၁၉၃၀ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ဂ်ာမနီမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးဦးေရ
၆ သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး၊ ဒါဟာ တႏိုင္ငံလံုးလူဦးေရရဲ့ ၁% သာ ရွိပါတယ္။ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြ
ဟာ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံသားျဖစ္ရတာကိုဂုဏ္ယူေလ့ရွိၿပီး၊ သူတို႔လူမ်ိဳးေတြထဲက
အလြန္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ စာေရး ဆရာေတြ၊ အႏုပညာရွင္ေတြ ေျမာက္ျမားစြာေပၚထြန္းခဲ့တာပါ။
ဒါတင္မကေသးဘူး။ ပထမကမာၻစစ္ႀကီးမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴး ၁ သိန္းေက်ာ္ဟာ ဂ်ာမနီစစ္တပ္ထဲ ၀င္ေရာက္အမႈထမ္းခဲ့ၿပီး
အဲဒီထဲက ေျမာက္ျမားစြာေသာ ဂ်ဴးစစ္သားေတြဟာ သူရဲေကာင္းဘြဲ႔တံဆိပ္ေတြ ခ်ီးျမွင့္ခံရတဲ့အထိ
တိုင္းျပည္တာ၀န္ စြမ္းစြမ္းတမံထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြဟာ
အစိုးရဌာနေတြမွာလည္း ၀င္ေရာက္အမႈထမ္းေန သလို၊ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း ဆရာမ်ားအျဖစ္အမႈထမ္း
ေနခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၀၅ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၃၆ ခုႏွစ္အတြင္း ႏိုဘဲလ္ဆုရခဲ့တဲ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ သား
သိပၸံပညာရွင္နဲ႔အႏုပညာရွင္ ၃၈ ဦး ရွိတဲ့ထဲမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴး ၁၄ ဦး ပါ၀င္တဲ့အထိ ဂ်ဴးေတြဟာ
ဂ်ာမနီႏိုင္ငံအတြက္ဂုဏ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ လူမႈဘ၀နဲ႔စီးပြားေရးနယ္ပယ္ေတြမွာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြအေပၚခြဲျခားဆက္ဆံမႈတခ်ိဳ႔တေလရွိေပမယ့္လည္း
သူတို႔ကိုယ္တိုင္ရဲ့အနာဂတ္ကို ဂ်ာမနီ ႏိုင္ငံမွာပဲ ႁမွဳတ္ႏွံထားဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားၾကပါတယ္။
(ဒါကပဲကိုယ့္ေသတြင္း ကိုယ္တူးမိသလား မေျပာတတ္ဘူး) သူတို႔ဟာ ဂ်ာမန္စကားကိုသာ ေျပာၿပီး
ဂ်ာမနီကို ကိုယ့္အိမ္လိုပဲသေဘာထား ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၃၃ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္ေန႔ နာဇီပါတီအာဏာရလာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ
နာဇီပါ တီေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြကို အလံုးစံုဆန္႔က်င္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ ႀကိတ္ၿပီးဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီအစီစဥ္အရ လူထုေတြပါ လက္ခံပါ၀င္ လာေအာင္ လုပ္ရမယ့္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲမွာအေရးအႀကီးဆံုး
အျဖစ္ မီဒီယာကိုသံုးၿပီး ၀ါဒမိႈင္းတိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ထိလြယ္ရွလြယ္ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို
စီကာပတ္ကံုးေရးသားလႈံ႔ေဆာ္ထားတဲ့ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရးစာေတြလိႈင္လိႈင္ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီး၊ လူႀကီးေရာ
ကေလးေတြပါ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ နာဇီ၀ါဒမိႈင္းတိုက္မႈေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံ့သမိုင္းတေလ်ာက္ ဂ်ာမန္မ်ားနဲ႔ဂ်ဴးမ်ား တသားတည္းေနခဲ့ၾကေပမယ့္လည္း ဖက္ဆစ္နာဇီပါတီရဲ့ဂ်ဴးမုန္းတီးေရး
