ဒုတိယတစ္ခု (လက္ေအာက္ခံမိႈင္း) သည္ အုပ္စိုးသူဖန္တီးသည့္မိႈင္းကို အမွီသဟဲျပဳၿပီး အတိုက္အခံေတြထဲမွ အခ်ိဳ႕က မိမိကိုယ္ကိုလွည့္စားသည့္မိႈင္းပင္ျဖစ္သည္။ “အေျခခံဥပေဒ မရွိတာထက္ ရွိလာတာေကာင္းသည္၊ ဖန္ခြက္ထဲ လံုးဝ ေရမရွိတာထက္ ခြက္တဝက္ ရွိေနတာေကာင္းတယ္”၊ “စေပ့ဆိုတာ တျဖည္းျဖည္းခ်ဲ႔ယူရင္ရတယ္”ဆုိသူတုိ႔၏ မိႈင္းပင္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ထိုမိႈင္း ၂ ခု ပ်က္ျပယ္စျပဳလာေနၿပီ။
သမၼတ(ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္၏ အေျပာင္းအလဲဆိုသည္မွာ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” နဲ႔အညီ သူတုိ႔အုပ္စုိးမႈအာဏာကိုပုိမိုခုိင္ခံ့ၿပီး အထာက်ေအာင္၊ လိုအပ္သလိုေနရာခ်မြမ္းမံေနသည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း ပို၍ထင္ရွားသိျမင္လာခဲ့ၾကေပၿပီ။
ဒုတိယမိႈင္းဖန္တီးသူမ်ား၏ “လႊတ္ေတာ္တြင္းႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ”ဆိုသည္ကလည္း ထင္သေလာက္အလုပ္မျဖစ္မွန္း ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္သူအမ်ားစုကုိယ္၌က တစထက္တစ နားလည္သေဘာေပါက္လာသည့္အေနအထားလည္းျဖစ္ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ (ေမးခြန္းထုတ္ျခင္း/ကန္႔ကြက္ျခင္းတုိ႔မွအပ)သူတုိ႔ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ေၾကာင္း အာဏာရႀကံ့ဖြံ႔ပါတီႏွင့္ ကာခ်ဳပ္စစ္သားအမတ္မ်ားလႊမ္းမိုးမႈကို ငံု႔ခံေနၾကသည့္ အေျခအေနလည္းျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔ လႊတ္ေတာ္တြင္း/လႊတ္ေတာ္ပ အီထုိင္းေလးလံေနသည့္အေျခအေနမွ ရုန္းထြက္/ေဖာက္ထြက္လိုၾကသည္။ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနၾကသည္။ ထိုသုိ႔ အီထုိင္းေလးလံေနသည့္အေျခအေနထဲမွ ေဖာက္ထြက္လုိသူမ်ားထဲတြင္ လူငယ္ထုက ပုိ၍စိတ္ေဇာထက္သန္ပါသည္။ လူငယ္ဆိုသည္မွာ ေခတ္ကာလတုိင္း၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ လွံသြားအခန္း၊ တံခြန္အခန္းက ပါဝင္ၾကသူေတြမဟုတ္ပါလား။ လူငယ့္သဘာဝကိုယ္၌က ထုံထုိင္းေလးကန္မႈကို မႏွစ္သက္မခံုမင္၊ မီးေတာက္လုိ လႈပ္ရွားေတာက္ပေလာင္ကၽြမ္းေန လိုၾကသည္။ လာမယ့္ေဘးေျပး ေတြ႔ခ်င္ၾကသည္။ တံုးဆိုတုိက္၊ က်ားဆိုကုိက္လိုက္ခ်င္ၾကသူမ်ား လည္းျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ဆိုလုိသည့္လူငယ္မွာ အလုပ္သမားလူငယ္၊ လယ္သမားလူငယ္၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား၏လူငယ္ထုကို ေျပာဆိုေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထိုသုိ႔ အီထုိင္းေလးလံေနခ်ိန္တြင္ ေဟာင္ေကာင္ကၽြန္းမွ“ထီးလႈပ္ရွားမႈ” ေပၚေပါက္လာသည္။ ထီးလႈပ္ရွားမႈသည္ ေဟာင္ေကာင္ကၽြန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားကဦးေဆာင္ၿပီး လူထုအင္အားျဖင့္ဖိအားေပးအၾကပ္ကုိင္သည့္လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္သည္။ လမ္းမေပၚထြက္ၿပီး အေရးဆိုသည့္ လႈပ္ရွားမႈစစ္စစ္ႀကီးလည္းျဖစ္သည္။
