ မေျပာတတ္။ လက္နက္ခ်အေၾကာင္းပဲ ေျပာခ်င္ေနတယ္။ ေတာင္ငူေထာင္ေနတုန္းက လက္နက္ခ်နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အျဖစ္တခု သတိရလို႔ေျပာခ်င္တယ္။ ျဖစ္စဥ္မွာ လူ ၂ ေယာက္ပါတယ္။ တေယာက္က ကြန္လြယ္ရွာၿပီ။ တေယာက္ကခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေနတယ္။ နိုင္/က်ဥ္းေဟာင္းပဲ။ ဇာတ္ေကာင္ (၁) ကြယ္လြန္ရွာသူက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီပဲခူးရိုးမကေခတ္ လက္နက္ခ်။ သူက ရွင္းတယ္ ဘယ္သူ႔ျဖစ္ျဖစ္ သူလက္နက္ခ်ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဗာင္ေျပာတယ္။ ရွက္စရာအျဖစ္ သူကိုယ္တိုင္က မခံယူဘူးဆိုတဲ့သေဘာပဲ။ ေထာင္ထဲမွာလည္း ဘယ္သူ(၅/ညေတြကိုဆိုလိုတာ)နဲ႔မွ သိတ္ဆက္ဆက္ဆံဆံ မရွိဘူး။ နိုင္ငံေရး ဧကစာက်င့္ေနသလား မွတ္ရတယ္။

ဇာတ္ေကာင္(၂) ေက်ာင္းသားနိုင္ငံေရးသမား။ တက္ၾကြတယ္။ နိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အကဲပိုတတ္သူလို႔ေတာင္ ေျပာၾကတာ ရွိတယ္။ အျခားေနရာေတြမွာမေျပာတတ္ေပမယ့္ နိုင္ငံေရးမွာေတာ့ရိုးသားတာ ထင္ရွားတယ္။ ေထာင္ထဲလုပ္တဲ့ပြဲတိုင္း မပါမရွိပဲ။ ေလ့ေလ့လာလာနည္းေပမယ့္ နိုင္ငံေရးမွာေလးေလးနက္နက္ရွိတယ္။ လူေတြကို ကူညီလိုစိတ္ရွိတယ္။ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ မေတြ႔ရဘူး။

က်ေနာ္တို႔ေခတ္က လက္နက္ခ်ပြဲေတြတခ်ိမ္းခ်ိမ္းနဲ႔ လက္နက္ခ်ေတြဘုန္းမီးေနလေတာက္တဲ့ေခတ္လို႔ေတာင္ေခၚရမလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ စာေပေလာကနဲ႔ ထုတ္ေဝသူေလာကမွာလည္းသူတို႔၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းနဲ႔ ဘာအထူးအရာရွိ ညာအထူးအရာရွိဆိုလည္းသူတို႔ပဲမဟုတ္လား။ ၿပီးေတာ့နိုင္ငံေတာ္ ဘာအခမ္းအနားညာအခမ္းအနားဆိုလည္း သူတို႔မပါ ပြဲမစည္သလိုလို။ ဗိုလ္ေနဝင္းေပးထားတဲ့ ဘာတံဆိပ္ညာတံဆိပ္ႀကီးေတြလည္း ရင္ဘတ္တိုးလို႔တြဲေလာင္း၊ ထားပါေတာ့။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ရွင္းတယ္။ သူ႔ဆီဒူးေထာက္လာတဲ့သူ႔ရန္သူကို လက္နက္ခ်ရံုေလာက္နဲ႔တင္ အားမရဘူး။ မေက်နပ္ေသးဘူး။ ဘာလုပ္လဲဆိုေတာ့ လက္နက္ခ်ေရွ႔မွာ အလင္းဝင္ဆိုတာေလးပါ ကပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဆိုေတာ့ လက္နက္ခ်ေတြကို အလင္းဝင္ေတြလို႔ နမ္ပါထပ္ႏွိမ္ေပးလိုက္တယ္။ သေဘာက အေမွာင္ထဲေရာက္ေနသူေတြ ခုမွ အျမင္မွန္ရၿပီး အလင္းထဲဝင္လာသူ/ေရာက္လာသူေတြေပါ့။ 
စကားလံုးအားျဖင့္ လက္နက္ခ်ဆိုတာက ရင့္သီးသလို ၾကမ္းတမ္း ခက္ထန္သလို နွိမ္ၿပီးေခၚတာလိုလို ျဖစ္ေနတာမဟုုတ္လား။ အလင္းဝင္ဆိုေတာ့ ၾကားရတာနားဝင္ပီယံျဖစ္တယ္။ စကားလံုးလွတယ္။ နားအၾကားေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ကြယ္အနက္က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ နံနွိမ္ထားတာျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စကားလံုးလွေတာ့ ဟုတ္သလိုလိုျဖစ္ေနတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔လည္း တေခတ္လံုး အလင္းဝင္ေတြ^အလင္းဝင္လာသူေတြလို႔ပဲေျပာၿပီး နႈတ္လည္းက်ိဳး အသားလည္းက်လာတာ မဟုတ္လား။ ထားေတာ့။