၀ါဒမိႈင္းတိုက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ သူစိမ္းျပင္ျပင္ျဖစ္သြားခဲ့ၾကတယ္။ (ဒီအေၾကာင္းကို
က်ေနာ့္ေဆာင္းပါး အပိုင္း-၁ မွာ ေဖၚျပခဲ့ၿပီးပါျပီ)
ခုလို ဘုရားေဟာခဲ့သေယာင္ေယာင္ခပ္တည္တည္နဲ႔
ရႊီးခဲ့တာကိုလည္း အဲဒီအခ်ိန္က ဂ်ာမန္ပညာတတ္မ်ားေမ်ာပါခဲ့ၾကပါတယ္)
(ဂ်ဴးေတြကို ခုလိုလူမ်ိဳးေရးအရသာမက
ဘာသာေရးအရပါ စက္ဆုပ္မုန္းတီးစိတ္၀င္သြားေအာင္ လုပ္ႀကံေရးသားခဲ့ပါတယ္)
၁၉၃၃ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၁ ရက္ေန႔မွာေတာ့
နာဇီပါတီ၀င္ေတြဟာ ဂ်ဴးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈလုပ္ငန္းေတြကို တႏိုင္ငံ
လံုးအတုိင္းအတာျဖင့္ ဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ စတင္ေဆာ္ၾသခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီသပိတ္ေမွာက္မႈဟာ
ဂ်ာမန္-ဂ်ဴး အဓိကရုန္းေတြျဖစ္ပြား ေစၿပီးဖို႔ ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ၿပီး၊ ဂ်ဴးမုန္းတီးေရး
လႈံ႔ေဆာ္စာေတြကိုလည္း ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းျဖန္႔ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာမန္-ဂ်ဴး အဖြဲ႔ အစည္းႀကီးက
တရားဥပေဒအရအကာကြယ္ယူႏိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္၊ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးႏွိပ္ကြပ္ေရးဟာ အစိုးရကိုယ္တိုင္ရဲ့မူ၀ါဒျဖစ္ေနတဲ့အတြက္
လ်စ္လ်ဴရႈခံခဲ့ရပါတယ္။ (က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ `သမၼတႀကီးဆီသို႔အိတ္ဖြင့္ေပးစာ´ မ်ိဳးထင္ပါ့)။ ေနာက္ၿပီး
၁၉၃၃ ေမလမွာ `ဂ်ာမနီ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားျပင္ဆင္ခန္႔အပ္တဲ့ဥပေဒတစ္ရပ္ထုတ္ျပန္လုိက္ၿပီး
ဂ်ဴးလူမ်ိဳး၀န္ထမ္းေတြကို အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ အလုပ္ေတြကထုတ္ပယ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒအရ
မိမိရဲ့အဘိုးအဘြားထဲမွာ ဂ်ဴးတစ္ေယာက္ပါခဲ့ရင္ေတာင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး အျဖစ္သတ္မွတ္တာပါ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း
ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြရဲ့အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈလုပ္ငန္းေတြအားလံုး တစတစရပ္တန္႔သြားပါျပီ။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး
၀န္ထမ္းမ်ား အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္မ်ား၊ ဆရာ ဆရာမမ်ားကို အလုပ္မွအေၾကာင္းမဲ့ထုတ္ပယ္ၾကပါျပီ။
ဒါဟာ “ေသြးျဖင့္`ႏိုင္ငံသား သတ္မွတ္မႈ” ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္က ရလဒ္တခုေပါ့ဗ်ာ။
(ဒါကေတာ့ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဂ်ာမန္ေသြးကိုကာကြယ္ဖို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔
ဂ်ဴးေသြးပါသူေတြကို ၀န္ထမ္းအျဖစ္ကေန ရပ္စဲဖို႔အတြက္ ထုတ္ျပန္ခ်က္တစ္ခုေပါ့.. )
ဂ်ာမန္မ်ိဳးခ်စ္မ်ားဆိုသူေတြနဲ႔ နာဇီပါတီ၀င္ေတြဟာ
ဂ်ဴးလူမ်ိဳးပိုင္ ဆိုင္ခန္းေတြ၊ စတိုးဆိုင္ေတြ၊ ေဆးခန္းေတြ၊ ေရွ႔ေနရံုးခန္းေတြေရွ႔မွာ
ရပ္ၿပီး `ဂ်ဴးေတြဆီက ဘာမွမ၀ယ္ရ´၊ `ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြဟာ ဂ်ာမနီကိုၾကမၼာဆိုးေတြသယ္ေဆာင္လာတဲ့သူေတြ´ဆိုတဲ့စာတမ္းေတြကိုင္ေဆာင္
ၿပီး ေစာင့္ၾကပ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ဆိုင္ေတြ၊ ရံုးခန္းေတြ၊ အိမ္ေတြအားလံုးကို