ေဟာင္ေကာင္၏ထီးလႈပ္ရွားမႈက အီထုိင္းေနေသာ “စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီပျခဳပ္” ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔လူငယ္မ်ားကို လႈပ္ရွားအားတက္သြားေစပါသည္။ လူငယ္ထုအင္အား၊ လူထုအင္အားျဖင့္ မိမိတုိ႔လိုလားခ်က္ေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မည္ ဆုိသည့္ယံုၾကည္မႈကို တြန္းအားေပးေနသည္။ “ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးျဖစ္ေစ၊ ၄ပြင့္ဆုိင္ေတြ႔ ဆံုေရးျဖစ္ေစ၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဖ်က္သိမ္းေရးျဖစ္ေစ၊ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးျဖစ္ေစ” လူထုအင္အားျဖင့္ ဖိအားေပးေတာင္းဆိုလွ်င္ ယခု အေျခအေနထက္ပုိ၍ ခရီးေရာက္ႏုိင္မည္ဆုိသည့္အခ်က္ကိုျမင္ၾကသည္။
ေဟာင္ေကာင္ထီးလႈပ္ရွားမႈေပၚလာေတာ့ “လမ္းမေပၚတိုက္ပြဲေခတ္ကုန္ၿပီ”ဟု ဆုိခဲ့ၾကသူမ်ားက ေဟာင္ေကာင္လႈပ္ရွားမႈကိုေထာက္ခံေၾကာင္း ခါေတာ္မီ အသံေပး လာၾကသည္။ သူတို႔ေပးသည့္အသံထဲတြင္ လမ္းမေပၚတိုက္ပြဲ၏ထိေရာက္မႈ၊ လူထုအင္အားႏွင့္ ဖိအားေပးအၾကပ္ကုိင္ရမည္ဆိုသည့္အခ်က္ကို တမင္ဖံုးကြယ္ထားၾကၿပီး၊ “စည္းကမ္းရွိဖို႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာလႈပ္ရွား” ဖုိ႔အေရးကို ဟန္တလံုးပန္တလံုးေျပာေနသည္မွာ ရယ္စရာေကာင္းလွသည္။
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ၊ အလုပ္သမားလႈပ္ရွားမႈ၊ လယ္သမားလႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ျပည္တြင္း မွာျဖစ္ေစ ႏုိင္ငံတကာအေတြ႔အႀကံဳအရျဖစ္ေစ၊ စတင္ကေပၚေပါက္လာတည္းက ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စည္းကမ္းရွိစြာေပၚေပါက္လာသည့္ လူထုလႈပ္ရွားမႈပင္ျဖစ္သည္။ လူငယ္ထု၊ ေက်ာင္းသားထု၊ ျပည္သူလူထုမွစတင္ၿပီး ဘယ္တုန္းကမွ အၾကမ္းမဖက္ခဲ့။ ျပည္သူ႔အင္အား တစထက္တစမ်ားျပားလာၿပီး၊ စည္းလံုးညီညြတ္ေပါင္းစည္း လာေသာအခါ ေၾကာက္ဒူးတုန္လာသည့္အုပ္စုိးသူမ်ားသည္ လံုထိန္းရဲ၊ စစ္တပ္တုိ႔ျဖင့္ ဒုိင္းလႊား၊ ဒုတ္၊ မီးခိုးဗံုး၊ မ်က္ရည္ယိုဗံုး၊ မီးေလာင္ဗံုး၊ မီးသတ္ပုိက္၊ ေသနတ္က်ည္ဆံတုိ႔ျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္ၿဖိဳခြဲခဲ့ၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္။
လူငယ္ထုက ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ၊ စီးပြားေရးအေျပာင္းအလဲ၊ ပညာေရးအေျပာင္းအလဲ စျဖင့္ စစ္မွန္တဲ့အေျပာင္းအလဲမ်ား ကို အလွ်ံညီးညီးဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာေတာင္းဆိုေန ၾကတာျဖစ္သည္။
လူငယ္ထုက ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစား၊ အားကိုးၾကသည္၊ တန္ဖိုးထားၾကသည္၊ အခ်ိဳ႔လူငယ္မ်ားဆုိလွ်င္ အေမစုအတြက္ အသက္ကိုပင္စြန္႔ရန္ အသင့္ရွိေနၾကသည္။ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈႀကီးတြင္ အေမစုအတြက္ မိမိအသက္ကို ပဓါနမထားပဲကာကြယ္ခဲ့ၾကသည့္လူငယ္ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။ အေမစုစကားသည္ သူတုိ႔အတြက္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္လာစြမ္းအား၊ ခြန္အားသတၱိကဲ့သုိ႔ပင္။ ဤမွ် ခ်စ္ၾကသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လူငယ္အင္အားကို အဓိကက်တဲ့ “ေအာင္လက္နက္” ဟု လွပစြာကဗ်ည္းထုိးမွတ္တမ္းျပဳထားသည္။ ထုိ “လူငယ္အင္အား ေအာင္လက္နက္” ျဖင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ေအာင္ပြဲခံႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း “ဒီစကား”မွာ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာျပဳ ထားသည္။