တေန႔ေတာ့ ဟို ပဲခူးရိုးမလက္နက္ခ်သူႀကီး ေထာင္ေဆးရံုမွာ အႀကီးအက်ယ္ဖ်ားနာတယ္။ ေသလုေမ်ာပါးပဲ။ အားလံုးတတ္နိုင္သေလာက္ ေဆးဝါး၊ ဓါတ္စာနဲ႔လိုအပ္တာေလးေတြ ဝိုင္းကူၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွေတာ့ သူနဲ႔ စကားၾကာၾကာမေျပာၾကသလိုု သူကလည္း နဂိုကတည္းက ဘယ္သူနဲ႔မွ ေျပာေျပာဆိုဆို ေဆြးေဆြးေႏြးေႏြး မေနခ်င္ဘူးမဟုတ္လား။ ခုနေျပာတဲ့ ဇာတ္ေကာင္(၂)က ပစၥည္းပစၥယကူညီရံုတင္မက အခြင့္သင့္ရင္ လူကိုယ္တိုင္နိုင္သေလာက္ ေဝယ်ာဝစၥပါလုပ္ေပးရွာတယ္။ တေန႔ေတာ့ ဇာတ္ေကာင္(၂) လက္နက္ခ်ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကို တရိုတေသေျပာတယ္ ”အဘ..လူတခ်ိဳ႔က အဘကိုအလင္းဝင္ဆိုၿပီး သိတ္မဆက္ဆံခ်င္ၾကတာမ်ားလား မသိဘူး။ အမ်ားစုကေတာ့ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး။ အဘနဲ႔ စကားေလးဘာေလးေျပာခ်င္ေပမယ့္ အဘကိုယ္တိုင္က ခတ္ကင္းကင္းေနေတာ့ လူေတြလည္း သိတ္မလာၾကတာေနမွာပါ” ဆိုၿပီး အားေပးစကားေျပာတယ္။ သူ႔ အားေပးစကားေတာင္မဆံုးလိုက္ရဘူး ဟိုပုဂၢိဳလ္ႀကီးခမ်ာ အားအင္ကုန္ခမ္းခ်ိနဲ႔ေနတဲ့ၾကားက အတင္းလူးလဲထၿပီး ”ဘာကြာ..ဘာကြ၊ ဘာေျပာတယ္။ အလင္းဝင္ဟုတ္လား။ ငါ အလင္းဝင္မဟုတ္ဘူးကြ။ လက္နက္ခ်ကြာ။ လက္နက္ခ်။ မင္းမေသမခ်င္း မွတ္ထား။ ငါေသမွာေၾကာက္လို႔ မစြန္႔လႊတ္ရဲလို႔ သူရဲေပါနည္းလို႔ လက္နက္ခ်တဲ့ေကာင္ကြ။ အလင္းဝင္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူး။ အလင္းဝင္ရေအာင္ငါက အေမွာင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ေကာင္မွ မဟုတ္တာ။ ေနဝင္းက ငါတို႔ကို အလင္းဝင္လို႔သံုးရေအာင္ သူကေရာ အလင္းထဲေနတဲ့ေကာင္မို႔လို႔လား”ဆိုၿပီး ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ေျပာတာဗ်။

ဇာတ္ေကာင္ (၂)ေမာင္ေက်ာင္းသားလည္း လန္႔ျဖန္႔ၿပီး မ်က္ေစ့မ်က္နွာပ်က္ထြက္သြားတယ္။ သူထင္တာက လက္နက္ခ်လို႔သံုးရင္ ရင့္သီးၿပီး ဟိုလူႀကီးမ်ား စိတ္ဆိုးေလမလား၊ အလင္းဝင္လို႔သံုးတာ နိုင္ငံေရးအရပိုယဥ္ေက်းတယ္မွတ္ၿပီးေျပာမိသြားတာ။ မသိလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေျပာၿပီးမွ သူထင္တာနဲ႔ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားေတာ့ သူမွားသြားမွန္းသိၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ေတာင္းပန္ေပမယ့္ စကားကေတာ့ ကၽြံသြားၿပီ။ နႈတ္ကေတာ့လြန္သြားၿပီ။ ဟိုလူႀကီးလည္း သူ႔ကို ”ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနၿပီး ဒါေလာက္ေလးမွမသိရေကာင္းလား”ဆိုၿပီး စိတ္ဆိုုးတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေျပနိုင္ဘူး။

လက္နက္ခ်တာဟာ လက္နက္ခ်တာသာျဖစ္ၿပီး အလင္းဝင္တာမဟုတ္ေၾကာင္း အတိအလင္းေျပာသူေျပာပါတယ္။ ခုေခတ္ၾကေတာ့ လက္နက္ခ်ကို ဘယ္လိုဗားရွင္းအသစ္နဲ႔မ်ားေျပာေနၾကသလဲ သိခ်င္စမ္းပါဘိ။ မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ ဇူလိုင္ ၁၄ ရက္ ၂၀၁၃