`ေဒးဗစ္ရဲ့ၾကယ္´လို႔ေခၚတဲ့ ဂ်ဴးအမွတ္တံဆိပ္ကို လိုက္လံေရးဆြဲၿပီး ကြဲကြဲၿပားျပားသိသာထင္ရွားေအာင္
ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔တေျဖးေျဖး ႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုး အမ်ိဳးသားေရးေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး
ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ ဂ်ဴးပိုင္အိမ္ေတြ၊ ဆိုင္ခန္းေတြကို
တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားနဲ႔ဆက္ဆံေနဆဲ ဂ်ာမန္မ်ားကို သစၥာေဖါက္မ်ားအျဖစ္သတ္မွတ္ၿပီး
အျပစ္ေပးျခင္းေတြလုပ္လာေပမယ့္ တရားဥပေဒရဲ့ အကာကြယ္ေပးမႈကို ဂ်ဴးေတြမရခဲ့ပါဘူး။
ဒီၾကားထဲ နာဇီပါတီအာေဘာ္သတင္းစာေတြက
`ျပည္သူ႔တိုက္ပြဲ´ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ႀကီးတပ္ၿပီး ေျဗာင္က်က် မီးေလာင္ရာ ဓါတ္ဆီေလာင္းေပး
ပါေတာ့တယ္။ “ျပည္ပမွ ဂ်ဴးအဖ်က္သမားမ်ားရဲ့လုပ္ရပ္ဆိုးမ်ားကိုကာကြယ္ျခင္း” လို႔ နားေထာင္ေကာင္းေအာင္
သံုးထားပါေသးတယ္။ “လူထု အစည္းေ၀းႀကီးမွ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားကိုဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ေၾကျငာခ်က္”
၊ “ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားကို ဆန္႔က်င္ၾက” ၊ “တိုက္ပြဲကို ေရွာင္လြဲလို႔မရႏိုင္ေတာ့ပါ” ..
စသျဖင့္ လူမ်ိဳးေရးလႈံ႕ေဆာ္ေစတဲ့ေခါင္းစည္းေတြနဲ႔ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ထုတ္ေ၀လာပါတယ္။
ဒါ့ျပင္ ႏိုင္ငံတကာက စာနယ္ဇင္းေတြမွာ
ဂ်ာမန္ဂ်ဴးေတြ ဖိႏွပ္ခံေနရတဲ့အေၾကာင္းေဖၚျပေနၾကလို႔
ဂ်ာမနီႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုသိကၡာက်ေအာင္ေရးသားမႈမ်ားအတြက္ လက္တုန္႔ျပန္ ကလွည့္စားေခ်ရမယ္လို႔လည္း
၀ါဒျဖန္႔ပါေသးတယ္။
ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ရာမွာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈအျပင္
ဘာသာေရးအရ မုန္းတီးဆန္႔က်င္ေစရန္လည္း ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့တာပါ။ ဧျပီ ၁ ရက္ေန႔ ဂ်ဴးဆန္႔က်င္
ေရးစတင္စဥ္က သူတို႔ရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ဂ်ာမနီမွာရွိတဲ့ဂ်ဴးလူမ်ိဳးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ
ျပိဳလဲသြားဖို႔ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္သာရွိေသးတာပါ။ အစ ပိုင္းမွာေတာ့ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ဂ်ဴးဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ေဆာင္ဖို႔
ေဒသဆိုင္ရာနာဇီပါတီတစ္ခုက ဦးေဆာင္လႈံ႔ေဆာ္မႈသက္သက္နဲ႔ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ ဂ်ာမန္ျပည္သူအမ်ားစုက
ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ဂ်ဴးဆိုင္ေတြမွာ၀ယ္ျမဲ၊ ဂ်ဴးေတြနဲ႔ဆက္ဆံဆဲ ျဖစ္ေနပါေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း
အစိုးရကိုယ္တုိင္အတိအလင္းပါ၀င္လာေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ပိုမိုေၾကာက္စရာေကာင္းလာၿပီး၊
ဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြအားကိုးရာမဲ့ဘ၀ေရာက္ ေအာင္၊ အဘက္ဘက္က အသက္ရွင္ရပ္တည္ရန္ခက္ခဲလာၿပီး ေနရပ္စြန္႔ခြာသြားေအာင္၊
အဆံုးစြန္ထိေဖၚျပရရင္ေတာ့ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံမွာေရာ ကမာၻေပၚကပါ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားလံုး၀ပေပ်ာက္သြားေစရန္ထိ