“လူငယ္အင္အား ေအာင္လက္နက္မ်ားသည္” အေမ၏အသံကိုနားစြင့္ေနၾကသည္။ အေမ၏အမိန္႔သံကိုနာခံၿပီး တုိက္ပြဲဝင္ရန္အသင့္ရွိေနၾကသည္။
ထိုစဥ္ အေမ၏ ေအာက္တုိဘာ ၄ ရက္ (ဗဟုိလူငယ္ဦးေဆာင္အဖြဲ႔၊ ပထမအစည္းအေဝး) မိန္႔ခြန္းသည္ လူငယ္ထုေမွ်ာ္လင့္ထားသလို အျပည့္အဝမဟုတ္ခဲ့။ လူငယ္ထုေမွ်ာ္လင့္သည္မွာ လူငယ္ဦးေဆာင္အဖြဲ႔အစည္းအေဝးမွာ လူငယ္ထုေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္လမ္းေၾကာင္း၊ ကုိင္စြဲရမည့္စိတ္ဓါတ္၊ သေဘာထား၊ လုပ္ငန္းလမ္းစဥ္တုိ႔ကို ယခင့္ယခင္ မိန္႔ခြန္းမ်ားထက္ ရွင္းလင္း၊ ျပတ္သား၊ ထက္ျမက္၊ ၾကည္လင္စြာႁမြက္ၾကားလိမ့္မည္ဟု ထက္သန္စြာေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတာလည္းျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီတခါၾကားရသည့္မိန္႔ခြန္းမွာ ထက္သန္တက္ႂကြမႈဆုိတဲ့ အသက္မာန္ပါဝင္မႈ အားေဖ်ာ့ေနေသာ မိန္႔ခြန္းျဖစ္ေနပါသည္။ “အားမာန္” အစား “တရားသံ” ေတြက ပုိ၍မ်ားေနသလိုျဖစ္ေနပါသည္။ ဓါးလွံေလးျမားေတြကုိင္ၾကလုိ႔ ေျပာေစခ်င္တာမဟုတ္ပါ။
မိန္႔ခြန္းကိုအႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ “အတၱပရမွ်တၾက၊ အခ်ိန္ကိုအက်ိဳးရွိစြာအသံုးခ်၊ ကုုသုိလ္စိတ္ကိုေမြး၊ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲတတ္ေအာင္သင္ယူ၊ သိကၡာရွိရွိရံႈးတတ္ဖုိ႔ေလ့လာ၊ ရႈံးတတ္သူေတြဟာ ေနာင္မွာႏုိင္ဖို႔အလားအလာေတြရမယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပဳျပင္၊ ကိုယ္တုိင္ တိုးတက္ေအာင္လုပ္” ဆုိတာပဲရရွိလိုက္ပါသည္။
အသက္ ၃၀ - ၃၅ သတ္မွတ္ခ်က္ကိစၥမွာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းဆုိင္ရာကိစၥတစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါသည္။ အသက္သတ္မွတ္ခ်က္ဆုိသည္မွာ မိမိ (ႏုိင္ငံ၊အဖြဲ႔အစည္း၊အေျခအေန)၏ ကိုယ္စီထူးျခားခ်က္ မ်ားအရ သင့္ေတာ္သလုိသတ္မွတ္ၾကရတာျဖစ္ၿပီး ေျပာင္းလဲျပင္ လြယ္လုပ္၍ရေသာကိစၥျဖစ္ ပါသည္။ အေရးႀကီးဆံုးအရာကိစၥမွာ လူငယ္ထု၏အစဥ္မျပတ္ေပါက္ကြဲေနေသာ အားမာန္ႏွင့္ ထက္သန္မႈအင္ဂ်င္အား တိက်ေသာဦးေဆာင္မႈျဖင့္ မွန္ကန္သည့္ထြက္ေပါက္ေပးရန္ျဖစ္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏အသံမ်ားသည္ “လူငယ္အင္အား ေအာင္လက္နက္” အတြက္ အားမာန္ျဖစ္ပါေစ။ တံတုိင္းခတ္ ကာထားေသာ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”အား ပုိင္းျဖတ္ကာ သြားႏုိင္မည့္ ဓါး၊ လွံ လက္နက္မ်ားလည္း ျဖစ္ပါေစ။
ညြန္း -
- “ပထမအႀကိမ္ ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ဗဟုိလူငယ္ဦးေဆာင္အဖြဲ႔ ပထမအစည္းအေဝး တြင္ေျပာၾကားသည့္ ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မိန္႔ခြန္း” စာမ်က္္ႏွာ (၁၂) ၊ ဒီလိႈင္းစာေစာင္၊ အတြဲ ၃ ၊ အမွတ္ ၃၉၊ ၆-၁၀-၂၀၁၄ (တနလၤာေန႔)
- ဒီစကား - စာမ်က္္ႏွာ (၁၃) ၊ ဒီလိႈင္းစာေစာင္၊ အတြဲ ၃ ၊ အမွတ္ ၃၉၊ ၆-၁၀-၂၀၁၄ (တနလၤာေန႔)
0 comments:
Post a Comment