မနက္ကေျပာတဲ့ လက္နက္ခ်နဲ႔ ခ် ၂ ခ် မ်ိဳးျမင့္ခ်ိဳ(ဇူလိုင္ ၁၄။ ၃၀၁၃

ေသနတ္ႀကီးယူၿပီး သြားခ်မွ လက္နက္ခ်မဟုတ္ဘူး။ အနိမ့္ဆံုးအရံႉးေပးအညံ့ခံေရးအေတြးအေခၚေလာက္ ဝင္တယ္ဆိုရင္ပဲ လက္နက္က စခ်ေနၿပီ။ ခ်ၾကရာမွာလည္း အေျခအေနအရခ်တဲ့လက္နက္ခ်နဲ႔ အေတြးအေခၚအရခ်တဲ့လက္နက္ခ်ဆိုၿပီးရွိတာ မွတ္သားဖူးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လိုပဲခ်ခ် တခါခ်ဖူးရင္ တသက္စာေတာ့ၿပီးမသြားဘူး။ တခ်ိဳ႔မ်ား ခ်လို႔ပဲမၿပီးနိုင္ေတာ့ဘူး။ မေသမခ်င္း အခါခါျပန္ လက္နက္ခ်ေနရတာေတြျမင္တယ္။ သူ႔အေၾကာင္းနဲ႔သူ ခ်ၾကတာမို႔ ဘာမွဝင္ ေကာင္း၏ဆိုး၏ မွတ္ခ်က္ေပးစရာမရွိပါ။ ေျပာစရာရွိတာက..တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ေျဗာင္ေျပာၿပီး ေျဗာင္လက္နက္ခ်တယ္။

ေကာင္းတယ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္နက္ခ်ျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္းရိုးရိုးသားသား ကုန္ကုန္စင္စင္ေျပာတာ။ ရန္သူေရာမိတ္ေဆြပါ အျမင္ရွင္းသြားတယ္။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့ အဲ့သလိုမဟုတ္ဘူး လက္နက္က ခ်ရတဲ့အထဲ မရိုးသားမႈပါကဲၿပီး ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နဲ႔။ လက္နက္ကို သူခိုးခ် ခ်တယ္လို႔ေျပာရမလားမသိ။

(ခ် ၂ ခ်နဲ႔ ေခ် ၂ ေခ်)

မနက္ကေျပာခဲ့တဲ့လက္နက္ခ်နွစ္မ်ိဳးမွာ အေျခအေနအရလက္နက္ခ်က အေျခအေနျပန္ေျပာင္းရင္ ဒါမွမဟုတ္ အေျခအေနကျပန္ေတာင္းဆိုလာရင္ မူလရပ္တည္ခ်က္အတိုင္းျပန္ရပ္ၿပီး သူ႔ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ရမယ့္အတန္းအစားဘက္ကို ျမားဦးျပန္လည္ၿပီးျပန္တိုက္တတ္တယ္။ အေတြးအေခၚအရလက္နက္ခ်ကေတာ့ အခြင့္သင့္အခါေပးတိုင္း သူလက္နက္ခ်တာမွန္တဲ့အေၾကာင္းတရားထူေထာင္ရင္း သူဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္ခဲ့ဖူးသူေတြကို အခစားဝင္အလုပ္ေၾကြးျပဳဖို႔လမ္းသာ ေရြးခ်ယ္သြားတတ္တာမ်ားတယ္။ အဲ့ဒါေျပာေတာ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က ”အာဏာလက္ဝယ္ရွိသူေတြက သူတို႔အမွားျမင္ၿပီး ျပည္သူေတြဆီလက္နက္ခ်လာရင္ေတာ့ ဘယ္လိုခ်ခ်လက္သင့္ခံရမွာ”လို႔ေျပာတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က ”အာဏာလက္ဝယ္ရွိသူေတြက လက္နက္ခ်တတ္ရိုးလားဗ်ာ။ သူတို႔က လက္နက္နဲ႔ခ်တာဗ်”ဆိုေတာ့ သူက ”ဟုတ္ပါ့ ခ်တာခ်င္းေတာ့အတူတူပဲ။ ”လက္နက္ခ်” တာနဲ႔ ”လက္နက္နဲ႔ခ်” တာေပါ့”တဲ့။ က်ေနာ္က ”ေအးေပါ့ဗ်ာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးနုက ေခ် ၂ ေခ် ေျပာသလို ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ေနာ္လည္း ဒီေန႔ခ် ၂ ခ်အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္သြားတာေပါ့။ ေဝါဟာရသစ္ေပါ့ေလ” ဆိုၿပီး နွစ္ေယာက္သား ရယ္ေမာမိတယ္။