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြထားလာပါေတာ့တယ္။ ပံုမွန္ဦးေႏွာက္ရွိသူအတြက္ဆိုရင္ ဒီလို ေတြဖတ္ရေတာ့
`ဂ်ာမန္ေတြ ရူးေနလား´လို႔ေတြးၿပီး ရယ္စရာေကာင္းေနပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာေတြးၾကည့္တဲ့အခါ
နာဇီ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိမႈရဲ့ ထိေရာက္ၿပီးေၾကာက္စရာေကာင္းပံုကို သတိျပဳမိပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
တေျမတည္းေန တေရတည္းေသာက္၊ ဒိုးတူေဘာင္ဖက္ေနလာ သူေတြအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ လူမ်ိဳးမတူလို႔
၊ ဘာသာမတူလို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ကမာၻေပၚကေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အထိလုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ
ေတြ ျဖစ္လာေအာင္ အမွန္တကယ္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက
ဒီလုပ္ရပ္ေတြဟာ ရူးသြပ္ေနသူေတြရဲ့လုပ္ရပ္ေတြသာျဖစ္သလို၊ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ
ေအာင္ျမင္မယ့္လုပ္ရပ္ေတြလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ မၾကာခင္ အရွက္တကြဲ က်ရံႈးသြားရမွာပါ။ သို႔ေပမယ့္လည္း `ေခြးေလွးခုန္လို႔
ဖုန္မထပါဘူး ကြာ´ဆိုၿပီး ဂရုမစိုက္ဘဲ ေန ေနလို႔မရပါဘူး။ သမိုင္းေၾကာင္းမွာ ငါတို႔ဘယ္လို
ေသြးစည္းစြာရပ္တည္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ရွင္ျပဳတုန္းက ေရႊထီး ေဆာင္းခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုစားၿမံဳ့ျပန္ရင္း ငါတို႔ကိုေတာ့
မလုပ္ေလာက္ပါဘူးလို႔ စိတ္ခ်ေနလို႔မရပါ။ အရူးတသိုက္ရဲ့လုပ္ရပ္ဆိုးက က်န္တဲ့ျပည္သူေတြအေပၚအနည္းနဲ႔အမ်ား
သက္ေရာက္မႈရွိမွာပါ။ က်န္တဲ့ျပည္သူေတြက ကိုယ့္အေပၚအျမင္မေစာင္းေစရန္ တတ္ႏိုင္သမွ် ရွင္းျပႏိုင္ရပါမယ္။
အေရးယူသည္ျဖစ္ေစ၊ အေရးမယူသည္ျဖစ္ေစ အစိုးရဆီကိုအေၾကာင္းၾကားပါ။ ေနာက္ၿပီးတကမာၻလံုးၾကားေအာင္
တတ္ႏိုင္သမွ် အသံက်ယ္က်ယ္ေအာ္ပါ။ ျပည္တြင္းက ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ေရးႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့
ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ ေတြကိုပံ့ပိုးၾကရပါမယ္။ တစ္ခုသတိထားရမွာက ဒီေနရာမွာ ေဒါသအေလ်ာက္
မတုန္႔ျပန္သင့္ပါ။ သူတို႔ဒီလိုလုပ္လို႔ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မယ္ဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳး
တတ္ႏိုင္သမွ်ေဖ်ာက္ရပါမယ္။ ဆိုးသြမ္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ လုပ္ေဆာင္ေနသူတစ္စုနဲ႔သာသက္ဆိုင္ၿပီး
လူအားလံုးကို ကိုယ္စားမျပဳဘူးဆိုတာ အျမဲသတိခ်ပ္သင့္ပါေၾကာင္း ...
(က်ေနာ့္ရဲ့ ပထမေဆာင္းပါးမွာ
အလြန္ရွည္သြားတဲ့အတြက္ ျဖဳတ္လိုက္ရတဲ့အပိုင္းကို ျပန္တင္လိုက္တာပါ။ ပံုေတြ စံုစံုလင္လင္ၾကည့္လိုပါက
က်ေနာ့္ FB WALL ေပၚမွာ Album တစ္ခုလုပ္ထားပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရး ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္မႈေတြကိုပါ
တခါတည္း တင္ေပးထားပါတယ္။ ဒီလင့္မွာသြားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။
အပိုင္း ၁ က ဒီမွာပါ။ http://myo-myo-myintcho.blogspot.com/2012/12/blog-post_26.html
0 comments:
Post a Comment